No. 5233
Donderdag 30 October 1902,
27ste Jaargan.
2)ag6laó voor cföooré
It 1
ett Suió-tXollanó.
Amsterdamsche Brieven.
©0 gevolgen van een
misdaad.
B-U J T ili N LA N O
ABONNEMENTSPBIJS.
Per 3 maanden voor Haarlem
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem
PBIJS DEB ADVEBTEN1IEN.
FEÜILLETON.
167
Engeland.
Italië.
Frackrijk.
Amerika.
Duitsohland.
Toestand in Australië.
-1
f 1,20
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post1,50
Voor het buitenland 2,90
Afzonderlijke nummers0,03
Dit blad verschijnt dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
mwn
Van 1—6 regels &q 0ents
Elke regel meer71/*
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie k Contant.
AGI'PE Mi NO!f AGITATE
Hooidagenten voor het Buitenland: Compagnie Génerale Publicité, Etrangère
G.L. DAÜBE Sp Co JOHN., BJ ON ES Succ. Paris 31bis Faubourg Montmartre
Wegens den eestdag van
Alle Heiligen op a. s. Za
terdag, verzoeken wij liendie hunne ad-
verten tien in het Zondagseh nummer wen-
schen geplaatst te ziendeze thans een dag
vroeger in te zenden, dus uiterlijk Don
derdagavond, daar a. s. Zaterdag geen
nummer van ons Blad zal verschijnen.
28 October 1902.
Nu is de stad Amsterdam in zak en
asch. De nood is zoo hoog gestegen, dat
men bijna of liever in het geheel niet weet
hoe men er zich doorheen slaan zal. Er
moet hulp komen. De belastingen in de
stad hooger opdrijvenkan werkelyk
niet. Het is al meer dan erg genoeg en
dat de rijken de stad zullen verlaten en
daardoor de nood nog erger maken, is
waarlijk geen ijdel dreigement. Wanneer
men de Keizers- en Heerengrachten langs
wandelt en men ziet, hoeveel prachtige
heerenhnizen, eens de trots en roem van
Amsterdam, in kantoorlokalen veranderd
zyn, dan is men er van overtuigd dat de
exodusjreeds begonnen is,reeds onrustbaren
de verhoudingenheeft aangenomen. Tegen
over dezen uittocht staat een voortdurende
intocht van lieden van buiten, die, nu de
landbouw geen behoorlijke revenuen af
werpt, in de groote stad hun brood trach
ten te verdienen. Het aantal niet- belas-
tingbetalenden groeit voortdurend aan, dat
der zéér gegoeden vermindert sterk, de
onkosten stijgen voortdurend, 111e takken
van bestuur eischen aanhoudend meergeld,
reken nu maar uit, wat op die manier de
middenstand, de burgerij, eindelyk te dra
gen krjjgt. En de tjjden zijn nog verre,
dat de gemeentebedrijven hooge winsten
zullen afwerpen of zelfs maar geen
geld zullen kosten. Dat naasten van al
die dingen, van duinwaterleiding, van
gasfabrieken, van tramwegen, klonk heel
mooi, maar nu moet alles vernieuwd
en veranderd en uitgebreid worden, de
stad is in de periode harer volle ont
wikkeling en het oude materieel was ver
sleten en uit den tijd. Nu moet er maar
voortdurend geleend en nog eens geleend
worden en waar moet het geld voor de
rente en amortisatie van daan komen
«Bezuinigen» klink het van den eenen
kant, maar heel zacht, want men weet
haast niet, waarop. «Op het onderwjjs» in
de eerste plaats, zeggen de eenen, maar
dan roepen de anderen «Onmogelijk
Integendeel er moet zyn, got d onder
wijs en bovendien kindervoeding en school-
{Vervolg),
Ik weet niets. Sedert den dag, waarp
men u haar ontnomen heeft, heb ik niets meer
van haar gehoord.
Te moeder wrong de handen.
Wijn God, mijn God.
Daarna wendde zij zich tot Anseline en zeide
met onbeschrijfelijke woede
Maar waarom hebt gij mjj haar ontnomen,
waarom hebt gij haar gestolen
Ik wilde mij wreken.
Het kind had u niets misdreven
Anseline wees met den vinger naar Max
die als versteend van schrik, onbeweeglijk op
zijn atoel zet.
Tij had mi; doen lijden en mijn doch
ter, in het kind van mijn dochter. Aan hem
en de zijnen heb ik het kwaad willen wreken,
dat hij ons had aangedaan maar ik ben te
ver gegaan, ik zie het wel, want de hemel
keert zich thans tegen mij. Het kind van
Claire leeft, ik had het kunnen zien, het kun
nen omhelzen en men zal mij thans die vreugde
weigeren, omdat ik mijn belofte niet heb ge
houden.
pantoffels.» Eu zoo vrees ik, zal het met
eiken post gaan, waarop men zal willen
bezuinigen. Wat de ten voorstelt, zal de
andere met groot misbaar afkeuren en vau
de gsheele bezuiniging zal wel bitter wei
nig terecht komen.
«Het Rijkjmoet bijspringen,» zeggen de
anderen. Eu nu zyn alle couranten even
druk in de weer, om te bjrekenen, hoe
veel het Rijk der gemeente wel schade be
rokkend heeft door het afschaffen der ge-
meente-accynsen en door daarvoor geen
behoorlyk equivalent in de plaats te stellen
Nu, dat berekenen zal wel zoo ver
schrikkelijk moeielyk riet zyn maar
het terugkrijgen, dat is de kunst. Het zit
er bjj het Rjjk waarlijk ook niet aan. Ea
toch, hulp, verandering moet er komen.
De groote steden en Ambterdam in de
eerste plaats, zyn in een toestand geko
men, de n'et langer houdbaar zyn. Maar
waar is de verlichte financier, welke dat
verwarde kluwen weet te ontrafelen, dien
Gordiaanschen knoop val kunnen losma
ken. O, dat by zyn licht late schijnen en
Amsterdam redde uit den bitteren nood.
Wanneer men echter des avonds de
stad doorwandelt en vooral die gedeelten
bezoekt, waar vooral de zucht naar uit
spanning en het vermaak haar tempels
deed veriyzen dan raakt men de klnts
weer kwjjt.
Voor Carré hebben er ware vecht
partijen plaats om entreekaarten, lange
files van rijtuigen brengen de bezoekers
aan en wachten kalm het einde af van
het spel om volgeladen weder de stad in
te rjjdeo de schouwburgen, vele in getal,
spelen avond aan avond en maken goede
zaken, als de stukken maar pikant zyn,
de koffie- en bierhuizen zyn stikkend,stam
pend vol- Als een echt belastingman zoo
iets ziet dan zegt hy «Wat praat je
toch van niet te kannen betalen 1 Kyk
eens, 't kan nog best wat lyen.» «Welja,»
antwoordt dan de ander, «als je het maar
gelooft. Maar die daar heen gaan, zyn juist
de belastingbetalers niet.
In de schouwburgen, enz. allemachtig
veel kwartjeslui en de jongelui van de
kantoren, de winkels, etc. By de huisva
ders zit het er waarachtig niet aan.
Maar het zy, zooals het zy, zooals
i het behoort te zijo, is het op ditoogen-
j blik zeker niet. Doch met pruttelen en
bro amen wordt het ook al niet beter, zegt
J a n t j e,men moet het maur nemen, zoouls
het is en er zich maar zien doorheen te
slaan. Na deze tijden komea weer tjjden.
Mjj valt dan steeds een Daitsch versje in,
dat een oud-professor my eens als ant
woord zond op een brief, waarin ik ook
Ja, zeide Max, gij zult uw kleindochter niet
zien, voordat gij ons kind teruggegeven hebt.
Ik ga nogmaals zoeken, zeide Anseline
en hij wendde zich naar de deur.
Maar wij zullen ook zoeken, zeide Ma
rie Amelie. Geef ons ten minste een aanwij
zing. Mijn God I mijn God I laat mij niet
sterven alvorens mijn kind omhelsd te hebben.
De ongelukkige moeder weende hart-ver-
scheurend.
Anseline was er door geroerd.
Dij viel voor haar op de knieën.
Wanneer gij mij vergeeft, zeide hij, zal
mij dat misschien ge'uk aanbrengen. Ik hen
een gevloekte, ik heb gehandeld als eea ge
vloekte, maar ik zweer u, dat zoolang er nog
een droppel bloed in mijn aderen is, ik er
mij geheel aan zal wijden het kwaad te her-
stelle-, dat ik bedreven heb Vroeger was
ik gelukkig, ik genoot mijn wraak, sedert ik
het kind gestolen heb, heb ik een afkeer van
mijn wraak. Het berouw pjjnigt mij. Ik heb
geen oogenblik rust meer.
Ik meende dat ik een wreker was, ik ben
slechts een kinderdief, een misdadiger. De
wraak schenkt mij geen voldoening meer, zij
biedt mjj slechts smart en kwellingen aan. Ik
ben zoo ongelukkig geweest, ik ben het nog,
hebt medelijden met mjj.
Bij strekte zijn gevouwen handen naar
Marie Amelie uit
Ja, zeide deze, ik ken uw ges.hiedenis,
zij is vreeselijk
Mijn hart was gebroken, ik was al-
krank zinnig 1
over sommige dingen had geklaagd, waar
aan ik zelf niets kon verbeteren.
/vWas mnn nicht kann andren,
Das musz man lassen achlendren
Woran man nichts kann machen,
Dariiber musz mann lachen.//
Te Londen ia dezer dagen een zonderling
overleden. Deze man gaf niet meer dan
p m. 40 cents daags uit voor zyn mid
dagmaal, was zeer eenvoudig gekleed en
sloot zich den geheelen dag iu zyn wo
ning op. Hij laat een fortuin na van bijna
dertien millioen gulden.
Te Londen is brand ontstaan in
het hotel Scarborouhle. De logeergasten
namen in hun nachtgewaad de vlucht. Er
zyn menschen in de vlammen omgekomen.
Het reddingstoestel stortte, nadat twee da
mes gered waren, in elkander. Een dame
bleef daarby op slag dood, een andere werd
erg gekwetst.
In het Engelsch Lagerhuis heeft
minuter Ch amberlainde verklaring
afgelegd, dat geen deel van de som van
drie millioen pond sterling, welke aan de
Boeren is toegekend als hulp by den we-
deropbouw van bun hoeven, gebruikt zal
worden om krijgsgevangenen naar hun
land terug te brengen.
Lord Stanley, de finaucieele secre
taris, deelde mede dat ongeveer 13,000
gevangenen naar Zuid-Afrika zyn terug
gebracht eu nog 7000 voor het eind van
dit jaar gerepatrieerd zullen worden uit
Indië en Ceylon. De rest zal zoo spoedig
mogelyk volgen, indien zij den eed van
trouw afleggen.
De onder-minister van buitenlandscLe
zaken, lord Cranb orne, deelde mede
dat de Russische en de Britsche Regee
ringen Dog van gedachten wisselen over
Ruslands voorstel, betreffende Afghanis
tan.
Ch amberlain,de Engelsche mi
nister van Koloniën, gaat Leusch naar
Znid-Afrika. Hy wil betere toestanden in
net leven brengen, in het door Eugeland
met waarlyk tirannengeweli veroverd ge
bied.
Officieel wordt gemeld, dat Cham
berlain in November zal vertrekken
en in Maart zal terugkeeren hy zal in
de Kaapkolonie, in Natal, in de Oranje-
Kolonie en in Transvaal, ter p'aatsezelf
de tal-yke ingewikkelde quaesties bestu-
deeren, die door het einde van den oor
log en de regeling der zaken in de nieuwe
kolonies zijn ontstaan. En het konmkljjk
besluit meldt, dat de reis volkomen wordt
goedgekeurd door den eerste minister, door
het Kabinet, eD door lord Mi 1 n e r
Het is nu maar te hopen, dat dezen
Engelschen Minister, die wee en leed heeft
gebracht over Zuid Afrika, het vreeselyk
lijden wordt getoond, dat hy heeft vercor-
zaakt.Het vreeselyk lyden der Boerenfami
lies zal hem echter wel met getoond wor
den, de dwingeland zal verbeerlykt worden
Maar mijn dochter, mijn arm kind I
Ja, zij was onschuldig, ja, ik ben een
ellendeling, maar het kind mijn dochter was
ook onschuldig en toch werd het gestolen, door
de schuld van dien man, mijn arme dochter
is gestorven van gebrek, smart en wanhoop,
gestorven zonder haar kind te hebben weer
gezien en dat alles doorzjjn schuld.
Max sprak niet.
Hjj luisterde met gebogen hoofd, met neer
geslagen oogen.
Eindelijk hief hij het hoofd op en zag An
seline aan.
Ja, zeide hij, ik erken mijn ontrouw,
mijn lafheid, mijn misdaad, maar gij hadt
mij moeten straffen, mij alleen.
De haat verblindt en dooft elk mede
lijden uit.
Eu weet men niet waar die man is heen
gegaan, de man aan w en gij ons kind hebt
gegeven? vroeg Gabriel Vernon. Kunt gij niet
te weten komen, wat hfj met onze dochter
heeft gedaan Wij zullen u helpen, wij zul
len alles doen wat mogelijk is, desnoods de
hulp der politie inroepen.
O zeide Anseline, al a gij eens wist met
hoeveel ijver de politie hem zoekt,
De politie zoekt hem
E ij heeft de vrouw van de Faubourg
Montmartre vermoord.
Een krest van afgrijzen klonk door het
vertrek
Een moordenaarOns kind in de handen
van een moordenaar 1
Ik kom van het bagao, zeide Anseline
zooals uit een redevoering van sir A r -
thnr, vice gouverneur van Transvaal,
duideljjk valt op te merken, toen hy aan
een banket te Pretoria zeide
«Zuid-Afrika gelykt op een stormach
tige zee, waarin het schip van staat rond
drijft. De woeste dwarrelwind van den
ooHog is voorby, en hy dankt God voor
den man, die (oen het roer hield. Onder
zulk een schipper was hjj trotsch te mo
gen dienen
Het bericht van de Daily Expressals
zouden de Boerengeneraals Botha, De
Weten De la Re y, te Londen door
een kwaadwillige menigte zyn be-
moeilykt, waarbij D e W e teen vuistslag
op zyn hand had ontvangen en vjjf en
twintig politieagenten noodig waren om
hen tegen de woede van h>-t volk te be
schermen, wordt door geen enkele En
gelsche courant bevestigd.
Een Reuter-telegram meldt wel, dat
de Boerenaanvoerders Kritzinger,
Joubert enFouché, gisteren een
toespraak hielden tot een klein gehoor in
Cambridge en dat een v£andige menigte
buiten met steenen wierp naar het ge
bouw.] Fouc hé en J o u b e r t vei lie
ten het in een voor 'jy gaan den omnibus
en onder de bescherming der politie.
KritziDger ontsnapte over een muur.
Deze drie Zuid-Afrikaansch6 heldeu
zjjn dus door het Engelsch gepeupel be-
leedigd en bjjna mishandeld. Ook nu zwjj
gen de Engelsche bladen, alleen de Mor
ning Leader zegt een hartig woordje over
dit schandaal.
Hevige regenvlagen zyn over Sici'ië
nee-gekomen die de rivieren buiten hun
oevers deden treden en de lage landen over-
etioomen. De spoorweg van Catane naar
Syracuse is door het water afgesneden. Het
dorp Biccocea is geheel door water om
ringd, verscheidene bewoners verkeeren
iu groot gevaar.
Een hulptrein met soldaten is Zondag
naar de geteisterde streek vertrokken.
Maandag-avond is de bankier-oplichter
Bonlainete Bois-Colombes in de baurt
van Parijs gevangen genomen.
De politie is erg in haar Bchik met deze
vangst, daar zy heel wat onaangenaams
over het ontsnappen van den booswicht
heeft moeten hooren.De twee rechercheurs,
die zich door B o u 1 a i n e hebben laten
veischalkeD, zyn dadelyk in vryheid ge
steld. Een juwe'ier uit de Rue Taithorst
en een dame, die Boni ai ne bjj zyn
vlucht behulpzaam waren, zjjn gearres
teerd.
Spanje.
Te Barcelona is een bende valsche
munters ontdekt, die Fransche munt na
maakte. Men denkt dat de bende vertak
kingen heeft in d 3 verschillende hoofdste
den van Europa.
Te Vi8o-del-Alcor in Spanje heeft
de gendarmerie een bergplaat? van kruit
en andere ontplofbare stoffen ontdekt, daar
verborgen, naar men denkt, door anar.
dof. Ik heb slechts omgang met galeiboeven,
mijns gelijken.
Bij wierp daarbij Max een blik toe, die
hem deed sidderen.
Die man heeft het kind toch niet mee
kunnen nemen, zeide Gabriel ernou. Een kind
zou hem hi aderen in zijn vlucht.
Neen, hij heeft het aan iemand toe
vertrouwd, aau de vrouw die hij vermoord
heeft.
Marie Amelie slaakte een doordringenden
giK
Mjjn dochter is verloren
Niemand antwoordde.
Men zag de moeilijkheden, de onmogelijkheid
bijna, in van de taak, die men te vervullen
had.
De moeder wendde zich met van haat fon
kelende oogen tot Anseline:
Eu gij zoudt willen dat ik u zou ver
geven, u, die mijn dochter heeft doen ster
venNeen, neen, ik vloek u I Wees nogmaals
gevloekt, en thans door een moeder
Anseline boog bet boofd.
Pij stamelde
Ik verdien uw vervloeking, ik ben mjjn
doel voorbij gestree'd. In plaats van een wre
ker te blijven, ben ik een misdadiger gewor
den, die uw vergiffenis onwaardigis.
-Hij hief het hoofd op, zijn oogen fon
kelden.
Maar alles is nog niet verloren, ver
volgde hij. Ik zal u uw dochter terug geven,
al moest het mij het leven kosten.
Op den dag dat gjj ons Marianne terug-
chisten. Er zyn drie personen in verband
met deze zaak in hechtenis genomen.
De groots tentoonstelling van St. Louis
die volgens de New-Yorksche correspon
denten van verschillende bladen zeer be
langrijk zal worden, belooft rjjk aan
vorsteljjk bezoek te worden. Onder de vor
stel yke bezoekers werd vroeger reeds keizer
Wilhelm genoemd en thans schjjnt ook
de Koning van België zyn voornemen te
kennen gegeven te hebben in 1904 de
expositie met zyne hooge tegenwoordigheid
te vereeren. De belofte daartoe is gegeven
aan den heer Walsh, commissaris-ge
neraal van de Tentoonstelling, welbekend
als de vroegere Commissaris van Ame
rika voor de Expositie ven 1900 te Paijjs
De Duitsche Regesring heeft aan alle
Mogendheden kennis gegeven, dat zy
besloten heeft, de loopende handelsver
dragen dit jaar niet op te zeggen, maar
integendeel verzoekt ze, die van jaar tot
jaar te laten verlengen, tot het nieuw
tarief door den Rjjksdag is aangenomen.
Uit St. Petersburg is een dreigend ant
woord ontvangen, dat betoogt dat het
een zeer nadeelige uitwerking zal hebben
als men 't verdrag steeds automatisch
laat vernieuwen dit zou den tegenwoor-
digen onzekeren toestand op handelsgebied
voor onbepaalden tjjd verlengen. Rusland
stelt daarom voor, het tegenwoordige
Russisch-Dnitsche tarief voor vjjf jaar te
verlengen en voegt hierby de bedreiging,
dat, als de Daitsche Regeering dit voor
stel niet kan aannemen, het Petersbnrg-
sche Kabinet waarschynlyk gedwongen
zal zyn, het verdrag op 31 December
op te zeggen
Het Oostenrijksche antwoord komt over
een met het Russische't is minder drei
gend, maar geeft 'de ontevredenheid van
het Kabinet over het dralen van deDuitsche
regeering te kennen en spreekt den wensch
uit, dat het verdrag duidelyk voor een aan
tal jaren tegeljjk zal worden vernieuwd.
In Engeland is men van oordeel dat
er onderhandeld moet worden. De Mor
ning Post zegt, dat van Berlijn uit dê
verdragen niet kunnen worden opgezond
zoolang het lot van het toltarief niet is
beslist. Heeft geen opzegging door be
langhebbenden plaats, dan volgt een ver
lenging van zelf en wel van jaar tot
jaar.De Duitsche Regeering heeft dus geen
reden om die te «verzoeken.» De vraag
of het niet beter is, de verdragen voor
een langen termjjn te laten voortbestaan
is meermalen besproken en het is moge
lyk, dat Von Bülow zulk een uit-
i eg, waarop hjj reeds in den Ryksdag
heeft gezinspeeld, nu werkelyk in ern
stige overweging neemt.
Volgens een bericht uit Melbourne zyn
in Victoria, waar zoo lang droogte heeft
geheerscht, thans overvloedige regens ge
vallen.
brengt, zeide Max, op dien dag zult gjj het
kind van uw dochter in de armen drukken
maar niet vroeger.
Warneer God mij bjjstaat, zside Anse-
1 ne, zal het spoedig zijn.
Hjj ging naar de deur en wilde reeds het
vertrek verlaten.
Marie Amelie liep hem na.
En gij laat hem heengaanriep zij Max
en haar echtgenoot toe. Gij laat hem van hier
gaan, den ellendeling, die ons kind gestolen
heeft. Gij klaagt hem niet a&n, gjj wreekt mjjn
dochter nietl
ik zal haar u terugbrengen, mevrouw,
zeide Anseline, en gij zult mij vergeven
Hjj verwijderde zich.
Toen zjj hem zag heengaan, slaakte Marie-
Amelie een kreet va,n wanhoop, 8jj wron„ de
handen en viel snikkend op een stoel neer
terwijl zij uitriep
Mjjn kind, mijn kind, wie zal mjj mjjn
kind teruggeven r
Max en Gabriel snelden op haar toe en
trachtten haar te troosten.
Anseline was reeds ver weg.
Zou hjj slagen P
Anseline was thuis gekomen, het hart ge
folterd door angst en berouw. Hij had een
onschuldige moeder haar kind ontstolen dat
was een slechte daad die noch door zijn w'raak-
zucht, noch door zijn woede werd verontschul
digd.
Wordt vervolgd)
