No. 5239 Vrijdag 7 November 902 27 ste Jaargang ïïaqêlaó voor cfiooró- ott S/uió-aCollanó. Over den toon in het gesprek. B 1 T m N L A N D ©e gevolgen van een misóaaó. BI N «NL A-N D. ABONNEMENTSPRIJS. Per 3 maanden voor Haarlem Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post Voor het buitenland Afzonderlijke nummers Dit blad verschijnt dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen. Redacteu r-U itgever, W. KÜPPERS. BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem f 1,20 1,50 2,90 0,03 Van 1—6 regels PRIJS DER AD VERTEN! IEN. 50 Cents Elke regel meer71/* Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cent» per advertentie h Contant. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Génerale PubUcité, Etrangère G.L. DAÜBE fy Co JOHN., F. JONES Succ. Paris 3Ibis Faubourg Montmartrt Onderhoudend en gezellig kunnen pra ten, de kunst verstaan om een gesprek flink aan den gang te houden, is, zoo schrijft de heer F. C. K u n s t in het Kanton Oosterhouteene gave, die vol strekt niet algemeen is, Hebben we niet vaak booren beweren, dat wij, Nederlanders, in dit opzicht ver achter staan bjj de Franschen eene vlotte en aangename conversatie, met fjjne gees tigheid of lachenden humor gekruid, scbjjnt nu eenmaal het monopolie te zjjn van deze bewegelijke natie. Let eens op den inhoud der gesprek ken hier, wanneer de heeren dei schep ping bjjesn zjjn. Natuurlijk wenschen wjj geen debating club over ernstige, heel of halfwttenscbappeljjk onderwerpen. Die hooren thuis in de binnenkamers niet op de plaatsen, waar meD bijeen komt om den geest wat te verfrisschen, om zich eens te verpoozen van den vasten, regelmatigen tred in des levens molen. Maar er moet toch wat in zjjn, dat op pit of kern geljjkt, iets treffends, ie s boei ends, iets verrassends, dat op ontwikkeling van den geest in eenige richting wjjst. Iets, dat waard is er eens harteljjk om te lachen; iets, dat ons trekt tot den spreker, als hjj door zjjne woorden erin slaagt ons een kijkje op personen of zaken te geven, dat nieuw is voor ons. Ik zei daar op personendit eischt aanvulling, daar we hier op gevaarljjk terrein komen. Gjj kent ze wel in uwe omgeving die mannen uit hooger of lager kring, welke het in hunne gesprekken zelden of nooit over personen, steeds over zaken hebben. Over personen alleen, wanneer d:e, om zoo te zeggen, gemeengoed zjjn geworden: wanneer hunne daden als publieke personen met recht mogen beoordeeld woiden door het volk; nimmer over paiticulieren. Hier is dit het gevolg eener fijn be schaafde opvoeding daar geschiedt het fat8oenshalve(men heeft zoo vaak gehoord, dat het leeljjk staat vonnis te vellen over personen in hunne afwezigheid)ginds zegt aangeboren goedi4heid of gevoelval niemand aan, die zich niet verdedigen kan. Maar hoevelen zjjn er ook, die onbarm hartig de gebreken hunner medemen- schen aan de kaak stellen, die er niet op zien, hunne fouten of misslagen breed uit te meten en hen zoodoende trachten te maken tot voorwerpen van spot of af keer. Dat is laf, dat is liefdeloos! F E ÜILLETON. Laf, omdat het onrecht wordt gepleegd op weerloozen, op afwezigen. Ook lief deloos in hooge mate. Al mogen dezul ken Christenen heeten, zjj misdoen tegen het hoofdbeginsel van bet Christendom «wat gjj niet wilt, dat u geschiedt, doet dat ook aan anderen niet.» Voorzichtigheid is hier in hooge mate aan te bevelen. Een enkel los daarheen geworpen woord draagt later soms de wrangste vruchten het kan den naas e zwaar benadeelen in zjjne tjjdeljjke zaken of een smet werpen op zjjn goeden naam5 een schat zoo dierbaar aan ieder onbedor ven menschenhart. Ocb, dat dit euvel meer en meer verdwijnen mocht! Laten wjj lachen en schertsen; doch beschou wen wjj het als onmannelijk om kwaad te spreken Of wjj het lan echt vrouwelijk achten Verre van daar Het is noch mannelijk noch vrouweljjk, net is duivelschwant het beteekent meestal vermaak in het leed van anderen, een der meest satanische trekken in den mensch. Maar de dames (de vele goede niet te na gesproken) zullen bekennen, dat ook op haar bijeenkomsten of kransjes of theevisites niet altjjd de Christelijke lief de betracht wordt, dat ook daar wel eens, nu zoetsappig dan scherp, het doopceel van buurvrouw gelicht wordt. Een tong is zoon gevaarlijk instrumenthet is, zegt eenEugelsch schrjjver, het eenigst snjjdend werktuig, dat scherper wordt bjj voort durend gebruik. Ik mag mjj niet als ze denmeester opwerpen en ben nog niet oud genoeg om met succes raad te gevent aan mjjne medemenschen. Ik mag alleen wenschen. En dat doe ik ook. Onze con versatie zjj degeljjk of alledaagscb, pret tig of ietwat saai, tintelend van vernuft of geesteloos; niet al'en kunnen alles. Maar noodzaken wjj nooit den Engel der liefde zijn blik af te wenden door kwaad spreken. Vervolg) 164 Die ket ing moest gebroken worden. Dat was mogelijk. Hij keerde naar zijn makker terug. Komaan, zeide bij, ik geloof wel fat wjj er uit zullen kunne». Denkt ge? vroeg Anseline, met van vreugde bevende stem. Er bestaat kans op. De hemel verhoore u Ten minste, als het ongeluk niet wil, dat wig juist bij bet verlaten, door een politie agent betrapt wórden, hetgeen ook mogelijk is. In elk geval zullen wij het beproeven: Wie niet waagt, die wint niet. Hjj bukte zich en zocht een steen op. Wat doet ge? vroeg Anseline. Ik zoek een sleutel. Een sleutel? Om onze kooi te openen. Hg vond wat hjj zocht, eenen grooten scher pen steen. Anseline begreep du wat hjj doen wilde: met dien steen den ketting breken, en na eenige moeite gelukte hem dit ook. De ketting viel en het rooster was open Engeland. Francis M e 1 v i 11 e die in Engeland aan het hoold der bewegiDg van ondetwjjs voor vrouwen staat, heeft vol gens een door baar samengestelde statis tiek de ervaring opgedaan, dat bijna alle vrouwen, die universitair onderwjjs volgen en tite's van doctor in de rechten, in de medicjjnen, in de phi'osophie enz. verkrij gen, ongehuwd bljjven. Zij stelt zich de vraag, waaraan zulks is toe te schrjjven. Gevoelen zjj zich on- afhankeljjk, of krjjgen zij geen echtge- nooten omdat de mannen weigeren vrou wen te huwen die te geleerd zjjn, omdat zij vreezen bij haar niet die hoedanighe den van hart en ziel te vinden, die het jonge meisje bezit, dat minder geleerd is opgevoed. Miss FrancisMelville geeft deze zaak in ernstige overweging. De Engelsche minister van oorlog, B r o d r i c k, sedert vijftien maanden we duwnaar, gaat op nieuw in het huweljjk treden, met miss MadeleiueCecila Carlyle Stanley, iochtrr van een oud-kolonel bjj de grenadiers der garde. Minister B r od r i c k is 46 jaar oud, hjj heefteen dochter van 20 jaar, zjjn bruid is 26 jaar. De Standard beweert, dat vele libe rale afgevaardigden het Huis slechts tot half November willen laten vergaderen, zoodat dan de onderwjjswet moet worden afgehamerd. De Daily Mail verneemt uit Mon treal dat de pers de houding van sir Wilfrid Laurier, op de conferentie der kolon'ale premiers, zooals die geble ken is uit het nieuwe Engelsche Blauw boek scherp critiseert. La Fatriehet Fransch8 dagblad, schrjjftdat Cham berlain de protectie der Canadeesche goederen tegenwerkt, omdat hetzelfde aan de Vereenigde Staten zou moeten worden toegestaan. De tjjd is gekomendat Ca- nadatde politiek volge van eigen belangeD, omdat het hemd nader is dan de rok. Duitsohland. De Duitsche mjjneigenaren verheugen zich met de Belgische en Engelsche steen kolenmijnen over de werkstakingen in de Fransche Republiek, daar deze staking huu zeei ten goede komt. De vorige week zjjn tiet minder dan 56 kolentreinenvervoerende ongeveer 18,000 tons, uit Duitschland Frankrjjk binnengestoomd. Het grootste deel dier kolen was a'komstig uit Essen, waar de voorraden, die jaren lang waren opgehoopt, thans bjjna uitgeput zjjn. Italië. De Osservatore Romano zegt, dat het de wil is van den Pa s, dat de Itafiaansche Katholieken, die gevaar loopen in twee kampen verdeeld te geraken, zich moeten onthouden van a le bespreking over de wjjze, waarop de Christen-democratie, die sedert 23 September is veroordeeld, moet worden verstaan. De H. Yader wil, dat de Katholieken zich met practische werken bezig houden zooals de te houden Congressen ze aan- geveD. Spreekt men over christen-demo- ciatie, dan moet men dit doen metwaie christeljjke liefde en daarbjj zooveel mo- geljjk de persoonljjbe kwesties buiten be spreking laten. Rusland. De oorzaak, dat de Russische grootvorst Paul Alexandrowitsch, van den Czaar als commandant van bet gardecorps is ontslagen, moet gelegen zjjn, dat hjj in stilte te Livorno in bet huweljjk is ge treden met eene dame, die vroeger met een Ljjfland-ch edelman was gehuwd. Grootvorst Paul, die den Czaar had beloofd haar niet te zullen trouwen, is door dit geval met zjjn gebeele familie en het Russische Hof gebrouilleerd. Inmiddels vertoeft de 42 jarige Groot vorst met zjjn echtgenoote, die 30 jaren oud is, te Parjjs, waar hjj theaters, res taurants en renbanen dikwjjls bezoekt, zonder dat h'j in officieele kringen ver keert. Frankrijk. In de Fransche Kamer zal een voor stel aan de orde worden geb acht om drie vrijhavens, een aan het kanaal, een aan den Atlantischen Oceaan en een aan de Middellandsche zee, te maten. De heer Z i e r r y, afgevaardigde voor Bouchus du Rhone, heeft medegedeeld, dat hjj zal voorstellen Marseille als een der havens aan te wjjzen. Voor het gerecht te Nizza staat thans zekere V i d a t terecht, beschul digd van vier moorden Deze booswicht heeft bekend de vier moorden te hebben gepleegd. Zjjn e rste misdaad beging hjj den 20 November 1901. Te Beaulieu heeft hjj eene vronw van slechte zeden, zekere Josephine Morero, ver moord, hjj vergezelde baar naar hare woning en, op 't oogenblik, dat zjj de lamp opstak, plofte hjj haar een groot keukenmes, dat hjj bjj zich droeg, in den rug. Het slachtoffer riep om hulp en de moordenaar ontsnapte door de vlucht. Eenige dagen later op 6 December maak te hjj te Marseille kennis in eeo herberg met zekere Louise Goudard, die hem sprak over haar juweelen en spaar penningen. Hjj vergezelde haar naar hare woning en wilde haar vermoorden, doch het meisje gelukte er in te ontsnappen. Vier dagen later stak bjj te Toulon slag der verkiezingen af te wachten, toen een vuurwerk ontplofte, waardoor 13 personen werden gedood, en een groot aan tal werden gewond, van wie velen hoogst ernstig. De uitslag der verkiezing toont, on danks de overwinningen der democraten, dat de Republikeinen toch in het nieuwe Huis van Afgevaardigen de meerderheid zullen bebbeD. De Republikeinen hebben 196, de demo craten 176 Congresleden. Hieruit bljjbt, al is de uitslag van elf districten nog niet bekend, dat de meerderheid van het Con gres in handen der Republikeinen bljrft. De werkstaking in Frankrijk. De afgevaardigden van de socialisten uit Pas-de-Calais hebben Maandag eene bjjeenkomst gehad in het Ministerie van openbare werken te Parjjs met twee scheids rechters, de heeren Br o s s e 1 i n en De lsfond. Ook Dinsdag kwam men bijeen, zonder tot een besluit over de loonquaestie te komen of het eens te worden. De socialisten protesteerden tegen het hooren ran niet-stakende mjjuwerkers, die niet bjj hen aangesloten zjjn. Zjj willen hen buiten de onderhandelingen houden. De Bestarer der mijnen van het Noor der-Departement hebben den heer H e u r- leau, ingenieur der mijnen, hoofd der spoorwegen van de Maatsehappjj van Orleans, tot scheidsrechter gekozen. Zondag-nacht was het zeer woelig te Pas-de-Calais. De werkstakers patrouilleer den den gebeelen nacht door om te be letten, dat de arbeid werd hervat. Hier en daar moest de gendarmerie en de ca valerie chargeeren om benden werkstakers uiteen te drjjven, terwijl vechtpartjjen aan de orde van den dag zijn. De mjjnwer- ker Desbromel kreeg van een staker een meisje V a n B r u s e 1 i s genaamd, - dood, de ellendeling had hot meisje naar ,e l^en 't00' tegen de borst r.]Qa»a r,ainM Hn a™ riQ dat achterover op de straatsteenen Zij kwamen er uit, een voor een, daarna buiten gekomen, ble en zij staan. Aan de hui zen, aan de fabriek in de verte, herkenden zij de plaats waar zjj waren, aan het uiteinde van Grenellc, op de kade buiten Parijs. Het was een neuvelachtige morgen. Er hing een damp over de Seine. Er ging nog nie mand oorbij, maar weldra zouden de kade, de zijstraten, gevuld worden met arbeiders, die naar hun verk gaan. Men zou hen opmer ken en dat kon gevaarlijk worden. Boven dien waren zij doornat, hun tanden klapper den, al hun ledematen deden hen pijn, het was alsof zij met stokken geslagen waren O zij moesten uitrusten, droog g„ed aan- ken, slapen Nog nooit in den 'oop van hun avontuurlijk bestaan hadden zij zooveel behoefte gehad aan rust, warmte en slaap Zij waagden zich eenige schreden naar bui ten op den oever, ïoebten de stralen der zon op, die met moeite door den nevel drongen. Zij moesten tot eiken prijs een huis, een schuilplaats inden. Anseline had geld bij zich, bij zou betalen wat men vroeg, Rigobert ging er op uit en liet Anseline in het gras liggen, bij een muur waarachter hij zich zoo goed mo- gel;k verborg. Ka verloop van een kwaitier kwam Rigo bert terug. Hij had gevonden wat zij noodig hadden, een herbergier, die juist zijn huis opende. Hij kende hem, wist dat hij te ver trouwen was en vroeg hem om de gastvrij heid die niet werd geweigerd. Zij begaven zich er heen, ontkleed den zich, gingen te bed en herstelden zich van de ver moeienissen van den nacht, maar Anseline werd door angst gekweld hij vreesde thans uit te gaan, hij wist dat hij bewaakt werd. De zware hand der politie rustte op hem. Hij was niet meer, zooals vroeger, vrij in zijn bewegingen en toch wilde hij slagen. Hij wilde Mare hand opsporen, de dochter van Marie-Amelie terugvinden, opdat hij, alvorens te sterven, het kind van Claire in de armen zou kunnen drukken, maar hij was genood zaakt, althans voor eenigen tijd, zich te ver- hergen, niets van zich te doen hooren en hen, wier leven hij verwoest had, en die niet meer hoop hadden dan hij nog een tijdlang aan den angst prijs te geven. Eindeloos lange dagen en weken wi.ren er voorbij gegaan, waarin de angst van 'nseline, Max en de anderen met het uur, met de mi nuut toenam, totdat op zekeren morgen ieder eensklaps hoop voelde en de vreugde alle har ten deed trillen. Marcband was gevonden, Marchand was gevangen genomen. Alle cou ranten vermeldden het. Het was Anseline en de anderen alsof er een zware last van hen werd afgenomen. Dit was het einde van alle smarten, de redding. Het bericht was waar. Sedert verscheidene dagen, zonder het zelf te bemerken, was de moordenaar van de verloskundige uit de rue du Faubourg Montmartre, van de uitdraag ster uit de rue de Provence en van tal van an dere ongestraft gebleven misdaden, bewaakt en bespied geworden door een der bekwaamste agen ten van de prefectuur, met uien hij vroeger al een afgelegen plaats gelokh Hjj nam de sleutels van haar huis uit de zakken van zjjn slachtoffer, begaf zich naar hare woning en stal wat hj] vinden kon. Den 22 December bevond de ellendeling zich in het station te Nizza en zag een juffrouw Geertruida Hirschbauer, alleen in een waggon zitten. Hjj nam plaats naast haar. Toen de trein nabjj Eze aankwam, vermoordde hjj het meisje, wierp het 'jjk uit den waggon en sprong op zjjn beuit uit den trein, hjj kwetste zich licht aan de koieën en handen. Na het ljjk geplunderd te hebben, nam hjj de vlucht. Drie dagen later werd de moor denaar te Saint Raphaêl aangehouden. Toen V i d a t van het gerechtshof naar de gevangenis werd gebracht, wilde het volk onder de kreten «Ter dood «Ter dood!» hem te ljjf. Amerika Uit New-York wordt getelegrafeerd: Een groote menigte, geschat op wel dertigduizend menschen, stond gisteren avond op Madison Square om den uit- op viel, hjj brak zjjn ruggegraat en overleed kort daarna, eene vrouw met drie kinde ren nalatende. De moordenaar is gevan gen genomen. In de herberg A la Réunion des Mi neurs te Villes-au-Festre, hebben de stakers den geheelen inboedel vernield. Buiten de herberg werden revolverschoten gelost om de bewoners van het dorp schrik aan te jagen. Een andere bende werkstakers vernielde de woning van den mjjnwerker Wacques teAix.De meubels werden, nadat de bewoners de vlucht hadden genomen, vernield. Een gemarteld land. Heerljjk groen Ierland, wie is uw beul? Engeland, dat optreedt als de «bescbaver» de ontwik keling aanbrengende Mogendheid, dat trotsche en schjjnheilige land der Brit— teD, houdt het pracfct'ge eiland in het Westen onder d-n ijzeren knoet enerdrukt en martelt hei Iersche volk. John O'Donnell heeft 't in het eens in botsing was geweest en dien hij, bjj die gelegenheid met een revolverschot had ver wond. De agent koesterde een diepe wrok jegens den misdadiger en had hem een onverzoenlijke haat gezworen, Maar hij had nog geen gelegenheid gevon den cm hem zijn schuld te betalen Ten ge volge van zijn wond was hij lang ziek geweest en een weiuig verzwakt, bad men hemnaar de pro vincie gezonden, waar de dienst minder zwaar is dan te Parijs. Hij was daar als een gepensioneerde I den naam droeg van het Roode Kasteel, maar ondervroeg alle mensehen die hem omtrent den moordenaar inlichting zouden kunnen geven. Hij was overtuigd dat Marchaud Parijs niet had verlaten, dat hij verborgen, onherken baar in een of anderen hoek leefde, en hij begon alle achterbuurten, alle herbergen en verdachte huizen af te zoeken met een onver- moeibaren ijver. Onder de herbergen, die het drukst door de vagebonden en schelmen van Parijs bezocht werden, was er een in de rue Galande, d*e en Marchand scheeD van het tooneel der Pa- rijsche misdadigerswereld verdwenen te zjn, want men zal zich herinneren dat hij tijdens de misdaad op mejuffrouw Xavier gepleegd, zelfs niet verdacht geworden was. Eerst na den moord op de vrouw uit de faubourg Montmartre sjrak men weer eens van hem en kwam zijn nnam in de dagbladen voor als die van den vermoedelijken moorde naar. De agent, van wien wij spreken, Ferrurier, bijgenaamd Fine-Oreille, had evenals iedereen de bijzonderheden van den moord gelezen en den naam van den misdadiger, dien men ver dacht. Hij schreef terstond een brief aan de prefectuur waarvan de inhoud hierop neer kwam. wLaat men mjj naar Parijs terugroepen, laat men mjj on beperkte volmacht geven, en bin nen veertien dagen zal ik den moordenaar van de faubourg Montmartre overgeleverd hebben.e Men stond hem dat verzoek toe en eenige dagen later toog Serrurier aan het werk. Hij die van de gewone bezoekers den somberen bijnaam had gekregen van de Guillotine. De voorgevel was bloedrood geverfd en stak scherp af tegen de andere huizen uit de straat. Men betrad deze kroeg door een groote koetspoort en kwam dan in e n vertrek zon der stoelen, waar men staande in het voor bijgaan een glas kon drinken en van daar kwam men in twee ruime lokalen met berook- te wanden, bedompt en slecht verlicht, waar de dronkaards van den morgen tot den avond hun wijn of brandewijn zaten te drinken, tot zij met hun ellebogen op de tafel in slaap vielen of geheel onder de tafel zakten. Eetwaren verkocht men er niet, maar men leende aan de klanten die hun voedsel mee brachten, borden, lepels, voTken en messen, van welke laatste men de punt had rondge- slepen, om moor'en te voorkomen, wanneer er een twist uilbrak, wat zeer dikwijls ge beurde. Wordt vervolgd.) wEF PHT.TH r»P!W A 'nWTHTï'PTHWI TTÜTT. AlNUEMPRl AGUE Mi JNOPi AGITATE

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1902 | | pagina 1