No. 5249
Woensdag 19 November 1902
lagBlaó
j
k
voor
27 ste Jaargan
en SCuió-JCollanè.
BERICHT!
Wilskracht.
©e gevolgen van een
misóaaó.
BINNENLAND.
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem
y
O
feuilleton.
België.
Frankrijk,
Italië.
Engeland.
Rusland.
De werkstaking in Frankrijk.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post
Voor het buitenland 4
Afzonderlijke nummers
Dit blad verschijnt dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen
Redacteur-Uitgever, W. KÜPPERS.
f 1,20
1,50
2,90
0,03
UENDRaT
PRIJS DER ADVERTENTIE».
Van 16 regels 50 Cents
Elke regel meer7y*
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingeu 25 Cents per advertentiea Contant.
AO-IJ'E MA NON ACJITAjl'B
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Génerale PubicitéEtranglre
DA LBE fy Co J O UN., b. JONES Succ- Paris 31 bis Eaubourg Montmarlre
Zij, die zich met 1 Januari 1903 op de
Nieuws Haarlemsche Courant en
het Zondagsbladof op één dezer
bladen abonneeren, ontvangen de tot dien
datum verschijnende nummers gratis.
II.
Het gebrek aan wilskracht, aan vast
heid van karakter, een gebrek, dat zoo
vele goed gemeende pogingen doet mis
lukken, zooveel met moed en aanvanke
lijk succes bekroond werk zonder goed ge
volg laat, komt voor een zeer groot gedeelte
voort uit eene al te liefdevolle opvoeding,
dat wil zeggen: eene opvoeding, waarbjj
de liefde niet genoegzaam geregeld wordt
door het verstand, het oordeel. Hoofden
hart moeten bjj den opvoeder samen
werken, maar het hoofd moet de meester
zjjn en daaraan ontbreekt bet maar al te
dikwijls. Men is wat al te bezorgd voor het
kind. De ouderljjke liefde ruimt de moeie-
ljjkheden uit den weg, effent de paadjes
met te veel zorg, komt steeds en voort
durend te hulp en laat veel te weinig over
aan de zelfwerkzaamheid van het kind.
Niet alleen, dat het niet leert zelf zjjn
wil te richten op dat, wat goed is, maar
die wil wordt ook niet krachtig en sterk
gemaakt, door zelf de moeieljjkhcden te
overwinnen, de hinderpalen uit den wrg
te ruimen, die zich ook in het jeugdige
leven reeds vertoonen. Wjjst Uwen kin
deren den weg, maar helpt heu niet te
veel, wacht, dat zij niet van den goeden
weg afdwalen, maar letrt hen op deD
goeden weg zelf voortkrabbelen en staat
niet elk oogenblik gereed hen daarop voor
uit te duwen.
Weest vooral zelf consekwent in uw
doen en laten. Geeft uwen kinderen een
voorbeeld van wihkracht en vastheid van
karakter. Niets werkt nadeeliger op het
karakter der kindereD, niets verslapt hun
wil en maakt hen meer wankelmoedig,
dan het aanhondend afwisselen van tak-
tiek. Een aanhoudend te goed zjjn, het
volharden van alles liefdevol te vergeven,
kan nog eenmaal een gelukkig resultaat
ten gevolge hebben, al is de weg gevaar
lek, maar een voortdurend verander-n,
een afwisselend hollen of stilstaan, het
dan eens zus, dan eens zóó beproeven,
bederft wis en zeker elk karakter, maakt
het besluit-loos, zwak, wispelturig.
De ouderen van dagen en ook zjj, die
den middelbaren leeftjjd bereikt hebben
Vervolg
174
De bek ntenis f
Die man was een moordenaar, die heden
morgen ter dood gebracht is.
Joënnic wankelde.
01 mijn God 1
Zij wist niet, of zij geen speelbal was van
een akel gen droom, van een nachtgezicht en
toch, men sprak slechts uit, wat zij reeds
zoolang vermoed had.
Alvorens te steven, hernam Gabriel,
wilde de booswicht althans een van zijn vele
misdaden vergoeden. Hij heeft aan een zijner
medeplichtigen doen weten, dat men den naam
van den man, aan wien hij het kind gegeven
had, op zijn borst zou lezen, begrijpt ge mij
mevrouw
Joennic knikte even met het hoofd en vroeg
nanw hoorbaar
En die naam
Was d naam van uw echtgenoot?
De jonge vrouw slaakte een gil.
Mjjn echtgenoot?
Mijnheer de Mauvrat.
Zjj zeide niets meer.
en eens nadenken, hoe zjj in hunne jeugd
op de schoolbanken onderwezen werden,
bemerken voorzeker een hemelsbreed vsr-
schil tusschan de wjj<e, waarop zjj, en die
waarop hunne kinderen onderwezen wer
den, Wjj, die staan op de schouders onzer
voorgangers en va~,uit dat hoogte stand
punt hun werk beschouwen, halen wel
eens de schouders op, over de in ons oog
niet zeer oordeelkundige wjjze, waarop
zjj de kinderen onderwezen. Weinig wetd
er gedaan om hun het leeren gemekke-
Ijjk te maken, er waren te veel kinderen,
dan dat zjj niet zichzelven voor een groot
gedeelte door de moeilijkheden heen moes
ten worstelen. Thans is dat geheel anders.
De methoden zijn ontzettend verbeterd
heet he% het kind gaat sj elenderwjjze
stapje voor stapje vooruit, de weg is zóó
zacht glooiend gemaakt, dat het kind
niet gevoelt, hoe het zachtjes aan de
hoogte opgaat. De onderwjjzer heeft maar
wein'g leerlingentegen vroeger vergeleken,
bij heeft tjjd en gelegenheid alle moei
lijkheden te verwjjderen, de stroospiertjes
weg te nemen, hij neemt het kind bij de
hand en leidt het voorwaarts, voorzichtig,
opdat het zjjn voet niet stoote tegen een
steen. Overdreven? Zie dan eens de me
thoden voor lezen, rekenen etc., die tegen
woordig opgang makenHoe gemakke
lijker en geleidelijker, hoe booger zjj
worden gewaardeerd. Maar vraagt men
zich wel eens af, wat het kind doet bjj
een dergelijk onderwijs, welk werk het
zelf maakt, welke moeilijkheden het zelf
overwiut, door welke inspanningen zijn
wil krachtiger, zjjn karakter vaster wordt.
Te sterke inspanning op jeugdigen leef
tjjd kan zéér nadeelig werken, kan den
geest verstompen, maar te weinig in
spanning verzwakt de wilskracht, ver-
weekelijkt en maakt onbekwaam om later
zelfstandig eu krachtig op te treden. Eu
het scbjj t wel, dat de tegenwoordige
methoden van onderwjjs er niet op be
rekend zijn om wilskracht en karakter
vastheid bjj de k'nderen aai te kweeken
en te ontwikkelen.
Ook wanneer de jongelui de school
verlaten hebben en het leven intreden,
is het noodzakeljjk hen zelf te laten zoe-
kaD, 'e laten werken, zich ze'f door het
leven te leeren heenworsteleD. Niet dat
wjj hen te vroeg aan de ouderljjke lei-
dicg zouden willen onttrekken, verre
van daar, maar die leiding moet niet
zóó zjjn, dat alles vóór, en niets dóór
het kind gedaan wordt, nitt zóó, dat men
bjj elke moe lijkheid de behulpzame hand
biedt en gereed staat tot steun en vaak
tot het verrichten van den arbeid, dien
Haar keel was dichtgeschroefd en liet geen
enkel woord meer door. Daar blik verduisterde
en zij zag hiar bezoekers als in een nevel
Was het mogelijk! Groote Godl De man
die zij boven alles had bemind, - p wien zij
zoo vast vertrouwd had, was zufk een ellende
ling, had zulk een snood bedrog gepleegd.
Voor dien man had zij den vloek haars
vaders op zich geladen, voor dien man had
zij gevaren, den dood zelfs getrotseerd.
Nu was alles gedaan voor haar
Haar hart was dood.
Terwijl Gabriel Vernon tot haar sprak, waren
zijn oogen onafgewend op baar gelaat gericht
en hadden eiken trek daarv n bestudeerd
Hij had jn'st ingezien.
Die vrouw was geen schuldige.
Wanneer er een verwisseling van kinderen
had plaats gehad, dan was het geheel buiten
haar om gegaan, zjj had er gein deel aan ge
nomen, zij was eveneens het slachtoffer van
een sn od bedrog.
Er was een geheim in dit buis, een geheim,
dat nog door niemand te raden was, maar
zooveel was zeker, dat het kind van Marie-
Amelie en dat van mevrouw deMauvrat omchul-
dig was aan het misdrijf dat baar zelf zoo trof.
Met welk dosl dat misdrijf echter had plaats
gehad, wat er van de eehte Yvonne de Maurrat
was geworden, dat bleef echter nog in een
ondoordringbare duisternis gehuld
De arme Joennic stend als door den blik
sem getroffen, zij schreide niet meer; haar
d ffe, traanlooze oogen staarden stroef voor zich
uit en haar gelaat was als uit marmer geoeiteld.
door den jongen, het meisje zelf gedaan
moest worden.
Neen, wil men mannen en vrouwen
met wilskracht, met een vast karakten
men gewenne ze van af hunne jeugd aan
zelf werken, zelf stijjlen tegen de moei
lijkheden. Elke doo- anderen uit den weg
geruimden hinderpaal verzwakt den wil,
elke zelf behaslde overwinning staalt het
karakter.
TTjTt knl a n dT~
De anarchist R u b i n o was oornemens
de Kouingen van Engeland en Italië te
vermoorden, maar dat schjjnt den moor
denaar mislukt te zjjn of de gel-genheid
heeft hem daartoe ontbroken, daarom
koos hjj als slachtoffer koning Leopold
van Belg
Ondanks de besliste ontkenning van
R u b i n o gelooft de politie, dat hjj op last
van het Londecsche anarchistische comité
handelde.
Het onderzoek inzake den moordaan
slag op koning Leopold wordt voort
gezet. De dader G e n n a r o schjjnt geen
medeplichtige gehad te hebben. Toch
zullen esn aantal personen van verdach
ten levenswandel uit het land verwjjderd
wordeD.
Rn bin o weid geconfronteerd metden
anarchist Mesdag, dien hij te Brussel
had ontmoet, en met wien bij een gesprek
had, dat zeer comprom'tteerend voor hem
was, en waaruit bleek, dat hjj den aanslag
met voorbedachten rade heeft gepleegd.
Een ander Italiaan Bracci genaamd,
dien hij te L roden had gekend en met
wien hp eveneens gecinf onteerd werd,
beschuldigdo him, dat hjj te Londen een
spion was en dat hjj verscheiden re.olu-
tioanairen had verraden. Ru bi no wil
de, toen hjj te Londen was, Edward
Vil doodeu. Hjj gaf dit voornemen op
en besloot tot den moord op den Koning
van Italië, maar het was hem onmoge-
ljjk reisgeld te krjjgen, en hjj kwam toen
naar België.
Op den weg naar For.st heeft da
Brusselsche pol.t e een inval g+Jaan in
een lokaal, waar een aantal anarchisten
bjjeen waren. Deze vei gaderden werden
aangehouden, na een verhoor te hebb n
ondergaan, zjjn ze weer vrjjgelatei,
behalve een jonge man, die een dolkmes
had getrokken op het oog nb!ik,.dat de
politie het vertrek binnenstormde.
In Bergen vergaderde giste en liet
Belgische mjjuwerkerscongres. De afge
v; a digden namen een voorstel aan,
waa in gezegl werd dat er thans geen
aanleiding bestond om een werksttking
te proclamsereD. Dat mode-artik-1 doet
nu geen opg-ld.
Een groep vrijdenkers heeft aan
miuis'er Combes het verzoek gericht
om aan alle ambtenaren en schoolmees
ters te verbieden stsuu te verleenen aan
Katholieke schilen. Natuurlijk valt zoo'n
verzoek in dett smaak van den Minister-
Kerk vervolger. Inmiddels wordt de vrjjheid
van onderwjjs geheel vernietigd.
Voor de Kathol;ekjn ziet het er in
Frankrjjk reebt treurig uit. Een Inost
echter blijft hun, namelijk, dat de ge
schiedenis ors le^rf, dat elke aanval te
gen de Ketk eindigt met eeue overwi .-
ning.
De Duitsche c iltuurkamp ligt te versch
in het geheugeD, om er niet aau te her
inneren. De Fransche Regeering schjjnt
te zeer met blindheid te zjjn geslagen,
om niet in te zien, dat zjj zich zelve
eenen grafkuil graaft, eu het land groote
stoffelijke en zedelijke nadeelen toebrengt.
Te Rome verkeert men in de Hofkrin
gen vau het Q lirinaal in groote span
ning nu koniugiu Helena van Italië
spoedig hare bevalling verwacht.
H-t Italiaaneche Hof hoopt vurig, dat
het ditmaal een zoori, troonopvolger dus
voor Italië, zal zjjn.
Uit Zuid-Afrika wordt uit Johannes
burg aan Daily News gemeld dat de val
der mjjuaandeelen kunstmatig veroorziakt
wordt door financiers. Het blad zegt dat
dit geschiedt om de oorlogsbelasting te
cntwjjken, ofschoon do mijnen een reus
achtige waardeverhoogiug ondergingen
de Daily Mail noemt deze manoeuvre
monsterachtig.
De Times heeft daarentegen ten mon-
sterart kei van Fitzgerald van zes-
en een halve kolom, wairiü wordt betoogd,
dat Transvaal ?eeu oorlogsbelasting inott
be'alen, doch Engeland: omdat alleen de
mijnindustrie die belas.ing zou moeten
opbrengen, daar de Boeren niets hebben
om te betalen. In een hoofda tikel steunt
de Times deze opvatting.
De Russische K-oonprins Michael
is lijdende aau een longaandoening. Zjjn
to stand is in de laatste dagen zio ver
ergerd, dat men vreest voor eene nood-
lotiige ontknooping.
De Groot Hertog P a ul, onlangs ge
trouwd ver b neden zjju stau f, heeft be
richt ontvangen dat hjj aan het R ssiscbe
Hof niet meer zal worden ontvangen.
Hjj ontv ng tevrns een kennisgeving,
dat de Czaar hem een jaarljjksch inko
men heeft toegezegd van eea millioen
franks. Dairmede zal de Gioot Her
tog het wel kun en doen. Mjn meent te
weten dat de Groot Hertog zich te Flo-
-rence voo.- gud zal vestigen.
Da orerste der geheime politie te
War8chauw is tot 1 jaar gevangenisstraf
veroordeeld: de eerlooze kerel dreef sed rt
(lang handel in blanke siivinnen. De Mi
nister van Binnenlandsche Zaken heeft
strenge beveleu gegeven om een gioote
opruiming te doen in de politie van War-
schauw*
Men kan de werkstakingen der steen-
kole mjjn arbeiders als geëindigd beschou
wen. Reeds hebben in de mjjnen van Pas-
de-Ctlais 31 000 werklieden den arbeid
h rvat. Te Anzin daalden Vrjjdag 6323
mijowe kers in de mijnen af, terwjjl een
1000-tal werklustigen moesten afgewezen
worden omdat de mjjnen nog niet be
hoorlijk in orde zjjn.
Slechts een klein getal socialisten, die
gewoonljjk liever lawaai maken dan wer-
kin, vormen nog groepen ontevredenen
en plegen baldadigheden.
Zoo werd te St. Etienne nog een café,
gehouden door een mjjnwerker die was
bljjven doorwerken, geheel vernield. Op
een gegeven oogenblik heeft men zelfs
getracht met dynamiet het huis te laten
spriogen, wat evenwel met kleine be
schadigingen afliep.
En wat doet nu minister Com bee
die in den beginne complimentjes maakte
tegenover de stakers? Hjj laat nu hard
tegen hard optreden. De m'nste kreet
van staking heeft een arrestatie ten ge
volge en daaruit vloeit natunrljjk vcort
dat in de kolendi-tricten de gevangenissen
propzol zjjn.
Voor de Rechtbank van Bethune zjjn
Vrjjdag 62 werkstakers veroordeeld tot
straffen van zes dagen tot een maand op
sin ting. Een staker Franjois Vau
deville, mijnwerker te Carvin, die met
dynamietbommen had gespeeld, werd ver
oordeeld tot vjjf jaar gevangenisstraf.
haar bezoekers zagen haar met diep mede
lijden aan en Max kwam nu ook een schrede
nader en zeide met van ontroering bevende
stem
Gij gelooft ons, niet waar mevrouw, even
als wij er vast van overtuigd zijn dat gij aan
alles onschuldig zjjt. Zeg ons nu wat gij weet
eu help ons licht over deze zaak te versprei
den in ons aller belang.
Helaas, zeide Joennie, ik kan mijzelf
geen rekenschap geven, van hetgeen er in mij
omgaat. Het is waar dat ik eenige maanden
van mijn kind gescheiden ben gewee t, en
dat ik, bij mijn terugkomst hair niet meer
liefhad zooals vroeger. Er was twijfel bij mij
gere en, hoe en waardoor, ik weet het niet,
maar ik kou de gedachte niet van mij ver
drijven, dat ik een vreemd kind in de armen
drukte, dat een vreemd kind aan mijn zijde
sliep. Dat vermoeden kwelde mij reeds al
vorens ik u leerde kennen, Zie, wanneer
mijn hart niet door achterdocht gefolterd
werd, zou ik dan mijn kind het huis uit
hebben laten gaan, zou het dan niet hier onder
mijn oogen zijn?
Marie Amelie beefde van ontroering en
vreugde,
Ziet ge wel, ziet ge wel, het is mijn
dochter, die men mij outstolen heeft, jubelde
zij. Ik had haar wel herkend. Mijn hart had
het mij wel aangewezen Toen ik haar in dat
magazijn zag, riepen duizend stemmen mij
toe, daar is zij, daar is uw kind.
Maar op dat oogenblik wist ge toch nog
niets, zeide Joennic.
Niets, alleen dat men mijn kind gestolen
had en dat ik Let hier terugvond.
Vu sedert hebt gij iets naders vernomen
vroeg de jonge vrouw, die nu ook gretig naar
oj heider'ng verlangde
Ja.
Zeg mij alles w .t gij weet. Sedert zes
maanden verkeer ik in eeu twijfel, die erger
is dan de wreedste zekerheid, 'eg mij hce gij
(ot de overtuiging zjjt gekomen, dat het kind
dat men hier voor mijn dochter uiigeeft uw
kind is. Wanneer ik inzie, dat gij gelijk hebt,
wanneer gij mij de waarheid van uw be
wering hebt bewezen, dan kunt gjj op mij
re enen om het misdrijf te herstellen en den
dader te straffen ik zweer u da' mjjn wraak
geen medelijden zal kennen.
De moeder van Yvonne had deze woorden
op vastberaden toon uitgesproken en een drei
gend vuur deed haar auders zachte oogeu
fonkelen.
Niemand erdacht haar meer van mede
plichtigheid.
Oneen, die vrouw, was niet schuldig,
een misdadige spreekt niet op zulk een toon.
Ziedaar de gedachte, die allen bezielde.
Zij stonden niet tegenover een vijandin, zij
hadden een bondgenoote gevonden die hen
zou helpen, de waarheid aan den dag te
brengen.
Annette Bordier bewoonde in de nabijheid
van Poissy een huisje van een verdieping
midden in het land, omgeven door eenige
vruchtboomen.
O, die belastingl Steeds hooger en hoo
gev worden de belastingen t-pgevoerd en
zjj, die den dans knonen ontspringen,gaan
er van door. Zoo gaat het thans te Am
sterdam, waar tal van familiën heengaan
omdat zij er genoeg van hebbeD nog lan
ger in «Naam des Konings» hun poite-
monnaie geledigd te zien.
En wie gaan heen Het zijn menschen
met geld die overal terecht kunneD, ter
wjjl de burgerman, de neringdoende, ge
doemd is te b'jjven, om op de eerste
plaats het kind van de rekening te wor
den, om te betalen, zoo noodig door
dwang en geweld. Het is een trenrige
toestand, in het leven geroepen doorman
nen, die zich geen rekenschap geven van
de spreuk «men moet de tering naat de
nering zetten.»
De Standaard zegt hierover
«Tegen ons wordt opgemerkt dat als
te hooge directe heffing gemeenleljjk is,
de kapitalisten, die vrjj zjjn, Amsterdam
verlaten, maar dat, zoo de heffing van
het Rjjk uitgaat, men nog zoo gauw niet
expratrieert.
«Wat weet men daarra-? In Brassel
is reeds een wjjk met Nederlandsche
familiën en Parjjs is kosmopolitisch. Wie,
rjjk in kapitaal, om een paar duizend
gulden 'sjaars zijn stad uitrrekt, vindt de
afstand naar Brussel niet zóóver, om des
wege tegen een wat verdere verhuizing
op te zien.
Zij en hiar man werkten den geheelen dag
op het land, want in het voorjaar komt men
in den landbouw handen te kort, en de twee
zuigelingen waren onder bewaking van een
kind van vijf of zes jaar, op bloo'e voeten, met
wanordelijke haren en een versleten jurkje
aan.
Dit kind, het oudste dochtertje vau de
min, keek zeer verbaasd op, toen zjj 'wee rjjk
gekleede dames en twee heerea het erf voor
het huisje zig betreden.
Zij bleet in de deur staan, want moeder
had haar uitdrukkeljjk bevolen niemand in
huis toe te laten, zoolang zjj en vader af
wezig waren
Woont hier vrouw Bordin vroeg een
van de dames.
Jawel, antwoordde het kind lomp.
Ik ben mevrouw de Mauvrat en kom
naar mijn dochter zien.
Het kind s'ak verlegen den vinger in den
mond en bleef onbeweegljjk staan.
Het kind is toch hier riep Marie-Amelie
ongerust uit.
Jawel,
Welnu, laat ons dan binnen, breng om
bij bet kind.
Moede- is niet thuis.
Dat doet er niet toe, wij komen n:et voor
haar maar voor de kleine.
Met deze woorden schoof Joennic het boerin
netje op zij ei men trad binnen.
[Werit vervolgd.)
