No. 5280
Donderdag 25 December 1902
27ste Jaargang
HbagBlaó voor cflooró- en SCuió-tXollanó.
25 Cents.
Nieuwjaarswenschen.
Kerstmis!
freule van <Xronen.
U I T fl L A N D.
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem
Elke regel meer71/*
Duitsch and.
A merika.
Engeland.
Door wolven verscheurd,
Belangrijke uitvindingen.
ABONNEMENTSPRIJS.
f 1,20
1,50
2,90
Per 3 maanden voor Haarlem
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post
Voor het buitenland
Afzonderlijke nummers0,03
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
PRIJS DER ADVERTENlIEN.
V>n 1—6 regels 50 Cents
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingeu 25 Cents per advertentie a Contant.
Wegens het Hoogfeest van
KERSlMIS zal het éérst-
volgende nummer der NIEUWE RAAR-
LEMSCÜE COURANT nu op a.s.
Zaterdag-voormiddag worden uitgegeven.
Evenals vorige jaren, stellen wjj in het
nummer onzer Courant van 1 Januari a.s.
voor belanghebbenden de gelegenheid
open, tegen den zeer geringen prijs van
llechts
bun Nieuwjaaregroet per advertentie
aan Vriendenen Begunstigers uitte bren
gen.
Daar men zich hierdoor veel moeite
bespaart en het doel svengoid bereikt
wordt, vertrouwen wjj dat van deze aan
bieding een ruim gebruik zal worden ge
maakt.
Vanaf heden kunnen Ad erteniiën van
dien aard reeds ten onze kantore worden
bezorgd.
Te Administratie.
KerstnachtHet feest van Christus' ge
boorte is weer aangebroken, Bjj, de Zalig
maker, daalde in Bethlehem's stal voor
's menschen heil tot de wereld af. De
plechtige, indrukwekkende stilte van h»t
nachtelijk uur in den Kerstnacht wordt
slechts onderbroken door het statig ge
lui der klokken, dat den vromin Chris
ten ter kirke roept, om daar het groo
te geheim der Menschwording te gaan
vieren. In het nachteljjk uur heerscht:
vreugde by de braven, uit de woningen
straalt een big licht, getu'gend, dat men
zich gereed maakt om ter kerke te gian;
vreugde heerscht inde woningen, want het
Kerstfeest is immers een feest van vreug
de, en het vrooljjk gejubel der kleinen
die bjj hun vroegtijdig ontwaken near
den Kerstboom verlangen, behargen met
allerlei mooi's, brengt en stemt tot vrede
op aarde bjj de memchen van goeden wil.
Velen gaan ter keike maar onder deze
bevindt zich ook eene vrouw die niet
scbjji-t te deelen in deopgeruimdhfid, die
op het gelaat der andere kerkgangers
staat te lezen; het is een schamel geklee-
de vrouw met een kind op den arm en
het «Za'ig Kerstmis» waarmee men haar
begróef, wordt slechts door een zucht be-
FEÜILLETON.
28
V er volg.)
Maar, groote goedheid wat dan Hij
komt toch zeker met den volgenden trein
Ik ga niet zoo n«ar Hamburg, wij zul
hn hier wachten, verklaart Dilscha, en zij
wendt zien tot een beambte. V anneer komt
de volgende tre'n van t utzouw?
Om vier uur vijftig, antwoordt de man
en Ditscha gaat gelatin naar de wachtkamer
terug, gevolgd door Grete Busch, die een
allesbehalve vriendelijk gezicht zet. Alsof men
den l eer bruidegom, die zoo a echt op zijn
tijd gepast heeft - de hare zou zoo iets eens
hebben moeten durven doen ni t even ge
makkelijk in Hamburg wachten kan, in plaats
van op dit vervelende station, met zijne be-
rookte wachtzaal.
Grete kijkt het bleeke meisje niet eens aan,
gaat op de sofa liggen en sluit de oogen.
Achter de toonbank zit de buffetdame te dom
melen. De regulateurklok boven ce sofa be
vrecgt zoo zacht en regelmatig haren grooen
koperen slinger, alsof het eei,e spookklokis
het gas is la.,er geschroefd en sist zacht, en
Ditscha kwelt hijar hoofd om eene gegronde
reden ts vinden voor zjjn wegblijven. Zij denkt
of hem een ongeluk overkomen is, en sielt
zich een verschrikkelijk tooneel oor op den
antwoord, terwjjl nu en dan, als zjj een
blik werpt^op den kleine op haar arm, een
traan haar oog ontvalt.
Hoe graag zou ook zjj een bljj Kerst
feest vieren; hoe graag zoa ook zjj hare
kleintn met geschenken verrassen doch
in plaats van geschenken, baart de Kerst
morgen voor haar en haar talrijk huis
gezin ellende, diepe ellende. Eenige maan
den geleden werd haar beminde echtge
noot, de vader harer kinderen en hun
aller broodwinner, door een plotselinge
ziekte ten grave gesleept. Hard was de
slag voor de zwaarbeproefde vrouw en
bittere tranen stortte zij over hem, die
voor hen allen zoo goed was en na op
eens door de wreede dood aan hen ont
rukt werd. Als oprechte katholieke, on
derwierp zjj zich echter aan den wil des
Almachtige en hoopte op een betere
toekomst; haar oudste zoif immers zou
haar trouw ter zjjde staan en weldra in
staat zjjn genoeg te verdienen voor hun
onderhoud. Zjj beminde hem als den ap
pel van haar oog en beschouwde hem
als de eeuige troost die haar nog over
gebleven was. Helaas, hos treui ig vond
de goede moeder zich belrogen In plaats
van -haar leed te verzachten, vermeerde.-
de de zoon slechts ha-e ellende in p'aats
van alles in het werk te stellen om door
een voorbeeldig gedrag en trouwe op
passendheid, zjjne moeder de doorstane
beproeving te doen vergeten, was hjj
oorzaak dat de ongelukkige weduwe nog
meer van den bitteren lydenskelk drin
ken moest. Slechte makkers wisten hem
van het rechte pad ts leiden, en nu bjj het
toezicht van een vader miste, duurde het
niet lang voor bjj alle moederlijke liefde,
allen godsdienst scheen verloren te heb
ben, en sedert eenige weken had hy zjjne
moeder verlaten, zonder dat zij wist of
bjj nog leefde of zjjn kwalyk begonnen
leven reeds op de etn of andere manier
geëindigd was.
Was het wonder dan, dat de trooste-
looze vrouw die wjj onder de kerkgangers
aantroffen, zoo treurig gestemd was? Was
het wonder dat zjj bjjna bezweek onder
haar ljjdenslast? De dood ran haren echt
genoot had haar zwaar getroffen, doch
dit ondankbare gedrag van haren zoon
bracht haar bjjna tot wanhoop, en het
zoetklinkende: «Vrede aan de menschen
op aarde die van goeden wii 2ynvond
geen weerklank in haar hart, voor haar
was het geen Kerstmis.
Een jear is sedert voorbijgegaan. Heeft
het eenige verandering gebracht in den
toestand der ongelukkige vrouw Is haar
straatweg, in het nachtelijk duister, eenen ge
broken wagen, eeD daaruit geslingerden man,
een omgevallen paard Of, hij is misschien
niet zoo vroeg uit Uchte weg kunnen gaan.
wegens het feest dat zal de o rzaak
zijn
En zjj is weer gerustgesteld. Men komt een
paar uur later te Hamburg, maar wat g eft
dat? En zij deukt verder.... wanneer zul
len ze mijnen brief vinden in Heetzen? En
wie? En hoe zal het dan zjjn? Zij stelde zich
alles voor, eene gunstige, zoowel als eene
ongunstige opneming. Zjj hadden bet haar en
zich zeiven Kunnen bespaien, zij zou zeker
ook liever te l eetzen getrouwd zijn, in het
bijzijn harrr familie, dan nu zoo alleen in
t elgoland. Telkens dwalen hare oogen weer
af naar de klok - mijn God, hoe lang
zaam gaat de tjjd toch voort, en wat ben ik
afgemat 1
Op eens schrikt zij op, zij heeft ingesla
pen Instappen voor Luneburg, arburg en
Hamburg. Grete springt ook opnog half
versuft van den slaap snellen beiden naar het
perron.
De trein gaat langzaam langs hen heen, zij
kijken scherp in de verlichte coupés waar
om verschijnt hij niet voor het raam Op
eens roept Grete uitLieve hemel, freule,
mijnheer de baron - uw oom en freule Anna,
barmhartige hemel, zij zijn ons nageko n en,
freule, verraad mij toch niet 1
En eer de ontstelde Ditscha goed weet, wat
er gebeurt, is Grete van haarweggeloopen, en
staat zij alleen ondereen brandenden lantaarn:
AGIiE Mi NO» AGLTA i'B
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Génerale Publtcitê, Etrangère
G.Li. DA UBE fy Co JOHN., b. JONES Succ- Paris 31 his Faubourg Montmartre
lyden verzacht en zij a gelukkiger dagen
voor 1 a ir aangebroken In geeneu deele:
G:brek en armoede, aiders heeft het a'-
geloonen jaar haar niets gebiachtbede-
'eud had zy zich een schraal ondeihoud
kunnen verschaffen, en hadde zy hare
ellende maar met haren zoon kunnen
deelen, ze ware overgelukkig geweest;
doch neen, niets van haar zion, geen de
miuste tyding. Vurige gebeden had zy
voor hem gestort, maar het scheen als
zouden aie niet verhoord worden.
Het is weer Kerstmorgen, en dit doet
haar nog treuriger gestemd zijnmet
weemoed herinnert zy zich de vroegere
Kerstfeesten, toen zy hare beide lieve
lingen nog aan haar zjjde hadwat vreugde
bracht toen de Kerstmorgen in haar
huisgezin, hoe dankbaa- was haar man
voor de verrassing die zy heru bereid had;
hoe zongen en sprongen haar lieve klei
nen als zy vader en moeder lieten zien
wat Sinterklaas voor hen gebracht had;
hoeZy kan niet meerdeze herinne
ringen breken haar hart en in tranen
uitbarstende, buigt zij zich over de wieg
van haar jongste knaapje, dit, onbewust
van het hen omringende lyden, met een
glimlach om de lippen den naam van
moeder prevelt. O God, roept zy uit,
zult gjj doof blijven voor mjjue smee-
k ngen, was het niet genoeg dat mijn
brave man my door het dioevig lot ont
nomen werd, moest ook mjja zoon, mijn
eenige hoop, my nog verlaten? Zal de
tookomst steeds even donker voor ons
zjjn? O God, die de Vader zjjt der we
duwen en weezen, erbarm u onzer, geef
mij mijn beminden zoon, myue kinderen
hun geliefden broeder ter ig Laat op dezen
Kerstmorgen de stralen Uwer genadezon
op hem neervallen en hem voorlichten op
den weg naar hen, die zjjne terugkon si
zoo lang gebid en g-smeekt hebben, O
God
Stil, er wordt geklopt. Een zonderling
gevoel maakt zich van ha tr meester. Z u
het waar kunnen zyn..Zou mjjn gebed
verhoord kunnen zynSchoorvoetend
treedt zy nader, met bevende 1 a id en
hjjgende borst opent zjj de deur. «Moe
der«Mjjn zoon!» en in minder tjjd dan
wjj nood g hebben om hot te schrjjven
liggen zjj in elkanders armen. Welke
gevoelens beiden hunne^harten vervulden,
zullen wjj niet beproeven te beschryven;
gen >eg, met te zeggen dat dit Kerstfeeet
voor allen het gelukkigste was huns le
vens; het was inderdaad een Zi ige Kerst
mis voor de ongelukkige moeder, en een
nieuw leven, een leven van voorspoed en
tevre lenheid was voor hen aangebroken
I aar koffer naast haar en niet in staat zich
te verroeren. Zij ziet oom Jochem en tante
Anna. Beiden komen haastig, zonder op haar
te letten, recht op haar af, om naar den an
deren kant van het perron te gaan, waar de
trein voor Hambu g gereed staat.
Ditscha gevoelt, dat haar kracht, om zich
staande te houden, h*ar drtigt tc begeven
Zij klemt zich aan d u lantaarnpaal vast en
op dit oogeublik wordt zij door tante Anna
opgemerkt.
Jochem 1 roept deze uit, Jochem 1 Hjj
is al doorgeloopen en keert zich nu om. Daar
ziet hij de gezochte in de armen zijner zus
ter, zoo bleek als de dood, met half geslo
ten oogen en het volgende oogenblik staat hij
hij haar, grijpt haar bij den schouder en zie
dend van too n Behreeuwt hij
Waar is de schurk zeg op, waar is hjj,
oogenblikkelijk!
Ditscha is weer bij gekomen, eu met eene
toornige uitdrukking op het gelaat maakt zij
zich van hem los.
Ik weet van geenen schurk af, antwoordt
zij, en ziet haar oom vast in de rood beloo-
pen oogen.
Jochem vermaant tante Anna op
zachten toon, om Gods wil, maak hier geen
scène 1
Ik vraag u voor de laatste maal, her-
haa't de toornige man dreigend, waar Van
Berthien heen gevlucht is, lk wil de waar
heid de volle waarheid alleen kan u nog
redden
Ik weet het niet 1
Over de quaestie met Venezuela heeft
de Duitsche Rjjkskanselier eenig licht
doen schijnen.
Volgens de Associated Press heeft graaf
V onBülow gezegd, dat de door Duitsch
land aan Venezuela gestelde eische een
gevolg zyn van de jongste burgeroorlogen.
Deze eischen hebben niet het karakter
vau gewone schalden, door de Rspub'ie
ken langs zake'ijjken weg aangegaan,
maar ontstonden door gewelddadigheden
tegtnover Duitsche onderdanen in Vene
zuela, hetzy door gedwongen leeningen,
of door het in bes'ag nemen vanjjvee
zonder betaling, of door plunderirg van
hunne buizen en bezittingen.
Voor die gewelddadigheden was gtes.
voldoeniug te verkrijgen bjj de RegeeriDg
van Venezuela, daar deze rondweg wei
gerde de qnaestie te regelen door diplo
matieke ondot handelingen. Ten gevolge
daarvan was de Duitsche Regeering tot
haar groot leedwezen, gedwongen de zsak
zelf ter hand te nemen.
De eetste dwaDgmeatregel v as het in
bes'ag nemen der Venezelaansche oor
logsschepen; en daar deze maatregel geen
resultaat had werd besloten tot blokkade
der Venezolaansche harens.
Die bl ikkade zal het karakter hebben
van een oorlogsblokkade en er zal geeD
onderscheid worden gemaakt tusschen de
nationaliteit der neutra'eD. Dch wjj zyn
niet voornemens een formeele oorlogs
verklaring te doen, daar Duitschland en
Engeland thans slechts overeengekomen
zijn om de kust te blokkeeren en geen
andeie maatregelen tegen Venezuela te
ondernemen, tenzjj daartoe oi.verwacht
aanleiding mocht ontstaan. Wij betreu
ren de noodzake'jjkheid der blokkade,
en zullen er zeker zorg voor drage
dat daardoor de neutrale handel zoo m.
mogelyk onaangenaam! ien eD storingen
ondervindt. Natuurljjk fc>. 'en wjj heele-
maal geen plan eenig gebied in Vene
zuela te bezetten, zooals wjj reeds voor
maanden aan de Begeering der Vereenig 'e
Staten Lebben medegedeeld.
Wy zjjn de Regeering der Vereenigde
Staten dankbaar vooi de moeite die zy
doet, om door atb trage het geschil bjj
te leggen. Eu wjj gelooven, dat wjj
langs dien weg tot een b lljjke overeen
komst zillen komen.
De handel in de Vereenigde Sia'sn
ondervindt groot nadeel door de blokka
de van Venemela. Vijftien importeurs,
zoo telegrafeeit men uit Caracas, hebben
besloten geen orders meer te geven in
de Vereenigde Stat n.
De ondei wysstatistiekeu in den staat
New-York toonen, dat in het jongste
schooljaar 38'-/, miilioen dollars besteed
zjjn voor het oiiderwysdaarvan wer
den 22 miilioen d.Llars uitbetaald aan
onderwyzers, wier gemiddeld salaris 680
dollars bedraagt. De kosten van onder-
Was hi j dan niet hier
Neen, ik wachtte op hem.
Zoo ik zal onderzoeken of gij waar
heid spreekt Anna, gij bljft bij haar, ik
zal zoeken.
Hij snelt naar den trein voor Hamburg en
kijkt in alle coupé's hij vraagt den conduc
teur of een heer, die er zoo en zoo uit moet
zien, niet ingestapt is. Maar de trein is bijna
geheel ledig, de paar menschen, die er in
zitten, lijken niet op mijnheer Van Terthien.
Hij komt buiten adem terugloopen. Ik zal
hem vinden, dreigt hjj. En nu, loop wat heen
en weer, ik wil kaartjes nemen voor Berlijn.
Gij gaat niet in de wachtkamer, er kon daar
wel iemand zijn, die hem kent en er zich
over verwonderen moet dat Jochem Van Kro
nen genoodzaakt is, zijne nicht in den Kerst
nacht op een station op te vangen.
Ditscha wankelt naast tante Anna, maar zij
komt niet ver, hare voeten willen haar niet
langer dragen.
Zij staan daar naast elkander op eene win
derige plaats van h t station onder eene aca-
eia, tegen welker stam Ditscha leunt, tante
Anna huivert van de kou en staat te trappe
len, om hare voeten wat te verwarmen. Dit
scha merkt niets van de kou, z j voelt maar
éen ding, dat zjj verraden, bespot en vergu'sd
is. Tante Anna heett een stortvloed van ver
wijten op de lippen, maar zij is zoo opge-
wo den, dat zij nauwelijks een woord uitbren
gen kan.
Met moeite spreekt zijGij wilt eene Van
Kronen zijn? Gij wilt bij ons behooren Ver
houd der openbare scholen bedrageD 5
dollars en 14 cents per hoofd voor iedet en
inwonervan den Staat.
De Engelsche dichter R a d y a r d
Kipling, wienB liederen men zich zal
herinneren ten tjjde van den Zuid-Afri-
kaanschen oorlog,"hselt thans zyn dicht
ader laten vloeien over het gezamenlyk
optreden van Engeland en Duitschland
tegen Venezuela. De limes geniet het
voorrecht het voortbrengsel van deze door
den goddeljjken adem der Muze gekaste
ziel te mogen pnbliceeren. Duit-chland
wordt een openljjke vjjand genoemd, ge
broed, «dat onsdsie jaren laDg het zwaar
ste onrecht heeft gedaan.» Duitscherszjjn
allemaal woeste Gothen en Hunnen.
Een bekende Engelsche bankinstel
ling van de familie Pease te Darling
ton liquideert met het oog op den slech
ten staat van zaken. Er is geen reden
van een krach te spreken, daar de P e a-
s e s door han ontzaglyk vermogen elk
tekort kannen dekken. Niettegenstaande
een en ander hebben de chef van de fir
ma, Sir J o s e p h P e a s e, afgevaardig
de, zoon van dsn geldschieter van Ste
phenson, en A.E. P e a s e, ook lid van
het Parlement, hon ontslag ingediend,
en de eerste heeft bovendien zyn directeur
schap van de Nort Eastern Railway neer
gelegd.
De Aartsbisschop van Canterbury,
meer algemeen bekend als Dr. T e m p-
1 e, is overleden. Reeds eenigen tjjd was
hy ongesteld en laatsteljjk werd hy zelfs
in het Hoogerhuis, terwijl hy een rede
voering hield ten gunste der nieuwe
onderwyswet, door eene plotselinge on
gesteldheid getroifen, die naar uit het
thans ingetreden feit blijkt, meer dan
waarschyulyk een aanval van beroerte
is geweest.
De vrseselyke winter in Hongarije heeft
een aantal slachtoffers geëischt, door dat
de wolven zich in de meer bewoonde stre
ken vertoonen.
In den omtrek van Blezseny, Hongaarsch
Comitaat Arad, zyn achttien rondzwer
vende Zigeuners om het leven gekomen
in een sneeuwstorm, waardoor zy in 't
open veld werden overvallen.
Te Gross Szalonta is een 18-jarige
boer doi,r een troep wolven aangevallen
en verscheurd.
Tot zelfs by Wiener Neustadt hebbeu
zich wolven vertoond. De wolven kwa
men nog nooit zóo ver by menschenheu-
genie.
Twee zeer belangrijke uitvindingen zyn
door den Italiaanschen ingenieur Pino
gedaan. Er wordt vau gezegd dat zyn
toestellen de diepte der zee voor den
mensch toegankelijk maken.
De eerste uitvinding is een duikersboot,
welke tot op den bodem der zee kan
afdaleD en met behulp van een of meer
1 nederd hebt gij ons allen allen. Wat dacht
1 gij eigenlijk wel Hebi gij dan geen vonkje
van eergevoel meer in u
Als zij eindelijk in een coupé eerste klasse
zitten oom Jochem heeft den conducteur
een goede fooi gegeven, opdat niemand meer
in zou stappen schreeuwt hij weder tegen
Ditscha Voor den dag er mee, waar is de
kerel
Ditscha haalt de schouders op spreken kan
zij niet Haar gelaat is doodsbleek, de blauwe
kringen onder hare oogen verwijden zich tot
I de wangen.
Ik zeg u, spreek op, raast de oor-
nige man. Waar is hij? Wie iv&s uw mede-
j helper P Klaren wijn, alsTk u en uw naam
redden zal klaren wijn 1
Hat wij zoo iets moeten beleven, Jo-
j chem, snikt tante Anna, als Ditscha met
strakke oogen langs haar oom heen ziet, dat
iemand uit ons huis er stilletjes van door
gaat
r an door gaat dondert Jochem van
Kronen de gemeene kerel heeft haar laten
zitten Gij ziet immers dat hij bedankt heeft
voor zoo'u zoo'n
Ditscha grijpt met de hand naar hare sla
pen, vol vertwijfeling ziet zjj om laat heen,
en plotseling springt zij op, laat het por
tierraam naar beneden en buigt met het bo-
venlicha: m zoo ver mogelijk naar buiten, om
de deur te openen zij wil er uit sprin
gen zij wiet niet meer wat zij doit
Wordt vtt oolgd,)
