No. 5343 Vrijdag 43 Maarl 4903. 27ste Jaargang 1ï)ag6laó voor ofiooró- on Amsterdamsche Brieven. HET GEHEIM BUIT K L U. BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem feuilleton. van Generaal Heatherstone. Of zoo'n volkspetitionnement echter van grooten invloed op de Regeering zal zjjn,' die toch wel degelijk zal overwo- gen^hebben, wat zij doen mo. st en wat zjj doen mocht, gelooven wij niet. Amerika. Duitsehland. Engeland. Frankrijk. De Macedonische quaestie ABONNEMENTSPRIJS. Per 3 maanden voor Haarlem f 1,20 Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post >1,50 Voor het buitenland 2.90 Afzonderlijke nummers0,03 Dit blad verschijnt dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen. Redacteur-Uitgever, W. KÜPPERS. AINTJLENDTm PB IJS DER ADVERTENilEN. Van 1—6 regels50 Cents. Elke regel meer71/» Groote lettors worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant. AGrITE MA NON A UT ATE Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Génerale Pubhcite, Etrangère G.L. DACBE Sf Co JOHN., h. J ONES SuccParis 31 bis Faubourg Montmartre 10 Maart 1903. «Een meevaller» mag men wel noe men de pas gedane ontdekking, dat in de Amsterdamsche duinen, d. w. z. in de duinen waar Amsterdam zjjn prise d eau heeft, nog duinwater geuopg voorbanden is, om de hoofdstad voorloopig behoorlijk van water te voorzien. Dat hebben de laatste diepboringen bewezen en nu is vooreerst de kostbare Rjjnwaterleidiug, gen, kostbaar en in het oog van velen, alles behalve voldoende aan de eischen der gezondheidsleer niet noodig. Dat zal wel een steen van het hart zjjn geweest van Burgemeester en Wet houders, van den Wethouder van Finan ciën in de eerste plants, die tochalbjjna geen raad weet om de eindjes samen te knoopen, maar bovenal is dat eene opluchting voor de gemeenteuaren, voor de belastingplichtigen, die, ocü Heere, toch al zoo uitgemergeld worden en niet tegenstaande de laatste verhooging, al weer mét eene leening van een twaalftal rnillioentjes in het verschiet zaten. Maar men ziet nu al weer, dat de bij na ■preekwooideljjk gewordene Hollaudsche langzaamheid, d9 d°gelijkheid noemt men ze wel eens, waarmede hier de zaken be handeld worden, wel eens en wel vaak zjjn goede zjjde heett. Had men maar wat vlugger de adviezen der warmbloadigen gevolgd, die niet anders meenden, dan dat Amsterdam binnen enkele weken ot maanden zeker, zonde uitdrogen en ver dorsten, en onder die warmbloedigen, waren mannen van het vak, dan zaten we du met die dure Rjjnwaterleidiug al in de maag en hadden wjj beLekkeljjk slecht water voor véél geld, terwijl wg nu goed water voor betrekkelijk weinig geld zullen krjjgen. Endaarom, mensch, «en de desespereert niet»maar overweeg altjjd eerstkalm en rus tig. eer gjj een ernstig besluit neemt. Al dat spontane,. al dat vlugge draait ge woonlijk op niets nit, of ten minste op niet veel goeds. Wat met een opgewon den hoofd, met kokend heet bloed en een onstuimig hart wordt besloten, baart 10 zBn« gevolgen meestal niets andera dan kommer en leed en hoe menigeen zoude niet gaarne ongedaan willen maken, waartoe hjj in een oogenblik van opge wondenheid besloot. Mochten toch alle werklieden en voor al de besturen der werkliedenvereenigin- gen en in de eerste plaats de leiders dit bedenken, die er nu maar op aanschreeu- Vervolg.) 20 "Mijn vrienden en ik zjjn zeer verplicht./ hernam Bam Singh, „maar wjj hebben onze redenen om te blijven waar wy Zyn jje jult waarin wjj wonen is half verwoest, maar wij Oosterlingen zijn gewend te leven zonder al lerlei dingen, die in Europa voor onmisbaar gehouden worden. Een visseher bezorgt ons brood en groenten, wij hebben stroo om op op te slapen. Wat kan iemand meer verlan gen „Maar gjj zult het des nachts koud hebben» merkte de kapitein op. «Misschien zjjn wij soms koud, wij hebben niet daarop gelet. Alle drie hebben wij jaren lang gewoond in de hooge Himalaya lauden, op de grens van de eeuwige sneeuw, zoodat wij gewend zijn aan een kouder klimaat. «Maar vergun mij ten minste u wat viscli en vleesch te zenden,// zei ik. //Wij zijn geen Christenen, maar Boedhis- ten«, was het antwoord.//Wij kennen den mensch het recht niet toe een dier to dooden om zijn lichaam te onderhouden. Hij hee't het dier het leven niet geschonken en de Almachtige heelt niet bedoeld dat de mensch dat loven aan het dier ontnemen mag. Daarom zouden wen, het arme volk van de eene verga dering naar de andere sleuren, niemand tjjd laten tot kalm nadenken, die aan sporen tot maatregelen, waarvan da ga- volgen niette overzien, maar welke hoogst waarschjjüljjk zéér betreureuswaardig zul len zjjn. Zeer jjverig ook wordt er, naar ik ver nam, gewerkt aan de nieuwe regeling der loonen der werklieden, verhouden aan de gemeentebedrijven en even ijverig, maar toch met de noodzakelgke kalmte, die eeue zóó ernstige zaak vereiseht, zal er zeker door de Regeering gewerkt worden aan de maatregelen, die moeten dienen om te gemoet te komen aan de b'lljjke grieven van het spoorwegpersoneel. Jammer genoeg is het, dat, zooals het schjjnt, men in dit opzicht wel wat lang zaam te werk is gegaan, waardoor ver bittering is ontstaanjen eene catasrophe, geljjk die op 27 Januari, tea minste voor eene gedeelte aau de Directiën en aan de Regeering kan geweten worden. Maar dan toch zeker niet aan deze Regeering al leen, maar voor een groot, misschien voor het grootste, gedeelte aan vroegere Regee ringen, waar msn toch zegt, dat die grie ven reeds jaren hebben bestaan en ter kennis van Directie en Regeering zjjn gebracht. Het heeft er echter allen schjjn van, dat men deze Regeering daarvoor wil laten boeten en dat ook de liberale party, die eerBt volstrekt niet ingenomen was tegen de voorgestelde wetsontwerpen thans ze wil gebruiken als eeu stormram tegen de Regeering. Toch heeft het den schijn, dat de storm begint te luwen. Hoe geheimzinnig het Conrté van Verweer ook doet met zjjn plannen, toch schjjnt het idéé eener alge- meene werkstaking zoetjes aan te wor den prijs gegeven en alleen nog maar als boeman te worden gebruikt. De lui worden wel erg boos en schelden en razen, a's dat gezegd wordt, maar juist dat verschrik kelijk boos worden geeft er al den schjjn van waarheid aan. In plaats daarvan is nu het idee van een algemeen petition nement op den voorgrond getreden en het bekende manifest der twintigen scbijut daarvan als grondslag te zullen dienen. Toch vindt dat ook al bjj de liberalen geen onverdeelde instemming. Immers professor D eL o u t e rteUtrecht,zeker geen onbevoegde ln deze kwestie, oordeelt zéér gunstig over de voorgestelde wetten en veroordeelt vrjj streng de houding der liberale partjj. terwjjl Mr. K o r t h a 1 s A11 e sa'hier tegen het petitionnement der twintigen tot intrekking der wetten er wij uw geschenk niet kunnen aannemen.» //Maar als gij in ons veranderlijk klimaat alle voedzame spijs weigert zult gij sterven.» «Dan zullen wij sterven» antwoordde hij met een berustenden gl m'aeh. //En nu, ka pitein Meadows, moet ik afscheid van u ne men en u danken voor de vriendelijkheid ons op reis betoond. Vaarwel, ik hoop dat gij spoedig een ander schip zult hebben. U hoop ik nog eens te zien, mijnheer West, voor ik van hier vertrek, vaarwel Hij knikte 0113 toe en keerde terug in de richting, vanwaar hij gekomen was. „Wat zegt gij er nu van f» vroeg de stuur man mij. //Ik sta verbaasd,» antwoordde ik, //over het ernstige, waardige uiterlijk van zulk een jongen man. Hij kan niet ouder dan dertig jaar zijn.» //Veertig» meende Hawk nis. //Zestig, zei de kapitein, «ik heb hem im mers hooren praten over den Afghaanschen oorlog, hij was daarbij gewe.st, en dat is veertig jaar geleden.» //Hij is bepaald een Poedhistische priester» hernam ik. «Mijn vader zou hem gaarne leeren kennen.» «Nu, hoe minder gij hen ziet hoe beter, zou ik denken» zei de stuurman, //als ik nog eens een schip onder mijn commando krijg, veTzeker ik u dat ik zulke snuiters niet aan boord neem.» Toen de goede zeel eden een poos later weg reden, stonden mijn vader, Esther en ik voor ons huis en wuifden hen na tot zij achter de een tegenover wd stellen tot handhaving daarvan. Nu kan zeer zeker het petitionnement der werklieden eene monsterachtige ver houding aannemen. De opwinding, waarin zjj verkeeren ten gevolge der opraiiende taal, die zj dagelijks te hooren krijgen en waaibjj elke tegenspraak of bezadigde wederlegging op da meed ruwe en cy nische wjjze onder scheiden, lazen en fluiten wordt gesmoord, maakt hen vol komen geschikt en bereid om allei te on derteekenen, wat hun voorgelegd wordt, mits het slechts tegen de wetten is. Men herinnere zich eens het weimge succès, dat indertjjd het groote volkspe- titionuement der Christelijke partijen, te gen de Schoolwet-K a p p e jj u e, ten deel viel en dat wus eene wet, welke meer dan de helft der natie belastte mat een niet te dragen juk; een juk, dat zij dan ook weldra afwierp, terwijl zelfs eeu niet onaanzienljjk deel der liberale pirtjj uit overtuiging medewerkte die wet te ver beteren en haar druk te doen ophouden. Voorzek.-r ware het beter, indien zij, die tot de arbeiders spreken, eens wat meer de goede zjjde der voorgestelde wetten deden uitkomen en niet door val- sche voorstellingen er den schjjn aan ge ven van eene buitengewoue dwingelr>dij die er niet in steekt, dat zjj het volk tot kalmte aanspoorden en dan tevens met gepaste middelen er bjj de Regeering en Volksvertegenwoordiging op aandrongen, ten spoedigste maatregelen te nemen om aan de grieven d-r werklieden te gemoet te komen, vooral door het instellen van een onparigdig scheidsgerecht, eene in stelling, die in den tegenwoordigeu tjjd eene gebiedende noodzakelijkheid is ge worden. Naar gemeld wordt zal admiraal Evans, die thans het bevel voert iu de Oost-Aziatische wateren, met het vlaggeschip Kenrucky, van Yokohama naar Duitschlaud vertrekken. Het doel van dat bezoek is nog geheim. Maar de bestaande vriendschap tusschen Ad miraal E v a n 8, den keizer en Prins Hein rich maakt dien admiraal bij uits<ek geschikt om als vertegenwoordi ger van de Vereenigde S aten Duitsch- land te bezoeken op een tijdstip dat in bossehen van Cloomber verdwenen, op weg naar het station van Wigtown. Het schip en de bemanning was thans uit ons klein wereldje verdwenen het eenige wat er van overbleef was wat op onze kust van wrak en lading was aangespoeld. HOOFDSTUK XIII. Vreemde dingen. Dien middag verhaalde ik aan tafel mijn vader van de drie boedhistische priesters, en hij stelde, zooals ik wel verwacht had, °root belang in hen. 'loen hij echter hoorde op welke wijze Kam Singh over hen gesproken en hoe hij hen als taalgeleerde onderscheiden had, geraakte de oude man in zulk een op winding, dat wij ons haastten hem naar zijn slaapkamer te brengen, want de gebeurtenis sen van de laatste vier en twintig uur zou den in staat geweest zijn ook sterkere zenu wen dan die mijns vaders van streek te bren gen. Zoo zat ik in gepeins verzonken voor het haardvuur, toen mijn zuster bij mij kwam en haar hand op de mijne legde. //Zijn wij niet bezig, John,» vroeg zij,//onze vrienden van Cloomber te vergeten? Heeft de opwinding niet al hun angst en zorg uit ouze gedachten verdreven „Gij hebt inderdaad gelijk,» antwoordde ik, «morgen ochtend vroeg zal ik er heengaan en zien of ik iets van hen bespeuren kan. Het is morgen juist de 5e October, is die achter den rug, dan is alle ellende uit.» Amerika een krachtige anti-D nitsche stemming heersehte. Do Daily Telegraph ontvangt uit Was hington het bericht, dat als Smator Mor gan verlof krijgt zjjn tien Congres-rede voeringen tegen het Panama-kanaal te pnbliceeren, hij zjjn obstructie zal opge- veu. Dit ver of is noodig, wjjl de zit tingen van het Congres voor de behan deling dor kanaalquaestie geheim zjjc. liet bezwaar tegen het verleeaen van het verlof is Morgans meer dan scherpen critiek op de regeering van Columbia. Morgen vergaderen afgevaardigden uit Zuid Midden- en Noord-Ara-rika om te beraadslagen over den Pan-Amerikaan- sehen Spoorweg, waartoe verleden jaar op het Pan-Amerikaansch congres te Mexico het initiatief genomen werd. Te Leipzig beëindigde gisteren het Rjjks-gericht de nieuwe procedure tegen dea vroegeren directeur van de Leipzi- ger Bauk,E x n e r,welke behandeling den 16en Februari een aanvang heeft ge- nom n. E x n e r was bjj eerste instantie we gens frauduleus bankroet tot 5 jaar tucht huisstraf veroordeeld. Thans werd de vraag, of zjjn bankroet fraadulens was geweest, ontk nnend be antwoord. E x u e r werd echter wagens verduistering en poging toe bedrog tot 2'/a jaar gevangenisstraf en een boete v.n 20.000 mark veioordteld, waar- bjj 15 maanden voorarrest in min dering worden gebracht. De onkosten komen ten deele voor E x u e rs reke ning, ten deele voor rekening van den Staat. -v Het treurspel van Aartshertog Leopold van Toskane met de too- neelspeelster Wilhelmina Adamo- witch, en zjjn. zuster prinses Louise, gewezen kroonprinses van Saksen, loopt ten einde. De Aartshertog (nu mjjahser W o 1 f- f i n g) die afstand het ft gedaan van zjjn waardigheid, ziet z>cb, nu hjj niet alleen zjjn geld verbrast heeft maar ook eeu groot aandeel heeft gehad in de schande» zjjner zuster, door mej.A d a ra o w i t c h, waarmede hjj zou gaan trouwen, verla ten; zjj houdt er niet van in armoede te leven en wordt café-concertzangeres. Prinses Louise, heeft haar moeder de Aartshertogin van Toskane, plechtig beloofd zich niet meer met Giron te bemoeien en is daardoor gedeelteljjk ver zoend met haar familie. Bjj de behandeling der legerbegrooting in het Engelsch Lagerhuis deed minister B r o d r i c k opmerkeu dat de eischen voor 's Rjjks weermacht veil hoogerzjjn geworden eu d^t het cjjfer voor de wer- keljjke sterkte door de Regeering ge vraagd niet te hoog is, wanneer men in aanmerking neemt waartoe hst leger ge roepen kan worden. Sir Henry CampbellBaDner- »Of wordt het juist erger,» zei mijn zus ter. //Wat een onheilspeller zjjt gjj riep ik uit, „wat scheelt je?» //ik ben zenuwachtig,» hernam zij, zich huiverend tegen mjj aandringende. //Ik heb en gevoel alsof een groot gevaar hen die wjj ielhebben, bedreigt. Waarom willen die In- Tliërs hier blijven »OI riep ik luchtig, «die Boedhisten heb ben altjjd godsdienstige plechtigheden eu voor- schr'ften te vervullen en dat verhindert hen bepaald thans reeds te vertrekken. //Maar vindt gij het niet vreemd, dat deze Indische priesters juist op dit tijdstip hier komen? Vergeet ge, dat generaal Heather stone's vrees juist gericht is op iets dat uit Indië komen moet «Nu gij het zegt,» hernam ik, «geloof ik ook, dat zyn angst voortspruit uit iets, wat in Indië gebeurd is, rnsar ik ben overtuigd dat gij uw argwaan zoudt laten varen, zoodra gij Ham Singh gezien hadt. Hij is een toon beeld van wijsheid en waardige vriendelijkheid Het denkbeeld dat wij eeu schaap slachten of een visch dooden deed hem ontroeren en hjj zeide liever ie willen sterven, dan een dier het leven te ontnemen.» //Ja misschi n is het dom van mij om zoo zenuwachtig te zijn,» hernam mijn zuster «Maar beloof mij John, dat gij morgen och tend naar Cloomber zult gaan als gij iemand ziet, moei, gij vertellen van de drie Indiërs, zij zullen weten of het iets te beteekenen heelt ol niet. man was van oordeel dat de begrooting hooger is dan met den toestand van het land is overeen te brengen en de heer Ivor Guest stelde voor het effectief van het leger met 27000 man te ver minderen. Ook andereu steunden dit voorstel. Gibson Bowles wilde dat Enge land een overeenkomst met Rusland zou aangaan ten opzichte van de belangen in Perzië en Afghanistan, omdat dan niet noodig zou zijn maatregelen te nemen tot wering van een inval in Indië. - Zondagnacht, toeD de klok twaalf sloeg, is de graaf van Ellesmere opeens een der rjjkste menschen van Eageland gewotden. Een van zjjn voorvaders, de hertog van Bridgewater, die indelaatst9 helft van de 13de eeuw heb kanaal Tan Liverpool naar Manchester en eenige ka nalen in South Lancashire graven liet, had in zgn testament bepaald, dat al zgn kanaalbezittingen tot honderd jaar na zgn dood aan de Bridgewater Trast zou den bljjven, en eerst dan zouden over gaan op zjjn wettigen erfgenaam. De honderd jaar waren Zondagavond verste ken. De erfgenaam FrancisOharles G r a n v i,l 1 e-E g e r t o n, de derde graaf van Eflesmere, die te Worsley Hall, Manchester, of op Bridgewater House, Londeo, woont, is een 58-jarige land eigenaar, die novellen geschreven heeft, criket speelt, renpaarden houdt en een uitstekend schutter is. In de Fransche Kamer vani Afgevaar digden kan het wel eens gaan spannen bjj het parlementair debat over het al op niet toelaten van Congregaties in de Fransche,. Republiek. Er zgn reeds een 25-tal sprekers in geschreven. De minister-president Com be s zal dus de handen vol krgg«n. Of hjj de nu reeds aangekondigde overwin ning zal behalen? V7g weten hetjniet, wel weten wjj, dat de kerkvervolaer menige pil zal te slikken krggen. De Turken blgven voortdurend troepen mobiliseeren en hebben daartoe geheel Klein-Azië van militairen ontbloot. De Standard verneemt uit Odessa dat de Albaneezen onder de Mohameda-' nen in Macedonië en in oud Servië pro paganda maken tegen de hervo.mingen, en voor een al gemeenen Christen moord. De Russische ambassade maakt er bezwaar tegen bg de Porte, dat het plan schjjnt te bestaan uitsluitend Duitsche officieren te gebruiken voor de reorgani satie van de Macedonische gendarmerie. De gezant droDg er op aan officieren te nemen van de neutrale Staten, zooals Belg en Nederland. Twee Dnitsche of ficieren, thans in Turkschen dienst zjjn reeds benoemd en vertrekken tegen het einde der week, om zich te gaan melden bg den inspecteur-generaal te Ueskjoeb. Toen ik den volgenden morgen bij het hel dere daglicht uitging, leek bet mij bespotte- lijk te denken, dat de drie zachtaardige In- diers sombere plannen zouden hebben of dat zij iets hadden uit te staan met de bewoners van (loomber, Toch verlangde ik een hunner te zien, want in hun eenzaamheid zouden zjj onmogelijk iets van het voorgevallene hebben kunnen hooren. Zelfs indien ik dus den ge neraal zelf mocht ontmoeten zou hjj mij geen in dringerigheid kunnen verwijten als ik zulk nieuws te verhalen had. De buitenplaats had bet zei'de sombere zwaarmoedige aanzien als altijd. Door de ijzeren traliën van^ het hek aan den ingang wss nie mand te zien. Een der zware boomen voor het huis was door den storm neergeveld en zijn stam lag dwars over het grasperk, maar er was niets gedaan om hem te verwijderen. Alles maakte nog denzelfden indruk van verlatenheid en verwaarloozing, behalve de stevige acbuttiog, die als altijd aan eiken indringer den door gang belette Ik liep er langs tot ik bij een smalle kier kwam tusschen twee planken, waardoor ik een blik kon werpen op het huis en de laan daarvoor. Maar hoewel ik noch daar, noch voor de vensters iemand zag, besloot ik hier te bljjven, tot bet mjj gelukt zou zjjn een der bewoners te spreken. fPordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1903 | | pagina 1