No. 5343
Vrijdag 43 Maarl 4903.
27ste Jaargang
1ï)ag6laó voor ofiooró- on
Amsterdamsche Brieven.
HET GEHEIM
BUIT K L
U.
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem
feuilleton.
van Generaal Heatherstone.
Of zoo'n volkspetitionnement echter
van grooten invloed op de Regeering zal
zjjn,' die toch wel degelijk zal overwo-
gen^hebben, wat zij doen mo. st en wat
zjj doen mocht, gelooven wij niet.
Amerika.
Duitsehland.
Engeland.
Frankrijk.
De Macedonische quaestie
ABONNEMENTSPRIJS.
Per 3 maanden voor Haarlem
f 1,20
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post >1,50
Voor het buitenland 2.90
Afzonderlijke nummers0,03
Dit blad verschijnt dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen.
Redacteur-Uitgever, W. KÜPPERS.
AINTJLENDTm
PB IJS DER ADVERTENilEN.
Van 1—6 regels50 Cents.
Elke regel meer71/»
Groote lettors worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
AGrITE MA NON A UT ATE
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Génerale Pubhcite, Etrangère
G.L. DACBE Sf Co JOHN., h. J ONES SuccParis 31 bis Faubourg Montmartre
10 Maart 1903.
«Een meevaller» mag men wel noe
men de pas gedane ontdekking, dat in de
Amsterdamsche duinen, d. w. z. in de
duinen waar Amsterdam zjjn prise d eau
heeft, nog duinwater geuopg voorbanden
is, om de hoofdstad voorloopig behoorlijk
van water te voorzien. Dat hebben de
laatste diepboringen bewezen en nu
is vooreerst de kostbare Rjjnwaterleidiug,
gen, kostbaar en in het oog van velen,
alles behalve voldoende aan de eischen
der gezondheidsleer niet noodig.
Dat zal wel een steen van het hart
zjjn geweest van Burgemeester en Wet
houders, van den Wethouder van Finan
ciën in de eerste plants, die tochalbjjna
geen raad weet om de eindjes samen te
knoopen, maar bovenal is dat eene
opluchting voor de gemeenteuaren, voor
de belastingplichtigen, die, ocü Heere,
toch al zoo uitgemergeld worden en niet
tegenstaande de laatste verhooging, al
weer mét eene leening van een twaalftal
rnillioentjes in het verschiet zaten.
Maar men ziet nu al weer, dat de bij na
■preekwooideljjk gewordene Hollaudsche
langzaamheid, d9 d°gelijkheid noemt men
ze wel eens, waarmede hier de zaken be
handeld worden, wel eens en wel vaak
zjjn goede zjjde heett. Had men maar wat
vlugger de adviezen der warmbloadigen
gevolgd, die niet anders meenden, dan
dat Amsterdam binnen enkele weken ot
maanden zeker, zonde uitdrogen en ver
dorsten, en onder die warmbloedigen,
waren mannen van het vak, dan zaten
we du met die dure Rjjnwaterleidiug al
in de maag en hadden wjj beLekkeljjk
slecht water voor véél geld, terwijl wg
nu goed water voor betrekkelijk weinig
geld zullen krjjgen.
Endaarom, mensch, «en de desespereert
niet»maar overweeg altjjd eerstkalm en rus
tig. eer gjj een ernstig besluit neemt. Al
dat spontane,. al dat vlugge draait ge
woonlijk op niets nit, of ten minste op
niet veel goeds. Wat met een opgewon
den hoofd, met kokend heet bloed en
een onstuimig hart wordt besloten, baart
10 zBn« gevolgen meestal niets andera
dan kommer en leed en hoe menigeen
zoude niet gaarne ongedaan willen maken,
waartoe hjj in een oogenblik van opge
wondenheid besloot.
Mochten toch alle werklieden en voor
al de besturen der werkliedenvereenigin-
gen en in de eerste plaats de leiders dit
bedenken, die er nu maar op aanschreeu-
Vervolg.)
20
"Mijn vrienden en ik zjjn zeer verplicht./
hernam Bam Singh, „maar wjj hebben onze
redenen om te blijven waar wy Zyn jje jult
waarin wjj wonen is half verwoest, maar wij
Oosterlingen zijn gewend te leven zonder al
lerlei dingen, die in Europa voor onmisbaar
gehouden worden. Een visseher bezorgt ons
brood en groenten, wij hebben stroo om op
op te slapen. Wat kan iemand meer verlan
gen
„Maar gjj zult het des nachts koud hebben»
merkte de kapitein op.
«Misschien zjjn wij soms koud, wij hebben
niet daarop gelet. Alle drie hebben wij jaren
lang gewoond in de hooge Himalaya lauden,
op de grens van de eeuwige sneeuw, zoodat
wij gewend zijn aan een kouder klimaat.
«Maar vergun mij ten minste u wat viscli
en vleesch te zenden,// zei ik.
//Wij zijn geen Christenen, maar Boedhis-
ten«, was het antwoord.//Wij kennen den mensch
het recht niet toe een dier to dooden om zijn
lichaam te onderhouden. Hij hee't het dier
het leven niet geschonken en de Almachtige
heelt niet bedoeld dat de mensch dat loven
aan het dier ontnemen mag. Daarom zouden
wen, het arme volk van de eene verga
dering naar de andere sleuren, niemand
tjjd laten tot kalm nadenken, die aan
sporen tot maatregelen, waarvan da ga-
volgen niette overzien, maar welke hoogst
waarschjjüljjk zéér betreureuswaardig zul
len zjjn.
Zeer jjverig ook wordt er, naar ik ver
nam, gewerkt aan de nieuwe regeling der
loonen der werklieden, verhouden aan de
gemeentebedrijven en even ijverig, maar
toch met de noodzakelgke kalmte, die
eeue zóó ernstige zaak vereiseht, zal er
zeker door de Regeering gewerkt worden
aan de maatregelen, die moeten dienen
om te gemoet te komen aan de b'lljjke
grieven van het spoorwegpersoneel.
Jammer genoeg is het, dat, zooals het
schjjnt, men in dit opzicht wel wat lang
zaam te werk is gegaan, waardoor ver
bittering is ontstaanjen eene catasrophe,
geljjk die op 27 Januari, tea minste voor
eene gedeelte aau de Directiën en aan de
Regeering kan geweten worden. Maar dan
toch zeker niet aan deze Regeering al
leen, maar voor een groot, misschien voor
het grootste, gedeelte aan vroegere Regee
ringen, waar msn toch zegt, dat die grie
ven reeds jaren hebben bestaan en ter
kennis van Directie en Regeering zjjn
gebracht.
Het heeft er echter allen schjjn van,
dat men deze Regeering daarvoor wil
laten boeten en dat ook de liberale party,
die eerBt volstrekt niet ingenomen was
tegen de voorgestelde wetsontwerpen thans
ze wil gebruiken als eeu stormram tegen
de Regeering.
Toch heeft het den schijn, dat de storm
begint te luwen. Hoe geheimzinnig het
Conrté van Verweer ook doet met zjjn
plannen, toch schjjnt het idéé eener alge-
meene werkstaking zoetjes aan te wor
den prijs gegeven en alleen nog maar als
boeman te worden gebruikt. De lui worden
wel erg boos en schelden en razen, a's dat
gezegd wordt, maar juist dat verschrik
kelijk boos worden geeft er al den schjjn
van waarheid aan. In plaats daarvan is
nu het idee van een algemeen petition
nement op den voorgrond getreden en het
bekende manifest der twintigen scbijut
daarvan als grondslag te zullen dienen.
Toch vindt dat ook al bjj de liberalen
geen onverdeelde instemming. Immers
professor D eL o u t e rteUtrecht,zeker geen
onbevoegde ln deze kwestie, oordeelt zéér
gunstig over de voorgestelde wetten en
veroordeelt vrjj streng de houding der
liberale partjj. terwjjl Mr. K o r t h a 1 s
A11 e sa'hier tegen het petitionnement der
twintigen tot intrekking der wetten er
wij uw geschenk niet kunnen aannemen.»
//Maar als gij in ons veranderlijk klimaat
alle voedzame spijs weigert zult gij sterven.»
«Dan zullen wij sterven» antwoordde hij
met een berustenden gl m'aeh. //En nu, ka
pitein Meadows, moet ik afscheid van u ne
men en u danken voor de vriendelijkheid ons
op reis betoond. Vaarwel, ik hoop dat gij
spoedig een ander schip zult hebben. U hoop
ik nog eens te zien, mijnheer West, voor ik
van hier vertrek, vaarwel
Hij knikte 0113 toe en keerde terug in de
richting, vanwaar hij gekomen was.
„Wat zegt gij er nu van f» vroeg de stuur
man mij.
//Ik sta verbaasd,» antwoordde ik, //over het
ernstige, waardige uiterlijk van zulk een jongen
man. Hij kan niet ouder dan dertig jaar
zijn.»
//Veertig» meende Hawk nis.
//Zestig, zei de kapitein, «ik heb hem im
mers hooren praten over den Afghaanschen
oorlog, hij was daarbij gewe.st, en dat is
veertig jaar geleden.»
//Hij is bepaald een Poedhistische priester»
hernam ik. «Mijn vader zou hem gaarne leeren
kennen.»
«Nu, hoe minder gij hen ziet hoe beter,
zou ik denken» zei de stuurman, //als ik nog
eens een schip onder mijn commando krijg,
veTzeker ik u dat ik zulke snuiters niet aan
boord neem.»
Toen de goede zeel eden een poos later weg
reden, stonden mijn vader, Esther en ik voor
ons huis en wuifden hen na tot zij achter de
een tegenover wd stellen tot handhaving
daarvan.
Nu kan zeer zeker het petitionnement
der werklieden eene monsterachtige ver
houding aannemen. De opwinding, waarin
zjj verkeeren ten gevolge der opraiiende
taal, die zj dagelijks te hooren krijgen
en waaibjj elke tegenspraak of bezadigde
wederlegging op da meed ruwe en cy
nische wjjze onder scheiden, lazen en
fluiten wordt gesmoord, maakt hen vol
komen geschikt en bereid om allei te on
derteekenen, wat hun voorgelegd wordt,
mits het slechts tegen de wetten is.
Men herinnere zich eens het weimge
succès, dat indertjjd het groote volkspe-
titionuement der Christelijke partijen, te
gen de Schoolwet-K a p p e jj u e, ten deel
viel en dat wus eene wet, welke meer
dan de helft der natie belastte mat een
niet te dragen juk; een juk, dat zij dan
ook weldra afwierp, terwijl zelfs eeu niet
onaanzienljjk deel der liberale pirtjj uit
overtuiging medewerkte die wet te ver
beteren en haar druk te doen ophouden.
Voorzek.-r ware het beter, indien zij,
die tot de arbeiders spreken, eens wat
meer de goede zjjde der voorgestelde
wetten deden uitkomen en niet door val-
sche voorstellingen er den schjjn aan ge
ven van eene buitengewoue dwingelr>dij
die er niet in steekt, dat zjj het volk tot
kalmte aanspoorden en dan tevens met
gepaste middelen er bjj de Regeering en
Volksvertegenwoordiging op aandrongen,
ten spoedigste maatregelen te nemen om
aan de grieven d-r werklieden te gemoet
te komen, vooral door het instellen van
een onparigdig scheidsgerecht, eene in
stelling, die in den tegenwoordigeu tjjd
eene gebiedende noodzakelijkheid is ge
worden.
Naar gemeld wordt zal admiraal
Evans, die thans het bevel voert iu
de Oost-Aziatische wateren, met het
vlaggeschip Kenrucky, van Yokohama
naar Duitschlaud vertrekken. Het
doel van dat bezoek is nog geheim. Maar
de bestaande vriendschap tusschen Ad
miraal E v a n 8, den keizer en Prins
Hein rich maakt dien admiraal bij
uits<ek geschikt om als vertegenwoordi
ger van de Vereenigde S aten Duitsch-
land te bezoeken op een tijdstip dat in
bossehen van Cloomber verdwenen, op weg
naar het station van Wigtown.
Het schip en de bemanning was thans uit
ons klein wereldje verdwenen het eenige wat
er van overbleef was wat op onze kust van
wrak en lading was aangespoeld.
HOOFDSTUK XIII.
Vreemde dingen.
Dien middag verhaalde ik aan tafel mijn
vader van de drie boedhistische priesters, en
hij stelde, zooals ik wel verwacht had, °root
belang in hen. 'loen hij echter hoorde op
welke wijze Kam Singh over hen gesproken
en hoe hij hen als taalgeleerde onderscheiden
had, geraakte de oude man in zulk een op
winding, dat wij ons haastten hem naar zijn
slaapkamer te brengen, want de gebeurtenis
sen van de laatste vier en twintig uur zou
den in staat geweest zijn ook sterkere zenu
wen dan die mijns vaders van streek te bren
gen. Zoo zat ik in gepeins verzonken voor
het haardvuur, toen mijn zuster bij mij kwam
en haar hand op de mijne legde.
//Zijn wij niet bezig, John,» vroeg zij,//onze
vrienden van Cloomber te vergeten?
Heeft de opwinding niet al hun angst en
zorg uit ouze gedachten verdreven
„Gij hebt inderdaad gelijk,» antwoordde ik,
«morgen ochtend vroeg zal ik er heengaan en
zien of ik iets van hen bespeuren kan. Het
is morgen juist de 5e October, is die achter
den rug, dan is alle ellende uit.»
Amerika een krachtige anti-D nitsche
stemming heersehte.
Do Daily Telegraph ontvangt uit Was
hington het bericht, dat als Smator Mor
gan verlof krijgt zjjn tien Congres-rede
voeringen tegen het Panama-kanaal te
pnbliceeren, hij zjjn obstructie zal opge-
veu. Dit ver of is noodig, wjjl de zit
tingen van het Congres voor de behan
deling dor kanaalquaestie geheim zjjc.
liet bezwaar tegen het verleeaen van het
verlof is Morgans meer dan scherpen
critiek op de regeering van Columbia.
Morgen vergaderen afgevaardigden uit
Zuid Midden- en Noord-Ara-rika om te
beraadslagen over den Pan-Amerikaan-
sehen Spoorweg, waartoe verleden jaar
op het Pan-Amerikaansch congres te
Mexico het initiatief genomen werd.
Te Leipzig beëindigde gisteren het
Rjjks-gericht de nieuwe procedure tegen
dea vroegeren directeur van de Leipzi-
ger Bauk,E x n e r,welke behandeling den
16en Februari een aanvang heeft ge-
nom n.
E x n e r was bjj eerste instantie we
gens frauduleus bankroet tot 5 jaar tucht
huisstraf veroordeeld.
Thans werd de vraag, of zjjn bankroet
fraadulens was geweest, ontk nnend be
antwoord. E x u e r werd echter wagens
verduistering en poging toe bedrog tot
2'/a jaar gevangenisstraf en een boete
v.n 20.000 mark veioordteld, waar-
bjj 15 maanden voorarrest in min
dering worden gebracht. De onkosten
komen ten deele voor E x u e rs reke
ning, ten deele voor rekening van den
Staat.
-v Het treurspel van Aartshertog
Leopold van Toskane met de too-
neelspeelster Wilhelmina Adamo-
witch, en zjjn. zuster prinses Louise,
gewezen kroonprinses van Saksen, loopt
ten einde.
De Aartshertog (nu mjjahser W o 1 f-
f i n g) die afstand het ft gedaan van zjjn
waardigheid, ziet z>cb, nu hjj niet alleen
zjjn geld verbrast heeft maar ook eeu
groot aandeel heeft gehad in de schande»
zjjner zuster, door mej.A d a ra o w i t c h,
waarmede hjj zou gaan trouwen, verla
ten; zjj houdt er niet van in armoede te
leven en wordt café-concertzangeres.
Prinses Louise, heeft haar moeder
de Aartshertogin van Toskane, plechtig
beloofd zich niet meer met Giron te
bemoeien en is daardoor gedeelteljjk ver
zoend met haar familie.
Bjj de behandeling der legerbegrooting
in het Engelsch Lagerhuis deed minister
B r o d r i c k opmerkeu dat de eischen
voor 's Rjjks weermacht veil hoogerzjjn
geworden eu d^t het cjjfer voor de wer-
keljjke sterkte door de Regeering ge
vraagd niet te hoog is, wanneer men in
aanmerking neemt waartoe hst leger ge
roepen kan worden.
Sir Henry CampbellBaDner-
»Of wordt het juist erger,» zei mijn zus
ter.
//Wat een onheilspeller zjjt gjj riep ik uit,
„wat scheelt je?»
//ik ben zenuwachtig,» hernam zij, zich
huiverend tegen mjj aandringende. //Ik heb
en gevoel alsof een groot gevaar hen die wjj
ielhebben, bedreigt. Waarom willen die In-
Tliërs hier blijven
»OI riep ik luchtig, «die Boedhisten heb
ben altjjd godsdienstige plechtigheden eu voor-
schr'ften te vervullen en dat verhindert hen
bepaald thans reeds te vertrekken.
//Maar vindt gij het niet vreemd, dat deze
Indische priesters juist op dit tijdstip hier
komen? Vergeet ge, dat generaal Heather
stone's vrees juist gericht is op iets dat uit
Indië komen moet
«Nu gij het zegt,» hernam ik, «geloof ik
ook, dat zyn angst voortspruit uit iets, wat
in Indië gebeurd is, rnsar ik ben overtuigd
dat gij uw argwaan zoudt laten varen, zoodra
gij Ham Singh gezien hadt. Hij is een toon
beeld van wijsheid en waardige vriendelijkheid
Het denkbeeld dat wij eeu schaap slachten
of een visch dooden deed hem ontroeren en
hjj zeide liever ie willen sterven, dan een
dier het leven te ontnemen.»
//Ja misschi n is het dom van mij om zoo
zenuwachtig te zijn,» hernam mijn zuster
«Maar beloof mij John, dat gij morgen och
tend naar Cloomber zult gaan als gij iemand
ziet, moei, gij vertellen van de drie Indiërs,
zij zullen weten of het iets te beteekenen heelt
ol niet.
man was van oordeel dat de begrooting
hooger is dan met den toestand van het
land is overeen te brengen en de heer
Ivor Guest stelde voor het effectief
van het leger met 27000 man te ver
minderen. Ook andereu steunden dit
voorstel.
Gibson Bowles wilde dat Enge
land een overeenkomst met Rusland zou
aangaan ten opzichte van de belangen
in Perzië en Afghanistan, omdat dan niet
noodig zou zijn maatregelen te nemen
tot wering van een inval in Indië.
- Zondagnacht, toeD de klok twaalf
sloeg, is de graaf van Ellesmere opeens
een der rjjkste menschen van Eageland
gewotden. Een van zjjn voorvaders, de
hertog van Bridgewater, die indelaatst9
helft van de 13de eeuw heb kanaal Tan
Liverpool naar Manchester en eenige ka
nalen in South Lancashire graven liet,
had in zgn testament bepaald, dat al zgn
kanaalbezittingen tot honderd jaar na
zgn dood aan de Bridgewater Trast zou
den bljjven, en eerst dan zouden over
gaan op zjjn wettigen erfgenaam. De
honderd jaar waren Zondagavond verste
ken. De erfgenaam FrancisOharles
G r a n v i,l 1 e-E g e r t o n, de derde graaf
van Eflesmere, die te Worsley Hall,
Manchester, of op Bridgewater House,
Londeo, woont, is een 58-jarige land
eigenaar, die novellen geschreven heeft,
criket speelt, renpaarden houdt en een
uitstekend schutter is.
In de Fransche Kamer vani Afgevaar
digden kan het wel eens gaan spannen
bjj het parlementair debat over het al op
niet toelaten van Congregaties in de
Fransche,. Republiek.
Er zgn reeds een 25-tal sprekers in
geschreven. De minister-president Com
be s zal dus de handen vol krgg«n. Of
hjj de nu reeds aangekondigde overwin
ning zal behalen? V7g weten hetjniet,
wel weten wjj, dat de kerkvervolaer
menige pil zal te slikken krggen.
De Turken blgven voortdurend troepen
mobiliseeren en hebben daartoe geheel
Klein-Azië van militairen ontbloot.
De Standard verneemt uit Odessa
dat de Albaneezen onder de Mohameda-'
nen in Macedonië en in oud Servië pro
paganda maken tegen de hervo.mingen,
en voor een al gemeenen Christen moord.
De Russische ambassade maakt er
bezwaar tegen bg de Porte, dat het plan
schjjnt te bestaan uitsluitend Duitsche
officieren te gebruiken voor de reorgani
satie van de Macedonische gendarmerie.
De gezant droDg er op aan officieren te
nemen van de neutrale Staten, zooals
Belg en Nederland. Twee Dnitsche of
ficieren, thans in Turkschen dienst zjjn
reeds benoemd en vertrekken tegen het
einde der week, om zich te gaan melden
bg den inspecteur-generaal te Ueskjoeb.
Toen ik den volgenden morgen bij het hel
dere daglicht uitging, leek bet mij bespotte-
lijk te denken, dat de drie zachtaardige In-
diers sombere plannen zouden hebben of dat
zij iets hadden uit te staan met de bewoners
van (loomber, Toch verlangde ik een hunner
te zien, want in hun eenzaamheid zouden zjj
onmogelijk iets van het voorgevallene hebben
kunnen hooren. Zelfs indien ik dus den ge
neraal zelf mocht ontmoeten zou hjj mij geen in
dringerigheid kunnen verwijten als ik zulk
nieuws te verhalen had.
De buitenplaats had bet zei'de sombere
zwaarmoedige aanzien als altijd. Door de ijzeren
traliën van^ het hek aan den ingang wss nie
mand te zien.
Een der zware boomen voor het huis was
door den storm neergeveld en zijn stam lag
dwars over het grasperk, maar er was niets
gedaan om hem te verwijderen. Alles maakte
nog denzelfden indruk van verlatenheid en
verwaarloozing, behalve de stevige acbuttiog,
die als altijd aan eiken indringer den door
gang belette
Ik liep er langs tot ik bij een smalle kier
kwam tusschen twee planken, waardoor ik een
blik kon werpen op het huis en de laan
daarvoor. Maar hoewel ik noch daar, noch
voor de vensters iemand zag, besloot ik hier
te bljjven, tot bet mjj gelukt zou zjjn een
der bewoners te spreken.
fPordt vervolgd.)