No. 5344
Zaferdag 14 Maart 1903.
27ste Jaargang
2)ag6laó voor sSlooró- en Suuió-óCollanè.
BERICHT.
Het Scheidsgerecht.
Zij, die zich met ingang
van 1 April abonneeren,
ontvangen de tot dien datum
verschijnende nummers gratis.
Over eenige dagen
beginnen wij meteen
nieuw zeer boeiend feuilleton;
Wie is de erfgenaam
HET GEHEIM
BUITHNLAH 0.
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem
eeoilleton.
van Generaal Heatherstone.
ItaUfü.
Rusland.
Amerika.
Frankrijk.
ABONNEMENTSPRIJS.
Per 3 maanden voor Haarlem
f 1,20
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,50
Voor het buitenland 2,90
Afzonderlijke nummers 0,03
Dit blad verschjjnt dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
AGITE MA NON AGITATE
PRIJS DER AD VERTEN 7IEN.
Van 16 regels50 Cents
Elke regel meer7%
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Génerale PublicileEtrangère
G.L. DAL/BE 4" Co JOHN.B. JONES SuccParis Zlbis Faubourg Montmartre
Men schjjut het in de verste verte niet
eens te zgn omtrent de portee van de
voorgestelde aanvulliugen van het Straf
wetboek. Na is het een uitgemaakte zaak,
dat er geen menschen zjjn, d e zich zoo
zeer uitsloven om iets anders te vinden,
ik bedoel, eene andere verklaring of uit-
'egging van iets te geven dan de heeren
juristen. Waar de gewone mensch niets
onduidelijks ziet, alles gemakkeljjk meent
te begrjjpen, daar snuffelt de jurist de
dubbelzinnigheid op en komt met eene
°'tlegging, waaraan niemand had ge
dacht. Maar heeft juiist A iets er uit
gehaald, fluks is jurist 13. er bjj, om er
•ets anders uit te halen en dan volgt een
derde en een vierde, die met hun vieren
bet oorspronkelijk vrjj duidelijke artikel
zóo onduideljjk en voor zooveel opvattingen
vatbaar verklaren, dat de maker zelf
zou gaan twjjfelen aan de bedoeling van
wat hij geschreven heeft.
/oo ongeveer is het gegaan met de
nieuwe strafwetbepalingen. Wjj hebben
er van den beginne af aan niets anders
in gezien dan eene strafbedreiging tegen
contractbreuk van het spoorwegpersoneel
ter voorkoming van plotselinge werk
stakingen in dien tak van dienst, wjjl
contractbreuk werkelgk een misdrgf is
eu werkstakingen van het spoorwegper
soneel eene aanleiding kunnen zgn tot
groot nadeel voor het algemeen, een groot
gevaar kunnen opleveren voor het leven
en de veiligheid van duizeudeu en dan
Staat kunnen brengen in groote moeie-
Iflkheden met het Buitenland. {Bovendien
moeten die strafbepalingen dienen tot be
scherming van de vrjjheid van arbeid,
eene vrgheid, die iedereen moet gewaar
borgd zjjn, en welke vaak bjj werksta-
21 (Vervolg.)
Een half uur kan ik daar gewacht hebben
toen ik den generaal uit het hui3 zag komen.
Tot mijn verbazing was hjj in uniform. De
roode rok was van onderwetsche snit, de broek
was vroeger wit geweest, maar nu vu 1 geei
Een zware sabel hing aan zijn zjjde en zoo-
sis hj daar stond was hjj het type van een
Indisch officier van veertig jaar geleden.Ach
ter hem kwam de korporaal Rufus Smith
en weldra liepen beiden, druk pratende, de
lean op en neer. En onderwijl keken zij beur
teling» om zich heen alsof zjj een onverwachte
san val vreesden.
Liever had ik met den generaal alleen ge-
spioken, maar nu het niet anders kon," sloeg
ik met mjjn stok op de schutting om hun
aandacht te trekken. Onmiddellijk bleven bei
den staan en keken verschrikt rond. Toen
stak ik mijn stok boven de schutting uit om
hen te doen zien vanwaar het geluid geko
men was. Te generaal deed een stap in mijn
richting, maar Rufus Smith greep hem bij
den arm en hield hem tt rug. Eerst toen ik
mijn naam riep en daarbjj voegde dat ik ge
heel alleen was, kwamen zij nader.
"Gjj zjjt wel vriendelijk, West,» begon de
kingen op de meest ergerljjbe wjjze met
voeten werd getrsdeu. Dat het in de be
doeling der wet zoude liggen iu het alge
meen alle werkstakingen onmogeljjk te
maken, ook die, welke als wapen in den
oecoromischen strjjd beschouwd worden,
hebben wg er met den besten wil niet
in kunnen lezen.
Er zgn er echter, die dat wèl in de
voorgestelde bepalingen lez- nof er trach
ten uit te halen, vooral omdat zjj mee-
nen, dat zonder vervolging der zooge
naamde «onderkruipers», en de werk
stakers schjjnen het recht te hebben, ieder
een maar met dien naam te bestempe
len, die niet naar hunne pijpen dansen
wil de werkstakingen n et slagen
kannen. Wij zou len meenen des Ie
erger voor de werkstaking-'n. Eene zaak,
die niet kan slagen, dan door zulke on-
zedeljjke, soms schandelijke middelen, ver
oordeelt zich zelve.
Edoch, het verschil van opvatting o n-
treut de draagkracht en do bedoeling der
voorgestelde brpalingen bestaat en van
beide zjjden doet men zgn uiterste best
zjjne meening ingang te doen vinden en
daardoor het aannemen der wetten te be
vorderen of tegen te houden. Bjj alle
partgen schjjuen voor- od tegenstanders
van het aanhangige wetsontwerp te be*
staan, men noemde zelfs Dj. T a 1 m a
bjj hen, die niet met de iegeerings-
meerderheid mede zoude gaan om deze
voorstellen tot wet te maken.
Lazen wjj niet hier of daar ook onge
veer deze ontboezeming «Ware Dr.
Schaeptnan nog maar in leven, om
de Regeering met zgn ruimen blik en
met zgn voor het vo'k van liefde gloei
end hart voor te lichten en haar af te
houden van den gevaarlijken w*g, dien
zjj heeft betreden
Het is moeielgk te zeggeD, wal Dr.
Schaeptnan in deze omstandigheden
zoude hebben gedaan of geadviseerd, het
is wel eens meer gebeurd, dat hg anders
deed, dan men gedacht had, maar zeker
is het, dat hjj én orde én gezag veel te
hoog hield, dan dat hg zou geduld heb
ben, eene wanorde en gezagsmiskenni; g,
gelgk op 24 Janu3ri 11. hetfc plaatsge
had en zjjne uitlatingen in de laatste
maanden toonden duidelgk, dat hg de
Regeering in deze zmk trouw ter zjjde
zou hebben gestaan, vooral, wanneer het
den schjjn aanneemt, alsof men van de
gelegenheid wil gebruik maken om het
Ministerie een hak te zetten, al tracht
men dat ook op allerlei manieren te be
wimpelen en doet men alsof enkel ea
generaal, //van thans te komen. Het is op
dagen als deze, dat men ziet wie vrienden
zijn en wie niet»
*Ik heb in zoolang niets van u lieden ge
hoord,» zei ik //dat ik mij ongerust mankte.
»Hoe gaat.he.t u?//
//Zoo goed als het onder de gegeven om
standigheden gaan kan. Maar morgen zal het
wel beter zjjn, morgen zjjn wjj heel andere
menschen, niet waar, korporaal?»
a, mjjnheer,» antwoordde de korporaal
met de hand aanslaande, „morgen zjjn wij
heel andere menschen,»
»De korporaal en ik zijn wat van streek,//
hernam de heer Heatherstone, //maar ik denk
wel dat het weer terecht zal komen. Wij zijn
allen in de hand der Voorzienigheid niet
waar Ea hoe is het u gegaan
//Wij hebben heel wat beleefd. Gij hebt
zeker nog niets van de schipbreuk gehoord
"Niets.»
«Ik dacht dat gij misschien de kanon
schoten zoudt gehoord hebben Het w.:s
een bark uit Indië
"Uit Indië riep de generaal.
Ja. De bemanning is gelukkig gered en
naar Glasgow vertrokken.//
//Allen?// vroeg de generaal terwijl al het
bloed uit zjjn gelaat geweken was.
//Behalve drie vreemde liedeD, die zich
Boedhistische priesters noemen. Zjj wilden
nog enkele dageffhier bljjven."
Deze woorden waren nauwelijks over mijn
lippen of de generaal zonk op de kniern, hief
de banden ten hemel en riep»0 God, Uw
alleen het recht van den werkman en
de vrees voor nog grooter onheilen den
kreet tot da Rsgeering doet richten
«Trek toch uwe wetsontwerpen in
Niet zóo denkt er echter over Mr. Kort-
ha 1 s A 11 e s, die een petitionnement op
touw wil zetten vójr de aanasming, al
zou hg die ontwerpen willen ontdaan zien
van de strafla der kiesrechtontzegging en de
begrippen van «hinderen overlast» wat ze
kerder willen beljjnd zien.
Ook ons komt het voor, dat de Re-
geerng op het punt van werkstakingen
van het spoorwegpersoneel niet terug kan
noch mag.
Nu zegt men wel: «Eene plotselinge
werkstaking als op 27 Januari was niet
meer te vreezen. De werklieden, tot kalm
te gekomen, zien zalven veel te goed in,
dat zulks niet meer mag geschieden, dat,
enz.»
Maar wij vragen ons zelveu af, welke
zekerheid, welken waarborg daarvoor ba-
staat, wanneer men zich blindelings over-
getft aan de leiding van enkele mannen,
van 8ocialisteu en anarchisten.
Neen, «op een dat zal niet meer gebeu
ren,» mag de Regeering niet vertrouwen;
zjj moet kunnen zeggen idit kan niet
meer gebeuren voor zoo verre het in m'jne
macht staat het te beletten.* En daarom
moet zij trachten de spontane werk
stakingenvan hetspoorwegpersoneel onmo
gelgk te maken.
Werkstakingen worden dus voor het
spoorwegpersoneel onmogelijk gemaakt,
hot eenige wapm, zeggen de socialisten,
tegen onderdrukking ea slechte behande
ling van de dïreotiëa, d e, zooals schijnt
te bljjken, vaak zeer traag zjjo in het
luisteren naar klachten der arbeiders, want
er is niemand die de Dmctiën er toe dringt
of dwingen kan.
Het wil ons dan ook voorkomen, dat
eene Regeeriug die wetten in het aanzijn
roept als de nu aaahaugige, tegenover
de werklieden ook verplicht is te zorgen,
en dadelgk te zorgen, niet over maanj n
en maanden, zooals kan gebeuren bg hat
langzame werken eecer enquête-commis
sie dat de arbeiders een middel heb
ben om hunne rechtmatige klachten
spoedig te doen aanhoor»n, hunne ge
rechte grieven spoedig te zien onderzocht
op onpartijdige wjj/e en daaraan te zien
tegemoetkomen langs den kortst moge-
1 jjken weg. Er moet een scheidsgerecht
bestaan, op de meest onpartijlige wijze
samengesteld, dat in staat is oogeubhk-
keljjke kennis te nemen van geschill >n,
tusschen direct.ie's en werklieden ontstaan,
van weder/ij Lche grieven, die opgelost
wil geschiede En toen opstaan de, voegde
hij den korporaal toe: //Sn wat het wezen
moge, Smith, laten wjj het onder de oogen
zien, als brave solda'en. Zjjn wij gevlucht bij
Chillianwallah en zouden wij dan thans vluch
ten Ik gevoel mij beter dan sedert jaren.
Het was de tnzokerheid, die mij zou dooden
,,En dat vervloekte geklingel!" riep de
korporaal, //nu, wij gaan ten minste samen,
dat is een tamst.»
//Vaarwel, West!» hernam de generaal,
«wees een goed echtgenoot voor Gabrielle,
en zorg voor mijn arme vrouw. Ik denk niet,
dat zij u lang tot last zal zijn. Vaarwel,God
zegene u
//Blij It hier, generaal!» riep ik met geweld
een stuk van de plank verbrekende, zoodat
wij elkander beter konden zien. //Blijf hier,
het heeft nu lang genoeg geduurd 1 Wat be-
teekenen al die toespelingen, wij moesten
eindelijk ronduit praten. Waar zjjt gij bang
voor? Spreek op! Zijt gij bang voor die Hui
does? Als dat het geval is, heeft mijn vader
de bevoegdheid hen op te slniten als land-
looders en vagebonden.»
//Neen, neen, dat zou niet baten!" ant
woordde hij hoofdschuddend «Gij zultspoedig
genoeg al de akeligheden weten. Mordaunt
weet waar hij de papieren kan vinden, die er
betrekking op hebben. Morgen kunt gij hem
daarover spreken.
Maar als het gevaar zoo groot is moeten
wij het pogen af te wenden!» riep ik. //Als
gij mij zeggen wilt wat het is, zal ik weten
wat ik doen moet.»
moeten worden eu dat uitspraak kan doeD,
eene uitspraak, waaraan evenzeer de di-
rectie's als de werklieden zich hebben te
onderwerpen.
Dit dunkt ons, de noodzakelijke aan
vulling van de voorgestelde strafbepalin-
gen.
Sedert Dinsdag is de Vesuvius in volle
werking. Asch en gloeiende steenen, die
in de lucht ontploffen, vliegen uit den
krater. Het tooneel is indrukwekkend. Er
ontsnappen ook groote dampwolken uit
den krater en een vervaïrljjk onderaardsch
gerommel wordt gehoord. Lichte aard
schokken worden gevoeld.
De bevolking ran Nape's is rustig,de
straten zgn vol menschen die het ir-
drnkwekkend schouwspel bewonderen.
Wegens den minder gnnstigen ge
zondheidstoestand van de Czarina, gaat
de Czaar niet naar Roaie. Er schuilt ook
wat politiek achter en Z. M. acht zich
bovendien niet veilig in Italië.
De Czaar heett een Manifest aan zgn
volk gegeven, waarin wordt gezegd
De Czaar wenseht de uitvoering t>
waarb >rgen der tolerentie voorschriften,
welke door de grondwetten van het Rus
sische Rijk worden gegeven, en die, de
orthodoxe kerk als de heerschende be
schouwend, aau alle andersgeloovige on
derdanen en aan vreemde confessies vrjj-
heid van geloof en van godsdienstoefe
ning naar een anderen ritus toestaan.
Iu het manif st wordt b wendien ver
der bevolen de maatregelen ter verbete
ring van den materieelen toestand der
orthodoxe landgerstelgkheid voort te zet
ten. De werkzaamheid der instellingen
voor staatskrediet, in het bjjzonder de
adels-boerenbankcn, moet gericht worden
op de bevestiging en ontwikkeling van
den welstand v n den plaatssljjken adel
en van de boeren.
Een herziening der wetten van de
landbevolking moet oa de uitwerking
aan het'oordeelvan regeeringsconfereaties
worden onderworpen en ter verdere uit
werking worden gegeven met het oog op
een overeenstemming met de eigenaardige
plaatselijke toestanden. Aan die conferen
ties moet door het openbaar vertrouwen
genietende personen worden deelgenomen.
Het grondbeginsel dezer herziening
blijft de onaantastbaarheid Van het ge
meentelijk bezit. Een uitireden uit de
gemeente moet echter worden vergemak
keljjkt.
Onmiddellijk zullen maatregelen wor
den genomen tot opheffing van den voor
de boeren zeer bezwarenden «Haftpficht».
De districtsbesturen moeten worden ge
reorganiseerd.
Ten slotte beveelt de Czaar zgn urnis-
Beste vriend, er valt niets te doen. Blijf
kalm en laat de zaken hun loop hebben. Ik
ben dwaas geweest, mij zelf achter muren
van steen en hout te verschuilen. Maar ik
werd gedrongen iets te doen als voorzorg, al
zou zij vruchteloos zijn.
Mijn vriend Rufus Smith en ik verkeeren
in omstandigheden, waarin andere menschen
nooit zullen komen.
Wij kunnen alleen hopen op God3 onein
dige goedheid. En nu moet ik U verlatea,
want ik heb nog veel papieren te vernietigen
en veel in orde te maken Vaarwel.»
Hij stak zijn hand door de opening en
drukte de mijne, toen liep hij rechtop met
tiinken stap naar het huis, gevolgd door den
hinkenden korporaal.
Ik liep naar Branksome terug, zeer getroffen
door deze ontmoet1 ng en mij zelf afvragende,
hoe ik in hemelsnaam handelen kon. Het
was thans duidelijk, dat de vermoedens mij
ner zuster juist waren en dat een zeer be
paald verband bestond tnsschcn de aanwezig
heid van drie Oosterlingen op onze kust. en
het geheimzinnig gevaar dat bov n Cloomber
Hall zweefde.
Toch kou ik de kalme waardigheid van
Ram Singh niet overeenbrengen met eenige
daad van geweld, al zag ik thans in. dat in
zijn donkere doordringende oogen groote toorn
schuilen kon, Ik begon te gelooven, dat van
alle mannen, die ik van mijn leven ontmoet
had, hjj degene was wiens ongenoegen ik het
minst gaarne zou opwekken. Maar hoe kon
den twee mannen van zoe uiteenloopenden
terg hem hun oordeel over de uitvoering
der keizerlijke plannen mee te deelen.
Over de vreeselgke spoorwegramp hjj
Olean in den staat New-York, deelt de
Parjj-che Herald nog de volgende bjjzon-
derheden mede: De ramp werd veroor
zaakt doordat de koppeling brak, toen
de trein een helling afreed.
Het eerste gedeelte van den trein reed
met plotseling versnelde vaart verder,
maar bg de brug over Olean Creek wist
meu het remtoestel in beweging te bren
gen dit had echter ten gevolge dat het
achterste stuk, dat nu uit zichzelf de
helling afgegleden was, tegen het voor
ste aanbotste. De schok was vreeseljjk.
en de tankwagens vlogen bjjna onmiddel
lijk in brand. Eenige oogenbhkken later
had een heftige ontploffing plaats, de
stukken jjzer vlogen tot op honderden
meters afstands en de vlammen spoten
naar alle kanten uit.
De brand verminderde echter en 3cheen
gedoofd te zgn na een paar uren. Op
dat oogenblik waren honderden nieuws
gier igea onvoorzichtig genoeg geweest,
d n brand van dichtbjj te bekgken, toeu
onverwachts een nieuwe ontploffing plaats
had. De vlammende petroleum stroomde
den spoordgk af eu een regen van stuk
keu jjzer kwam op de menschen neder.
De menigte vluchtte naar alle kanten
uiteeD, sommigen sprongen brandende in
de rivier. Het juiste aantal slachtoffers
is nog niet bekend, maar een vijftigtal
zwaar gewonden, voor een groot deel
kinderen, is in de naburige huizen op
genomen.
Het zal wel overbodig zgn nog eens
te wjjzsn op het schandaal, datde Fran-
sche Kamer van Afgevaardigden zal ple
gen, wg bedoelen het ve*jagen van de
kloosterlingen, nu de aanvragen van toe
lating in behandeling worden genomen.
Vooraf zgn de religieusen reeds veroor-
d eld, er zal geen ernstige bespreking
worden geduld. Men mag slechts in al-
gemeene beschouwingen treden,om daar
na al de aanvragen in eens te verwer
pen. Combes heeft zelfs aangekon
digd, dat hjj op dat punt de kwestie van
vertrouwen zal stellen. Er is das geen
genade voor de kloosterlingenzjj wor
den veroordeeld zonder verweer, tegen
alle recht en rede in.
De Franschen krjjgea hun welverdien
de straf, zjj hebben mannen naar de Ka
mer gezonden die nu de noodige oorvjj-
gen uitdeelen.Laat dit een les zgn voor an
dere landen, waar de z.g. gematigden,
ook maar al te dikwjjls de menschen
trpchten wjjs te maken, dat men niet
voortvarend maar verdraagzaam moet
zgn, dat het raadzaam is voorzichtig te
7.ga en de katholieke vlag niet fel te
laten wapperen.
Men ziet thans in Frankrgk waartoe
die ellendige alle mans en kroegvrienden
hun land gebracht hebben.
aard als de ruwe korporaal en de beschaafde
generaal beiden den toorn hebben opgewekt
van de drie op strand geworpen Hindoes P
En als het gevaar inderdaad tastbaar, een
stoffelijk gevaar was. waarom stond de gene
raal dan niet toe dat de drie vreemdelingen
in verzekerde bewaring werd n gebracht?
Al deze vragen waren niet te beantwoorden
en toch, uit de ernstige woorden en de groote
ontroering van de twee oud-militairen moest
ik wel gelooven, dat hun veees inderdaad ge
grond was, Het was een raadsel, een volko
men onoplosbaar raadsel. Een ding was ech
ter duidelgk, namelijk dat het voor mg niet
mogeljjk was op eenigerle' wjjie tusschen beide
te komen. Ik kon niet anders doen dan
afwachten en bidden, dat welk ook het ge
vaar mocht zijn, het mocht worden afgewend
of althans mijn geliefde Gabrielle en haren
broeder mocht sparen,
In gedachten verzonken liep ik voort, tot
ik eensklaps de stem van mijn vader hoorde,
die opgewonden luid sprak. De goede man
stond zoo geheel buiten de dageljjksche din
gen en was zoo verdiept in zgn bgzondere
studiën, dat hij bjjna nimmer zjjn gedachte
bepaalde bij netgeen om hem voorviel.
(Wordt vervolgd.)
