No. 5345
Maandag 6 Maarl 1903,
27ste Jaargang
kDagBlaó voor dfiooró'on SCuió-sJCollanó.
BERICHT.
Dit Den Haag.
Zij, die zich met ingang
van 1 April abonneeren,
ontvangen de tot dien datum
verschijnende nummers gratis,
Over eenige dagen
beginnen wij meteen
nieuw zeer boeiend feuilleton/
Wie is de erfgenaam
HET GEHEIM
B U I T H JN L A N I).
BINNEN L AN D.
BUREAU: St, Jansstraat. Haarlem
feuilleton.
van Generaal Eeatherstone.
Frankrijk.
Italië.
Duitschland
ABONNEMENTSPRIJS.
Per 3 maanden voor Haarlemf 1,20
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,50
Voor het buitenland 2,90
Afzonderlijke nummers0,03
Dit blad verschijnt dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen.
Redacteur-Uitgever, W. KÜPPERS.
PBIJS DEB ADVEBTENTIEN.
Van 16 regels.50 Cents
Elke regel meer7%
öroote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
AGITEMA NON AOITATE
Voldoende ruimte mitsgaders welover
wogen op- en aanmerkingen werden in
dit blad gewjjd aan de bekende stakings
interpellaties, ïoodat ik mjj wel wacbten
zal, het nog eens dur netjes over te doen.
Ik wilde alleen maar vragenwat heeft
dat tweedaagsche debat nu uitgehaald?
Is de spanniog in den lande er door ge
ëindigd? Is het naadje van den stakingi-
kous aan het licht gebracht? Heelt de
Regeering haar ganBche kaart blootge
legd? Weet men na precies hoe de vork
nan den steel zit? Niets van dat al!
We zjjn even wjjs gebleven als we wa
ren wat trouwens te verwachten viel
na de indiening der drie befaamde wetten.
De feiten der laatste weken hebbeu zóó
openljjk plaats gegrepen ot zjjn zóó
toegelicht, door het communiqué over
de spoorweg-audiëntie en door de Regee-
ringsverklgriug bjj de bekendmaking der
wetten dat Dr. K u y p e r niet veel
anders kon doen dan in herhalingen tre
den. Want dat Z.Ex. zich in de kaart
zou laten kjjken, viel natuurljjk niet te
▼erwachten. En dat hg zich door Mr,
Troelstra van zgn stoel zou laten
praten evenmin. Dr. E u y p e r is tegen
den socialistischen klinkklank nog best
opgewassen, zooals zgn repliek aantoonde.
Deze of gene zal er zich misschien over
Terbaaad hebben, dat niemand van de
rechterzijde den minister bgsprong. Men
Jist echter aan dien kant best wat men
eed. t Was er T r o e 1 s t r a, die de
Regeering8pattg vriendelijk tot praten
u tnoodigde, natuurlijk slechts om te doen,
nog wat olie te garen voor zgn demo
cratisch vuurtje. Maar men gunde hem
dat genoegen niet. D# rechterzijde, vol
komen vertrouwen stellend in het beleid
der Regeering, had ket niet noodig ge-
Vervolg
23
Nieuwsgierig om te wtten wat hij deed,
opende ik zachtjes het hek van onzen tuin,
liep om het laurierboschje en zag hem zitten
in gezelschap van niemand anders dan den
man, die al mijn gedachten bezig hield, Ham
Singh.
l'e twee mannen zaten op een tuinbank en
de Oosterling scheen een stelling te verkon
digen, terwijl mijn vader met opgewonden ge
laat luide tegenwerpingen aanvoerde. Zjj waren
zoo verdiept in hun gesprek, dat ik een mi
nuut reeds voor hen stond, eer zij mjj bespeur
den. Toen sprong de Hindoe onmiddellijk op
en groette mjj met dezelfde vriendeljjke waar
digheid, die mjj den vorigen dag reeds zoo
getroffen had.
«Gisteren nam ik mjj voor, uwen vader
een bezoek te brengen zeide hjj, »en gjj ziet
dat ik mjjn woord heb gehouden. Ik ben zel/s
zoo brutaal geweest zjjn oordeel te vragen
over enkele punten betreffende het Sanskriet
en de Indische taalstammen en nu zjjn wjj
reeds een paar uur daarmee bezig, zonder el
kander van inzicht te doen veranderen. Zon
der te beweren dat ik even groote theoretische
voaden, vragen tot haar te richten. En
waar de minister K u y p e r 't bevredi
gen der welwillende nieuwsgierigheid van
den heer Mees en de prikkelende weet
gierigheid van Mr. Troelstra zeer
voldoende af kon met zgn collega van
Waterstaat, lieten de onzenwgselgk 't veld
geheel vrjj aan de tegenpartij, hun krach
ten en argumenten sparend tot bjj de
behandeling der wetten.
Mr. Troelstra had het er zoo
mooi op aangelegd, om de Regeerings-
partjj uit haar tenten te lokken. Hg ging
zelfs zoo ver, ook fouten te willen ont
dekken bjj de arbeiderspartij, maar daar
tegenover tergde hg met de insinuatie,
dat het de Regeering is, die de onrust-
stookster is van onze dageo. Hjj, P i e t e r
J e 1 1 e s, bjj wilde 't beste voor het land,
maar de Regeering verkoos hem niet
ter wille te zgn. Oogetwyfeld zal meoig-
eea ter rechteizjjde een bitter woord op
de tong hebben bedrand, want 't was o
zoo makkeljjk den socialistischen mooi
prater het mom van 't aangezicht te
trekken. Luister maar naar 't volgende
puntige stukje uit De Nederlanderdat
de Haarlemsche redactie mjj wel zal wil-
en toestaan hier in te laischen.
«De honding van den heer Troel stra
is kortweg je/file» (valsch), schreef des
heeren L o h m a n's blad, daarop voort
uin de Kamer houdt hij Dinsdag een
rede, waarvan de korte inhoud is«Regee-
ring, uw ontwerp bedreigt, zooals ge ziet,
den vrede en de lust in ons land. De
spann-'ng van het oogenblik is voor allen
even bedenkelijk. Handel en verkeer lijden
er onder. Gevoel uwe verantwoordelijkheid
en geef de kalmte aan onze samenleving
terug, door het ontwerp in te trekken.//
//Maar wie is de man, die van die span
ning de oorzaak is?
«/Zie het Zondagsnummer van het Volk.
Daarin neemt de heer Troelstra een
plaat op, waarop Dr. K u y p e r een op
den grond liggenden arbeider worgt, met
het onderschrift: //In den naam van Chris
tus.»
//Deze gemeene plaat is slechts de con
centratie van al de leugen en laster, die da
gelijks over den inhoud van het ontwerp wor
den verspreid. Door dergel ijke platen, door
zulkea lagen laster wordt een d eel der arbei
ders tot een delirium van woede gebracht.
»En dan roept de dader van dit alles met
fluweelen stem uit//Zie de spanningin
den naam van rust en orde en vrede onder
de natie, trek uw ontwerp in.//
»Dit gedoe is, zacht uitgedrukt, ver
foeilijke huichelarij.
Na dit gelezen te hebben zal men mjj
toegeven, dat het tweedaagscb debat al
thans deze goede zjjde hadeen keer Ie
meer te hebben aangetoond, wie en wat
Troelstra is.
En wat nu de sfakingswetten betreft,
wat 'n diukte is daarover in den lande 1
De liberale pers klaagt ach en wee. Nu,
d t is fce bfgrjjpen. Bjj de verkiezingen
heeft de liberale partij den steun der
socialisten maar al te veel noodig, zoo
dat het zaak is, de roode neefjes niet al
te veel at te stooten. De Liberale Unie
bemoeit zich dus ook al met het geval
en richtte tot de afdeeliugen een lang
dradige circulaire om tot adresseeren op
te wekken. Ze moeten uitstel vragen van
'de strafnovelle. Een veeg teeken arders,
dat die aideelingen nog opgewekt moe
ten worden, in stede van uit z'chzelf post
te vatten. Of het adresseeren van harte
zal gaan, valt dan ook te betwjjfeler.
Maar dat is minder: elk adres tel*, denkt
de Liberale Unie en denken al degenen,
die zich zoo druk maken met adressee
ren.
Elk papieren verzoekschrift telt, wel
zeker. Maar de Rechterzijde zal niet vra
gen hoeveel zgn er? De vraag zal we
zen hoe zwaar wegen ze En oj> die
vraag ben ik nogal gerust, want de li
berale pers is met haar klaagliederen
over de strafnovelle alles behalve de tolk
gebleken van al haar lezers.
kennis heb als James Hunter West, wiens
naam beroemd is onder de Oostersche geleer
den, heb ik toch op dit eene punt al mjjn
studie gericht en ik mag werkelijk verklaren,
dat hij in deze zaak dwaalt. Ik verzeker u,
mijnheer dat iu het jaar 700 en zelfs later
het Sanskriet de volkstaal was in Indië.//
«En ik verzeker u//, riep mjjn vader, //dat
het toen reeds een doode taal was, alleen nog
bekend bij de geleerden, die het Sanskriet
voor hunne geschriften gebruikten, zooals de
middeleeuwsche geleerden bjj ons het Latjjn
//Maar als gjj de Puranas wilt raadplegen,
dan zult ge zien, dat deze opvatting hoewel
vrjj algemeen, toch onjuist is
//En als gij de Bamayana wilt opslaan, zult
gij zien dat mijn stelling de ware is,» her
nam mijn vader, //gij weet dat koning Asoka
300 jaren voor de Christelijke jaartelling de
Boedhistische wetten liet neerschrijven op de
rotsen. En welke taal gebruikte hjj Het
Sanskriet? Neen. En waarom was het geen
Sanskriet P Omdat de lagere vol k klasse dan
geen woord er van begrepen zou sbben Dat
was de reden
»Hjj liet de wet neerschrijven in verschil
lende dialecten,// antwoordde Ram Singh,
«maar tet wordt tjjd voor mjj om naar mjjn
makkers terug te keeren.
«Het spijt mij dat gij ze niet mede ge
bracht hebt,» zei mjjn vader beleefd.
«Zij bemoeien zich weinig met de aardsche
zaken,// hernam de Oosterling.
«En nu, mijnheer West, moet ik afscheid
van u nemen. Vaarwel
In de Fransche Kamer van Afgevaar
digden heeft de minister Delcassé de
buitenlaud-che politiek en houding der
Fransche EegeeriDg uiteengezet.
Delcas s constateerde vervolgens,
dat sedert 5 jaar de Fransche vlag ten
gevolge van het optreden der diplomatie
wappert boven groote landstreken aan
de Afrikaanscne kust en hg liet er op
volgen Fraokrjjk moet waken voor de
handhaving van het Europeesch even
wicht.
Delcassé wenschte zich zelf geluk
met de toenadering van Italië.
Met algemeene stemmen werd een
motie van vertrouwen aangenomen.
Ti een klooster tr Croix Rouge wer
den Dinsdag-morgen twee zusters en een
18-jarig weesmeisje, die in dezelf'ie ka
mer sliepen, door kolendamp buiten ken
nis gevonden. Het mei je was reeds
gestikt. De twee zusters werden na
veel pogingen weder tot bewustzjjn ge
bracht, doch een hunner verbeert in
wanhopigen toestand.
Ook te Maximieux ziju in het gast
huis twee oude mannen, die samen een
kamer bewoonden, gestikt door kolen
damp, dood in hun bed gevonden.
De democratische groepen der
En zal u ook niet me er terug zien?//
vroeg ik.
//Misschien, wilt gij mij een eind langs
het strand vergezellen? Maar gij zijt reeds
uit geweest en misschien vermoeid.
In dat geval
//Integendeel, ik vergezel u gaarne riep
ik uit den grond van mijn hart.
//Uw vader is een geleerd man,., begon Ram
Singh onder weg, «maar als zoovele geleer
den houdt hij te veel aan eigen oordeel
vast.
lk antwoordde niet op deze opmerking en
wjj liepen een poos zwijgend voort.
l'e duinen langs de kust strekten zich aan
onze linkerhand u t en rechts was het breede
kanaal, waarop thans geen enkel zeil zicht
baar was. De Hoedhistische priester en ik wa
ren geheel alleen in deze streek, en ik kon
niet nalaten te bedenken, dat, indien hij in
derdaad zulk een gevaarlijk man was als ik
uit de woorden van den generaal moest op
maken, ik mjj geheel in zijn macht had ge
plaatst. Maar zijn uiterlijk was zoo waardig,
zijn oogopslag zoo vriendeljjk ernstig, dat ik
geenerlei vrees voor hem kon koesteren en
alle argwaan vervloog. Hij mocht ernstig zijn,
misschien zelfs te vreezen, maar onrechtvaar
dig was hjj niet.
Hij bracht mij naar een kleine verlaten vis-
scbershut waarvan deur en vensters in zeer
verwaarloosden staat verkeerden. l!eze woning,
waarvan de minste Schotsche bedelaar zich
zou afwenden, was door deze drie vreemde
lingen verkozen boven ons gerieflijk huis.
Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Génerale PublieitèEtrangère
G.L. DAUBER Co JOHN., B. JONES Succ. Paris 31 bis Faubourg Montmartrs
Fransche Kamer zgn bgeen gekomen om
hun juiste gedragslijn te bepalen ia ver
band met de behandeling der congrega-
tiewetten. Het bureau van den groep
zal eeu onderhoud met minister-prest-
dent Combes aanvragen om met dezen
te overleggen hoe de nieuwe w-t op de
Congregaties zal dienen te worden toe
gepast.
Graaf De M u n heeft eeu bro
churegeschreven, waarin hg het recht van
het bestaan der Congregaties verdedigt.
De inschrgving voor den bouw van
een nieuwen St. Marcustoren te Venetië
heeft 7'/s millioen lire opgebracht, welke
alleen door Italianen is gestort.
Aanbiedingen van buitenlaudsche ver-
eenigingea of personen om er toe bjj te
dragen, zgn beleefd doch beslist afge
slagen.
Op het feest van St. Marcus, 25 April,
zal koning Victor Emmanuel II
den eersten sfeeu van den toren leggen.
Deze zal op dezelfde plaats en gebeel
geljjk aan den ouden toren worden op-
bouwd.
Architect is deMilaneesB eltarm i.Hjj
denkt 4 jaren voor den opbouw noodig
te hebben.
Z. H. Leo XIII heeft er dezer dagen
weer eens op gewezen dat de congrega
tie der buitengewone geesteljjke aange
legenheden de Katholieke pers verplicht
is te steunen. Zjjce Heiligheid drong
er op aan, dat de Katholieken hun bla
den moeten steunen door abonnementen1
medewerking en advertenties. De Paus
deed opmerken, dat ia Italië, zooals el
ders, de Katholieken zich al te gemak-
beljjk op liberale en neutrale bladen,
abonneeren en daardoor de vjjandeu van j
den godsdienst ondersteunen. Hg ver
maant daaraan een einde te maken.
De onderhandelingen der Iialiaan-
sche Regeering met Rusland voor het
sluiten van een handelsverdrag, zjjomis-
lukt. Rusland weigert het minimumta
rief to" te passen op den invoer der
landbouwvoortbrengselen uit Italië.
Bjj de beëedigiDg van Z. D. H. Mgr.
Fischer, aartsbisschop van Keulen, is
het tusschen keizer Wilhelm en den
Bisschop allerhartelijkst toegegaan.
Na den eed te hebben afgelegd, zeide
Aarstbisschop Fischer zulks niet ge
daan te hebben alleen uit plicht en ge
hoorzaamheid aan de overheid, maar ook
uit iunerlijken drang des harten. «Want,»
zeide de Bisschop woordeljjk, «ik
vereer Uwe Majesteit uit het diepst my-
ner ziel als een verheven heerscher, wien
het welzjjn van al zjjne onderdanen, ook
en ik verheng mg het hier te kun
nen zeggen, van zgn katholieke on
derdanen na aan het hart ligt.
«Ik vereer in Uwe Majesteit den mach
tigen, energieken Vorst, die in een tijd,
waarin ongeloof en goddeloosheid de fon
damenten van hst Christeljjk volksleven
bedi eigen, voor niemand in de wereld
zijne christelijke overtaiging verbergt, en
bg elke gelegenheid zgn deemoedig geloof
in de Majesteit van Jezus Christus, als
den mensch geworden Zoon Gods en Ver
losser van de menschheid betuigt.
«Zulk een heerscher trouw te zweren
is geen uiterlyke koele plicht, integen
deel, is iets wat met een warm hart en
bigde instemming wordt gedaan. Ik vat
het ambt op, dat mg is opgedragen, als
een zwureen verantwoordelijke taak, maar
ik vertroow op de hulp van den Alroach-
ligeu God.
«Ik vertrouw op de aanhankelijkheid
van een beproefde geestelijkheid en van
een braaf, geloovig volk, dat trouw is
aan de kerk en aan het vaderland. En
ik vertrouw vooral op de werkzame be
scherming en de genadige welwillendheid
van Uwe Majesteit en verzoek n mg
dien steun en die.welwillendheid niet te
willen onthouden».
Prins E i t e 1 Fritz, die met zgn
broeder den Duitschen Kroonprins een
rondreis in Egypte doet, is te Kaïro ern
stig ongeste'd geworden. De 20*jarige
Prins, die overigens goed gezond is, lgdt
aan een hevige koorts.
Keizer W i lh e 1 m, heeft den Koning
van Italië verwittigd, dat hg op 3 Mei
a.s. te Rome zal komen.
De directrice van da stichting voor
adelljjke dames te Munchen, die een
dienstbode trachtte te vergiftigen, freule
von Heusler, is veroordeeld tot zes
jaren tuchthuisstraf.
Het meest weerzinwekkende in deze
dame is wel, dat zjj de verpleegden schan
delijk behandelde en tegeljjk diepe de
votie huichelde.
Een oogenblik keek Ram Singh naar bin
nen en wenkte mij toen nader te komen.
//Gij hebt thans de gelegenheid,// zet hij op
fluisterenden en eerbiedigen toon, //om een
schouwspel te zien, dat weinig Europeanen te
beurt viel. In deze hut zult gjj twee Yogis
tinden, dat zjjn mannen van groote geleerd-
heid, doorkneed in alles wat de mensch van
leven en dood weten kan. Hoezeer hun li
chaam hier is, vertoelt hun geest thans in onze
Himalaya. Loop zacht, opdat gjj hen niet
wekt.//
Op de teenen loopende kwam ik nader en
keek door de openstaande deur naar binnen.
Iu de hut stond geen enkel meubelstuk, op
den houten grond lag alleen een bos stroo, en
daarop zaten twee mannen, met de beenen op
Oostersche wijze onder het lichaam gekruist
en het hoofd op de borst gezonken. Geen van
beiden keek op of schonk eenige aandacht
aan ons. Zij zaten daar zoo stil en zwijgend,
dat men hen voor twee bronzen beelden zou
gehouden hebben, indien men hunne zachte
ademhaling niet had gehoord. Hun gelaat was
aschkleurig-, zeer verschillend van de gezonde,
verbrande gelaatskleur van Ram Singh. Dicht
voor hen stond een aarden kruik met water
en een stuk brood, naast een papier met
vreemde letters beschreven.
Na een korte poos wenkte Bam Singh mjj
weder naar buiten te treden en daar zei hij
mjj
»Ik mag hen niet storen. Gij hebt thans
iets gezien, wat een der grootste resultaten
van onze wjjsbegeerte is, de scheiding van
Hofberichten H. M. de Koningin en
Z. K. fl. Prins Hendrik, woonden gis
teren weer de oefeningen bg van bet re
giment grenadiers en jagers in den om
trek van Waalsdorp, waarheen het korps
gisterenochtend marcheerde.
De Prins verliet tegen 11 uur het Pa
leis te paard, met de bedoeling om zich
op den Waalsdorper weg te voegen bg
Hare Majesteit, die omstreeks half twaalf
van het Paleis wegreedt in een phaeton,
waarvan het tweespan door H. M. werd
bestuurd.
Woensdag-avond woonde het Konink
lijk Echtpaar een groot gedeelte van de
opvoering van Meyerbeer's «Robert le
Diable» door het Fransche Opera-gezel
schap in den KoDinkljjken Schouwburg
te 's Gravenhage bg en brachten ineen
der pauzen een bezoek aan H. M. de
Koningin Moeder, die tagen half tien
eenige btdrgven was komen bgwonen.
Het Vorsteljjk Echtpaar begaf zich
naar de loge van de Koningin-Moeder
over de gang achter de loges van den
Eersten Rang, zoodat de Vorstelijke per
sonen de schouwburgbezoekers, die zich
iu dat tusschenbedrjjf op de gang be
vonden, passeerden.
geest en lichaam. Maar niet alleen, dat hun
geest thans aan de oevers van den Ganges
vertoeft, zij zjjn gebuid in denzelfden aard-
schen vorm, waarin gij hen hier ziet, zoodat
geen enkel Hindoe twjjfelen zal of hjj ziet
daar ginds Lal Eoomi en Mowdar Khan voor
zich.»
Ik wist niet wat ik op deze mededeeling
zeggen moest, die mjj buitengewoon vreemd,
zoo niet onmogeljjk voorkwam.
Ram Singh bood mjj de hand tot afscheid
en zei ernstig
«Vergeet nooit, dat wat ook in de toekomst
gebeure, het niet bepaald slechts is, omdat
het niet overeenkomt met uw denkbeelden
van recht. Wees niet haastig in uw oordael
Er zijn dingen, die gesehieden moeten, al
moeten er menschen voor geofferd. U mag dat
wreed voorkomen, maar het is dikwijls nood
zakelijk en rechtvaardig. Het rund en het
schaap hebben van ons niets te vreezen, maar
de man wiens hand bevlekt werd door het
bloed van een onzer edelsten, moet ster
ven 1»
Bij deze woorden hief hij zijn handen
met dreigend gevaar ten hemel en sloeg den
weg naar de hut in. Ik staarde hem na, to
hij in de hut verdwenen was en ging in ge
dachten verzonken huiswaarts.
Wordt vervolgd.)
