No. 5363 Dinsdag 1903, 28s(e Jaargang fDaa6laó voor <oftooró- en SCuió-dColland. Kracht in lijden. is óe erfgenaam BUITKtfLAJSrD. BUREAU St. Jansatraat. Haarlem f 1,20 1,50 2,90 0,03 Italië. Portuga'. Amerika. Frankrijk. Duitschlaod. De Macedonische quaestie. ABONNEMENTSPRIJS. Per 3 maanden voor Haarlem Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 7oor het buitenland Afzonderlijke nummers Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen. Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS. PHIJS DBB AD VEETEN 1IEW. Van 16 regels50 Cents Elke regel meer7Vi Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant. AGITE MA NON AGITATE Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Génerale PublicitéEtrangire G.L. DAUBEfy Co JOHN., t. JONES SuccParis 31W* Faubourg Montmartrs Een vader stond aan het sterfbed van zjjn vierjarig dochtertje, zjjn eenigst kind. Het leed schrikkelijke pijnen een inge wandsziekte had deze jonge gezondheid, voor korten tjjd nog frisch en schoon, als een bloem die voor 't eerst haar kelkbladen opent in ochtend zonneschijn; had deze jonge gezondheid vernield. Hoop was er niet meer. De geneesheer had het niet meer dur ven verbloemen, dezen toestand. Ieder ge voelde, ieder zeg het voor zfln oogen dat het einde niet ver meer kon wezen. Zoo benauwd en zoo kort die adem haling, zoo gillend dat geschreeuw van het lieve stemmetje, zoo bleek nu weer, dan blauw op eens het kleins gezicht. En 't oogenblik kwam: een kreet die hart en ziel doorboorde, het lieve kind was engeltje geworden, was heengereisd naar het land van eeuwig-bloeiende bloe men, waar de vreugde het nooit ontno men kan worden en de vrede eeuwig duren zal. Maar die \aler. Eerst had bjj in stille smart met bleek gelaat en starende oogen naar het wiegje van de kleine ljjderes gekeken. Ook bij gevoelde het dat hier geen menscheuhand meer hulp kon bieden toch kwam geen bede over zijn lippen. Integendeel toen het breken van de oogjes en het neervallen van de kleine ledematen, toen de doodskleur de wan gen had geverfd, daar balde zich zjjn vuist en dreigend ten hemel vloekte hjj het uit: Daar ban geen God wonen daar boven, geen rechtvaardige God, die een onnoozel, een onschuldig kind zoo lijden doet. Een rilling doorvoer de aanwezigen bij het hooren van die woorden, maar wie was meer te beklagen, bet arme kind dat onder zooveel pijnen bezweek en voor dit korte aardsch bestaan een eeuwig Paradjjs mocht koopen, of de man die daar stond in den bloei zijner jaren, in de kracht zjjner gezondheid, maar op heffend de hand tegen zjjn God, en voor al geeD troost vindend in zjjn waarljjk felle smarten. Voorzeker, een mes dat diep wordt ingestoken in uw hart, dat rondgedraaid wordt in de wonde het kan zoo n pjju niet doen als de dood van een dierbaar klein wezentje, dat de vreugde en het geluk uitmaakte van zjjn vader en moe der, dat de zonnestraal in hnn woning was. Maar zoo goed bjj dit ljjden als bjj FEUILLETON. elk an der verdrietzoo goed bij sterf gevallen van allen die ons dierbaar zijn; als we staaa aan hun sponde en het stervend oog, de verstijvende tong ons het vaarwel toeroept tot in de eeuwig heid; zoo goed ook bjj andere rampen die ons treflen kunnen; bjj het «slacht offer worden» van lasteraars, wjj hebben toch altjjd en immer te bedenken, dat een Albeschikker het ons toedeelt, die nimmer plaagt uit lust tct plagen; het ons toedeelt tot ons welzijn. Daar komen zooveel dagen voor iu het aan dagen zoo arme leven des menschen, daar verschjjnen zooveel momenten, dat duide'jjk bljjkt de onbetrouwbaarheid van al dit aardsche gewemel. Waarom zullen wij ons dan niet rich ten op het eeuwig vertrouwbare daar boven Daar komen zooveel dagen, zooveel momenten dat ons de vergankeljjkneid geleerd wordt. Elk dor blad, dat voort wordt gezweept langs den weg door den herfstwind, elke bloem die verdort en afvalt, z« zeg gen ons dat wij hier geen bljjveode woon plaats hebben. Waarom zullen we dan niet vasthou den aan hetgeen de tjjd nitt doet ver gaan, aan de onwankelbare rotsen der eeuwigheid Maar dat kunnen berusten in de toe- deeling van vreugde en leed, welke Gods vaderhand ons schenkt, dat hoopvol ver trouwen, dat onwrikbaar steunen, is een belooning slechts genoten door wie de voorwaarden eraan verbonden ook ver vullen. Dat wil zeggen die hun doen en laten regelen naar den voorgeschreven watre- gel Godsdie Hem als hun meester ge hoorzamen en daatom ook berusten in zjjn Vaderlijke bescherming, die daarom bij Hem ook troost vinden en kracht in al het ljjdeu, wat hen kan treffen. ii. Vervolg.) Die arme burgemeestersvrouw, 'k wed dat ze al aan de bruidsjaponnen voor de meisjes bezig is 1 Welnu, haar dierbare dochters kunnen die bruidsjaponnen uitstekend gebruiken bjj onzen intocht op Niedeck. Trek nu maar eerst andere handschoenen aan, de locomotief fluit en in Lindheim moeten wjj overstappen. Schemering lag over het prachTge slot Nie deck met de torens en transen, begroeid met klimop en mos. Als het paleis der „schoone slaapster// lag het daar, in diepe, diepe rust, heel op den top der berg, tusschen weelderig diep, don kergroen. De laatste bloedroode zonnestralen verlichtten de vensters met een warmen goud gloed en hulden het oude kasteel in boven- aardtchen glans. Eenzaam zwjjgend, voor bet kleine venster tje der koetsierswoning zat graaf W illibald. Vandaar u t had men een heerlijk verge zicht over het mooie dal met het schilder achtig tusschen bosschen verscholen stadje Angerwies en den zilver glinsterenden stroom die als een smal lint zich slingerde door het j Koning Edward van Engeland zal den 27«ttn April te Rome aankomen en in het paleis van het Quirinaal ap partementen betrekken. De kamers door koningin Margaretha bewoond, wor den door koning Edward in gereed heid gebracht. Z. M. z.l daags na aan komst mek koniBg Victor-Emmanuel eene vlootrevue te Napels gaan bjj wonen. Den 29sten April zal een gala-voorstel ling plaats hebben en den 30sten zal koning Edward de stad verlaten. j landschap. Nergens had men zoo'n mooi ge zicht, ook niet op den Burcht, als van uit I het venstar der koelsierswoning en de een zame graaf van Niedeck vroeg er weinig naar, of men hem gek noemde, dat hij dit lieve plekje verkoos boven de eenzame, sombere, hooge zalen in het slot. j Ook thans zat hjj daar in zijn ouden lede ren leunstoel en staarde naar buiten, waar de avond vredig zijn vleugelen over alles uit spreidde. Zwart tegen de grijze lucht staken de kraaien af, die krassend hun nesten zochten, Kalm, vrede ademend was het gebimbam der ange lus kleppend uit de verte, uit het dal, en als een symbool van het leven, vlogen nu en dan pijlsnel voorbjj om dadelijk in de duis ternis te verdwijnen, de licht-n, groen, geel of rood eener locomotief. Hij liet het hoofd in de hand rusten en bleef slaren, o, hjj beminde de schemering, doch deze hem niet; die uren tusschen licht en duister pijnigden hem het meest Dan voelde hjj het weer over zich komen, zooals hjj dat nu reeds zoovele jaren had ge voeld, iets kouds en ijzigs, het vreeseljjke ge voel van alleen zijn, heel alleen in een ruwe, harde wereld, die niet begrjjpt en geen moeite doet om te begrijpen, een karakter als het zijne. Gelukt Ha, een droombeeld, ten minste voor hem Ja, er was eens een tijd geweest dat hij ook geluk had gekend. Eéns, heel, heel lang geleden. In zijn kindsheid die nu ver, ver achter hem lag. De Koning van Engeland hoeft te Lis sabon het corps diplomatique ontvangen in het paleis Necessidades en vervolgens de delegaties uit de beile Kamers der Cortes, die hem adressen aanboden. Ko ning E d «v a r d antwoordde, dat bjj nog eens weer de beroemde linie van Tor- res-Vedras beschouwd had, waar de ver bonden Portugeesche en Eugtlsche legers zij aan zij streden voor de verdediging van het Portugeesche vaderland. Geluk kig, vo5gde do Koning er bjj, is deze stand van zaken volkomen veranderd de beide naties onderhouden de vriend- sc'iappeljjkste betrekkingen met huu vroegeren vijand. Ei het verboni, dat reeds vele eeuwen oud is, en datngt van hernieuwd en bevestig! werd, kan slechts str. kken tot vreedzame ontwikkeling van de beide lauden en van hunne kolouies, TVn slotte zeide de Koning,dat bij ge roerd was door de ontvangst van alle klassen der bevolking. De stad is prachtig geïllumineerd; op de Taag werden vuurwerken ontstoken. Het is bijna onmogelijk door de men- schentnassa heen te komen President Roosevelt, sprekende over de Trusts, zeide, dat hetgeen hjj vroeger inzake deze groote geldcombina- ties, zich ter bereiking voor oogen ge steld had, than s wet geworden was, en dat deze wet ongetwjjfeld in al haar kracht ten uitvoer gelegd zou worden, zonder wettig gedreven zaken te hindereo, doch ook zonder die corporaties te spa ren, welke zich aan onwettige praktjj- ken schuldig maakten. Het was evenwel onmogeljjk verder te gaan en een eindeloos drjjven om een radicale trastveruietigende wetgeving of om een taiief-hervorming wa3 tot nie s goed. Aan den voorspoed der trnsts zou al leen een einde gemaakt kannen worden door een einde te maken aan d n voor spoed van het land, en die prjjs zoude ongetwjjield te groot zijn. Het eenige alternatiet bestond in het geen door het laatste congres gedaan was, d.w.z. niet te trachten de trusts te vernietigen maar hun werking te rege len. Ta Parjjs wordt bet gerucht bevestigd dat de verhouding van den President der Republiek, dea heer L o u b e t, met den minister Combes, te wenschen over laat. De oorzaak moet gelegen zjjn in de benoeming der Bisschoppen en over de toepassing der wet tegen de kloosters. De Voce dtlla Verita, neemt Com bes eens onderhanden en vraagt: waar toe al die drogredenen en onhebbeljjkhe- den tegen de Kerk? Hoopt men het Va- ticaau vrees aai te jag«n?D*i zal jj lel - del blijken. Rome blijft vasthouden aan zijn wjjs besluit on zjjn tegenstanders niet het minste voorwendsel te verschaf- Toen had. hij de schemering ook lief, zoo liet als nu, doch toen werd zijn verlangen bevredigd door een groote liefde door een moeder, die het leelijke hoofd tusschen haar fijne, witte handjes nam en kuste. O, wat een geluk bezat zij toen! Nuf Nu voelde hij een haat, een wrok tegen de menschen, de wereld en het lot 1 Was God dan goedertieien P O, waarom, waarom ontnam Hij hem dan het eenige, dat hij lief had op deze wereld, eerst de i vader', toen de moeder en stortte Hij den knaap in namelooze ellende Ja, toen was het begonnen. Van Niedeck weggesleurd, had men hem naar het huis van zjjn oom en voogd gebracht om met neef Rudiger opgevoed te worden. Rudiger O, dat bij deu naam nooit gehoord hadDie naam was de vloek ijner jeugd. Nu nog in gedachten wringt de graaf kramp achtig de handen, bij de gedachte aan het leed, hem door zijn nee! aangedaan. Daar plotseling hoort hij achter zich de deur openen en met langzamen, sleependen tred, treedt een oude, gebogen figuur nader, in livrei gekleed en vat post achter den stoel van den graaf. Willibald wendt verschrikt het hoofd om. Wat is er Kuhnert? De oude antwoordde met, alleen een geluid onts apte als van iemand, die met moeite slechts de tranen kan inhouden. Kuhnertklinkt het weer angstig, Kuhnert I De onde zinkt op een stoel neer, tranen, fen en nooit toe te geven, als de waar achtige en onvervreemdbare rechten en belangen van de Kerk op het spel staan. Heeft de heer C om b e s er op gerekend, den heiligen Stoel uit te tarten en een strjjd aan te binden als voorwendsel tot een breuk, waarvoor hjj de verantwoor ding op het Vaticaan zou kannen schui ven Ook daarin bedriegt hjj zich. De Kerk is er niet toe b stemd, het spel van hare tegenetaaders te spelen, en zjj zal hem geen voorwendsel tot een breuk verschaffen.» Turkije. Onder een escorte van twee Turksche oorlogsschepen zullen de Duitsche Prinsen heden met het Duitseha oor'ogsschip Loreley te Dolmabagtsje aankomen waar zjj aan land zullen gaan. Zij zullen hun intrek nemen in Me- rassim Kiosk om daarna door den Sultan te worden ontvangen, 's Avonds zal een galadiner ten paleize plaats hebben. Dinsdag worden Konstantinopel en omstreken bekeken. Thee ten paleize en 's avonds galamaal in bet Duitsche ge zantschap. Woensdag weer toeren door en buiten de stad's avonds huiselijk diner in Jildiz Kiosk. DonderdagAf- scheidsaudientie bij den SultaD, rit naar Dolmabagtsje, lunch waaraan Abdoel Hamid waarschijnlijk ook deelneemt, en 's middags vertrek. De reis van keizer W i 1 h e 1 m naar Kopenhagen heeft ten doel de vriend schap van Denemarken met Duitschland te versterken. De Duitsche Keizer streeft, gedachtig aan het «les amis da mes amis naar Denemarken's vriend schap eerst heeft Denemarken's kroon prins een bezoek gebracht aan Berljjn daarna komt de Duitsche Keizer in hoogst eigen persoor, het bezoek beantwooiden en «last not least» vernemen wjj ran een verloving tusschen Duitschland's kroonprins en de kleindochter van De- nomarki n's koning De Bond van Duitsche handelsrei zigers en bedienden hee t te Leipzig een bondsvergadering gehouden, die door 380 afgevaardigden werd bjjgewoond. Uit het verslag vernam men dat de Bond bijna 2 millioen mark kapitaal bezit over een batig saldo van 13,000 mark op 1 Jan. 1903 de beschikking had, 3330 le den aan plaatsen heett geholpen en ver der in ruime mate voor pensioenen, ziekten- en begrafenisgeld, rechtsbijstand enz. het ft gezorgd. Sp&nje. Te Madrid is de oproerige vaan weer omboog geheven. Er h eerscht een groote agitatie onder de goddeloos opgevoede jeugd, onder de studenten die de stad doortrekken, lnidkeels roependeLeve de republiek, weg met de katholieken De winkels zjjn gesloten. Tegen het paleis bewoond door den Voorzitter van groote tranen biggelen lams de gerimpelde wangen Mijn arme, arme meester Spreek Kuhnert 1 is er een onge luk gebeurdP O, meer dan dat, een verraad De oude klemde de tanden opeen en schudde onstui mig het hoo'd. Almachtige God spreek Graaf Rudiger. Hij Wat, wat is het O, mijnheer de graaf, 't is een der groot ste schurken. De graaf richt zich op, zijn oog schoot vonken S preek Gij moet weg, hier vandaan, mijnheer de graaf, anders Anders brengt men mij weg daar boven naar de kapel en dan vergif of een dolksteek 1 Neen, dat niet, niet naar de kapel, maar naar een. gekkenhuis Een gillend lachen, door de wandeu weer! kaatst, klonk in het kleine kamertj». In een gekkenhuisBravo, Rudiger Dat plan doet den duivel zelf eer aan 1 Hij liep bleek als een doode eenige malen de kamer op en neer, bleef toen voor Kuh nert staan, en de handen op diens schouder leggend zei hij Komaan, oude getrouwe, I vertel mij maar eens alles wat gij gehoord i hebt. Graaf Willibald schoof zijn stoel bij en klamde, als tot steun, de handen om de arm- den ministeraad, werden steenen gewor pen. De gendarmes dreigen met schieten. Silvela wordt in Madrid uitgevloten. 3000 Studenten en werklieden steenigden do politie, waarop een gerecht ontstond. Velen werden gewond door de talrjjke revolverschoten, welke afgevuurd worden. De toestand ia Macedonië wordt met den dag ernstiger niettegenstaande het den Sultan van Turkjje ernstig gemeend schjjnt, dat de door Oostenrjjk-Hongarjje en Rusland gewenschte hervormingen ten spoedigste zullen worden ingevoerd. De hervormingen stuiten echter vooral in Albanië op grooten tegenstand. De werkzaamheden der consuls zjjn onvoldoende, daar zjj eenerzjjds van den wil der ambassadeurs afuangen en ander zijds wegens verschillende beweegredenen de Turksche autoriteiten niet genoeg kunnen imponeeren. Desniettemin ver dient Hilmi Pacha het volste ver trouwen, omdat hjj een energiek en be leidvol man is, Op bevel van den Sultan van Tarkjje is een commissie van vjjf personen, onder wie drie Albaneesche ambtenaren, naar Aibmië vertrokken om aan de bevol king de bedoeling van den Sultan dai- deljjk te maken en dus de kalmte in de gemoederen te herstellen. Men bet wjj feit echter of de commissie wel gehoor zal vinden. De Russische consul heeft vergeefs ge tracht de Albaneesche hoof jen te bewe gen om de oproerige beweging te etuiten. Er wordt weer een zeer moorddadig ge vecht gemeld. Zeven honderd Albanee- zen zouden gesneuveld en gekwetst zjjn. De Turksche militaire bevelhebber moet drie battsr jjen geschut opgesteld hebben. De opstandelingen hebben de brug over de Augista laten springen, waar ook de tunnel in de nabjjheid gelegen erg is beschadigd, zoo is ook de spoorburg bjj Drama verwoest waardoor het verkeer is gestremd. Het gevecht te Karbintzi, in het dorp Istip van de Turken tegen een 24- tal opstandelingen onder aanvoering van twee Bulgaarsehe reserve officieren, ein digde met den dood van alle opstande lingen. Nadat de Turken het dorp omsingeld hadden begon het gevecht tegen de bende die in een sterk gebouw aanstalten had den gemaakt, om zich te verdedigen. De opstandelingen opende 't eerst het vnor. toen plaatste de Turksche commandant bjj wjjze van voorzorgsmaatregel, een aantal Bulgaarsehe boeren voor zjjn man schappen en ging op het huis af, hun toeschreeuwende zich over te geven. Een van de Bulgaarsch officisren gelastte toen de Bulgaaische boeren op zjj te gaan, wat dezen deden, en toen vuurden de Bulgaren, tot tweemaal toe, op de Tur ken. Verscheidene Turken sneuvelden. De Turksche froepen stormden toen op de boeren af en staken ben allen over hoop. leuningen. Kuhnert stond op en veegde zich het klamme zweet van het voorhoofd. Ach mijnheer de graaf, 't is zoo treurig, zoo heel erg slecht en dat van iemands eigem bloed.nog wel een eigen neef 1 De heer van Niedeck lachte bitter en de oude man vervolgde Hij is bier gekomm en heeft met zijn vrouw tien dagen in «de Stad Hamburg» gelogeerd en daar hebben die met list en omkooperij de menschen* opgezet, 't Is of de duivel nu onder de Angerwiesers losgebroken is. Meu zegt nu, dat onze beste go de meester de stad in v et ongeluk heeft gestort. Ze zeggen dat u gek zjjt, en opgesloten moet worden, en dat de kamerheer Rudiger alleen het recht heeft op Niedeck te wonen Natuurljjk heeft hij hun dat alles ingeblazen, 't Is ongelooflijk zoo a's zjj daar geleefd hebben. Zij aten in de gelagkamer, en 't was ,,jij en jou// tegen iedereen en mevro»w de gravin is zelf bij Jan en alleman visities gaan maken. Mevrouw Melanie P visites gemaakt in A ngerwies die trotsche vrouw I Zij d ie zelfs haar geljjken niet groette, nadat zij er in geslaagd was e n graaf te trouwen, zjj maakte visies in Angerwies P Wordt vervslgi)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1903 | | pagina 1