No. 5374
Dinsdag April 1903
Tfi
28s(e Jaargang.
S)ag6laó voor ©Jtooróon SCuió-éCollanó.
Een greep uit het leven.
M U I T tó N L VN 1)7
BUREAU St, Jansstraat. Haarlem
f 1,20
1,50
2.90
0,03
feuilleton,
Italië.
Engeland.
Daitschland.
Frankrijk.
Kerkvervolging in Frankrijk.
De Macedonische quaestie.
ABONNEMENTSPBIJS.
Per 3 maanden voor Haarlem
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post
7oor het buitenland
Aizonderljjke nummers
Dit blad verschjjnt dagelijksbehalve Zou- en Feestdagen.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
jkmAÏN TIEND
PBIJS DEB ADVEBTENTIEW.
Van 16 regels50 Cents.
Elke regel meer
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Con tant.
AGiTE MA NON AGITATE
Hoofdagenten voor het Buite?dandCompagnie Génerale PubbcitèEtrang&re
G.L. DA ÜBE 4r Co JOHN., b. JOJ\ES SuccParis 31 bis Faubourg Montmartr e
Als het bloeien van een bloem op het
veld en als het zingen van een vogel
in de hooge twijgen boven ous hoofd,
zoo kort is de duur van 's menschen
leven.
Aaderen hebben vóór ons geleefd op
deze aarde, in deze onze steden en dor
pen gewerkt en hun taak voleind.
Thans is 't onze beurt van te leven,
te werken, van onze taak te voleinden.
En spoedig, zeer spoedig zal men ons
kunnen rekenen tot degenen, die zjjn
weggegaan, om niet weer te keeren.
Toch, al hebben wjj de boosh'id zoo
goed als de kortheid des levens gemeer,
wjj allen met elkander; al loopen wjj
te zaaien (en zelfde pad, waarvan nu
deze dan gene wordt weggenomen, de
zwakke en nietswaardige mensch, die
niet eens kan zeggen, dat de dag van
morgen hem toebehoort, aarzelt niet door
daden van vjjandschap zjjn lotgenooten 't
levtn lastig of onmogeljjk te maken.
O, daar zjjn menschen die elkaar het
leven verbitteren, die boos worden wan
neer een ander het hun niet naar den
zin kan maken. Ja, daar zjjn menschen
die gruweljjk misbruik maken van hun
macht, zij werpen zich op hun slacht
offer en storten het niet zelden in het
ongeluk. De een beneemt zelfs den ander
het leven. Velen achten zich niet te goed
om hun naam te bezwalken, de vonk te
werpen van den laster in dien voorraad
licht brandbare stoffen, welke wij de
meening dsr menschen noemen.
Als een brandstichter is de lasteraar.
Ziedaar Da boerderjj lag in ruste en
de zwarte nacht had als beschermend
over huis en stal en hof zjjn donkere
vleugelen uitgespreid. De eigenaar sliep
en al de dienstbaren sliepen, en het vee
in de stallen en het pluimgedierte, alles.
Er sluipt een donkere gedaante nader,
in de zwarte omgeving haast niet te be
merken; zwjjgend gluipend, nader bjj de
hooimjjt: één enkele streak van één enkele
lucifer, deze gehouden bjj het droge hooi
en haast u. gjj brandstichter of de licht
gloed doet u kennen wjjd in het rond,
terwjjl tevergeefs gjj u te onttrekken
zoekt.
Want al aanstonds vatte het vlam en
't breidde zich uit ongelooflijk snel, van
hooimjjt op hooimjjt, van deze op de
stallen, van daar op de woning. De be
woners Goddauk 1 ontwaken en bergen
het Ijjf.
Maar van hun eigendom is niets meer
redden, al smeekt ook nog zoo gauw
met meeljjwekkend geluid de metalen stem
van den klokketoren om hulp en bjjstand.
Wat heel dewjjde omgeving, overa' iu
't rond, de lichtende vlammen op zich
terug voelt kaa'sen! wat heel de hemel
streek van den vuurgloed wordt beschre
ven
Let goed op. Straalt de roode glans
niet terug op een akelig grjjnslachend
gelaat, op de duivelsche trekken van den
man, die zich niet weerhouden ban t og
eens om te zien naar zjjn werk, naar de
gevolgen van zjjn enkelen stretk met de
lucifer?
Dat is de brandstichter!
Niemand heeft hem gezien, zoo meent
hjj. Van de menschen tenminste, want
dat God het zag, voelt hjj in zjjn hart
bonzend van zelfverwjjt.
Misschien ook komen moi genochtend
of straks reeds de dienaren der mensche-
ljjke gerechtigheid en lichten hem op
vau zjjn bed en sieepen hem mee naar
gerecht en gevangenis.
Wjj hopen het gaarne, niet waar?
l
Maar deze booswicht doet niet zooveel
kwaad, dan hjj die laster sticht.
Die, het zjj onbewust en dan
met onvergeefljjke achteloosheid als een
vonk het enkele woord van laster werpt
in de grage menscheljjke ooren, terwjjl
de men8cheljjke tongen zullen zorgen
voor eene onmiddelljjke en voldoende
ve spreiding.
Of weerhaal eens als gjj kunt, het
enkel woord van laster dat i* uitgewor
pen gemakkeljjker trekt gij met uw
handen de eens opgeworpen postduiven
teiug uit de lucht.
Dat is immers onmogeljjk.
De lasteraar is welkom in de paleizen,
groote lui's woningen en in de hutten
der armen, overal vindt hjj gehoor. En
dan zjjn slachtoffer, zich maar al te
vaak van niets kwaads bewust, weet niet
wat er gaande is. Hjj, de belasterde,
legt zich gerust te slapen, zjjn geweten
verwjjt h m niets, hjj meent veilig te
wonen te midden van broederljjke men
schen die toch tot gr bod hebben: bemin
uwe evennaaste geljjk u zelve. Hjj, de
belasterde meent, dat plichtsbetrach ing
hooger staat dan de grillen der menschen,
immer» vaudaag wil men het zoo, mor
gen weder anders.
Maar, inmiddels bemerkt het slacht
offer van den laster niet water gaande-
is, want rondom nadert het vernielend
element en hjj ontwaakt, wanneer reeds
alles wat hjj heeft, dikwjj's reddeloos
verloren is.
bondgenoote te verzekeren, die u d zege
waarborgt.
Ik begr'p u niet goed, papa.
fYfr* Hartwig stootte giechelend zijn vader
ÜJlQ 18 OQ erfgenaam S aan. boertjes zijn zoo dom eerst moe
ten zij een bruid zien, willen zij begrijpen.
Dau ook grjjnsf de lasteraar bjj den
onderging van zjjn slachtoffe-, maar dan
ook, zoo goed als bij den brand>tichter,
is die grjjns de weerglans van een dui-
veL-gelaat.
Het is dan ook de plicht] van den
Christen te gruwen voor den laster en
den lasteraar het zwjjgen op te leggen.
H(j weet, dat laster maar al te dikwjjls
het leeljjke kind is eener leeljjke moeder
die afgunst heet.
Een opiecht meDsch geeft een ieder
wat hem tiekouit, hjj benjjdt een ander
niet als hem het licht der vreugde en
de volste levensglans omstraalt.
Want hjj bedenk', hoe straks ook door
de gaarde dier gelukkigen de stormwind
loeien kan en hun geluk verbtuiveo ais
kat. Hjj bedenkt zelts, hoe 't zjjn eigen
hart misschien smarten zou van pijnljj-
ken weemoed, als hjj wist welke toe
komst de hemel dien anderen nog heeft
weggelegd.
Bjj bedenkt bovenal, hoe de koitheid
van ons aller leven als tot aansporing
moet dienen om broederljjk te zamen
dat korte pad te gaan, opdat wjj niet
aangeklaagd kunnen worden, wanneer
men ons de oogen sluit.
82
Vervolg,')
O, jjdelheid, uw naam is Moeder, zeide
Wuift Dietrich, de van diamanten glinsteren
de vingertjes zijner moeder kussend, 't Is
jammer dat het nuttige en schoone zoo slecht
te vereenigen is, als officier zou ik u i n g
evenveel kosten als die blauwe Apollo ginds,
terwijl ik u nu niet meer tot last ben, en
gevoeg verdien.
Om vrouw en kind. te onderhouden,
spotte Hartwig. Bravo, dat noem ,ik braaf.
Ge praat als een huisvader en volstrekt niet
als de toekomstig) efgenaam van Nied c'r.
Alle duivels, 't is eigenljjk een allemaehtige
vergissing geweest dat ik de oudste niet ben.
Wulff-üietrich had tusscben zjjn ouders
plaats genomen en zeide nu kalm Voorloo-
pig »jjn wij ge n van beideu nog eigenaar van
Niedeck I
Kerel 1 Wuift'1 Penkt ge soms dat tante
Johanna, dat bultje, nu nog eens bezoek van
den ooievaar zal krjjgen?
Neen, doch daarom reken ik toch niet
op iets dat nog verre is.
Dat is toch onpractisch, zeide de vader,
en ik zou u raden, Wulff, u zoo spoedig mo
gelijk, in dezen strjjd om de erfenis, van een
zij
Ha, ha, huwelijksplannen! Ik dacht dat
den erfgenaam van Niedeck niet naar keus
of smaak gevraagd werd.
Juist zoo. Zestien kwartieren is het eer
ste vereisebte en ge moogt van geluk spreken
dat uw bruid, de eenige die voor u geschikt
is, een mooi, lief meisje is, zonder bult of
litteekens.
j Mijn bruid afschuwelijk, om zoo
I van een wild vreemde te spreken. Ik heb tot
I no8 toe geen meisje ontmoet dat ik gravinne
van Ni deck zou willen maken.
I Daarom is uw vader u te hulp geko
men.
i Hartwig zong
«Dan komt mjjn zoon vol min
En maakt u tot gravin!//
j O zoo, het huwelijksaanzoek dat papa
vroeger dat bakerkindje Pia gedaan heeft.
Heelt dat blonde kind al dien tijd geduldig
1 gewacht
Stellig, Pia w et he 1 g ed wat zij aan
het oude geslacht der Niedecks verschuldigd
1 is. En het lot is ons gunstig.
Pia, die langen tijd in Parijs eD in Den
Haag vertoefde, komt dezen winter naar huis,
om het balseizoen op te luisteren.
I 't Wordt hoog tjjd dat ge haar leert ken
nen, want er zullen voor dit mooie meisje
Woenslag-uacht zjju op den openbaren
weg tusschen Siemei en Bjrcei de lijken
gevonden van de boschwachters A n t o
nio Aro, GiovanniPorcaenAn
tonioCasilo.
Dezs drie mannen wareu op het oogen-
blik dat zjj proc s-verbaal opmaakten te
gen w.ldstroopers, door geweerschoten ge
dood.
Het Hof vau Appèl 'e N ipeU heeft
de aanvraag tot uitlevering van den Rus-
sischen onderdaan G t z, gevangen ge
nomen wegens beweerde medrplichtigheid
aan revolutionaire complotten in Rusland,
thans definitief afgewezpn.
Een vreeseljjk dra ua is te Dans iu
Berwickshire afgespeeld. De koetsier
Joh. Newbigging leed sinds langen
tjjd aan slapeloosheid. De gsneeshee-, die
hem verzorgde, vond, dat de verstaudsver
mogens van den min gekrenkt waren ea
stelde de familie er van in kennis.
Hjj was Woei.sdag zeer goed geluimd
eu giog met zjjn vrouw en vier knieren
>en wandeling doen in het park,'s avonds
hoorden de buren Newbigging zin-
gen.
Maar des anderen daags 's morgens
bleef het huis geslotu, de broeder van
den koet der drong door d» woning bin
nen en zag daar het ontzettend geval.
Newbigging, de moeder en oudste
gauw genoeg andere minnaars opdagen. Het
is daarom dat ik liefst zoo spoedig mogelijk
de reeds vroeger gemaakte schriftelijke over
eenkomst door een mondelinge bevestigd zag.
Wulff-üietrich klemde de lippen vast op
een.
Ik 'aat mijdoor die rampzalige erfeirs,
nooit mijn levensgeluk ontnemen, zeide hij. [s
ia van Nordlingeu mijn keus niet dan trouw
ik haar nooit
Eu Niedeck?
i at zal ik a s vrijgezel in bezit nemen,
en Hartwig de kans lat n, door een daartoe
vereiseht huwelijk, dat hu elijk voor zijn zoon
te verzekeren.
Giaaf Pi-.diger lachte spottend. Mij goed
ge zijt uw eigen baas, ik deuk echter da Pia
uw vissclienbloed wel in beweging zal bren
gen.
t'e bediende kondigde het souper aan. Wulff-
Dietrich bood zijn moeder galant den arm,
doch toen hij deze, door de vele vertrekken
heen, naar de eetzaal geleidde, gevoeld hij
meer dan ooit dat hij een vreemde was in
het vaderlijk huis.
In de ouderwetsche, deftige kamer van de
familie von Nordliugen brandde de lamp op
een der kleine tafeltjes waaraan de overste
zijn courant zat te lezen.
Buiten huilde en gietde de wind en viel
de sneeuw in dichte vlokken neer. 'tWas nu
dubbel gezellig in de warme kamer, en de
dochter lagen in hun bloed badend op
den vloer. Met een scheerwes was hen
den hals afgesneden, de drie kleinste
kinderen lagen in hun bedj -s, ook zij
hadden hetzelfde lot ondergaan.
Het wapen werd naast het ljjk van
Newbigging teruggevonden. De or-
gelukkige had in een aanval van zinne
loosheid zjjne vrouw en kinderen ver
moord en zich vervolgens om het leven
gebracht.
De werkliedenverzeketing in Duitseh-
land valt niet me. Overeenkomst:g de
sociale wetgeving werd in 1902 wegens
ongebakken, ziekte en invaliditeit van
werkl eden, in ronde getallen een bedrag
van niet minder dan 434,000,000 mark
uitbetaald aan 6,735,000 personen.
Van dit eerbiedwaardig bedrag jbracht
het Rjjk 41,500,000 op; de werkgever
210,000,000de verzekerde arbeider
182,000,000.
Een vreeseljjke orkaan heeft Marseille
geteisterd. De daken der huizen, tele
foon-au telegra Jlraden werd door be
schadigd. De zee tt >nd hol, een aactal
schepen sloegen van hunne ankers,
eenige zjjn gezoi.ken. Vaten wjjn werden
van de kaai in zee geslingerd.
Bjj een diner te Oran wees de
President der Fransche Republi.k op de
goedgezindheid der Mogendheden tegen
Frankrjjk. De betuigingen er van, zei
Lou b e t, zjjn neergelegd in de aanwe
zigheid van een eskader van den bond
genoot en vriend Rusland, vau het es
kader van Engeland, welks vorst binnen
kort de gast vau Frankrjjk zal zjjn, de
eskaders van onzeQ buur en vriand.Italië,
van Spanje <n van Portugal, d;e on*
eiken dag warmere en krucïitigere syrn -
pathie betuigen. Is deze betooging der
Mogendheden niet vol bete-keuis, een
bet-eekenis, welke door de geheele wereld
zal worden begrepen? vraagde de heer
L O u b et.
De Minister-President, die zich ver
lustigt in het vervolgen der Roomsche
Keik, is in eene voor bem onaangename
zaak gewikkeld in zake zjjn zoon Edgar
Combes, die beschuldigd wordt door
den hoofd-redacteur van Petit Dauphinois
de Karthuizera een millioen francs te
hebben afhandig willen maken.
Ook vieit president L o u b e t, in Al
giers fes t, maar de gastheer en gast
vrouw, de gouverneur-generaal Ré v oil
met zjjne gemalin, sch tteren do r afwe
zigheid.
De gouverneur-generaal, Révuil, hesft
voor de komst van den President zjja
ontslag ingediend.
Volgen* de 'Gil Bias zal koning
Victor Emanuel ongeveer half Juni na
zjjn reis naar Engeland, Paijjs bezoeken.
Z. M. wil de races te Longcbamps bjj
wonen en zal zich in gezelschap van
president L o u b e t, daarheen begeven.
Natuurlijk zjjn gro. ts plannen voor
vrijheer wreef zich vergenoegd de handen,
terwijl hij achterover iu zjjn stoel ge'eund, in
gepeins verzonk.
Zijn eigen aangelegenheden interesseerden
hem op dit oogenblik meer dan alle handels
berichten. Na jaren van zorgen en verdriet
was hij nu eindelijk in een veilige haven
aangeland, en thans, nu hij de I lauwe unl
formjas had uitgetrokken en zich uit het
moi aire leven geheel had teruggetrokken, ge
voelde hij zich eerst recht //Vrijheer'.
Zijn omstandigheden aren niet schitterend
doch hij kon leven. Zijn oudste zoon was als
officier ter zee, ver. rgd. de jongste maakte
als cadet goede vorderingen en beloofde veel,
en Pia.
Een veelzeggende glimlach verhelderde zijn
gelaat. Kort geleden nog had graaf Rudiger
hem op de Aristocratenclub aangesproken en
gevaagd, wanneer zijn dochtertje thu s zou
komen. Sedert Kerstfeest had hij verlangend
naar haar uitgezien, wa t nu werd het toch
waarlijk t:jd zijn woord gestand te doen.
V. Nordlingen haf geglimlacht en gezegd
dat Pia reeds drie dagen thuis was en een
dezer dagen op villa Casabella zou voorge
steld worden.
De graaf had zijn stoel toen dichter hij
geschoven en gezegd dat Pia toch vooral een
voudig moest zijn e geen franqaise, want
dat zijn stille bedaarde Wulff-Dietrich daar
een afschuw van had. Ik verlaat mij geheel
op u, mijn beste vriend, had hjj ten slotte
gezegd, het geluk oazer kinderen is er mede
gemoeid 1
ga'a-diners, gala-voorstellingen enz. enz
in de democratische Republiek t-rr eere
van den Eoning van Italië nu reeds ge
reed.
De priesters Redemptoristen in de
Fransche Republiek hebben aanzegging
gekregen om uit elkaar te gaan. De
Oversten der Kloosters hielden te Antony
eene bjjeenkomst waarin besloten werd,
de reebten der religieusen te handhaven.
Na afloop der vergadering hebben zjj zich
naar de Kapel van het Klooster begeven
waar het H. Sacrament werd uitgestald
en daar hebben zjj hunne geestsljjke be
loften hernieuwd.
Te Boulogne heeft de Coinm ssaris van
politie de kapellen dar kloosters doen
sluiten en den toegang het publiek ont
zegd. Te Roubaix is het klooster en de
kerk der paters Franciscanen verzegeld.
Te St. Lanrentdu Point hebben de paters
Karthuizers de deuren van hun kloos
ter gebarrikadeerd. Zij zullen zich
tegen inbrekers tot het uiterste verdedi
gen. Niemand wordt in het kloostertoe-
gelutsn. Da beroemde likeurstokerij der
paters is verzegeld.
De kerkvervolger Combes was vau
zins de basiliek van Lourde» te sluiten.
De Prefect der Opper-Pyrencëu, de heer
B o u ff a r d begaf zich zoodra het voor
nemen van Combes bekend werd naar
Parjjs, om de Regeering te waarschuwen
voor de gevolgen, daar reeds nu het volk
vreeseljjk verbitterd is over de vervol-
gingsmaa'.regelen die zich een geweten-
looze regeering vercorlooft.
Te Konstantiuopel maakt men zich
zeer ongerust nu de Albaneezen niets
van hervormingen willen weten en de
verzoeningsvoorstellen van dtn Sultan
.verwerpen.
De toesiand in Monastir is dan ook
hoogst ernstig, was,t de bevolking toont
veel sympathie voor de oproer«co nilé's
Met groote zorg wacht men het Grieksch
Paaschfeest af.
De Times* ontvangt uit Samakofhet
bericht, dat de volgende week de alge-
me me trek dsr oproeiige benden naar
Macedonië verwacht wordt. Christenen
en Mohammedanen verkeeren in grooten
angst.
De Albaneezen die wel eens de be
dorven kinderen van den Sullan worden
genoemd maken het bonter dan ooit.
Inderdaad maken deze «bedorven kin-
dereo des Sultans» het bonter dan ooit.
Niet alleen dat zjj aan het hun door den
Padischah gezonden bjjzonder verzoe-
mngs-gszantschapeen weigerend bescheid
hebben gegeren onder besliste afwjjziug
der aan de Macedoniërs verleende her
vormingen, maar zjj houden de gezanten
zelfs in hunne schier ontoegaukeljjke
bergstad plek ingesloten, en 't heeft er
veel van of zjj hen willen behouden al*
gyzelaars, voor de vervulliug huaner
eischen.
Aan dit alles dacht de vrij beer na met een
tevreden gemoed.
Wat zal Wulff-' ietrich verrukt zjjn over
zijn zachte, goudlokkige Pia
1 e overste geeft zich aan zoete droomen
over
De deur in de naastbjjliggende kamer
w rdt geopend en zachte voetstappen en rit
selen van sleutels doen d.-n overste ontwaken
uit z n heerlijke stemming.
Pia, wat doet ge P
Ik geef nog twee viachvorkjes uit
die komen te kort. Hebt u iets noodig dat n
mij roept
Ja, ik heb u zelf noodig.
Zij treedt lachend binnen, een mooie, leni
ge gestalte in donkeren huisjapon.
Haar bewegingen zijn gracieus en de hou
ding van hal» en hoofd, drukt wilskracht uit.
Haar goudblond haar speelt in kle ne krul
letjes om het voorhoofd. Tvee groote, vra
gende, violet-blauwe oogen en eeu kersroode
mond troonen iu het fijn besneden gelaat.
Het echt vrouwelijke sprak uit haar ge
heele wezen doch iets in haar gelaat zeide,
dat dat zachte ook koo overgaan in kou
den, hoogmoedigen trots en h r stochteljjke
drift.
Wordt vervolgd)
