No. 5396
Zaterdag 16 Mei 1903
28ste Jaargang.
HbagBlaè voor eSföooró- on S/uió-cHollanó.
Amsterdamsche Brieven
W/e is èe erfgenaam
BERICHT
li UI T HI N L A 1).
BUREAU St. Jansstraat. Haarlem
Officieel programma van het be
zoek, Zaterdag 16 Mèi door
Z. K. H. den Prins der Ne
derlanden aan Haar
lem te brengen-1).
4'/2 uur.
Engeland.
Rusland.
Kerkvervolging in Frankrijk.
ABONNEMENTSPRIJS.
Per 3 nuuanden voor Haarlem
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post
Voor het buitenland
Aizonderljjke nummers
Dit blad verschijnt dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
f 1,20
1,50
2.90
0,03
PRIJS DER ADVERTENTIEN
Van 16 regels
Elke regel meer
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentiea Contant.
50 Cents
7%
AGITE MA NON A 4 ITATE
Hoofdagenten voor liet BuitenlandCompagnie Génerale PublicitéEtrangère
G.L. DA ÜBE Co JOHN., B. JONES Succ. Paris 31 bis Faubourg Montmartre
Het is onzen Medeburgers bekend dat
Z. K. H. de Prins der Nedetlanden mor
gen te 98/i uur onze stad zal bezoeken
ter bijwoning van de algemeens verga
dering van de Hollandsehe Maatschappij
der Weienschdppen, van welke Maat schap
pij Z. K. H. de Protector is. Wij ver
heugen ons in dit bezoek, omdat het
niet alleen bljjk geeft van de Liefde van
Z. K. H. voor de Wetenschap, die van
die Maatschappij uitstraalt, maar ook
omdat Z. K. H. daardoor bewijs geeft,
van gaarne in onze stal te vettoeven.
By de hulde die wg aan Zgne Konink
lijke Hoogheid brengen, huldigen wp ook
Hare Majesteit onze geliefde en geëer
biedigde Koningin en ten einde van die
hulde te doen blpken, noodigen wp onze
medeburgers uit hunne ingenomenheid
met dit hooge bezoek door het allerwege
doen wapperen der vaderlandsche Drie
kleur met Oranjewimpel te kennen te
geven
Leve de Koningin en de Prins der
Nederlanden
Het bestuur vau de Vereeniging Ko
ninginnedag te Haarlem:
Mr. A. A. VAN DER MERSCH,
Voorzitter.
G. B. CROMMELIN, 2e Voo<-z.
J. J. ZEEWOLDT, le Secretaris
Mr. H. Ph. 'T HOOFT, 2e Seer.
M. H. B1NGER, Penningmeester.
I. R. PRENT, Archivaris-Commissaris.
A. KOOLHOVEN.
JOH. G. MARTIN Sr.
A. VAN DER VOORT Azii.
A. VAN ROSSÜM.
Mr. C. M. RASCH.
A. C. LAANL.
9s/4 nur (locale tpd. Aankomst in deze
gemeente.
10- -12 uur. Bezoek aan de fa
brieken van de
firma's Euschedé
en Beynes.
12 uur. Dejeuner ten huize
van den Com
missaris der Ko
ningin.
2 uur. Vergadering van
de Holl. Maa'-
31/2—4 uur.
schappij van We
tenschappen,
Bezoek aan de
Tuinbouwinrich
ting «Bloemhof»
der firma Krelage.
zal Z. K. H. ten
huize van den
burgemeester ver
toeven. Van hier
gaat hp om
naar den heer Com
missaris der Ko
ningin om vervol
gens te
aan het diuer dsel te
nemen.
Het uur van vertrek is niet bekend.
5'/2 uur.
0 uur,
1) Medegedeeld door bemiddeling v.11 de
Vereeniging //De Haarlemsche Pers»/.
14 Mei 1903.
't Is Zondagmiddag, 't Weer niet al
te mooi, maar tich zó>, dat men zonder
gevaar van doornat te worden of een
parapluie te moeten torsen het wagen kan
een wandeling te makeü.
Wat is daar te doen Vlak voor den
sigarenwinkel op den hoek bp bet neer
gaan van de Blauwe Brug over den Am-
stel een oploop van menschen. Een dron
ken man Een hsrdlooper Of
een straatkoopman? Neen, die laatsten
vindt meu *meer in de Kalverstraat en
vooral op den Nieuwendpk, waar ze vaak
Zondagsmiddags het verkeer voor de
wandelaars moeielpk maken.
Hé, wat een paar arme wurmen staan
daar tegen het benedenkozjjn van dat
groote uitstalveaster geleund, half zittend,
half staande. De oudste, een jongen,
van zeven, hoogstens acht jaar, vrp
haveloos gekleed, de pet scheef op het
ongekamde geelblonde haar, de handen
diep in de zakken, op het gelaat eene
uitdrukking »an brutale onverschilligheid,
de oogen half geslpten. Naast hem een
klein meisje, vier, vpf jaar oud, ook vr-
moedig maar toch iets beter in de klee-
ren, een opgewekt gezich'je, de uitdruk
king geestig, spottend bij het brutale af.
In de hand een harmonica van klein for
maat, geschikt voor de teedere, magere
vingertjes. Hoor, zp speelt voor het omrin
gende publiek straatdeuntjes. Zij doet het
vlug, handig en kpkt even op, met eene
uitdrukking van trots op hare bekwaam
heid in de guitige oogen. Werkelijk, er
FEUILLETON,
45
Vervolg
Zij kende het. En eer zij weet wat zij j
doet klinkt gevoelvol het antwoord; en de
zilveren tonen der trompet smolten met de
schoone meisjesstem samen Die er in het
Kurliaus door ontwaakten lachten slaperig en
zeiden dat de geest von Siickiugen rondging.
Lilianhoorde zij, Toen wuifde zij met
de witte luind en sloot haastig het venster.
Nog steeds klonk jubelend de trompet.
Een klopje op de deur en een zach- //bin
nen//.
Wel heere mij a tijd, wat is dat aardig,
t Was Porette. Daar heeft me die torenwaeh-
teï van Bhjjnstein den jongen dames een sere-
nade gebracht, en dat in een bootje En wat
niooi. 'k Werd er wee van. En wat
z°ng de freule mooi terug.
't Was net een droom. Als mevrouw de
gravin niet over hoofdpijn geklaagd had. had
is baar stellig geroepen.
Lilian was dankbaar voor deze redding.
Zoo h. bt ge hem ook herkend, den
torenwaehtor f Wat zullen wij Fransje mor-
geu met haien vereerder plagen. En nu, goe-
dennacht, Dorette, slaap wel
Even daarna was Pia weer alleen. De klok
van Clemens kapel sloeg één. Met een hart
zwaar van gelnk, legde zij zich ter ruste en
als uit de verte klonk het haar in de ooren.
Mijn lief, ik laat u groeten.
Voor de ochtenddauw van de bladeren was
kraakte Pia's voetstap reeds op de grintpaden
van den tuin.
De zware lucht, die met onweer dreigde,
had haar verleid haar klein kaïrertje te ver
laten.
Zij hunkerde naar de natuur om daar heel
alleen haar geluk te genieten en te overden
ken.
l'e zon was nog niet opgegaan. Alleen de
gou gloed die zacht door de zware nevelen
straalde, deden baar spoedige komst vermoe
den.
Het morgenuur was plechtig stil. Op een
bankje, achter groen verscholen, hoopte zij
zich voor menschelijke blikken te kunnen
verbergen
Plotseling kraakte er iets achter haar, de
seringentakjes werden ruw bewogen en eer
zij tijd bad gevonden zich dit alles te ver
klaren stond //Hellmuth// voor haar. Lili
an/ riep hij jubelend.
Beschaamd sloeg zjj de oogen neer. Zij
voelde hoe hij haar heide handen greep.
En toen '°<u zag zjj tot hem op en al
wat in haar omging stond daar op haar ge
laat te lezen.
Lilian
speelt een glimlach van zelfvoldaanheid,
van meerdeiheidsgevoel langs de opge
trokken lippeD, zoo iets van «Publiek, ik
veracht u.» Zg vraagt niet om een cent,
ook niet met de oogen, de jongen
staat er onverschillig, met den rug naar
zijn zusje, mg dacht, dat zij broer en
zuster waren, alsof hem de geheele
voorstelling niets aanging.
«Toekomstige Carré-menschen» hoorde
ik er een zeggen.
Op eens zwjjgt de muziek. De harmo
nica verdwijnt onder een zwarten lap
dien de kleine om haar hals had hangen.
De jongen schijnt leven in te krg'gen.
Haastig worden de centen aangenomen,
die hier en daar door de een of andere
uit het publiek hun in de hand geduwd
worden. Het publiek gaat uit elkander.
«Arme stumpers hoort men daa/ een
medelijdende ziel zuchten. De straatkun
stenaars schuiven weg langs de huizen.
In de verte verschjjut de indrukwekkende
gestalte van een statig suveilleerende die
naar der 3. Hermandad.
Ja, wel arme stumpers Wie raadt
hunne toekomst
Ik wandel door.
Op het Rembraudtsplein de gewone
Zondagmiddagdrukte in de ko'fiehuizen
en voor het theatre Rembrandt een ver
dringen voor de uitgegilde affiches en
ve.trekken dar buitengewone, alles tot
nu toe geziene, overtreffende kunstenaars
en kunstenmakers, die heden avond weer
een groot gedeelte van het Amsterdamsche
publiek tot zich zullen Dekken, want
daarheen en naar Carré is thans de
strooming, terwgl de ware kunstenaars
geen gehoor vinden en door het land
zwerven zoekend naar publiek, dat hun
het oor lieut en hun de beurs valt
die door hunne dirsctie's ledig is gelaten.
Kalverstraat en Niauwmdgk, het ge
wone Z imiagspubliek. Iedejeen, die er
loopt, klaagt over de overvolheid, over
de massa stof, die er rouddwarrelt, over
de straatventers, die er het wandelen nog
lastiger maken en iedereen gaat er
toch weer heen.
Vreemde stoethaspels, die wandelende
menschen
Laags de heerlgke Keizer- en Hearen-
graehten, ziet men geen mensch
Aan het einde van den Nieuwendgk
brengen twee politieagenten een paar
dronken lui naar het bureau. Flet bloed
stroomt den slampampers langs het door
drank en boosheid verhitte gelaat. Zjj
hebben bljjkbaar gevochten en zijn met
harden smak neergekomen op de straat-
steenen. Hun gescheurde plunje is be-
Hebt u al gewandeld? stotterde zij.
Ja Lilian, ik kom van het postkantoor
waar ik eigenhandig een brief gepost heb, j
dien ik in den zaligsten aller Mei-nachten
geschreven heb. Zal ik u vertellen wat hij he- i
helst I
Zij lachte als in een droom Hij zette zich I
naast haar op het bankje en daar in vurige
woorden bekende hij haar zijn //liefde//.
Plotseling zweeg hij en als overstelpt van j
geluk sloeg hij den arm om haar heen.
Boven hen zongen de vogels en blaadjes
ook hun lied van lie'de en zonneschijn.
Dus hebt ge mij werkelijk lief? Mij een
vreemde. V\ ie ik ook zij juist zooals ik
ben
Zijn oogen glinsterden.
Juist zoo, zooals ge hier zijt, heb ik u
lief.
En toch sta ik vol leugen en bedrog
tegenover u want ik draag een masker, dat
het mijne niet is, doch de noodzakelijkheid
noopte mij ertoe. Wilt ge mij vergeven, Li
lian
Met groote oogen staarde zij hemaan. Weer
ritselden de struiken- Niemand hoorde het
dezen keer.
Een bedrog? Lie'ste, ik geloof dat ik
nog veel meer te biechten zaljhebben dan gij.
Hij lachte. Wat zoudt gjj te biechten heb
ben dat mij meer verbazen zou dan mijn
nieuws u zal doen Lilian, gij hebt houtves
ter H llmuth lief, do.'h als die naam niet
eens miju ware was
Uw ware naam niet vroeg Piaj zijn
vuild; zjj hebben op hunne manier den
Zondag gevierd, door drinken en vechten
En het publiek! Het kiest de zgde
van de dronkaards. Het dringt, belee-
digt de politie, scheldt ea kon het
zoude beide aangehoudenen aan de han
den van de bewaarders van orde en rust
onttrekken.
Wonderljjk publiek, voorwaar!
Ik ben big, dat ik aan den IJ-kant
ben. Dat waren geen twee zeer verhef
fende tooneelen, die ik bijwoonde. Hier
aan 't IJ is het rustig. Kalme wande
laars, oen frisch rustig water, doorsneden
door enkele vlugge bootjes, geroeid door
spelevarende knapen en meisjes en door
enkele groote booten, die bezoekers der
hoofdstad af en aanbreng- n. De ketting
booten hebben zware ladingen wandel-
lustigen, die aan de overkant van het IJ
het drukke gevoel der hoofdstad ontvluch
ten en zuivere, niet met stof bezwanger
de lucht gaan inademen.
Ik keer weder naar de stad terug, maar
volg nu de minder drukke, ma? - st< sds
mooie Heerengracht, met hare vele uit
stekend mooie gezichten.
Aan het Paleis voor Volksvlgtgroote
drukte. De hondententoonstellmg is af-
geloopen, de inzenders halen hunne be
kroonde en niet-bekroonde beesten en
beestjes ef en htt groote publiek tracht
nu zonder betaling ook eens een kjjkjs
te nemen en die fraaie exemplaren van
het houdengeslacht te bewonderen.
Eu prachtige dieren zgn er bij, groote
zware beesten, vele met goedige gezich
ten, andere, wien men van harte JdeD
muilband gunt, ove. tuigd, als men is, dat
ze zonder dien, er geen been ia zouden
zien, de scherpte hunner tauden te be
proeven op dgen en kuiten der te dicht
bgkomende bewonderaars. Ook kleine
hondjes, albrliefst opgepoetst en opge
maakt, op de armen gedragen, vertroe
teld, verzorgd en geliefkoosd. Ilun lot is
heel wat b ter, dan dat \en de arme
straatmuzikanten van daar straks.
Een vreemde, vreemde wereld!
Op de werf van Fuirfield te Govau
is het grootste oorlogschip ter wereld te
water gelaten. Het schip, dat de Commo-
swealth heet, meet 16.350 ton en is 425
Eng. voet langde machinerie zal
18.000 paardenkracht sterk zjjn en 1 .oet
een snelheid van 18Vs knoop ontwikke
len. Het schip is in slechts «cht maac-
deu gebouwd.
handen krampachtig drukkend. Wie zijt gjj
dan
Ik ben Wulff-Dietrich grarf Von Nie-
de.kdoch hij zweeg verstomd. Een angst
kreet klonk van hare lippen.
O, mijn God, ik heb het vermoed Zij
rukte zich los en strekte de handen afwerend
naar hem uit. Hij sprong hevig verschrikt
op,
Lilian! Almachtige God, wat is er?
Lilian
W aarom no mt gij mij nog zoo, graaf
Von Niedeck, nu uw komedie zoo goed af
gespeeld is. Ha! wat is er gebl ven van de
edelmoedigheid, die ik in den erfgenaam van
Niedeck zoo bewonderde. Dat is dus zjjn
heilige achtinz voor Je lie'de Noemt gij
liefde de gewet-nlooze jacht op zestien kwar
tieren? Wat voor houtvester Hellmuth gold,
geldt nooit voor den erf enaam van Niedeck
die slechts ter wille van zestien kwartieren
aanzoek doet,
Nog eenmaal trof hem een blis, toen vlood
zij als een opgejaagd stuk wild.
Wulff-Dietrich stond doodsbleek en onbe
weeglijk. Een kreunen ontsnapte aan zijn
I borst. Zwaar viel hij op de bank terug en
fluisterde: Pia Von Nordlingen.
j Hij dacht aan deu blik van een hert dat
hij eens juist in het hart getroffen had, toen
het met van geluk hoog gezwollen borst naast
haar minnaar stond, Daaraan dacht hij nu, nu
hij zelf op het toppunt van liefdesgeluk den
kogel in het hart gevoeld had. Hij sloot de
oogen, toen hij ze weer opende en op wilde
Een soldaat van het Engelsche leger
is dezer dagen terechtgesteld wegens
moord op een kameraad. De drie voor
naamste getuigen, ook soliaten, zgn ver
volgens als onwaardig 's Konings uni
form te dragen uit het leger gejaagd,
omdat zjj wat zjj wisten niet eerder
aangebracht hadden.
Te Kiew is een schandeljjke procla
matie verspreid waarin wordt aangespoord
tot moord op de joden. Eene deputatie
van Israëlieten begaf zich toen naar de
autoriteiten, maar troost kreeg zjj niet.
De vice-gouverneur zei zelfs dat hjj
niet zou dulden dat het plan zou wor
den uitgevoerd op zulk een schaal als
te Kischenew het geval was
Krasser staaltje vau erkenning van
medeplichtigheid aan de gruwelen is niet
denkbaar
Toen zochten de ongelukkige Israëlie
ten in aller gl hun heil in de vlucht.
De stations waren weldra propvol. Eu de
overheid liet intusschen huiszoekingen
bg de Joden doen om hunne wapens te
ontnemen 1Nu zgn alle huizen te
Kiew, vroeger door Israëlieten bewoond,
verlateD.
Zonderling gaat het in de wereld er
aan toe. In Rusland worden de joden
vervolgd terwijl zeer velen onder hen in
de Fransche Republiek zich de handlan
gers van Combes betuigen en de ra-
ligieusen vervolgen met een ongekenden
haat.
Z. D. H. de Bisschop van Tarbas,
heeft bevel gegeven al de kapellen, die
in zgn bisdom door de Regeering geslo
ten zgn te heropenen.
Over het schandaal der godverzakers
in de Kerk te Aubemlliers gepleegd
vernemen wg nog het volgende. Zjj had
den zich in twee groepen verdeeld, do
verloopen priester Cha r b 0 n n e_l be
hoorde tot de groep, die voor de preek
stoel en Reuaudel tot die welke zich
achter den preekstoel had opgesteld. Zy
riepen pater Coubé toen hjj zgn pre
dikatie begon toe: gg hebt het recht niet
hier te spreken. Gg zali het woord niet
voeren.
«Ik heb het recht te spreken, ant
woordde met kloeke stem pater C 0 a b
en ik zal van dit recht gebruik maken.
Toeu volgde ee.i onbeschryfelyk ru-
moer en onder het gehuil vao! A bas la
calo te Yive le sociale! Yive Combes,
bestormden de bende den predikstoel.
Een 30-jarig heer met een viertal
journal sten verdedigden den predikstoel
en sloegen zegeviereud van de trap den
aanval af. De 'heer J a n n e van het
dagblad La Croix werd aan het hoofd
gekwetst. In de kerk werd verwoed ge
vochten. Hardnekkig verdedigden de ge-
loovigen wat hun heilig is tegenover de
woeste horden. Het regende stok en vuist
slagen, er werd met stoelen geworpen.
staan, stond daar hoog opgericht en doods
bleek Fransje voor hem. Zij strekte de ar
men uit en versperde hem den weg.
Blijf, nkef Wulff-Dietrich Ja, neef 1
Want ik ben Pianciska Niedeck en mr. en
mrs. Luxor zijn mijn ouders, de eigenaars van
Niedeck.
Franciska oom WillibaldJa, ja, nu
begin ik te begrijpen, dat zjj Pia V0n Nord
lingen is.
Fransje greep zijn hand en trok hem naar
de bank.
Arme Wulff-Dietncb, zij heeft u zwaar
beleedigd
Een straal schoot hem uit de oogen.
Hebt gij alles gehoord Franciska
Alles
En gelooft gij ook dat ik zult gemeen
spel gepeeld heb zooals Pia denkt.
Bij God, neen I Ik ben toch zelf een
Niedeck en weet dat wij tot zulke laagheid
niet in staat zijn. Ik houd van u Wuift'
Dietrich, gij zjjt een edele, brave vent, en op
mijn woord, in lang heeft iets mij niet zoo
veel plezier gedaan, als de ontdekking, dat
gij mijn neef zijt t
Gij weet dat onze beide ouders elkander
sedert hun jeugd haten, en ik vrees Franciska.
dat oom Willibald den haat tegen den vader
op den zoon zal overdragen.
Wordt vervolgd.)
