No. 5446 Maandag 20 Juli 1903, 28ste Jaargang ÏÏagBlaó voor cffiooró~ en Zuió-Jlollanó. Amsterdamsche Brieven clïlagèa *3luRtan6, BÜITiSNLANl). BUREAU St, Jansstraat. Haarlem Eerbied voor den dood! Italië. Rusland. Engeland. De toestand van Z. H. Leo XIII ABONNEMENTSPRIJS. Per 3 maanden voor Haarlem f 1,20 Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,50 Voor het buitenland 2,90 Afzonderlijke nnmmers0,03 Dit blad verschijnt dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen. Hoofdredacteu r-D irecteur W. KÜPPERS. PRIJS DER ADVERTENTIEN. Van 16 regels50 Cent» Elke regel meer7% Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant. AGITE MA NON AGITATE Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Génerale PublicitèEtrangére G.L. DAÜBE fy Co JOHN., B. JONES Succ. Paris 3 Ibis Faubourg Montmartre 17 Juli 1903. «Gewezen van de hand». Dit is de uitslag van de verkiezingen voor den Gemeenteraad te Amsterdam voor de sociaal* democraten. «Gewezen van de hand» is het antwoord der burgerij, ook der kleine burgerjj en der christelijke werklieden op hun aanbod om in den Gemeenteraad op te treden als de ware verdedigers van de belangen van mid den» en werkmansstand, van welke ver dediging zij zich het monopolie aanma tigen, eenige ware, belanglooze en eeiljjke volksvrienden, zooals zy voort, durend en overal zeggen te zijn. «Gewezen van de hand» hun pracht- nrogram van gemeente-politiek, met zoo veel mooie dingen, als daar zjjn Uit breiding van gemeentelijk grondbezit, zorg voor de werkloozeD, behoorlijke be zoldiging van lagere beambten en werk lieden in gemeentedienst, met zjjn kos teloos lager, middelbaar en hooger on- derwjjs voor minvermogenden, Bchoolvoe- ding en kleeding, vacantiekoloniën, schoolartsen en schoolbaden enz. enz. enz.-een program, door welks vervulling zjj beweren de verheffing te bewerken ,van de arbeidersmassa in stoffel ijken en _ze- deljjken zin en onze samenleving beter en gelukkiger te maken. «Gewezen van de hand», ook door zoo vele honderden arbeiders, die dat mooie program en zij nen verkondigers den rug toekeerden en met de gegoede burgerjj en de kapitalisten, brmeestemden, na tuurlek op inblazen au patroon, pastoor en domine. 't Is treurig! En nu had er nog wel zoo'n mooi plaatje gestaan in de veikiezingscourant van de S. D. A. P., waarop, de patroon, naar pastoor en domine wpzend, zjjne arbeiders aanspreekt en zegt: «Komaan, mannen, als pastoor en domine u zeggen, op wie gij stemmen moet, dan moet gij dat toch gelooven.» Waarop de arbeiders fier ten antwoord geven «Mijnheer, als het den godsdienst be treft, dsn luisteren wjj gaarne naar hen, maar in de politiek, dan is onze plaats daar ginder aan de zjjde onzer mak kers.» Och, 't heeft ook al niet geholpen, dat plaatje, met de burgerjj hebben zjj mede- gestemd op al die manner, die door de S. D. A. P. waren uitgekleed tot op hun hemd, vau wie geen enkele deugde noch FEUILLETON, 33. Vervolg). Hjj schrikte bij dit woord, maar hij deed geene vraag meer. Er ontstond eene lange Pauze. Magda dacht zooveel. En bij knielde nog altjjd naast haar neer en zag haar met eene onuitsprekelijke bezorgdheid in het gelaat. Zjj voelde zjjnen blik zelfs niet. En hoe wonderlijk toch, dat zijne eer hem niet gebood, haar zelf zjjn woord te houden. Als er een conflict ontstaan was, waarom moest dat dan haar ongeluk en niet^ de andere ongeluk brengen Jbij de op lossing? Als een van beiden weenen moest, waarom dan zjj, die in krachtige, Teiue, zeil verloochenende liefde gestreefd zou heb- en de goede engel zijns levens te zijn waarom niet de andere, met wie hjj reeds °1> dit uur een ontwaken vol ellende vreesde ^au mogelijk, dat in een men- sc enhart opeens alle genegenheid en alle herinneringen aan. de eigenschappen, die de genegenheid opgeWekt had, konden ver- dwijnen. vond in hunne oogen, meege- stemd op een Hendrix en S mi f, le den dier zwarte partij, z o by uitstek de vjjanden der Sociaal-democratie, op F a b i u s, horribele dictie, den onverbid- deljjken bestrjjder hunner fraaiste plan nen en dien men nu eens kans meende te hebben, door de dwaze houding der liberalen in district VIII, uit het zadel te lichten. Helaas, het heeft niet moeten wezen. Aide socialistische candidaten zjjn gewo gen en te licht bevonden, zelfs hun aller- uitmuntendste, de heer Tak, en dat nog wel in hun district, het district, waar vriend Troels tra met eene alles ver pletterende meerderheid van meer dan duizend stemmen werd verkozen en waar nu de heer Tak met achthonderd stem- men in de mind-rheid bleef. Ook in district V, het werklieden-district, kreeg dr, Schippers meer dan het dubbele aantal stemmen dan de heer van K u ij k- hoff, ook een der corypheen der Soci aal-democraten. Neen, de gemeenteraads verkiezing is voor de S. D. A. P. een volkomen tegenslag geweest, en «'t is maar gelukkig ook»zeide mjj één harmer «dat wjj dezen zomer geen Tweede Ka merverkiezing hebben, anders kregen wjj nog erger klappen». Van waar nu de fegenslag Iu de eerste en voornaamste plaatsjzeker, moet die goede uitslag der gemeenteraadsverkiezingen toegeschreven worden aan de correcte houding der katholieke en ChristeLjjke arbeiderskiezers die de les, bun bjj de zoo spoedig niet vergeten werkstaking gegeven, ter harte hebben genomen en voor goad den rug keeren aan de mannen, die hen zoo roe keloos leidden op het pad, dat tot hun ondergang, ja, tot de misdaad voert; dant die nog niet bekeerd waren door de werkstaking zelve, werdeo het zeker door de napraat, die er op gevolgd is en die aan de sociaal-democratische en anarchistische party wellicht nog meer nadeel heeft toegebracht, dan de staking zelve. Dan zyn er heel wat kleinere neringdoenden en ook heel wat beambten en ambtena ren bjj de douane en elders, die meenende dat van de Soc. democratische beweging voor hen ook heit te verwachten was, maar nu iuzien, dat zjj daardoor van den wal in de sloot geraken, hun vertrouwen in de Soc. democratische leiders verloren en zich nu niet meer gelyk voorheen voor hen het vuur uit de sloffen liepen, 't Was dan ook vrjj kalm en rustig ge weest op de vergaderingen door de S. D. A. P. belegd vóór de verkiezingen. Over Magda, zeide hij met zachte stem. Hij wilde haar uit deze pijnigende gedachte doen ontwaken, die hij op haar voorhoofd las, want daar vertoonden zich diepe, smar- teljke plooien. Zjj schrikte op en keek hem aan. Haar blik drong diep in zijne oogen. Nu zal ik u nooit meer zien, zeide zij eindelijk op zichten toon. Hij schrikte van deze woorden. Hij was er niet op voorbereid zoo'n woord te hooren. In zijne fantaisie had hij zich dat onderhoud voorgesteld als een tooneel van heftig ge- klaag, geween en verwijt. Haar hart, het ait eener vrouw kon niet begrijpen, wat er gebeurd was, zeide hij b j zich zelve i en zij zou hem met vragen pijnigen en met een verzoek om breede verklaringen. En, zoo dacht hij, hare vrouwelijke nieuws gierigheid zou met een vijandig gevoel ontwaken, zjj zou heel nauwkeurig willen weten, wanneer, waar, hoe hij door deze nieuwe genegenheid met zooveel kracht aan gegrepen weid. De voorstelling, «dat hij uit voerig over het gebeurde spreken moest, bad hem vijandig jegens haa- gestemd Hjj vreesde onrechtvaardig en heftig te worden, als zij hem zoo kwellen zou. Want hij was een van diegenen, die wel eene dwaze daad begaan, maar ze later niet onder de oog-n durven zien. Hij had het dan ook voor ontwjfelbaar gehouden, dat zij heden in heitigen toorn Tttn elkander zouden scheiden. Maar als iets heel natuurljjks had ook de zekerheid het algemeen kwamen er weinig belang stellende kiezers opdagen en hadden die vergaderingen een ver oop, dat reeds een voorproef was van de naderende neder- laag. Nu mogen de sociaal-democraten zich troosten met de gedachte, dat hun totaal stemmencyfer bijna 1600 stemmen groo- ter is dan voor twee jaren en dat de verkiezingen onder voorhen zeer nadeelige omstandigheden plaats hadden, maar zij mogen ook wel eens bedenken, dat d't grootere stemmencyfer wel grootendeels te danken is aan hunne ia die twee jaren zeer verbeterde organisatie en het candidaatstellen in alle districten terwyl de ongunstige omstandigheden voor ben niet zullen verbeteren, nu de niet-socia- listische werklieden ontnuchterd door de Januari- en Aprilbeweging al langer boe meer zullen gaan inzien, waar zy hunne ware vrienden te zoeken hebben. De pathetische uitroep van den heer Tak, by het einde zijner troostredevoe ring tot zyn partygenooten gericht «en niettegenstaande alles, is toch de wereld aan ons», moge heel aardig klinken als slot-kualeifect, maar kon heel nuchter beantwoord worden met«ja, als er geen Christendom meer was, en geen christe lijke arbeiders, wier oogen zyn openge gaan.» Is echter voor ééne party deze gemeen- teraadsverkiezing een slag en een ware debacle, dan zeker voorde liberalen.In district II moest de liberale heer Har ten wyken voor den katholiek S m i t, in d'strict VI viel een hunner candida ten t egen den Christ. Hist, van der V elden, terwyl de tweede het zeer waar- schynlyk by de herstemming zal afleggen tegen den anli -revol. R u y s in V en IX werden hunnen candidaten, aftrelende leden met groote meerderheid herkozen, dank zy den ktachtigen steun der chris telijke jartyen, in VIII werd de heer F a b i u 8 met eene zéér voldoende meer derheid herkozen, niettegenstaande de liberalen toen hun steun onthielden. Waar is toch de tyd gebleven, dat «Groodwet» en «Burgerplicht» en zjj allèèn de lakens uitdeelden en opper machtig beschikten over de zetels in de regeeringslichamen? «'t Kan verkeeren», zeide B r e e r o o reeds. Een ieder moge dat bedenken in tjjden vod voorspoed en zjjne maatregelen nemen voor de toe komst. von de socialistische bladen inlichtingen over de ziekte van Z. H. Leo XIII, Le Petit Bleu zelfs schaamt zich niet, nu men elk oogenblik den dood van den eerbied- waardigen Grjjsaard van het Vaticaan ver wacht, een carricatuur van den Paus te geveo die afschuwelijk is. Wat de artikelen der Fransche socia listische bladen betreft, deze zyn zoo ge meia, dat zelfs de deftige liberalen niet kannen nalaten er tegen te protesteeren. Een liberaal blad schrjjfc «Met wal ging lezen wjj de spotteroyen van zeke re Fransche socialistische bladen o 'er d n Paus. Het is niet noodig Katholiek te zijn om den ouderling te eerbiedigen die op sterven ligt, na het voorbebld vrn verhe ven deugden gegeven en vau uit het Va ticaan meer dan twee millioen katholie ken bestuurd te hebben. «De wilden zelf eerbiedigea de ouder lingen. Wij zouden het beneden ons ach ten, beleedigende woorden te gebruiken op het ooganblik nu in een kamer zon der versierselen op een eeuvoudigbed.de Paui zyn dood te gemoet gaat, die ge kozen werd uit de waardigsten om geheel de wereld te vertegenwoordigen. Eu dan durven de socialisten, diedoor hun gemeens taal walgicg bjj niet-ika- tholieken verwekken, nog beweren, dat zjj eiken godsdienstige overtuiging! eerbiedi gen, en dat men katholiek en tevens so cialist kan zyn. Driemaal schande ov er de volksbedriegers, die zelfs geen eerbied hebben voor den dood! Op 8chandeljjke en hateljjke wjjze ge- eener verzoening, die later volgen zou, hem voor den geest gestaan Even weinig als hjj vroeger bij eenig ve schil met zjjne moeder, ot bij het ver driet, dat hjj hair soms deed, er aan dacht, dat hem dit van het hart z ner moecler vervreemden kon, dat hem het naaste op de wereld was, evenmin had hij er aan gedacht, dat iets hem geheel van Magda zou kunnen losrukken. Gij wilt mij uit uw leven verstooten vr.eg hij op dringenden toon. Hare stille gelatenheid in haar lot had hem ouuitsprekeljjk getroffen. I'at zij niet eens probeerde, hem aan die andere te ont wringen, kon hij maar niet begrijpen. De hoogste genegenheid scheen hier bijna ver want aan de hoogste onverschilligheid, want anders, dan in eene overgave zonder strijd kon hire onversehilliiheid zich niet uiten. Ik vroeg zjj met een hart verscheuren den lach. Mjjn gevoel voor u is hetzelfde geble ven, verzekerde hij op hartelijken toon, ik zie in u de trouwste zuster. En deze lieve, engel achtige goede zuster smeek ik bljjt voor mjj, wat gij geweest zjjt. Zuster herhaalde zij op bitteren toon. Hare vermoeide oogen dwaalden door het vertrek rond Daar, waar het omgekantelde tafeltje op de rustbank lag, bleef haar blik nadenkend starei en keerde dan weer lang zaam naar den vochtigen vloer terug, de stoelen, die er op stonden en het saamgevou wen apaanache scherm. De Koning van Italië, die met de Kó ningin bjj een toer met een nieuwe elec- trische automobiel in het park van Rac- conigi reed en daarbjj bet stuur van het voertuig verloor, kwam tege n een boom terecht, dié door den schok afsplinterde. Dè inzittenden bieren ongedeerd, maar bij het uitspringen uit het voertuig ver stuikte de Koningin zich den voet. Zjj zal eenige weken haar kamer moeten houden. De Jodenvervolging houdt in Rusland nog steeds aan. Zjj worden overal ge weerd. Te Wilna is zelfs aan de joden den toegang tot bet stadspark verboden. Aan den ingang van het park staat een agent van politie. Deze laat de christe nen door en houdt d8 joden tegen. Twjj- felaars worden aangehouden en onder vraagd naar godsdienst en ras. Te Warschau is dit systeem sedert lang in zwang aan het- groote park «de Sak sische tuin», daar woiden joden, in het gewaad van hun volk, geweerd. De joden achten zich in verschillende' plaatsen niet meer veilig. De stad Lowitsji in de provincie Ria- zan is geheel verbrand: Kerken, officiëele gebouwen, het hospitaal en ongeveer 350 woonhuizen, alles is in de asch ge legd. De inwoners een 6000 in ge tal staan op straat. Er zyn vreeseljj- ke tooneelen voorgevallen bjj de ramp- In het hospitaal hebben de zieken niet uit de zalen kunnen wegkomen en een veertigtal zyn omgekomen in de vlam men. Men heeft de verkoolde ljjkea on der het puin gevonden. Het, is niet pluis iu Znid-Afrika. Volgens de correspondenten van de Standard te Kaapstad en Johannesburg wekt Both a's brief, inde Times open baar gemaakt, algemeene verontwaardiging, Eenige heethoofden zouden verlangen dat Botha dadeljjk het land uitgezet werd. Ook de jingobladen te Londen uiten zich op verontwaardigden toon. De Standard ver wjj t Botha, dat hjj de goede gezind heid der Engelschen op een zware proef stelt, en waarschuwt de Boeren, dat En geland, indien het bljjkt dat de Boeren zyn goedertierenheid verkeerd opvatten of .misbruiken, de verleende tegemoetko ming weer zou kunnen intrekken. Hèt schjjnt echter dat de Boeren niet veel hebben aan de goedertierenheid der Eagelschen, want Lo u i s Botha is er de man niet naar om verzet te plegen. Te Waterloo bjj Liverpool heeft een ernstig -spoorwegongeluk plaats ge had, waarbjj vjjf vroawen en een stoker wer den gedood, terwyl er nog een twintig tal reizigers gekwetst zyn, sommige zeer ernstig. De> machinist van don trein is in doodsgevaar. Het is een* van de vreemdste spoor wegongelukken geweest, die men zich denken kao. Rechts en links van de baan was men aan het graven, en vermoede lijk is tengevolge van de hevige regens een gedeelte van den weg versmakt. Zoo kwam' het, dat de machine in volle vaart van- (te rails sprong na een bocht gepasseerd te zjjn, juist aan den iDgang van een brug. De locomotief vloog te gen het- jjzerwerk aan en maakte letter- terlijk een luchtsprong, zoodat ze, om- buitelend, met den voorkant naar de wa gens kwam te staan, deze schoven door hun vaart de - machina nog -een meter of twintig over de brug, eu vervolgens kwam het gevaarte in het plaatskaarten lokaal van het kleine station terecht: De twee voorste wagens werden aan splin ters geslagen. Slechts eokele reizigers kwamen er geheel ongedeerd af. Het bulletin vau 9 uur gisterenochtend luidtDe [Paus had vannacht eenige uren rust en was gedurende korte tus- schenpoozen wat onrasfrig. De stand van het vocht in de borst blijft binnen de reeds vastgestelde1 perken, zonder ern stige pjjn te veroorzaken.' De algemeene toestand wan den zieke vertoont geen op merkelijke verandering. De polsslag is 89 de ademhaling 30, de' temperatuur 46.5. De groote, platte gasvlammen kwamen zacht sissend uit de branders. In de donkere, ge- wasschen ramen weerkaatste de kamer. Itené zag daar duidelijk nog eens de vrouwelijke gestalte, zooals vroeger. tl4 wist. welke herinnering hare starende oogen hier zochten hem zeiven overvie len ze als eene brandende schaamte. Toen zijne genegenheid voor Magda hem bijna alle bezinning had doen verliezen, droug de zachte avondschemerirg in het vertrek. Iedere minuut, ieder uur stond hem weer duideljjk voor den geest. Bn het.op bitteren toon uitgesproken woord: //zuster,/ deed hem het bloed naar de wangen stijgen. Hij stond nu op. Onwillekeurig rees ook zij van haar stoel op. Hjj legde de vingers der rechterhand tegen de slapen, Mag ik u iets verzoeken vroeg zj. Hjj knikte, zonder iets. te zeggen. Laat het kort zjjn,—kort! Hij begreep wat zjj meende, maar op deze hartverscheurende aanmaning antwoorden,Jneen- dat kon hjj niet. Allerlei onduidelijke gewaarwordingen kwa men in zjjn ziel op, dat Magda speedig weer vrede zou vinden en hem hare trouwe vriend schap schenken, dat hij Lilly leeren zon, haar als een heilige te vereeren, dat hij, voor zoo ver het hem mogeljjk was, zonneschijn in haar leven wiida brengen en haai voor alles op beuren moest, door haar te toonen, dat h<j haar boven alles, hoog, zeer hoog wist te schatten. Hjj zou op dit o»genblik de sterren van den hemel willen halen, om haar goed te doen en toch wist hij, dat zjjn bljjven of gaan, zjjn spreken of zwjjgen haar evenveel pijn doen moest. Vaarwell zeide hij. Mag ik morgen komen zien, hoe het met u gaat„? en u zeggen, hoe het met de zaak staat f verzocht hjj. Het kwam hem zoo natuurljjk voor, met haar nu alles te be raden en te bespreken, haar precies te laten weten, höe zijn lot werd, haar steeds meer van zich zelf te laten vertellen, dan vreemde menschen hooren zouden. Zij schudde het hoofd. Hij gevoelde, dat hj Magda niet langer mocht kwellen, haar geenebelofte afpersen en niet van haar verlangen, dat zjj hem toestond haar weer te zien. Maar hjj voelde ook, dat hjj, door zielesmart gedreven, zonder hare toestemming wederkomen mocht, moest. ■Zij hadden elkander niet9 meer te zeggen. toch stond hjj nog altijd als aan den grana gena geld voor haar. Ga, smeekte zij bjjna onhoorbaar. Magda zag hem naar de deur toe gaan en hoe hjj deze opende. Nog een seconde bleef hij aarzelend etaan. (fPordi vervolgd,) En

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1903 | | pagina 1