No. 5451
Zaterdag 25 Juli 1903,
28ste Jaargang
voor fSSoorèt en Suió-éiolUxnó.
Moed.
cïïlagèa cftufilanè,
B U I T K JV L A N
BUREAU St. Jansstraat. Haarlem
Rusland.
Oostenrijk-Hon garije.
Engeland.
Na hot overlijden van den Paus.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post
Voor het buitenland
Afzonderlijke nummers
Dit blad verschijnt dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen.
Hoofdredacteur-Directeur W. KÜPPERS.
f 1,20
1,50
2,90
0,03
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Van 1—6 regelsCent»
Elke ragel meer7%
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
AGITE MA NON AGITATE
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Génerale Publieite, Elrangire
G.ïi. DA ÜBE 4" Co JOHN,, F. JOA/ES Succ. Pari» 31 it's Faubourg Montmartre
Niet aUyd gaat het voor den wind
met het scheepje van ons leven.
Niet immer klieft de voorsteven krach
tig en vlag de zee, die we allen te door
reizen hebben.
Neen, d'kwyla omhult zien de zon
met 't donkere rouwfloers van de zwart
ste wolken wat zij a we dan alleen op
dien grooten Oceaan
Wat gevoelen we ons verlatenNie
mand schjjot er te wezen die deelt in
ons lot, niemand die hulp wil verlee-
neo.
En water en lucht zjju onmeetbare,
onpeilbare diepten boren en rondom en
beneden on°.
Aak'lig duister heerscht er in onze
ziel, waar geen enkele bigde 1 chtstraal
gloort van zoete hoop.
Ja, wy gevoelen het, hoe nietig dan
de mensch is, de geleerde, de machtige,
de tiotrche mensch!
Daar ligt neder voor uwe voeten het
gebouw dat gij U gesticht had, boren
welks ingang met gulden letteren door
U geschreven stond: «geluk».
En waar ge wonen wildet al de dagen
van uw leren. Een zachte beweging uit
de bovenste luchtlagen, een windruk uit
den hooge e als een kaarten-huis stort
te het ineen geen steen op den andere
latend.
In de plaats van uw paleis werd 't
een graf voor uw geluk, waarbij treu
rend ter neder zit uw bange last, uw
doodeljjk gewonde ziel.
Welk menschenkind zou dan niet neer
laten vallen op zjjn zwoegende borst het
zware hoofd, zuchtend om dien éenen
bevrjjder ran alls ell-nde, den Dood met
zjjn ranmelende bekkeneelen
Welk menschenkind zou dat niet,
wanneer niet de wjjze God na het don
deren ran 't onweder, na 't flikkeren
des bliksems, na 't woeden der orkanen,
de leremzee weet kalm kon doen zjjn,
en schitteren doen zoo wonderschoon aan
's hemels trans den kleurenrijken regen
boog, die zegt dat Hjj niet vertoornd op
't menschdom wil wezen.
Wanneer bjj de pninhoopen van ons
aard8ch geluk geen dubbele straal ons
in het harte werd gezonden, een straal
van hoop, een straal van moed.
Waardoor we op mogen zien en 'ook
op durven zien naar de nooit verganke
lijke paleizen, waar de Schenker alle
goed uitmaakt: het geluk der (allooze
zieDn.
FEÜIZLKTON,
88.
Vervolg).
Dat men, als men Lilly van Wallwitz heet
en geen vermogen bezit, niet zoo dadelijk
eenen jongen kapelmeester trouwt die mis
schien eenmaal heel beroemd wordt, was toch
eene heel natuurlijke zaak, zoodat het wel
verwonderlijk bleet, dat een jverstandig man
ooit op een ander denkbeeld komen kon.
Waarom kon hij niet wachten tot hij heroes d
was en geld had. Dan kon zjj zich beter ver
weren om geen gravin te moeten worden.
Zjj keek hem aan, half vreesachtig, half
nieuwsgierig. Zijn gekat was vre.-selgk ver
anderd door toorn misvormd zag het er bijna
hatelijk uit. Er kwam medelijden in haar
hart op.
- ,m ®0(ls wil, daoht zij, die arme René
het lt het al te ernstig opgenomen 1 Hij zal
zich met kunnen voorstellen, hoe hij zonder
mjj leven moet. Hjj zal ieder anderen
man overhoop schieten, die mjj nadert.
Of zal hjj zich zeiven een ongeluk aan
doen?
Bene huivering doortrilde haar. Hare jjdel-
heid bekoorde dit alles. Maar tegelijk out-
Hoop en moedwie kunueu u outbe-
ren
Noch die op 't bed van ljjdeu is
neergeworpen, noch die versuft van
doffe smart.
Noch wien de honger of ontbering naar
het leven Blaan.
Noch de ouder, wien op 't hart wordt
getreden door zjju groote kinderen
ncch 't hart van den minnende gereten
van 't hart dat zjjn liefde bezat.
Maar kunnen bljjdschap en v.eug-
de dan niet buiten hoop en buiten
moed?
Wie durft zeggen, is het antwoord,
dat ware bljjdschap en ware vreugde be
staan in ous ondermaansch ballingsoord,
voor zoover althans afhankeljjk vau en
gegeven door de goederen dezer we
reld!
Bij welke goederen gjj de genietingen
moogt rekenen in meest uitgebreiden zin
en de heer'jjkste eerbewijzen die de sliaf-
sche wereld scheuken kan en de grooUta
diamanten.
Want ook dan nog bljjft er iets te
hopen, en dan nog bljjven er lasten te
drageD, waar.'oor zouder moed ons de
kracht zou ontbreken.
Nu bjjna tweeduizend jaren geleden
bezong de beroemde dichter der Romei
nen, lloratius Flaccns, 't reeds
zoo schoon, dat te vergeefs op dez9 we
reld dooi den s'erveling om rust wordt
Als de rjjkaard te bed ligt op de don
zen kuss ne van zjjn statieledikant, dan,
z'.e daarï oven in de prachtige, kostbare
gordjjnen, opgehangen om met stemmi
ge duistsmis ook weldoende rustte bren
gen zie daar fladderen als .leermnizen
de zorgen dat hindert hem, hjj kan er niet
van slapen.
Hjj bestjjgt zjjn witte ros: achter hem
zetten zich de hinderende zorgen te za
del.
Hjj Iaat zich ryden in zjjn koets: de zor
gen stappen mede in.
Hjj beklimt het sierlyk vlugge zee
kasteel, om op de zoele baren zich 't
hoofd vau alle muizenissen te laten uit
waaien: bet baat hem niet, want op den
roet hem volgend, kwamen die lastige
gezellen, de zorgen, de loopplank van het
vaartuig op.
Wat voor den heden ren mysterie
is, voor den Christen is 't dat
niet.
Waot hy weet hoe er eens gezegd is,
dat hier voor hem geen blijvende woon
plaats is, en hoe al die miseries slechts
waakte in haar het verstand, dat tot voorzich
tigheid aanmaande. Zoo'n driftig man als
Re.ié, die hasr razend genegen wi s, dat bleek
duidelijk, kon eene daad begaan, die eene uit
barsting veroorzaakte. En dat zon afschuwe
lijk geweest zijn, zoowel wegens grootmama
als de heele wereld
Eene uitdrukking van teederheid, maar
waarin men duidelijk kon lezen: It zal
voorzichtig met u handelen, kwam op haar
gelaat. René, die met strak gelaat haar
onafgewend aanstaarde, zag deze uitdruk
king.
Spreek 1 riep hij, waag bet te zeggen,
wat gij denkt.
Deze toon maakte haar boos. Een hoogmoe
dige trots ontwaakte in haar en deed haar al
le verstand vergeten. Deze trots alleen kwam
nu aan het woori
Ik dacht, dat gij dat met Pensdorft'
wist.
En daarom ben ik heel niet op het denk -
beeld gekomen, dat gij de ijdelheid zondt heb
ben, een Wallwitz
Zij kwam niet verder. Hjj had hare hand
gepakt en schudde ze, dat heel hare gestalte
beefde
Als gij gedacht hebt, dat ik een schurk
ben
Hjj kon deze woorden nauwelijks uit de keel
wringen.
Eu gij heot mjj gezegd, dat gij mjj lief
hebt schaam u I
Hij liet haar los. Halt bewusteloos van ont
zetting en angst zonk zij op de knieen ueer.
dan voordeelig ons kunnen wezen, als
wy 't groote doel verstaan, waarvoor ze
zya gegeven; dat smart en ljj'len onze
wiekslag stalen moeten, om ons op te
kunnen verheffen met de vlucht de vic
torie naar de eeuwige woning onzes Va-
Iers.
Een geweldige brand heeft volgens
eeu telegram nit Moskou Pokrovski in
de provincie Sainara voor eeu groot deel
in de asch gelegd.
Meer dan 500 huizen, 200 pakhuizen
en 10 vrachtschepen werden vernield. De
aangerichte schade wordt nu reeds, tev-
wjjl de brand nog vjortwoed, op zes
tnillioen gulden geschat.
Het Russisch blad Nowoje Wremja be
spreekt 't verschil vau meening dat tusschen
Rusland en Japan heerscht, waarby Japan
voor de keuze wordt gestel 1, om öf af
stand te doen van alle oorlogszuchtige
betrekkingen met Ruslaod te onderhou
den, öf oorlog met Rusland te voeren.
Rusland, zegt het blad, wil den handel
en industrie van Japan helpm ontwik
kelen. Raslacd heeft Japau de markten
geopeDd, die het dringend noodig had
Rusland heeft Japan ook ader tot
Europa gebracht, R island h-eft einde-
ljjk toegestaan, dat Japan zjjn invloei
op Korea zeer belangrjjk uitbreidde. Wat
zou Japau vau een oorlog kt nnen ver
wachten, daar hef, ondanks het gevoel
van macht zijner burgers, tich niet tegen
Rusland is opgewassen
Eeu oorlog van Japan met Rusland
zou voor Japau zelfmoord beteekenen, de
Nowoje Wremja hooj t dat de vredelie
vende strooming iu Japan- tenslotte zal
triomfeeren.
Rusland vreest den oorlog nist, maar
streeft naar de handhaving van den vrede,
uit meuscheumin, die op bet bewustzijn
van zjju kracht Bteunt.
Het blad raadt Japan aan Rusland in
Mandsjoerye te laten doen wat hjj wil,
öf de beide rjjken zull-:n met elkaar oor
log voeren.
De Politisehe Correspondénz te Weenen
maakt een interview openbaar van den
Bulgsaracheu minister-president, kolonel
Petrow waarin deze zelde,dat in den
toestand tasschen Balgarjje en Turkjje
verbete ing valt waar te nemen. De vrees
voor oorlog is weggenomen.
Kolonel Pet row gelooft, dat d i agi
tatie der opstandelingen in Macedonië en
in Bulgarjje veel in kracht heeft verlo
ren.
De Daily Express richt eeu heftige
aanklacht tegen de Engelsche moeders
van de hoogere zoowel als van de lagere
klasse der Maatschappij.
René! stamelde zij.
Ik veracht usprak hij luid en ging
heen.
Zij bleef eenige minuten liggen en staarde
op de bloemen van tapijt. Dan stond zij op,
wierp zich ia een leunstoel eu dacht na. Hare
oogen fonkelden.
Een man had gewaagd, haar 'e zeggen, dat
hy haar verachtte 1 Deze man, tot wien zjj
met hare genegenheid grootmoedig afgedaald
was, had het durven bestaan haar te mishan
delen.
Hoe slim van hemhjj had eene groote,
voorname partij willen doen, en daoht dat
zij rijk was
fat was juist iets voor zjjne ijdelheid ge
weest
Zij herademde en scheen bevredigd. Zijne
teleurstelling hierover was ten minste eene straf
voor hem.
Hoe hij mjj van nu af aan wel haten
zal, dacht zjj, die vergeeft geene vernede
ring
Maar vernederd heeft het hem, besloot zjj
zegevierend.
Dan voer er plotseling een scbri k door
haar hart.
Hjj -zal zich op mij wreken, dacht zjj,
hjj heeft mii in de hand, hij heeft brieven van
mij
Zjj beefde aan alle leden. Eene onbeschrijf
lijke angst viel haar aan. Hare gedachten,
die. altijd zoo scherpzinnig geweest waren,
zochten naar alle zijden rond vooreen redden-
den inval.
Het blad wijst er op, dat vele meisjes
zich aan drankmisbruik szhuldig maken,
teitelyk, zegt Daily Express, als wy zoo
doorgaan, is alle boop op de toekomst
verloren. Thaas reeds zjju de ge olgen
te ontwaren in het cjjfer der geboorten
en het stjjgen van het sterftecyfer ouder
de kinderen en zuigelingen en in de
physieke degeneratie vai het ras
Een bevoegd deskundige op dit gebied
heeft rr nu ook op gewezen, hoe men
niet blind mag zjjn voor de waarheid,
dat de dra kzucht niet alleen in de on
derste lagen der maatschappij wordt
aangetroffen. Ook de dames uit aadere,
hor gere kringen, maken er zich aan
schuldig ep als 't niet in het^geh-im,
tehu-s, plaats heeft, dan weten zjj in de
stad wel confireurs-winkels en andere
gelegenhed n aan te treff in, waar men,
zonder dat 't «in den kjjker loopt», vei
lig zyn glas champagne of port kan
verschalken Andere vrouwen drinken
eau-de-cologne of vergiftigen zich met
morphine.
De drank brengt verzwakking van het
karakter en persooulyke demoralisatie.
De gelukkigste toestanden vindt men
in den middenstand In de lagere klas
sen hebben de kinderen het meest te
Ijjden van de zonden der ouders. Wordt
dronkenschap erfelyk, dan sterft de fa
milie gewoonljjk rejds in het vierde ge
slacht uit en bjj het tweede en derde
openbaren zich zeer dikwjjle ongeneesljjke
ziekten.
Gis'erenavond werd het stoffsljjk over
schot vau Ti. H. Leo XIII in de H.
Sacramentskapel voor het volk tentoon
gesteld. De overbrenging van het ljjk
he ft daags te voren onder een zeer in
drukwekkende plechtigheid plaits gehad.
Om acht uur is het ljjk naar St. Pieter
gedragen. Alle zalen, gangeo en trappen
van het Vaticaan, waar de rouwstoet
langs moest gaan, waren met kaarten
verlicht. In de Sala ducate en de Sala
regia had men eenige honderden per
sonen toegelaten, voorzien van byzondere
door deu majordomus afgegeven toe
gangskaarten. De mannen waren in rok
gekleed; de dames in het zwart met
zwarten s'uier.
De eer be wy zen werden in deze zalen
gegeven door du pauseljjke gendarmes
eu de paleiswacht. Deze laatsten waren
in twee rjjen geschaard en vormden een
haag langs den geheeleu stoet. Da stoet
werd voorafgegaan en begeleid door
Zwitsersche gardes. Aan het hoofd van
den stoet liepen pauseljjke stalknechten
gek'eed in hun costuum van rood damast
en dragende brandende toortsen. Vervol
gens kwam m da poeaitentiarissan van de
basiliek van het Vaticaan, de sacristein
«n de onderaacristein der apostolische
paleizen, allen in koorhemd en stool met
brandende kaarsen. Vervolgens kwam
het doodsbed met het lijk gedragen door
de draagstoeldragers en omringd door
leden van de adelwacht en door officieren
Daarbjj gevoelde zij zich lichamelijk geheel
uitgeput.
Tranen van lafheid liepen haar uit de
oogen.
Al? hij haar verried als hij tegen eea
vriend er over sprak of tegen Wall-
fried.
Grootmama zou hair verstoofen, z:j moe3t
terug naar het armzalig buitengoed van haar
vader, Pensdorff kon er ook iets van verne
men en dan was het zeker uit met haar rijk
huwelijk 1
Lilly beefde over het heele lichaam. Het
klamme zweet brak haar uit Zy sloot de
oogen.
Ja, dat was het. Wallfried en hij moch
ten eikander nooit meer ontmoeten, of het
moest als vijanden zijnDaar was redding
voor hair. Mocht hij er tegen iemand anders
over spréken of door gebaren en toespelingen
op listige wijze haren goeden naam schaden
o, Lilly wist, hoe dat ging dat was
baar hetzelfde, l'raatjes worden ge'oofd en
ook niet geloof', maar bewjjzen kan men ze
niet.
Wallfried echter mocht niets (e weten ko
men, of toch wel?/ Met voorzichtigheid de
waarheid zeggen maar zoo verdraaid, dat zjj
in het gel k en René in het ongeljjk ge
steld werd.
Hem een kleinen roman vertellen, dat zij
tegen René gestreden „had, en hoewel zonder
goed gevolg, dat zij zich toch eindelijk moe
dig er doorgeworsteld had, om van hem af
te zien dat hjj haar daarom bespot bad
van de pauselyke ljjfwaoht met branden
de fakkels. Onmiddeljjk na het doodsbed
kwamen de familie Pecci, de kardinalen
twee aan twee naar rangorde vaD anciën
niteit. Eerst Oreglia enVannu-
t e 11 i, de deken en de onder deken van
het Heilig College. Alle kardinalen waren
gekleed in paarse kleeren ten teeken van
rouw. Iedere kardinaal werd gevolgd
door zjjn secretaris, die een brandenden
fakkel droeg. De adel wachten de Zwitser
sche lyfwacht vormden de eerewacht
van het Heilig College. Na het Heilig
College kwamen de major-domus, de
opper-kamerheer, de geheime kamerhee-
ren, de assistenten van den Heiligen
Stoel, de maarschalk van hit Conclave
en het corps diplomatique in gala-
kostuum. Een peloton Zwitsersche lijf
wachten eu pauselyke gendarmes sloot
den stoet, waarachter liepen\!e huisbe
dienden van deu overleden Paus en bet
personeel van het Apostolisch paleis.
De paleiswacht presenteerde het ge
weer bjj het voorbjjdragen van het ljjk
en het Heilig Col'eg>\ Alle persoue i in
den stoet, met name de kardinalen en
de pauselyke hofdiguitarissen, die het
byzonder vertrouwen van denOverledane
genoten, waren zichtbaar bewogen. Een
groot aantal weende.
Aan den ingang van de basiliek van
het Vaticaan, gaf Mgr. P e r i c o 1-
1 i de eerste absolutie. Het was een roe
rend eu grootsch schouwspel. Het lyk
werd opgewacht door al de leden van
het kapitto! vau het Vaticaan, die kaar
sen dro°gen. De basiliek dio gesloten
was, werd verlicht met electiisch licht.
De stoet schreed voort tot aan het hoog
altaar waarvo >r het lyk wordt neerge
zet op een katafalk, terwjjl de zangers
van de Juliaansche kapel de gebeden
aanhieven. De familie Pecci schaarde
zich aan eeu kant vau het altaar, de
kardinalen aan den anderen achter hen
de verdere clerus en de hooge waardig
heid «bek feeders. Mgr. C e p p e 1 e 1 1 i gaf
de tweede absolutie. Vervolgens trokken
de kardinalen zich terug en ging het
kapittel de sacristie weer binnen, terwjjl
het lijk, omringd door edelen en Zwit
sers van de garde, ea- gev lgd door de
waardigheidsbekleders, overgebracht
werd naar de Sacramentskapel, waar het
werd neergelegd op eeu prialbed, met
zes kaatsen er omheeD.
Het lijk werd vlak voor het hek ge
plaatst en zoidanig dat de voeten door
de tralies steken, opdat de geloovigeu
ze kunnen kusBen.
Gedurende de plechtigheid bleven de
doodsklokken luide
Op het plein van de St. Pieterskerk
bewoog zich een groote mrn:gte. Kar
dinaal Oreglia werd door inspanning
en warmte ongesteld.
Flfct lijk des Pausen is in de groote
troo izaal van het' Vaticaan tentoonge
steld geweest onder een ba'dakya, ge
kleed in het bekende witte gewaad
waarvan de stof speciaal voor den Paus
geweven wordt, het roode schouderman-
ja, zoo zou het gebeuren.
Wallfried, zon hem uitdagen, men zou een
paar kogels in de lucht schieten en de ge-
wensebte vfandscbap was tusschen beide vrien
den ontstaan. En bené zou zich voor het ver
volg in Leopoldsburg onmogelijk gemaakt
hebben.
Deze duivelsche gedach'e deed haar op het
oogenblik al het andere vergeten.
De uitvoering er van was voor baar leven
en genot.
Ja, iets beleven, telkens wat anders l Dat
was haar onverzadigbare wensch. Kon het
niet iets vroolijks zijn, dan moest het iets
spannends, iets gevaarlijks wezen, iets dat
hare zenuwen prikkelde!
Als een gewoon man als Wallfried zich
plotseling en vijandig aan bet verkeer met
René onttrok, als er praatjes begonnen te
loopen, dat hij iets gedaan had, dat minder
met zjjn eer in overeenstemming te brengen
was ja, dan zou hij onmogeljk worden
en leeren begrjjpen, dat men niet ongestraft
tegen een Lilly Wallwitz zeggen kanIk
veracht u
Zjj bouwde eeu beele zuil van allerlei
dwaze voorstellingen op, waarvan het fon
dament de waan was, dat René uit zich
zeiven niets was, maar alleen iets betee-
kende tengevolge van een genadige bui van
het' //gezelschap,'/ dat in zijne interessante
verschjning behagen geschept had, een
soort van modepop, die ditxelide geze schap
elk oogenblik weer iu het niet kon laten
verzinken. {^ordt vervolgd.)
