No. 5462 Vrijdag 7 Augustus 1903, 28ste Jaargang. ÏÏïagBlaè voor *3Zooró~ SEuió-dLollanè. agite ma non agitate Letten op de teekenen. cfllagóa *fiufilanó, BUITENLAND. BUREAU St, Jansstraat. Haarlem De Laster is de wereld Ooatenrijk-Hongarije. Italië. Zuid-Afrika. T. ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Haarlemf 1,20 Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,50 7oor het buitenland 2,90 Afzonderlijke nummers0,03 Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen. Hoofdredacteur-Directeur W. KÜPPERS. PBIJS DEB ADVEBTENTIEN. Van 16 regels50 Cent Elke regel meer7^ Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentieh Contant. jffaymr Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Génerale PubliciteEtrangère G.L. DA UBE 4' Co JOtlN., B. JONES Snee. Paris Slbis Faubourg Montmartre 't Is een feit, dat er sinds lang een geweldige kentering is in de maatschap pelijke toestanden een kentering, die niet is tegen te honden en waarvan de gevolgen zich steeds meer zullen doen gevoelen. Een feit is het echter ook, dat op de teekenen des tijds, hoe duidelijk zjj zich ook veitooneD, niet altjjd voldoende wordt gelet, dat vaak krasse gebeurtenissen noodig zjjn, om met die teekenen reke ning te doen honden. Deze gedachten kwamen bij ons op, toen wjj kennis maakten met de bepa lingen, welke ten bate van het perso neel zjjn aangebracht in de reglementen onzer groote spoorwegmaatscha] pijen: de S. 8. en de H. IJ. S. M. Zooals die nieuwe bepalingen daar l'ggen, Ijjken zjj de meest eenvoudige, de meest vanzelf sprekende dingen ter wereld. Zjj beoogen toch niets meer dan de instelling van een scheidsgericht, waa'op ambtenaren en beambten zich kunnen benepen, als zjj ten om echte ot onrechtvaardig mseuen te zjjn gestia't. Om de lange artikelenreeks, welke deze aangelegenheid regelt, korteljjk saam te vatten, zjj het volgende gemeld. Bjj ieder der maatschappijen wordt aan gesteld een «permanenten secretaris der scheidsgerechten,» tot wien de klachten worden gericht en wien is opgedragen de zorg, dat voor ieder afzonderlijk ge val een scheidsgerecht ti t stand komt, bestaande uittwee leden, benoemd door den gestrafte, twee door het hoofd der maatschappij en een vjjfde lid, ge kozen met eenparige stemmen door de andere vier of zoo geen overeenstem ming verkregen wordt benoemd door den Minister van Waterstaat. Zoo'n scheidsgerecht kan de meeat uitgebreide inzage van stukken krjjgen, de zittin gen ervan worden bjjgewoond door den gestrafte en door den strafoplegger of zoo deze een hoofdambtenaar is door een vertegenwoordiger van het hoofd der Maatschappij. De gestrafte kan zich laten verdedigen door een col lega, d.w. z. door een lid der «groep»1) waartoe bjj behoort en waaruit hjj ook de beide door hem aan te wjjzen leden van het scheidsgerecht heeft mce- ten kiezeD. Het hoofd der maatschappij 1) Het personeel der maatschappijen wordt n.l. met het oog op deze scheidsgerechten in ngioepen» verdeeld. 49. FE ÜILLETON, Vervolg). Deze waan doortrilde zijne ziel. Zalig voorgevoeldat hem eens inge geven had, dien doek met den Engel des Ge- luks te schilderen Nu was het werkelijkheid geworden en als de engel stond Magda naast hem en bracht hem het geluk. Hjj hield de oogen hemelwj arts gericht. 7e schenen de zoldering der kamer niet te zien, ze schenen door onmetelijke ruimten in het oneindige te blikken. Magda's tranen vloeiden niet meer Te priester, om wien zij gezonden had, kwam nu en gaf aan Nicolai de troostmiddelen van den Godsdienst. Zij vouwde de handen. Haar géheel lichaam trildezij huiverde bij dit plechtig gezioht, bij de nadering des doods. Zjj begreep, wien zij verloor, wat zij verloor. Gisteren nog hadden deze bleeke lippen gevraagd, wat haar zoo bedroefde. Morgen zouden ze niets meer viagen. E. n trouw hart minder voor haar op de wereld, voortaan. is iu de aanwjjzing der leien geheel vrij-, alleen mag hij niet kiezen den stratop- legger of den on middellijken chef van een der beide partyen. De scheidsge rechten beslissen bjj volstrekte meerder heid van stemmen eerst over de recht matigheid, dan over de billykhtid dtr opgelegde straf. Keursn zij een straf at, dan schellen zjj die kwijt of leggen een lichtere op, al naar gelang van omstan digheden. Ziedaar een regeling van de rechts positie der spoorwegmannen: welke 'ei- teljjk niet noodig moest wezen. In groote organisation, geljjk onze spooi wegmaat - schappjjen, moest het person® ?1 nooit aan willekeur hebben b'oot gestaan, moest het van stonde af aan geweten hebben, dat het recht kon zoeken en vinden, wanneer het meende, dat er aan was te kort gedaan. Zeker, het kon zjjn beklag indieneD, maar dit moest al yd geschieden langs den welbekenden «hiër- archischenweg» een weg, die vooral voor het lagere personeel moeiljjk be gaanbaar is. Reeds lang gistte het ouder het spoorwegpersoneel. Er waren teekenen die daarop wezen, t ekenen, die duideljjk aantoonden, welke grieven er bestonden. Maar op die teekenen werd niet gelet, totdatde spoorwegstakingen de oogen opand n voor de noodzakelijkha id van verbeteiing. Waarom niet eer hierin voorzien Waarom liet men de kruik te water gaan tot zjj brak We willen evenwel met napleilen, nu, dank zy de Regeering, zoowel het pu bliek belang als het belang van het per soneel verzorgd is. Weid eenerzjjds de spoorwegstaking strafbaar gesteld, ander- zjjds is de rechtspositie van den spoor wegman geregeld tot in bijzonderheden. Tot in bijzonderheden Het reglement bepaalt nn immers nauwkeurig, van welke straffen en hoe in hooger beroep kan word.n gegaan, bepaalt ook en hier wordt het hart der quaestu geraakt den termyn van dienstopzegging. Die termijn is aldus: ambtenaren moeten min- Btens vier weken van te voren, beamb ten en werklieden ten minste twee we ken van te voren, schriftelijk hun ontslag aanvragen; de maatschappij is tegenover allen verbonden aan een opzeggingster mijn van vier weken. Hier zij opgemerkt, dat een ontslag nit straf natuurlijk ook ouder de termen valt om voor een scheidsgeiecht te worden gebracht en dat behoudens een degtlyke verzekering van het belang van den dieost een Zoo kwam de dood tusschen gisteren en j morgen en wischte met zijne geestenhand een msnscbeDleven weg. En morgen kon het ge beuren, dat deze zelfde vreeselijke hand een ander leven verwijderde Alle stemmen var. trots en verstand zwe gen in Magda. Zij wist slechts dit eene als zij nu met Renc alleen geweest was, dan zou zij hem gezegd hebben Ik heb u zoo lief I Leef/ ik wil u verdragen, zooals gij zjjt. Nicolai scheen zachter te ademen en zich wat lichter te gevoelen. De levenskrachten namen snel af, het lichame'ijk ljjden werd minder. Dan volgde een lange stilte. Magda keek hem oplettend aan. Zjj dacht over hem na. Hjj was een man geweest die boven alle verzoeking stond. Er was geene schoone hoedanigheid, die hem niet eigen geweest was Hjj was voornaam, op recht trouw, waarheidslievend een man, zooals de fantasie van een jong meisje zich dien voorstelt. Misschien, zonder dat Magda zich daar van bewust was, had zjj de eischen, die zij aan het narakter van René stelde, nsar dit voorbeeld gevormd, dat sedert jaren dagelijks bij en om haar was. n heden eerst vroeg zij zich af, of mui anderen naar zoo'n verschij ning mocht afmeten. Sedert Nicolai denken kon, droeg hij het bewustzjn met zich om, dat hij jong ster ven moest. Welk eene werking moest dit bewustzijn niet op zijn ontwikkeling uit- straf uiet wordt uitgevoerd zoolang de beslissing in beroep hangende is. 't Wil oas voorkomen, dal op deze wijze geen enkele spoorwegoian zal kun nen zeggen, dat hjj geen recht kan ver- krjjgen, Zelfs voor het geval, dat hjj wordt verlaagd of ontslagen in het be lang der veiligheid van den dienst, staat nog beroep open, en wel eerstens op dun Minist/r van Waterstaat, daarna op het schiiisgerecht. We wilden wel, dat plaatsgebrek ons niet verbood, de regeling uitvoeriger te f vermelden. Maar toch willen we nog memoreeren, dat de Maatschappijen groote faciliteiten verstrekken nan allen, die een scheidsgerecht hebben te vormen of bjj te wonenvoortsdat ook bet indienen van klachten en «schorsing in het belang van deu dienst» nadrukkelijk worden ge regeld dat bij samenstelling en werking der scheidsgerechten alles op korten ter men geschiedt, en dat van alle stia'fen, sinds Mei toegepast, alsnog tot en met 15 Augustus b iroep open staat. Levendig kannen we ons begrjjpen dat de spoorwegmannen nieuwsgierig zjjn uaard) practische werking vai bet ni u- we reglement. Wjj zjjn het ook en zul- en eventueel gaarne iets houren van op gedane ervaringen. Vooral wanneer kier ot daar aan de regeling iets blijkt te haperen, dient men dat rondborstig te veitellen. Immers, beseffend dat alle be gin moeiljjk is, heeft de Rsgeiring de nieuwe bepalingen slechts voor «hoog stens» eeu jaar goedgekeurd. Waar zoo duideljjk de wensch wordt uitge sproken om de rechtspositie van het 8poorpersoneel zoo goed mogeljjk te regelen, mag zeker met vertrouwen worden gerekend op de lessen der ervaring. De ondervinding zal betnr de leemten en fouten kunnen aan" ijten dan de scherpzinnigste kritiek, die trou wens wel wat voorbarig zou zjjn. De Regeering is alleszins geneigd om nauw gezet te litten op de teekenen. laster van socialistische penvoerders is j dan ook duideljjk angetoond en niet 't j minst door niet-katholieke bladen, i Evenals indertjjd van Pi us IX z.g I worlt thans ook van Leo XIII in niet- kathol eke bladen en naar alleszins be trouwbare gegevens verzekerd, dat de Paus uiterst seber leef te en zjjn onderhoud niet meer dan drie lire (nog geen daal der) per dag baliep. De rjjke inkomsten, die hjj als Oppsr- piiester genoot, besteedde hij voor de ta'rjjke behoeften der Kerk, maar voor zich-zelt eischte hjj by na niets. Toch liegen de anti-papistische en so- j cialistische bladen er maar op los. Las teraars zjjn onverbeterljjk. nog niet Uit. Zoo verkondigden in de laatste dagen de bladen der socialisten hoog op, dat de overleden Paus iu weel de heeft geleefd. Telkens en telkens las men snor ken de berichten iu die bladen met het ken- neljjk doel de kleine luyden tot afgunst aan ts sporen, wjgens de «overdaad» welke hst Hoofd der Katholieke Kerk ge noot. En niets was toch minder waar dan de bewering dat Z. H. Leo XIII er een luxurious bestaan op nahield. De geoefend hebbenHij bad er zeker altijd voor teruggebee'd, zijne korte spanne levens met strijd en twist te bedroeven.^ Hij mbest er altijd op bedacht geweest zijn, zich in harmonie te gevoelen met allen en alles, opdat hij bij een plotseling scheiden geen baat in een onverzoend hart achterliet. Hij had de eigenschap, zijne persoonlijkheid nooit met die van een ander te willen me ten, want hij wist dat het volgende uur hem van deze wereld zou kunnen wegne men Een minder begaafd en n inder fijnge voelig man, zou beproefd hebben zijn yer. driet in levensvreugde op het noodlot te verbalen of in haat op meer beguustigde personen. In Nicolai waren alle edele kiemen tot de hoogste ontwikkeling gekomen. Zijn wezen was gebleven als gelouterd goud. Kon men hem dat als roem aanrekenen En anderen, die zulke hoedanigheden missen als schuld Neen, duizendmaal neen. Vtien de volle stroomen des levens bruisend ontvlieten, die kan het niet verhinderen, dat in zijn gewaad ook waterplanten blijven haDgen. Maar wie zoo eenzaam Btaa1, als deze ster vende stond, mag met een onbevlekt kleed van hier gaan Magda zag den vriend aan. In hare ziel was een nieuw licht opgegaan. 1 ie daar lag had haar eene les gegeven, en zij beloofde zich zelve, dat zij die niet meer vergeten zou. Te Zieuik naby Krakau heeft een vrce- seljjk spoorwegongeluk plaats gehad. Twaalf waggons met steenen geladen zjjn van roa goederentrein losgeraakt, zy daalden m t eene duizelige snelheid eene steile helling af en kwamen terecht op een pasengierstrein. De schok was ver schrikkelijk en verschei lene rijtuigen van deu passagierstrein werden verbrjjzeld. Men heeft dertig ljjken ouder de puiueo van daan gehaald en men gelooft dat er e-m vjjf igtal gekwetsten zjjn. Nadat reeds zesmaal was gestemdzou- der dat de ve.-eischte meerderheid was verkregen, gingen de kardinalen Dinsdag morgen tot een zevende stemming over. waardoor ons een Paus gegeven werd, Onmiddellijk dairna werlen de woor den uitgesproken '.Annuüio vobisgaudium magnum. Ik verkondig u eene groote vreugde. Voor geheel de Ch istea wereld is de verkiezing van P i u s X, inderdaad eene vreugde. Overal waar de telegraaf de J verheugende tjjding gebracht heeft, stijgt by hen die belang stellen in Gais kerk op aarde een geestdriftig gejuich op: «Leve de Paus-Koning! Lave Pius X! Overal reels hebb n de katholieken, 't zjj ope ilyk, 't zy in hun ha t, hem de dubbele hulde gebracht, dia wjj aan den opvolger van Petrus, den Stedehou der van Christus, verschuldigd zjjn de hulde van gehoorzaamheid eo van ver kleefdheid. Biwaarheid is a'weer de spreuk: het Pausdom sterft nitt Er is eene nieuwe schakel aan de onafgebroken ketting die zich van den H. Petrus at, tot onze da gen uitstrekt en die zich zal uitstrekken tot l.et eiude Ier tjjden. Neen, het Paasdom sterft niet, en zon der twyfel zal het onder Pius X den overbeerschenden invloed, het alom er kende zedelyk gezag nog zien vermeerde ren, welke het onder Leo XIII verwor ven bad, in afwachting van Gods ondoor dringbare raadsbesluiten denH. Stoelterug in ketbezit van het tydelyk gezag stellen. De C -mmissie die het vorige jaar door den Kardinaal-vicaris benoemd werd om eene nieuwe indeeling der parochies van Rome voor te bereiden, heeft haar werk voltooid. De 500.000 inwoners van Rome zullen in groepen van 10,000 zie len verdeeld worden en aldus 50 paro chies vormen. Men zal zooveel mogeljjk de kerken kiezen, die in het centrum van elke groep liggen. Tot nu toe wa ren de 54 parochies der Eeuwige Stad zeer slecht verdeeld. Sommige hebben 30,000 zielen andere uauweljjks 4000 en nog minder. Het ziet er, sede t de Eugelscke Regee ring als heer en meester den scepter zwaait in de Zuid-Afiikaanschs Repu blieken, aldaar treurig uit. Behalve met een epidsmie van ver koudheid ea influenza, heeft Pretoria nu ook ta worstelen mat een schrikbawind van roovers, inbrekers ea moordenaars We willen niemaQd uoodeloos ongerust nnken, doch de verbijsterende opeenvol ging van misdaden tegen het eigendom i van eerzame bezigheids-menschen [liefst juweliers alsmede de aanslagen, gepleegd tegen het leven dier stadge- nooten (hondjes incluis!) dringen ons om een 9rnstig beroep te doen op onze po litie. Toen kortgeleden een politieke vergade- ring van onschadelijke Boeren te Heidel berg werd gehouden, waren er dadelyk vele honderden tot de tanden gewapende konstabels bjj de hand om de menschen outzag voor de Vredeshandhaving*.-ordon nantie in te boezemen. Een paar dozijn van d e konstabels zonden erg welkom wezen om de hoofdstal te vrywaren van de inbraak-paniek welke staat uit te bre ken Aan de Volksstem ontleenen we de volgende berichten Vijftien personen warden, eenpaar da gen geleden, door de Regearing aange steld om een commissie te vormen teu einle te onderzoeken welke hoeveelheid werkvolk noodig is voor de behoeften van den landboiw deze w >rdt 'teerst genoemd in de betreffinde officieele ken nisgeving mjja- en andere Transvail- sche industriën, en on na te gaan in hoe ver of dit werkvolk verkrijgbaar is in Centraal- en Zuid-Afrika. Welnu, de ny- verheid welke 't eerst genoemd werd, de landbouw, heeft opdeze commissie slechts een enkelen vertegenwoordiger, den heer Brink, lid W. R., die bovendien reeds, blijkens eeu verklaring aan een Johan- nesburgsch blad, een pro-Chineescbe opi nie bezit! Het is ons moeieljjk om een verklaring voor dit geval te viude j maar men mag onderstellen dat de Regeeriug, na opmerkzaam te zijn gemaakt op de onbevredigend j samenstelling der werk- Hjj ademde zoo onhoorbaar in plot seling ontwaakten angst riep zij hem luid bij den naam, Nicol i Hij opende de oogen en zag baar aan. 7ij las in dezen blik, dat hij bij zijn volle bewustzijn was Zijne iippen bewogen zich. Zy legde haar oor b na op zijn mond, oai te hooreu. Goede Mada Zij vernam het als een zacht geluid, dat uit de verte kwam. Z ne trekken waren opgeklaard, zijne oogen gesloten. Magda gevoelde geen angst bjj dezen aan blik, l'e innige vrede, die over zijn lijdend gelaat zweefde, ontnam haar eiken afteer. Hij erhter ademde steeds zachter. In zijn oor klonk een zacht gezang uit de verte, zoo zeldzaam, alsof het van de vi^jen en fluiten kwam, die door de sprookjesachtige wezens op zijne schilderjj //Stemmen der Lente// bespeeld werden. Nu naderden ze zjjn leger, hij zag ze allen duidelijk met hunne slanke, doorzichtige lichamen en al die oogen, die hij geschilderd had keken hem nu aan vreemde, wonderlijke oogen met diepe, ernstige en toch liefdevolle blikken. Hjj wilde het Magda zeggen, maar de wil daartoe ontbrak hem. De zomernacht k-am naar hem toe en legde zacht de jjle hand op het voorhoo'd, hjj zag heel duidelijk door hare teere, doorzichtige gestalte heen. En het was hem, alsof hij ia de eeuwigheid staarde Als lange, blauwe lichtbundels ging een kleurenstroom van hem uit en verlengde zich tot in het oneindige. Hij V-lgde dezen stroom, het was of hij daarop voortgedragen werd, snel en licht, zooals mensc'neuvoeten anders niet gaan kunnen. En dan zag hij heel in de verte aan het einde een geel liehtend pun'. Het leek wel een poort eu gele lichtgolven stroom den er uit. Een groot verlangen kwam over hem, door deze poort in te mogen gaan. Plotseling schrikte zijne ziel op. Een groote angst scheen hem te bevangen. Het was of uit zjne borst iets opwelde, waar door hjj stikken moest. Hii sperde de oogen open. Met eene laatste opflikkering van zjjn be wust jjn herkende hj Magda. Een donkere blos kwam op zijn gelaat eenige seconden slechts. Dan werd hij weder bleek en zonk dieper in, een zware ademtocht ontglipte aan zijn lippen, die geen nieuwen meer inzogen. Over het hleeke gelaat lag eeu glimlach. Nicolai was dood IX. Dinsdags-avonds met den luatalen trein was René uit het logement de «Posthoorn// naar Leópoldsburg teruggekeerd. Wordt vervolgd)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1903 | | pagina 1