No. 5467 Donderdag 13 Augustus 1903, f 8ste Jaargang. Ht)ag6laó voor eSflooró- on Stuió-óbollanè. Amsterdamsche Grief. cfflagèa dfai/ïlanó, BUITUNL aFdT Advertentiën BUREAU St, Jansstraat. Haarlem Italië. Amarik#. Servië. België Frankrijk. Vreeselijke spoorwegramp. ABONNEMENTSPRIJS. Per 3 maanden voor Haarlem1,20 Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,50 7oor het buitenland 2,90 Afzonderlijke nnmrners0,03 Dit blad verschijnt dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen. Iloofdredacteu r-D i r e ct e n r W. KÜPPERS. PRIJS DER ADVERTENTIE». Van 16 regels Elke regel meer Groots letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant. 50 Cent 7»h AGITE MA NON AGITATE Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Génerale PublicitéEtrangère G.L. DAUBE fy Co JOHN., F. J ONES Succ- Paris 31 bis Faubourg Monlmartre Zy, die huune adveitentiën des Zondags willen gelezen zioD, maken wij opmerkzaam dat a.«. Zaterdag geen nummer van de Nieuwe Haarlemsche Courant verschjjnt, uithoofde van den feestdag O. L. Vr. ten Hemel opneming, te vieren als Zondag. Adveitentiën voor het Zondagsche duoi- mer, worden dus intijds ingewacht. welke driemaal ter plaitsing zyn op gegeven, worden slechts tweemaal in rekening gebracht. 11 Augustas 1903. Met een sierlijken zwaai draaide zjj om het standbeeld been, een zachte druk op het knopje en ay stond stil. Wie? Wel de electrische tram, de eerste electrische tram op den Dam. Had zjj werkeljjke oogen, hoe verwonderd zou «Naatje van den Dam» opgekeken heb ben nnar het vreemde voeituig, dat door geen levend wezen getrokken werd en toch zoo statig en vol zelfbewustzijn een halven cirkel om haar henen trok en toen eensklaps stilstond, afwachtende de eerste reizigers, die het v an den Dam weg zon voeren naar de Constantyn-Huygenstraat. Vol bevreemding en met vragend oog had zjj zeker opgeblikt naar haar buur man, Mercurius of de Beurs, sis om hem te vragen: «Begrjjp jjj daar wat van?» Maar, helaas, zjj zou haar buurman niet meer gevonden hebben, want die was een paar dagen geleden van de Oude Beurs verhuisd naar de Nieuwe; en zjj staat daar nu alleen al dat nieuwe spek takel aau te kjjken.Misschien zinkt zjj wel in diepe mjjmeringen weg over al de veranderingen, die er om haar heen plaats grjjpen en zjj heefc niet te vree* zen dat zjj uit hare overpeinzingen zal opgeschrikt worden door het trommelen op de Beurs, dat dit jaar en dat mis schien voor het laatBt, in het Paleis voor Volksvljjt, zal plaats hebben. De Oude Beurs verdwjjat stuk voor sluk en aan de Nieuwe raakt men lang zamerhand gewoon, hoewel niet zonder veel geklaag en gemor, want aan velen valt zjj ook in het gebruik niet mee. Nu hebben het ook 'weer de muurschilderin gen gedaan, die zeer velen niet bevallen, welke er den Raad en de Bouwcommis sie een verwjjt van maken, dat zy den artiesten veel te veel vryheid gelaten heb ben in hun vaak excentrieke meeningen, FE Ü1LLKTON, 4. Vervolg"). En beide keeren was, ging het spel om zjju leven. Bohrman was in liet algemeen n;et ge wend, veel over de buitengewone verwikke lingen van het leven na te denken. Lit ge val echter trof bjj hem snaren, die ook reeds getrild hadden in zjjn leven als jong luitenant. Ja, mjjn beste Remming, dat zijn zaken, waarover ik mijne hersens reeds stomp gedacht heb. Als men altijd alles verklaren kon aan zjjne vrien'en, zouden zij er heel anders over gaan denken en in zien, dat wij niet altijd zoo schuldig zijn, als het zich wel laat aanzien. Meestentijds komt het toch daarop neerzjj trok hem, half, voor de andere helft zonk hij. En als dat altijd een tragisch einde moest nemen, waar bleet dan het genoegendan zou men niet eens naar ren neisje mogen omzien. Maar het lamme in zoo'n zaak is jui,t dat men geene verklaring geven mag en nog ridderlijk den berouwhebtenden zondaar moet spelen. maar ook dat zal met den tijd wel sly- ten. De mensch gewent zich langzamer hand aan alles en zoo zal net oos wel dra ook niet meer vreemd zyn na de urste, een heele menigte electrische trams om den Dam te zien en hcoren heensuorren, den tyd afwachtende, dat het Paleis op den Dam aan zyne aloude bestemming van Stadhuis van Amster dam zal zyn teruggegeven. Dan zullen onze vroede vaderen weder vergaderen in de grootsche zalen, waarhenen hunne voorgangers van voor eeuwen heentrok ken in hunne deftige staatsiekarossen, omhangen met statigen tabbaard en even verwonderd als de Maagd op den Dam neerblikteophet nieuwe vreemde voertuig, zullen de beelden langs de wauden der zalen, de nieuwe raadsleden beschouwen en knikkebollend mompelen: «Zyn dat nu de opvolgers van de machtige regen ten uit mjjn gouden eeuw?» Maar de meuschen veranderen met de tjjden en de voertuigen eveneens. Geen man met hoogen hoed en nog minder met een fantasiehoedje zou passen ineen staatsiekaros van de zeventiende of acht tiende eeuw Wacht Amsterdam eene nieuwe werk staking? Het broeit weder by de dia- mantslypers. Het contract tusschen de Amsterdamsche Juweliers-Vereeniging en den Diamantbewerkers Bond expireert op 1 October aanstaande en man mompelt, dat de A. J. V. vooraemeas is eene ver andering te brengen in het teerlingeu- stelsel, tegen welke verandering de Bond zich met hand en tand verzetten zal en dan heeft men de poppen weder aan het dansen. Nog wordt langs de deuren de aalmoes ingezameld tot onderhoud der on gelukkige, gebrek lydende kinderea van de slachtoffers der groote spoorwegstaking eu reeds staat eene nieuwe staking voor de deur, indien zjj nn niet met kalm beleid wordt voorkomen, hetgeen van harte te wenschen is. Wjj hebben in Amsterdam waarlyk den buik vol van allerlei werk stakingen. Iedereen ljjit er onder, het meest de stakers zei ven. Nie naad wordt er beter van. Geen gebrek is er aan water dit jaar te Amsterdam. Integendeel, overvloed van duin- en drinkwater. De bierhuizen en melksljjters hebben er last van! Van waar dit verschynsel? Wel, de gelukkige boriugen in de Leijuin en de steeds open sluizen den hemels. Moge de water-overvloed bestendigd worden Dat wil zeggen, door water uit de dui nen, nitt van den hemel,-— daarvan heb- De berouwhebbende zondaar? her haalde Eene en staarde in nadenken verdiept, strak op de lampekap. Hij dacht er vol verbazing over, dat hjj geen gevoel van be rouw gehad bad, ja zich, dat niet eens kon voorstellen. Men m:et nooit achterwaarts zien altjjd vooruit. Er rijpt voortdurend iets in ons. Alles brengt voorwaarts zelfs de dwaas heden als men er maar een les uit weet te trekken. Pat zal ik onthouden, bet kan mij nog eens te pas komen, sprak Bohrman be wonderend. Zij zwegen een poosje. Bohrman dacl.t er aan, dat hij er René nu aan herinneren moest, zijne zaken in orde te brengen, want men wist nooit, wat er gebeuren kon Het was niet aangenaam, een mau te moeten zeg gen bereid u voor op den dood, want bet kon morgen uw sterfuur zijn. Wjj zullen Pluskows pistolen hebben, zeide hjj als inleiding. Bent; zweeg. - Gij zijt een fameuze schutter, vervolgde hjj, ik herinner het mij nog den vorigen zomer, toen wjj een wedstrijd in het schie- 1 tdn hielden, met het pistool waren wij bijna jaloersch op u. René zweeg. Te duivel mag weten, waar hij zjjne gedachten heeft, dacht Bohrman. Gij zult nu nog het een en ander te doen hebben nog papieren in orde te ben wij voorshands genoeg Maar 't verlaidt, dat er in zake de wate leiding ook al weer «Rumor in Casa» is. Een der drie heereu van de Commissie, die den Raad in zake de boringen in de dui nen, e'c,zonde voorlichten, heeft bj- dankt. Kwestie over de machten bevoegd heid dier commissie,het daarvoor in de plaats benoemde lid, een hooggeplaat ste ambtenaar by het Rykswatertoszichf, schijnt tot nog toe van den betrokken Minister geen verlof te hebben gekregen tot aanvaarding van dat emplooi. En zoo is er altjjd wat. Maar laten wjj niet mopperen, iraar daukbaar zynWaat wjj hebben water en veel water Eu veel vreemdelingen 1 Wanneer men in dezen tjjd Amster dam doorwand; lt, ziet men een geheel ander wandeleud publiek dan op gewone, tjjdeD. Eene groo'e menigte Amster dammers hebben de hocfjstad verlaten. Geheele scharen zyn naar badplaatsen- naar Hoog en Laaggebergten, naar dennen boischen, dalen en raleien met vrouw en kinderen. Mmig huis staat ledig-, maar daarentegen zyn de hotels vol vreemde lingen en zjj vullen de strateD, de plei nen, de koffiehuizen, de museums der stad, verdreven als zjj vaak zyn van het strand en de badplaatsen door de koude en den regen Daar klaagt en steunt de hotelhouder en de ondernemer, die in enkele weken het brood en wat kaas er op moet verdienen voor het geheele jaar en hier lacht de hotelier iu zjjn vuistje en zegent den milden regen, die de bad gasten naar Amsterdam dry ft. Jantje weent en Jantje lacht, «de een zyn dood de ander zyn brood.» De Kardinalen beginnen Rome te ver laten en keenn paar hunne bisdommen terug. De Fr anscbe kardinaal Langen ieux is Donderdag reeds vertrokken en kardi naal Lecot Vrjjdag. Beiden voelden zich te vermoeid om de plechtigheden der kroning van den Paus by te wonen. De kardinaal C o u i 1- lé en Labouré ziju Zaterdag vertrok ken. Kardinaal Richard, aartsbisschop van Parjjs is te R ime gebleven tot Dins dag-avond. De Amerikaansche kardinaal Gibbons zal nog eenigen tyJ te R ime verbljjven. Z, H. P i u s X, heeft zyn tjjj gere geld als volgt. Des morgens doet hij na de H. Mis een waadeling in de tuinen van het Yatcaau, daarna houdt hjj zich met de zaken aan zjjn verheven ambt maken ik kom nog terug en help u den avond wat korten. René sprong op. Neen, iieve Bohrman. Ik dank u van ganscber harte. Maar laat mij nu alleen, zeide hij. Nu dan, haal ik u morgen vroeg af. Het rijtuig zal even na zeven voor de deur staan. Men heeft goed een uur werk, van hier naar de Moerasweide. Magius rijdt met ons mee. Friedrichs en Plüskow nemen zelf een rijtuig en Wallwitz gaat met Keiler. Maar als gij liever heb', dat ik van avond nog terug kom? Gij zijt zenuwachtig. Neen, wees zoo goed, dat niet te doen. sprak René gekweld. Ik begrijp u, hebt zeker nog veel ia orde te brengen. Maar zorg u niet al te veel op te winden. Slaap goed. Alles zal een gunstig verloop hebben. Het zou jammer zijn, meer dan jammer Hohrman voelde, dat hij ontroerd was H ij drukte Rec,é krachtig en innig de hand. Hij had hem op dit oogenblik werkel,k lief. Nu was René weder alleen. Alles was weer als van te voren de behaaglijke war .ate in zjjne kamer, het zachte schijnsel d r hooge lamp, de papieren op de schrijftafel en de weerkaatsing van het licht in het zwarte dek sel der vlengelpiano. En toch alles was anders De doode voor werpen kregen leven voor zijn geest en sche nen tegen hem te spreken, terwijl hij met verwilderde oogen om zich heen zag. In z'jn oor lag de naklank nog van aller- verbonden, bezig, 's Middags neemt Z. H. een zeer eenvoudig ontbyt en bijna de geheele namiddag wordt voor ontvang sten bestemd. Het ryluig, waarmede de Fransche kar dinaal Lecot door Milaan reed, is om- vergevalleD, De Kardinaal bekwam geen letsel maar de koetsier werd ernstig ge kwetst. De Kardinaal beeft ham een som gelds doen bezorgen. Tjjdens ean voetbalwedstrijd te Pni- ladelphia is een tribune ineengezakt. Vier menschea wiren op slag dood, en honderd vijftig werdei min ot meer ern stig gekwetst, een twaalftal doodelijk. De kinderen van koning Peter I, zijn vergezeld van den broeder des Koniugs Ars eneKarageorgewitsjte Bel grado aangekomen. De Koning zelf haalde hen van het station af en ook da ministers en het corps diplomatique waren daar aanwezig. Bet eerst werden da prinsen toegespro ken door den min ster-president Ava- k o e m o v i t s j, die zich in het 'oyzon- der tot den Kroonprins wendde. Daa'na beantwoordde deze de toespraak in het Servisch, waarop zich de prinsen aan het volk vertoonden, dat hen leven dig toejuichte. Dadelyk daarna reden de vorstelyke personen onder het gejuich der b volking naar de kathedraal eu van daar naar den nieuwen Kooak, het pa leis, waarin de Koning en zyn familie verblyf houden. In het Belgische sociali^tenblad Le Pèuple worden de partygenooten uit Brussel eu omstreken uitgenoodigd, deel te nemen aan een manifestatie ter eere van de Hollandsche socialisten d:e den 15 en 1G van dezemaand te Brussel zul len vertoeven. Het aantal dezer laatsteu zal, zooals de secretaris van het organiseerend co mité, de heer Bosman te Rotterdam meldde, ongeveer 800 bedragen. Zy zul len door huune Brusselscbe geestver wanten Zaterdagmorgen te 10 uur aau de Gare du Nord wjrdea ontvangen en vau daar ia optocht door de stad trek ken. 's Avonds zal te hunner eere een feestconcert worden gegeven in het «Maison du Penple». De minister-president Combes wordt naar aanleiding van zjjn rede te Mar seille gehouden, door de godsdienstlooze bladen zooals de Radical, Petite Repu- blicaine, Lanterne en Aurora, hoog gepre zen. Geheel and-trs denkt de Figaro over d- staatkunde van Combes, hij voert, zegt het blad, eea politiek van strij l, lei woorden, die de ander gesproken bad, van papieren, die hij nog in orde moest brengen en dat het jammer was, zier jammer zijn zou René vloog naar zijne schrijftafel Met be vende vingers baalde hij de partituur van ziin werk te voorschijn. De losse bladen, die reeds besohreven waren en die waarop nog slechts enkele aanteekeningen stonden, woelde hij door elkaar. Ja er was heel wat in orde te brengen, veel de geheele inhoud van een leven, een ge heel levensdoelHet scheen hem to% dat hij ter wille van dit werk eenmaal adem ont vangen had, alsof hij geboren was onder ar beid en zwarea strijd opgegroeid en gerijpt om te kunnen scheppen en voortbrengen, alsof al zijne dagen slechts voorbereidingen geweest waren voor den dag, die hem de krancht en het kunstenaarsgenie schonk, om dit werk te voltooien. En een belachelijk noodlot zou er hem aan ontrukken Hem wegvagen uit de rij der levenden, der werkenden Onvoltooid zou zjjn werk bljjven, waarmede hij zijn volk eene heerlijke gaven dacht te bieden Eene waanzinnige gedachte kwam in hem op. Als hij zich nn eens neerzette en schreef o— den heelen nacht door, tot in den morgenstond zijne vrienden kwamen, om hem voor zjjn laatsten tocht af te h?den Een ongekende trots kwam in z'jne ziel op. Zijne oogen schoten vuur. van hast en vervolging. Da Figaro pro testeert tegen de bedreiging om het Concordaat op te zeggen. Da Echode Paris» is van meeuing, dat de verklaringen van den Premier geen voldoening in Marseille zullen hebben gegeven, daar men daar meer tot het so cialisme geneigd is daar om anti-cleri- cale quaesties ter sp~ake te brengen. De tGaulois merkt» op, dat de verga dering op Zondag zuiver socialistisch was. Het blad verwondert er zich over, dat de heer Combes zich nog niet bjj de party der Flaissières heeft aangeslo ten. De République francaisebeweert, dat in tegenstelling met wat men gezegd heefl, do staatkunde, zooa's zy door den heer Combes werd ui eengezet en in het belang van het land heet te zyn, uiet van langen duur zal kunnen zyn. De tLibre Parole» acht de redtvoering zeer onbeduidend. Zy bevatte geen en kel nieuw denkbeeld. De«Soieii»eindeljjk komt tot de con clusie, dat het banket van Marseille als een Saturnuf-feest moet worden beschouwd, dat volkomen bij het stelsel van de re- publikeiDsche actie paste. Het was eene prachtige apothéose(sic.) De ramp op den ondergrondschen Me tropolitan spoorweg is ontzettend. De tunnel was niet te bereiken, veel minder het ondergrondsche station Me- nilm^ntant door den dikken rook die de tunnel vulde. Brandweermannen daalden ds' tunnel in waar de spoor trein nog in b»and stond. Kapitein C h a i r i r e die in den tunnel was ge daald, kwam spoedig terug, hjj kon door den dikken rook niet verder, zijn helm was reeds in brand geraatt. Iumiddels daalden op nieuw brand weermannen den tunuel binnen, Brand weermannen van het station Menilraon- tant trachten den tunnelvan het station der rue des Couronnes te bereiken. Achtereenvolgens werden daurna de lijken van de ongelukkigaslachtotfers, allen zien er afsehuwelyk vertrokken uit, naar boven gebracht. Het was een verschrikkelyk schouw spel, byna alle gelooden zyn werklie den, doch ook tal van kinderen ziju er by, die gestikt zijn. De meesten hunner werden in gebogen houding dood gevonden, het bloed stroom- de uit ie neusgaten. Ds ljjken werden per brancard naar de ambulance-rjjtuigen gebracht, die hen verder naar de Morgue» vervoerden, waar het parket met grif fiers plaats heeft genomen. De geheele boulevard Ballevile, waar onder het ODgeluk gebeurde, ziet zwart vaa de meuschen. De brandweerlieden, die den gebeelen nacht hebben doorge werkt, worden door nieuwe krachten vervangen. De gemeente-politie te paard houdt de nieuwsgierigen niet zonder moeite op Comediespel was dat tweegevecht, maar helaas het bracht den mensch in een span- ning, die hem alles, Gocl op de eerste plaats deed vergeten daar het duel ean uitvin ding van den duivel is net kon en het mocht niet zijn, dat hij René Klemming van het leven afscheid moest nemen, zonder een dokumer)t van zijne geest kracht achter te laten. Als hij zijn werk Toltooid had, dan mocht de kogel aankomen fluiten, meende de dwaas en hem de hersenen doorboren. Hij had nog veel te zeggen. En hjj wilde niet ten grave gaan zonder dit gezegd te hebben. Hjj doopte de pen in de inkt; zijne hand vloog over het papier. De muziekbladen lagen in een chaos door elkander. Zijn voornemen was onzinnig hij begreep het hij be;on hardop te lachen. Hij boog het hoofd diep, diep voorover en legde het voorhoofd tusrehen (le muziekbladen. En al werd hem buitengewone kracht geschonken de kunst om met honderd voudige snelheid te schrijven en te denken, de twaalf uren, die hem nog restten, zouden toch niet voldoen'e z_n geweest, zjjn werk, zooals hem dit voor den geest stond, neer te schrijven. Ik wil leven, ik moet leyen dacht hij vol vertwijfeling. Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1903 | | pagina 1