No. 5576
Zalerdag J 9 December 1903.
28sle Jaargang
®ag6laó voor <&Tooró~ on &uió~<Jiollanó.
Uit ons Parlement.
De weduwe Wendel en
hare kinderen,
BINNEN LAN1).
2,90
0,03
BÏÏITENL AND,
Oostenrijk-Hongarije.
Duitschl&nd.
Frankrijk.
Fe Maoedonische quaestie.
MM CIIIRVÏÏ.
ABONNEMENTSPRIJS)
Per 3 maanden voor Haarlem
f 1,20
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post>1,50
Voor het buitenland 2.90
Afzonderlijke nummers
Dit blad verschgnt dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen.
Hoof dredacteu r-ü i r e c t e u r W. KÜPPER8.
BUREAU St, Jansstraat Haarlem.
AINI1T.ND
PRIJS DER ADVERTENTIE!?.
Van 1—6 regels50 Cent
Elke regel meer7*/»
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie h Contant.
AGITE MA NON AGITATE
Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Génerale PublicitéEtrangère
G.L. DAÜBE fy Co JOHN., F. JONES Succ. Paris 31bis Faubourg Montmartre
Na de woelige algemeene beschouwin
gen, waarbjj de politieke hartstochten nog
al in beroering kwamen, is de Tweede
Kamer kalmpjes aan de hoofdstukken
der Staatsbegrooting begonnen. De
parlementaire lacht was opgeklaard de
linkerzjjde had haar grieven en grietjes
geait, van rechts was er op geantwoord,
de Minister-president had nog eens flink
de puntjes op de i gezet, zoodat de prac.
tisehe belangen, die eindelijk aan de beurt
kwamen, ruim baan vonden.
De Kamer schoot dan ook werkeljjk
goed op. In één dag deed ze Buitenland-
sohe Zaken aan kant, wat bijzonder vlug
is wanneer men in aanmerking neemt,
dat behalve de gewichtige quaestie van
de Duitsche tolrechten in ons blad be
reids uitvoerig besprokenook werd be
handeld de niet minder gewichtige vraag,
of er niet wat meer samenwerking dient
gebracht tusschen onze consuls, wier
ambt ten aaozien van handel en nijver
heid steeds in beteekeniB toeneemt, en onze
diplomaten, die meer voor staatkundige
belangen hebben te zorgen, maar daar
naast ook wel oog konden hebben voor
de oeconomische belangen der natie. Ten
einde gebracht is deze aangelegenheid na
tuurlijk niet, te minder wjjl de Minister
van Buitealandsche Zaken een nogal ge
reserveerde houding aannam. Wie hem
daarvan een griel wil maken, heeft groot
ongeljjk. Zooals de verhouding tusschen
onze gezanten en consuls nu is, werd ze
onder het langjarig liberaal bewind. In
een paar jaar is zoo'n zaakje niet op te
knappen. Intusschen: gewenscht is in
derdaad, dat onze Vertegenwoordiging in
den vreemde een practische verandering
onderga, zoodat de quaestie der Regeering
aanbevolen tg.
Op Buitenlandsohe Zaken volgde Jus
titie. Het voornaamste uit de hierover loo-
pende debatten was een der zeldzame
gelegenheden, dat we met Troelstra
een eindje oploopen de redevoering
van den leider der socialisten over de
geldeljjke rampen, die in den laatsten
tjjd ons vaderland en honderden landgf-
nooten getroffen hebben. Scherp bjj
kan trouwens niet anders hekelde hjj
verkeerde toestanden, met klem drong hg
aan op een betere, scherpere wetgeving
ten aanzien der naam looze vennootschap
pen, opdat bet goedgeloovige publiek niet
zoo licht dupe kunne worden. Hjj illus
treerde zjjn speech, die merkwaardig kalm
werd uitgesproken, mit feiten die he
laas maar voor 'tgrjjpen lagen. Maar nu
komt het punt, waarop wg den Spre
ker weer verlaten, Hij vond u. 1. goed,
zjjn betoog te doorspekken met allerlei
personaliteiten, ja zelfs de rechterlijke
macht was voor zjjn aanvallen niet vei
lig. Zoover had mr. T. niet moeten gaan.
Waarom kon hg niet op zakelgke wjjze
de quaestie behandelen, gelijk b. v. van
Katholieke zjjde de heer Van Nis pen
tot Sevenaer deed, toen bij vroeg om
wetteljjke regeling van het accountant
weren De Minister, hoezeer ook in prin
cipe met Troelstra's betoog mede-
gaande, liet Diet na de personaliteiten
af te keuren, de aanvallen op de rechter
lijke macht geducht af te weren. De Jar-
titie ging nergens de perken harer be
voegdheid te buiten, heeft nergens haar
plicht verzuimd. Zoo zjj niet kon doen,
wat de publieke opinie gewenscht achtte,
dan lag zulks aan de wet. Uit het fi
nancieel debat mogen wg dan ook wel
concludeerec, dat de Minister van Justi
tie aan deze qnaestie stellig zjjn aandacht
zal wjjden, zoodra zjjn program afgewerkt
zal zjjn. Z. Exc heeft zich bjj zijn optre
den als Minister een vast omljjnde, open
baar medegedeelde task opgelegd, die bjj
eerst wil afdoen. Alleen buitengewone
omstandigheden zooals de Aprilbewe
ging '03 kunnen hem daarvan doen
afwijken. En zoo'n omstandigheid achtte
de heer kL o e f f nu niet aanwezig het
publiek dient uit z ch zelf voorzichtig te
zjjn.
Zoodra dé Begrooting van Justitie de
hamer des voorzitters was gepasseerd, ver
dween mr. L o e f f van achter de Re-
geeringstafel en kwam Dr. Kuyper er
zetelen. Maar de Premier'is niet erg stoel
vast. Hjj geeft er de voorkeur aaD, zich tel
kens te gaan nederzetten in de nabgheid
der sprekers. Zoo ziet men dan den Pre
mier nu eens rechts, dan weer links, >teeds
aandachtig luisterend, zelfs naar de lang-
dradigste redenaties. Eu of da sprekers
zich nu opwinden of niet, de Minister
president zit zoo kalm te luisteren of de
zaak hem eigenljjk niemendal aangaat. Al
leen uit het maken der korte aanteeke-
ningen wordvaren gewaar, dit de bewinds
man scherp luistert.
Nu was er trouwens tjjdens de behan
deling der Begrooting van Binnenland-
sche Zaken niet veel heftigs aan de beurt
Allerlei aangelegenheden van practischen
aa-d werden besproken, wairvau wel de
nrest politieke was die d r b noeming van
burgemeesti rs. Alsof de liberale Kabinetten
FEUILLETON,
56. {Vervolg.)
Bjj deze aanraking huiverde de bedelaar.
Hij liet echter zjjne prooi niet los en de be
geerte naar het goud verdubbelde zijne krach
ten. Na ongehoorde inspanning gelukte het
hem, weer naar boven te komen, terwijl hjj
het lichaam meesleepte, dat aan dorens en
braamstruiken vast bleef haken.
I'e maan, die een oogenblik achter groote,
donkere wolken verscholen was geweest, die
de noordenwind voor zich uitjoeg, schitterde
nu in al haar glans.
Jean George knielde neder om den gordel
van den sergeant los te gespen, maar op het
zelfde oogenblik stiet hij een vreeselijken
vloek uit en wilde het lijk weer in den af
grond werpen.
Hjj hield in zijn bevende handen, waar
van de vingers als de klauwen van een gier
vastgrepen, niet Mathias Werner maar La Ma-
ranncle.
Hjj gevoelde echter medelijden met deze
vrouw, die hem zoo dikwijls eene aalmoes
gegeven en eens zelfs genezen had van de
beten van een hond, die door alle bewoners
voor dol gehouden werd.
Bovendien was de weduwe Wendel niet
dood het kreupelhout had haar gelukkig in
haar vreeselijken val tegen gehouden haar
pols sloeg wel zwak, maar hij stond toch nog
niet stil.
Be bedelaar legde haar nu op het gras
neder, plaatste een steen onder haar hoofd en
1 verwijderde zich in de overtuiging, dat de
koele nachtlucht haar wel weer spoedig tot
bewustzijn zou doen komen.
Om zoo goed van een sprong af te ko
men," wairbij eene gems den hals zou breken,
moet die vrouw wel eene tooverheks zijn,
dacht hjj.
Na een uur geloopen te hebben, hield Jean
George Beek stil in eene groene vallei, en
in 't midden waarvan een oude vervallen boer-
"derjj stoi d, die al jarenlang onbewoond was.
De gierigheid of de armoede van den eige
naar had het dak laten ver alleD, zoodat de
najaarsregens de zolders hadden doen var-
rotten,
W oonhuis, schuren en stallen, waren over
al gespleten en vol gateD, Om alles heen stond
een oude muur, niet minder bouwvallig en
die door allerlei woekerplanten nog overeind
gehouden scheen.
Groote balken staken buiten de hoofd
poort uit, die in dezen muur was aange
bracht de deur was door een zwaren ijze
ren boom van buiten gesloten, maar ze was
zoo vervallen en de planken waren zoo ver
molmd, dat er wel een kind door had kun
nen kruipen.
Deze gebouwen dienden nog om er graan in
al'iji de ojpartg.ligheid zelf waren ge
weest, beschuldigde men van links het
huidige Bewind van partijdigheid, welke
beschuldiging echter niet door voldoende
feiten gestaafd werd. Eerst wanneer er
bv. in ZuidHollaud uitsluitend Christeljjke
bargemeesters zullen zjjn, geljjk men er
thans bjjna uitsluitend libera'e burgerva
ders vindt,kome men met de beschuldiging
eens terug. Voorts werd er nogal stof op
gewaaid over de circulaire des Premiers,
over den ouderdom der aftredende burge
meesters. Dat vond men ook al niet in
den haak, maar de Minister betoogde met
klem, dat het alleen gold de belangen van
het gemeenfeljjk bestier, dat krachtige
mannen eischt.
Midden tusschen Binnenlandscha Zaken
in werd Maandagmiddag en avond een
stukje van Marine geplaatst en wel om
dat Dr. Kuyper des avonds niet weoscht
te vergaderen, Minister Ellis kreeg na-
taurlijk van socialistische zjjde 't noodi-
ge te hooren over 't ontslag van velerlei
minderen, maar met klem hield Z. Kcx.
daartegenover vol, dat alleen 't belang
van den dienst hem doet handelen geljjk
thans geschiedt.
Zooals de zaken nu staan is 't wel te
verwachten, dat de Kamer vóór Kerstmis
de Staatsbegrooting ouder de knie krjjgt.
In de Oostenrjjksche troonrede wordt
gewezen op dan meest bevredigenden
toestand des Rjjks. Het Drievoudig Ver
bond doet Oostenrjjk vast besluiten den
vr.de te handhaven. De nauwe entente
met Rusland met betrekking tot het Bal-
kaascbiereiland wordt aldaar met zorg
behouden eu draagt bjj tot de vreefza-
me oplossing der vraagstukken, die op
het schiereiland rijzen. Een belangrgse
en moeiljjke taak is bet voor die inteute
der twee Mogendheden geweest, deu vrede
eu het statu quo in die landen te hand
haven. Daarbjj door de andere Mogend
heden krachtig gesteund, hebben Rusland
en Oustenrjjk, vrjj van alle zelfzuchtige
bedoelingen, met gsén ander doel voor
oogen dan het werk des vredes in het
belang van geheel Europa, tezamen ge
tracht Turkjje te bewegeu de ooodige
maatregelen te nemen, om den toestand der
christenen te vei beteren.
De betrekkingen tot de Mogendheden
zjjn op bevredigende wjjze vaster gemaakt,
dank zij de ontmoetingen met de Keizers
van Duitschland en Rusland en deu Ko
ning van Engeland. Wg hopen dat Ser
vië onder zjjn nieuwen souverein, na de
afschuwelijke misdaad komen zal tot mo-
reele wedergeboorte en tot een toekomst
van welvaart.
te bergen. Elk jaar liet de eigenaar hier alles
vol pakken, in de hoop er in het volgende
voorjaar eene goede winst mede te behalen,
Alle schuren, waarvan de planken kraakten,
waren zoo vol gestapeld, dat men daarbuiten
nog een dertigtal verbazende mijten had moe
ten zetten, zoowel van rogge als van tarwe,
die als even zoovele bolwerken om den ouden
muur stonden.
Jean George Beek liep rechtuit naar de
grootste van deze mjjten, haa'de er drie bos
sen uit, die niet ver boven den grond zaten,
aan den kant, die het minst in het oog viel
en als eene hagedis in deze ledige ruimte
kruipend, verdween hij er weldra in.
Deze korenmjjt was zijne buitenplaats.
Hier kwam hij eene schuilplaats zoeken of
den nacht doorbrengen, wanneer hij ver van
zijn gewoon verbljjf door sneeuw, storm of
onweder verrast werd, of wanneer niemand in
den omtrek hem een schuilplaats wilde ver-
leenen.
Een veertigtal garven, die zeer behendig
binnen uit dezen hoop genomen waren, lieten
plaats genoeg over, om er in te staan, of
in te liggen. Verschillende voorwerpen, die
voor het gebruik onmisbaar waren, stoffeerden
deze zonderlinge woning van den stoutmoe-
digsten bedelaar uit het Zwarte Woud.
Een oude, versleten en op vele plaatsen
herstelde deken hing aan een emmer, die met
water gevuld was. Op een stuk plank, zwart
van den rook, lagen naast elkander een pijp,
een vuursteen en drie groote pakken tabak.
Uit vrees voor den honger hing midden in
Het oorlogsbestuur handhaaft zjjueischen
binnen de perken van het vorige jaar.
Keizer Wilhelm is gisteren in den
voormiddag om 11 uur van Potsdam naar
Berljjn vertrokken, om den Koning van
Denemarken te ontmoeten. De ontmoeting
had plaats op het station, van daar bega
ven zich de Keizer, de Koning en prins
W a 1 d e m a r van Denemarken, met hun
ne gevolgen, per trein naar Wildpark,
waar in het nieuwe paleis het dejeuner
werd gebruikt. De Keizer droeg de Deen-
sche admiraalsuniform, koning C h r i s t i-
a a n de Pruisische uniform. De vorsteljj-
de pe sonen werden op hun tocht door
Berlijn eerbiedig door het publiek begroet
De Rijkskanselier en de Deensche gezant
gingen met dezelfden trein naar Wildpark
De Koning van Denemarken vertrekt te
2,56 naar Gmünden, de Keizer om 3 uur
naar Goehrde.
Ia de Memorie van toelichting van het
wetsontwerp door C o m b e s in de Fran-
sche Kamer gebracht, waarbjj aan alle
Congregaties het geven van onderwijs
wordt vsrboJen, is bepaald, dat binnen
vgf jaar tgd voorvoldoende leekenooderwgs
moet gezorgd worden.
Het ontwerp bepaalt dat de congrega
ties van alle recht om onderwjjs te geven
verstoken zullen zjjB, maar daar reeds nu
geen geesteljjken-scholen voor meer-uit-
breid en hooger onderwijs bestaan, treft
het alleeD de congregaties die zich met
lager onderwjjs bezig houden.
De minister berekent, dat een uitgave
van 25 millioen francs, over vgf jaren
verdeeld, op de begrooting zal moeten
worden gebracht, om de gevolgen vaD
dezen maatregel te bestrjjden en om over
al voldoende openbare scholen op te
richten.
Dit ontwerp-wet toont, dat minister
Combes den strjjd met de onbeschoftste
brutaliteit doorzet en zjjn plan tot op
heffing van het geestelgken-onderwgs
volkomen tot uitvoering wil brengen.
Te Saint-Etiennein het Departement
Haute— Loire heeft een geweldigde
sneeuwstorm gewoed.Deaangtrichte schade
is zeer groot, een trein werd onder de
SDeeuw bedolven, telegraafpalen werden
omgeworpen, de dienst van telegraaf en
telefoon werd verbroken, terwjjl na den
storm een ongemeen dikke mist ontstond.
Twee mannen werden gedood door een
electrische draai die onder het gewicht
vau de sneeuw doorgebroken was.
Volgens den redacteur van het W «ie-
ner Fremdenblatt»die een interview heeft
gehad met den leider der Macedonische
beweging, zullen de hervormingsvoorstel-
hn van Oostenrgk en Rusland niets uit
werken en maken de Macedoniers zich
een stuk brood aan een touw, opdat de
ratten of muizen er niet aan zouden kunnen
I komen.
I Toen hij binnen was, trok Jean George
Peck de drie garven naar zich toe en legde
ze weer netjes op de plaats. Op deze manier
sloot hij zijne deur. Daarop rolde hij zich
in zijne deken na eene teug water gedron
ken te hebben en sliep weldra in, als iemand,
die een vermoeienden dag achter den rug
heett.
Terwijl hjj snorkte, om den rijken bezitter
dezer korenmij ten jaloersch te miken, opende
La Marannclé door de frischheid der nacht
lucht weder tot zich zelve gekomen, de oogen
en keek rol verwondering om zich heen.
Duizend verwarde gedachten verdrongen el
kander in haar hoofd. Zij kon met verklaren
hoe zjj op den kant van het pad gekomen was
dat langs het ravijn liep.
Met het hoofd in de handen trachtte zij
hare gedachten te verzamelen en vroeg zich
af, of alles niet een wreede droom wasMaar
niet lang duurde het, of de gebeurtenissen,
die eenige uren geleden voorgevallen waren,
kwamen haar weer helder voor den geest.
Zij meende den sergeant te zien, die zich
met eene wanhopige poging aan den boomstam
vastklemde; zij meen ie ook den angstkreet te
hooren, dien hjj slaakte op het oogenblik dat
zij hem in zjjn val meesleepte.
Maar dooi welk wonder was zjj nu nog le
vend? Welke hand had haar aan den afgrond ont
rukt? Voor dit geheim stond haar verstand
stil. Het scheen haar onmogelijk, dat hare
gereed om in het volgend jaar den op
stand te hervatten, tenzjj Europa toe
stemt in het schenken van volkomen
autonomie aan Macedonië en het beheer
van elk district opdraagt aan een gou
verneur door de Mogendheden aange
wezen.
De Sultan, zoo meldt men, is met dit
denkbeeld zeer ingenomen; waarschijn
lijk omdat het weer wat anders is dan
de Mogendheden voorstellen, en hg dus
in het geven van voorkenr, aanleiding
vinden kan voor nieuwe aarzelingen en
verschuivingen.
De gezanten van Rusland en Oosten
rgk hebben geen principieele bezwaren
tegen de oplossing, door Zo n ts j e f aan de
hand gedaan maar zjjn overtuigd, dat
die oplossing niet te verkrjjgen is, tenzjj
de Earopeesche districts-commissarissen
de controle krjjgen op de schriftelijke en
telegrafische coriespondentie tusschen de
Tarksche Regeering en hare ambtenaren
in Macedonië. En dat is een punt, waar
over de Sultan zich nog wel tweemaal
zal bedenken.
Hofberichten. H. M. de Koningin eu
Prins Hen d r i k zjjn te ruim 2 uur met
den Koninklijken trein van het Loo naar
'sGravenhage vertrokken. Het Echtpaar
wandelde te voet Daar het perron.
H. M. de Koningin droeg een bou
quet. Een talrjjk publiek juichte bjj het
verschjjnen de vorstelijke personen toe.
Op het perron waren de burgemeester en
de hofarts Pot met wie handdrukken
gewisseld werden. De trein vertrok on
der een luid hoera der aanwezigen.
De trein bestond uit 4 salonrjjtuigen,
waarvan weder een personenrijtuig en
drie bagagewagens, Het Hof wordt einde
April op het Loo terug verwacht.
Over de aankomst te 's-Gravenhage ver
wijten wij naar de laatste berichten.
Verkeerde manieren. Ia een driestar
geeft de Standaard van heden den Leid-
schen professor Yander V 1 u g t te ver
staan, dat hjj in de Tweede Kamer, spre
kende over den Heiligen Geest te ver ging,
en dat hetgeen hg sprak pgnljjk aandoet.
Gg voelt dat misschien niet, zeide de Mi
nister, maar ons doet een dergelgk ge
bruik van heilige zaken en namen pjjn.
In plaats van hieruit leering te trek
ken, gaat thans de Nieuwe Courant, een
warme bewonderaar van Prof. Yander
V 1 u g t, dit gebruik overnemen.
In haar Kamerverslag van Dinsdag 15
December no. 564 schrjjft deiY.Gt. de rede
van den heer Staalman bg de ma-
rinebegrooting behandelend, aldus
«De heer Staalman, die blgkbaar
«voor dezen Minister een zwak heeft,
«deed uitermate vriendelgkwellicht is
«hieraan de omstandigheid, dat beider
«levensraderen geacht worden op de spil
«der wedergeboorte te draaien, niet ge-
«heel vreemd.»
worsteling met den werver op deze eenzame
plaats en midden in den nacht nog een
andere getuige kon gehad hebben, dan den
Hemel.
Toch was het mogeljjk, dat Frits uit de
verte den uitslag van dit vreeseljjk duel be
merkt hadzonder twjjfel had hjj haar gered
en dat zij hem niet bij zich zag kwam zeker,
omdat hij touwen in de hut was gaan halen.
Verschrikt over het gevaar, waaraan de de
serteur zich blootstelde, verzamelde de wedu
we wat haar nog aan kmoht en moed over
bleef en sloeg in alle haast den weg naar hare
woning in.
Eensklaps bemerkte zjj haar vjjand Gaspard
Melzer, die haar tegemoet kwam. Hjj liep
haastig, zjjne pet had hij tot over de ooren
neergetrokken, de kraag van zijne oude groene
jas opgezet, voor den guren morgenwind, de
beide handen in de rakken, wat wel zoo eer-
ljjk was als in de zakken van anderen.
Daar La Marannclé er veel belang bjj had,
om het gerncht te voorkomen, dat zjj den
nacht buitenshuis had doorgebracht, verschool
zjj zich achter eene groene haag met het voor
nemen te wachten, tot de oude man voorbjj
zou zjjn.
Het was ongeveer vier uur in den mor
gen.
(Wordt vervolgd)
