No. 5611
Woensdag 3 Februari 1904.
28ste Jaargang
Ïï)ag6laó voor <3ftoorö- on SCuió-dCollanó.
Voort, altijd voort.
Truitjes Huwelijk.
BUBEAU St, Jansstraat. Haarlem.
BUITENLAND.
Hoe de measohea zija.
Duitschland.
Belgie.
Italië.
Frankrijk.
Kerkvervolging in Frankrijk
Rusland en Japan.
HuliltilNlllt ClllftilT.
ABONNEMENTSPRIJS,
Per 3 maanden voor Haarlemf 1,20
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post>1,50
Voor het buitenland 2,90
Afzonderlijke nummers0,03
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen.
Hoof dredacteur-Directeur W. KÜPPERS.
A1NXÏEND
PHIJS DBE ADVEBTENTIEN.
Van 16 regels 50 Cents
Elke regel meer7l/f r
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie h Contant.
ACUTE MA NON AGITATE
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Génerale Publicité, Etrangère
G.L. DAÜBE Co JOHN., F. JONES SuecParis Slbis Faubourg Montmartre.
Zoo jaagt het leveD.
Als 't stoomros, dat g'llend langs de
spoorljja vliegt.
Als 't zeekasteel dat dreunend stam
pend de golven doorklieft van den Oce
aan.
Als de electrische vonk, door metalen
'noeren of vrjj uitspattend in de hooge
lucht.
Zoo, waarlgk, zoo jaagt het leven.
Wil niet trachten zjjn snelheid te bere
kenen 't zou van korten duur reeds te
veel tjjd u vragen.
Maar zie dat ongeluk, dat sterfgeval te
midden van het stratengewoel der drukke
stad.
Waar de politie zich bjj haast.
Ook wel de behulpzame hand, die den
stervenden binnenshuis of naar bet hos
pitaal draagt.
Maar toch vooral ook de mannen der
Wet, de bewakers der orde.
Opdat geen enkel oogenblik er stilstand
zjj in den dichten stroom, die voortgaat
langs den weg.
Die voortgaat in gejuich vaa vreugde,
of in beslommering van zorgen, om 't
even.Maar die geen enkel oogenblik wenscht
opgehouden te worden, omdat daar iemand
le vallen, te sterven kwam.
De menschen gaan weer voort langs
hetzelfde punt, waar Btraks een hunner
natuurgenootea de eeuwigheid intrad de
rgtuigen ratelen, de trams gigden bellend
Voort.
Eeu paar regels in de courant, als 't
een onbekend man is geweest, dat slacht
offer.
Een grootere bespreking, als 't iemand
Van naam was.
Een heel blad misschien als 1( een be
roemdheid i« geweest of een algemeen
geëerd en bemind man.
Maar 't een zoo goed als 't ander is
epoedig vergeten: het leven moet toch
geleefd worden; daar is geen plaats voor
de dooden.
Den dof-zwarten lgkwagen zien we niet
<oo lief als de bruidskoets vol schittering.
Doch als ons oog van zjjn netvlies het
beeld heeft verloren, is ook de gedachte
uit onzen geest.
Geen tjji voor beschouwingen.
Ons hart klopt ah de onrust van het
uurwerktijr op tik, klop op klop.
lederen tik, iedere klop is een Btap op
den weg tusschen wieg en graf, dien weg
die voor den eene korter nog dan voor
den ander is.
FEUILLETON,
Vervolg.)
Het moest zeker wel dikwjjls voorkomen,
dat vreemdelingen deze schoone kerk binnen
baden en daardoor stoornis veroorzaakten
d»t meende ten minste Frans Linden uit dezen
jdik te verstaan. Met ingehouden adem bleef
hï nu tegen den ouden kerkstoel geleund
"ta&n en zijne oogen volgden elke beweging
de slanke meisjesgestalteterwijl zij 'nu
pt kind in de armen nam en naar den gees-
'ijka toeging.
Mijnheer pastoor, klonk de zachte stem,
^Sne zuster is helaas weggebleven.
..He geesteljjke hief het hoofd op. Dan kondt
(Pj wel hjj zag de oudste vrouw aan
tweede getuige dienst doen.
Varans Linden stond plotseling in hetloop-
k naast het jonge meisjehij wist zelf niet
®cht goed, hoe hg daar zoo snel gekomen
*as.
Veroorloof mij de plaats als tweede ge
ks te Jvervullen, sorak hg. Ik kwam toe-
tuii
in' de kerk, ik ben hier nog B
Qteemd, ik wil echter de eerste gelegenheid,
op jn m\jne nieuwe woonplaats een Christen-
u.t te vervullen, niet voorbjj laten gaan.
Hjj had gevolg gegeven aan eene oogen-
Eén stap, één tik, ééu klop is de laatste,
wg denkeu er niet aau.
Zelf zullen wij ook vergeten zjjn, zoo
snel als wg de anderen vergeten. Wij
vragen er niet naar.
Huis en hof, groot of kleio,opgetrok
ken als een overheerschend paleis of el
lendig bouwvallig, kruipend laag bjj den
grond, ons geld en ens goed, veel of
weinig, langer zal dat alles bestaaD dan
wg zelf.
Speelgoed is het voor verschillende
kinderenna ons zullen anderen er mee
spelen.
Dat weet ieder, dat weten wij allen.
Maar ook om dit te hedenkeo, ver
langen wg niet lastig te worden geval
len.
Want het leven jaagt, het jaagt ons
altgd voort.
Het leven dat toch reeds, cverdwjjnt
als het spoor van een wolk, dat als
een nevel optrekt voor de stralen der
zon»
Hoe moet het hem te moele zjji, die
niets dan stof ziet in den mensch, in alle
dingen der aarde.
Omdat de boomeu vergaan, omdat
de dieren neervallen en hnn ljjk ver
teert, omdat zelfs die heerljjke tempel
waarin de menscheljjke ziel gewoond
heeft, zoo spoedig dezen hem heett ver
laten, tot bederf overgaat en het vernie-
tigensproces begint, te walgelijk om te
aanschouwen, daarom, zoo redeneeren die
ongelukkigen, daarom gelooven wg niet
aau een onsterfelijke ziel.
Die heerlgke ziel, die gelgkenis met
onzen Schepper, zou das uiets anders
zjj a als een buitengewoon ontwikkeld
instinct, opgevoerd tot onbegrjjpelgke
hoogte; scheppend de heerlijkste gees
tesvruchten, domineereud op de krachtigste
wjjze over steen en staal, over krachten
zelfs dar natuur; die heerlgke wil, welke
z >0 krachtige acten stelt.
Dat alles zou eindigen voor goed, zou
eindigen ten ééuen male, als ophoudt het
kloppen van ons hart, als voorbg is ge
gaan de korte spanne tjjds, welke
voor ons de geboorte en den dood tot
grenzen heeft.
En men begrjjpt wat volgen zougeen
bestraffing, geen belooning hier namaals,
hier op aarde een geheele vergoding van
het stof.
Hoe duidelijk lichtend staat ons de
engel des Geloofs hier bjj met zgn bran
dende fakkel. Ons leerend niet te over
schatten het kort en «luchtig bestaan in
dit onderaardsche, maar toch te woek-
kelijke opwelÜDg, en hij werd begrepen. Het
is een arm kind, dat reeds zijnen vader ver
loren heeft, mijnheer, antwoordde de geeste
lijke vier weken voor zjne geboorte, veron
gelukte de vader. Gg doet een goed werk.
Komaan, Engelman, schrijf den naam van den
getuige in het iloo, boek.
//Karei, Max Frans L'nden,// zeide de jonge
man.
En nu stonden zjj samen voor den herder,
deze be'de menschen, die een kwartier geleden
nog geen vermoeden van elkanders nabjjheid
gehad hadden zjj hield het sluimerende kind
in de armenzjj had de oogen nog niet op
geslagen, een donkere blos van verrassing
gloeide op het teere gelaat en net eenvoudige
kantwerk aan het kussen van den doopeling
trilde zacht..
He geestelijke sprak slechts weinige woor
den, maar zjj hadden in beider harten een
zonderlingen naklank. Linden zag neer op
het bruine diep gebogen hoofd naast zich,
dan lagen twee handen op het armoedige
bedje van den zuigeling, twee warme jonge-
menschenhanden, dicht naast elkander, en van
beider lippen kwam een duideljjk verstaan
baar ja, als antwoord op de vragen van den
geestelg'ke. Toen de plechtigheid voorbg was,
drukte het meisje het kind. een kus op het
kleine, roode gezichtje, dan kwam zij na r
Linden toe, en hare ongen keken hem aan
met eene mengeling van verwondering en
dankbaarheid.
Ik dank n, mijuheer, sprak z'j en legde
een oogenblik de kleine hand in zijne rech-
ren met de dsgen ons gegeven, omdat
er zooveel te verdienen, zooveel te ver
liezen staat.
Al zgn die dagen dan ook kort, al
jaagt het leven ons ook voort met niet
minder haastige jacht
Nu velen den godsdienst gebruiken als
een dekmantel voor hun listen en lagen
en zich keeren tot heD, die edel denken
en handelen, vinden wg het niet onaar
dig er eens op te wjjzen, dat 't zoo al
tijd geweest is en ook wel altjji zoo
bljjven za'.
Gaan wg in het verre verleden terug
dan zien wij hoe Socrates, de beroemde
wjjsgeer, door zgn vjjanden werd belaagd,
hoe zjjne uitstekende wgsheid en deugd
doir den grooten hoop zjjaer czeer be
dorven» medeburgers, hem haat en ver
achting op den hals haalde. Zjj lasterden
hem en trachtten hem op allerlei wijzen
belacheljjk te maken. Toen dit niets
baatte, klaagden zjj hem openljjk aan.
Zjj beschuldigden hem, dat hg aan de
goden zjjner vaderstad niet gelooide en
door zgne leeriogen ook de jeugd bs-
dierf, waarom hg als gevaarlgk voor den
Staat terechtgesteld behoorde te worden.
Socrate», raeds een grjjsaard van 70 jaren,
vond het zjjner onwaardig, zich tegen
zulke aanklachten uitvoerig te verdedigen.
Hij beriep zich op zgn openbaar leven,
betuigde, dat hg sedert 30 jaren niets meer
behartigd had, dau zgne medeburgers
dengdzamei te maken, en dat een god-
deljjke stem hem daartoe aangedreven
had.
Een zoo vrjj moedige verdediging ver
bitterde de rechters, want zjj haf den
verwacht, dat hjj evenals andere misda
digers door eene lange rede oader bid
den en tranen om medeljjien en ontfer
ming zou smeeken. Daarom zonden zjj
hem voorloopig naar de gevangenis,
In de eerstvolgende vergaiericg wer
den de stemm'-n over hem verzam ld.
Eene geringe meerderheid van drie stem
men veroordeelde hem ter dood. Socra
tes hoorde zgne veroordeeling tot dea
giftbreker met de grootste bedaardheid
aan, maar zgne leerlingen niet. Zjj gin
gen met tranen in de oogen smeekende
naar de rechters en boden eene groote
som voor de vrjjheid van hun leeraar.
Zjj werden echter afgewezen.
En al de eeuwen door :s 't er niet
beter op geworden. Ook nu nog heerscht
er haat en njjd onder de menschen.
Wél hjj die zgn plicht betracht en
V o n d e I's Koniug Davids Harpzan-
gen ter harte neemt, waarin de groo
te dichter o. m. zegt
Welzalig is de man, die met godloozen
Niet aanspant, noch het spoor houdt van de
boozen
Noch op de bank des snooden schimpers zit
Maar puur uit lust Gods wetten volgt, zijn wit
En noemt vermaak aandachtig t' Overleggen,
Zoo 's nachts als daags, wat hein Gods wet
wil zeggen.
ter, ik dank u uit naem der arme vrouw,
de moeder het was zoo goed van u
Dan een onnavolgbaar trotsch knikje met
het kleine kopje en zij ging, terwijl haar
zwaar zijden kleed zacht ruiscbte. Aan de
deur in den helderen zonneschijn van het
binnenvallende daglicht, zig zij nog eens naar
hem op. Bewegingloos was hjj in het doop
hek blgven staan, om haar na te kjjken; het
was, of zij nogmaals met haar bleek gelaat
knikkend groette, dan was zjj verdwenen.
Frans Linden was alleen in de stille kerk
achtergebleven. Wie mocht zij toch wel zgn,
die daar zoo even naast hem gestaan had
riet 'geklingel eener schel deed hem omzien,
de koster met den sleutelbos maakte zich ge
reed, de kerk te sluiten.
Gij wilt de deur toedoen, oude vriend,
zeide hjj, ik ga al. Dan kwam hij een paar
schreden terug, of bjj van gedachten veran-
djrde.
Wie was die jonge dame? wilde hij
vragen, maar de woordèn wilden hem niet
over de lippen, hij beschouwde daarom nog
eenige ongenblikken het in helle kleuren schit
terende schilderwerk der hooge ramen.
Die zjjn eenig schoon, prees de koster,
en worden altjjd zeer bewonderddat daar
is uit het jaar 1611, de uittocht van de kin
deren Israels, een geschenk van de abdisse
AnDa uit het gindsche slot. Zij moet, zooals
men zegt, eene voorliefde voor deze kerk ge
had hebben, maar onze Benedictakerk is dan
ook de schoonste uit den heelen omtrek.
Frans Linden knikteDaar kunt gij wel
De Regeering te Barljjn heeft afwjjzend
beschikt op het verzoekschrift der Kamers
van Landbouw om voortaan grondeige
naren vrjj te stellen van het betaleu van
premiën voor dejverzekering tegen invali
diteit en ouderdom van buitenlandsche
arbeiders. Zjj wenscht geeu premie te
stellen op het ia dienst nemen vaa bui-
t nlandsche arbeiders, waarop feiteljjk de
gevraagde ontheffing zou neerkomen.
Uit Neurenberg wordt geseind
De onderofficier Bec hto ld van het
zesde regiment cavalerie en de soldaat
Beck van hetzelfde regiment zgn door
den krijgsraad veroordeeld, de eerste tot
6'/3 maand gevangenisstraf en degrada
tie, laatstgenoemde tot drie maanden ge
vangenisstraf.
Bechtold had Beek bevolen een
recruut, die zich niet snel genoeg om-
draalde, een paar slagen toe te dienen.
Beek gaf den recrunt een zoo hevigen
slag, dat de man tegen een dear aanviel
en met zgn nek tegen de knop van de
dear stootte. De recruut viel bewuste
loos neer en kreeg een ontsteking van 't
«uggemerg, waardoor hjj langen tjjd ziek
bleef.
Omtrent het bericht eener verloving van
prinses Clémentine van België met
den Prins van Turgn, wordt nader ge-
meldt
De Prinses is twee jaar geleien een
voorstel tofcdit huweljjkgedaan,doch zjj heeft
kortaf geweigerd, er bg voegende dat ze het
bf sluit genomen had niet te huwen, met
voor oogen de weinig gelukkige echt-
vereenigingen harer beide zusters prin
ses Louise, gehuwd met den prins
van Saxen Koburg, en prinses Stepha
nie, weduwe van kroonprins Rudolf,
op ditoogenblik gravin de Lonyay.
Te Rome hebben de protestanten
250.000 franks verzameld om een kerk
te bouwen die den uaam zou krjjgen van
Lutheiskerk.
Keizer Wilhelm heeft aan de Duit-
schers aldaar 'ateu weten, het hem aan
genaam zou zjju, met den eerbied aan
den Paus verschuldigd, den naam van
Luther achterwege tela ten. Hierover zgn
de protestanten aan het twisten, waar
door het heele plan in duigen dreigt te
vallen
Zekere Violet te Amiens, heeft
Vrijdag zgn vrouw en schoonmoeder te
S int-Sauveur, waar zgn vrouw vertoef
de, door revolverschoten gedood.
De moordenaar beroofde zich daarna
gelijk in hebben, sprak hjj j op verstrooiden
toon. Dan overhandigde hjj den man eene
kleine som gelds voor den doepeling en ging
de kerk uit.
Spoedig daarna was hjj op weg naar huis.
Donker teekenden zich de omtrekken der
bergtoppen af tegen den helder rooden avond
hemel, en steeds nader kwam de kerktoren
van Riendorf. Het scheen hem niets vreemds
meer te zijn, zooals heden morgen noghet
eerste, heerljjke bewustzijn een eigen huis en
haard te hebben, doorstroomde zjjn ha-t. Op
den heuvel wendde hjj zich nogmaals om en
staarde naar de stad, en het oude slot groelte
hem als een oude bekende en hoor I Daar
zweefden op den adem van den avondwind
zachte klokketonen tot hem overmisschien
wel de klok van den St. Benedicta to
ren
II.
Truitje Baumhagen was snel het stille
kerkplein overgegaan, had in den tegenover
gelegen muur eene deur geopend en stond nu
op vaderlijken bodem.
Tamelijk haastig liep zjj over den met hoog
hout begroeiden weg van een in ouden Fran-
schen stijl aangelegden tuin en. over een ruim
plein het huis binnen. In de groote, gewelfde
gang trof zjj haren zwager, die naast eene hooge
velocipede stond, hjj was zeer elegant en naar
de nieuwste mode gekleed, op de blauwe das
fonkelde een kostbare steen evenals aan de
tijngevormde hand.
van het leven door zich een revolver
schot door het hoofd te jagen.
Het dorp ComeB in het Ande-De-
partement, is sedert een maand door de
sneeuw ingesloten. Men kan het dorp
niet genaken, waar de levensmiddelen
waarschjjnljjk weldra zollen nitgepnt zgn.
Maatregelen worden beraamd om den be
woners hulp te biedeD.
De zoon van den President der
Zwitsersche Republiek heeft zich om on
bekende redenen te Dyon doodgeschoten.
Te Parjjs is het bericht nit Rome
ontvangen, dat president Lo nbet bjj
zgn komst aldaar met grooten luister zal
worden ontvangen.
De publieke inschrijving voor dit doel
geopend, overschrjjdt nu reeds een be
drag van 33.000 franks.
De Rechtbank te Bagnères de Bigerre
heeft de eigendommen van de grot van
Lourdes buiten vervolging gesteld en als
eigendom van het bisdom var Tarbes
beschouwd.
De Bisschop van Tarbes heeft er alleen
het beheer over, zoodat de grot niet valt
onder het bereik van de Combes-
kliek.
Toen dezer dagen de commissaris van
politie S a r f y, onder bescherming van
300 gendarmen de school te Rannée ver
zegelde, werden vjjf minuten later de
zegels door het verontwaardigde volk af
gerukt. Indien de schoolveizegeUar zich
niet spoedig had verwgderd, zou het zeer
slecht met hem zgn afgeloopen.
In Amerika acht men den vrede tus
schen Rusland en Japan verzekerd.
Te New-York heeft de Engelsche Con
sul-generaal bg een Zaterdag gehouden
feestmaal te kennen gegeven, dat het
gevaar van een oorlog in Oost-Azië voor-
by is. Ook moet de Japansche gezant te
Washington vernomen hebben, dat het
Russisch antwoord aan Japan in zeer
tegemoetkomenden geest is gesteld.
Inmiddels is de Russische troepenbe
weging in omvang toegenomen. Zeven
Rassische regimenten bewogen zich ia
de richting der Yaloe-rivier, om Antoeng
te bezetten, en nog andere plaatsen, waar
van sommige gelegen zgn ten zuiden van
de Bankrivier.
De «Daily Mail» verneemt nit Chifoe,
dat de Japansche marinereserve gemo
biliseerd is, de vorige week werd de eer
ste leger-reserve gedeelteljjk mobiel ge
maakt.
Uit San-Franc isco wordt gemeld, dat
Japan en Rusland reeds contracten heb
ben afgesloten voor de levering van groote
hoeveelheden geconserveerd rnndvleeech te
Chincinnati, Chicago, Omaha en Kansas
City.
De agent van de Nippon Gnsen Kaisha
(Japansche Stoomvaart-Maatschappij) heeft
bericht ontvangen, dat de Japansche Re-
Hjj was blond, had eene donkere gelaats
kleur en eenen kleinen snorrebaard op de bo
venlip, en kon misschien dertig jaren tellen.
Een dienaar was bezig, het blinkende staal
van het voertuig met een wollen lap af te
wrjjven.
Nu, vroeg het jonge meisje op vrien-
delijken toon, wilt gjj nog gaan rjjden, Ar
thur
Gaan reizen, bedoelt gij, Truitje f Ja, ja,
Wat moet men aanvangengaf hjj op verdrie-
tigen toon ten antwoord.
JeDny heeft immers heden bjj wjjze van uit
zondering weer eens een damesthee aange
richt wat moet ik daar nu bjj doen Ik
rijd met Karei Roden naar Bodenstedt
ieder mag zien, waar hg' bljjft.
Ik wil eerst naAr boven, knikte het
meisje, en haar eens de les lezen, ik ben boos
op Jenny.
Nu, als gij dan maar niet aan het kort
ste eind trekt, lieve schoonzuster, riep Ar
thur Friednch lachend uit. Zjj schudde ern
stig het hoofd en liep de braede trap op,
waarvan de donkere sierljjk uitgesneden leu
ning goed harmonieerde met het vuurroode
Smyrnasche tapjjt, dat de treden bedekte en
door prachtig blinkende koperen staven vast
gehouden werd.
Wordt vervolgd)