No. 5611 Woensdag 3 Februari 1904. 28ste Jaargang Ïï)ag6laó voor <3ftoorö- on SCuió-dCollanó. Voort, altijd voort. Truitjes Huwelijk. BUBEAU St, Jansstraat. Haarlem. BUITENLAND. Hoe de measohea zija. Duitschland. Belgie. Italië. Frankrijk. Kerkvervolging in Frankrijk Rusland en Japan. HuliltilNlllt ClllftilT. ABONNEMENTSPRIJS, Per 3 maanden voor Haarlemf 1,20 Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post>1,50 Voor het buitenland 2,90 Afzonderlijke nummers0,03 Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen. Hoof dredacteur-Directeur W. KÜPPERS. A1NXÏEND PHIJS DBE ADVEBTENTIEN. Van 16 regels 50 Cents Elke regel meer7l/f r Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie h Contant. ACUTE MA NON AGITATE Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Génerale Publicité, Etrangère G.L. DAÜBE Co JOHN., F. JONES SuecParis Slbis Faubourg Montmartre. Zoo jaagt het leveD. Als 't stoomros, dat g'llend langs de spoorljja vliegt. Als 't zeekasteel dat dreunend stam pend de golven doorklieft van den Oce aan. Als de electrische vonk, door metalen 'noeren of vrjj uitspattend in de hooge lucht. Zoo, waarlgk, zoo jaagt het leven. Wil niet trachten zjjn snelheid te bere kenen 't zou van korten duur reeds te veel tjjd u vragen. Maar zie dat ongeluk, dat sterfgeval te midden van het stratengewoel der drukke stad. Waar de politie zich bjj haast. Ook wel de behulpzame hand, die den stervenden binnenshuis of naar bet hos pitaal draagt. Maar toch vooral ook de mannen der Wet, de bewakers der orde. Opdat geen enkel oogenblik er stilstand zjj in den dichten stroom, die voortgaat langs den weg. Die voortgaat in gejuich vaa vreugde, of in beslommering van zorgen, om 't even.Maar die geen enkel oogenblik wenscht opgehouden te worden, omdat daar iemand le vallen, te sterven kwam. De menschen gaan weer voort langs hetzelfde punt, waar Btraks een hunner natuurgenootea de eeuwigheid intrad de rgtuigen ratelen, de trams gigden bellend Voort. Eeu paar regels in de courant, als 't een onbekend man is geweest, dat slacht offer. Een grootere bespreking, als 't iemand Van naam was. Een heel blad misschien als 1( een be roemdheid i« geweest of een algemeen geëerd en bemind man. Maar 't een zoo goed als 't ander is epoedig vergeten: het leven moet toch geleefd worden; daar is geen plaats voor de dooden. Den dof-zwarten lgkwagen zien we niet <oo lief als de bruidskoets vol schittering. Doch als ons oog van zjjn netvlies het beeld heeft verloren, is ook de gedachte uit onzen geest. Geen tjji voor beschouwingen. Ons hart klopt ah de onrust van het uurwerktijr op tik, klop op klop. lederen tik, iedere klop is een Btap op den weg tusschen wieg en graf, dien weg die voor den eene korter nog dan voor den ander is. FEUILLETON, Vervolg.) Het moest zeker wel dikwjjls voorkomen, dat vreemdelingen deze schoone kerk binnen baden en daardoor stoornis veroorzaakten d»t meende ten minste Frans Linden uit dezen jdik te verstaan. Met ingehouden adem bleef hï nu tegen den ouden kerkstoel geleund "ta&n en zijne oogen volgden elke beweging de slanke meisjesgestalteterwijl zij 'nu pt kind in de armen nam en naar den gees- 'ijka toeging. Mijnheer pastoor, klonk de zachte stem, ^Sne zuster is helaas weggebleven. ..He geesteljjke hief het hoofd op. Dan kondt (Pj wel hjj zag de oudste vrouw aan tweede getuige dienst doen. Varans Linden stond plotseling in hetloop- k naast het jonge meisjehij wist zelf niet ®cht goed, hoe hg daar zoo snel gekomen *as. Veroorloof mij de plaats als tweede ge ks te Jvervullen, sorak hg. Ik kwam toe- tuii in' de kerk, ik ben hier nog B Qteemd, ik wil echter de eerste gelegenheid, op jn m\jne nieuwe woonplaats een Christen- u.t te vervullen, niet voorbjj laten gaan. Hjj had gevolg gegeven aan eene oogen- Eén stap, één tik, ééu klop is de laatste, wg denkeu er niet aau. Zelf zullen wij ook vergeten zjjn, zoo snel als wg de anderen vergeten. Wij vragen er niet naar. Huis en hof, groot of kleio,opgetrok ken als een overheerschend paleis of el lendig bouwvallig, kruipend laag bjj den grond, ons geld en ens goed, veel of weinig, langer zal dat alles bestaaD dan wg zelf. Speelgoed is het voor verschillende kinderenna ons zullen anderen er mee spelen. Dat weet ieder, dat weten wij allen. Maar ook om dit te hedenkeo, ver langen wg niet lastig te worden geval len. Want het leven jaagt, het jaagt ons altgd voort. Het leven dat toch reeds, cverdwjjnt als het spoor van een wolk, dat als een nevel optrekt voor de stralen der zon» Hoe moet het hem te moele zjji, die niets dan stof ziet in den mensch, in alle dingen der aarde. Omdat de boomeu vergaan, omdat de dieren neervallen en hnn ljjk ver teert, omdat zelfs die heerljjke tempel waarin de menscheljjke ziel gewoond heeft, zoo spoedig dezen hem heett ver laten, tot bederf overgaat en het vernie- tigensproces begint, te walgelijk om te aanschouwen, daarom, zoo redeneeren die ongelukkigen, daarom gelooven wg niet aau een onsterfelijke ziel. Die heerlgke ziel, die gelgkenis met onzen Schepper, zou das uiets anders zjj a als een buitengewoon ontwikkeld instinct, opgevoerd tot onbegrjjpelgke hoogte; scheppend de heerlijkste gees tesvruchten, domineereud op de krachtigste wjjze over steen en staal, over krachten zelfs dar natuur; die heerlgke wil, welke z >0 krachtige acten stelt. Dat alles zou eindigen voor goed, zou eindigen ten ééuen male, als ophoudt het kloppen van ons hart, als voorbg is ge gaan de korte spanne tjjds, welke voor ons de geboorte en den dood tot grenzen heeft. En men begrjjpt wat volgen zougeen bestraffing, geen belooning hier namaals, hier op aarde een geheele vergoding van het stof. Hoe duidelijk lichtend staat ons de engel des Geloofs hier bjj met zgn bran dende fakkel. Ons leerend niet te over schatten het kort en «luchtig bestaan in dit onderaardsche, maar toch te woek- kelijke opwelÜDg, en hij werd begrepen. Het is een arm kind, dat reeds zijnen vader ver loren heeft, mijnheer, antwoordde de geeste lijke vier weken voor zjne geboorte, veron gelukte de vader. Gg doet een goed werk. Komaan, Engelman, schrijf den naam van den getuige in het iloo, boek. //Karei, Max Frans L'nden,// zeide de jonge man. En nu stonden zjj samen voor den herder, deze be'de menschen, die een kwartier geleden nog geen vermoeden van elkanders nabjjheid gehad hadden zjj hield het sluimerende kind in de armenzjj had de oogen nog niet op geslagen, een donkere blos van verrassing gloeide op het teere gelaat en net eenvoudige kantwerk aan het kussen van den doopeling trilde zacht.. He geestelijke sprak slechts weinige woor den, maar zjj hadden in beider harten een zonderlingen naklank. Linden zag neer op het bruine diep gebogen hoofd naast zich, dan lagen twee handen op het armoedige bedje van den zuigeling, twee warme jonge- menschenhanden, dicht naast elkander, en van beider lippen kwam een duideljjk verstaan baar ja, als antwoord op de vragen van den geestelg'ke. Toen de plechtigheid voorbg was, drukte het meisje het kind. een kus op het kleine, roode gezichtje, dan kwam zij na r Linden toe, en hare ongen keken hem aan met eene mengeling van verwondering en dankbaarheid. Ik dank n, mijuheer, sprak z'j en legde een oogenblik de kleine hand in zijne rech- ren met de dsgen ons gegeven, omdat er zooveel te verdienen, zooveel te ver liezen staat. Al zgn die dagen dan ook kort, al jaagt het leven ons ook voort met niet minder haastige jacht Nu velen den godsdienst gebruiken als een dekmantel voor hun listen en lagen en zich keeren tot heD, die edel denken en handelen, vinden wg het niet onaar dig er eens op te wjjzen, dat 't zoo al tijd geweest is en ook wel altjji zoo bljjven za'. Gaan wg in het verre verleden terug dan zien wij hoe Socrates, de beroemde wjjsgeer, door zgn vjjanden werd belaagd, hoe zjjne uitstekende wgsheid en deugd doir den grooten hoop zjjaer czeer be dorven» medeburgers, hem haat en ver achting op den hals haalde. Zjj lasterden hem en trachtten hem op allerlei wijzen belacheljjk te maken. Toen dit niets baatte, klaagden zjj hem openljjk aan. Zjj beschuldigden hem, dat hg aan de goden zjjner vaderstad niet gelooide en door zgne leeriogen ook de jeugd bs- dierf, waarom hg als gevaarlgk voor den Staat terechtgesteld behoorde te worden. Socrate», raeds een grjjsaard van 70 jaren, vond het zjjner onwaardig, zich tegen zulke aanklachten uitvoerig te verdedigen. Hij beriep zich op zgn openbaar leven, betuigde, dat hg sedert 30 jaren niets meer behartigd had, dau zgne medeburgers dengdzamei te maken, en dat een god- deljjke stem hem daartoe aangedreven had. Een zoo vrjj moedige verdediging ver bitterde de rechters, want zjj haf den verwacht, dat hjj evenals andere misda digers door eene lange rede oader bid den en tranen om medeljjien en ontfer ming zou smeeken. Daarom zonden zjj hem voorloopig naar de gevangenis, In de eerstvolgende vergaiericg wer den de stemm'-n over hem verzam ld. Eene geringe meerderheid van drie stem men veroordeelde hem ter dood. Socra tes hoorde zgne veroordeeling tot dea giftbreker met de grootste bedaardheid aan, maar zgne leerlingen niet. Zjj gin gen met tranen in de oogen smeekende naar de rechters en boden eene groote som voor de vrjjheid van hun leeraar. Zjj werden echter afgewezen. En al de eeuwen door :s 't er niet beter op geworden. Ook nu nog heerscht er haat en njjd onder de menschen. Wél hjj die zgn plicht betracht en V o n d e I's Koniug Davids Harpzan- gen ter harte neemt, waarin de groo te dichter o. m. zegt Welzalig is de man, die met godloozen Niet aanspant, noch het spoor houdt van de boozen Noch op de bank des snooden schimpers zit Maar puur uit lust Gods wetten volgt, zijn wit En noemt vermaak aandachtig t' Overleggen, Zoo 's nachts als daags, wat hein Gods wet wil zeggen. ter, ik dank u uit naem der arme vrouw, de moeder het was zoo goed van u Dan een onnavolgbaar trotsch knikje met het kleine kopje en zij ging, terwijl haar zwaar zijden kleed zacht ruiscbte. Aan de deur in den helderen zonneschijn van het binnenvallende daglicht, zig zij nog eens naar hem op. Bewegingloos was hjj in het doop hek blgven staan, om haar na te kjjken; het was, of zij nogmaals met haar bleek gelaat knikkend groette, dan was zjj verdwenen. Frans Linden was alleen in de stille kerk achtergebleven. Wie mocht zij toch wel zgn, die daar zoo even naast hem gestaan had riet 'geklingel eener schel deed hem omzien, de koster met den sleutelbos maakte zich ge reed, de kerk te sluiten. Gij wilt de deur toedoen, oude vriend, zeide hjj, ik ga al. Dan kwam hij een paar schreden terug, of bjj van gedachten veran- djrde. Wie was die jonge dame? wilde hij vragen, maar de woordèn wilden hem niet over de lippen, hij beschouwde daarom nog eenige ongenblikken het in helle kleuren schit terende schilderwerk der hooge ramen. Die zjjn eenig schoon, prees de koster, en worden altjjd zeer bewonderddat daar is uit het jaar 1611, de uittocht van de kin deren Israels, een geschenk van de abdisse AnDa uit het gindsche slot. Zij moet, zooals men zegt, eene voorliefde voor deze kerk ge had hebben, maar onze Benedictakerk is dan ook de schoonste uit den heelen omtrek. Frans Linden knikteDaar kunt gij wel De Regeering te Barljjn heeft afwjjzend beschikt op het verzoekschrift der Kamers van Landbouw om voortaan grondeige naren vrjj te stellen van het betaleu van premiën voor dejverzekering tegen invali diteit en ouderdom van buitenlandsche arbeiders. Zjj wenscht geeu premie te stellen op het ia dienst nemen vaa bui- t nlandsche arbeiders, waarop feiteljjk de gevraagde ontheffing zou neerkomen. Uit Neurenberg wordt geseind De onderofficier Bec hto ld van het zesde regiment cavalerie en de soldaat Beck van hetzelfde regiment zgn door den krijgsraad veroordeeld, de eerste tot 6'/3 maand gevangenisstraf en degrada tie, laatstgenoemde tot drie maanden ge vangenisstraf. Bechtold had Beek bevolen een recruut, die zich niet snel genoeg om- draalde, een paar slagen toe te dienen. Beek gaf den recrunt een zoo hevigen slag, dat de man tegen een dear aanviel en met zgn nek tegen de knop van de dear stootte. De recruut viel bewuste loos neer en kreeg een ontsteking van 't «uggemerg, waardoor hjj langen tjjd ziek bleef. Omtrent het bericht eener verloving van prinses Clémentine van België met den Prins van Turgn, wordt nader ge- meldt De Prinses is twee jaar geleien een voorstel tofcdit huweljjkgedaan,doch zjj heeft kortaf geweigerd, er bg voegende dat ze het bf sluit genomen had niet te huwen, met voor oogen de weinig gelukkige echt- vereenigingen harer beide zusters prin ses Louise, gehuwd met den prins van Saxen Koburg, en prinses Stepha nie, weduwe van kroonprins Rudolf, op ditoogenblik gravin de Lonyay. Te Rome hebben de protestanten 250.000 franks verzameld om een kerk te bouwen die den uaam zou krjjgen van Lutheiskerk. Keizer Wilhelm heeft aan de Duit- schers aldaar 'ateu weten, het hem aan genaam zou zjju, met den eerbied aan den Paus verschuldigd, den naam van Luther achterwege tela ten. Hierover zgn de protestanten aan het twisten, waar door het heele plan in duigen dreigt te vallen Zekere Violet te Amiens, heeft Vrijdag zgn vrouw en schoonmoeder te S int-Sauveur, waar zgn vrouw vertoef de, door revolverschoten gedood. De moordenaar beroofde zich daarna gelijk in hebben, sprak hjj j op verstrooiden toon. Dan overhandigde hjj den man eene kleine som gelds voor den doepeling en ging de kerk uit. Spoedig daarna was hjj op weg naar huis. Donker teekenden zich de omtrekken der bergtoppen af tegen den helder rooden avond hemel, en steeds nader kwam de kerktoren van Riendorf. Het scheen hem niets vreemds meer te zijn, zooals heden morgen noghet eerste, heerljjke bewustzijn een eigen huis en haard te hebben, doorstroomde zjjn ha-t. Op den heuvel wendde hjj zich nogmaals om en staarde naar de stad, en het oude slot groelte hem als een oude bekende en hoor I Daar zweefden op den adem van den avondwind zachte klokketonen tot hem overmisschien wel de klok van den St. Benedicta to ren II. Truitje Baumhagen was snel het stille kerkplein overgegaan, had in den tegenover gelegen muur eene deur geopend en stond nu op vaderlijken bodem. Tamelijk haastig liep zjj over den met hoog hout begroeiden weg van een in ouden Fran- schen stijl aangelegden tuin en. over een ruim plein het huis binnen. In de groote, gewelfde gang trof zjj haren zwager, die naast eene hooge velocipede stond, hjj was zeer elegant en naar de nieuwste mode gekleed, op de blauwe das fonkelde een kostbare steen evenals aan de tijngevormde hand. van het leven door zich een revolver schot door het hoofd te jagen. Het dorp ComeB in het Ande-De- partement, is sedert een maand door de sneeuw ingesloten. Men kan het dorp niet genaken, waar de levensmiddelen waarschjjnljjk weldra zollen nitgepnt zgn. Maatregelen worden beraamd om den be woners hulp te biedeD. De zoon van den President der Zwitsersche Republiek heeft zich om on bekende redenen te Dyon doodgeschoten. Te Parjjs is het bericht nit Rome ontvangen, dat president Lo nbet bjj zgn komst aldaar met grooten luister zal worden ontvangen. De publieke inschrijving voor dit doel geopend, overschrjjdt nu reeds een be drag van 33.000 franks. De Rechtbank te Bagnères de Bigerre heeft de eigendommen van de grot van Lourdes buiten vervolging gesteld en als eigendom van het bisdom var Tarbes beschouwd. De Bisschop van Tarbes heeft er alleen het beheer over, zoodat de grot niet valt onder het bereik van de Combes- kliek. Toen dezer dagen de commissaris van politie S a r f y, onder bescherming van 300 gendarmen de school te Rannée ver zegelde, werden vjjf minuten later de zegels door het verontwaardigde volk af gerukt. Indien de schoolveizegeUar zich niet spoedig had verwgderd, zou het zeer slecht met hem zgn afgeloopen. In Amerika acht men den vrede tus schen Rusland en Japan verzekerd. Te New-York heeft de Engelsche Con sul-generaal bg een Zaterdag gehouden feestmaal te kennen gegeven, dat het gevaar van een oorlog in Oost-Azië voor- by is. Ook moet de Japansche gezant te Washington vernomen hebben, dat het Russisch antwoord aan Japan in zeer tegemoetkomenden geest is gesteld. Inmiddels is de Russische troepenbe weging in omvang toegenomen. Zeven Rassische regimenten bewogen zich ia de richting der Yaloe-rivier, om Antoeng te bezetten, en nog andere plaatsen, waar van sommige gelegen zgn ten zuiden van de Bankrivier. De «Daily Mail» verneemt nit Chifoe, dat de Japansche marinereserve gemo biliseerd is, de vorige week werd de eer ste leger-reserve gedeelteljjk mobiel ge maakt. Uit San-Franc isco wordt gemeld, dat Japan en Rusland reeds contracten heb ben afgesloten voor de levering van groote hoeveelheden geconserveerd rnndvleeech te Chincinnati, Chicago, Omaha en Kansas City. De agent van de Nippon Gnsen Kaisha (Japansche Stoomvaart-Maatschappij) heeft bericht ontvangen, dat de Japansche Re- Hjj was blond, had eene donkere gelaats kleur en eenen kleinen snorrebaard op de bo venlip, en kon misschien dertig jaren tellen. Een dienaar was bezig, het blinkende staal van het voertuig met een wollen lap af te wrjjven. Nu, vroeg het jonge meisje op vrien- delijken toon, wilt gjj nog gaan rjjden, Ar thur Gaan reizen, bedoelt gij, Truitje f Ja, ja, Wat moet men aanvangengaf hjj op verdrie- tigen toon ten antwoord. JeDny heeft immers heden bjj wjjze van uit zondering weer eens een damesthee aange richt wat moet ik daar nu bjj doen Ik rijd met Karei Roden naar Bodenstedt ieder mag zien, waar hg' bljjft. Ik wil eerst naAr boven, knikte het meisje, en haar eens de les lezen, ik ben boos op Jenny. Nu, als gij dan maar niet aan het kort ste eind trekt, lieve schoonzuster, riep Ar thur Friednch lachend uit. Zjj schudde ern stig het hoofd en liep de braede trap op, waarvan de donkere sierljjk uitgesneden leu ning goed harmonieerde met het vuurroode Smyrnasche tapjjt, dat de treden bedekte en door prachtig blinkende koperen staven vast gehouden werd. Wordt vervolgd)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1904 | | pagina 1