No. 5678
Zaterdag 23 April 1904
29ste Jaargang
voor eSHooró
en Zuió-Jiollanó.
l t i
Amsterdamsche Brief.
HET GEHEIM
vaD een Vorstenhuis,
BUREAU St, Janestraat. Haarlem.
Er is op dit oogenblik te Amsterdam
niets, dat op bijzondere wjjze de aan
dacht van het publiek gaande maakt.
Geen enkele groote kwestie brengt de ge
moederen in beroering. Het bijna vol
tooi ie electrische tramnet heeft zich ge
leidelik over de stad ontwikkeld en wel
dra zal de laatste paardentram verdwe
nen zijn. De beweging tegen het Wa-
renhaus op den Dam is tot den norma
len warmtegraad afgekoeld, de uitsluiting
der Diamantbewerkers heeft door den
langen dnnr ook al veel aan belangstel
ling verloren, behalve daar waar het leed
pjjulgk gevoeld wordt. Alles gaat nu zjjn
gewonen gang of ten minste een gang,
waaraan men gewoon geraakt is. Zoo
preekt mea nu wear van eeu op handen
zjjnde werkstaking bjj da b ouwvakken,
dus van metselaars en timmerlieden, maar
niemand schjjni het zich erg aan te trek
ken Al even koud big ven de Am-
terdammers bij de zooveelste ontbinding
der Nederlandsche Opera, nu Ier Nutwe
onder leiding van de heeren Orelio,
P a u w e 1 s en anderen met zooveel op
hef aangekondigd en die dezen winter
volgens de verslagen van Dan. deLan-
g e, o, zoo prachtige en artistieke voor
stellingen hebben gegeven, maar naar het
schgnt o, zoo jj slechte cassa's gemaakt
hebben. Neen, dan weten P rits van Haar
lem en Nögjarath bjj Carré en «Flora»
beter de Amsterdamsche dubbeltjes los
te krggen. Of dat pleit voor den fjjnen
smaak bg da Amsterdammets, durf ik
niet zeggen. M tar 't rchjjnt wel, dat de
Amsterdamsche beurzen beter bestand
zijn tegen de entrees in de tingeltangels
dan die van 't Nederlandsch Tooneel en
de Groote Opera op het Leidsche Plein
dat de lagere rangen de- maatschap
pij het geld beter kannen missen dan .da
hoogere. En zoo floreeren Flora en Carré
en gaat de Opera weder op zijn oor bg
gebrek aan datgene, waarvan meu zegt:
«Wo da nicht bist, Herr Organist, da
schweigen alle Floten».
BUITENLAND,
Zwitserland.
Oostenr jj k-Hongarij e.
Engeland.
Amerika.
Italië.
Rusland.
Da Oorlog in het Oosten.
an
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post
Voor het buitenland
Afzonderljjke nummers
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen.
Hoofdredacteur-Directeur W. KÜPPERS.
f 1,20
1,50
2,9C
0,03
SXIXNDILU
PRIJS DBB ADVERTENTIEN.
Van 16 regels 50 Cents
Elke regel meer 7l/, r
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
AGITE MA NON AGITATE.
Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Génerale PubliciteEtrangèrs
Q.L. DAVBE <$r Co JOHN., b. JONES SueeParis 31At» Faubourg Montmartre
19 April 1904
Wat echter wel kenscheteend is voor
den bedorven smaak der Amsteidammers
op het punt van tooneel is rnjjn insziens
het volgende, wat mg van goed ingelichte
zjjde ter oore kwam.
De Utrechtsche studenten hebben met
zeer veel succes, zoowel litterair als fi
nancieel «Lucifer» vau Y o n d e 1 te Ut
recht opgevoerd. Nu zullen zij die voor
stellingen ook geven te Rotterdam en te
Geut. Maar te Amsterdam durft men het
niet aao, omdat de onkosten te hoog zijn
en men vreest, dat die niet gedekt zul
len worden. Omdat er te Amsterdam te
weinig animo zoude zjju voor V o n de I's
grootste werk Ja: zou toch al te erg
zjjn.
Waar het er ook unheimisch uitziet
tegenwoordig, dat is in de werktuigfa-
brieken. Niets te doen, absoluut niets.
Een voorbeeld. Een jonge man doet met
het b. ste gevolg in Februari einde-xamen
aan de Mackiuisten-school, afdeeliug
scheepsmachiuisteu. Nu moet hg een
paar jaren practisch werkzaam zgn op
een9 fabriek. De jongen, wiens ouders
niet gefortuneerd zgn, wilde wel een
klein dagloou verdienen. Geholpen door
zijns leeraien, die zéér met hem ingeno
men zgn, door den Directeur der inrich
ting, door nog een paar andere mens chen
van invloed, loopt hg nu al zooveel we
ken rondzoekende om ergens aan het werk
te komen. Te vergeefs. Nergens iets te
doao. Voor dien jongen is geen plaats
te vinden, waar hg voor een cent of wat
per uur aan het werk kan komen. Nu
zai hg over eea week of drie mistchien
als volontair kunnen geplaatst worden
En die jongen was een der bette leer
lingen der tchool en onder alle opzich
ten, ook onier dat van practische be
kwaamheid, zeer aanbevelingswaardig.
Maar, zal men wel zeggen: waar is het
niet slecht tegenwoordig Handel en
Ngverheid kwijnen, grootendeels ook ten
gevolge der moeielgke tgdec, die de
geldmarkt beleeft. Het eenefaillissement
volgt het audere. Nadat Noord-en Zuid-
holland het voorbeeld gegeven hebben,
volgt het Noorden nu met zgn verschtik-
kelgken Krach. En regent het op dun
een, het druipt op den ander.
En toch, wanneer men vei loden Zon
dag de duizenden en duizenden had zien
naar buiten snellen, vuilendetet barstens
toe alle mogeijjke reisgelegeubeden, ver
dubbeld, verdrievervglvoudigd voor
diön dag, «om zich te laven aan de
borsten van moeder natuur», maar ook
wanneer men er zooveien bad zien terug-
keeren, gelaaid, médr dan gelaafd soms
en zelfs oververzadigd, dan zou men
baast gezegd hebben«het zal nog wel
schikken met de armoe».
Zoo kau het aauhooreu en het be-
sehoawen derzelfde personen maar onder
verschillende omstandigheden tot geheel
verschillende betrachtingen leiden. Aan
elke zaak zgn twee kauteu en het hangt
FEUILLETON
21 (Vervolg.)
De knecht bracht het gevraagde. Het ge
zicht van het versterkend brood en het
schuimende bier maakte den vermoeide vroo
ljjk. Hij betaalde en begon haastig zjjn maal-
tjjd.
Hoe heet dit dorp, vroeg hij al etende.
Buchau.
Hoe ver is dit van de stad?
Een kleir. uur.
Een groep wandelaars, heeren en dames
kwamen in den tuin. Lachend namen zjj
plaats in een derpriëelen bij de heg. De knecht,
die op hen toeliep, werd allerlei besteld. Van
het prieel spoedde hij zich naar het huis, uit
het huis naar het prieël, nu flesschen, dan
borden en kommen dragende.
Ha, daar komt George Rose nog, riep een
jongeling die over de heg keek. Hij houdt
woord, dat is schoon. Ik had hem reeds op
gegeven.
Goeden avond, George! riepen de drie
anderen.
Eene stem in de verte dankte.
Vjjf minuten later verscheen een net ge
kleed jongeling, die den hoed in de hand
droeg en zich met een geelzjjcten zakdoek
lucht toewaaide. Zijn belangwekkend, voor
naam gezicht, was van het haastig gaan ver
hit.
Ik kom laat, maar ik kom toch 1 riep
hjj het prieel naderende. Na de brieven te
hebben verzonden, heb ik mij zeiven verzon
den. Maar ge hadt een andere plaats moeten
ki ezen.
Waarom? Waarom?
—Buchau ligt eene dagreis van de stadl
Maar het is bekoorlijk gelegen en wij zijn
hier ongestoord. Ue tuin van deze herberg is
buitengewoon schoon. Achter ons bosch, voor
ons velden.
George kuste eene jonge juifer de band.
Charlotte, ge zjjt aller iefst! riep hij ver
rukt. Uw opschik is echt sierljjk.
De joDge juffer was inderdaad fraai. Blond,
blank van vel, rooae wangen en slanke ge
stalte, dit alles maakte van haar een bekoor
lijk geheel. Een groote strooihoed met blauw
lint overschaduwde haar lieflijk gezicht. Haar
wit kleed viel in heerlijke plooien rond haar
1 ichaam.
Een toilet voor buiten riep zij lachend.
Eenvoudig maar keurig.
George omhelsde Charlotte, die hem hare
wang toereikte.
Spoedig was de tafel in het prieel met
spijzen en dranken bedekt. De reuk van het
gebraad drong tot aan de tafel, waaraan de
voetreiziger zat, en zjjn somber maal genut
tigd had.
Ach mompelde hij zacht, wat zijn ze
vaak van den optircjstischen of pessimis-
tischeu aanleg van den beschouwer af
of hg den loop der ziken als gunstig of
ongunstig bescnouwt. Toch zou het,
dunkt mg, al een fuel groot optimist
moeten zgn, die hit tegen woo dig een
besten tjjd noemt.
Dezen brief, op den 19Jen April ge
schreven, ti besluiten zonder een enkel
woord te wjjden aan den parade-marsch
der troepen te Amsterdam, zon onheusch
zgn.
De uitbieiJing van aet electrische tram
net heeft de Hoofdstad beroofJ van elk
geschikt terrein tot het houden van eene
parade. Daarom werd die parade heden
vervangen door een parademarsch met
muziekkorpsen dooi enkele bi eede straten
der stad. En dat deze wjjze van doen
zeer ia den smaak viel van het publiek,
bewees de groote menigte, die toestroomde
om er bg tegenwoordig te zgn.
Het dorp GrengioD, tusjchen Bugue
en den gletscher van de Rhone werd Dins
dag door een lawine geteisterd, drie hui
zen werden vernield. Zeven menschen
werden gedooi; zes anderen zgn ver
dwenen, terwijl vele personen zgn ge
kwetst.
Het is nu bekend geworden dat bg
den sneeuwval van de SpTzhorn ia het
Zwitsersche kanton Wallis 13 menschen
in het gehucht Müblebach om het leven
gekomen zgn.
Er heerscht op dit oogenblik in Hon
garije de meest mogeijjke wanorde in
het spoorwegverkeer.
Plotseling, met de meest mogelijke ge
heime voorbereiding, hebben de leiders,
hun plannen ten uitvoer gebracht, een
werkstaking van het spoorwegpersoneel
in het leven geroepen en den dienst ge
heel gedesorganiseerd.
Het ljjlst rr echter niet op rlat de
Hongaarsche Regeering in haar schulp
kruipt voor de stakers. Terwgl ze alle
pogingen in htt werk stelt om den
spoorwegdienst weder zooveel mogeljjk
aan den gang te brengen, neemt ze de
voornaamste leiders ia hechteuis eu ver
klaarde ze zelfs niet met de stakers te
willen onderhandelen.
Algemeen gelooft men, dit de stakers
aan het kortsie einde zuilen trekken, zoo
als dat vroeger, zoowel hier te lande als
in Italië en Australië gebeu.ile.
Krachdge regeeringsmaatregeten worden
genomen, zoodat men vertrouwt, dat
spoedig de gestichte wanorde zal zgn ie
niet gedaan.
In de Hongaarsche Kamer heeft de
gelukkig deze jonge lui die onbezorgd het
leven genieten !En ik ben reeds afgeteerd en
grijs, afgeteerd van kommer en verdriet 1
Hij verzonk in somber gepeins. Het lachen
en scbertsea van het gezelschap stemde hem
tot treurigheid, Zuchtend streek hg de haud
over zijn grjs haar, a'sof hij aan een hard
verlies her.nnerd werd. Nu ontwaakte Frits.
De korte slaap had zijn bloed een weinig afge
koeld. Geeuwend en de armen uitstrekkende,
zag hij in het ronde.
ik ben niet alleeD meer, riep hij, er is
gezelschap 1 Dat is mij aangenaam!
oh 1 oh 1 een oude werkge el PIai oude,
kom hier bij mij 1 aIs men drinkt moet
men viooljjk zijn, en om vrooljjk te zjjn,
heeft men gezelschap noodig Hier is wijn,
drink.
En Frits zwaaide de flesch.
Nog een glas, jongenriep hij tot den
bediende.
Dadelijkl dadelijk!
Frits Blei trok den vreemde nader, die met
begeerige blikken naar de flesch keek.
Sedert lang beb ik geen wjjn gedron
ken, mompelde hij. Juist heden ben ik zeer
vermoeid en dorstig, wjjn is toch beter dan
bier, hé?
Frits zette zich naast hem.
Kameraad, drink maar zooveel als ge wilt,
stamelde de half dronken BleiHet doet mij
pleizier als 'teen armen slokker smaakt. Drink,
ik betaal alles.
De bediende had de glazen gevuld.
Wat zijt ge van uw ambacht?
Regeering er op gewezen, dat plichtver-
geten beambten, hun eed geschonden en
eenvoudig hun post hebben verlaten. Zjj
zullen streng worden gestraft. De spoor
wegbeambten, zei de Minister-presideut
F i s z a, waren zonder reden opgehitst.
De woorden van den Minister werden
door de rechterzjjde met gejuich, door de
linkerzjjde met afkeuring begroet.
Volgens een bericht uit Pest heeft de
regeering het te Komenburg bij Weenen
in garnizoen liggende spoorwegregiment
tiaar Hongarjje laten komen.
Het spoorwegverkeer in Hongarjje is
zoo goed als geheel gestoord. De Regee-
ting zal zorg dragen, dat de dienst zoo
spoedig mogeljjk zonder de plichtver-
geten beambten kan worden voortgezet.
Toen gisteren te Portsmouth de ge
zonken onderzeesche boot iu het dok
werd gebracht, werd de boot geopend.
Er werden tien ljjken uitgehaald van
zeelieden die met het schip verongeluk
ten.
Een werd vermist,"deze is waarschjju-
in zee gedreven.
Te Torento in Canada, heeft een vree-
selgke brand de hnizen van drie tteaten
in de asch gelegd. De brand heeft twee
dagen gewoed voordat de brandweer de
vlammen meester was. Dynamiet moest
gebruik worden om een aantal huizen te
vernielen om den brand te beperken.
De schade beloopt op zes millioen dol
lars.
Z. Em. kardiuaal R a m p o 1 1 a zal
binnenkort door Z. H. Pius X, met
eene hooge kerkelijke waardigheid wor
den bekleed. De invloed van den ex-
staatssecretaris is nog bjj het Yaticaan
zeer groot. De Paus roept vaak zjjn raad
en voorlichting in bg gevallen van ge-
w icht.
De Fransche Gezant bg het Yaticaan,
de heer Nisard, zal tjjdens de'aanwe
zigheid van president Loubet te Rome
waarschjjnljjk de Eeuwige Stad verlaten.
Yan een onderhoud tusschen Z. Sm.
Mgr. Merry del Val, staatssecretaris
van den Paus en den Franschen Minister
van buitenlandsche zakeo, D e 1 c a s s is
niets bekend.
Naar gemeld wordt zgn de onderhan
delingen over de conversie der Italiaan-
sche schuld zoowel met de Fraosche als
met de Duitsch-Oostenrgksche groep af
gestuit op de gestelde voorwaarden en
als mislukt te beschouwen.
Ter nauwernood van de influenza her
steld, gaat prins C h i 1 k o f op uitdruk-
keljjk bevel van den Czaar naar Wladi-
wostok. Bjj wordt vergezeld vau zjjoe
eebtgenoote en twee secretarissen. Eerst
ik ben niets,
Ha, hal. Ik ben timmerman. Leve
het ambacht.
Beiden ledigden de glazen. De vreemde
zag dadelijk den toestand van dengene, die
hem onthaalde. Frits was levendig geworden
en verheugde zich gezelschap te hebben ge
vonden. Te bediende moest nog een flesch wijn
brengen
Hij deed het, maar verzocht eerst om be
taling.
Frits wierp een bankbiljet op tafel.
Geld is niets! riep bij. Vodderij, ellendige
vodderjj rren moet leven, vrooljjk leven en de
zorg vergeten. Heden wil ik vergenoegd zijn,
dat heb ik voorgenomen. Hoerah 1 leve het
ambacht.
Hg goot den inhoud van zijn glas in de
keel.
Nu word ik weder frischl voegde hjj er
bij. Mijne tong was Jroog als heet zand. En
de wjjn is goed.
Hebt ge dan kommer, vroeg de vreemde
verwonderd
Eigenljjk neen neen, ik heb geenen
kommer en wil geenen hebben, Nooit ben
ik zoo dwaas geweest. Daarbjj, ik behoef
het niet te zgn, want ik heb een vast inko
men.
Ge zjjt zjjt zeker lang zonder werk geweest,
vriend.
Ach ja, men wijst mjj af, omdat ik geene
genoegzame krachten meer heb, en nu moet
ik van de eene naar de andere plaats om werk
te zoeken.
gaat de Prins, zoo 't schgnt vertrouweling
van den Czaar, naar het Baikal meer, laat
zich overzetten op een van de ijsbrekers
en volgt dan op zgn verderen weg oost
waarts zooveel mogeljjk de rivieren
d. w. z. dat bjj de Amoer wil afzakken
tot Chabarofsk, als dat mogeljjk is
om de bruikbaarheid van die waterwegen
te onderzoeken en zooveel doenlijk te
verbeteren.
Tusschen de stations Nowosenehi
en Abasja, op den Transkaukasischen
spoorweg, hebben vier gewapende mannen
met een valschen sleutel het postrgtuig
geopend van een trein, die in volle vaart
was. Zjj bonden de twee beambten die
zich in den wagen bevonden, een van hen
werd door een dolksteek in den arm
gewond. Daarop namen de roovers voor
een waarde van 100.000 roebel weg eu
verdwenen.
Men verzekert, dat de spoorljjn om
het Baikalmeer heen sedert enkele dagen
gereed is gekomen. Constractie-treinen
rjjden er reeds. De Ijjn zal voor militaire
en personentreinen ongeveer midden Juni
geopend worden,
De Russen verwachten van hun land
leger in Mantsjoerjje eene schitterende
overwinning op de Japanners. Hun leger,
volgens berichten uit St. Petersburg
300.000 man sterk, met aanhoudende
toevoer van versterkingen over den Sibe-
rischen spoorweg, staat tegenover de
Japansche troepen, die volgens een tele
gram uit Sjanghai van 18 April in Korea
verdeeld zjjn en ageert als volgt:
De eerste legerafdeeling, 45.000 man
sterk, rukt op naar de Yaloe-rivier en
heeft reeds eenige stellingen aan deu oever
ingenomen. Een tweede leger van 15.000
reservisten volgt de eerste legerafdeeliag.
Het hoofdkwartier der Japanners is te
Seoul gevestigd, waar een garnizoen van
4000 man Pgthet hoofdkwartier voor
de transporten is te Ttjemoolpo. Het
aanleggen van spoorwegen gaat snel
voort. Het eiland Kojedo wordt versterkt.
De Times verneemt uit Tokio, dat
de Japansche zee-oificieren er hun op
rechten spijt over uitdrnkten, dat zij
niet ia staat waren, de bemanning van
de «Petropawlowsk» het leven te redden.
Zij zeggen, dat er op dat oogenblik eeu
sterke zuidenwind woei, die het oamoge-
Ijjk maakte in booten het Russische
schip te bereiken.
Yerder zgn zjj vau oordeel, dat de
«Petropawlowsk» op meer dan een mjjn
gestooten is, ancjprs was ze niet zoo snel
gezonken,
Aau den Petersbnrger correspondent
der Echo de Paris zeide admiraal S k r y d-
1 o f f o. m. het volgende
«Ik weet, dat Rusland veel van mjj
verwacht. Of ik in staat zal zjjn uiijn
taak te volbrengen Wij hebben zonder
twjjfel met een geweldigen tegenstander
te doen. Het eskader, waarover ik het
bevel ga voeren, is na de laatste onge
lukken zeer geslonken. Ik zal in de eerste
Dat zal niet langer duren, ik zorg voor
u. Drink maar, giet kraoht in de verdroogde
aderen. Ziet ge die voorname lieden daar in
het priëel.
Ja, wel.
Zjj doen zich te goed, waarom zouden wjj
het ook niet doen, als wjj er de gelegenheid
toe vinden?
Frits barstte los in een ruw gelach, dat ver
in den tuin klonk.
De grjjsaard zag ongerust naar het priëel.
Niet zoo luid, timmermanwjj kuunen
immers vergenoegd zijn zonder anderen te
storen.
Meent ge dat ik bevreesd ben? O neen,
ik treed iedereen onder de oogen, al waren
er millioenen. Wijn, ik kan hem betalen.
Op uwe gezondheid,zei de mitselaar, zjjn
glas nemende.
Goed, op mjjne gezondheid.
En beiden dronken hun glas uit tot op den
bodem.
Frits opende zjjn jas en ademde de koele
lucht in. Het was hem te warm geworden. Het
zweet liep met stroomen overzjjn donkerrood ge
zicht. De nieuwmodische kleederen, welke hjj
droeg, vermeerderde nog het onaangename en
gemeene van zijn voorkomen.
Wordt vervolg i.)
