5714 Woensdag 8 Juni 1904. 29sle Jaargang ÏÏ)ag6laóvoor en Suió-éLollanó. Politiek gehaspel. HET GEHEIM vaD een Vorstenhuis, abonnementsprijs Per 3 maanden voor Haarlem Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,50 Voor het buitenland *,9C Afzonderlyke nummers Dit blad verschynt dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen Hoofd re dacteu r-D irecteur W. KÜPPERS. BUREAU St, Jansstraat Haarlem PBIJS DEB ADVEBTBNTIEN. Van 16 regels 30 Cents Elke regel meer 71/» T Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie h Contant. AGITE MA NON AGITATE. Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Génerale Pub lid te, Etrangère G.L. D AU BE êf Co JOHN., F. JONES Suae- Paris 31 bis Faubourg Montmartre Het gaat niet vlot met de wettenma kerjj in de Tweede Kamer. Da mannen, die sedert jaren gewoon wa ren ven den hoogen boom af le decreteeren wat voor 's lands heil oorbaar was en die in vol komen zelfgenoegztatnheil ei met de vaste overtuiging, dat hun oordeel en hun weten onaantastbaar was en hoog stond boren alles wat anderen in hun mindere ontwikkeling en domperigheii mochten verzinnen, zich bitter weinig stoorden aan de meeningen cener over- heerschte minderheid, stonden plotseling voor net leit, dat de meerderheid der kiezers een ander licht verlangden en 'a lands zaken gestuurd wenschten tt zien in eene andere richting. Dat was hun niet erg naar den zin, te meer niet, daar de man, die jaren lang het liberalismus bestreden had met onwankelbare standvastigheid en ter wille daarvan eene voortdurend grootere toe nadering had getoond, een steeds krachtiger samengaan had voorgestaan van alle Christelijke partgen in den lande, er niet voor terug schrikte met krachti ge hand de teugels van het bewind in handen te nemen, weldra met eeD mi nisterie gereed was en de v etgeving des lands met voorbeeldden yver tur hand nam. Mtn toonde zich ia het eerst zgn lot getroost. Men zou het nieuwe Ministerie steu nen, zoo veel men vermocht en zoo ver de liberale beginselen en 's lands wel waren het gedoogden, want dat 's lands welvaren onafscheidelijk verbonden was met de toepassing der liberale beginse len, daaraan mocht niet getwgfdld wor den. De kriegel ge natuur kwam echter weldra weer boven, 't Was dan ook wat al te veel givergd, dien man, dat Mi nisters der r chtsrz'gde bedaard aan 't werk te liten gaan en met een weinig geduld af te wachten, wat uit de nieuwe keuken zou te voorschjju komen. Daar men nog niet of te weinig -had om er de vinnige pijlen de.' kritiek op af te scbi ten, b'gon men als kinderen tr pro.- len. «Krygen wjj nog niets Moeten wjj nog langer wachten Gjj hebt on s heel wat beloof 1, waar blijft gij nu met de schotels?» Men herinnsre z eh ds aan houdende beschuldigingen van werke loosheid, aan het Ministerie voorgewor pen in het eerste jaar van zjju optre den. FEUILLETON 57 (Vervolg.) Willem bracht mij kleedingstukken van mijn heer Roze, die mij pasten alsof zjj voor mij gemaakt waren. Ik geleek op eenen voornamen heer, niet op een metselaar; hierbjj ontving ik papieren en duizend gulden. Dit geld heb ik gespaard, zei Willem, maar geef het gaarne om mijn broeder te redden Let nu goed op: Van 'i oogenblik zijt ge niet meer Frans Wipreebt, maar de wijnkoopman Radolf Hart. Deze naam trot als een bliksemstraal mijn hoofd, en ik vtrhaalde alles wat ik wisf. Willem glimlachte. Zwjjg er van, zegde hij mij, wij zjjn in denzelfden toestand, Wilt gij dankbaar zijn, reis dan onder den naam van Budolf Hart uit de stad en zoek over zee een veilige plaats. Gij begrjjpt mij immers. Ik begreep hem zeer goed. De voorgewende reis van den wjjnkooper Hart bracht de verdenking af van de stad waar hjj verdwenen was. Maar daar kwam eene mooie afleiding en daarbjj een zaakjdat het Ministerie niet wlnig in de knel kon breDgen. De eerste spoorwegstaking, die het Ministerie vrjj onverwacht overviel en eeue alles behalve aangename beroariug b*acbt in het land. Hoe zoude de Pre mier zich daar door heensl ian. Natuur lijk liet men hem in zgn hemd ctaan. Ter wijl vaudenkaotder Caris'eljke staatspar tijen men zich inspande de arbeiders tot rust te brengen en tot kalmte te vermanen, hoorde of zag men van de liberale woordvoerders, die anders iret op hun mondje gevallen zgn, totaal niets. Toen men zsg, dat de stevige vuist van den Minister het monster in loom wist te houden en de dwangwetten, waarte gen men wel wat wilde mopperen men kon toch de medebestrgders van het Mioisteri8 niet geheel en al afvallen maar die men toch niet al te sterk kon bakt'gden, er op berekend bleken om er de noodige rust weder in te brengen, toen heette het: «Maar dat hadien wij liberalen, even goed en eigenlgk nog wel beter kunnen klaarspelen Intusschen, nu was het klaargespeell en misschien waren de libera'en er wel „blij om, dat een Christelijk Ministrrie dat zaakje maar had moeten opknappen. Zjj waren er nn ten minste a! tameljjk wel zeker van, dat de socialisten bg een volgende verkiezing niet zouden weifelen bij eene keuze tusschen een ministerieel of een man de' oppositie en het den liberalen wel zou vergeven worden, dat zjj bij zekere gelegenheid den anti-revolut ouair boven den socialist halden veikozen. Maa' daar kwamm de wetten. Het eerst aan de beurt de Wet op het Hoog r-Ooderwgr. Overleg plegen met het Ministerie Wel zek'r, dat was immers vroeger de bedoeling geweest. Maar de eff ctus-civi- lis toekennen aan andere dan Staat<- Uuiversiteifcen, dat was toch wat al te veel gevergd. Aan de Wge-Uuiversieiten, nu was er nog maar ééi.e, maar wie z »gf, dat er ook nitt weldra een Roemsche kon komen, dt zalfde rechten toekennen, als aan de Naaira'e, dat was uiet lifce-aal?, Jat streed met de I berale b'g'nselen, dat bracht de hooge belangen der weten schap in gevaar, der wetenschap, die immers alleen gedjjen kan onder libirale en neutrale schutsvleugelen. En dus haro sur le baudet Weg met de Hooger-0 iderwgswet! En misschien, wie weet -- als alle liberalen in de Tweede Kamer die Wet afstemden, Behalve mjjn broeder zng ik niemand. Des nachts dronken wjj goeden wjjn. Tegen vijf uur 'smorgecs, bet was nog don ker, gingen wjj naar het posthuis. Willem droeg als een knecht mijnen reiszak, die vol linnengoed en goede kleedingstukke i was. Ik vertoonde mjjnpapieren, betaalde en ontving een reizigersbiljet, dat den naam van Rudolt Hart droeg. Met klokslag vijf ure, reed de postwa gen af. Gelukkig bereiite ik Hamburg, waar ik een schip vond, dat mij naar Sidney in Australië voerde, Rudolf Hart was bijgevo'g ongehinderd outkomen. Voo taan konden de t vee gebroeders Frans Frans en Willem Wiprecht in vrede leven. De grjjsaard verkwikte zich weder met een snuitje. Toen hernam hjj: De lange reeks jaren, welke ik te Sidney doorbracht, sla ik over. Zooveel is er van te zeggen, dat mjjne omstandigheden nu gunstig, dan ongunstig waren. Ik bedoel hiermede mijnen uiterlijken toe stand, want de rust van mijn gemoed hervond ik niet meer, toen Willem mij geschreven had dat de metselaarsbaas aan de wonde, welke ik hem had toegebrach', overleden was. Ook ik zou overleden zijn, gelijk Willem had uit- gestroo'd. In de laatste jaren vervolgde mjj het ongeluk mjj zoo geweldig, dat ik tot ge m herstel kon komen. dan zou well cht de Eerste Kamer de Wet verwerpen en dan kon het wel eens gebeuren, dat het Ministerie, of allicht de Pre nier het bgltje er bg nederlegde. Dus niet getracht de waa borgen bij de examens zóó te stellen, dat de Weten schap gerust kon zijn, maar de Wet veroordeeld en verworpen. De meer lerheid ia de Tweede Kamer dacht ér echter anders over. Op Katho lieken, al hadien zij ei voor het oogen blik voor hou party weinig belang by, bleven het Ministerie trouw, van de Christel ijk-historischen ging ééne stem teloor,de heer L o h m a n stemde niette genstaande zgne bezwuren, die hg o.i. beter gedaan had, wat minder breed uit te meten, vóó\ Maar, de geheels liberale party, die een stroom van welsprekendheid had doen vloei»», maar vergeefs, om de W t te doen verdrinken, had dan toch tegengestemd en al dadeljjk klonk het toen: «Nu zal de Eerste Kamer de wet t>ch wel verwerpen (Slot volgt.) Contrast. Terwgl men in Frankryk het beeld van den Heiland uit de gerechtshoven verwjjdert, ondanks de prolesten van duizenden en du zenden, heeft onlangs in de Nieuwe Wereld eene indrukwek kende betoogiag plaats gehad. Op een der hoogste toppen van den bergketen der Andes, welke Caili van da Argentynsche Republiek scheidt, heeft men met de meest grcotsche plechtigheid waaraan geesteljjke en werel iljjke over heden deelnamen,een buitengewoon groot standbeeld van den Heiland ont iaid. Aan de plechtigheid welke moest die nen om de banden van broederlijkheid nauwer aau te halen tusschen de beide republieken, namen deel mgr. Zara, bisschop van Cbili, de be'de Ministers van buitenlaudsche zakeD, en §,tulryke dignitarissen van Chili en Argentinië. T<rjvj,l de artille ie, door donderende Balvo's het heugoljjk feit aan den om trek vei kondigde, werd het buitengewoon groote monument onthuld, waarna de prelaat en de ministers stichtende toespra ken hielden tot de talrgke omstanders, di6 niet geschroomd hadien een langen moeielyken weg af te leggen, om van hunnen oprechten godsdienstzin getuige nis a' te leggen, i< deze betooging, aan leze zgde van den Oceaan, niet bescha mend voor het katholieke Frankrijk, weleer genoemd dr ouisie dochter der Kerk, nu een deern die huar ve.leden vergeet en haar toekomst ve trapt? BUITENLAND Rusland. Het mag e9n treurig ve scbyrsol ge- Een onbedwingbaar verlangen dreef mjj naar mjjn vaderland terug. Met mijn laatste, weinige geld voorzag ik in de terugreis. Want ik kwam volkomen arm te Bremen aan. Ik wilde als metselaar werken om den kost te verdienen, maar ik was te oud gewo-den 1 ik reisde verder, van aalmoezen levend, welke irjj milddadige menschen gaven.. Er bleef niets over dan mjjnen broeder te zoeken, die stellig in goede omstandigheden leefde en mjj niet verslooten zou. Ik kwam te Buchiu, toen men den braven Andreas begraa'de, die bjj den bouw van een huis verongelukt moet zijn. Het eerste bericht, dat ik in mgne geboor teplaats ontving, was treurig, ik had den besten vriend mijner jeugd v rloren. Vervolgens vernam ik dat ook mjjn broeder was gestorven en dat zijne weduwe, welke hjj een aanzienlijk vermogen had nagelaten, op eenen grooten voet leefde; dat zjjne weduwe haren zieken broeder niet ondersteunde en zich vaa den werkman v rwjjderd had. Ik heb ook onderzoek mar den metselaars baas gedaan, dien ik gekwetst had hij leeft nog als een fo sche grjjsaard en verheugt zich in zjjne kinderen. Willem had mjj door het aankondigen van zijnen dood willen beangstigen, teneinde den kenner van zjjn schrikkelijk geheim verwijderd te houden. Men zou mjj, zoo ik geb'even was, eme noemd wordrn nu Russischs jongelieden alle mogelyks middelen aanwenden om niet naar het oorlogstooneal gezoidsnte worden. Velen veinzen alierl i ziekten. Te Warschau is een jong soldaat tot 3 maanden gevangenisstraf veroordeeld, omdat hg aan recruten esn zalf verstrek te, die hen uitslag bezorgde over geheel hun lichaam. In Polen zgn er velen die zich vrgwillig verminken. Van het garnizoen te Piitawa en te K-ementching zgn twaalf solda'ea gefu- cileerd omdat zjj oproer veroorzaakten over het zenden van hun regimenten naar Mand-joerjje. Tal van aaderen ontglipten den kogel maar werden zwaar gest-aft. Italië. Voor het Assisenhof te Milaan is een geruchtmakend proces in behandeling, dat geheel noordeljjk Italië in rep en roer brengt, het betrelt den moord door zekeie Olive op zgne vrouw E r n e ct i na B e c c a r o gepleegd. Dj moordenaar h »d vier dagen ra de gepleegde gruweldaad het ljjk van zgn slachtoffer in stufaken gesneden, daarna in een kist geborgen en hot te Genoa in zee geworpen. Met zenuwachtige gebaren en huilend als een bezetene verhaald de moorde naar voor de recht»rs in alle bijzonder heden zgn gruweldaad en het slechte leven dat zya vrouw geleit had, waar door bet jj seljjk bloedig tooneel had plaats gehad. Tojd de Voorzitter de zitting schors- te kreeg Olive een aanval vau razerny, hjj huilde verschrikkelijk, gelijk een ra zende hond. Dd geneesheeren werden ge roepen en verklaard n da1 het vervolg der zittingjt.t den volgenden dag moest verschoven worden. Duitgohland. Naar aanleiding van dsn dood van prinses Marie van Hannover zgn te Gmonden alle opsnbara feesten, illumiua- ties en fakkeloptochten die zouden plaits hebben bg het huweljjk vaa den Groot hertog van Mecklenburg Schwerin en de Prinses vaaCumberlani,uitgesteld. Gmuo- deu, dat in feesttooi was, heeft zgn vlag gen ingehaald, terwgl versieringen aan de huizen gebracht, mogen bljjven. De overladen prases Mary van Han nover is de jongste dochter van koning George V van Hinnover, en wjjdde baar jeugd aan de verzorging van haren blinden vader en hare oude mosder ko ningin Marie. De laatste is nu 87jaar en het overljjleu vaa hare dochter is begrypelykerwyzeen niet te overkomen slag voor haa'. Zij deed veel aan muzi k, ea was bg het Weener publiek eene be'tende ver schijning, daar zj op alle groole con cert n t'geuwoordig was. Aan de hof- feesten nam zjj geen deel. O.schooa zy nog slechts 55 ja'eu ooi was, warea bare haren sneeu vwit. zachte strat hebben opgelegd, daar de baas slechts licht ge rond was geweest. Maar door mjjne reis was nog een doel be reikt, de navorschende politie had vernomen dat Radolf Hart op reis naar Aus ralië was gegaan na de wissels van zjjn handelshuis ingevorderd te hebben. De b-oader heeft schandelijk jegens zijn broeder gehandeld, en nu wil ook zjjne vrouw, mjjne s:hoon!us'er, mjj niet herkennen en en beweren, dat haar zwager gestorven is heb ik nu niet bewezen, dat ik Frans Wiprecht ben 'tls waar, dat ik geene p ipieren bezit, want mijne oude gescheurde papferen z'jn slechts wettig voor den wjjnkoopm n. Dooh nu zal mevrouw Meta Wiprecht genoeg welen om mij voor dengene te honden; die ik werkeljjk ben. Frans nam weder zijn snuifdoos. Toen k aankwam, voegde hjj, een snuifje nemende, er aan toe, gevoelde ik mjj beklemd en angstig, maar sedert ik de zekerheid heb, dat mjjne band geenen moord heeft gepleegd ben ik een ander man geworden. Daa-om zegen ik mjjne reis naar het vader land; ik mag het hoofd opgeheven dragen en behoef de aardsche gerechtigheid niet te vree- 1 zen. God alleen hee't gezien hoe zwaar ik I onder de oazekerheid vai het lot vaa mjjn slachtoffer geleden heb. De onzekerheid is nn 1 verdwenen, de oud geworden Frans Wip echt 1 mag nu vrjj ademen 1 Eindeljk bewoog zich nu de weduwe en sprak: Den 30*ten Mei werd ontsteking van den blinden darm bg haar geconstateerd. Zjj onderging denzelfden dag een opera tie, die een gunstg verloop had. Den 3en Juni nog werd een bulletin uitgege ven, waarbjj haar toestacd zeer bevredi gend genoemd werd. 'sAvonds traden hooge koortsen ia en den volgenden morgen om half negen was de prinses reeds gestorven. Het huweljjk van prinses Alexandra van CamberlaDd met den groothertog van Mecklenburg-Schwerin zal om dit st-rfgeva' niet uitgesteld worden, doch het zal in alle eenvoud worden voltrokken. Amerika. Te Peoria (Illinois) zgn niet minder dan 30.000 vaten brandewga, eener sto kerij ia brand geraakt. De veestallen der inri.h ing geiaakten in brand met het gevolg dat 3000 stuks vee ia de vlanmen omkwamen. Vrijdagavond zgn twee passagierstrei- nen op den Missouri en Pacific spoor weg op 32 kilometer afstand van Kan sas City, met elkaar in botsing gekomen Negen reizigers zgn gedood. Het onge luk wordt geweten aan een der machi nisten, die den trein list voortgaan, of schoon de signalen nog niet op veilig stonden. Frankrijk. In de Fransche Republiek is thans de wet in werking getreden dat geen pro cessies meer op strait mogen gehouden worden. De processies op den H. Sacra mentsdag hadden in de kerken plaats. Te Rjjssel heeft de werkstaking niet zulk een ernstig aanzien. De meeste werklieden zgn naar hunne ateliers te ruggekeerd en hebben het werk heiva.. In A mentieres Hauplines telt men niet meer dan een 1200 stakers. De andere middelpunten der textiel nijverheid zgn rustig. Na een on ierhoud tusschen de patroons en de werklieden gevoerd, is in Biest de orde weder zoo goed als hersteld. De oorlog in het Oosten. Dj Jupaasch: troepen naderen de voor posten va i Port-Arthur, De stad wordt door 40.000 Russen verdedigd die vol moei zjjn om het vree- seljjk concert, d^t rpoedig een an vang zal nemen, te beginnen. Ook de Japanners verlangen naar het gevecht om de lang begserde vesting, hun vroeger door de Russen afhandig gemaak', te veroveren. Volgens de laat ste berichten is het Japansche leger, dat tegen Port-Arthur optr;kt 140.000 man sterk met eene ttlrjjke artillerii die de for.en nauw insluiten en de hoogtm be- z t hebben, welke de stad beheerschen. De Japa.n.is wo.den in dm rag ge lekt tegen het leger van generaal Koe- ropat:ine door twee Japansche leger- faorpseu die zich voor en in Fenghwang- Ik kan ven mjj .e verbazing niet hekomen. Ge verhaalt mjj zaken, welke ik voo.- onmo- geljj'c houd. Zj zjjn eve nwel gebeurd. 't I» waar, de eenige getuige, Andreas Brand is dood. Maar, viel de weduwe hem glimlachend in de rede, gij zelf h;bt ver .omen dat ik met mjjnen broeder in vijandige gezindheid leefde. Ja. Goed, dan vraag ik u: Zon ik Andreas niet verzorgd en verpleegd hebben, indien ik om een oi andere reden gedwongen was ge. weest hem in een goede luim jegens mjj te houdenP —Haf Immers iemand die men vreezen moet, vergramt men niet. Welnu, ik behoefde mjjnen broeder niet te vreezen, daarom wees ik trotsch zjjne onbeschaamdheid af, lette op zjjne be- leedigingen niet en niettemin vergaf ik hem in mjjn hart. Gjj bebt hem vergeven, ja maar niette min hebt gjj hem in zjjn armoede gelaten, waarin hjj verkeerde. Gaarne geef ik aalmoezen, aa i brave ar men, zelfs als zjj mjj verre s'aan; maar tegen over den trotsche ben ik liefdeloos, daar ik volstrekt niet g ziud ben aan bedelarjj onder stand te geven. PI cht gebiedt wezenlijke ar moede te ondersteunen en de ondeugd van ondergang prjjs te geven,n (Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1904 | | pagina 1