No. 5824 Maandag 17 October 1904 29sle Jaargang ÏÏ)ag6laó voor tSTooró*on Suió-tJLollanó. De KATHOLIEKE ACTIE KATHOLIEKE PERS. BIT BIHXQI. ABONNEMEBTSPBIjei Per 3 maanden yoor Haarlem Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post -,.... Voor het buitenland Afzonderlijke nummers Dit blad verschijnt dagelijks behalve Zon- en FeeBtdagen.k f 1,20 1,50 2,8C 0,03 H o ofd re d a c t e u r-D i r e ct e u r W. KÜPPERS. BUREAU St, Janestraat Haarlem. Van 16 regels Elke regel meer PBIJS DEB ADVEBTBNTIEN. 50 Cents 7 V. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie h Contant. mbmbt wHHP""» Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Génerale Publicite, Etrangèrc AGITE MA WON AGITATE Q-L. DA UBE 8f Co JOHN., p. JONES SuccParis 31bis Faubourg Montmanre EN DE organisatie ttrsprakf, de Katholieke Ac tie, aarvan eenige maanden geleden zoo, veel gesproken werd, maar waarvan men in den laatsten tpd niet veel meer werd hjorde, dan dat de zooveel-te t zoo- veelste Ipst het tot een b.drag had ge bracht van zooveel gulden. Mpu vriend scheen er aan te twpfelen ot die poging tot centralisatie van de kracht en de werking van zoo vele Ka tholieke vereenigingen wel was geslaagd. De Katholieke Nederlandsche Volksbond, vreezende zjjn zelfstandigheid er bjj ia ta boeten, had zich niet bp die organisatie willen aansluiten en van eene aacslui- ting der afzonderlijke atdeeliagen van den Bond had hp ook nader niet veel verno men. Troawens, in den laatsten tpd hoorde men weinig meer van die grootscne schep ping, zp hst dan ook niet geheel en al, zooals velen het gewenscht haddeo, tot stand gebracht. Maar dat men er weinig van hoorde, is nog volstrekt geen bewijs, dat zij niet bestaat, dat zij niet werkti dat zp zich niet vestigt, hare organisatie volmaakt. Men vergete niet, dat eene dergelijk, veelomvattend lichaam niet zoo een, twee, drie kant en klaar daar staat en hare werkzaamheden kan beginnen. Daar kuanen maanden en maanden over heen gaan, waDt de mannen, die aan haar hoofd staan, hebben voor een groot deel nog andere en tpdroovende bezighe den. Eéne zaak scheen mpn vriend echtei' te verwonderen. Nimmer had hg gehoord, dat ook de journalistiek een deel uitmaak te of uitmaken zou der Katholieke Actie, noch dat een der hoofdredacteuren aan eenig beteeke.isvol katholiek Dagblad bp de voorloopige besprekingen of bjj het utwerpen der organisatie-plannen was ontrokken geweest, tenzij de hoofdredac teur van het «Katholiek Sociaal Week blad», maar niet iu die kwaliteit. Toch zou men meenen, dat de Katho lieke Pers wel een deel en geen gering d.el heeft te nemen aan de Katholieke Actie en waar de n eawe organisatie alles trachtte te omvatten en in zich op te ne men, had zp de Pers toch niet behoeven buiten te sluiten, te meer daar in den socialen arbeid, die toch het voornaam ste doel is der Katholieke Actie, de Ka tholieke Ptrs ter cege mede in dien ar beid niet alleea haar deel heoit, maar in de eerste gelederen den strpd o n vat. Ik moet eerljjk bekenner, dat ik in- dsrtjjd wel met groots bt langstelling ken- Dezerdagen ontmoette ik een oud vriend met wien ik jaren geleden, had medege werkt aan verschillende zaken van politieken en anderen arrd en met wien het een genot was nog eeas te kunnen spreken vaa ons werken en streven in de laatste vpftien jaren dei- vorige eeuw, jaren van krachtigen arbeid op velerlei gebied, van strpd tegen an dere richtingen, van eendrachtig samen werken hier, van verschil van meening da ir, van vernieuwd leven in de Katho lieke paitp; jaren, waarin de Katho lieke Kiesvereenigingeu zich organiseer den en positie k zen, waarin bonden ont stonden en weder te niet gingen, omdat daartoe de tpd nog niet scheen gekomen of de toestanden nog niet rpp waren. Wjj spraken over al het werken en zwoe gen van die dagen, van welgeslaagden arbeid envan teleurgesteldeverwachtingen, van zoo vele mannen, die toen aan de spits stonden en den toon aangaven en die na door den dood ot oaderdim of andere omstandigheden vaa het tooneel zjjn afgetreden en door anderen zjjn ver- vaDgen. Wp herJachten, hoe toen reeds voortdurend ous strevea was, betere orga nisaties, meer aaneensluiting en daardoor krachtiger en mier doeltreffend optreden te verkrjjgen. En na het verleden herdacht te heb- beD, het verleden, waarin wp hadden get- leefd en medegewerkt, waarin wp naar onze oprechte meaning hadden gedaan, wat wp meenden te moeteu doen tot heil dei- Katholieke zaak in ons vaderland, lieten wp de oogen nog eens rond ons gaan in den tegen woordigen tpd en als oude lief hebbers, wien de reuk van den strpd nog de neusvleugels doet trillen, bespraken wjj den tegenwoordigen toestand van de organisatie der Katholieke partjj in bet land. In de eerste plaats, de organisatie der Katholieke arbeiders, voor het gioot- ste gedeelte zoo vast aaneengesloten in hua Katholieke Nederlandschen Volksbond met zjjue vakorganisatiëa en zpn mach- tig Gentraa!-Blatuur dan da Kiesve - eenigiagea, talrjjk enorerhet algemien be ter op de hoogte en beter ingericht dan een vjjttien, twintig jaren geleden, betir ook aaneengesloten ia hu ine Provincia le Bonden, maar ook thans nog zonder éen Algeneenen Bond, zonder eeu Cen- traal-Bestuur voor geheel Nederland. luis had genotrei van de grootsch» plau- Van zelt kwam toen ook de nieuw8 groote nen der nieuwe organisatie, dat ik oprecht den grooten moed van den jeugdigen ont werper had bewonderd, va i wien ik ech ter vreesde, dat hem de teleurstellingen niet zonden gespaard, en hem vela illu sies zoudtn ontnomen worden, dat het mjj waarlpk had lead gedaaa, dat de Ned. Kath. Volksbond de eerste moest zpn, die eea opaak in het wiel had meenen te moeten steken, maardat ik heusch nitt wist hoe de verhouding is tusschen de nieawe organisatie en de Katholieke dagblad pers. En daarom bm ik man- eens zoo vrjj een artikeltje ta scbrjjven met de vraag of werkelpk de Katholieke journalist de Katholieke Pers niet in de nieuwe or ga nisatie is opgenomen. Broodrooverij. Ii een onlangs te Parji gemalen bijeenkomst van vrp metselaren, werd de kerk vervol ger Combes bewierrookt en geprezen, en hjj, van zpn kant, beloofde stipt al de bevelen uit te voeren, die de Loge hem zou geven. In die vergadering werd besloten, dat al de ambtenaren, bedienden en werklie den in de Fransche Republiek ver plicht moesten worden hunne kinderen naar de Staatsscholen te zenden, op straf van binnen eeD jaar, uit hunnen dienst ontslagen te worden. Ten tijde der Fran scha revolutie veegde men er aau toe .«of de dood!» Nü moet men er bij voegen ot de hongerdoodPrachtig land, waar men hoog opgeeft over «Vrp- heid, geljjkheid en broederschap.» Maar, dat is nog niet alles, op de ver gadering werd ook besloten, dat de ver schillende Loges de ljjst zouden opma' ken van aan dec S aat ondergeschikten, die hunne kinderen naar de Katholieke scholen zenden, of zelfs nog hunne geds dienstige plichten vervullen. Enkele heeren vrp metselaren, vonden dat wel wat kras, maar hun we:d ver- zjcht te zwjjgen, daar de Loges zich reeds lang met dat laaghartig werk be lasten. Eq 't is aan zulke lieden dat de ministerpresident vaa Frankrpk, de premier 0 o m b e s, als een slaaf gatiojr- zaam is. Arm Frankrpk BUITENLAND. Frankrijk. FEUILLETON 25. Vervolg). Ja, ten roman. Maar het pikante ont brak er geheel en al aan, er leg integendeel diepe ernst in, zeide hjj, bjjna onhoorbaar, want de stem scheen haar te begeven, Dan was het zeker een Daitsche roman. En ik stel zeer veel belang in hetgeen gjj leest. Wilt u zoo viiendeljjk zjjn het boek i én avond aan mjj af te staan Zij zweeg met doodsangst in het hart. Ik veronderstel natuurlijk dat die rt>- man uw e:gendom is. Hoe is de titel? Zjjne bruine oogen zagen haar scherp in het bleek en lief gelaat en nog steeds bleef de kleine mond hardnekkig zwijgen. Toen trad hjj plotseling een schrede terug. Ik zie dat gjj mjj dat boek niet wilt geven' Het zjj zoo. En nu zeg ik u, juffrouw Arnold, dat het geen roman geweest is, dien gjj hedennacht zoo jjveiig hebt gelezen Toevallig heb ik u da hut van den ouden man zien verlaten, ik heb gezien, dat gij papieren in den zak van uw japon hebt ge stoken het was die geheimzinnige brief van Bitter, dien gjj gehaald hebt en dien gjj vannaeht ougetwjjleld hebt gelezen, Thans was zjj zichzelve weder volkomen meester. Ja ik heb dien biief gelezen, zeide zij met va3te stem. En w .t ik daarin heb ge lezen, was van hoogst ernstigen aard. En dat moet voor mjj ren geheim bljj- ven? vroeg hjj op strengen toon. Ja. Voor altjjd Neen niet voor altjjd. Tot het uur daar is Zult gij niet vroeger spreken Zelfs niet als ik u dat dringend verzoek Ook dan niet. En wieu betreft bet Ook dat kan ik u nog nie' zegg n. Hjj beproefde te lachen, maai het klonk gedwongen. Dus is alles een diep geheim. Men zou er ten roman vau kunnen opmakenhet Geheim van eenen Doode, Weet gij wel, juffrouw, dat ik als slotheer en eigenaar van den grond, waarop Ritters hut staat, de onthulling van het geheim zou kunnen vorderen. Ik houd van den rechten weg, van zuivere verhoudingen, ik hait niets zoozeer, dan datgene wat zich achter geheimzinnige sluiers moet verbergen En laat ons nu naar mama gaan. Magda ging sprakeloos en met kloppendhart naast hem voorthij was vertoornd en wan trouwde haar, en zij moest dat met geduld verdragen en wachten tot het uur daar is. Arme man! Nog was hij hier heer en ge bieder slechta een woord van haar en hjj In de Fransche Republiek hebben da- gelpks hartverscheurende tooneelen plaats bp het verlaten der religieusen van hun kloosters. Tet Pont-a-Mousson stiet f een der zusters van aandoening bjj het ver laten van haar tehuis op den drempel der poort. De Overste van het klooster te Abbe ville, een 80-jarige eet bied waardige vro.w, die sinds 1845, het klooster niet verlaten had, schreidde bittbre traneD, toen zp den weg der ballingschap werd opgezonden. De minietdr Combes, hesit aan de Bisschoppen der Republiek bevel gegeven moest arm en onteerd deze schoone bezitting verlaten. Wat heeft u mjj te zeggen, mama vroeg hij nu, zoodra hjj de kamer was binnengetre den. Toen Magda schuw naar hem opzag, ont dekte zij een diepe groeve tusschen zjjne don kere wenkbrauwen. Denk eens aan, Berthold herinnert gij u nog een zekeren Gerhatd Weitlof? Gerhard Weitlof? Wie kan dat zjjn, mama I Hjj behoort tot een zjjlinie onzer fami lie. Er is eens een Raming met een Weitlof gehuwd, Von Weitlof? natuurljjk. Daar twjjfel it ni t aan. fin wat wil die man van ons? klonk het koel. Hjj was klaarbljjkeljjk nog onder aen indruk van zjjn gesprek met Magda. Hier is e n b ief van hem. Lees maar eens: Berthold. Met een ongeduldige beweging nam hjj den brief aan. Och, wilt gij hem niet voorlezen Ik ken dat schrift zoo slecht ontcjjferen, En nu las Raming met luider stem. //Het is een menschenleeftijd geleden, sedert ik O istenrijk verliet en in Frankrjjk mjjn tweede vaderland heb gevonden, en al dien hoorde ik nLts van de bloedverwanten mjj- ner gemalin, die icht jareu geleden is over leden. Doch nu rou ik toeh gaarne Oosten rijks heerlijks landouwen weder betreden. Zr udt gjj, mjjne genadige cousine, mjj ook een kort bezoek willen veroorlooven op nw kas teel, dat naar men zegt, tot de prachtigste tegen Juli 1905, alle priesters van reli- I gieose orden, die les gev.n aau de Se minaries te doen verva gen door andere priesters. Wp zpn benieuwd wat de tyran daarna zal verzinnen om zpn haat bot te vie ren tegen de Kerk, Rusland. De Russische Oostveevloot is op weg naar het Verre Oosten. Zp stoomt er niet met volle snelheid heen, daar de of ficieren eo minderen zich voortdurend onderweg oefenen in het sohieten met de kanonnen en torpedo's, zoodat men in de Chineesche wateren goed geoefend w 1 zpn. De Russen nemen alle schepen, die zjj machtig kannen worden, in beslag, tot het vervoeren van steenkolen naar het Verre Oosten. Het stoomschip «Mimi» van de reede- rij Diederichsea te Kiel, dat juist gereed ia met het lossen van steenkolen, heeft bevel gekregen, deze onmiddellijk weer te laden, waarschpnlpk ten behoeve van de Russische Oostzeevloot. De Russische consul Diederichsea heelt 3 Eogelsche stoomschepen voor hetzelfde doel aaoge kocht. Duitscliland. Over den opstand in Duitse h Zuid West-Afrika meldt kolonel Lentwein het volgeade: Den 21 September had esn patrouille - gevecht plaats tegen de Mareuga's bij Gais, ten noorden vaa Warmbad. Daarbij werden zwaar gewond de 1ste luitenant Schnltze, 1 sergeaut en 3 soldaten. Den 5 October streed de compagnie- W e h 1 e bjj Waterval (westrand vau het Karras-gebergte) tegen de Marenga's daarbjj werd de laiteuant E i c k en een soldaat gedood, de kapitein Wehle en zes minderen gewond, van wie drie zwaar. Nadere berichten ontbrekea tot nog toe. Over de erfopvolging in Lippe wordt uit Berljjn geseind, dat in de gisteren ge- honden zitting van den Landdag door den minister Gevekot werd medege deeld, dat een geheim verdrag gesloten is tusschen den laatsten regeerenden vorst van Lippe Detmond, W o 1 d e m a r, en den regeerenden vorst Adolf George van Schaumbnrg-Lippe, waarbjj aan de Schaumburgs, met nitsluitiog van eiken anderentak van het Hnis Lippe, de troons opvolging verzekerd werd. Daarna las de minister eea boodschap van den Graaf-regent voor, waarin deze zpu bevreemding uitspreekt, dat de Re- geeringsvoordracht door den Landdag wordt verworpen. Hp hoopt, dat Vorst Alexander zoolang in leven zal bljjven, totdat de rechterljjke beslissing cal hebben plaats gevonden. Doch indien door den onver- wachten dood van den Vorst plotselinge moeilijkheden ontstaan zouden, dan treft de verantwoordelijkheid daarvoor niet den Regent en ook niet de Regeering. De R - goederen van Neder-Oostenrijk moet behoo- ren Onze dierbare Kurt ii reeds tot hooge- re gewesten opgeroepen, zooals ik gehoord heb. Zjjt gij dikwjjls alleen Uw zoon is waarschj)nljjk me stal op reis Mag ik van uwe welwillendheid vergen, mjj eenig antwoord ta doen toekomen I Als ik kom, neem ik mjjne eenige dochter Lu- cienne mede. Zjj heeft een sterk verlangen naar de Daitsche wouden. Ontvang intusschen de vriendeljjke groeten van ons beiden Gerhard Von Weitlof. Parijs. Rue d,e N.,.. Hotel //de l'Aig'e.// Zichtbaar ontstemd legde Von Baming den brief neder. Die zoetsappige toon mishaagt mij vree- seljjkjj Ik herinner mij nu dat ik wel eens van dien Weitlof gehoord heb en als dis Lueienne zulk een verbazend verlangen heelt naar onze bosschen, dan mogen zjj, wat mjj betreft, gerust ergens anders heengaan in plaats van hier te komen. Goede hemel, Berthold, wjj kunnen toch onmogelijk toch zoo onbeleefd zjjn. En zij zul len toch niet eeuwig bljjven Of zjj vermo- gend zjjn Dat interesseert mjj niet bjjzonder. Wat zult gjj antwoorden, Berthold ik? Dat is uw zaak, mama. Men heeft toch immers aan u geschreven, en niet aan mjj. Gjj zjjt vandaag niet in een goede stem ming Nu, ik zal.dan antwoorden, dat wjj hen zullen verwachten, maar dat zjj ons gent zal steeds volgens de Grondwet han delen, e a geen schrede afwpkea van zjjn grondwettig recht. De Regent moet zien elke beslissing voorbehouden die hem ten gevolge van dezsn toestand door plicht en recht wordt geboden en die hem door de kenze des volks en door de zelfstandigheid van het land wo rdt opgelegd. Hij is er zeker vaD, dat hij zich bp het streven naar orde en uaar versterking van de monarchistische gevoelens zei mogen verheugen in de krachtige bescherming van het Duitsche rpk. De oorlog in het Oosten. Uitvoerige telegrammen uit Tokio, dus van Japausche zjjde, deelen de victorie mede door de Japanners op de Rassen behaald. Niet alleen dat zp de aanvallen der Rassen hebben afgeslagen, over de geheele gevechtslinie moeten de Russen verslagen zjjn. Da Russische telegrammen zjjn veel schaarscher en men kan bier zoowel uit afleiden, dat Koeropatkin den tjjd nog niet gekomen acht om reeds volle diger te seinen, of dat hp reden heeft om den hnidigen stand van den strpd nog verborgen te houden. Men zp voorzichtig met een oordeel uit te spreken, dair wp de telegrammen ait Tokio niet alle zoo maar recht streeks geloot waardig achten. Het is toch niet aan te nemen, dat gisteren een leger van 200 000 man Rassen, door de Japanners verslagen en op de vlucht ge dreven zou zpn. Op een telegram, dat niet over de gevechten zelf handelt, zp nog de aan dacht gevestigd. Het is de correspondent van den «Standard» in K o,e r o k i 's hoofdkwartier, die Maandag het gevecht bp Yentai bjjwoonde en het terrein, dat de Russen voor han operaties uitkozen beschrjjft als een in halven cirkel gele gen kale hoogvlakte, oostelpk van den spoorweg. Beide legers wareu door een smal dal van elkaar gescheiden. De omstandigheden, waaroader een de< 1 van het gevecht plaats hal, waren ia het voordeel der Rassen; er woei een hevige storm, dien de Russen echter in den rug hadden. De kracht van den wind maakte ech ter het juist schieten onmogelijk en ook tal van Russische granaten vlogen over het doel heen. De wind was koud en met moeite hielden de soldaten hun vingers aan den trekker. Naar het heette, waren de Japanners slecht uitgerust voor de plotselinge inge vaUen koude en zon er gebrek zpn aan warme Aan het spoorwegstation te Samara, zoo verhaalt de Peteraburg ir berichtgever van het «Berliner Tageblatt», nam dezer dagen een jong Russisch officier, die naar den oorlog moest afscheid van zjjne vrouw. Het jonge vrouwtje hield haren man snik kend omhelsd, alsof zp hem nooit weder wilde loslaten. De fficier had blgkbaar nader moeten berichten, wanneer zjj komen Raming haa'de de schouders op. Het scheen hem vrjj onverschillig te zijn. Nog iets, mama. Vanmiddag. Na het diner, vertrek ik n;ar Weenen voor eeni ge dagen - De beide dames keken verwonderd op zoo lang Magda hier was, had Raming nog voor geen enkele maal voo een geheelen dag het slot verlaten. Wat gaat gjj te Weenen doen Hans Brauner heeft er reeds een jaar lang bjj mjjop aangedrongen, d .t ik hem eens zal komen bezoeken en op 't oogenblik gevoel ik er juist lust toe. Misschien maken wjj met ons beiden dan nog ook een reisje I Magda wendde zich af, zjj wist, waar om hjj juist nu heenging; hjj was boos op haar, hjj wantrouwde haarhet geheim van den doode lag als een donkere schaduw tusschen hen, en maakte een scheiding tus schen hen bfiden. Raming trachtte op Magda's gelaat te le zen. Het scheen hem koud ea onverschillig en een zonderling gevoel overmeesterde he m half van smart, half van toorn. En waarom wil zjj mij den inhoud van dien brief niet vertellen Is het iets slechts Deze vragen drongen zich onwillekeurig bij tem op Wordt vervolgd.) UND1U1

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1904 | | pagina 1