No. 6006 Dinsdag 23 Mei 1905. 3öste Jaargang Ëaaêlaó voor <3tooró- en Suió-dColianó. OnverkwikkelijkhedeD. Een gevaarlijke bende. Buitenland BUREAU St, Jansstraat Haarlem. Sooiale vredö. Een onver stoord samenwerken van menschen met beperkt en ocgelgk verstand, met verscheidenheid vao inborst en ueig.ngen, tiet prikkelbare zenuwen en eigen heb- beijjkheden wal ee.i heerljjk schouwspel Duitschland. Griekenland. Frankrijk. Belgie. ABOWHBMBHTEPBIJS Per 3 maanden voor Haarlem Voor de overige plaatgen in Nederland franco per post Voor het buitenland Afzonderlijke nummers Dit blad verschjjnt dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen, Hoofd re dacten r-D ireeteur W. KOPPERS. t 1,20 1,50 2,90 0,03 FBIJS DEB ADVXBTEHTIBH. Van 16 regels 50 Gent» Elke regel meer 71/, Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentieh Contant. yöITE MA NOW AQITATB. Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Génerale' PublieitéEtrangère Q.L. DAÜBE Co JOHN., f. JOE ES SuccPari» 31 bieFaubourg Montmartre De candidaatitelliogen door de Katho lieke pat tg voor de e aast lande verkie zingen gaan bedaard haar gang en men hoort weinig van oneenigheid of van minder aangename incidenten. Het wacht woord, eens gegeven, worlt over het al gemeen trouw opgevclgl, en vrjj eendrach tig wordt er gewerkt om tot een goed en gewenscbt resultaat te komtn. Zooveel te meer doet het pgclijk aan, dat op eene enkele plaats minor 6n casa is ontstaan en aanleiding heeft gegeven tot een onverkwikkelijkcourantengeschrijf, waarvan de liberale pers natuurljjk ge bruik maakt, te mee', na daarin de per soon van minister Harte is betrokken. Het district Grave moest het tooneel wor den van een onaingenamen slrgd. Aan het z'ttend lid, den heer F r i e s e n, wordt daar de zetel betwist van den eenen kant door het oud-lid mr. Harte van Tec kelenburg, van dtn anderen kant doer dr. Kooien, den president van den Al^emeenen Bond van R. K. kies verenigingen in Nederland. YVg bennen de oorzaken niet, die sommige kiezers in het district Grave be wegen den heer F r i e s e n af te vallen, maar wg hebben reden om te vermoeden, dat zulks wel plaatselijke omstandighe den zullen zijn die met de politiek al weinig uitstaande zullen hebben, zooals zalks meir voorkomt in de districten in het Zuiden, waar eigeclgk geen partij strijd bestaat bjj de verkiezingen, maar enkel personenstrijd. Van groote bateekeriis is dus deze on eenigheid niet, hoewel het ons leed deed, vooral,omdat de persoon ce> Minis ers erin gemengd was en de Kamerclub der Ka tholieken er zich in meende te moeten mengen, o. i. vrjj wel onnoodig, dit zoo openbaar te doen, daar zulks in het ver dekt evengoed bad kunnen gebeuren. Nu zjjn Excellentie zich uit den etrjjd teruggetrokken heeft, kan men bet ge- rusteljjk aan de kiezers in het dirtiict Grave overlaten, wien zij tot hun afge vaardigde wenschen te kiezer, al deed misFchien dr. Kooien oek verstandi ger zich te bonden aan het beiluit het den zitting hebbenden leden niet lastig te maken. Als President van den Bond van R. K. kiesvereenigingen deed bg betfr een voorbeeld te geven van het tot eiken prjjs bewaren der eendracht. lctasschen de sop is de kool riet waard. Viel Larm rm nichts». Vtel onverkwikke- FEUILLETON 23.) Vervolg.) Hij was nog niet geheel van zijn verrassing bekomen, en in zjjn hoofd kruisten zich zoo vele gedachten, dat bq irasr geen woerden voor een antwoord vor d. Weer heerschte er een onaangename stilte tot Kopenhagen opstond en »e de Ik verlang van mijnheer op dit oogen- blik geea antwoord en geen besluit, De zaak is van genoegzaam gewicht om wel overdacht en goed overlegd te worden. Morgen zal ik terug komen 'om liet antwoord van mijnheer te vernemen. Deze rnimte heeft geen anderen u:tweg dan door deze deur, en deze wordt dag en nacht door vertrouwde lieden bewaakt. Walewski hoorde de deur in het slot vslleu en de schreden van den veitrekkende wegster ven. Pij was alleen. Langen tijd had hij noodig om zich te overtuigen, dat hij niet d-oomde het viel hem moeilijk te gelooven, dat het door hem be leefde, dat de omstandigheid, waaronder hij zich thans bevond, werkelijkheid was. Hoe was het mogelijk, dat men een derge- lgber echter is het geschrgf van die Ka tholieke politieke tinnegieters in de «Nieu we Ratterdamsche Couram» die hunnen Katholieken geloofsgei oaten met den raad aan boord komen op liberalen te stemmen en tegen het ministerie Kuyper. Men vraagt zich werkelgk uf, oi het dien heeren in de heissns scheelt, om nu met een dergelgk advies te komen aan dragen. Al was men elies behalve een voor stander der coalitie tusschen ds Cari ti- ljjke partgen, en wg nemen gaarne aaD, dat er onder de goede Katholieken zoo heel wat zjjn iu den lande, dan nog zou men bg eenig nadenken het niet in zjjn hersenen kunnen krggea, nu, bjj den tegen- woordigen stand der zaken deze regeering afbreuk te doen en een warea «leap in ihe dark» te wagen, door te trachten dit ministerie te doen vallen en te vervangen door js, door wie of door wa'? üet ziu waarlijk een wonderbaarlijk kunststuk zjjn uit de Oppositie-groepen, die nirts vereenigt dan de afkeir van de Uhriste Ijjke regetring, een ministerie samen te stellen, dat iets zou kannen tot stand bren gen. Of zouden d e raa dgevende Katholieke tinnegieters het misschien uiig vinden, dat we een tjjdlarg eene 60ort vaa re- geeriogloosheid kregen, een interregnum waarin niemand iets kan uitvoeren Eu dat, nu er zooveel werk afgedaan moet worden, dat ter afdoening gereed ligt. Werkelgk, wanneer in het tegenwoor dige stadium de liberalen optraden, die bet advies gaven thans de aan het werk zjjnde regeeriog te steunen, dan zou dat geen verwondering baret; men zou zeg gen: «bjj die menschen gaat thans het gezond verstand boven alles. Zjj zien in, dat het nu niet anders kan en mag». Maar dat Ka'holiekeu op dit oogenblik een tegenovergesteld advies geven, dat is waarljjk niet te bfgjjpen. Men zou haast viagen, of al het rumoer van der laatelen tjjd hun versland op bol heeft geb; acbt Gelukkig is het, dat er zich, o, zoo wei nig Katholieken aan etoren zullen Die hebben eens en voor goed besloteD, tbans vooral, stevig de hand te houden san bet verbond met de Cnristeljjke partgen, alle krachten in te spannen en zelfs veel op te rffs ren, om deze regre ing te handha ven, de meerderheid te bewaren en zoo bet kan te versterken. Ea wat de Ka'ho- lieken eens besloten en beloofd hebben, dat doen vij. Profersor d' A u 1 n i s heeft te Grc- lijk voorstel had durven doen, d t ven op eerloosheid zijnerzijds had durven spculeeren! Kon een comitc van opstandelingen zulke plannen vormen Neen, dat g loofde hij nooit. Daarvoor ken de hjj rijn landgenooten te goed, om niet te weten, dat deze steeds met eerljjke WBpeaen zouden str jjden dat zjj wel bereid waren den gewapenden tegenstrever steeds met open vi zier aan 1e vallen, maar nooit tot bedrog hun toevlucht zouten nemen, vooral niet z.oals hier, door ten slotte oi schuldigen op de grofste wjjze te benadeelen. Maar indien de zaak dus geen nationale onderneming zijn ken, wet vas zij dan Wat was haar doel Wss Peiser een schurk, een nietswaardige schurk, d'e den gast, welken hjj voorgaf te beschermen, iu het vreeselykste gevaar had gebracht Want dat dit bestond, viel niet te ontken nen. Walewski was thans bekend met een geheim, dat een geheele bende aandegroot- ste gevaren kon blootstellen. Zou men hem j dus ongemoeid laten vertrekken, indien hjj J weigeide op de voorstellen der vahche mun- I ters in te gaan Dat kon hjj zelf onmogeljjk gelooven Maar wat dan Door vermoeienis overmand viel hij weldra in slaap. Toen hij ontwaakte, omgaf hem duisternis. De kaars was opgebrand en uitgegaan. Walewski moest dus wel tamelijk lang ge- ilapen hebben. In het donker voelde hjj naar de levensmiddelen op de tafel, en stilde daar- ningen zelf gezegd en verklaird: «Ik werk gaarne samen met de Katholieken; wat d e gezegd en beloofd hebbtn, doen ea houden zjj.» Dat war een heerljjk ge tuigenis. ilet is een meesterstuk van sociaal le- veo,eene rg'ke broa van socialen vooruit gang- Maar om zoo'n meesterstuk in het le ven te roepen zjjn vele deugden noodig: voorzichtigheid, bescheidenheid, eerbied, zelfoebeersching, geduld, maar vooral de liefde met hare e klmojdige o fsrva irdig- heid. Zóó alleen bewaart men eendracht. D^ar zjju menschen die alles zeggen wat hun voor den mond komthun ont breekt voorzichtigheid; daar zjju meuschen, wier haan altgd koning moet kraaien hun ontbreekt be scheidenheid daar zjju menschen, die slechts hun eigen meening kennen en waardeeiej hun ontbreekt de eerbied; dear zjjn menschen die als dynamiet ontpl. fl'an zjj missen zilfbehierschiog daar zjjn menschen die Keulen en Aken in ééoen dag willen bouwen: hun ont breekt geduld daar zjjn menschen, die alijjd aan zich zeiven denkenhun ontbreekt de liefde; daar zgn menschep, die niets voor an deren over hebbenhun ontbreekt de edelmoedigheid. E n ieder doe zgn best om aan te val len, wat aau hem zeiven ontbreekt, ea daa zal eendracht mogelgk zga. Men behoe t niet altjji zgoe eigene meeaing prjjs te geren om de eendiacht te bewaren, zelfs daa niet ais de meer derheid die nut erkennen mocht. Wél moet men, om des vredes wille zjjne meening soms voor zich bewaren, en eene ljjn trekken met de meerderheid. Dat heet dan zgn eigen meening op- ffsren voor de goede zaak. Da taalkwestie in Pruisisch Polen da teert niet van vandaag of gistereD. Wie zgn gshengen raadpleegt, zal me nig onverkwikseljjk tooneel voor zijn gees tesogen zien verrgzen. Maar zoo erg, als thans een bericht uit. Posen verluidt, is de strijd niet are- wees t. Iu den Kreis Alelnau heersebt er n 1. eece onstichtelijke beweging onder Pool- sehe Protestanten. I wintig duizend Pr. testanten weigeren hunne kerken nog laDger te bezoeken, omdat, op last van de Pruisiecbe ova rheid da Poolsche taal door het Pruisisch ver- I vangen is. De overheid verlangt, dat voortaan de j Kerkeljjke gezangen en predicatiëa iu het j Duitsch geschieden. i Hoewel wjj den Pruinschen maatregel j volstrekt niei goedkeuren, achten wij noch- thans de wjjze, waarop het protest ge schiedt, een Kerkgenootschap onwaardig. In de zaak: Gravin Montigno&e doet zich nieuwe vrees voor voor onaan gename incidenten. De «Leipziger Nachricbten» betreuren de concessies, aau de ex-prinses L o u sa Antoinetta van Saksen gsdaaD. De prinses krjjgt meer heet het dan zjj had verwacht. Door verder de prinses te vergunnen hars kinderen te zien, geeft mm aanleiding voor de toe komst tot sensationeels tooneeleD. Het Leipziger blad vreest, dat er door de verleende concssie nieuwe en ergerlg- ke tooaeelen voor het Saksische Hot en de Saksische Regeering zullen ontstaan. Creta wil inljjving bg Griekenland, en de Mogendheden willen die niet. Welke wil zal koning kraaien De correspondent van de «Figaro» in de Cretenzer hoofdstad Canea heeft een onderhoud gehad met Pries George van i Creta. De P lias zon hem verklaard hebben, dat het èènige middel om den oproerigen geest te oezweren zgn zou inljjving van het eiland bjj Griekenland. Pr ns George zou gaarne zieu. dat onder toezicht van de mogendheden een 11 bisciet zou worden uitgelokt. Dit is di eenige weg volgens den prios om de Cretenzer bevolking tot rust te brengen. Het zal eenmaal toch tot inljjving bjj Griekenland moeten komen. mee zijn honger. Ook dronk hjj het overschot van tea wjjn. Daarna verviel hij in de sombere stemming, waarin ieder verkeert, die niet weet, wat hem de eerstvolgende uren brengen zullen, en toch niets gelukkigs, zelfs n;et eens iets, dat hem ODversch'illig is, kan verwachten. Eindeljjk hoorde hjj een sleutel in het slot steken en viel een schynsel van licht door de deur en een der beide geleiders verscheen. Hjj bracht licht, een nieuwen voorraad van voe nngsmiddelen, een flesch wjja en het be richt, dat er spoed g iemand zou komen, om met mjjuheer te spreken. lnderdtad verscheen korten tjjd daarna Kopenhagen, naar hjj scheen zeer vriendschap pelijk gezind, want hjj zeide Ik hoop, dat mynheer zich in den tus- sehentjjd niet al zeer heeft verveeld, maar de zaak was op geen andere wjjze te regelen. Spoedig zelfs zullen wjj een andere plaats voor onze werkzaamheden moeten opzoeken. Heeft mjjnheer intusschen reeds over ons voorstel nagedacht, en is hjj bereid zicbze'.ven het vaderland en de bestrjjding van Rusland te dienea Zekerantwoordde Walewski. Ik wil, zooals ik reeds meermalen gezegd heb, gaarne het voorgestelde doel dienen, maar tot mijn leedwezen geloof ik niet met u te kunnen overeenstemmen, wat de keus der middelen betreft. Iaat mjjnheer dan eens openbart'g zjjn meening uitspreken 1 sprak Kopenhagen, maar zjju trekken namen eene onheilspellende uit- Ia de Kamer is voortgezet de be handeling van de ioterpellatie's over de gestichten «De goede Herder». De afgevaardigde Sssbron nam de ver dediging daarvan op zich en uitte zjjne verbazing, dat eene oud-verpleegde, die allerlei valsche beschuldigingen tegen haar vroegar tehuis heelt ingediend, zestien, zegge zestien jaren, gewacht heeft mit het ut brengen harer oeschuldiging. O. k admiraal B i e n a i m en de heeren de Beauregard en Suche- t e t verdedigden de stichtingen en brach ten bulJe aan de Zusters voor hate tee- dere toewjjding voor de arme weezen. Heden, Maandag, wordt de behande ling voortgezet, die zoowel in de gods- dieustige als in de anti-clericole rninie- terieele kringen met belangstelling tege moet Wordt gezieD. Een Redacteur van de «Matia» heeft een interview gehad met de hoofd leiders van de socialistische partgen in onderscheidene landen. Onder andere met Mr. P i e t e r Jelles Troelstra, ingenieur van Kol, den Belg Emile van der V e 1 d e en de Duitschers B e b e 1 en Singer. Het interview ging over de houding, welke de socialisten in tjjd van oorlog zullen aannemen. Alleu verzekerden eenparig, dat, zoo hun Vaderland in nood verkeerde, zjj zouden doen wat hun ééniga plicht hun voorschrjjftmedestrjjden met de niet- socialisten. M evrouw Liebknecht bracht nog in herinnering, hce bear man er uiter- ljjk voor was uitgekomen, dat zoo Frank- rjjk zich mocht verstouten Elzas Loth»! ringen terug te nemen, de Daitsche so cialisten hunne verplichting als goede patriotten zouden weten te vervullen. Er zit dus nog vaderlandsliefde bjj het roode volkje! Da Nederlandsche atdeeling ter Luik- sche wereldtentoonstelling heeft feest ge vierd eu succès gehad. Zjj heeft de hooge eer genoten Prins Albert en zjjne Gemalin bipnen haren drempel te ontvangen. De vorateljjke personen werden ver welkomd aan den iogang van de Neder- laudsche atdeeling, waar de voorz.tter de heer Scholten, de gedelegeerde com missaris te Luik, Jhr. de G e e r, en voorts de heeren Jonker, Molken- boer, Van Waalwjjk, Van Ben- nekom, Kolkman en Vieweg, allen leden van de commissie, en V a n E e g h e n, voorzitter der Kamer van Koophandel te Amsterdam en lid van het Nederlandscho eerecomité, hen ont vingen. De president S c h o 11 e n stelde de andere heeren am het Vorsteljjk Paar voor en presenteerde tevens mevrouw e Geer, wier dochterke een ruiker rozen met oranjelint aaa de Prinses bood, die grasieuslgk en met een kus bedankte. Daarna ving de wandeling aan door de geheel gereed zgnde, kleine maarnet- (e atdeeling, de Prins gelaid door den heer Sch olten, de Prinses door den heer en mevrouw D e G e e r. Bewonderenswaardig was de belang stelling, die d t vriendeljjke vorstenpaar voor allee, zelfs voor kleinigheden toonde. O. a. werd lang vertoefd bij de Friesche kamer, bg het haisje van Hulstkamp, bg de modellun van baggermachines der firma Smit en bg die van de »CoDrad.» bg de Société de Céramique uit Maas tricht, waar de Prins dadeljjk in het Nederlandsch wees op het portret van onze Koninginbjj de expositie der Rjjksnormaalschool voor Teekenonderwgs, waar de heer Molkenboer uil legging gaf, bg de zeldzaam schoone étalage van de firma Lips Zoon uit Dordt, bjj de Zianlandscbe Ziiverfabrlk met het mooie drukking aau. 0 —Ik wil het eerljjk zeggen ik deins terug voor het aanwenden van middelen, die ik voor mjj niet a's eerljjk kan beichouweo. Met valsch geld een land in ongelrgenheid b engen en zichzelf bevoordeefen, kan nooit een wapen worden geacht, zooals een eerljjk man zich dit wenscht. Dat is mear, al naar mm de zaak be schouwt. Ik wil daartegenover mijnheer slechts een andere zaak in overweging geven. Wjj bevinden ons in openlijken oorlog met onze onderdukken, de Russen. Is in den strjjd niet ieder wapen tegenover den vjjand geoor loofd Ieder eerljjk wapen merkte Walewski op. Eerljjke wapenen En bezigt dan Rusland tegenover het arme, onderdrukte Polen eerlyke wapenen P Of is het eerljjk, geen enkele der vroeger gedane beloften te houdea P Is het eerljjk, onj zoowel eigen godsdienrt als eigen t»al te ontnemen Is het eerljjk, het beste deel te natie naar Siberië te zenden Is het eerljjk, onze vrouwen en meisjes onder knoet slagen te doen sterven, als slechts een dier gempene onderdrukkers op de g dachte komt, haar als staatkundig verdach' aan te geven? fk geloot, dat tegenover een dergeljjkeu vjjand alle bedenkingen wat de keuze der middelen betreft, eenvoudig als dwaas moeten aange merkt worden. —Ook zelfs tegenover een doodsvjjand moet men eerlyk bljjven, maar mijn bedenking is dan ook in hoofdzaak deze, dat door de voor gestelde handeling Diet de vjjand wordt be nadeeld, maar geheel onscbuldigen schade li den. Door de u tgifte van dit geld worden menschen, die nooit iets kwaads deden, juist het meest benadeeld, zoo zij daardoor misschien niet volkomen geruïneerd worden I Hat kan in den oorlog niet anders. Ook daar 1 jdt de onschuldige burger, ofschoon hjj er geen schuld aan heeft. Zijd oogst wordt vertrapt, zjjn huis ver brand, hem have en goed, soms zelts het leven benomen. Zeker, maar in dergeljjk oorlogen is het s'echt* een noodzakelijk gevolg, dat onscbul digen er onder ljjden moeten. Kopenhagen scheen in te zien, dat hjj met dergelijke redeneeringen niet veel verder kwam hjj besloot dus van alle overreding af Ie zien, ea zeide kortaf: Laat ons de zaak ten einde brengen; Wil mjjnh»er dus op o.nze voorstellen niet ingaan P Ik zou oneerlijk kunnen zjjn en //jaw zeggen, om mjj dan later nog tirng te trek ken, Maar wjj zijn geen kinderen, viel Kopen hagen Walewski ruw ia de rede, denkt gjj misschien, dat wij geen voorziohtigheidsmaat- rege en zouden nemen? Maar ik bemerk het wel, mjjnheer wil niet. Wordt vervolgd)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1905 | | pagina 1