No. 6054 Zaterdag 22 Juli 1905 30ste Jaargang. HbagBlaó voor <3toorè- on VRIJHEID. Misdaad uit jaloezie. Buitenland Per 3 maanden voor Haarlem Voor de overig» plaatoen in Nederland franco per post Voor het buitenland Afzonderlijke nummers Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen. Hoofd re dacteu r-D i r e ct e u r W. KÜPPER8. BUREAU St, Janes trant. Haarlem. f 1,20 1,50 2,90 0,03 Van 16 regels 50 Cent» Kike regel meer 7l/t Groote letters worden berekend naar plaatsraimte Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie h Contant. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Génerale PublieitéEtrangèrt "jlGITE ma NON AGITATE. Ö.L. DAB BE 4" Co JOHN., F. JONES SuetParis 315m Faubourg Montmartre. {slot.) Hoe broos en vergankelgk zgn de goe deren der fortuin doch broozer zjjn die des lichaams. Dagelijks oudervinden wij, dat deze goederen ons het geluk, waar naar eene inwendige stem in ons baakt, niet kunnen brengen. Wg denken soms gelukkig te zgn en eensklaps valt er een slag op ons en wjj zgn van gelukkigen, als wg wareD, weder diep ongelukkig ge worden. De dood van een viiend of van een bloedverwant, het verlies van eene som gelds, van tjjdeljjke goederen heeft ons met smart geslagen en des te meer hebben wg ingezien, dat hier voor ons het geluk niet te bereiken is. Dat heeft de ondervinding een ieder onzer geleerd. En toch één gelak moest er zgn, dat ons bevredigen zal en kan. God toch zou een tyran geweest zgn, had bij in ons hart die neiging geplant tot geluk, zonder dat die neiging ooit konde voldaan wor den. Dat geluk nu bestaat ook werkelgk voor onshet is God ea Zgne oneindige volmaaktheden, die wg genieten en be wonderen zullen in den hemel, waar alles geluk, vrede en blgdscbap zgn zal. Dat gelak wordt den menBch echter benjjdt, en geene poging, geene moeite wordt ontzien om ons van dat geluk at te brengen. Haat, ngd en afgonst, zgn wapenen van den Godshater en den hater van alles wat God aanhangt en wat God verheer lijkt. De satan kweekt haat bjj den mensch, omdat de memch eens de plaats innemen zal, waarvan hg verstooten is geworden, voor eeuwig verstooten. De duivel weet, dat wg vrg zgn en dat wg het in onze macht hebben om die plaats van eeuwige vreugde te veroveren. Doch -hg zal het beletten, en belaagt daarom onzs zwak kere natuur om die ten val te brengen Ttt den dronkaard zegt bg «Drinkt, zooveel gg wilt, gg zgt toch vrg, dat te doen.» Tot den zedelooze zegt hg «Waar om uwe verlangens en begeerten aan banden gelegdzgt gg dan niet vrg Staat het u niet te doen wat u belieft? Toon toch, dat ge een man zgt.» Den hoovaardige flaistert hg in«Gg meent vrg te zgn en onderwerpt u. Dwaas die gg zgt; verhef u en kom voor uwe vrg- heid uit.» Altgd dat woord vrgheidja, ook de daivel. f chermt er mede. En zg die niet weten wat vrgheid ia, leenen de- FEUILLETON Vervolg.) v. Hoorder are» 1 Moordenares 1 Plotseling werd Clara uit haar op een ver- dooving geljjkenden sluimer wakker geschrikt. Had tij dat vreeseljjke woord iu haar droom gehoord F Of klonk het haar nu in de ooren, terwjjl zjj met verschrikten, blik, in het eerste oogenblik niet wétend, wat er gebeurde, zich oprichtte en om zich h en zrg F Moordenares 1' Moordenares mijner kinde ren.! k'onk 't haar opnienw gillend tegen en tegelijkertijd voelde zjj, dat men tegen haar arm stootte, haar heftig door elkander schud de en met de kracht van een waanzinnige tegen den grond slingerde. Als een razende furie stond haar stiefzuster voor haar, met haar gebalde vuisten dre'gend opgeheven, alsof zjj in het volgend oogenblik zich storten zou op de vi.rechr.kte, half op den grond liggende Clara. Mevrouw Von Oldekammer had haar och tendjapon vluchtig aangetrokkenhaar git- zen verleider gehoor eo zondigen en vie ren den vrjjen teugel aan hunne hatti- tochten. Zjj, de ngdigaards en haatdiagenden onder de menschen, weten niet, dat zjj slaven geworden zjjo, slaven van een meester, die alle BDdere meesters in ge strengheid en wreedheid overtreft. Lezer, ik vraag u, toont bg, dia tot dezen vgand zegt: «Ik weet wat ik doen moet en heb geen tjjd om naar u te luisteren», toont hg niet beter, dat hg werkelgk vrg is en de ware vrgheid bezit en ver- btaat? Is bg die zgne hartstochten be vecht en ze onderdrukt niet meer vrg man dau bg, die zich door deze laat medesleepen eu doet wat deze grillige hartstochten hem ingeven? Wg, die zoo groot en fier gaan op ouze vrgheid, laten wjj toch de vrgheid, die ons ge geven is, wel benutten. Laten wjj bljjk geven van die vrgheid door daden dia den vrjjen man passen; bettrjjden wjj onze hartstochten, opdat wjj niet dcor dezen bemeesierd en hunne slaven wor den. Streven wjj dan als vrjje mannen naar dat ééne einddoel waarvoor wjj geschapen werden; dienen wjj God die oos onze vrgheid gaf, wèl wetende, dat God dienen heerschen is. Ontdoen wg ons van alles wat ons van dat einddoel afbrengen kan, opdat wjj vrg worden, geheel vrg, opdat wjj vtrkrggen de ware vrgheid, die is de vrgheid der kin deren Gods. Vaderlandsliefde. Het hoogwaardig Belgisch Episcopaat heeft, ter gelegenheid der Jubelfeestea van de 75-jarige onafbankeljjkheid, een schrjjven gericht tot de geloovigen over vaderlandsliefde. Om die liefde, heet het, heeft men een heiligen plicht te vervallen. Men moet bewaren eu vermetren wat de voorvaie- ren verkregend. w. z. hun roem en hnn welvaart, waartoe behalve den zegen des hemels, ook de opofferingen der ko ningen en de jjver der La ie mee werkten. Het Episcopaat wil een kracht onder het vulk zoowel iu dagen van zegenin gen als in beproeving; men vergete nief, dat wantrouwen en verdeeldheid eec lands bestuur ten gronde werpen, de goede instellingen ondermjjnen en de volkeren doen ljjden. Onderwerping moet er zgn aan het wettig gezag, omdat bet gezag de band is tusschen hemel en aarde. Opstand tegen dat gezag, het betwisten, htt looche nen of willen omverwerpen is een aan slag tegen het bestaan der samenleving. Het Episcopaat spoort aan om het vaderland te dienen, met alle middelen, door tionwe plichtsbetrachting. En cmdat de menscheljjke samenleving niet alleen leeft van financiën en politie, van kunststakken en handelscontracter, van letteren en wetenschap, mogen ook de gaven der hoogere orde niet uitbljjven rechtvaardigheid en liefde en matigheid: zelfverlooehenirg, zelfverzaking, optffe- ring. Zulke taal doet heerljjke bloemen bloei en van de schoonste dengden, waar bet socialistisch gedoe, als een jjzige noor denwind dood en verderf zaait. Italië. Het liberale en anti-clericale blad Cit- tadino verhaalt, wie eigeuljjk tegenwoor dig eigenaar is van de helft der Eeuwi ge Staf, nl. «de Italiaanschv Bank.» Deze Bank digit de huurprgzen der woningen op schandeijjke wjj/, 1 op en tracht ook andere eigenaren te bewegen tot 't verhoogen der haar. Daarenboven heeft ze reeds in de Bal- lini- en Carestraten ongeveer bonder fa- miliën op straat gezet, terwjjl bandelaren en winkeliers het onder haar dwang niet kunnen volhouden en zich genoodzaakt zien de zaken vaarwel te zeggen, waarop zjj han toekomst hadden gebouwd. Hoe geheel anders was dit onder het Peuseljjk beheer, toen een milde wet deze toestanden regelde Zweden. Een deel der conservatieve pers doet al wat in hare mackt is om alarm te klagen, de gemoederen te prikkelen. Be halve dit trachten sommigen door aller lei pamfletten den geest des volks op te hitsen. Het Morgenblad te Caristiania bevatte daarvan een kras staaltje: «A'le Zweedsche mannen» worden nl. opgeroepen om zich te kaaten tegen tene ai'sche ding, waardoor Noorwegen vroeg of laat door een der g-oote Staten zal worden opgeslokt. Eene nnie met Noorwegen, het «trou- welooze volk,» wo.dt hooghartig-minach- tend van de hand gewezen. De revolutie van Juni heeft den vrede van Kiel, van 1814, ge^chondan. De toe- sland is dus dtzelfd», als toen Noorwe gen door Denemarken aan Zweden werd afgestaan.... Mei begrjjpt no, waat de heeren heen willen. Zjj verlangen inlij ving van Noorwegen bij Zweien, welke Staat daartoe rteds in 1814 had kannen en moeten overgaan. Toenmaals herinnert de Bleu kreeg Zweden Noorwegen, als ver goeding voor Finland en Pommeren, die 'c aan de mogendheden had afgestaan. Natuurljjk zjjn dergeljjke beschouwin gen en bespiegelingen bestemd om ia- zwart haar hing in losse vleohte i verward om het hoofd en in haar donke e oogen gloeide een waanzinn ge woede, gemengd met een uitdrukking van smart. Toorn eeu wraakzucht ontsierden haar vaal, geelachtig gelaat. In Clara's hart steeg weer die namelooze angst op, die haar den vorigei avond bjj den hefiigen uitval van haar stiefzuster overvallen had. Smeekend strekte zij de handen omtoog en bad Oeb, heb medalgden met mjj, zuster 1 —Medelijden?! Ik medeljjden met uF Een verschrikkelijk, hoonend gelach klouk over de lippen der woedende vrouw, en met beide handen de armen van Clara omspan nend,.sleepte zij havr naar het b.d harer kin deren Ik medeljjden met uF Met de moorde nares mjjner kinderen F Zie eens, wat gij ge daan hebt! Ziet gij de onschuldige slachtof fers van uw wraak F Bleek en oabiweegljjk lag daar de kleins Emmy in haar bedje, de konde, blauwe oogen met een glanslooze uitdrukking, alsof zij reeds gebroken wa en, ten hemel gericht. De hand jes hielden krampachtig het kussen omklemd en alsof zj) hevige pijnen had te doo staan gehad, waren haar beentjes tot aan het ljjf opgetrokken. De kleine Koenraad daarentegen steunde eu kreunde nog hartverscheurend ea scheen door eea nieuwe kramp overvallen ts sgn. Hjj jodide zich om en om in zgn bedje, kroop voor- en achteruit en viel dan weer uitgeput in de kutsens terug. Zjjn koortsaca- tig g oeiende oogen rolden in zijq hoofd; op zjjn lippen vertoonde zich een geelachtig wit schuim, zjjn haaien omklemden in doodangst den hals van het dienstmeisje, dat voor zjjn bedje knielde, en steeds kermde en jammerde hjj maar. Mjju kinderenmjja kinderen 1 schreeuw de mevrouw Von Oldekammer in wilde ver- twjjfeling, terwjjl ze zich over het verstjjfde lichaam van de kleine Emmy wierp en in snikken losbarstte. Haar geheele lichaam rilde en beefde. Clara dacht niet anders, dan dat zjj nog een ontzetlenden droom had. Dood—de kleine Emmyhaar kleine lieveling dood F En Koenraai, de flinke, dartele knaap, stervende, worstelende met den dood 1 Dat was onmogelijk 1 Was zij misschien krankzinnig F Zag zjj misschien, wat h>ar verhitte verbeel ding haar voortooverde F Zjj had toch den votigen avond de kinder n rustig te slapen gelegd! Ook zij hal immers lang en vast ge slapen. Amalia 1 gilde zjj uit,wat is er gebeurdF Spreek, wat is er gebeurd? Mevrouw Vou Oldekammer sprong op. Vraagt gjj, ggde moordenares van mjjn kinderen, wat er gebeurd is F Clara tuimelde ontzet achteruit. Moordena res Dat vreeseljjke woord had haar uit hvar diepen slaap gewekt. Dat woord klonk thans weer in haarooren, neen, in haar hart, in haar ziell Moordenareszjj een moordenareslroe was druk (e maken op den «kleinen man.» De Bléu van heden verneemt nit Per- lgn, dat volgens mededeelingen uit di plomatieke klingen de Keizer eerstdaags naar Kopenhagen vertrekt. Mrn hecht een ernstig Staatkundig gewicht aaa deze teis, omdat zg onmid- dellgk aan het samentreffen van Keizer Wilhelm met Koniog Oscar van Zweden voorafgaat. Spanje. Wat een goed voorbeeld vermag, be wijst de trouw van koning Alfonso aan de Kerk en het kerkelijke gezag. Als een waardige zoon van koningin Christina vervult de koning stipt zgne godsdienstplichten en laat door menscheljjk opzicht noch valsche schaamte zich verleiden. Ia het begin ran zgne regeering poogden luchthartige hovelingea een zekere liberale tint aan de Hofgesprekken te gsveD, maar reeds onmiddellijk gat de jonge vorst door houding en gebaren te kennen, dat hij soorigelgke dingen niet duldde. Ook op het gebied der dramatische knnBt, waarvan de koning een groot bewonderaar is, moet bjj bezoeken van het Hof de strengste moraliteit in acht genomen worden. Dit karaktervolle optreden van koning Alfonso, die trots zgne ernstige le vensopvatting de lieveling van allen is, heeft reeds zeer veel ten goede uit gewerkt. Zeker, er worden schitterende feesten aan het Madridsche Hof gegevenkansten en wetenschappen worden er om strgd gehuldigd, maar dit alles met inachtne ming van de strenge wetten der zedelijk heid en de meest ondergeschikte regelen der welvoegeljjkheid. Rusland. Wat al verscheidenheid van betoogingen, wat al verscheidenheid van grieven Morgen (Zaterdag) zal op het kerkhof van Preobrazjensdy bij Sr. Petersburg eene betooging plaats hebben op het graf der slachtoffers van 22 Januari, waarna de werklieden een grooten ronw-optoebt door de Btad willen honden. Dragen betoogingen als deze geen blij vend karakter, onheilspellender zgn de kreten om hervorming van het Staatsbe stuur en de verschijnselen van ontrouw in den boezem van het leger. Nü weer verneemt de Voss. Zeit. dat het Pawlowsche garderegiment in St. Pe tersburg reeds sedert Januari van dit jaar geen wachtdienst meer dcet, wijl men in de omgeving van den Czaar twjjfelt aan de getrouwheid van het corps offi ciereu vaa dit regiment. Dat zjju symptomen, die rechtmatige bezorgdheid wekken 1 Én zg doen het verlangen toenemen, dat er tcch een doel treffend middel worde uitgevonden, om dat mogeljjk! Zjj bracht de hand aan het voorhoofd het wa's, of zjj krankzinnig zou worden. Onstuimig joeg haar het bloed door de aderen. Het was, ot zjj bekneld zat tusschen de ijzeren vuist ran een r.us, die hair nee.- drukte. Daar, als een bliksemstraal, herinnerde zjj zich deu vreeseljjken droom, die haar gekweld had, voord»t zij insliep. Was het geen droom geweest F Was het werkeljjkhied geweest en was zij een mojrdeuaresde moordenares van de kinderen gewo den F Snikkend verborg zij het aangezioht iu de handen. Mevrouw Von Oldekammer lachte op af schuwelijke wjjze, j Ziet ge, Mina F riep zjj het dienstmeisje toe,—haar geweten begint reeds te spreken, kijk, zjj heeft al berouw van haar roekelooze j daad. I Clara schrikte op, zjj wilde zich verwijde- ren, zjj snakte naar adem, haar bewustzjjn verliet haar, onmachtig zonk zjj op den grond neer Op dit oogenblik werd heftig de deur vau de kamer geopend, eu traden de kapitein en dokter Middelwald haastig binnen. Het was, of de kapitein waanzinnig gewor den was hoe luchthartig hij ook was, had hjj zjju kinderen met de grootste teederheid lief eu de dood van zgn lievelingen dreigde hem nu zelfs het verstand te benemen. Hjj trok den dokter mede naar de bedjes der kleinen. de vredesonderhandelingen te bespoedigen. De Czaar, heet het nog, verlangt den vrede doch hg vreest, dat Japan zulke hcoge eischen zal stellen, dat zg alle verstandhouding znllen onmogelgk maken; m dat geval zon het Rassisch volk be reid zgn om den oorlog desnoods nog verscheidene jaren voort te zetten. Alaof het Czarenrgk voor geen nitputting vat baar isl Telkens stoot men echter tegen nienwe struikel blokken. Nu weer heet het, dat Witte ook rekening zal moeten houden met den geest onder de troepen in Mantsjoerge. Witte gelooft, dat deze in opstand zouden komen, als er op dit oogenblik een vernederende vrede gesloten werd. Maar al wat men tot dusver vernomen heeft van don geest onder die Russische troepeD, pleit niet voor zoo reel oorlogs zuchtigheid. Integendeel. Ook de dynamiet-aanslagen houden a in. Luidens een draadbericht uit St. Pe tersburg moet de procureur-generaal van de H. Synode een brief ontvangen heb ben, waarin hg bedreigd wordt met den dood. Men ie op Pobiedonostzeff gebeten, omdat hjj zich tegea iedere libeta'.e her vorming kant. De lezer herinnere zich, dat ook PI e- we, eenige dagen voor zjjnen dood, een soortgelijken brief ontvangen heelt. De politie bewaakt streng de toegangen van het paleis van Pobiedonostzeff te Tejarkoe-Selo. Over den vrede. Over de vredes-onderhaadelingen tus schen Rusland en Japan zegt The Asso ciated Press in New-York, dat zij van ha ren verslaggever een telegrafische me- dedeeling heeft ontvangen over een in terview, dat hare verslaggever heeft gehad met Rusland's vredesgezant, den minister Witte. De minuter zei, dat Rusland ready» war, cto f-ght for years». Als de Ja panners hooge eischen stellen, dan dortt de minister gerust voorspellen, dat er niets terecht komt van dea vrede. Er zjjn twee partgen in Rusland. Een voor den voor den oorlog tot het uiter ste. Die is machtig en invloedrijk. Een kleineere voor den vrede. Tot die kleine re behoort de minister. Wanne sr Japan onaanneembare eischen stelt, dan zal echter heel Rusland weer een worden. Dan gaat het doorer op, of er onder. Rusland teert geenszins geljjk de bui- tenlandsche pers het vertelt op zgn laatste krachten. Rusland is nog niet ca- dunk. Rusland is machtig en groot - en de interne crisis, die het land door maakt, zal anders eu vlotter voorbjjgaan dan men in het Westen gelooft. Nog en kele jaren eu Rusland zal weer sterk —Help ze, dokter, red ze I steunde hij. Dokter Middelwald overdag met snellen, uitvorschenden blik de geheale kamer. Zgn oogen gleden over de onbeweeglijk uitgestrekt pggende gestuite van Clara eu bleven een oogenblik rusten op het bleeke ontstelde gelaat van mevrouw Von Oldekammer. Was het een stomme vraag, een waarschu wing of een bedreig ng, welke hjj met dien uitvorschenden blik bedoelde F Mevrouw Vou Oldekammer sidderde, maar dan verzamelde zjj haar geestkracht, met geweldige kraogtsin- spanning onderdrukte zjj haar ontroering, haar wraakgevoel, haar onmachtige woede. Met bliksemsnelheid schoot haar een plan door het hootd, en terwjjl zij den arts naar het bed van haar kinderen geleidde, overlegde zij heimelijk, wat haar te doen stond, en vol tooide zjj haar voornemen, dtt tegeljjkertjjd haar wraak eu haar jaloszie zou bevredigen. Het onderzoek avn de kleine Emmy was spoedig a'geloepen. Het arme kind was dood, reeds sedert eenige uren; de geneesheer vermocht hier niets meer te doen. Maar hoe is het mogeljjk F Welke oor zaak moeien wjj hier aannemen P vroeg de kapitein ontdaan. Dokter Middelwald haalde de schouders op, Wordt vervolgd H UK I E ABONNBMBNTSPBIJS PBUS DEB ADVBBTBNTIH». r» 'O r r i ft. •- t >1

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1905 | | pagina 1