No. 6083
Zaterdag 26 Augustus 1905
30ste Jaargang,
k
ïïagBlaó voor cföooró- on
BERICHT!
Greep uit 't leven.
Raymond's wraak.
Buitenland
f 1,20
1,50
2,90
0,03
Japan.
Frankrijk.
Spanje.
Engeland.
De Oorlog in het Oosten.
ABONNEMES TSPRIJ Is
Per 3 maanden voor Haarlem m
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post
Voor het buitenland
Afzonderlijke nummers
Dit blad verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen
Hoofd re dacten r-D ireoteur W. KÜPPERS.
BUREAU St, Jansc trast Haarlem
PRIJS DBB ADVERTENTIE»
Van 16 regels 50 Cents
Elke regel meer 77, r
Groote letter* worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie k Contant.
Hoofdagenten voor het Buitenland Compagnie Génerale PublieitéEtrangèn
*AGXTE MA NON AGITATE. DA DBE Co JOHN., F. JOA'ES Svee. Parit 31 bisFaubourg Montmartre.
Nu de dagen korter en de avonden langer wor
den, stijgt als van zelf de leeslust onder het publiek.
Niemand zal ontkennen, dat een Katholiek
blad, dat dagelijks het huisgezin binnenkomt, den
lezers niet op de hoogte houdt van wat er gebeurt
in de maatschappij, dat het den lezer leert ken
nen de middelen om zijn toestand te verbeteren,
dat het zijn geest ontwikkelt en zijn kennis van
toestanden vermeerdert.
Men leest een courant. Maar welke courant?
Be NIEUWE HAARLEMSCEE COU
RANT vraagt bij u binnengelaten te worden.
Zij noodigt u uit een abonnement op haar te
willen nemen.
Steeds getrouw aan haar beginsel, streeft zij
naar uitbreiding, door het geven van actueele
hoofdartikelen, buiten- en binnenlandsch nieuws
en van al datgene, wat men van een ernstig en
goed geredigeerd blad mag verwachten.
Zij die zich van af heden op de NIEUIFE
HAARLEMSCEE COURANT, met of zonder
het erbij behoorende ZONDAGSBLAD, abon-
neeren, ontvangen deze bladen tot 1 October
a. a. gratis.
DE ADMINISTRATIE.
Het moet den zwakten en weifelenden
mensch pjjnljjk aandoeu, als de bekente
nis hem van het hart moet, dat een an
der rechtvaardiger en eerlijker in zgn op
treden onder de menechen is dan hg zelf.
Vooral moet het hem zeer doen, wan
neer het iemand betreft, dien men geen
goed hart toedraagt.
Te erkennen, dat een tegenstander of
eeu vijand in zedelijk opzicht zgn meer
dere is, ach! hoe weinigen, die dat ver
mogen.
Hulde te brengen aan de overweldigen
de macht van het goede, ook waar het
zjjn tegenstanders geldt, getuigt daarom
van waren zielen-adel.
Den verdrukte in bescherming nemen,
hem opbeuring schenken in zgn Ijjden
tegenover zgn vervolgers, is een werk van
barmhartigheid, waarop Gods zegen moet
rusten.
En waar, bg de beoefening dezer deug-
deD, het goede en edele ons in onze me
deburgers tegemoet treedt, ook al zgnzg
oDze tegenstanders, dat zgn voorzeker de
beste en grlukkigste oogenblikken van
ons leven.
FEUILLEION
I.
De Judaskus.
Heeren van de jury, acht gjj den gevangene
voor de balie schuldig of niet schuldig P
Gedurende een oogenbl k heerschte er een
doodeljjke stilte; het slaapwekkend gegons
van een wesp tegen het raam vav het rechts-
gebouw, gepaard aan het onophoudelijk ge
tiktak der klok, was het eenige geluid in de
dicht be'.ette zaal.
Ieders oog was gevestigd op den voorzit
ter der jury, wiens stem hem scheen begaven
ti hébben onder het gespannen aanstaren der
menigte. Eindelijk, terwijl hjj zenuwachtig de
houten leuning van de loge der jury omklemde,
klonken de haastig afgebroken woorden uit
zijn mond.
Wjj vinden den gevangene... schuldig.
Er steeg een snik op uit den hoop volks,
«n het gelu'd van eeu doffen val midden in
de zaal werd gevolgd door een gesehuitel met
de voeten, daar tal van medelijdende hel
pers e n bewusteloos geworden vrouw weg
droegen.
De gevangene, bleek als marmer en ern-
Dai worden wij, als 't ware wakker
geschud. Dan is bei, 0f er em stem tot
ons komt, die ons toeroept«Gg hebt
wèl gedaan.»
Maar niet altjjd, noen, wat zsg ik,
slechts zelden laat de mersch, het edele
tot zgn hart doordringen, waar wereld-
sche beslommeringen hem aanmanen tot
eigen voordeel werkzaam te zgn.
Velen toch is de zinnelijkheid ts mach
tig. Hoe mecigaen moet het in stilte er
kennen,dat een aoder,di8 zich vrij wget te
houden van de smetten, welke er kleven
aan zgn leven, rechtvaardiger is dan hg.
Maar helaas Hoe menigeen moet daar-
bjj teveus erkennen, dat de zinnelijkheid
hem te machtig is, dat hg in stede vaner
over te heerechen, er door beheerscht
wordt.
Hoe groot is dikwjjls onze gdelheiJ
Hoe klein zgn we vaak in waarheidsliefde
eu eenvoud
Zoodoende misleiden wg oos zelven.
En zoo 't maar eenigszins door den schga
wordt gerechtvaardigd, zjja wg al heel
spoedig geneigd te verklaren, dat we toch
beter zgn dan hg, met wien we ous ver
gelijken.
Hoe verdeifeljjk is ons vaak de macht
der misleiding, en boe menigmaal spelen
de onzen den vjjand onzer beginselen,
den vijand van onzen godsdienst, de troeven
in handen, waarmede zjj het spel in de
samenleving winnen.
Dat is een treurig vencbjjnsel in onze
dagen van menschendienst, w a s r godsdiens
moest heerscaec, waar miskenning van
het goede aan het kwaad steun verleent.
De verleiding tracht de heilige indruk
ken weg te nemen, door de stem Gods
in de menschenwereld op ons .teweegge
bracht.
En dit alles maakt het den mensch
moeilijk, om de stem Gods, zooals die uit
de menschenwereld tot ons spreekt, tehoo-
ren en te volgen.
Gelukkig en wèl hem, wien 't gelukt
aan de verleiding weerstand te bieden.
Helaas, wg leven in zedelgk zoowel
als in stofifelgk opzicht, veel te veel bg
den dag.
We leven te veel bg de af wiss lende
indrukken, die wg ontvangen.
Dit na zou op zichzelf nog niet zoo
erg zgD, als wg daarbg slechts ons ver
mogen, om die indrukken naar hun ge
halte te waardeeren, aan 't werk hielden.
Maar dit doen we veelal niet.
Yandasr dan ook, dat wg den eenen
dag ons zelven overtreffen, om den ande-
stig, sloeg hen doodbedaard gade, doch geen
enkel woord verried, wat er omging in zijne
ziel.
't Is zjjn moeder, arm schepsel, zeide een
vrouw.
Stilte in 't hof, riep de deurwaarder.
De rechter zette zijn bril op en wach'.te tot
de opschudding bedaard was. H ij keek naar
de berookte zoldering van da vuile gerechts
zaal en vestigde na een oogenblik zijne oogen
op den gevangene, die dien blik beantwoordde
met een ongevoelig voo: komen van zelf be-
heersching.
Raymond Mannington, begon de man der
wet, gij stondt vandaag terecht voor een
misdaad, welke ik zonder de minste aarzeliDg
noem een der schreeuweadste voorbeelden
van slechtheid en ondankbaarheid, die
't ooit mjjn pijnig ka plicht was te behatde-
len.
Hier hield hjj een ooge iblik op en keek,
om zich te inspireereD, over zijn bril heen
naar den leelijken muur aan de o .erzijde.
Er is te uwen gunste aangewend, vervolgde
hjj op kouden, afgemeten toon, dat ge iemand
zjjt van goeden hui re en die eea goede op
voeding genoten heeft.
Alle hoedanigheden van geest en lichaam
zjjn voor ons bloot gelegd en door ons over
wogen, of zij ook als redenen konden dienen,
om uwe schuld te verminderen. Uw verdedi
ger heeft een aandoenlijk tafereel opgehangen
van uwe moeder, die weduwe is, en dat on
getwijfeld niet overdreven zal zijn. Maar
het gerecht heeft daarmede niets te maken
ren dag weder ver beneden ons te blij en
waardoor we ten slotte èi voor anderen èn
voor ons zeivbd steeds een raadsel big ven.
Neen, we moeten de heilige indrukken,
die we ontvangen, op ons laten inwerken.
Daardoor moet ons leven als't ware een
kanatwerk zgn, waarin we de zedelgke
idee trachten te vrrwezenlgken.
Waaneer wg dit doen, dan gaat ook
van ons, in welken stand wij geplaatst
mogen zjja in de maatschappij, kracht uit
ten goedp.
Want dan dwingen wg,door geheel ons
zjjn onzehuisg8nooten en onze maatechap-
peljjke omgeving telkens ea telkens weer
tot de verklaring«hg is rechtvaardiger
dan ik.
Dan zal 't ons gaan als David, van
wien Saul, hoezeer hij hem ook haatte,
moeat getuigen, dat hg zgn meerdere was.
Gaan wg dan aldus door het leven,
letten wg niet op da kleinzielige tegen
werking van hatelgke measchen die zich
wentelen in ongerechtigheden.
Verrichten wg onz8n arbeid met de
stille maar heilige bede, dat er kracht
van boven tot ons kome, dat wg heilige
indrukken mogen opvangen en verwerken
in ons bart.
Want alleeD, wanneer wg dat doen, zal
er kracht nitgaen van ons.
Dat zoo menig mensohenleven
Onbeteeknend is gebleven.
Dient ook daaraan toegeschreven:
Dat men zelve aan zgn leven
Geen beteekenis wist te geven.
Japan krjjgt een pluimpje van den H
Stoel, eene welveidiende loftuiting.
Men meldt uit Rome aan de Éclair'.
Ta. H. de Pans wil eeu bjjzonder ge
zantschap naar Japan uitzonden, om den
Mikado dank te brengen voor diens be-
scherming van de missionarissen en de
Katholieken in China gedurende den
oorlog, welke nog voortduurt.
Ta. D. H. de Bisschop van Portland zal
den Mikado een eigenhandig geschreven
brief van den H. Vader aanbieden.
Het verdwjjnen van J e a n G a 11 e y
met eenige miilioenen van het Comptoir
d' Escompe heelt geheel Parjjs in opschud
ding gebracht.
De Parjj-.che politie heeft 3,600 francs
bitaald am de telegrammen, gezonden
naar alle streken der wereld, om den op
lichter op te zoeken.
gjj daarentegen- kunt er uit leeren, welk
een schande gg ovtr hare grijze haren ge-
b acht hebt.
Wat uw geboorte en opvoeding aanbe'an-
gen, zjj vermeerderen uwe schuld.
Waart ge iemand zonder ontwikkeling,
iemand die* nooit een hoogere beschaving had
gekeud of ontvangen, die onbekwaam was om
de uitgestrektheid vanj het kwaad dat hjj
deed te begrijpen, dan zou ik geneigd z&n
geweest, om verzachtende omstandigheden in
aanmeiking te nemen, maar gjj, die met het be
gripsvermogen van een welopgevoed man de
schandelijke laagheid eener misdaad ten volle
beseftet en kendet, gevoeldet nochtans geen
gewetensbezwaar om die te beJrjjven, en ik
gevoel dat evenmin door u te veroordeelen.
Gg hebt vooroedachteljjk uw weldoener be
nadeeld, waarschijnlijk zonder dat nadeel
ooit te kunnen herstellen, zijn naam misb uikt,
zjja handieekening nagemaakt, groote sommen
gelds hem ontnomen, en dat alles me', een
geraffineerdheid, welke geen twijfel overlaat
omtrent de verschrikkelijke koelbloedigheid,
waarmede de misdaad is gepleegd. Het was
hi r geen onbezonnen poging van jeugdige
lichtzinnigheid om verliezen door he: spel
geleden te herstellen, met de meening en in
de hoop om het geld terug te betalenneen,
het was een voorbedachtelijk overlegd en x,iet
minder slim uitgevoerd plan, van het begin
tot het einde. Ik aarzel dan ook niet, om u
te veroo.deelen tot de zwaarste straf, welke
in mjjn macht staat u op te leggen. Ik ver
oordeel u tot tien jaren dwangarbeid.
Het Comptoir looft een percent uit
van het ontvreemde bedrag aan den per
soon, die de politie op het spoor van den
oneerlgken bediende zal brengen.
De verlaten vrouw van Jean Galley
heeft zich naar het Comptoir begeven en
de juweelen, die zjj vau haren man ga-
kregen had en eene som van drieduizend
francs, die hg haar uit Havre had gezon
den, aangeboden.
De directeur wensshte haar geluk met
hare handelwjjz», maar weigerde iets aan
te nemen; daarna deponeerde mevrouw
Galley haar kostbaarheden en het geld
bg den Officier van justitie.
De Agence Uavas meldt nit Tanger, dat
vier Fianschen voor de poorten van Tao-
ger zgn uitgeplunderd door gewapende
lieden.
De onveiligheid wordt steeds grooter.
Men zegt, dat de gearresteerde A'gerjjn
is vrjjgelaten en dat de schadeloosstelling
van 2000 doeros is betaald. Het gerucht
omtrent de regeling van deze kwesti
wordt echter nog niet bevestigd.
De Franeche bladen bljjveu intuaschen
op krachtig handelen aandringen. De
«Echo de Paris» schrjjft: De sultan zal
ongetwjjfeld toegeven, indien althans in
Marocco niet de waanzin heerscht en
hem tot een tegenstand dringt, waarvan
de gevo'gen voor Frankrjjk zoo nuttig
zonden kunnen zgn, dat wg hem zeker
niet zonden hebben te betreuren.
De hongersnood, die in het land dei-
lachende citroenen op onrustbarende wjjze
heerscht, wordt in de anti-clericale pers
natuurljjk weer aangewend, om de Katho
lieke Kerk en hare bedienaren te belas
teren en verguizen.
Het heet n.b., dat de kloosters en de
prie^ers zich verrjjken ten koste van het
at me volk.
Zfilke beschuldiging pakt bg wie niet 1
beter weten en lokt heftige protesten nit j
tegen de begeerlijkheid der priesters.
Maar dezelfde pers, die zalke laster
praatjes uitstrooit weet zoo goed als de
best», dat niet de Kerk, niet de kloosters
en de priesters aan den hongersnood debet
zgn, maar de malaise op velerlei gebied, I
zooals overproductie, werkeloosheid enz.
Ook kan zjj weten, dat bet juist de
kloosters en de priesters zjjD, die het
krachtigst den geesel van den hongersnood
bestrjjden door werken van liefdadigheid
in den meest uilgebreiden zin.
Ook het Hof in de anti-clericale
pers soms zoo sohandeljjk belasterd j
iaat geen middel onbeproefd om den
geesel Ie bestrjjden en aan de ouvrjj- j
willige werkeloosheid een einde te maken, j
Maar het Katholieke Spanje bljjft nu 1
eenmaal een mikpunt van de Kerkvervol- j
gers en Godloochenaars.
Alle rampen, die het land teisteren,
w. rden niet, geljjk in andere landen, aan
hunne ware oorzaak toegeschreven, maar
En hjj nam den bril af en leunde achter-,over
in zjjn rechtelijk;n zetel.
De gevangens uitte geen woord, maar zgn
opeengeklemde lippen en de verwilderde blik
zjjner oogea toonden, duideljjker dan woorden
hadden kannen uitdrukken, zjjn ontzettende
wanhoop aan. Er liep een gemompel van me-
deljjden door de zaal, want hjj was jong
en zeer begaafd en had dapper gestreden
tegen het onmeedoogetd noodlot, dat ham
overstelpte. p
Een gerechtsdienaar tikte hem op den
schouder, en hg keer 'e zich om, ten eiude
de bank der beschuldigden te verlaten. Toen
hjj naar beneden ging, bleef hjj een oogenblik
staan en boog zich over naar een jongen man,
die naar hem toegekomen was.
Vaarwel, Robert, zcide hij. Wees goed
voor moeder en Nelly, wil je? En laat hen
nooit denken, dat ik schuldig beD, want
zoo waar er een God hierboven is, ik ben
onschuldig. j
Kom vooruit, zeide de agent barsch; 't is
niet geoorloofd met anderen te praten.
Nog éen handdruk, en hjj ging. Zgn vriend
wachtte tot hjj uit zjjn gezioht verdwenen was
en keerda toen weder terug naar den achter
kant der gerechtszaal, waar een meisje bitter
zat te weenen.
Ga meê naar buiten in de friseche lucht,
zeide hjj vriendeijjk. Zjj gehoorzaamde hem
haast werktuigelijk, sn hjj geleidde haar naar
een bank welke beschaduwd werd door de
boomen, die rondom het statige plein stonden.
komen ten laste van de Kerk en hare die
naren de priesters.
Dit is nu eenmaal koren op den molen
van de anti-clericale pers: schimpen op
den godsdienst en aan de Kerk de schuld
geven van wat Datuurljjke gevolgen zgn
van de wisseling der fortuin.
Het optreden van het Hof van Madrid
en van het Spaansche Episcopaat loochent
op schitterende wjjze zalke hatelgke ver
zinsels.
Den Hertog van Manchester overkwam
dezer dagen het navolgendeHjj deed
een rit per automobiel door Ierland.
De auto reed over een vrjj smallen
weg tusfehen landerjjen achter een boe
renkar aan. Het paard werd, bg 't hoo-
ren van 't vreemdsoortig geraas achter
zich, schichtig. De boer ontstak in woede,
bleef met de kar dwars op den weg staan
en noodzaakte aldus de automobiel tot
ophouden.
Toen de hertog uit de auto gestegen
was om te trachten den boer te bewe
gen den wagen te lateu passeeren, nam
de vertoornde Ier zgn stok en sloeg er
duchtig op los. Eindeljjk gelukte het den
hertog door een ander geluid, n.l. het
rammelen van geld, den boer tot andere
gedachten te brengen.
Het bljjft toch maar volslagene onze
kerheid over den toestand der Russische
en Japaneche troepen daarginds in het
Verre Oosten.
Niets lekt er uit, wat maar eenigszins
tot het heset kan leiden, wat de twee
vjjandeljjke legers in het senild voeren.
Van een wapenstilstand in offici
ëren zin is niets bekendvan bewe
gingen en verkenningen wordt niets ver
nomen, van versterkingen en stemming
verneemt men niets.
Dat duurt nu reeds eene geruime poos,
en men kan zich lichteljjk eene voorstel
ling maken van de doodeljjke onrust die
in Bnsland voor het uitbljjren van nieu
we berichten bg de achtergebleven betrek
kingen der soldaten moet he rschen.
't Kan zgn, dat deRussischestrgdmacht
welvarend is en aan niets gebrek ljjdt.
't Kan zgn, dat geen ziekten de gele
deren dunnen en lichameljjk uitputten 't
kan zgn, dat er hoop en vertrouwen
heerscht op den gunstigen uitslag van
de vredesonderhandelingen of op eene
keering van het krggsgeink bjj hervatting
van de vjjandeljjkheden.
Maar ook bet tegendeel van wat we
opsomdeD, is mogelgk, ja, niet onwaar-
Want was d e tosstand daarginds op
de stille oorlogsvelden inderdaad bevre
digend, dan zoude Russische Regeering
instede van te zwjjgeD, de achtergelaten
betrekkingen toch niet in onzekerheid
latèn.
Zjj barstte opnieuw nit in een hnrtochteljjk
snikken.
O, 't vreesdjjk, vreeseljjk, nokte zjjmaar
ik zal op hem wachten, als 't noodig is levens
lang, maar eens, en er kwam een trillende
toon van twjjfel in bare stem, eens begon ik
waarljjk te vreezen, dat hij schuldig was. Hjj
had veel meer moeten zeggen.
Ob, Robert, zeg mjj, dat je werkeljjk en
waarachtig aan zijn o schuld gelooft. En zjj
keek hem in het gelaat met eeu aandoenlij ken
blik, waarin de bitterheid van uit het hart
geperste tranen lag opgesloten.
Hij nam hare hand en streelde die teeder.
Klein aim ding, arm klein ding, zeide hjj.
Het spjjt mij zoo, het spijt mij zoo innig om
jou. Ik zon alles in de werald er om willen
ge.en, als ik jou verdriet kon basparen.
Zjj rnkte hare hand los en kealc hem aan
met een paar oogen, groot van schrik.
Waarom antwoordt je mjj i iet vroeg zjj
stotterend-.. Je spreekt, alsof je een tweeden
slag wildet verzacüten.
Hjj keek een oogenblik naar den grond, en
toen hij zijne oogen naar haar ophief, was er
meedoogenloosheid in te lezen.
Mij dunkt, Nelly, dat ik verkeerd zou han-
kelen, als ik uw jeugdig leven wilde koppe
len aan 't lot van iemand, die enkel zijn
verdiende loon heeft gekregen
Wordt vervolgd
