No 6163. Woensdag 29 November 1905. 30sle Jaargang. ll ctgBlaó voor iSTooró' on &uió*<&lollanó. BI Haarlem's Brongebouw. De Dochter van den Opstandeling. Buiten land t 1,20 1,50 2,90 0,08 Van 1—6 regels50 CenU Elke regel meer7l/i f Groofe letters worden berekend naar plaatsruimte Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie h Contant h Frankrijk. Noorwegen. Rusland. M y ABOXTKEMBETSPBHS! Eer 3 maanden voor Haarlem Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post Voor het buitenland c Afzonderlijke nummers Dit blad veraohjjnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen Hoofd re dacteu r-D i r e c t e u r W. KÜPPER8. BUREAU St. Jansstr&at. Haarlem FjfclIJB DBB ADVERTENTIE*. AGITE MA KOK AQITAl'B. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Génerale PublicitiEtrangèr%r Q.L. DA OBE Co JOHN., f. J ONES Sueo. Paria 31 biaFaubourg Montmarie. Een der Bantrekkiugspunten van onze 'tad, door mildheid vaa natuur, door lig ging en inrichting in overvloedige mate begunstigd, is het welbekendeBrongebouw, toetzjjne geneeskrachtige en wijdvermaar de s'aslwaterbron. Een kuuroord alzoo in de eerste plaats, toet eene zeldzame gelegenheid tot het hemen van medische- en reini^iogsbaden, e*> voorts een lust- en ontspanningsoord *&ar alles medewerkt om geest en hart, Sevoel en smaak te boeien. Wie onzer heeft niet vaak dezen tempel der kunst leeren hoogschatten en waar deren? Want ja, dank den smaak van een kun dig en werkzaam Bestuur, wordt er de kunst gehuldigd, niet naar den trant van eifé's-chantants en variëteiten - thea ters, maar als een streven near het ideale, dt boven den horizon van het alledaag- 'che, van materialisme en realisme, ge docht moet worden. Ea werkt niet alles hier mede, om den ktnstminnenden bezoeker nit den circel van aardsch gedoe omboog (e voeren De Haarlemmerhout, een troetelkind dr natuur, biedt met zjjne levende ge welven den aanblik van een gigaotesken Gothieken tempel, waar de gevoelige toensch zoowel geest als hart aan de ^Hellende klaisters der wereldsche be slommeringen ontworstelt, om zich io hauwere aanraking met de oneindige Schoonheid, den Schepper des Heelals, d stellen Een knnstavocd in de «Bion» is in de biuidslagen van moeder Nataur een dub bele soiree artistique een bezoe]{ aan de ♦Bron» in lente en zomertjj een voorrecht ?an niet geringe beteekenis. En itaat, in het doode seizoen, de ku nsttempel, door geene uienschenhanden gebouwd, van zjjne pracht berooid, zjjn han de hooge Gothieke gewelven van bun dos en verf ontdaan, dan nog viert kunst, de edele, reine kunst, haar hoogtjj 10 eenen tempel van Bteen en graniet. Onze stad mag üer gaan op zulk een P ivilege boven verreweg de mecsten van bare medezusters. Zjj mag zich beroemen rp zülk een onbetwistbaar voorrecht. Zjj toag met rechtmatigen trots van haar kuuroord spreken, gelijk b.v. Aken stoft °P zgne «wijdvermaarde en onvolprezene Ülisen-Brunnen. FBO lLLHTOlf. 20 Vervolg Eén enkele nacht had baar in een puin- °°p verkeerd I Bet gewelf was gescheurdde gebroken to®en rammelden in den frieschen morgen- *todhet water stroomde door de voordeur binnen en baande zich verder een weg ,Usechen zand en puin door, waarmede de 'eden van hef hoogaltaar bedekt waren. Bo- 't altaar ning nog aan een pilaar, die vlas bljjven staan, de Go Islamp. Het kleine ,1umetje flikkerde angstig j angstwekkend ^"etterde de verbrande pit, en het scheen j6n officier, die eene huivering niet onder- ?.rukte, toe, dat dit uitdoovende lampje het touebeeld was van het vervallen he lwdom. Ij.bfet ontekeren tred was Eckart de deur gaan. Zou er nog leven zijn in deze j ,ae f Daar bewoog zich wat in een donke- HjL book terzjjde van het schipeen gehin- jj. verbrak de doedsche stilte van deze plaats j e den bezoeker eene huivering door de le- Joeg. Ach leeft gij noz, mijn trouwe vos! de kapitein uit, terwijl hij het dier, dat Ojzs Haarlemse/te Vereéniging tot be vordering van het vreemdelingenverkeer kan in deze bij hare zuster in de mooie vest der Rijn-provincie ter schole gaan. Dat Aken zoo oncoembaar vele gas ten tot zich trekt, dat de toevloed van vreemdelingen daar vai seizoen tot sei zoen wast, dat de bezoekers er aldoor menigvoldiger worden en de faam dar bron steeds boven nieuwe grenzen en onder nieuwe ,natLn verkondigd wordt, het is de vrucht van den onvarmoeii8D en vindingrijken geest, die ds Aachener Verein fot htt bevorderen van het vreem delingenverkeer weet aan den dag te leg gen. Oflbe',wishaar is Aken eene mooie stad met verrukkeljjke belending, maar onze stede mag, zonder in hare eigenliefde te ver te gaan, zich in innerlgk schoon en uitwendige omlijsting met hare zuide- ljjke zoster meten. Wij, die Haarlem en omgeving naar hunne wezenljjke waarde hebben leeren taxeeren, zouden plaatsen en plekjes kun nen aanwjjzen en be-chrjjven, welke eeneizyds da schoonheden van buiten- landeche kuuroorden eveuaren, zoo niet voorbjjstreven, en apde-zjjdr denken doen aan esn Zwitserland in miniatuur. Wjj beoogen hiermede geen verwjjt en geene terecht wjj zing tot wie de belan gen ODzer stad buiten hare onmanleling bepleiten, noch dienen we onzen bevor deraars van het vreemdelingenverkeer •ene openljjke les to». Heusch, daar wordt veel verz innen en gedaan om de faam van onze stad als kuuroord nit te breiden, en hiervoor zjjn wjj dank en hulde schuldig aan wie on baatzuchtig daarvoor tjj 1 en krachten ten besta geven. Doch daar dient meer verricht, willen we onze faam handhaven en niet, in stede van vooruit te gaan, den jammervollen weg van achneraitgang voor ons zien. Daar dienen pogingen in het werk ge steld, middelen uitgedacht eu maatrege- I n getroffen, om niet mza faam als kuuroord door eigen verzuim in ti boe ten, en eene inrichting te verbeuren, die als herstellingsoord en kunsttempel onze belangstelling en liefde niet enkd waardig is, doch mag opeischen. En wear alle particaliere en corpora tieve krachten ontoereikend bljjkeo, waar alle onvermoeide pogingen van iadiri- dueele zjjle en bondgenootschappeljjken kant aan resultaat au uitwerking tekoit schieten, daar zjjo ingrjjpu g eu steun noc- dig van meer vermogende zijde, hulpen met angstzweet bedekt was, liefkozend over den bals st;eek. Kijk, daar is kapiteiu Van Hattwyll riep eene stem. Kclait keek op. Zoo, Scaglione Zijt gij dat Po3 komt gij hier Mat een eigenaaidigea klank in de stem antwoordde hij Wel, kapitein, ik zou u dezelfde vraag ki nnen doen Ik heb op level ven den land heer den nacht hier doorgebracht, maar voor dn drommel, waar hebt gij gezeten? Waar vindt een ridder, die van lie'de dronken is, in deze eenzaamheid leene plaats voor zijne droomen Eckart schrikte. Wat wilde hg met deze woorden zeggen Plotseling rees er een ver moeden in zjjne ziel op wat mocht de rentmeester der gravin op deze plaats wel te doen hebben Haastig sprong hij in den zadel. Ik heb geen tqd voorpraatjes. Ik moet mijn paard en mjj zelvec weder warm rjjden I Vaar wel 1 Jammer I jammer klonk hst spottend achter hem. Gjj hadt zeker heel wat kunnen verb-lien. I Eckart hield zijn paard in. Zjjn gelaat gloeide van toorn. Scaglioneriep hij in de kerk, ik raad u, uwe tong in toom te houden 1 Ik begrjjp nu> wat gij zeggen wiltMaar ik verzeker u, dat gjj u vergist en zjj, bjjstmd, uitkomst ea redding van Over heidswege, van ons Stedeljjk Bestuur. Ontbreken deze nieten onze ver wachtingen desaangaande la'ea geene plaats voor twjjfal dan kan alle ge vaar bezworen, dat onze faam als kuur oord een gevorligen, knak zoo niet erger, ondervindt. Ja, sterker nog, wjj mogen alsdan, met Aken ten voorbeeld, eene periode van groei en bloei, een tjjdpark van nieuw en hoopvol leven tegemoet gaan. De Senaat zet nog altjjd de bespreking voort voor de wet op de scheiding »an Kerk en Staat. Alle wjjzig'ngen, door da rechterzijde voorgesteld, om zoorevl mogeljjk den heilloozen nasleep en de ongerechtigheden weg te neme1, worden zonder eenig pardon door de meerderheid verw rpen. Volgens de Petite Republique heeft Leon Bourgeois in esn interview verklaard, d*t hjj niet onder ds candida- ten naar het presidentschap der Repu bliek behoort. Volgens Bourgeois zallea de Re- publiekeinsche stem neu den heer F a i 1- 1 i r e s, president van den Senaat, naar het Ely ée sfvaa»digen. België. Z. Er.Mgr. Goossene, Kardioaal- Aartsbisschop van Mecbelen, heeft den volgenden herd-rljjken bri-f uitgevaardigd die Zondag in de k rken en kapellen van het Aartsbisdom is voorgelezen: «Z-er beminde Broeders, Een zware slag heeft Z. M. den Ko ning, de Koninkljjke Familie en de gau-, scbe natie in diepeo rouw gfs'oit. i <Z. K. H. de Graaf \a-j Vlaanderen is ia zjju ja'eis der Regenciestraat overla den, tengevolge eener ziekle, welke men door de hulpmiddelen der kuns" en de teederste zorgen niet heeft kunnen afwe ren. «Weinige urtn zjjo voldoende geweest, om de bjndeo eener laugdurig?, trouwe en innige broed r'jjke lief'0 te verbreken, om een teerbeminden echtgenoot eu vader weg te rukken uit den schoot eeoe'r fa milie, heiligdom der edelste kuise'jjke en Christeljjke deugden, om België van eeuen Prins te berooveo, die door zjjn ongewone begaafdbeden aller oprechten ea diepen eerbied ver«or?ea baf. Als Koningszoon en Kooingsbroeder bekleedde de G aaf van Vlaanderen de eerste plaats naait. dsnKoniakljjkenTroon, hg was da sterkste schakel van den ba d, welke, uit wederzgdsch vertrouwen en onderlinge schling gesmeed, Belg met een wolbeminden KodL g vereenigt. De edele Prins beseite ten volle de hoo£a plichten, welke zjjn Koninkljjke die ik van den dood gered heb, is een braaf en eerlfjk meisje. Zjjn paard de sporen gevend, reed hjj in galop weg. De tranen biggelden Serasino over de wangen, toen de brave man beneden ia de verwoeste kerk kwam. O, zuchtte hjj, het moest zoo komen En rie stramme knieën buigend, knielde Serasino voor het hoogaltaar neer, en rle be vende handen vouwend, bad lijj zjjn Ave- Maria Door de gebroken ramen viel de eerste straal der morgenzon, die over de bergen van Cal.brië opgaan Was en op de kruisen der Noormannen, op de vervallen muren en in de ledige nissen begon het eensklaps te schit'eren of zij met p?arlen en edelsteenen versierd waren. XI. Langzaam, met de handen diep in lange jaszakken gestoken, en den hals intrekkend als een vogel om naar rechts en links uit te zien, slenterde de bankier Lerche door de straat Ferdinanda. Uit alle straten en straat jes stroomden menschen naar buiten, groote •n kleine, readers en kramers, n. illionairs, en winkelbedienden, om hunne gewone morgen- gesprekken te houden voor de beurs en het raadhuis. De orkaan was gelukkig voorbjj de zon lachte weder aan den blauwen hemel; en geboorte en onze vaderlandache iov.tel- liDgej en te allen tjjde wist hjj er zich trouw naar te schikken, en dea eerbied voor het gezag met de onderdanigheid aan de wetten te doen samengaaD, ver kleefd gel jjk hg was met hart en ziel aan alles, wat de welvaart en den luister van het vaderland kon bevorderen. «S dei t meer dan eene halve eeuw waren da Belgen gewoon, dien zoon van Leopold I in alle vaderlaadsche ge beurtenissen te zien optreden. Hjj nam deel in 's Lands vreagde en in 's Lande rouw, sloot zich edelmoedig aan bij alle liefdadige en menschlie/ende werken en gaf aan iederesn het voorbeeld van een leven vol eenvoud en grootheid. Daaro 11 ook zu'len de Balgen hem uit hun midde i niet zien verdwjjaea, zonder diepe droefheid er over te gevoelen, en eenparig zullen zjj eene oprechte holde van spijt, van lot eti dankbaarheid aau zij 0 nagedachtenis bewijzen. Als Christenen zullen wjj echter onze gedachten hooger verheff-n wjj zullen den God aller barmhartigheid door eene vu ige bede smeekec,dat Hij gelieve, de ziel van den Prins dien wjj beweenen iu den Hemel op te namen. «Wjj zvllen msgeljjks bidden voor Z. M. den Koning, voor H. K. H. de Gravin van Vlaanderen en ha:a bedroefde fami lie, opdat de fleer hun licht en bjj-t«nd tchenke, overeenkomstig de harue beproe ving, welke hen getroffen heeft. «Deze Ooze tegenwoordige blief zal op den predikstoel in de kerken, openbare kap Len, kloostergeineenten en colle- gies van ons Bisdom afgelezen worden. «Gegeven te Mechelm, onder ons hand- teekeü, ons zegel en het tegenhandteeken ken vau onzen secretaris, den 18 Novem ber 1906. «f Peèrns-Lambertus, kard. GOOSSENS, «Aartsbisschop van Mechelen.» Koniog H a k 0 n VII en zjj ue gemalin zjjn voor de leden van het Storting en den Hoogen Raad in deD Koninkljjken Burcht te Christiania ontvangen. 't Waren zes honderd jaren geleden sprak de hr. Michelsen dat de Noren een eigen Koning bezeten heb ben. Thans komt een Njorsch9 Koning zgne haardstede vestigen in de Noorsche hoofdstad, gekozen door een vrjj volk, tenemde iu vereeniging met vrjje man nin de eerste plaats in den lande iu te nemen. Het Nooische volk he.ft zjjne vrjjheid lief en zgne 0 .athankelgkbeid. Het moet voor Uwe M jesteit eene eer zjjn en tevens eene groote vreugde deze overtuiging te bezitten. Da Noorsche na'ie ontvangt Uwe Ma jesteit met eena diepgevoelde bljjdichap en vat hare gevoelens samea m dezen ééuen jubalkreet: «Leven de Koning en de Koningin 1» ieder wist zjjn buurman iets van de verschrik king uit den a'geloopen nacht te vertellen. Kijk daar kwam ook de rentmeester Scaglione den hoek om. Al zoo vroeg naar uwe mooie gravin, Scaglione riep Lerche hem met een spotten- den glimlach toe. Zjj bleven een oogenblik met elkander in gesprek. Wat Scaglione verteld-, moest wel van veel gewicht zijn, want zjj spraken tl zachter en zachter samen en het korte vaar wel, dat Scrglione hem toeriep, beantwoordde Lerche met een bedenkelijk hoofdschudden, Dat kan fraai worden 1 sprak hjj op halfluiden toon. Op dezen Zwitser is de gravin tot over de ooren gecharmeerd. De laatste liefde de slimste liefde 1 en die wil niets van haar weten er geeft aan het jonge meisje de vooikeur boven haar.Wat steekt daar eigenljjk in, wjj zouden het ook doen! Maar tocheen gevaarljjk spel Een man uit het volk, met de Calabriscbe muts diep over 't hoofd getrokken, kwam van den tegen ov er gestelden kant op hen toe. Uit de v rte even een wenk, die door den andere be antwoord werd, en beide mannen hadden elkan der verstaan. Maffiafluisterde Salvatora Merlo, ter wijl hij, zonder Lerche aan te zieu. voorbjj ging- Goed I antwoordde de andere op den zelfden toon 1 waar wanneer Ku. Aan de kapel 1 En beide mannen waren elkander reeds Koning H a k 0 n antwoordde «Ik zal al mjjne krachten inspannen in het belaag van den voorspoed van Noorwegen, maar het beste voorteeken van eene gelnkkige bekroning is in mjjne oogen, dat ik kan rekenen en vertrouwen op den steun des volks.» Uitbundige toejuichingen volgden op deze woorden; daarna werd het Noorsche volkslied aangeheven. 's Avonds was de stad op schitterende wjjze verlicht. Het Koninklijk Echtpaar reed in open rjjtuig door de feesteljjk versierde straten, waar aau het gejuich geen einde kwam. De Nordens Gans behelst de mede- deeling, dat de gezondheidstoestand van Henrik I sen geen oogenblikkeljjke re denen van ongerustheid baart. Wel is de dichter in den laatsten tjjd in hooge mate veizwakt, maar hjj ver laat nog dageljjks eenige uren zjjn ljj- densbed en leeft nog geheel mede met de groote en bljjvoils gebeurtenissen. De Brusselsche Petit Bleu beheLt den inhond van de geestdriftige redevoeriog, op 5 November j I. door Henryc Sienkie- wicz uitgesproken vóór de proclamatie vau den Btaat van beleg. De beroemde schrjjver ran Quo Vadisf sprak in voege als volgt «Broeders an Landgenooten, Na lange jaren van onderdrukking, smart en martelaarschap is aindeljjk de dag ter kimme gerezen, waarop boven onze hoofden onze nationale kleuren wap peren met den witten Adelaar, die altjjd was en co is het zinnebeeld van liefde, verdraagzaamheid, rechtvaardigheid en vrjjheid. Maar vergeten wjj toch niet, dat daze vrijheid, terwgl zjj ons rechten verleent, ook verplichtingen oplegt. Verliezen wjj nimmer uit het oog, dat op deze nationale dagen dagen vau arbeid, en inspanning zullen volgen. Laten wjj eensgezind en gedachtig den band van liefde onze beate krachten in spannen. G jj Poolsche broeders, habt de toekomst in nwe handen, maar vergeet niet, dat de vrjjheid, vrucht van jarenlange smart, slechts door den arbeid kan bljjven ge handhaafd. Gjj moet door noesten vljjt bet huis wedar doen verrjjzen, waaraan men ia jaren van rampspoed heiligschennende handen geslagen heeft an boven de deur daarvan moet gjj schrgven de ienze zoo dierbaar aan oos allen: Polen is nog niet verloren! Live de Poolsche natie! Leve de Broedermini Leve de arbeid'. Leve Polen! Er loopen geruchten over devsstiging van een onderkoningschap in Polen. De reis naar St. Peter-burg van den gonveraeur van Warschau, den far. S a a- 1 0 n, zou zjjn opgeschort door een draad- bericht van dei minister van binnenland- voorbfgegaan als vreemdelingen, die niets met elkander gemeen hebben. Zij ontmoetten elkander weer op de afge sproken plaats in een afgelegen straat, waar een geborgen kapel stond. Lerche, deze zon derlinge man, was gewoon daar al jaren abh- tereen iederen morgen met pijnlijke nauwge zetheid naar toe te gaan. Aohter een zuil was een smaljj deur, die toegang gaf tot eene donkere kapel. Daar wachtte hem 8alvatore. Wat is er vroeg Lerche hem, nadat hij de deur achter zich gesloten had. Op de bergen zit er sedert eeH paar dagen ten onder goede bewakisg. Zjj, die hem gevangen namen, jeischen losgeld, Hij weigerdo d't tot gisteren. Heden schreef hij aan zijne familie, dat hjj bereid was om te be alen, men moest de zaak maar voor hem in orde maken. Hoeveel P Tienduizend dukaten. Wie dat geld voorschiet, mag er wel vjjftig percent op winnen. Wie betaalt? De eene helft hij, de andere wjj. Hebt gij den brief van hem Twee. Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1905 | | pagina 1