No. 6306.
Maandag 21 Mei 1906.
31ste Jaargang.
Katholieke Journalistiek,
Een gewezen Luitenant.
BIT IT JU NL AN D.
ABOmBUITSPBUK
Pet S meenden tooi Haerlem 1 i
Voor de overige plastaen in Nederland franco per poet
Voor hek buitenland
Afzonderlijke nummers
Dit blad verschgnt dageljjkt, behalve Zon- en Feeetdagen
Hoofd re daoteu r-D i r e o t e u r W. KÖPPER8.
BURIAU St. J ansa treat. Haarlem.
f 1,20
1,50
2,90
0,08
AfMTE HA HOST AGITATE
PBIJ8 DHBASVEBTBJrnSH.
Van 16 regelsj 50 Cent»
Elke rsgel meeri 7
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dieastaanbiedingen 25 Cents per advertentie h Contant
Boef dagenten eoor het Buitenland: Compagnie Génerale PublicitiEtrangèm
Q. L. DAÜBE Co JOHN., f. JONES Snee. Parit 3 1 bit Faubourg Montmartre
Welaan, mijn del l hef
aan, de Iron der dingen.
Wat vergt men wel van een goed en
degeljjk geredigeerd Katholiek blad?
Ziedaar eene vraag, welke we nog eens
«rnstig onder de oogen van onze lezers
wenschen te brengeo.
Doch laten we ze ia tweeën splitsen
en ze stellen als volgt: Welke plicht rnst
er op eene Katholieke redactie die zich
het gewicht harer roeping bewast is?
Ea tweedens: Op wie moet zoodanige
redactie, wil ze met sncces arbeiden en
aan alle hoog gestelde eischen voldoen,
kannen rekenen en steanen, vastelijk en
te allen tjjde?
De plicht eener Katholieke redactie, in
het koit saamgevat, bestaat in het boog
hondeo, het verspreiden en verdedigen
van de Katholieke beginselen, enkel en
alleen om deze beginselen en dns zonder
aanzien van personen.
En vandaar, dat nergens een spreek
woord meer van pas is, dan wanneer we,
bjj het wijzen op de zware roeping van
den Katholieken Journalist deze waarheid
vooropstellen<*t Een ieder naar den
zin te maken is een der moeieljjkste
zaken.» Geen sterveling]zal daartoe ooit
in staat zjjn.
Juist dat lonter dienen van de Katho
lieke zaak, ganscheljjk afgescheiden van
het believen van personen, berooft den
Journalist zeer dikwjjls van den steun,dien
wjj zooëven als onmisbaar hebben geken
schetst.
Hoe weinigen kannen eene persoonlijke
opinie, een haken naar eigenbelang, eene
ontjjdige en voorbarige meening ter wil
le van het beginsel opofferen
En hos velen zgn niet zjj, die in stede
van den Joarnalist de behulpzame baud
te reiken, hem tegenwerken en dwars-
boomen, verguizen, minachten of wel ne-
geeren I
Medewerking en steun kan eene re
dactie niet ontberen.
Zg vraagt naast en nevens zich de
organen en spieren van de belangrijkste
lichamen in hare richting zg behoort
op de voormannen van hare partg,als op
eren zoovele tronwe bondgenooten, te
kannen rekenen en vertrouwen. Waar
haar deze stean en dit vertrouwen ont
zegd worden en haar het heilige recht
wordt betwist onbaatruchtig maar ook
onbevangen hare meeuing nit te spreken,
ÏELILLST O N.
87
(Vervolg.)
Elke poging om den directeur van meeniDg
te doen veranderen,zou ook vergeefsch geweest
zjjn. Mies Sumner, dat zag hij nu duidelijk
in, was ajjne verbitterdste vijandin geworden
en had zich voorgenomen, hem uit deze be
trekking, waar hg haar in de* wrg was,
te verdringen en hjj wist, dat mjjnheer Bee-
litz voor stelregel had, liever twee onderwij
zers weg te zenden dan één scholier te mis
sen.
Met wankelenden tred kwam hjj op het bureau.
Het mandaat voor betaling lag reeds voor hem
gereed, hij nam het zwggend aan en zocht den
blik van Klara te verm|jden. Zoo kon hjj ook
niet zien, dat deze bevend voor hem stond,
dat zjj zich met geweld moest bedwingen, dat
zjj wilde spreken, maar geen woord over de
bleeke lippen bracht. Hjj was zoo geheel en
al door zjjn ongeluk ter neer geslagen, zoo
versuft door dit plotselinge verlies zijner brood
winning, dat hjj niet zag, hoe hare oogen hem
met pjjnljjke deelneming volgden, en hoe zjj,
toen hjj de deur opende, hem een paar stap
pen achterna kwam. Daar hjj de deur meteen
daar zgn botsingen onvermjjdeljjk, wil
zg althans niet iu eenm staatvan laksch-
heid en moedeloosheid vervallen.
Nieta grieft haar diep sr dan die voort
durende en onverdiende verwjjten van
kwade trouw, dut zoekeD naar persoon
lijke beweegredenen, waar sKcata het
beginsel haar leidde, dat smalen en
schimpen op zelfzucht en eigenbaat, waar
persoonlgke motieren te eenen male af
wezig waren.
Het lave a van den Katholieken Joar
nalist, welke zgn roeping en zending be
wast is, is met medewerking ea steun,
en onder wedetzjjdsch vertronwsn, een
leven vol zorgen maar vol voldoening
tevens, doch worden deze medewerking
en etenn gemist, dan wordt zjjn leven
een marterie, eene voortdurende marte
ling.
Gaan we nu over tot de vraagWie
moeten en zgn in de eerste plaats ver
plicht zich de Katholieke Pers aan te
trekken, haar te steunen en te bescher
men Op wie mag «ene Katholieke re
dactie als op een bondgenoot en mede
helper rekenen, welke lichamen en orga
nen moeten haar ten dienste staan, of
zeggen we liever behulpzaam zgn, wil zg
haren arbeid bekroond, hare pogingen ge
slaagd, hare leuzen tot waarheid zien
Het zgn de Katholieke vereenigingen,
bonden en corporaties, wier terrein van
werkzaamheidzicb tot het maatschappelijke
leven uitstrekt, waarvan eene actie uit
gaat, die geljjktjjdig de belangen van in-
divida en gezio, maatschappij en Kerk
betreffen.
Dezulken motten aan de Katholieke
Pers, als eene machtige bondgenoot?,
hnnne belangen toevertrouwen, hunne
nooden bloot leggen, hnnne verwachtin
gen openbaren.
Zg hebben, willen ze met succes werk
zaam zjjo, den steun der Pers noodig,
en de Pers, van haren kant, rekent ter
wille van het publiek en in het belang
raa de goede zaak op hare mededeel
zaamheid en haar vertrouwen.
Met en naast elkander, schouder aan
schouder hunne zware verantwoordelijk
heid op zich nemende, zullen zjj hnnne
taak verlicht, hnn arbeid veraangenaamd,
hnn sacces verzekerd zien. Ea de indrak
van zoodanig eene verstandhouding, van
zoo'n eendrachtig samenwerken zal heil
zaam wezen en den invloed van beide in
luiden slag dicht liet vallen, kon hjj ook den
korte», onderdrukten kreet niet hooren, die
uit Klara's borst opwelde.
XII.
Erwin bezat, toen hjj zijne betrekking aan
de Beelitz-school verloor, niets dan hetgeen
hjj de laatste week verdiend had. Zgn verkeer
met miss Sumner had zoovele uitgaven geëischt
rat hjj niets had kunnen besparen. Eeoige
gewetenswroeging had hjj daarover niet ge
voeld, want, behalve dat het zjjne gewoonte
niet was om te sparen, had de toekomst hem
onbezorgd tegengelachen. Eu nu op eens
weer nacht, diepe duisternis om hem heen
Dezen keer wachtte hjj niet, tot bjj zijn
laatsïen dollar had uitgegeven, maar herin
nerde zich nog tijdig aan zjjn vriend Schuch-
man. In den eersten tijd vau zjjn nieuw be
roep, had hjj zijn vriend geregeld twee ot
driemaal per week bezocht. Het waren recht
genoegljjke avonden geweest, die hjj met
vrouw Libby en haar echtgenoot door
bracht.
In de laatste weken echter waren deze be
zoeken al zeldzamer en zeldzamer geworden
en nu was het reeds veertien dagen geleden
dat hij geen voet in deze buurt gezet had.
Hoe zou Schuchman hem ontvangen? Maar
h|j kende zjjn trouwen kameraad, die wist
van geene gevoeligheid of kwaljjk nemen.
Met een verlicht hart begaf hjj zich op weg.
Op zjjn luid gek'op aan Schuchmans deur
hoorde hjj iemand haastig door de keuken
niet geringe mate verhoogeu.
Immers dan alleen bljjkt ten volle dat
alle paraooaljjka bjj-aogmerken te eeuen
male oatbrekei en dat men zjjue krach
ten en gaven, zjjne middelen en zorgen
met algeh9e!e onbaatzuchtigheid aan de
goede zaak, aau de verbreiding en het
succes van de hoogste belangen wjjdt.
Een ideaal-toestand, hooren we mom
pelen, zulk eene innige verbroedering tus-
schen Pers en organisaties 1 Eene uto
pie, voor geene verwezenlijking vatbaar,
vermits, waar menschen zgn, steeds ver
schil van meewogen en ran zienswjjzen zal
gevonden worden! Eene herjcheaschim,
die in het rjjk der droomen, in het ge
bied van de sprookjes thuis behoort I
Neen, lezer, daar is nog w«l dsgeljjk sa-
menwerking en bondgenootschappelijk
streven tussehen de Pers en het vereni
gingsleven denkbaar en mogeljjk, als er
maar een goede wil en welerzjjdsoh ver
trouwen aanwezig zgn.
En om dazg te vestigen, duurzaam, in
nig en hecht, behoeven alle persoon'jjke
oogmerken slechts verre gebonden, om
ééa en onverdeeld de beginselen te die
nen, het algemeene welzjjn ta bevorderen
en ta verwezenlijken.
Kleine meeningsverschillen zjju natuur-
ljjk niet te vermgden.
Doch waar men het ten volle eens is
in de groote en kardinale ponten, daar
zullen alle aiteealoopenda opiniën in on
dergeschikte zaken gemakkeljjk te over
komen zgn.
Waar dit begrepen, eikead en toege
stemd wordt en waar overeenkomstig
deze overtuiging ook bjj voortduring wordt
gehandeld, daar kan men niet anders
verwachten dan een opgewekt en frisch
leven, heilzaam en vruchtbaar voor ver-
eenigiogsleveu en Pers.
Beida kunnen alsdan bloeien, groeien
en vruchtdragen, neen, kunnen niet alleen,
zjj zalleu het doen in weligheid, en het
zal een lust zjju te aanschouwen den rjj-
ken oogst in exultatione metent ds
bigde inzameling van de schoonste vrach
ten.
Het volle Katholieke leven, in een
drachtige harmonie mat da Katholieke
Pes 1
Zóó behoort het te zgn.
TusechflD broeders en zusters mag er
geene klove geduld, geene verwijdering
besteüdigd worden.
En zwaar is de verantwoordelijkheid
voor wie tweespalt en twist in het groote
huisgezin zaaien, den familie-vrede storen
en zoodoende den arbeid der leden
verlammen en verzwakken.
Ja, esne flinke Katholieke Pers is
noodzakelijk en onontbeerljjk.
Doch wil zg wezen, wat ze zgn moet,
laten we het herhalen met forsche stem,
dan kan zjj het trots de uiterste in
spanning van éene zjjde en in weerwil
van alia offers, hoe zwaar en veeleisehend
ook, nooit brengen tot de hoogte, waar
voor de inspanning gebracht, deze offers
geleden zgn.
Immers waar de stenn en de mede
werking der andere zjjde afwezig zgn of
wel botweg worden ontzegd,daar zal de
verbroedering verstikt en tegenwerking
gekweekt worden. Verwjjderiog immers
wjjst op rjjandeljjke gezicdheij. En elke
vjjandeljjke gezindheid tusscheu kinderen
uit éen gezin is een gevolg van persoon
lijke bijoogmerken, een bovendrjjven van
eigenbaat, een getuigenis van zelfzucht.
O indien allen zich-zelven wisten te
vergeten in den dienst van de goade zaak,
wat zouden Pers en corporaties veel ten
goede nitwerken, en wat zoaden ds of
fers, die aan beide zjjde noodwendig zgn,
vruchtdragend en heilzaam wezen
Wee hen, die dit teletten!
Zjj, en niemand anders, dragen de
aansprakelijkheid, dat de Katholieke Pers
haar veld van actie moet beperken, niet
alles kan verrichten, wat zjj tot haar
heilige roeping en verhevene zending
rekent.
Handelt men, naar hetgeen in dit ar
tikel is neergelegd, dan, maar ook dan
alleen, kau de Katholieke Joarnalist cp
waaidige en krachtige wjjze de Katho
lieke belangen voorstaan en verdedigen.
komen. De deur ging opea en vrouw Libby
stond voor hem, bleek, met een pjjnljjk ver
trokken gelaat, en roode, gezwollen oogleden
van het weenen en waken.
Gjj mieter Buschenhage Wees zoo goed
geen leven te maken. Ach, God I mister Bu
schenhage 1
De kleine vrouw zeide dit met zoo'n troos
teloos, wanhopig gelaat, dat Erwin op den
drempel bleef staan.
Wat is er gebeurd, mies Libby, vroeg
hjj haastig. Toeb geen orgeluk? John
Jobny is gezond. Maar kom binnen
mister Buschenbagen, het zal hem pleizier
doen u te zien.
Zij gingen door de keuken. Libby liep op
de teenen, en zich tot Erwin wendend, die
haar volgde, verzocht zij htm nog eeDs op
fluisterenden loon, toch geen leven te
maken.
Onze Henry, onze lieve, besta Henry
is Een hevig snikken verstikte hare stem.
Zjj traden de woonkamer binnen.
Schuchman stoad voor het bedje van zjjn
zoontje. Toen Erwin binnenkwam, wendde
hjj zich langzaam om. Deze staarde zgn vriend
ontsteld aan. Wat hadden de laatste we
ken den blozenden, gelukkigen man ver
anderd 1
Zjjne wangen waren bleek en ingevallen,
diepe plooien lagen om den monden oogen.
Onwillekeurig dwaalde Erwins blik naar
Henry's bedje af. Daar lag de kleine. Een
rochelend geluid kwam uit de borst, de ooge
Frankrijk.
Hei Gombes-gilde sterft nog niet nit
ja, er zal nog menige daad van klein-
geestigen godsdiensthaat te eonstateeren
vallen; aleer,, de oogen van hetFransche
volk, thans beneveld en bewolkt, geopend
worden.
De burgemeester van Rodez heeft een
bes'.uil afgekondigd waarbjj de processies
op het grondgebied der gemeente verbo-
dea worden.
Een der beweegredenen laidt, dat, ge
zien de opgewondenheid der bevolking
van Rodez na de wetgevende verkiezingea
van 6 Me:, de processies eene onvermjj-
waren ingezonken, en de vermagerde wangen
gloeideo.door de koorts.
Zwjjgend drukte Erwin zgn vriend de
hand, die nauweljjks zjju tranen bedwingen
kon.
Diphtheritis, stamelde Schuchman, de
dokter zegt, dat wjj op het ergste voorbereid
moeten zjjn.
Hij wendde zich af en drukte de hand
tegen de oogen, terwjjl Libby zich over het
bedje heenboog en angstig naar de onregel
matige ademhaling van het kind luisterde.
De angstige stilte, de benauwde lucht der
ziekenkamer, diukteu als lood op Erwin.
Hjj zou alles hebben willen doen, om deze
menschen, die van angst om hun eenig kind
wanhopig en radeloos waren, iets van hun
leed te ontnemen. Hulpeloos staarde hjj beur
telings man en vrouw aan.
Daar weerklonk plotseling een zacht ge
kerm van het ziek bedje. Schuchman richtte
zich verschrikt op en snelde naar het leger
van zjjn kind.
Wat is het, mjjn lieveling mjjn
Henry mijn Henry mjjn jongen
Zoo'n pjjn, papa, sprak de kleine met
heesche stem. Zoo'n pjjn, hier! En hjj wees
met zjjn tenger, bevend handje naar zjjn
hals.
Schuchman sprak bet kind zacht toa en
dwong zich een lachend gelaat te toonen.
Erwin, die wat ter zjjde stond, voelde zich
diep ontroerd. Medeljjden en bewondering
tevens vervulden zgn hart.
De zieke was weer in een onrustigen slaap
deljjfee oorzaak van woelingen en van
wanordelijkheden zoaden zjjn en dat, in
't belang van allen, men deze voorkomen
en beletten moet.
Combes zal ongetwijfeld zjjne beste ge-
lukwenschen aan den belachelijken bur
gemeester van Rodez doen toekomen.
Belgie.
Het wakkere Brnsselsche «Nieuws van
den Dag», dat het Vrjjdenkersgilde niet
schawl, getuige de rake slagen, die het
gewoon is daaraan toe te dienen, bevat
thans het volgende verweer aan het adres
der liberale pochers
De liberalen schamen zich niet aan
een ieder een franc daags pensioen te
beloven als zg gekozen zjjn.
Wanneer men han vraagt, hoe zg dat
zallen aanleggen, bljjven zjj met hnnnen
mond vol tanden 1 Wjj gelooven het ge-
makkeljjk Het voorstel Warocqué, waar
mede zg zoo boffen,('nit het vrouwvolk,
de handwerklieden, de neringdoenden en
de landboawers nit I
De laadboawwerklieden moeten wach
ten tot 70 jarenNiemand zal het pen
sioen bekomen, of hg zal van zgn 15a
jaar af, alls dagen vjjf canfiem gestort
moeten hebben
Dat is waarheid, kiezersen daarom
is het, dat de liberalen geen uitlegging
aandurven over dat voorstel. Gjj znlt a
niet laten vangen, niet laten bedriegen,
gjj znlt stemmen voor nwe vrienden,
voot de Katholieken, die voor de reeds
in voege zgnde pensioenwet gestemd
hebben.
Spanje.
De hnwelgksfeesten naderen met rat-
sche schreden en dagelgks brengen de
lelegraaf-agentschappen het een ot andtr
ni uwe, deze feesten betreffende.
De prins en de prinses van Wales
zollen waarschjjoljjK het hnweljjk van
koning Alfonso en prinses Ena te Madrid
bjjwonen.
Een waoklank te midden van de bigde
toebereidselen is zeker het navolgende
De overheid te Barcelona heeft on
rustbarende tjjdiogen van de grens ont
vangen, dia een Carlistischen opstand
doen vrcezen.
Azië.
Hoe het in China zit met de drei
gende Christenvervolging bljjft nog al
toos een raadsel. Zeker echter is, dat er
onrnst heerschen big ft en dat de mede-
deeliogen van Regeeriog.wege weinig af
doende zjjo.
De correspondent van de »Tiibnne< te
Peking seint aan zgn blad
De Fiaosche zaakgelastigde beeft een
onderhoud gebai met den Wei-Won-Pon
near aanleiding van een moord op Fran-
sche missionarissen, die heeft pleats ge
had in d« {ruvioeie Anhny, den 12sn
geionken. Schuchman richtte zich met ver
wrongen gelaat op.
Buschenhage, zeide bjj, en zjjne stem
trilde, wie noo t aan een bed van zgn ziek
kind ges'aan heeft, die weet niet, wat voor
ellende het leven brengen kan. Het hart zou
men rich uit het ljjf willen rukken, als het
maar hielp. Maar ts moeten aanzien, hoe
zoo'n hulpeloos we en ljjdt, hoe het lang
zaam wegkwjjnt en sterft, en niets, niets te
kunnen doen, volstrekt niets, dat is onver-
drageljjkSteunend zonk hjj op een .stoel
neer en staarde somber voor zich.
Erwin, die niet wist, wat hjj doen rouj
legde den wanhopigen man de hand op den
schouder en stamelde
Schuchman mjjn bsste vriend. 1 els
ik maar wist, wat ik doen kon Schuch
man, het zal immers weer beter worden,
wees niet zoo wanhopig, onde vriend, en toon
u een man 1
Een man, Schuchman hief het gelaat
op, waarover een bittere lach kwam. Alles
heb ik als man gedragen, wat tot nu toe
over mjj kwam, maar dat dit is te veel.
Ik heb niets dan mjjn vrouw en kind
mjjn eenig kind Wanhopig van smart sprong
hjj op en geheel uitgeput door het ljjden der
laatste dagen en nachten, begon de sterke
man, die in den strjjd van het bestaan ge
hard was, hevig te snikken.
Word' ve vjigd.)
SCHÏ ÏOBRMT.
Hbagêlaó voor cffooró- en Suió-tXoflanó.