Donderdag 19 Juli 1906. No. 6353. 31sfe Jaargang. Dagblad voor Noord- en Zuid-Holland. BERICHT. BUITENLAND. BINNENLAND. LIEFDE EN PLICHT. BUREAUX: St. JANSSTRAAT 1, hoek Nieuwe Gracht - HAARLEM. Staatkundig Overzicht. FEUILLETON. NIEDWE HAARLEHSCHECOURANT ABONNEMENTSPRIJS Ter 3 maanden voor Haarlem 1.20 Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post1.65 Afzonderlijke nummers 0.05 DIT BLAD VERSCHIJNT DAGELIJKS, BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 16 regels0.60, (contant) 0.50 Elke regel meer0.10 Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. DIENSTAANBIEDINGEN 25 CENT PER ADVERTENTIE k CONTANT. AGITE MA NON AGITATE. Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Paris, 31bis Faubourg Montmartre. Onze geachte Lezers, vooral die buiten Haarlem, gelieven zich te herinneren, dat wij nog druk in de verhuizing zitten. Het afbreken en weder opzetten der machines, het overbrengen van het materiaal enz. vordert tijd. Om een beter dagblad te kunnen geven wij zeiden het reeds moeten wij noodzakelijk eenige uren later uitkomen dan voorheen het geval was. Doch weldra zullen alle lezers onze Courant nog den eigen avond ontvangen. Een weinig geduld dus. Bij de socialistische partij in alle landen valt verdeeldheid in eigen boe zem waar te nemen, voortspruitend meest uit onderlingen naijver uit mee- ningsverschil en niet zelden ook uit kwaadaardigen broodnijd. Het moge een algemeen menschelijk verschijnsel wezen, dat wie zich om hoog wist te werken, onmiddellijk de minder aangename ervaring opdoet, dat tientallen van handen geheven worden, om hem naar beneden te ha len, bij het socialisme valt dit ver schijnsel meer dan elders waar te ne men. De geschiedenis 'der laatste 10 jaren der partij in Italië is van een en ander een sterk sprekend bewijs, Onze partij, klaagt Bissolatti in de jongste „Sozialistische Monatshefte" was in het begin eene onverzoenlijke, die niets weten wilde van de burger lijke democratie. Maar reeds in de periode Rudini-Pelloux (18981900) werden wij gedwongen om met de andere partijen saam te gaan. Gevolg was, dat weldra de klove wijder en wijder gaapte tusschen de heftigste en de meer gematigde partijgenooten. Het Congres van Imola (1902) be vestigde het samengaan met de partij der bourgeoisie, maar was tevens oor zaak,dat de scheuring grooter en|grooter werd. Te Bologna, op het Congres van 1904, kregen de revolutionairen van Perri de overhand; het partij-orgaan de „Avanti" bekwam Ferri tot direc teur. Scherper en scherper werd nu de twist tusschen de voortvarenden en de gematigden. De laatste, de rechterzijde van het Italiaansche socialisme vormend, wil len langs geleidelijken weg tot den so- cialistischen Staat komen. De anderen Willen van geen geleidelijkheid hoo- ren. Direct en met krasse middelen zoeken zij het bestaande omver te „De schrandere naastenliefde der Katholieken moet ons de strijdmiddelen bezorgen, om door de goede dagbladen de slechte te overwinnen." (Kanunnik Schorderet.) werpen. Waar de eenen de Regeering bestrijden, pogen de anderen er zich meester van te maken, in het belang van het proletariaat. In de groote eind-uitbarsting begroe ten de heftigen den dageraad van den socialistischen heilstaat, terwijl de an deren alles verwachten van trapsge wijze verbeteringen ter bereiking van hun doel. De gematigden en de zoogenaamde „integralisten" gaan thans broederlijk samen en alles wijst er op, dat zij de uiterste linkerzijde der partij over stemmen en verslaan zullen op liet eerstvolgend congres. Volgens Bissolatti laten de meest vooruitstrevenden zich leiden door de anarchistische denkbeelden eenerzijds, door die der bourgeoisie-vrijdenkerij ter andere. Voor hen bestaat de maatschappij uit twee deelen: de bourgeoisie met haar regeering en hare volksvertegen woordiging en het proletariaat. Die beide vormen twee uitersten tusschen welke geen band, geen punt van ge meenschap zelfs bestaan mag. Als stormram tegen de bestaande maat schappij willen zij vooral de algemeene werkstakingen aanwenden. Bebel noemde op het partij-congres te Iena het vorig jaar de algemeene staking gevaarlijk en onmogelijk. Ook dat bewijzen de Italiaansche socialisten van den uitersten linker vleugel. Hun verwoed drijven tot stakingen heeft de groote menigte de oogen geopend, de partij aanmerkelijk ver zwakt. Wat huns inziens het machtigst wapen was tegen de bestaande orde van zaken, heeft zich tegen hen zelf gekeerdin hunne verblindheid hollen zij voort op den weg naar hun onder gang, moeten zij komen tot de uiterste consequenties der anarchie. Hoofdoorzaak van de verzwakking der partij is bovenal de verdeeldheid onder de verschillende leiders, eene verzwakking, over welke allen zich mo gen verheugen, die het wel meenen met Kerk en Maatschappij. j|> ENGELAND. In het Lagerhuis heeft de Engelsche Premier voorgisteren zijn afschuw ge uit over de slachting, door de Engel sche hulptroepen in Natal aangericht. De berichten omtrent die mensch- onteerende gruwelen melden, dat na het gevecht in het Momedal, 7000 inboorlingen zijn afgemaakt; gewon den werden niet gespaard. Dit af maken van gewonden geschiedt door zwarten, maar de Sunday Times zegt ookDe troepen (de Engelschen) zoe ken het land af, en schieten op eiken inboorling, die zich vertoont, verbran den zijn kraal, drijven zijn vee weg en steken het gras in brand, waar het maar branden wil. Uit enkele brieven blijkt, dat er soldaten zijn, die wee worden van de slachting en het doodschieten van gevangenen, als een kamp opgebroken wordt. Zoo doen Engelsche troepen met de Zoeloes. De Engelsche pers,toont zich geschokt, dat zoo iets onder de Engelsche vlag mogelijk is! Maar toen Keir Hardie dezer dagen te Manchester op een vergadering voor vrouwenkiesrecht zou spreken, werd hij begroet met den kreetZoeloe(Men weet, dat hij geprotesteerd heeft tegen de slach ting onder de Zoeloes aangericht). Hij kon niet aan 't woord komen en moest ten slotte vluchten voor de woedende menigte. Ook de vrouwen die de vergadering belegd hadden, moesten een goed heenkomen zoeken. Dat is hetzelfde vrome Albion, 't welk krokkedillentranen schreide (politieke) over de gruwelen in den Congo. Het laat zich echter aanzien, dat de groote dag der afrekening in Zuid- Afrika niet verre meer is. Onder de inboorlingen neemt de verbittering tegen het vervloekte vreemde juk meer en meer toe, en het gevaar voor een algemeenen opstand groeit met den dag. In Oeganda oefenen zich de mannen in het hanteeren der wapenen en in het schieten, daarin aangemoedigd|door het vrouwelijk deel der bevolking. Einde Augustus verwacht men ern stige opstanden. Het Engelsche bezettingsleger in Egypte zal versterkt worden, ten einde op alle gebeurlijkheden voorbereid te zijn. >ji In een witboek over het Egyptisch- Turksche grensgeschil, dat in Mei j .1. bijna tot een oorlog aanleiding gaf. aan het Engelsche parlement uitge reikt, komt een telegram van Lord Cromer aan minister Grey if^or, waarin hij wijst op 't gevaar, dat Turksche troepen naar het Suez-kanaal opdrin gen, niet zoozeer om een werkelijken aanval op Egypte te doen, als om er het fanatisme der bevolking tegen de Engelschen tot uitbarsting te bren gen. SPANJE. Alvorens met de Koningin naar San Sebastiano te vertrekken, heeft de Koning een ministerraad gepresi deerd. De conservatieven hebben weer veel hoop voor de toekomst. Hun leider moet hebben verklaard, dat hij er op rekent in het voorjaar het gezag in handen te krijgen en voor minstens vijf jaren met het oog op de ver deeldheid onder de liberalen. De ministerraad heeft besloten, Maura tot voorzitter van de commis sie voor de herziening der wetboeken te benoemen, ter vervanging van Lopez Puigcerver. Koningin Christina is reeds naar San Sebastiano vertrokken. Waar schijnlijk vertrekt koning Alfonso met zijne jonge gemalin heden daarheen. Andermaal is het jeugdig konings paar aan een vrij groot gevaar ont komen. Door het schichtig worden van de paarden voor het koninklijk rijtuig dreigde een ongeluk. Alfonso kranig als altoos sprong uit de koets en wist de bange dieren tot bedaren te brengen. jj- RUSLAND. De Arbeidersgroep wint dagelijks aan invloed. De boerenbond, tot dus verre bij geen enkele politieke groep aangesloten, is het in princiep eens met het program van Aladine. Eerst na lange besprekingen, waarbij vooral professor Lokote zich deed gel den, werd daartoe door de boeren be sloten. Op één punt zijn dezen slecht te sprekende gelijkheid voor de wet aan Joden verleend, Aan de heftigheid zijner redevoe ringen, die zelfs die van Roditsjef verre achter zich laten, onder dit op zicht, dankt Aladine zijne sympathie onder de landelijke vertegenwoordigers. Toch verwacht men, dat niet de radicalen de vrucht zullen plukken van al hun werken en de uiterste linkerzijde ten slotte gearbeid zal heb ben, om de meer gematigde parle mentaire groep aan het roer te doen komen. Aladine's heftigheid zal hem onmogelijk maken. De zitting tier Doerna van den 16en was eene zeer woelige. Den ministe- rieelen spreker was het schier onmo gelijk zich verstaanbaar te maken. Spottend gelach en ironische onder brekingen doormengd met de kreten „Ontslag ontslag gingen voortdu rend op. De Do»ma heeft tot haar vertegen woordigers op de interparlementaire conferentie te Londen beneemdprof. Maxim Kowalefski, van de democra tische hervormingspartij, Roditsjef, Ostregorski, Soksjin en prof. Wassi- liëf van de partij der constituoneele democraten, en Aladine van de arbei dersgroep. In den Rijksraad heeft de regeering een nederlaag geleden, Deze heeft nl. het wetsontwerp, waarbij de minister van financiën gemachtigd wordt 15 millioen roebel ten bate der noodlij dende boeren uit te geven, welke som door bezuiniging op de begrooting gevonden moet worden, aangenomen, gelijk de Doema het reeds aangeno men had. Alle wijzigingen, die de regeering er in aangebracht wilde hebben, werden verworpen. De Rus sische bladen zeggen, dat het minis terie nu alle aanzien en kracht ver loren heeft en aanstonds moet af treden. Een der ministers gaf als zijne mee ning, dat eene militaire dictatuur nood zakelijk is. Over den staatkundigen toestand oordeelt de Petersburgsche correspon dent van de Times niet bijzonder guiv stig. Hij vreest dat alles zal blijven gelijk het is, totdat de bom losbarst en men slechts tot een dictatuur zijn toevlucht zal kunnen nemen. Blijkbaar verliezen de constitutioneele democra ten, door de revolutionaire strooming gedreven, iederen dag terrein. De Doema zal nu haar antwoord moeten vaststellen op het regeerings- manifest betreffende den landbouw, waarin de onteigening verworpen wordt. Plet antwoord is reeds door een commissie opgemaakt, en betoogt dat het manifest onwettig is en blijk geeft van wantrouwen in 's lands vertegen woordiging, zonder welker toestem ming geen wet toegepast kan worden. De bewoordingen van het stuk zijn gematigd, maar de toon is zeer revo lutionair. Het 'ziet er naar uit of de opstellers van het manifest deze hou ding van de Doema wilden uitlokken. In dat geval kunnen Goremykin en de zijnen tevreden zijnzij hebben hun doel bereikt. De boerenbond en de werkliedenpartij in de Doema ont wikkelen groote bedrijvigheid. ITALIË. Alvorens de zomer-vacantie in te gaan heeft de Senaat eerst de ontwer pen voor de Staats-exploitatie der Spoorwegen aangenomen. Bij het publiek vindt deze wet veel bijval. Men zal zich herinneren, hoe de herhaalde spoorwegstakingen oorzaak waren van allerlei ongerief; hoe de handel er door geschaad werd en andere belangen van land en volk. Of de Staat zijde spinnen zal bij de nieuwe regeling is een andere vraag. Indien hij echter zorg draagt, dat het reizend publiek en de handel onder vinden, dat deze Augias-stal gezuiverd wordt, dat men er ernstig naar streeft, dat materiaal en personeel aan rede lijke eischen voldoen, dan zal de ex ploitatie op den duur ook financieël goede vruchten dragen. Officieele Berichten. Koninkl. besluiten Verlof verleendaan na te noemen personen tot het aannemen der on derscheidingsteekenen, achter hunne namen vermeldJ. A. Rooijer, te 's- Gravenhage, refendaris bij het Depar tement van Binnenlandsche Zaken, de versierselen, der Koninklijke orde van verdienste van den Heiligen Mi- chaël 2de klasse, hem in naam van Z. M. den Koning van Beijeren, door Z. K. H. den Prins-Regent van het Koninkrijk geschonkenP. van Bijster- veld, te Lunteren, gemeente Ede, grondeigenaar de versierselen van com mandeur in de Koninklijke militaire orde van Jesus Christus, hem door Z. M. den Koning van Portugal en der Algarven geschonkenH. J. Mid dendorp, te Rotterdam, grondeigenaar, de versierselen van ridder in de orde van den Heiligen Gregorius den Groote, hem door Z. H. den Paus geschonken. De St.-Ct. no. 165 bevat een Kon. Besluit van den 26sten Juni (Stbl. no. 154), tot nadere wijziging van de Re glementen voor deHoogereKrijgsschool, de Koninklijke Militaire Academie, den Hoofdcursus en de Cadettenschool. In het afzonderlijk bijvoegsel „Ver slagen en Rapporten" dat bij de St,-Ct. no. 165 is verzonden, is opgenomen lo. het jaarverslag van het Centraal Bureau voor de Statistiek over 1905en 2o. het jaarverslag van de Centrale Commissie voor de Statistiek over 1905. De Koningin en de Prins-Gemaal. Z. K. Hendrik is gistermorgen om halfelf te Apeldoorn aangekomen. H. M. de Koningin begroette Hem op liet perron. In een open rijtuig werd naar Het Loo gereden. De matinee op heden zal bij gun stig weer plaats hebben in de om geving van den bloementuin in het Kon. park, met medewerking van de muziek der grenadiers en jagers uit Den Haag. Heden werd door H. M. in au diëntie ontvangen jhr. Vegelin var Claerbergen, directeur van he- Kabinet. H. M. de Koningin-Moeder. H. M. de Koningin- Moeder i; gistermorgen om kwart na elf ui' Amsterdam aangekomen te Baarn H. M. de Koningin-Moeder za hedenmiddag een bezoek brengen aar de rozententoonstelling te Zeist. r Alg. Ned. Zouavenbond. Generaal de Charette zond den vol genden brief aan den heer Wils oud luitenant der Pausel. Zouaven Waarde Vriend, „Ik zou wel eens willen weten, ho< het mogelijk ware aan zoo eenvrien delijke uitnoodiging geen gevolg t geven. „Zonder een onmogelijkheid, die il niet voorzie, kunt gij alzoo op mi rekenen dato 9 September te Nij megen. .U „Wij zullen op de gezondheid drin ken van Pius X Paus-Koning, op on regiment en op de dappere Holland sche Zouaven. I „Vriendelijke groeten aandeKame radenik omhels je van gansche: harte." Uw oude Generaal, (w.g.) DE CHARETTE. Voor de aanstaande Pro testmeeting zal het programma eerlang worder gepubliceerd. Cand.-Notarissen. Ter algemeene vergadering van de Broederschap van candidaat-notarissen welke te Groningen gehouden wordt is door de afdeeling Noord-Hollanc het navolgende voorgesteld De afdeeling overwegende de wenschelijkheid dei bevordering van de stoffelijke belan-t gen en de promotie van. candidaat- notarissen, stelt voor lo. Het hoofdbestuur op te dragen een onderzoek in te stellen naar de vooruitzichten voor candidaat-nota rissen in Nederlandsch Oost-enWest- Indië 2o. het hoofdbestuur op te dragen een onderzoek in te stellen naar de verschillende betrekkingen buiten het notariaat, geschikt om door candidaat- notarissen bekleed te worden. 3o. het hoofdbestuur op te dragen een onderzoek in te stellen naar de wijzen, waarop de benoeming van can didaat-notarissen in die betrekkingen, kan worden bevorderd. Het voorstel is met 29 tegen 33 stemmen verworpen. De Rembrandt-feesten. Gisterochtend hebben H. M. de Ko- ningin-Moeder en Z. K. H. de Prins der Nederlanden de hoofdstad veria- ten. De feesten zijn met het welge- 7 slaagde bloemencorso, dat van het j Centraal comité is uitgegaan, geëin digd. 14. - HlJ zal toch zelf wel het beste ^vetenwat er van de zaak is, zeide 'dj gemelijk, terwijl hij zijn arm uit dien van Hilda lostrok. Vergeet niet, dat hij een rechtsgeleerde is, die weet jvelke straf den moord bedreigt. Hij Z;d zichzelf niet valsch van zulk een 'Misdaad hebben beticht, dat doet nie mand, en daarom Ik kan het mij ook niet begrij- zeide mevrouw Wilser, die in middels haar tranen had gedroogd. Maar ik vermoed, dat mijn zoon het of ander vreeselijk gejieim ver- Er sprak zulk een zelfopoffe rende liefde in de afscheidswoorden, 1<; hij tot mij richtte, hij drukte zich ''zulke raadselachtige bewoordingen 'b alsof hij aan een verborgen dwang sehoorzaamde door zich schuldig te erklaren, alsof hij door die beken- c''Us een grootmoedig offer bracht, aan mij of aan een ander, dat weet ik niet. Komaan, zoo ver gaatniemands zelfopoffering, voegde de liandelsraad haar heftig toe. Zeg mij dan eens, welke aanleiding hij gehad kan heb ben. Zoo iets hoort thuis in sprookjes of romans, in het werkelijke leven komt het niet voor. Gesteld nog er was een aanleiding tot de een of an dere zelfopoffering, dan verklaart men zich toch niet schuldig aan een moord, dien men niet heeft begaan. Bedenk toch, welk een onuitwischbare schande uw zoon door zijn bekentenis over ons allen heeft gebracht. Mevrouw Wilser tuurde als wezen loos voor zich uit. Eensklaps ging haar een rilling door de leden. De man, dien mijn zoon gedood zou hebben, heette eveneens Wilser, sprak zij dof. Stel u eens voor, dat Frans zich uit de schipbreuk had weten te redden, dat hij, de doodgewaande, plotseling teruggekeerd wasmaar neen, viel zij zichzelve in de rede, ter wijl zij het hoofd schudde. Aan het leven van zijn vader zou zelfs een verstokte misdadiger zich niet ver grijpen, veel minder nog mijn zoon, maar ik moet zekerheid hebben, die twijfel zou mij dooden. Zij stond met een zucht snel van haar stoel op. Maak u toch geen illusiën, zeide Warnstorf, die aandachtig naar haar woorden had geluisterd. Ook al zou de schelm terugge komen zijn, wat ik niet geloof, dan zou het toch onzinnig pijn aan te nemen, dat uw zoon, om u een pijn lijke ontmoeting te besparen, den weer gekeerde uit den weg geruimd had. Dat zou een middel zijn, erger dan de kwaal. Zeg wat gij wilt, papa, Arthur is onschuldig,, sprak Hilda in volle overtuiging, en ik zal niet rusten, voordat ik zijn onschuld bewezen heb. De handelsraad zag het hoogopge- richte meisje, wier oogen van geest drift fonkelden, half toornig, half spot tend aan. Wat zoudt gij, kind, kunnen uitrichten, waar een advocaat, die doorkneed is in allerlei juridische kunstgrepen, zijn zaak zoo hopeloos acht, dat hij zijn schuld ten volle heeft bekend zeide hij bitter. Gij zult die dwaasheid wel nalaten, wij zijn al genoeg ten toon gesteld, o! ik mag er niet aan denken! riep hij uit, ter wijl hij weer woedend de kamer rond liep. Het is om krankzinnig te worden, geen mensch kan men meer vertrou wen dit was nu iemand die zich zoo eerlijk en rechtschapen wist voor te doen, en toch en toch Hilda sloeg geen acht op zijn toor- nigen uitval, maar ging naar me vrouw Wilser en nam haar beide handen. Wat denkt gij thans het eerst te doen, lieve mama? vroeg zij. Mevrouw Wilser zuchtte en liet moe deloos het hoofd hangen. Wist ik het zelve maar, mom pelde zij. Ik meende het eerst naar de gevangenis te snellen en een on derhoud met mijn zoon te verzoeken. Kom dan, laten wij terstond op weg. gaan, riep Hilda vol vuur uit. Dat is het beste middel, aan ons zal Arthur alles zeggen. Ach,- lief kind, dat is een ij dele hoop, zuchtte de ongelukkige moeder. De vriendelijke commissaris, die bij de arrestatie van mijn zoon tegen woordig was en die in ons huis was achtergebleven om alles te doorzoeken en te verzegelen, geloofde niet, dat mijn verzoek eenig uitzicht op toe stemming zou hebben, hij ontraadde mij een stap, die mij slechts een nut- telooze vernedering kon opleveren. Maar wat dan te doen riep Hilda uit, nu eveneens geheel ver twijfeld. Commissaris Wachtel wenscht mij te spreken, zeide de oude dame. Ik weet niet, met welk doel, maar hij zeide het op zulk een eigenaardigen toon, dat ik de hoop maar niet moest verliezen, dat alles nog wel goed af kon loopen, dat ikja, dat ik werke lijk eenigszins herademde. Ik ga met u mee, lieve mama, zeide Hilda, die onmiddellijk een be sluit had genomen. Dat zult ge niet, zeide haar va der barsch. Papa, de vrouw behoort den man toe. Het zou meer dan slecht van mij zijn, wanneer ik in zulk een oogenblik de handen laf en moedeloos in den schoot liet rusten, zeide Hilda vastberaden. Gij zijt zijn vrouw nog niet, Goddank, en als kind hebt gij alleen uw vader te gehoorzamen, zeide de handelsraad op heftigen toon. Het spreekt van zelf, dat uw verloving reeds afgebroken is op het oogenblik dat uw aanstaande zichzelf aanklaagde van de zwaarste misdaad die een mensch kan begaanwij hebben gee nerlei gemeenschap meer met hem. Zeker, papa, hij is en blijft mijn verloofde, antwoordde Hilda, terwijl zij haar vader onbevreesd in de van toorn fonkelende oogen keek. Ik zie niet van hem af, want hij is on schuldig. Een kreet van woede kwam Warn storf over de lippen en met gebalde vuisten naderde hij zijn dochter. Kind! kind! riep hij uit, spot niet met mijn lankmoedigheid jegens u. Op het punt van eer ben ik zelfs tegen u onverbiddelijk, hoe lief ik u ook moge hebben. (Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1906 | | pagina 1