Donderdag 19 Juli 1906.
No. 6353. 31sfe Jaargang.
Dagblad voor Noord- en Zuid-Holland.
BERICHT.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
LIEFDE EN PLICHT.
BUREAUX: St. JANSSTRAAT 1, hoek Nieuwe Gracht - HAARLEM.
Staatkundig Overzicht.
FEUILLETON.
NIEDWE
HAARLEHSCHECOURANT
ABONNEMENTSPRIJS
Ter 3 maanden voor Haarlem 1.20
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post1.65
Afzonderlijke nummers 0.05
DIT BLAD VERSCHIJNT DAGELIJKS, BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regels0.60, (contant) 0.50
Elke regel meer0.10
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
DIENSTAANBIEDINGEN 25 CENT PER ADVERTENTIE k CONTANT.
AGITE MA NON AGITATE.
Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de Publicité Etrangère
G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Paris, 31bis Faubourg Montmartre.
Onze geachte Lezers, vooral die
buiten Haarlem, gelieven zich te
herinneren, dat wij nog druk in
de verhuizing zitten. Het afbreken
en weder opzetten der machines,
het overbrengen van het materiaal
enz. vordert tijd.
Om een beter dagblad te kunnen
geven wij zeiden het reeds
moeten wij noodzakelijk eenige uren
later uitkomen dan voorheen het
geval was. Doch weldra zullen
alle lezers onze Courant nog den
eigen avond ontvangen.
Een weinig geduld dus.
Bij de socialistische partij in alle
landen valt verdeeldheid in eigen boe
zem waar te nemen, voortspruitend
meest uit onderlingen naijver uit mee-
ningsverschil en niet zelden ook uit
kwaadaardigen broodnijd.
Het moge een algemeen menschelijk
verschijnsel wezen, dat wie zich om
hoog wist te werken, onmiddellijk de
minder aangename ervaring opdoet,
dat tientallen van handen geheven
worden, om hem naar beneden te ha
len, bij het socialisme valt dit ver
schijnsel meer dan elders waar te ne
men. De geschiedenis 'der laatste 10
jaren der partij in Italië is van een
en ander een sterk sprekend bewijs,
Onze partij, klaagt Bissolatti in de
jongste „Sozialistische Monatshefte"
was in het begin eene onverzoenlijke,
die niets weten wilde van de burger
lijke democratie. Maar reeds in de
periode Rudini-Pelloux (18981900)
werden wij gedwongen om met de
andere partijen saam te gaan. Gevolg
was, dat weldra de klove wijder en
wijder gaapte tusschen de heftigste en
de meer gematigde partijgenooten.
Het Congres van Imola (1902) be
vestigde het samengaan met de partij
der bourgeoisie, maar was tevens oor
zaak,dat de scheuring grooter en|grooter
werd.
Te Bologna, op het Congres van
1904, kregen de revolutionairen van
Perri de overhand; het partij-orgaan
de „Avanti" bekwam Ferri tot direc
teur.
Scherper en scherper werd nu de
twist tusschen de voortvarenden
en de gematigden.
De laatste, de rechterzijde van het
Italiaansche socialisme vormend, wil
len langs geleidelijken weg tot den so-
cialistischen Staat komen. De anderen
Willen van geen geleidelijkheid hoo-
ren. Direct en met krasse middelen
zoeken zij het bestaande omver te
„De schrandere naastenliefde der
Katholieken moet ons de strijdmiddelen
bezorgen, om door de goede dagbladen
de slechte te overwinnen."
(Kanunnik Schorderet.)
werpen. Waar de eenen de Regeering
bestrijden, pogen de anderen er zich
meester van te maken, in het belang
van het proletariaat.
In de groote eind-uitbarsting begroe
ten de heftigen den dageraad van den
socialistischen heilstaat, terwijl de an
deren alles verwachten van trapsge
wijze verbeteringen ter bereiking van
hun doel.
De gematigden en de zoogenaamde
„integralisten" gaan thans broederlijk
samen en alles wijst er op, dat zij
de uiterste linkerzijde der partij over
stemmen en verslaan zullen op liet
eerstvolgend congres.
Volgens Bissolatti laten de meest
vooruitstrevenden zich leiden door de
anarchistische denkbeelden eenerzijds,
door die der bourgeoisie-vrijdenkerij
ter andere.
Voor hen bestaat de maatschappij
uit twee deelen: de bourgeoisie met
haar regeering en hare volksvertegen
woordiging en het proletariaat. Die
beide vormen twee uitersten tusschen
welke geen band, geen punt van ge
meenschap zelfs bestaan mag. Als
stormram tegen de bestaande maat
schappij willen zij vooral de algemeene
werkstakingen aanwenden.
Bebel noemde op het partij-congres
te Iena het vorig jaar de algemeene
staking gevaarlijk en onmogelijk.
Ook dat bewijzen de Italiaansche
socialisten van den uitersten linker
vleugel.
Hun verwoed drijven tot stakingen
heeft de groote menigte de oogen
geopend, de partij aanmerkelijk ver
zwakt.
Wat huns inziens het machtigst
wapen was tegen de bestaande orde
van zaken, heeft zich tegen hen zelf
gekeerdin hunne verblindheid hollen
zij voort op den weg naar hun onder
gang, moeten zij komen tot de uiterste
consequenties der anarchie.
Hoofdoorzaak van de verzwakking
der partij is bovenal de verdeeldheid
onder de verschillende leiders, eene
verzwakking, over welke allen zich mo
gen verheugen, die het wel meenen
met Kerk en Maatschappij.
j|>
ENGELAND.
In het Lagerhuis heeft de Engelsche
Premier voorgisteren zijn afschuw ge
uit over de slachting, door de Engel
sche hulptroepen in Natal aangericht.
De berichten omtrent die mensch-
onteerende gruwelen melden, dat na
het gevecht in het Momedal, 7000
inboorlingen zijn afgemaakt; gewon
den werden niet gespaard. Dit af
maken van gewonden geschiedt door
zwarten, maar de Sunday Times zegt
ookDe troepen (de Engelschen) zoe
ken het land af, en schieten op eiken
inboorling, die zich vertoont, verbran
den zijn kraal, drijven zijn vee weg
en steken het gras in brand, waar
het maar branden wil. Uit enkele
brieven blijkt, dat er soldaten zijn,
die wee worden van de slachting en
het doodschieten van gevangenen, als
een kamp opgebroken wordt.
Zoo doen Engelsche troepen met
de Zoeloes.
De Engelsche pers,toont zich geschokt,
dat zoo iets onder de Engelsche vlag
mogelijk is! Maar toen Keir Hardie
dezer dagen te Manchester op een
vergadering voor vrouwenkiesrecht zou
spreken, werd hij begroet met den
kreetZoeloe(Men weet, dat hij
geprotesteerd heeft tegen de slach
ting onder de Zoeloes aangericht).
Hij kon niet aan 't woord komen en
moest ten slotte vluchten voor de
woedende menigte. Ook de vrouwen
die de vergadering belegd hadden,
moesten een goed heenkomen zoeken.
Dat is hetzelfde vrome Albion, 't
welk krokkedillentranen schreide
(politieke) over de gruwelen in den
Congo.
Het laat zich echter aanzien, dat de
groote dag der afrekening in Zuid-
Afrika niet verre meer is. Onder de
inboorlingen neemt de verbittering
tegen het vervloekte vreemde juk meer
en meer toe, en het gevaar voor een
algemeenen opstand groeit met den
dag.
In Oeganda oefenen zich de mannen
in het hanteeren der wapenen en in
het schieten, daarin aangemoedigd|door
het vrouwelijk deel der bevolking.
Einde Augustus verwacht men ern
stige opstanden.
Het Engelsche bezettingsleger in
Egypte zal versterkt worden, ten einde
op alle gebeurlijkheden voorbereid te
zijn.
>ji
In een witboek over het Egyptisch-
Turksche grensgeschil, dat in Mei j .1.
bijna tot een oorlog aanleiding gaf.
aan het Engelsche parlement uitge
reikt, komt een telegram van Lord
Cromer aan minister Grey if^or, waarin
hij wijst op 't gevaar, dat Turksche
troepen naar het Suez-kanaal opdrin
gen, niet zoozeer om een werkelijken
aanval op Egypte te doen, als om
er het fanatisme der bevolking tegen
de Engelschen tot uitbarsting te bren
gen.
SPANJE.
Alvorens met de Koningin naar
San Sebastiano te vertrekken, heeft
de Koning een ministerraad gepresi
deerd.
De conservatieven hebben weer veel
hoop voor de toekomst. Hun leider
moet hebben verklaard, dat hij er op
rekent in het voorjaar het gezag in
handen te krijgen en voor minstens
vijf jaren met het oog op de ver
deeldheid onder de liberalen.
De ministerraad heeft besloten,
Maura tot voorzitter van de commis
sie voor de herziening der wetboeken
te benoemen, ter vervanging van Lopez
Puigcerver.
Koningin Christina is reeds naar
San Sebastiano vertrokken. Waar
schijnlijk vertrekt koning Alfonso met
zijne jonge gemalin heden daarheen.
Andermaal is het jeugdig konings
paar aan een vrij groot gevaar ont
komen. Door het schichtig worden
van de paarden voor het koninklijk
rijtuig dreigde een ongeluk. Alfonso
kranig als altoos sprong uit de koets
en wist de bange dieren tot bedaren
te brengen.
jj-
RUSLAND.
De Arbeidersgroep wint dagelijks aan
invloed. De boerenbond, tot dus
verre bij geen enkele politieke groep
aangesloten, is het in princiep eens
met het program van Aladine.
Eerst na lange besprekingen, waarbij
vooral professor Lokote zich deed gel
den, werd daartoe door de boeren be
sloten. Op één punt zijn dezen slecht
te sprekende gelijkheid voor de
wet aan Joden verleend,
Aan de heftigheid zijner redevoe
ringen, die zelfs die van Roditsjef
verre achter zich laten, onder dit op
zicht, dankt Aladine zijne sympathie
onder de landelijke vertegenwoordigers.
Toch verwacht men, dat niet de
radicalen de vrucht zullen plukken
van al hun werken en de uiterste
linkerzijde ten slotte gearbeid zal heb
ben, om de meer gematigde parle
mentaire groep aan het roer te doen
komen. Aladine's heftigheid zal
hem onmogelijk maken.
De zitting tier Doerna van den 16en
was eene zeer woelige. Den ministe-
rieelen spreker was het schier onmo
gelijk zich verstaanbaar te maken.
Spottend gelach en ironische onder
brekingen doormengd met de kreten
„Ontslag ontslag gingen voortdu
rend op.
De Do»ma heeft tot haar vertegen
woordigers op de interparlementaire
conferentie te Londen beneemdprof.
Maxim Kowalefski, van de democra
tische hervormingspartij, Roditsjef,
Ostregorski, Soksjin en prof. Wassi-
liëf van de partij der constituoneele
democraten, en Aladine van de arbei
dersgroep.
In den Rijksraad heeft de regeering
een nederlaag geleden, Deze heeft nl.
het wetsontwerp, waarbij de minister
van financiën gemachtigd wordt 15
millioen roebel ten bate der noodlij
dende boeren uit te geven, welke som
door bezuiniging op de begrooting
gevonden moet worden, aangenomen,
gelijk de Doema het reeds aangeno
men had. Alle wijzigingen, die de
regeering er in aangebracht wilde
hebben, werden verworpen. De Rus
sische bladen zeggen, dat het minis
terie nu alle aanzien en kracht ver
loren heeft en aanstonds moet af
treden.
Een der ministers gaf als zijne mee
ning, dat eene militaire dictatuur nood
zakelijk is.
Over den staatkundigen toestand
oordeelt de Petersburgsche correspon
dent van de Times niet bijzonder guiv
stig. Hij vreest dat alles zal blijven
gelijk het is, totdat de bom losbarst
en men slechts tot een dictatuur zijn
toevlucht zal kunnen nemen. Blijkbaar
verliezen de constitutioneele democra
ten, door de revolutionaire strooming
gedreven, iederen dag terrein.
De Doema zal nu haar antwoord
moeten vaststellen op het regeerings-
manifest betreffende den landbouw,
waarin de onteigening verworpen
wordt.
Plet antwoord is reeds door een
commissie opgemaakt, en betoogt dat
het manifest onwettig is en blijk geeft
van wantrouwen in 's lands vertegen
woordiging, zonder welker toestem
ming geen wet toegepast kan worden.
De bewoordingen van het stuk zijn
gematigd, maar de toon is zeer revo
lutionair. Het 'ziet er naar uit of de
opstellers van het manifest deze hou
ding van de Doema wilden uitlokken.
In dat geval kunnen Goremykin en
de zijnen tevreden zijnzij hebben
hun doel bereikt. De boerenbond en
de werkliedenpartij in de Doema ont
wikkelen groote bedrijvigheid.
ITALIË.
Alvorens de zomer-vacantie in te
gaan heeft de Senaat eerst de ontwer
pen voor de Staats-exploitatie der
Spoorwegen aangenomen.
Bij het publiek vindt deze wet veel
bijval.
Men zal zich herinneren, hoe de
herhaalde spoorwegstakingen oorzaak
waren van allerlei ongerief; hoe de
handel er door geschaad werd en andere
belangen van land en volk.
Of de Staat zijde spinnen zal bij de
nieuwe regeling is een andere vraag.
Indien hij echter zorg draagt, dat het
reizend publiek en de handel onder
vinden, dat deze Augias-stal gezuiverd
wordt, dat men er ernstig naar streeft,
dat materiaal en personeel aan rede
lijke eischen voldoen, dan zal de ex
ploitatie op den duur ook financieël
goede vruchten dragen.
Officieele Berichten.
Koninkl. besluiten
Verlof verleendaan na te noemen
personen tot het aannemen der on
derscheidingsteekenen, achter hunne
namen vermeldJ. A. Rooijer, te 's-
Gravenhage, refendaris bij het Depar
tement van Binnenlandsche Zaken,
de versierselen, der Koninklijke orde
van verdienste van den Heiligen Mi-
chaël 2de klasse, hem in naam van
Z. M. den Koning van Beijeren, door
Z. K. H. den Prins-Regent van het
Koninkrijk geschonkenP. van Bijster-
veld, te Lunteren, gemeente Ede,
grondeigenaar de versierselen van com
mandeur in de Koninklijke militaire
orde van Jesus Christus, hem door
Z. M. den Koning van Portugal en
der Algarven geschonkenH. J. Mid
dendorp, te Rotterdam, grondeigenaar,
de versierselen van ridder in de orde
van den Heiligen Gregorius den Groote,
hem door Z. H. den Paus geschonken.
De St.-Ct. no. 165 bevat een Kon.
Besluit van den 26sten Juni (Stbl. no.
154), tot nadere wijziging van de Re
glementen voor deHoogereKrijgsschool,
de Koninklijke Militaire Academie,
den Hoofdcursus en de Cadettenschool.
In het afzonderlijk bijvoegsel „Ver
slagen en Rapporten" dat bij de St,-Ct.
no. 165 is verzonden, is opgenomen
lo. het jaarverslag van het Centraal
Bureau voor de Statistiek over 1905en
2o. het jaarverslag van de Centrale
Commissie voor de Statistiek over
1905.
De Koningin en de Prins-Gemaal.
Z. K. Hendrik is gistermorgen om
halfelf te Apeldoorn aangekomen.
H. M. de Koningin begroette Hem
op liet perron. In een open rijtuig
werd naar Het Loo gereden.
De matinee op heden zal bij gun
stig weer plaats hebben in de om
geving van den bloementuin in het
Kon. park, met medewerking van
de muziek der grenadiers en jagers
uit Den Haag.
Heden werd door H. M. in au
diëntie ontvangen jhr. Vegelin var
Claerbergen, directeur van he-
Kabinet.
H. M. de Koningin-Moeder.
H. M. de Koningin- Moeder i;
gistermorgen om kwart na elf ui'
Amsterdam aangekomen te Baarn
H. M. de Koningin-Moeder za
hedenmiddag een bezoek brengen aar
de rozententoonstelling te Zeist.
r
Alg. Ned. Zouavenbond.
Generaal de Charette zond den vol
genden brief aan den heer Wils oud
luitenant der Pausel. Zouaven
Waarde Vriend,
„Ik zou wel eens willen weten, ho<
het mogelijk ware aan zoo eenvrien
delijke uitnoodiging geen gevolg t
geven.
„Zonder een onmogelijkheid, die il
niet voorzie, kunt gij alzoo op mi
rekenen dato 9 September te Nij
megen. .U
„Wij zullen op de gezondheid drin
ken van Pius X Paus-Koning, op on
regiment en op de dappere Holland
sche Zouaven. I
„Vriendelijke groeten aandeKame
radenik omhels je van gansche:
harte."
Uw oude Generaal,
(w.g.) DE CHARETTE.
Voor de aanstaande Pro testmeeting
zal het programma eerlang worder
gepubliceerd.
Cand.-Notarissen.
Ter algemeene vergadering van de
Broederschap van candidaat-notarissen
welke te Groningen gehouden wordt
is door de afdeeling Noord-Hollanc
het navolgende voorgesteld
De afdeeling
overwegende de wenschelijkheid dei
bevordering van de stoffelijke belan-t
gen en de promotie van. candidaat-
notarissen, stelt voor
lo. Het hoofdbestuur op te dragen
een onderzoek in te stellen naar de
vooruitzichten voor candidaat-nota
rissen in Nederlandsch Oost-enWest-
Indië
2o. het hoofdbestuur op te dragen
een onderzoek in te stellen naar de
verschillende betrekkingen buiten het
notariaat, geschikt om door candidaat-
notarissen bekleed te worden.
3o. het hoofdbestuur op te dragen
een onderzoek in te stellen naar de
wijzen, waarop de benoeming van can
didaat-notarissen in die betrekkingen,
kan worden bevorderd.
Het voorstel is met 29 tegen 33
stemmen verworpen.
De Rembrandt-feesten.
Gisterochtend hebben H. M. de Ko-
ningin-Moeder en Z. K. H. de Prins
der Nederlanden de hoofdstad veria-
ten. De feesten zijn met het welge- 7
slaagde bloemencorso, dat van het j
Centraal comité is uitgegaan, geëin
digd.
14.
- HlJ zal toch zelf wel het beste
^vetenwat er van de zaak is, zeide
'dj gemelijk, terwijl hij zijn arm uit
dien van Hilda lostrok. Vergeet niet,
dat hij een rechtsgeleerde is, die weet
jvelke straf den moord bedreigt. Hij
Z;d zichzelf niet valsch van zulk een
'Misdaad hebben beticht, dat doet nie
mand, en daarom
Ik kan het mij ook niet begrij-
zeide mevrouw Wilser, die in
middels haar tranen had gedroogd.
Maar ik vermoed, dat mijn zoon het
of ander vreeselijk gejieim ver-
Er sprak zulk een zelfopoffe
rende liefde in de afscheidswoorden,
1<; hij tot mij richtte, hij drukte zich
''zulke raadselachtige bewoordingen
'b alsof hij aan een verborgen dwang
sehoorzaamde door zich schuldig te
erklaren, alsof hij door die beken-
c''Us een grootmoedig offer bracht,
aan mij of aan een ander, dat weet
ik niet.
Komaan, zoo ver gaatniemands
zelfopoffering, voegde de liandelsraad
haar heftig toe. Zeg mij dan eens,
welke aanleiding hij gehad kan heb
ben. Zoo iets hoort thuis in sprookjes
of romans, in het werkelijke leven
komt het niet voor. Gesteld nog er
was een aanleiding tot de een of an
dere zelfopoffering, dan verklaart men
zich toch niet schuldig aan een moord,
dien men niet heeft begaan. Bedenk
toch, welk een onuitwischbare schande
uw zoon door zijn bekentenis over ons
allen heeft gebracht.
Mevrouw Wilser tuurde als wezen
loos voor zich uit. Eensklaps ging
haar een rilling door de leden.
De man, dien mijn zoon gedood
zou hebben, heette eveneens Wilser,
sprak zij dof. Stel u eens voor, dat
Frans zich uit de schipbreuk had weten
te redden, dat hij, de doodgewaande,
plotseling teruggekeerd wasmaar
neen, viel zij zichzelve in de rede, ter
wijl zij het hoofd schudde. Aan het
leven van zijn vader zou zelfs een
verstokte misdadiger zich niet ver
grijpen, veel minder nog mijn zoon,
maar ik moet zekerheid hebben, die
twijfel zou mij dooden.
Zij stond met een zucht snel van
haar stoel op.
Maak u toch geen illusiën, zeide
Warnstorf, die aandachtig naar haar
woorden had geluisterd.
Ook al zou de schelm terugge
komen zijn, wat ik niet geloof, dan
zou het toch onzinnig pijn aan te
nemen, dat uw zoon, om u een pijn
lijke ontmoeting te besparen, den weer
gekeerde uit den weg geruimd had.
Dat zou een middel zijn, erger dan
de kwaal.
Zeg wat gij wilt, papa, Arthur
is onschuldig,, sprak Hilda in volle
overtuiging, en ik zal niet rusten,
voordat ik zijn onschuld bewezen heb.
De handelsraad zag het hoogopge-
richte meisje, wier oogen van geest
drift fonkelden, half toornig, half spot
tend aan.
Wat zoudt gij, kind, kunnen
uitrichten, waar een advocaat, die
doorkneed is in allerlei juridische
kunstgrepen, zijn zaak zoo hopeloos
acht, dat hij zijn schuld ten volle
heeft bekend zeide hij bitter. Gij zult
die dwaasheid wel nalaten, wij zijn al
genoeg ten toon gesteld, o! ik mag
er niet aan denken! riep hij uit, ter
wijl hij weer woedend de kamer rond
liep. Het is om krankzinnig te worden,
geen mensch kan men meer vertrou
wen dit was nu iemand die zich zoo
eerlijk en rechtschapen wist voor te
doen, en toch en toch
Hilda sloeg geen acht op zijn toor-
nigen uitval, maar ging naar me
vrouw Wilser en nam haar beide
handen.
Wat denkt gij thans het eerst te
doen, lieve mama? vroeg zij.
Mevrouw Wilser zuchtte en liet moe
deloos het hoofd hangen.
Wist ik het zelve maar, mom
pelde zij. Ik meende het eerst naar
de gevangenis te snellen en een on
derhoud met mijn zoon te verzoeken.
Kom dan, laten wij terstond op
weg. gaan, riep Hilda vol vuur uit.
Dat is het beste middel, aan ons zal
Arthur alles zeggen.
Ach,- lief kind, dat is een ij dele
hoop, zuchtte de ongelukkige moeder.
De vriendelijke commissaris, die bij
de arrestatie van mijn zoon tegen
woordig was en die in ons huis was
achtergebleven om alles te doorzoeken
en te verzegelen, geloofde niet, dat
mijn verzoek eenig uitzicht op toe
stemming zou hebben, hij ontraadde
mij een stap, die mij slechts een nut-
telooze vernedering kon opleveren.
Maar wat dan te doen riep
Hilda uit, nu eveneens geheel ver
twijfeld.
Commissaris Wachtel wenscht
mij te spreken, zeide de oude dame.
Ik weet niet, met welk doel, maar hij
zeide het op zulk een eigenaardigen
toon, dat ik de hoop maar niet moest
verliezen, dat alles nog wel goed af kon
loopen, dat ikja, dat ik werke
lijk eenigszins herademde.
Ik ga met u mee, lieve mama,
zeide Hilda, die onmiddellijk een be
sluit had genomen.
Dat zult ge niet, zeide haar va
der barsch.
Papa, de vrouw behoort den
man toe. Het zou meer dan slecht
van mij zijn, wanneer ik in zulk een
oogenblik de handen laf en moedeloos
in den schoot liet rusten, zeide Hilda
vastberaden.
Gij zijt zijn vrouw nog niet,
Goddank, en als kind hebt gij alleen
uw vader te gehoorzamen, zeide de
handelsraad op heftigen toon. Het
spreekt van zelf, dat uw verloving
reeds afgebroken is op het oogenblik
dat uw aanstaande zichzelf aanklaagde
van de zwaarste misdaad die een
mensch kan begaanwij hebben gee
nerlei gemeenschap meer met hem.
Zeker, papa, hij is en blijft mijn
verloofde, antwoordde Hilda, terwijl
zij haar vader onbevreesd in de van
toorn fonkelende oogen keek. Ik
zie niet van hem af, want hij is on
schuldig.
Een kreet van woede kwam Warn
storf over de lippen en met gebalde
vuisten naderde hij zijn dochter.
Kind! kind! riep hij uit, spot
niet met mijn lankmoedigheid jegens
u. Op het punt van eer ben ik zelfs
tegen u onverbiddelijk, hoe lief ik u
ook moge hebben.
(Wordt vervolgd.)