Zondag 29 Juli 1906.
No. 6359. 31ste Jaargang.
Dagblad voor Noord- en Zuid-Holland.
Een groot sociaal
Gevaar.
BUITENLAND.
LIEFDE EN PLICHT.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem1.20
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post1.65
Afzonderlijke nummers0.05
DIT BLAD VERSCHIJNT DAGELIJKS, BEHALVE ZON- EN EEESTDAGEN.
BUREAUX: St. JANSSTRAAT 1, hoek Nieuwe Gracht - HAARLEM.
mr
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
A7an 16 regels0.60, (contant) 0.50
Elke regel meer„0.10
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
DIENSTAANBIEDINGEN 25 CENT PER ADVERTENTIE A CONTANT.
Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de Publicité Etrangère
G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Paris, 31his Faubourg Montmartre.
i.
Volgens de jongste statistieken,
op deze zaak betrekking hebbend,
daalt bet zedelijk peil der dienst
bodenwereld meer en meer in de
meeste landen Duitschland, Frank
rijk, Engeland enz.
Wij zwijgen van Frankrijk en
het „Sodom onzer dagen", die, naar
sommiger schatting in dezen geene
reputatie te verliezen hebben.
Maar Duitschland, „het solide
Duitschland," hoe staat het daar
geschapen
Vertrouwbare gegevens toonen
aan, dat in sommige Duitsche ste
den 60°/o, in enkele hoofdplaatsen
zelfs 80°/o der dienstboden ten prooi
vallen aan de prostitutie, die pest
onzer maatschappij.
Treurige cijfers Ongetwijfeld zijn
ze voor ons dierbaar Nederland te
hoog. Doch is ook ten onzent het
bederf niet ingeslopen Woekert
het niet op onrustbarende wijze
voort? 't Wordt maar al te zeer
door de ondervinding bevestigd.
Een groot sociaal gevaar schreven
wij boven deze regels. En dat zal
eenieder het bederf onder de dienst
boden noemen, als hij even bedenken
wil, dat uit dezen stand voor een
goed gedeelte de huismoeders voort
komenvan arbeidersfamilie en kleine
burgerij.
Hoe grooter bet getal brave,
eerzame dienstboden is, hoe grooter
de kans, dat het meerendeel dezer
gezinnen mede bestuurd worden door
eene vrouw, eene moeder, die ten
volle de lofspraak waardig is, dooi
de H.Schrift aan eene voortreffelijke
huisvrouw geschonken.
Maar ook het tegenovergestelde
is waar
Slechte dienstboden, zonder gods
dienst en zeden, zullen of in de
schande als verworpelingen dei-
maatschappij een ellendig bestaan
voortsleepen, of de vloek zijn en
de oneer van echtgenoot en kin
deren.
En tot zulke wezens schijnen
sawnmige ouders hunne kinderen
gaarne te laten opgroeien. Waarom
anders laten zij toe, dat dezen
's avonds langs straat slenteren,
waar de brooddronken uitgelaten
heid der jongelingschap meestal
nog overtroffen wordt door de tot
'dartelheid aansporende manieren
'der vertegenwoordigsters van het
andere geslacht?
Meisjes van twaaf tot dertien jaar
treft men er onder aan. En wie
walgt niet van de gesprekken, waar
van hij bij zulke gelegenheden in
het voorbijgaan een woordje op
vangt, van uitdrukkingen, uit den
mond dezer onvolwassen, bleekneu-
zige, bloedarmoedige wezens komend!
Zijn de ouders van al die avond
zwerfsters met blindheid geslagen?
Hebben zij nu reeds alle gezag bij
hunne kinderen verloren? Of is 't
hun totaal onverschillig, dat hun
ne dochter avond aan -avond de
straat, deze openbare school der
ondeugd, mede bezoekt?
Een ieder begrijpt het gevaar,
waarin een meisje zich begeeft, dat
bij avond en ontijd in gezelschap
van vriendinnetjes, die nu juist niet
de bloem der maagden zijn, langs
den publieken weg rondslentert.
Ouders, die dat straffeloos toelaten,
moeten wel alle besef van verant
woordelijkheid verloren hebben.
Die gillende, uitgelaten meiden-
schaar vormt een gedeelte van de
als de dagblad-briefschrijvers Op die
vraag valt moeilijk een antwoord te
geven.
In elk gevalde voorspelde orkaan
is nog niet gekomen, ,,'tls de stilte,
die den storm vooraf gaat", fluisteren
de pessimisten. En aardig, die lieden,
welke voor ongeluksprofeet spelen, zijn
toevallig meestal Engelschen. Letwel
toevallig.
Premier Stolypine heeft in een inter
view verklaard, dat de Tsaar krach
tige hervormingen wil en geen schre
de terug zal gaan op den ingeslagen
weg der vrijere politiek.
Daarmee wordt echter geenszins aan
de oproerige elementen vrijheid toe
gezegd, om naar hartelust te kuipen
of te werken. „De revolutie moet ten
onder gebracht," sprak de eerste mi
nister, die er bijvoegde, dat de vader
landsliefde bij het meerendeel der
bevolking te groot is, dan dat het
doof zou blijven voor den oproep des
Tsaren.
Was eenmaal het kabinet gevormd,
en dit zal niet lang meer duren nu de
rechterzijde der vroegere Doema daar
toe meehelpt, dan zou een uitvoerig
Het is een gewetensplicht voor U,
te arbeiden aan de verspreiding van
een goed Katholiek dagblad.
(Mgr. Doppelbauer aan
Zijne Geestelijkheid.)
hope des vaderlands Uit dergelijke 1 program opgesteld worden; de quaestie
meisjes moeten voor een goed deel van de landverdeeling zou mede daar-
toekomstige huismoeders groeien üi.opgenomenen worden.
Arme kleinen, die het kroost zul
len zijn van zulke moeders, blijk
baar reeds bedorven, vooraleer zij
de korte tegen de lange rokken
verwisseld hebben.
Arme kleinende besmetting en
het bederf zal hun in 't, bloed zit
ten, want zoo ergens dan kan hiel
de slechte boom geen goede vruch
ten opleveren.
Zoo begint het bederf onzer dienst
boden menigmaal reeds, voor zij in
vasten dienst gaan, en van het be-
minnelijk-schroomvallige, der vrouw
aangeboren; van de zedelijke schoon
heid, die de lïchaamlijke schoonheid
verhoogt of vergoedt, is bij haar
geen spoor meer te vinden, wan
neer zij zich vormen tot vrouw.
In vaste betrekking gaan betee-
kent voor velen op eigen wieken
drijven, geheel ontslagen zijn van
het ouderlijk toezicht.
En dat op den gevaarlijksten
leeftijd en dat terwijl de verleiding
loert, de invloed van den godsdienst
zich slechts zwak of in het geheel
niet doet gelden.
Neen, het kan niet anders, zekere
statistieken ten onzent moeten wel
dezelfde treurige cijfers geven.
Een groot kwaad, een groot so
ciaal gevaar inderdaad, waartegen
een ieder heeft te waken, waar
tegen een ieder naar zijn vermogen
moet strijden. Op wat manier?
Dat hopen wij in een volgend
artikeltje te bespreken.
Staatkundig Overzicht.
Is de censuur schuld, of wel blijft
in Rusland alles werkelijk zóó rustig,
dat de telegraaf evenmin werk heeft
FEUILLETON.
Zoo de vroegere Doema-leden zich
nie t aan buitensporigheden overgeven
zou men hen met rust laten. Tegen
zijne zin had de Tsaar de Doema ont
bond e±n en eerst, toen het duidelijk
gebleke.n was, dat van haar geen nut
tig, goeo' werk te verhopen viel.
Aldus .Stolypine, die langzamerhand
door zijnt' mctvoi opueucn ue uit,
vooringenomen op zijne hand weet te
krijgen.
Twee diagen zijn dringend noodig,
wil Rusland deze „beroerelijke tijden"
doorleven z'ontfer te groote offers het
volk luis ter A aaaet naar oproerkraaiers
en omwentefmgpwxlikersvan haar
kant zorge de Regeering er voor, dat
alle rechtmatig e grieyen worden weg
genomen, de verlangde vrijheden ver
leend, de noodzakelijke/hervormingen
ingevoerd. En dit dies aaqt ^bekwamen
spoed.
Drallen, uitstellen ware4e Revolutie
nieuwe, ja, de hoogs.te troevenhan
den geven.
RUSLAND.
Minister Stolypine heeft het Rus-;
sische syndicaat te Pai'ijs een lang
telegram gezonden om te trachten de
geldbeleggers gerust te «tellenhet
parlementaire stelsel wordt gehand
haafd, zegt hij.
De kalmte, waarmede in den lande
de ontbinding van de Doema opge
nomen wordt, komt ook hiervan, dat
zelfs de socialisten en revolutionairen
er toe aanmanen. Zij ontraden een
werkstaking, omdat de tijd er ongun
stig voor is. De boeren zijn aan het
oogsten. Ook zou er in sommige stre
ken hongersnood ontstaan, als de
spoor geen voorraad aanvoert.
Intusschen komt er bericht, dat in
het Zuiden van Rusland de oogst door
zware regens en overstroomingen ver
nield is.
De .regeering gaat voort menschen
gevangon te zetten en bladen te schor
sen. De gouverneurs leggen aan de
ie vol lung de beteekems van de ont
binding der Doema uit, naar offieieele
23.
Niets gemakkelijker, want het dier
gehoorzaamt hem op zijn wenken en
koestert niet het geringste wantrou-
)v<>n jegens hem. Vervolgens schrijft
hij met bloed den naam van zijn
slachtoffer, tevens dien van denman,
'°p wien hij de verdenking wil doen
vallen, op den vloer; met sluwe be
rekening laat hij de laatste letter weg,
'°m het te doen voorkomen, alsof de
Vermoorde geen kracht had om den
'"•im voluit te schrijven en dej dood
hem overvallen heeft, terwijl hij, Wil
l's eigenaardigheid kennend, het
Aoord plaatst links van het lijk en
|en slotte ook diens linkerhand met
.let bloed bemorst. Maar het sluwe
V'hje, dat zooveel beteekent, kan hij
lllet doen verdwijnen. Wees gerust,
°ode, gij zult gewroken worden. Gij
°udt niet geglimlacht hebben, wan
neer gij den naam van uw moorde
naar met een laatste krachtsinspan
ning op den vloer had geschreven,
neen, de ware schuldige zal niet on
gestraft blijven.
Hij wendde zich thans tot de we
duwe.
Wanneer ik uw onschuldigen
zoon van den dood door beulshanden
wil redden, zeide hij bijna plechtig,
moet gij ook niets voor mij achter
houden, gij moet mij alles zeggen wat
gij weet omtrent het verleden van uw
echtgenoot.
Mijn God, zuchtte de weduwe,
ik kan niets zeggen, want ik weet
niets.
De commissaris fronste de wenk
brauwen.
Jammer, heel jammer, mompel-
de. bij gemelijk. Van de halsstarrig
heid van uwj zoon is het ook niet te
verwachten, dat hij eenige aanwijzin
gen geeft. Wist ik maar iets, dan kon
ik het overige onderzoeken. Zooveel
is mij althans duidelijk, dat uw echt
genoot aanspraak heeft willen maken
op de rechten, die hij nog tegenover
u had. Gij waart toch niet wettig van
hem gescheiden?
Hoe had ik dat kunnen doen,
daar allen geloofden, dat bij jaren
geleden in de golven was omgeko
men zeide de weduwe.
Juist, en daarnaar ging hij !te
werk, zeide de commissaris in gedaeh-i
ten verzonken.
Hij heeft door zijn bemiddelaar die;
later zijn moordenaar werd, urw zoon!
om een onderhoud laten verzoeken en
hem bij die gelegenheid berichten
meegedeeld, die onzen armen vriend
zoozeer ontsteld hebben, dat hij' dien
tengevolge liever een misdaa.d op
zich laadt, dan deze wereldkum lig te
maken. O! als hij maar eens wilde
spreken, maar ik vrees, dat de r echter
van instructie, die ook tegen n lij in
genomen is, mij niet eens een o «der-
houd met hem zal toestaan.
Ge.durende eenige minuten stoi ld de
commissaris als radeloos, zijn g, elaat
teekende een diepe ontroering, n mar
eensklaps richtte hij zich hoog op,
terwijl zijn oogen van heop begon nen
te fonkelen.
En toch wil ik het geheim mt-
sluieren, riep hij vastberaden uit. Ik
reken daarbij op uw hulp en op die
van mejuffrouw Warnstorf, tie Vf}r-
opvatting. Daarin heet 't o. a. dat de
leden van de Doema nu niets anders
dan gewone burgers zijn.
De Petersburgsche correspondent
van de Corriere della Sera heeft van
een Poolsch lid van de Doema, die
te Wiborg is geweest, gehoord waarom
de Polen het manifest niet ondertee
kend hebben. Als wij de Polen uit-
genoodigen, zoo zeide hij, geen belas
ting te betalen en geen man aan
het leger te leveren, dan doen zij 't
ook niet. Het gevolg zou wezen een
wreede vervolging en een vreeselijke
omwenteling van de Polen. Die ver
antwoordelijkheid kunnen we niet
op ons nemen. Onze Russische col
lega's weten zeer goed, dat hun land-
genooten ondanks hun manifest voort
zullen gaan belasting te betalen en
soldaten te leveren. De Russische af
gevaardigden hebben zich opgeofferd.
De Regeering weet reeds wie het stuk
geteekend hebben, en algemeen gelooft
men, dat ze zal zij vervolgen.
Over ettelijke weken, zeide de Pool
nog, zullen er ernstige dingen gebeu
ren. Het is nu alleen kalm, omdat
niemand weet wat te doen.
Telegrammen uit Koersk melden,
dat 3000 boeren de woning van een
chef van de politie en het postkan
toor aangevallen en vernield hebben.
De boeren namen de wapens van de
postbeambten mee en overvielen daar
na het kantoor van den rentmeester
van graaf Speremetef te Borissofska
dat eveneens geplunderd werd. Er zijn
liuiuturuns Ciragonuei» n^i.,
In Twer hebben de boeren verhin
derd, dat hooi van den bisschop bin
nen werd gehaald.
In Minsk hebben de boeren de kla
vervelden van de landheeren laten af
grazen en hun paarden erop gedreven.
Te Atkarsk zijn 15 boeren tot drie
maanden gevangenisstraf veroordeeld,
wegens het stelen van haver, 25 an
dere werden vrijgesproken.
Op den Weichselspoorweg is een
vermetele treinroof gepleegd.
In de buurt van Warschau brach
ten 20 mannen een treia met de nood
rem tot staan. Zij maakten zich mees
ter van de locomotief en van den
goederenwagen en doodden een gen-
dgrm, die een aantal kisten met geld
bewaakte. De roovers lieten de passa-
gdeujttijtuigen staan, reden met de lo-
co.motlef en den goederenwagen een
paar kiippieters ver en voegden zich
daarna bij een grootere bende, met
wie zij tlè kisten openbraken en 15,000
roebels stalen. Zij zijn met hun buit
in de bosstfhenontkomen.
De Londensche correspondent van
de „Echo de Parisheeft .een inter
view gehad met prins Chilkoff, lid,
van den Rijkraad, en minister van;
verkeersmiddelen in het kabinet-Witte,
die den tsaar als volgt beschreef
„Men maakt zich gewoonlijk valsche
voorstellingen van den tsaar. Hij is
best in staat, zelf een beslissing te
nemen en die ten uitvoer te brengen.
En ik kan dat weten, want ik ken
den Keizer veertien jaar. Ik zag hem
terwijl ik minister was, geregeld twee
maal in de weekik heb met hem
gewerkt.
De Keizer heeft geen enkel voor
oordeel, daarvan heb ik me kunnen
overtuigen. Hij luistert naar wat men
hem vertelt, en volgt een raadgeving,
wanneer hij haar juist oordeelt, maar
niet dan na er lang over te hebben
nagedacht.
Hij bemint het volk, dat verzeker
ik u; hij bemint het hartstochtelijk.
Hij is jong en een weinig overspan
nen. Meermalen heb ik hem hooren
zeggen
„Ik ben bereid alles te geven, zelfs
mijn bloed wanneer het noodig is, voor
het heil van het volk, voor de red
ding van het vaderland."
En het volk weet dat, zelfs de re-
volutioxmairen weten het. Men wenscht
den keizer geen kwaad. Maar de bu
reaucratie, die zoekt men te treffen.
Het eenige verwijt, dat ik den keizer
zou kunnen maken, is, dat hij te wei
nig te Petersburg verschijnt.
Dat komt voornamelijk door de kei
zerinweduwe, die altijd vreest voor een
aanslag op zijn persoon. Doch de kei
zer is moedig en zou zonder vrees het
gevaar tegemoet gaan.
Men heeft beweerd, dat hij zich te
Peterhof opsluit. Dat is niet juist.
Dikwijls gaat hij per automobiel uit
zonder escorte met de keizerin.
Op een avond kwam hij zoo te Sars-
koje-Selo en verraste daar de solda
ten, die hem luide toejuichten
„Nog een woord, Excellentie I Men
heeft gesproken over een dictatuur
Prins Chilkoff viel mij in de rede
„Dat is belachelijk I bij een dicta
tuur zou de keizer een gedeelte van
en daarvan ben ik overtuigd
dat zal hij nooit doen.
De keizer geniet een goede gezond
heid. Hij is in het volle bezit van zijn
vermogens en heeft niet 't minste plan,
afstand te doen van den troon."
ENGELAND.
Wil men een nieuw bewijs van de
waarheid, dat alle Vredes-Conferenties
ent onbegonnen werk zijn? Men heeft
slechts te zien naar hetgeen in Enge
land gebeurt. Voor het landsleger
spreekt men van vermindering enz.
De vredesman Campbell Bannerman
zingt een ander liedje over de vloot.
Er zijn eenige schepen in de maak,
drijvende zeemonsters, wier kanon
nen in een ommezien alles kort en
klein schieten, oorlogsschepen als geen
mogendheid bezit. Of zouden die mis
schien bestemd zijn voor een pleizier-
tochtje, door de „vrede-vaderen" te
ondernemen
In antwoord op de klachten van
verscheidene sprekers, dat Engeland
achterlijk zou zijn op 't gebied van
moderne oorlogsschepen, herinnerde
Bannerman er aan, dat tot 't jaar
1909 het Britsche rijk de eenige natie
zal zijn, die een schip van 't Dread
nought type bezit, dat wil zeggen,
een reuzenschip, dat alle andere types
verpe a,chter zich laat, zoowel door
bewapeijjng qls anderszins.
En dat in genoemd jaar vier dus
danige schepen zouden zijn afgeleverd,
terwijl andere mogendheden pas bezig
zouden kunnen zijn, ze te bouwen.
De begrooting werd eenstemmig
aangenomen.
Sir Campbell Bannerman had de
interparlementaire vredes-conferentie
loofde van uw zoon. W aartoe ik u
beiden zal noodig hebben, is mij nog
niet r«cht duidelijk, maar er broeit
reeds een plan bij mij, wij zullen zien,
ja, ja, wij zullen zien.
Vol geestdrift greep hij de hand
sran de weenende oude dame.
Droog uw tranen en ga rustig
naar huis, zeide hij met trillende stem.
0o5c tegen den wil van uw zoon zal
en t»ioet ik zijn onschuld bewijzen.
Ja zeker, ik zal slagen, of anders wil
ik terstond toegeven, de groote dom
kop te fijTi, waarvoor ik mijn geach-
ten heer rechtik wil zeggen, ver
beterde hij haastig, waarvoor ik an
dere menschen houd.
Hij bood der weduwe zijn arm, nam
met een dankbetuiging afscheid van
den inspecteur., «Sie in den lijkenkel
der achterbleef m leidde de dame
weg van deze p'laafcg der droefheid en
des doods, naar buiten in het warme,
verkwikkende licht der zomerzon.
Met volle teugen ademde mevrouw
Atuténiste cite Irissclie lucht in, terwijl
zij licht Steunend op den arm van
haar geleider» het rijtuig naderde, dat
op de binnenplaat8 wachtte.
Zonderling. Thans, in de heldere,
gouden zonnestralen scheen haar de
toekomst eensklaps niet meer zoo
droevig en troosteloos voor. Daar be
neden, in den somberen lijkenkelder,
had zij gewanhoopt, hier, onder den
zuiveren blauwen hemel, ontwaakte
de oude moed weer in haar.
VII.
Reeds voor het bezoek aan het lij
kenhuis was de commissaris in het
„Frauenhof" geweest en had omzich
tig getracht, daar inlichtingen te ver
krijgen.
Dit zou zeer moeielijk zijn geweest
wanneer een der kellnerinnen in hem
een politiebeambte had vermoed; voor
desgelijken hebben die dametjes een
instinctmatige vrees en om een aan
raking met de justitie te vermijden,
zwijgen zij liever, waar zij aan een
ander heel wat vertellen zouden.
Terwijl hij dus als een gewoon bur
german, in een hoek zijn glas bier
zat te drinken, vroeg hij aan de kell-
nerin die hem juist een tweede glas
bracht, of die rosachtige heer met zijn
mooien, grooten Newfoundlander te-
te Londen wel kunnen besluiten me
een „De oorlog is doodLeve de Oor
logdat was misschien ook wel zo*
verstandig geweest als zijn uitroep oj
de Doema.
BELGIË.
Het Handelsblad v. Antw. meldt
Onze correspondent te Brugg
seint ons uit die stad, ten 13 ure 53
„Ostende is volop in feest ter g<
legenheid der geboorte van een prim
Overal in de stad, op den dijk e
in de haven wapperen de feestvla'
gen. De geestdrift is algemeen. T
Brugge zijn de openbare gebouwe
gevlagd en is bet nieuws aangekoi
digd met het gelui der zegeklok. D
gouverneur, M. de baron Betlimn
is naar Ostende vertrokken voc
de onderteekening van de geboorti
akte".
't Is de derde zoon, die gebore
wordt uit het op 2 October 1900 1
Munchen gesloten huwelijk va
Prins Albert en prinses Elisabetl1
die juist gisteren 30 jaar oud g>
worden is. Prins Leopold werd g
boren op 3 November 1901; pril
Karei 10 October 1903; de jongs1
prins op 27 Juli 1906. Hetkoninl
lijk stamhuis is door de geboor;
van drie opvolgende mannelijke te
gen thans vermoedelijk voor ui
sterven bepaald gevrijwaard.
Gaarne gunnen wij onzen bure
van zich bij ons er «J
vendiger om doet gevoelan. Hope
wij, dat ook ons hetzelfde geluk nc
eenmaal ten deel valle.
TURKIJE.
Voorbarig en onjuist moeten de b
richten genoemd, als zouden de m
gendheden reeds toegestemd hebbi
in de verhooging van de Turkscl
douanerechten met drie procent. I
gezanten hebben de Turksche no
van 18 Juli aan hunne regeering'
gezonden, die thans onderhandel
over het Engelsche memorandui
waarin zekerheid geëischt wordt,
welke wijze en waarvoor deze vermei
dering van inkomsten door de Por
gebruikt zal worden.
DUITSCHLAND.
Het Katholieke hoofdorgaan
Germania bespreekt de vraag, of m
zich in het najaar al dan niet
eene nieuwe vlootwet te verwacht
heeft, en zegt:
Volgens den staatssecretaris v
marine is er niets dan een wetsontwe
om het keizerlijke jacht Hohenzolle
door een nieuw schip te vervang!
Maar de vlootpartij zal al het mo{
lijke doen, om den keizer voor hi
plannen te winnen en dus den min'
ter ook.
Of de verlangens van de vlootv
eenigingen voor den herfst in wé
ontwerp vasten vorm zullen krijg
is nog niet te zeggen; in elk ge\
verminderen die lieden hun poging,
niet welke voor niet weinigen hum
zeer voordeelig zijn. (Pantserplatef
genwoordig niet meer in het koff
huis kwam.
Den vergist ge u zeker, antwoo
de het meisje, bij ons worden ge
honden toegelaten.
Welja, ik heb hem zelf hier 1
zien.
Vroeger dan misschien, hern.*
de kellnerin, ik ben eerst 14 da,
hier en in dien tijd heeft er aan eli
wand een kaart gehangen met de e
dedeeling, dat honden niet wore'
toegelaten.
Met dit antwoord had de coma'
saris zich tevreden moeten stellen
had zijn bier uitgedronken en i
ontmoedigd heengegaan. if
Heden, nadat hij de ongelukk
moeder had thuisgebracht, richtte
weder zijn schreden naar het „Fr.!
enhof."
Hier bestelde hij een glas bier
een andere kellnerin.
(Wordt vervolgd
NIEUWE
LENS
AQITE MA NOU AQITATE.
3jc
O- - 1 j. «„vnjq dilfl
