Zaterdag 6 Oct. 1906.
No. 6419. 31ste Jaargang
Dagblad voor Noord- en Zuid-Holland.
Een duivelachtige Toeleg.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
De familie Fromentier.
.oé
Week-abonnementen a 10 cent
per week.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem s
Voor de overige plaatsen in Nederland franco
Afzonderlijke nummers
PRIJS
c- i i.s
o per
DIT BLAD VERSCHIJNT DAGELIJKS,
BEITjffi^E FEE!
20
,65
EESTDAGEN.
BUREAUX: St. JANSSTRAAT 1, Interc. Tel, No. 1426. - HAARLEM.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regels0.60, (contant) 0.50
Elke regel meer0.10
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
DIENSTAANBIEDINGEN 25 CENT PER ADVERTENTIE X CONTANT.
Hoofdagenten voor bet Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère
G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Paris, 31bis Faubourg Montmarter
Ter kennismaking zenden wij aan
niet-geabonneerden nog eenigen tijd
GRATIS onze Courant, hopende op
die manier in aide Katholieke gezinnen
van Haarlem en omliggende Gemeenten
weldra eene blijvende plaatste veroveren.
De „Nieuwe Haarlemsche Courant" is
het eenige plaatselijk KATHOLIEK
Dagblad, het eenige dus, dat veilig in
ieder Katholiek huisgezin gelezen kan
Worden.
Naast Hoofdartikelen over allerlei
actueele onderwerpen, boeiende Feuil
letons, plaatselijke, binnen- en buiten-
landsche en speciaal Katholieke Nieuws
tijdingen uit alle landen en wereldstre
ken, brengt het zijnen Lezers op ZATER
DAGAVOND de OFFICIEELE KERK-
L1JST voor Haarlem en omliggende
Gemeenten, die GEEN ander plaatselijk
blad geven kan.
Agenda voor Zondag.
R. K. Volksbond (Bondsgebouw
Smedestraat 23) Verg. Brood-, Koek
en Banketbakkersgilde „St. Hubrecht".
R. K. Volksbond (afd. Velsen) Be
stuursvergadering met het Bestuur
Van „Hulp in Nood."
R. K. Volksbond (afd. Sassenheim)
Verg. onderafdeeling bloemist-, land
en tuinbouwarbeiders.
Schouwburg, Jansweg, Solzer en
Hesse, populaire humoristen.
Teylers Stichting (van 14).
Sociëteit „Vereeniging" Bioscoop
voorstellingen.
Schouwburgzaal „De Kroon" Bios
coop-voorstellingen.
Café-zaal „De Kroon" Weener Da
mes-kapel.
i.
Vele onzer lezers zijn te Lourdes
geweest, allen zonder uitzonde
ring hebben hooren spreken van
dit bevoorrecht oord in Frankrijk,
waar de Onbevlekte duizenden
wonderen werkte en nog werkt,
aan millioenen pelgrims hare mach
tige tusschenkomst doet gevoelen.
Eene plek van zegening en ge
nade, waar men opnieuw wenscht
neer te knielen en te bidden in
geloovig vertrouwen, zoo men ooit
het voorrecht had dit reeds te mo
gen doen.
Maar dit oord van genade is den
Satan en zijnen trawanten een
gruwel. Lourdes moet gesloten;
liet gebed, de lofzangen welke daar
onverpoosd ten hemel stijgen, moe
ten verstommen.
Zoo is reeds lang door den gods
diensthaat gesproken en besloten.
Edoch hij deinst terug voorde uit
voering. Het driest geweid der
goddeloozen, staande voor niets,
aarzelt nog, om tot dezen uitersten
maatregel over te gaan. Wil het
nu langs een omweg zijn doel be
reiken
Jean de Bonnefon, een Katholiek
in het genre als des Houx; een
schrij ver, die het Katholicisme schier
evenveel afbreuk deed als een Wal
deck Rousseau, een Combes, doch
op meer geniepige manier, als Ju
das, die onder schijn van vriend
schap tot zijn goddelijken Meester
kwam Jean de Bonnefon moest
het terrein effenen.
Onder de toejuichingen der Loge
zond de Bonnefon in de maand
Mei dezes jaars aan de Fransche
medici het volgende schrijven:
„Ik meen dat de eerste discus
sies der Kamer loopen zullen over
de sluiting van de grot te Lourdes.
Veroorloof me, dat ik u op dit
punt uwe meening als geneesheer
vraag.
lo. Is de onderneming te Lourdes
nuttig of schadelijk voor de zieken?
2o. Loopen de zieken, die onder
gedompeld worden, gevaar, hetzij
door die onderdompeling op zich
zelf, hetzij door hetgeen in de niet
gereinigde badkuip of in het niet
vernieuwde water mocht achterge
bleven zijn aan bloed of dergelijke?
3o. Levert de lange tocht van
ziek en treinen door Frankrijk geen
gevaar op voor de verspreiding van
tuberculose of andere kwalen?
4o. Ten slotte, indien u Lourdes
kent, worden naar uwe meening
zoowel in de grot als in het hos
pitaal de regels der gezondheidsleer
in acht genomen?
En alles te zamen, mag, van me
disch standpunt, Lourdes een ge
vaar genoemd of eene weldaad?"
Zonder tegenspraak te duchten
durven wij het briefje van de Bon
nefon een hoogst verraderlijk briefje
noemen; het legt de ongeloovige
wetenschap nagenoeg een veroordee
ling van Lourdes op de lippen.
In het land. waar het woordeke
„Vrijheid" als een bloedig sarcasme
u van alle openbare gebouwen te-
gengrimt; waar de Loge één voor
één al de vrijheden der Katholie
ken aangerand, geschonden, vernie
tigd heeft, daar bleef hun tenminste
nog deze vrijheid naar Lourdes te
gaan en daar bij het beeld der On
bevlekte, die hoog boven het rots
gebergte om haar heen de oogen
ten hemel slaat en als mee schijnt
te bidden met de biddenden aan
liare voeten, troost en opbeuring te
zoeken, genezing en leniging der
velerlei kwalen en ellenden des
levens.
In blind vertrouwen gaan hon
derden, opgegeven door de weten
schap, naar een specialiteit, die so: ts
in wanhopige gevallen uitkomst
bracht; zoo gingen de Katholieken
van alle wereldstreken met vroom
kinderlijk vertrouwen tot de Troos-
teresse der bedrukten, die duizend
maal meer kwalen genas dan de be
roemdste dienaren der wetenschap.
Die vrijheid om naar Lourdes te
gaan, bleef tot heden onaangetast.
Aan de afgodendienaars in de over-
zeesche bezittingen laat de Repu
bliek vrijheid van godsdienst, in
het eigen land kromt zij de ka
tholieken,deovergroote meerderheid,
onder een schandelijk juk. Gerust
mogen wij er bijvoegenLourdes
wordt bedreigd, van zeer nabij be-
dreigd.Duizenden,honderdduizenden
pelgrims trekken ieder jaar naar
Lourdeste midden van hen zijn
honderden rampzaligen, zieken, ster
venden, wien alleen de hoop blijft
op eene bovennatuurlijke tusschen
komst.
Noem het mirakel of suggestie of
hoe gij 't noemen wilt, maar dui
zenden zijn er te Lourdes genezen,
die elders geen genezing vinden
konden.
Ook die vrijheid om te bidden,
dat middel, het laatste voor zoo-
velen, die ongeneeslijk ziek zijn,
opgegeven door de dokters, moet
vernietigd worden.
Gediplomeerde sectarissen grepen
met graagte de gelegenheid aan en
verklaarden, wat Jean de Bonnefon
uitlokte onder hei handgeklap dei-
Loge „Lourdes is een gevaarde
grot moet gesloten worden dat is
een eisch der gezondheidsleer".
Andere geneesheeren zijn opge
staan, ongeloovige en geloovige, man
nen van grooter gezag dikwijls dan
de vrijmetselaars, die in de eerste
plaats vrijmetselaren zijn en daarna
geneesheer.
Mogen wij voor heden aan pro
fessor Charcot herinneren Een ge
zag was hij en een man, die in het
hospitaal der Salpétrière de genees
kundige wetenschap deed geven
wat zij geven kon, meer dan dat
soms, schreven wij haast.
Tot hem kwam het protestantsche
Engeland, naijverig op de ware
Kerk en hare mirakelen. En het
vroeg Ben beroemden geleerde Be
werkt Lourdes genezingen
En Charcot, eerlijk man en groot
geleerde, Charcot, de onverdachte
ongeloovige getuige, antwoordde in
alle oprechtheid
„Ja, het
genezing; ja, het heiligdom ge
neest ja, het Geloof brengt her
stel." De eerlijkheid gebiedt ons
er bij te voegen, dat Charcot bui
ten het mirakel om het geheim der
genezingen zocht te achterhalen.
Wat hier echter vooral in aan
merking komt is, dat deze wijdver
maarde geneesheer erkende, dat er
wezenlijk wonderbare genezingen
te Lourdes geschiedden; dat hij
verder ging en verklaarde, dat som-
bad te Lourdes brengt
mige genezingen daar, te Lourdes,
en daar alleen mogelijk waren. Zie
ken, tegen wier afschuwelijke kwa
len hij tevergeefs streed met al zijne
kunst, zond hij zelf naar Lourdes,
waar zij genezing vonden.
Waar de wetenschap niets meer
vermocht, riep hij als laatste hulp
middel het faith healing", het ge
loof, dat geneest.
Nu komen godsdiensthaat en sec-
tarisme zich verschuilen achter de
gezondheidsleer en de gevorderde
maatregelen voor de volksgezond
heid.
In hun naam zullen zij in de Ka
mer laten interpelleeren en wie
weet de beslissing doen vallen
„Lourdes is een gevaar; de grot te
Lourdes moet gesloten worden."
Zal die duivelachtige toeleg ge
lukken? Zoo ja, dan zal het toch
niet zijn om de voorgewende rede
nen, maar enkel en alleen om de
ware, om deze reden:
Uit haat tegen God, uit haat ook
tegen Haar, de Gezegende 'onder
de vrouwen.
ITALIË.
In de kerk van Santa Maria dell'
Anima te Rome werd gisteren, pa
troondag van keizer Frans Jozef,
een plechtig Te Deum gezongen.
Er waren bijzondere plaatsen open
gehouden voor do twee gezanten
van Oostenrijk-IIongarije bij het
Vatikaan en het Quirinaal en hun
gevolg. Op liet oogenblik dat deze
heeren zouden plaats nemen, ontdek
ten zij op hun zetels kleine drie
kleurige (wit-rood-groene) stukjes
papier met de volgende opschriften
Viva Trento, viva Trieste I Morte
a Cecco (verkorting van Francesco,
Frans Jozef) Viva la Dalmazia ita-
lianaBoven aan elk papier was het
wapen van Triëst afgebeeld en onder
aan een regel uit het Garibaldi-lied
die begint met de woordenVa fuori
d'Itala. (Ga heen uit Italië.)
Men ontbood snel een commissaris
van politie, die een onderzoek instel
de. Dg dader heeft men niet kunnen
ontdekken.
ENGELAND.
Den laatsten tijd loopt liet Enge
land nog al eens tegen met zijne
vloot. Telkens verneemt men van
meer of minder ernstige ongeluk
ken.
Zoo wordt thans weer gemeld,
dat de kruiser Terrible op haar
thuisreis van Hongkong haar
stuurboordschroef en acht voet van
haar staartas verloren heeft. Zij zal
onder geleide van een kruiser naar
Engeland gaan.
Het pantserschip Mars van de
Portsmousche reservedivisie, heeft
bij de rotsen ten W. van het eiland
Wight grond geraakt. De schok
werd van het eene tot het andere
einde van het schip gevoeld. Het
schip maakte water, maar is ten
slotte toch goed en wel in de Tor-
haai binnengekomen. De duikers
bevonden dat er een klinkbout los
zat en nog andere schade was aan
gericht.
Bij Portland is de oude kannon-
neerboot Landrail, terwijl zij na
schietoefeningen teruggesleept werd
volgeloopen en gezonken. De be
manning werd met moeite gered.
Een seiner verloor het leven.
De Landrail, die kort tevoren
door 18 linieschepen en kruisers als
schijf beschoten was, had men met
kurk gevuld om te voorkomen, dat
zij zou zinken. Dat middel heeft
echter blijkbaar niet mogen baten.
RUSLAND.
Voorgisteren zijn 360 staatkundige
gevangenen uit Petersburg naar Siberië
vertrokken. Er waren twee priesters en
20 studenten bij, de overige gevange
nen waren soldaten en boeren.
Denzelfden dag is het door den
krijgsraad uitgesproken doodvonnis
oVer 19 matrozen te Kroonstadt vol
trokken. In de stad heerscht volkomen
rust.
In een der Russische bladen komt
het volgende sprekende statistiekje
voor.
Het Tsarenrijk heeft 87 gouverne
inentenin 83 daarvan heerscht op
het oogenblik de staat van beleg.
In de laatste vier maanden zijn in
de straten van Warschau 164 perso
nen gedood en 596 gewond.
Van Februari 1905 tot Mei 1906
zijn door de revolutionairen gedood
of gewond 34 gouverneurs of pre
fecten, 38 commissarissen of inspec
teurs van politie, 645 politie-agen-
ten, gendarmen en veldwachters.
17 gendarmerie-officieren, 56 agen
ten van geheime politie, 61 officie
ren, 164 soldaten, 198 ambtenaren,
31 priesters, 49 grondeigenaars, 64
fabrieksdirecteuren, 64 bankiers en
koopliedenin het geheel 1421
menschen.
En de lijst is nog niet vol.
Woensdag is in de grenadiers
kazerne te Moskou kapitein Dzian-
kofsky vermoord. Deze officier had
zich berucht gemaakt door de ge
strengheid, waarmede hij ongere
geldheden in de gevangenis van
Butirsk onderdrukte. Toen hij
's ochtends in de kazerhe kwam,
volgde hem een jonge man die
op een gunstig oogenblik den kapi
tein met drie revolverschoten dood
de. De moordenaar ontkwam. Heer
lijke toestanden!
AMERIKA.
Een telegram uit New-York meldt,
dat een trein, die het 15de regiment
cavalerie, aangewezen om naar Cuba
te vertrekken, zou vervoeren, in bot
sing is gekomen met een anderen
trein. Er wordt verteld, dat er 25
personen zijn omgekomen en dat het
aantal gekwetsten zeer groot is.
DUITSCHLAND.
Over de Brunswijksche quaestie
zijn de bladen vol. In de „Lok. Anz."
lezen we het volgende niet onaardige
stukje daarover:
Nu de Hertog van Cumberland
zijn standpunt blijft handhaven en
pruilend ter zijde van den weg
blijft staan, kan het rijk niet tot
hem gaan, hoe gaarne men ook den
Brunswijkers ter wille had wenschen
te zijn. In Brunswijk zal dus weer
een voorloopig bewind moeten wor
den ingesteld, omdat een eindrege-
ling zonder den hertog van Cum
berland zooal niet onmogelijk, dan
toch zeer moeilijk wezen zou.
Maar dit is zeker: Noch de zelf
standigheid van het hertogdom, noch
die van den Landdag zal ooit wor
den aangetast.
De Landdag zal tegen 20 October
worden bijeengeroepen, om over
den toestand, zooals die thans ge
worden is, te beraadslagen.
TWEEDE KAMER.
Op een vraag van den heer Hugen-
holtz heeft de minister van marine
medegedeeld, dat onder de op 5 Sep
tember j.l. door de rijksmarine-directie
te Willemsoord ten publieken verkoop
aangekochte goederen, zich ook be
vond Australisch- vleesch, omdat dit
niet meer voorkomt op de voedings-
lijsten vooa de marine en dus onder
de onbruikbare of overtollige goede-'
ren wordt gerekend.
De koopers, daartoe in staat gesteld
door de autoriteiten, hebben kunnen
constateeren, dat het vleesch deugde
lijk was, en het is een feit, dat het
vopr de volksgezondheid volkomen
onschadelijk is.
In deze zitting heeft de voorzitter
van de orde van werkzaamhedén af
gevoerd het ontwerp betreffende het
toetreden van nog niet tot de Vredes
conferentie toegetreden mogendheden,
omdat op üd- spoedige behandeling
daarvan door den minister van bui-
tenlandsche zaken geen prijs wordt
gesteld.
Mr. C. J. II. graaf van Limburg
Stirum, die in het buitenland voor
een ernstig lijden genezing zoekt, zal
vooreerst de zittingen der Tweede.
Kamer niet kunnen bijwonen.
(Ned.)
FEUILLETON.
34.
Zij verbeeldde zich meermalen, dat
men tegen, voor en over haar sprak.
De beteekenis van deze geheimzinnige
taal ontging haar, maar voor haar was
ze schooner danjiets ter wereld, en ter
wijl zij er naar luisterde, trilde haar
hart van ontroering. Dikwijls viel zij
zoo in slaap, en dan droomde zij, dat
zij heel klein was en in den arm
barer moeder rustte, die haar vol liefde
op het voorhoofd kuste.
Uit zijne kamer, die aan denzelfden
kant van huis was, als die van Aliette,
hoorde Luc ook de klanken van het
instrument. Maar deze nachtelijke mu
ziek had op hem een heel andere
werking. Zenuwachtig draaide hij zich
op zijne legerstede om, zonder een
oogenblik rust te kunnen vinden.
Dikwijls zelfs, als alles stil gewor
den was, werd zijn onrust nog grooter
in plaats van minder. Dan stond hij
op, en keek naar buiten, daar hij er
zeker van was door de blinden van
het paviljoen nog licht te zien sche
meren.
Waarom ging Frangois Livron met
ter rust, evenals iedereen? Voor welk
werk kon hij deze .stille, nachtelijke
uren gebruiken?
Deze gedachte kwelde Luc als een
idee fixe, hield hem somtijds zelfs wak
ker tot den morgen toe en kwam ook
gedurende den dag nog bij hem op.
Door een toeval werd dit vraagstuk
opgelost.
Op een avond, dat mijnheer Fro
mentier vroeger dan gewoonlijk van
het veld teruggekomen was, en hij,
op het souper wachtend de krant van
de vorige week las, riep hij eensklaps
uit
Kijk, hier spreekt men ook over
Livron
En met uitgebreide armen het blad
vasthoudend, dat hij in de volle
breedte opengevouwen had, wees hij
op de derde bladzijde op een letter
kundig verslag.
Ja, hier spreekt men ongetwijfeld
van hem! herhaalde mijnheer Fro
mentier. Maar is hij dan ook al een
auteur
Aliette was van haar stoel opgestaan
en bij haar oom over den schouder
kijkend, las zij Frangois Livron.
Het scheen heel grappig den naam
gedrukt te zien van een persoon, dien
zij kende.
Luister, zeide mijnheer Fromen
tier vol bewondering.
Helde groot vertrouwen in zijn
blad. Hij betaalde om echt nieuws te
weten en kon niet gelooven, dat men
hem bedroog. Bovendien stelde bij
meer prijs op vier gedrukte regels dan
op afie praatjes, die hij hoorde.
Met eene stem, die eenigszins door
den neus klonk las hij met den groot
sten ernst, de twee kolommen, die een
criticus aan Frangois Livron wijdde.
Daarin werd de uitgave van een
nieuw werk aangekondigd en men
maakte van deze gelegenheid gebruik
om op de reeds verschenen werken
te wijzen, hoeveel opgang die gemaakt
hadden, en wat dit nieuwe boek van
den jongen psycholoog en onverge-
lijkelijken stylist wel beloofde. Dan
volgden verscheidene moderne bena
mingen, die mijnheer Fromentier en
Aliette niet goed begrepen en hun
daarom zooveel te meer eerbied inboe
zemden.
Die jonge man moet groote ta
lenten bezitten, om nu reeds te Parijs
zoo beroemd te zijn, verklaarde Fro
mentier, het blad eerbiedig dichtvou
wend,
Mijnheer Livron is nu al een
beroemd man, zuchtte Aliette, geroerd
bij de gedachte zoo'n geleerd man in
hare nabijheid te hebben. En toen
Luc de opmerking maaktewaarom
zegt hij niet, dat hij boeken schrijft
antwoordde zij op levendigen toon
Uit overmaat van bescheiden
heid.
Ik zal er hem niettemin mijn
compliment over maken, verklaarde
mijnheer Fromentier, zoodra ik er ge
legenheid voor vind.
Een kwartier later zag men den jon
gen man de binnenplaats over gaan,
als naar gewoonte tegen het vallen
van den avond thuis komend en mijn
heer Fromentier riep hem in het voor
bijgaan:
Hij kwam terstond.
Dezen keer ontving men hem niet
in het salon hij trad als een vriend
de eetzaal binnen, plaatste zijn schil
dersezel en kleurdoos in een hoekje,
excuseerde zich over zijn landelijk
costuum en vermoedde niets.
De felicitatie van mijnheer Fromen
tier scheen hem te verrassen, een wei
nig te vervelen zelfs en eerst toen hij
door eene opmerking van den ouden
man op een onderwerp gebracht werd,
begon hij spraakzamer te worden.
Wat ik niet begrijpen kan, her
haalde mijnheer Fromentier met na
druk, wat mijn verstand te boven
gaat, is uwe kennis van alles en de
beoefening van zoovel en te gelijk
De beoefening der kunsten, her
haalde Frangois Livron plotseling, als
met nieuw leven bezield
O, zeg dat niet, zeg dat woord
niet in het meervoud. Dat is zondi
gen tegen de taal en zijne gedachten.
Al neèmt zij verschillende vormen
aan, de kunst is een ondeelbaar ge
heel, de natuurlijke vertolking van
onze verhevenste ideeën Sommigen
van ons menschenkinderen werden
daarmede géboren. Wanneer de kunst
in onze hersenen woont, in onze ziel,
dan weten onze handen die bij in
stinct uit te drukken, evenaL onze
tong woorden weet te vormen om
onze gedachten weer te geven. „Wat
beteeken t het, welk instrument men
ons geeft, een viool of een doedelzak,
eene pen of een beitel. Een waar
kunstenaar is ook schilder, musicus,
schrijver, beeldhouwer, architect en
dichter.
Zooals Michel Angejo, zeide
mijnheer Fromentier, die een weinig
van streek gebracht door deze nieuwe
theorie, zich aan een classieke herin
nering vastklemde.
Frangois Livron was reeds weer
kalm geworden en op bedaarden toon
vervolgde hij Ik spreek van het
geen zijn moest, niet van hetgeen is,
helaasAls Michel Angelo bijna het
eenige voorbeeld is om mijne stelling
te bewijzen, dan is zij er niet te min
der waar ommaar om ze in toepas
sing te brengen zijn onze krachten
dikwijls te beperkt, en is ons leven,
te kort.
Maar, vroeg Luc, hoe kunt gij.
wiens dagen zoo vervuld zijn, nog tijd
vinden, om boeken te schrijven?
(Wordt vervolgd).
AGITE MA NON AGITATE.
Op een vergadering van den Iersch-
Amerikaansghen Bond te Philadelphia,
werd besloten in den loop der eerst
volgende twee jaren 250.000 gulden
bij te dragen ten bate van de bewe
ging voor Ierscke Homerule. Staande
de vergadering werd voor bijna 200.000
gulden geteekend.
:k
