Dinsdag 9 Oct. 1906.
No. 6421. 31ste Jaargang
Dagblad voor Noord- en Zuid-Holland.
Een dui
T
De familie Fromentier.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Week-abonnementen a 10 cent
per week.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem T Z 1.20 i
Voor de overige plaatsen in Nederland franco 1-05
Afzonderlijke nummersw 0.05
DIT BLAI) VERSCHIJNT DAGELIJKS, BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
BUREAUX: St. JANSSTRAAT 1, Interc. Tel, No. 1426. - HAARLEM.
PRTJS DER ADVERTENTIËN
Van 16 regels
Elke regel meer
0.60, (contant) 0.50
0.10
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
DIENSTAANBIEDINGEN 25 CENT PER ADVERTENTIE a CONTANT.
Hoofdagenten voor liet Buitenland: Compagnie Générale, de Publicité Etrangère
G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Paris, 31bis Faubourg Montmarter
Ter kennismaking zenden wij aan
niet-geabonneerden nog eenigen tijd
GRATIS onze Courant, hopende op
die manier in aide Katholieke gezinnen
van Haarlem en omliggende Gemeenten
weldra eene blijvende plaatste veroveren.
De „Nieuwe Haarlemsche Courant" is
het eenige plaatselijk KATHOLIEK
Dagblad, het eenige dus, dat veilig in
ieder Katholiek huisgezin gelezen kan
worden.
Naast Hoofdartikelen over allerlei
actueele onderwerpen, boeiende Feuil
letons, plaatselijke, binnen- en buiten-
landsche en speciaal Katholieke Nieuws
tijdingen uit alle landen en wereldstre
ken, brengt het zijnen Lezers op ZAT ER-
DAGAVOND de OFFICIEELE KERK-
L1JST voor Haarlem en omliggende
Gemeenten, die GEEN ander plaatselijk
blad geven kam
Agenda voor Woensdag.
R. K. Volksbond (Smedestraat 23)
y uur Repetitie Zangvereeniginghalf
y Repetitie Muziekvereeniging9 uur
verg. Bloemisten en Tuinders.
R. IC. Volksbond (afd. Lisse) Oefe
ning Sparta.
R. K. Volksbond (afd. Velsen) Verg.
leden der Propaganda-club.
Schouwburg Jansweg, Lucia di Lam-
mcrmoor.
Sociëteit „Vereeniging" Bioscoop.
Schouwburgzaal „de Kroon" Bios
coop.
„De Kroon" (Café-zaal) Dameskapel.
(Slot.)
Zal die duivelachtige toeleg ge
lukken Zoo ja, dan zal de grot te
Lourdes toch niet gesloten worden
om de voorgewende huichelachtige
redenen, maar enkel en alleen
uit haat tegen God, uit haat ook
tegen Haar, de Gezegende onder
de vrouwen.
Dus ongeveer kon de slotsom
van ons eerste artikel wezen, om
dat de verraderlijke opzet, de dui
velachtige toeleg van de Bonnefou
en consorten nog tijdig in het wa
re licht gesteld zijn.
Om de volksgezondheid was het
deze heeren te doen, niet om
Lourdes en de godsdienstige uitin
gen, waarvan dit genadenoord bij
voortduring het tooneel is. Neen,
ze zijn immers voor de vrijheid,
voor de eerbiediging van anderer
overtuiging, die vervolgzieke secta-
rissen
Er kwamen getuigenissen van
geneesheeren in, die gaarne de
FEUILLETON.
36.
Hij had alles opgeofferd aan zijne
beloften, aan zijn plicht jegens zijn
vader, en nu was zijn vader de eerste,
die hem een verwijt maakte van zijne
werkeloosheid, die zelfs zijn bijzijn
niet scheen te kunnen verdragen en
tegenover deze verschrikkelijke te
leurstelling greep hem het krankzin
nig verlangen aan, dat hij reeds vroe
ger gevoeld had bij het verlaten van
zijn regiment, om aan dit ondraaglijk
leven een einde te maken, om over
de muren der boerderij te springen en
weer naar zijn vaandel en zijn kame
raden terug te snellen en op eerlijke
wijze het brood te verdienen, dat ieder
voor zijn onderhoud noodig heeft.
Te laat, stamelde hij vol bitter
de M, te laat.
Hij was zelfs niet goed genoeg meer
verklaring aflegden, dat Lourdes
een gevaar is voor de openbare
gezondheid.
Met die getuigenissen gewapend,
welke door de anti-godsdienstige
pers gretig werden overgenomen,
verspreid en verbreid, zal het secta-
risme in de aanstaande Kamerzit
tingen de regeering uitnoodigen,
dwingen zij verlangt niets liever
dan gedwongen te worden om
Lourdes te sluiten, dat groote ge
vaar voor de volksgezondheid.
En het arme Frankrijk, zoo diep
rampzalig en beklagenswaardig, het
arme Frankrijk, dat ons, Katholie
ken, ondanks alles zoo sympathiek
is en blijft, het zal niet meer zijn
genadenoord bezitten, de gezegende
plek, waar God en Zijne H. Moe
der voortdurend geëerd en vereerd
worden. De smeekingen om barm
hartigheid en genade, de zielekreet
der ongel ukkigen, de tranen en ge
beden der ongeneeslijk-kranken,
die hier zoo menigmaal door het
geloof en het vertrouwen genezen
werden, zullen niet meer opklin
ken tusschen de rotsen van Mas-
sabiella, de goddelijke gramschap
verzoenend, den Hemel geweld
doende op Maria's voorspraak.
Hoopt de goddeloosheid aldus de
onzichtbare keten te verbreken,
waardoor de Middelaresse tusschen
God en de menschen Frankrijk en
de heele menschheid als het ware
met een nieuwen band aan het bo-
venaardsche verbond
Ja, dat beoogt die duivelachtige
toeleg. De openbare gezondheid is
een huichelachtig voorwendsel, niets
meer.
Er is een geneesheer opgestaan,
een bekwaam en hoogst achtens
waardig man, dokter Eugène Vin
cent, verbonden aan het hospitaal
de Charite, te Lyon, die eveneens
een onderzoek ingesteld heeft.
Niet op godsdienstig, maar op
zuiver wetenschappelijk en vrijzin
nig standpunt plaatste hij zich.
Eerst heeft hij eene zeer uitvoe
rige formule rondgezonden, die in
korten tijd door 400 geneesheeren
onderteekend werd.
Enkele dagen geleden zond hij eene
andere, eene zeer beknopte, de we
reld inhaar inhoud kan in deze
woorden saamgevat worden„Is
Lourdes uit geneeskundig oogpunt
beschouwd, een gevaar
Hoedanig is de uitslag geweest?
Bij de 400 Fransclie geneesheeren
hebben de volgende verklaring on
derteekend, voluit, met naam en
adres
„De ondergeteekende geneesheeren
antwoorden, dat er geen aanleiding
bestaat om de grot te Lourdes te
sluiten in naam der gezondheidsleer
en der geneeskunde, wijl hun geen
enkel feit van besmetting bekend
is, dat geweten kau worden aan de
pelgrimstochten (men denke aan
de ziekentreinenRed,) of aan het
voor soldaat. Hij was nu in het land
leger bij de reserve geplaatst en werd
alleen maar weer opgeroepen om het
veroverd gebied te verdedigen. Zijn
jaarlijksche dienst was beperkt tot
eene oefening van dertien dagen, niet
veel meer dan eene soort van parade,
maar die hem toch eene aangename
afleiding bezorgde.
Met de kazerne, de militaire mar-
schen en de manoeuvres vond hij als
een wonder zijne levendigheid, zijne
flinke houding, zijn goed humeur en
gemakkelijken omgang met anderen
terug.
Daar was hij in-zijn element, daar
voelde hij zich niet links en verlegen
en van allen de mindere. Men had
hem aanstonds tot officier bevorderd
en de brave burgers, in hunne slechte
uitrusting, die hij moest commandee-
ren, hielden hem voor een beroemden
held, terwijl zijne kameraads van het
leger in actieven dienst hem welwil
lend toespraken en meer dan eens
zeiden
Ja, luitenant, voor u valt er van
ons beroep niets meer te leeren.
Luc begon er nu over te denken,
dat deze periode van militair onder-
gebruik door de pelgrims van het
water te Lourdes gemaakt, hetzij als
drink-, hetzij als badwater."
't Is ons natuurlijk niet doenlijk
hier de lange lijst der geneesheeren
te geven, die met dokter Vincent
tegen het vermomd sectarisme
opkwamen; die weigerden mede
plichtig te worden aan deze misda
dige poging, te laffer en te lager
wijl duizenden ongelukkigen en
rampzaligen er het slachtoffer van
zullen worden.
Charcot, voor de ongeloovige
wetenschap een even groot gezag,
een grooter misschien dan de vroom-
geloovige, wereldvermaarde Louis
Pasteur, verklaarde openlijk van
Lourdes „Daar vinden zieken ver
lichting in hunne smarten en gene
zing. Lourdes geneest, Lourdes werkt
wonderen
Is Lourdes echter geen gevaar,
maar een toevluchtgeschieden er
wonderen, niet te loochenen wonde
ren, die nergens anders gebeuren
hoe durft men dan die misdaad
tegen de menschheid begaan, dat
men voor duizenden ongelukkigen
die laatste hoop op uitkomst
vernietigt Duivelachtig is die toe
leg en de groote katholieke denker
en schrijver Joseph de Maistre schreef
terecht
,,L' impiétê est canaille"
SPANJE.
De zaak tusschen den Bisschop van
Tuy en minister Romanones is bij
gelegd en van een dagen voor het Hooge
Hof is geen sprake meer.
De bisschop schrijft nu aan den
minister van justitie, dat zijn oenig
doel was het recht van de kerk te
verdedigen in het belang van den
godsdienst, en dat hij geenszins den
minister noch diens gezag had zoeken
te beleedigen.
Het ministerie neemt met deze ver
ontschuldiging genoegen en zal niet
overgaan tot een gerechtelijke ver
volging.
Hiermede is de zaak intusschen niet
uit. Verscheidene geestelijken hebben
maatregelen genomen, om het kerke
lijk huwelijk in volle kracht te hou
den. Zoo heeft de aartsbisschop van
Valencia alle huwelijken, die niet door
de kerk ingezegend zijn, nietig ver
klaard. De buiten de kerk gehuwden
zullen worden beschouwd als in con
cubinaat te leven en worden uitge
sloten van de H.H. Sacramenten der
stervenden en van de begrafenis in
gewijde aarde.
ITALIË.
Een artikel in de „Osservatore
Romano" prijst de goede bedoelin
gen en de schrandere werkzaam
heid van de „Sillon" en de on
waardeerbare medewerking der
richt meer naderde. Over veertien
dagen moest hij te Nevers bij het
corps zijn en verder rekenende kwam
hij tot de slotsom, dat de dag van
zij n vertrek acht en veertig uren later
viel dan die waarop de huur van
hun nieuwen buurman ten einde liep.
Frangois Li /ron zou dus voor hem de
boerderij verlaten hebben.
Hij zal vertrekken, en al gauw,
sprak Luc bij zich zelf.
Oogenblikkelijk was hij veel bedaar
der geworden.
Wat hem zoo prikkelbaar gemaakt
had in deze laatste dagen, zooveel
pijnlijke gedachten bij hem opgewekt,
aan zijn leven een ondraaglijk gewicht
toegevoegd, was de aanwezigheid van
Frangois Livron.
Dan peinsde Luc weer verder, tever
geefs herinnerde hij zich alles, wat
hem gunstig kon stemmen voor den
kunstenaar. Hij redeneerde, hij ver
weerde zich. Niets hielp; de instinct
matige afkeer, dien deze man hem
inboezemde, verminderde niet. Dezen
dag zelfs, sedert eenige uren, sedert
het laatste bezoek van Frangois Livron,
was deze laatste nog toegenomen, alsof
hij aangevuurd werd door eene nieuwe
„sillonmsten" voor de Katholieke
belangen in Frankrijk.
Tegelijkertijd drukt het officieuze
pauselijk orgaan echter zijn diep
gevoeld leedwezen uit over een
artikel, dat tegen de vereeniging
der Katholieke jongelingschap in
de „Eveil démocratique" opgeno
men werd.
Het Romeinsch blad herinnert
aan de woorden des H. Vaders,
die, toen hij de „sillonnisten" met
vaderlijke hartelijkheid ontving,
het verlangen uitdrukte, dat zij
altoos vol broederlijke genegenheid
zouden samenwerken met allen, die.
zij het op andere wijze, hetzelfde,
doel beoogen als zij.
Daar in het artikel der „Eveil"
die geest van broederlijke liefde
ontbreekt, meenden wij onze spijt
daarover te moeten uitdrukken,
besluit de „Osservatore".
FRANKRIJK.
Onder voorzitterschap van presi
dent Fallières is er Zaterdag 1.1.
ministerraad geweest op Rambouil-
let. Er schijnt heel, heel weinig
besproken of liever besloten te zijn.
Over de scheidingswet wordt
officieel meegedeeld, dat zij in haar
geheelen omvang zal worden toe
gepast.
Een kranige verklaring, welke
hier en daar nog al eens een glim
lachje wekken zal.
Niet het toepassen zelf, maar het
hoe van dit toepassen is de groote
vraag. En daarop zwijgen de heeren
ministers, ofschoon iedereen weet,
dat in den boezem der vergadering
juist die vraag de groote, de hoofd
vraag geweest is.
De ministers zijn het daaromtrent
blijkbaar niet eens gewordenzij
vreezen niet weinig dat het parle
ment weldra met onbescheiden vra
gen zal komen en ze dwingen zal
tot maatregelen, die de noodlottig-
ste gevolgen kunnen hebben.
De Scheidingswet is de alles over-
heerschende vraag en duidelijk is't
nu vooral, dat de Regeering vruch
teloos zoekt naar het antwoord.
DU1TSCHLAND.
Het nummer van de Poolsche
krant Kuryer Poznanski waarin de
bekende oproeping -aan de Polen,
om de scholen met Duitsch gods
dienstonderwijs in den ban te doen,
was afgedrukt, is in beslag geno
men.
De redactie zegt, dat zij het stuk
uit de Duitsclie bladen heeft ver
taald.
Dit is ook zoo, hoewel de open
baarmaking door de Duitsclie bla
den alleen geschiedde, om aan te
toonen„Ziet, hoe onbeschaamd die
Polen zijn!" Nu hebben de Polen,
heel slim, de slimme Duitschers met
hun eigen stokje „Priigel" gegeven.
RUSLAND.
Gisteren is te Helsingfors het Con
gres van de Constitutioneele demo
craten of Kadetten geopend.
In het geheel waren 171 afge
vaardigden opgekomen, die 43 gou
vernementen vertegenwoordigen en
4 gemeenten.
Tot voorzitter werd gekozen prins
Dolgoroekof.
Op den bevelhebber van het gar-
nizoen te Sebastopol generaal Doem-
badhe, is een bommenaanslag ge
pleegd, toen hij met zijn rijtuig naai
de kazerne vali het Brest.-regiment
reed.
De generaal werd enkel licht
gewond en schoot op den dader die
de vlucht uam.
Tusschen deze en inde nabijheid
der kazerne staande soldaten ont
stond een gevechthet gelukte
hem te ontkomen. De gebouwen,
grenzend aan de kazerne, zijn door
troepen omringd en er hebben
huiszoekingen plaats, daar men
meent, dat verschillende, personen
bij den aanslag betrokken zijn. De
koetsier en twee den generaal verge
zellende soldaten werden zwaar ge
wond.
In den nacht van Zondag op
Maandag 1 ïeeft de Petersburgsche
politie in de woning van een jonge
dame, die zich uitgaf voor modiste,
maar eigenlijk studente is, vijf bom
men, ongeveer tien kilo dynamiet
en een aantal revolvers ontdekt.
Het heet dat de Tsaritsa en hare
kinderen deze week te Darmstadt
worden verwacht.
Hofberichten.
Men meldt uit Soestdijk
Het paleis Soestdijk en de heerlijke
omgeving behouden steeds hunne
aantrekkelijkheid voor de vele wan
delaars uit Baarn en Soest en voor
zeer vele vreemdelingen. Zondag was
het den geheelen dag, dank zij het
heerlijke najaarsweer, bijzonder druk,
vooral tegen 2 uur, toen H. M. de
Koningin-Moeder met Hare Zuster,
de Hertogin van Albany en de kin
deren van den Erfprins van Erbach
uitreed voor een rijtoer door de ge
meente Baarn en langs de rivier de
Eem.
Ruim een uur werd door het vor
stelijk gezelschap vertoefd op het land
goed „Gooilust" van den Heer F. E.
Blaauw, te 's-Gravenland.
De volgende week zal een afdeeling
rijpaarden van het Koninklijk stalde
partement van Het Loo naar Dresden
gaan.Er wordt daarbij niet van den trein
gebruik gemaakt,maar een z.g.afstands-
rit ondernomen, waarbij iederen dag
80 K.M. worden afgelegd. De rit ge
schiedt onder leiding van majoor H.
A. Baaij.
Men seint aan de „N. Crt." uit
Dresden
H. M. Koningin Wilhelmina be
zocht gisteren (Maandag) op de
kunstnij verheidtentoonstelling alhier
de afdeelingen Techniek, Volkskunst
en Kerkhofversieringen.
De minister van Justitie, mr. Van
Raalte, is uit Wiesbaden, waar hij
eenigen tijd heeft vertoefd, in de
residentie teruggekeerd.
De gewone audiëntie van de mi
nisters van Marine en Koloniën
zullen deze week niet plaats heb
ben.
Leidsche Kamerzetel.
Morgenavond vergadert de R.-K.
Kiesvereeniging tot het stellen van
een candidaat.
Faillissementen.
Uit de Staatscourant
O. Hameetman, bouwondernemer,
wonende te Amsterdam Bilderdijkkade
22. Rechter-commissaris mr. P. J. Bij-
leveld, curator mr. H. J. Biederlack,
Keizersgracht No. 312.
L. van Thijn, vroeger vleeschhou-
wer te Koog a/d Zaan, thans wonende
te Amsterdam Vrolikstraat 180 huis.
Rechter-commissaris en curator als
voren.
De eerste Onderlinge Landbouw
verzekering-Maatschappij.
Staatscourant no. 229 van den 2en
October j. 1. bevat de statuten van
de Eerste Onderlinge Landbouw-
V erzekering-Maatschappij, gevestigd
te Zwolle, waaraan wij als doel het
volgende ontleenen:
Het sl uiten van verzekeringen,
„al of niet voortspruitende uit
„wettelijke bepalingen, tegen de
„geldelijke gevolgen van onge
vallen en andere eventualiteiten
„op het gebied van den landbouw
„of daarmede annexe bedrijven
„tegen vaste premiën, met of zon-
„der een aan dat premiebedrag
„evenredig winstaandeel".
Als directeur treedt op de Heer
L, H. J. Poortier, terwijl wij onder
Commissarissen verschillendenamen
aantreffen van op het gebied van
Landbouw en de daarmede annexe
bedrijven overbekende persoonlijk
heden. Ü.m. hebben zitting in den
raad van Commissarissen de heeren
E. Jakobs, Gedelegeerd lid van het
centraal bureau uit het Nederland-
sche Landbouw-Comité te Almelo,
A. G. Mulder, lid van het hoofd
bestuur der Groninger Maatschappij
van Landbouw en Nijverheid te
Sappemeer, E. Schrage, voorzitter
van den bond van Coöperatieve
Zuivelfabrieken te Assen, L. F. O.
H. M. Ridder de van der Scheuren,
Voorzitter van den Nederlandschen
en van den Provincialen Gelder-
beleediging en verlevendigd door oude
grieven.
Hoe kwam dat toch?
Luc zocht vergeefs het antwoord.
Toen hij daar zoo hij Aliette zat,
heeft hij mij aan iemand herinnerd,
maar aan wien toch? Hij vond niet
wat hij zocht, hoe hij zijne hersenen
ook inspande; hij bleef door den tuin
ronddwalen, zonder aan den tijd te
denken, die voorbij ging.
Zijne wandeling bracht hem weder
bij het huis terug. Daar binnen was
nog leven. De zware blinden van de
kamer van mijnheer Fromentier wer
den met een krachtigen slag gesloten
een licht ging van de ramen naar de
trap, naar de gang en dan naar de
kamer van Aliette. Men was te bed
gegaan.
Toen begon de piano van Frangois
Livron te spelen, en reeds bij de eerste
tonen kon Luc nauwelijks een kreet
weerhouden.
Hij herkende dit stuk, dat Frangois
Livron speelde; ja, hij herkende het,
en plotseling stond het lang gezochte
beeld hem voor den geest.
Op wien geleek Frangois Livron?
Mijn God, hij geleek opRénald 1
Deze herinnering had zoo'n diepen
indruk op hem gemaakt, dat hij plot
seling was blijven staan. Bij hem stond
eene oude steenen bank, hij liet er
zich zwaar op neervallen en bleef met
de hand voor de oogen zitten.
Vijftien jaren waren sedert voor
bijgegaan. Hij bevond zich als een
heel jonge man te Parijs in een loge
van de opera, tusschen de ouders van
Aliette.
De kleinste bijzonderheden waren
in zijn geheugen bewaard gebleven.
Hij zag de zaal weer terug, de lichten,
de versieringen tot zelfs de met rood
fluweel bekleeden leuning van het
balkon, waarop hij leunde, alsof het
eerst gisteren gebeurd was. Dokter
Fromentier, de vader van Aliette, was
reeds een man op leeftijd, maar van
eene flinke krachtige gestalte, waarop
de jaren nog weinig indruk gemaakt
hadden. Op zijn vest hing een zware
gouden horlogeketting. Zijne vrouw
was nog jong, schoon en bevallig.
Dezen avond had zij met heur gepoe
derd haar en hare japon van pom-
padour-zijde geheel en al het voorko
men van eene kleine markiezin uit
den ouden tijd.
Zij zat dicht bij Luc voor in de
loge, haar man zat naast haar, en
beiden vermaakten zich zeer over de
naïeve opmerkingen van den vroolijken
Luc, die voor het eerst te Parijs was.
Altijd waren zij goed voor hem ge
weest, hadden medelijden met zijne
verlatenheid en trachtten zooveel mo
gelijk de strenge, vaderlijke tucht te
verzachten. Luc hield van beiden met
eene erkentelijke, bijna kinderlijke
liefde. In vergelijking van de boerderij
Ronceray leek hunne woning een pa
radijs en nooit zag hij hen, zonder
getroffen te worden door de volmaakte
eendracht, die in hun huishouden
heerschte. Al was de man ook veel
ouder, toch schenen beiden volkomen
gelukkig te zijn.
(Wordt vervolgd).
I1ENDR ÏT
flOITE Mfl HOM AQITflTE.
