Woensdag 24 Oct. 1906. No. 6434.31ste Jaargang. Dagblad voor Noord- en Zuid-Holland. yf: Vader Chronos opknappen BUITENLAND. BINNENLAND De familie Fromentier. ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Haarlem Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post. Afzonderlijke nummers DIT BLAD VERSCHIJNT DAGELIJKS, BEHALVE DAGEN PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 16 regels0.60, (contant) 0.50 Elke regel meer0.10 Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. DIENSTAANBIEDINGEN 25 CENT PER ADVERTENTIE a CONTANT. BUREAUX: St.JANSSTRAAT 1, Interc. Tel. No. 1426. - HAARLEM. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Paris, 31bis Faubourg Montmartre. Agenda voor Donderdag. R.K. Volksbond (Bondsgebouw St. Bavo) 8l/2 uur, Bestuursvergadering van het Kalk- en Steenbewerkersgilde. Schouwburg Jansweg: de Veroveraar. De Kroon (café-zaal) Weener Dames kapel. Haarlemmermeer: Zitting van den gemeenteraad. Bloemendaal: Vergadering van den Raad der gemeente, 's avonds half acht. Schoten: Vergadering van den ge meenteraad; 's avonds halt zeven. Onze tijd, heeft hij eenen goeden naam Hum 1 Hum Men kan wel aan nemen, dat die zoogenaamde libe rale tijd volstrekt niet bij allen in goede geur staat. Wat moet dan een goed Katho liek opzichtens dien tijd denken en doen Ons bedunkens moet men primo nooit vergeten, dat die tijd in zijn oorsprong een koninklijk geschenk is, door den goeden Hemelvader ons geschonken. Uit Gods hand komt die tijd vlekkeloos voort en hoezeer nu booze lieden dien tijd besmeuren, de Hemelvader neemt dien tijd niet terug, laat hem niet ophouden, maar doet hem onge stoord afrollen. Met welk verlangen zoude dit ge beuren Met het verlangen, dat de brave lieden paal en perk zullen stellen aan het bederven van Vaders ge schenk. De ouden beeldden den tijd af als een persoon, Chronos ge- heetendeze heer was een recht- oude papa met grooten wittenbaaid, welke lher en daar vlokken had verloren. Dat was ook te begrijpen want de tijd heeft niet enkel Abra ham, maar zelfs Adam gezien en in zoo'n langen achtermiddag komt zelfs de sterkste baard wel eens in Verkeerde handen. Maar nu moes ten de brave lui Vader Chronos, in 's hemels naam, ook maar eens (zinnebeeldig) in den baard varen. „Hier, Oude Heer, gij zijtvan ede- „len Komaf en van ons Houtje „Waarom zoudt ge ooit de prooi „worden van lui, die u van top teen „in het vuil zetten?" En zoo kunnen en moeten wij dus maken, dat, waar onze tijd met leelijke lektuur, ongeloovige poli tiek, papieren gevaren, en met oor log tegen den middenstand of ar beider wil beginnen, wij heel dat gedoente tegengaan en opknappen. Maar dat kan ik niet, zegt iemand. Ik antwoord udat kunt gij toch wel, dat kunt gij allemaal, mits ieder naar zijnen staat en ver mogens mee wil doen. Auteurs, propagandisten, bonds- en bestuurs leden, schenkers en contribuanten, zeg, zoude men niets van dat alles kunnen zijn, bij de goede Roomsche opknapperijen van den tijd Denkt eens aan, Hollandsche harten, denkt eens aan, het geldt hier „schoonmaken!" In de fabelleer van de goden en godinnen lezen wij, dat zekere Her cules, zoon van Jupiter en Alcmene, den menschen bijzonder in de hand kwam door zijn groote daden, zoo als monsters verslaan, werelddeelen van elkaar zetten enz. Maar terecht rekent men tot 's mans groote daden ook- het opknappen van de stallen van Augias, koning van Elis, want die stallen met drie duizend ossen hadden in geen dertig jaren „een beurt gehad", zoodat Hercules maar besloot een riviertje te verleggen en dat frisschigheidje eerst door die stallen heen te koersen. Welnu, men kan met recht zeggen, dat in de stallen rondom vader Chronos nog meer rommel ligt opgehoopt. En zouden onze Hollandsche gemoede ren niet hunkeren, om daar ook eens wat reinigende wateren heen te leiden? Ons bedunkens moet ieder onzer lezers op aarde op zijnen ouden dag kunnen zeggen: „Weet je, ik heb de stallen van Chronos en bepaald den rommel van de twintigste eeuw helpen opknappen." En gelukkig zal iedereen mogen heeten, die dat woord zal kunnen waarmaken. Want 'tis bekend, dat Zijn Majesteit Au gias, al heette de vorst zelfs een zoon van de zon, het met Hercules min lxeeft laten liggen, en hij dien arbeider zijn loon van circa drie honderd ossen niet heeft uitgekeerd, zoodat Hercules zijn ontevredenheid erg liet blijken. Maar de groote Koning, die ons den tijd ter reini ging gaf, Hij zal in der eeuwigheid niet ophouden ons na verrichten arbeid zóó te beloonen, als geen oog heeft gezien en geen oor het ooit hoorde, ja, zooals het nooit in het hart van eenig mensch is opge komen. Maar te deksel, er moet eerst sterk en naar bepaald program ge arbeid. Ge dient bij een corps van kerkelijk-goedgekeurde Bonden en Vereenigingen in dienst te gaan. De jeugd moet sclioongehoudeu (en bepaald noodig schoongehouden) in Roomsche scholen, Juvenaten enz; de huisvaders moeten helpen boenen aan zich en hun omgeving, in Volksbonden, in St. Vincentius, in de h. Familie, vooral in de Mid- denstauds-opknapperij en ook voor al in het aanbrengen van goede couranten en Roomsche lektuur; en de huismoeders moeten weer zorgen, dat hare vereenigingen van Sinte Elisabeth, van Sinte Anna, van Sinte Magdalena enz. nimmer vereenigingen kunnen genoemd worden van Jan Kalebas, maar vereenigingen van dames zonder wederga, in het bewaren of her stellen der zielereinheid en der lichaamskrachten bij hare bescher melingen ten eenemale onovertref baar! Och als in iedereen, en ook in ons zeiven, maar nooit het rechte ridderlijke gevoelen werd uitge- bluscht, om althans de mooie span ne tijds van ons eigen leven op aarde, iederen morgen bij zonsop gang telkens als een groot geschenk te beschouwen, een geschenk, wat wij al dadelijk door morgenbede en veelvuldige ja dagelijksche com munie behooren te heiligen, en verder van uur tot uur moeten verdeelen in een beoefening van waarlijk goede werken. Want be duidt het iets, om, als straks de avond daalt te kunnen getuigen: wel, wel, ik heb voor twee man geborreld, geluncht of gedineerd? Neen goede lezer, laten wij het in bescheidenheid mogen zeggen neen, zulke praat zooals ze daar ligt, maakt de omgeving van vader Chronos telkens nog iets donkerder en vuiler. Maar als het u gelukken mag met beleid, met orde, en met vriende lijkheid maar een heilig socieel werkje in den loop van den dag te doen, een steuntje aan die din gen te geven waarom de pastoor vraagt en waarvoor de bisschoppen met hunne gezanten hoog ijveren, 0 dan voelt gij, des avonds, bij het stille naar-hed-gaan, daarover be paald een allergrootste voldoening. Ik ben in veel te kort geschoten, zoo znlt ge misschien verder over den verloopen dag moeten zeggen, maar dat ééne mooie poetserijtje heeft Vader Chronos toch gehad. En... dat zaakje wordt mij hon derdvoud toegerekend ten goede! P. M. Bots R. K. Pr. BELGIË. Reeds een maand duurt de staking te Verviers, die 20.000 arbeiders tot werkeloosheid dwingt. Hier heeft men inderdaad een scherpen strijd tusschen patroons en de vereenigde arbeiders, een strijd, die door alle partijen in België met spanning gevolgd wordt. Door de arbeiders is een beroep gedaan op al hunne vrienden in het land. Dat er te Verviers iederen dag duizenden guldens verloren wor den, behoeft niet gezegd. De ar beiders willen van geen onderdoen hooren en zij weigeren thans zelfs met de werkgevers te onderhande len, zoolang de arbeid niet her vat is. De leiders van het socialisme heb ben zich aan het hoofd gesteld en prediken het verzet. Gelijk wij reeds enkele malen gemeld hebben, zijn tal van kinderen der stakers over gebracht naar verschillende steden 200 naar Antwerpen200 naar Brussel75 naar Gent50 naar Aalst50 naar Seraing. Nog 200 kinderen worden te Brussel ver wacht. Te Verviers voerde voorgisteren de socialist Anseele het woord en riep uit„Eerder ga jVerviers ten onder dan dat de socialistische Jpar- tij geslagen worde Met dat al profiteert het buiten land, Engeland vooral, van het conflict te Verviers, waarbij beide partijen enorme verliezen lijden. In de voorsteden van Brussel worden langs den publieken weg inzamelingen gehouden voor de stakers. Heden vertrokken 16 knapen uit Verviers naar Ronbaix, waar zij concerten zullen geven ten bate der stakenden. ENGELAND. De vrouwtjes hebben gisteren het Lagerhuis te Londen in rep en roer gezet. De heeren Volksvertegen woordigers hervatten de herfstzit- ting met het wetsontwerp op de koopvaardij. Gedurende de behandeling daar van wisten ongeveer dertig vrouwen bekend als heftige voorvechtsters van het vrouwenkiesrecht, binnen te dringen in de centrale hall, die aan de wandelgangen van het Huis grenst en daar begonnen ze een betooging te houden. Sommige riepen: „Kiesrecht voor vrouwen, rechtvaardigheid voor vrouwen!", terwijl andere met vlaggen zwaai den. De vrouwen weigerden op be vel van de politie de hal te verla ten en werden er daarop met geweld uitgezet, waarbij zij zich nog al heftig verweerden en groot misbaar maakten. RUSLAND. Geen enkele moord te vermel den, geen enkel bommenaanslagje zelfs. Wat een streep aan den balk verdient. Het eenige nieuws is, dat er te Moskou gisteren een aantal huiszoekingen hebben plaats gehad, en verscheidene personen in hech tenis genomen zijn. Daarbij is aan 't licht gekomen, dat er een nieuw verbond van post- en telegraafamb tenaren bestaat, gevormd door een groep jongelui, voor het meerendeel ontslagen bij de jongste werksta king. In tegenstelling met den uitslag van de verkiezingen voor de gou- vernements-zemstwo's in de meeste gouvernementen, zijn te Moskou door den adel uitsluitend leden van de constitutioneel-democratische partij gekozen. De opperbevelhebber der Russi sche Oostzee-havens heeft aan de bevelhebbers van alle oorlogssche pen, die uit het buitenland of uit Finland komende, een van die ha vens meedoen, bevel gegeven, voor af mededeeling te doen als er iets uit- of ingeladen moet worden. Aan leiding tot dezen maatregel is, dat op den kruiser Diana smokkelwa ren in beslag genomen zijn. FRANKRIJK. Clemenceau is klaar gekomen met zijn Kabinet. De samenstelling is de volgende Clemenceau Voorzitter en Bin- nenlandsche Zaken Guyot Dessaig- ne JustitiePichon Buitenl. Zaken; Briand Onderwijs Caillaux Finan ciën Picquart OorlogThomson Marine BarthouOpenbare Werken; Doumergue KoophandelRuau LandbouwViviani Arbeid en Ge zondheidsdienst. De titularis van Koloniën was nog niet bekend. De correspondent van het „Han delsblad" te Parijs seint het volgende dat, komend uit zóó onverdachte bron, dubbel de aandacht verdient. Alle avondbladen (te Parijs) zijn het er over eens, dat Clemenceau een ministerie geschapen heeft naai zij n beeld. Met uitzondering van Briand, dien hij onmogefijk weg kon zenden, zijn alle ministers als staatslieden figuren van den twee den rang. Voor buitenlandsche zaken en oorlog heeft hij twee van zijn trouwste vrienden genomen. Dat hij Millerand, die onafhankelijk zou zyn geweest, niet gewild heeft voor buitenlandsche zaken, vindt men teekenend. De Temps" en „Débats, achten de keuze van Pic quart min of meer onbesuisd, overi gens heeft boven alle andere ge voelens in de pers en de wandel gangen der Kamer, de nieuwsgie righeid de overhand naar het geen zulk een ministerie doen zal en naar de duurzaamheid van Clé- menceau's dictatuur." Vooral drie personen komen hier in aanmerking :Clémenceau,Piquart en Pichon. Ondanks zijne vrienden heeft Clémenceau tóch Picquart ge kozen. Dat wijst er o. i. op, dat hij 't hem toegeschreven program met Engeland ten uitvoer wil leggen. Tenzij het een ministerie „P. P. C. - moet worden dat wel dra het „p. p. e." der visite-kaart jes kan gebruiken. SPANJE. Gisteren is aan de Cortes het ministerieele program voorgelegd. Behalve de begrootïng bevat het wetsontwerpen op de afschaffing van het octrooi, op ouderdomspen sioenen, de reorganisatie van de Bank van Spanje, op het recht van vereeniging, de gerechtelijke eeds aflegging, den milit. dienstplicht en een aantal ontwerpen van geringer belang betreffende openbare werken, het onderwijs en het wisselrecht. Een bericht uit Madrid deelt mede, dat de Koning zijne goed keuring onthouden zal aan het ont werp op de Vereenigingen, daar het, de politiek eener gansche partij heetende, ook door alle groepen uit die partij moet goedgekeurd worden. Maar in het ministerie zelf is 't men er niet over eens. De heer Montero Rios is er sterk tegen gekant. De Koning is er ongetwijfeld voornamelijk hierom tegen, wijl hij als goed Katholiek geen anti-cleri- caal gehaspel wil in zijn land. AMERIKA. Te New-York zijn den 22en dezer berichten ingekomen waaruit blijkt, dat in verschillende staten van Amerika de stormen blijven aan houden. In Wyoming, Colorado, Kansas en Minesota liad het 24 uren ach tereen hevig gesneeuwd, zoodat in deze staten het verkeer vrijwel overal was gestremd. Een telegram uit Richmond (Virginië) door de „New-York Sun" ontvangen, bericht dat in dien Staat nog steeds hevige plasregens val len. De buiten hare oevers getreden rivieren zetten het platte land on der water en sleuren alles mede, wat zij in haar vaart ontmoeten. Tal van bruggen zijn vernield. Te Scottsville staat het water voeten hoog in de straten. Over Salt Lake City (Utah- woei een wind met een snelheid van 85 K.M. in het uur en veroorzaakte een schade, die op een half millioen wordt geschat. Hofberichten. H. M. de Koningin en prins Hen drik hebben gisteren in de Hofopera te Dresden de opvoering van Wag ner's Fliegende Hollander bijgewoond. De Koninklijke Familie wordt in de eerste week van November uit het bui tenland op het Loo terugverwacht. Gisteravond kwam H. M. de Ko ningin-Moeder in een salonrijtuig van den N. C. S., aangehaakt aan den trein van 7.19, uit Soestdijk in de hoofdstad aan ter bijwoning van de „Fidelio" opvoering in den Stads schouwburg. De Koningin-Moeder was vergezeld van twee hofdames en een kamerheer, werd op het perron van het Centraal station opgewacht door den station chef, den heer Van Vassen en in de koninklijke wachtkamer door burge meester mr. W. F. van Leeuwen. FEUILLETON. 48. Maar, ongeluksvogel, riep hij uit, Waarom hebt gij er niet aan gedacht te trouwen? Gij bezit eene onverbe terlijke roeping voor huisvader! Luc sloeg beschaamd de oogen neer. Hij vroeg zich zei ven af. door welken drang hij dit kleine meisje zoo even had in de armen genomen, waarom hij hare bleeke wangetjes en mooi blond haar gekust had; waarom hij zijn hart voelde ineenkrimpen, toen hij de ziekelijke bleekheid van dit ttteisje zag en van blijdschap opge sprongen was, toen hij haar hoorde lachen, en hij zei: Het is waar, dat ik veel van kinderen houd, maar dat wil nog niet Zeggen Als men die liefheeft, moet men «r zelf hebben, hernam Montaurel vol overtuiging. Dat is bovendien de beste troost bij alle rampen in het leven. Of een bron van aanhoudende zorg Luc zweeg eensklaps, toen hij het gelaat van zijn vriend zag betrekken. Op fluisterenden toon, alsof Mon taurel bang was om zijne ongerust heid uit te spreken, vroeg hij) Gij vindt, dat de kleine erg teer is? Volstrekt niet, integendeel, be vestigde Luc. Zoo,zoo,ik heb langen tijd gedacht, dat ik haar niet behou den zou, maar sedert het vorige jaar is zij veel sterker geworden, en als zij zoo blijft winnen, zal ik spoedig heel en al gerust zijn. Een zucht van verlichting ontsnapte aan zijne borst. Zijne trekken ontspanden zich en bijna op vroolijken toon voegde hij er bij Wat zou er van mij geworden zijn, zonder haar! Met haar blijft mij eene toekomst, de hare. Ik zal haar bij mij zien opgroeien. Ik zal haar geluk verzekeren. Ik zal niet eenzaam zijn in mijn ouderdom. Hoe bescheiden dit vooruitzicht van zijn vriend ook was, toch wekte het in 't hart van Luc een zekere afgunst op en met eene bitterheid, die hem onwillekeurig ontsnapte, zeide hij Gezondheid is niet alles. Uw kind zal u nog heel wat andere zor gen veroorzaken. Montaurel keek zijn vriend ver baasd aan, zonder hem te begrijpen. Ja, vervolgde hij, door zijne idéé nxe meegesleept. Als zij eenmaal een jong meisje ge worden is, eene vrouwals zij zal beminnen en bemind worden. Een luide lach, die Montaurel niet bedwingen kon, riep hem tot zich zelf en eenigszins verlegen trachtte hij zich nader te verklaren Ja, maar denk dan eens, wat het zeggen wil, lief te hebben, zijn geheele hart en leven aan een ander te geven, afstand te doen van zijne vrijheid en rust, bijna de eenige goederen, die wij op deze wereld kunnen bezitten, en wat krijgt men er voor inruil? Heel dikwijls teleurstelling of eene korte vreugde, die altijd en altijd weer door onrust verstoord wordt. Beiden hadden nu plaats genomen op eene bank langs den wandelweg en Montaurel vervolgde: Ik meen in dit opzicht een goed rechter te zijn, want ik heb alles ge leden, wat men lijden kan. Welnu, en toch heb ik er geen spijt van eene vrouw bemind te hebben. Heb ik smart gehad, ook veel vreugde was mijn deel. Dat is nog beter dan vol strekt niets gehad te hebben. Hoe het leven ook zij, geloof mij, inen moet het leven Een ongewone ontroering was voor een oogenblik zichtbaar op het gelaat van dezen man der wereld, maar ver dween ook aanstonds. Aan den anderen kant van den wandelweg ging de kolonel voorbij in stramme houding in zijn nieuwe uniform. Hij zag Montaurel, die niet spoedig genoeg groette, strak aan, en Luc, die in h< 4 geheel niet groette, vol veront waardiging. Al had op dit oogenblik een heel bataljon Luc gepasseerd, hij zou het nog niet gezien hebben, hij vergat bijna de aanwezigheid van zijn vriend. Hij was zoo in zijne eigen gedachten verdiept, dat hij geen besef genoeg meer had, om naar Montaurel te luis teren, nog veel minder dezen te ant woorden. Dan troffen eensklaps de woorden zijn oor: En wat is er van de kleine Aliette geworden Wijl hij het gesprek niet gevolgd had, richtte hij zich verschrikt op. Hij wist zoo niet, waarom Montaurel hem naar Aliette vroeg. Het kwam hem onverklaarbaar voor, vreemd, schrikwekkend, dat juist deze woor den zijn geheimste gedachten kwamen storen. Waarom vraagt gij mij dat? Wat wilt gij daarmee zeggen? riep hij uit met een drift, waarover zijn vriend ver >aasd stond. En zijne dwaasheid bemerkend, trachtte hij zich te verontschuldigen en voegde er met een gedwongen lachje bij Ik dacht, dat gij haar vergeten waart. Ja, zij is nog altijd bij mijn vader. Een lief kind, van wie wij nooit anders dan vreugde beleefd hebben. En toch scheen deze getuigenis „ooveel te kosten, dat het Montaurel niet ontging en deze laatste iets be gon te vermoeden. Daarom zocht hy het gesprek op een ander onderwerp te brengen. Luc spaarde hem echter deze moeite. Zeg mij eens, hernam hij plot seling, gij zijt zoo lang 'te Parijs in garnizoen geweest en kent zeker veel menschen. Kent gij ook een heer die schilder, schrijver en musicus is? De beschrijving is wel wat vaag. Zeg mij liever zijn naam. Alsof deze naam hem niet uit den mond wilde, bewoog Luc twee of drie maal de lippen, maar te vergeefs ein delijk bracht hij met moeite deze woorden uit: Francais Livron. Frangois Livron! dat geloof ik wel. Het getal wandelaars begon toe te nemen. Langs de bank, waarop onze beide vrienden zaten, gingen zij bij groepen voorbij, met Montaurel een groet wisselend. Toen deze Luc breed voeriger wilde antwoorden, kwam een kapitein naar hen toe en deed hun een heele vertelling van eene geschie denis uit de kazerne. Wordt vervolgd). NIEUWE COURANT flOITE Mfl NOU AGITATE. 5|C

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1906 | | pagina 1