Dinsdag 19 Febr. 1907.
No. 6527. 3Tk' Jaargang
Dagblad voor Noord- en Zuid-Holland.
Treurige gevolgen.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem1.20
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post1.65
Afzonderlijke nummers0.05
DIT BLAD VERSCHIJNT DAGELIJKS, BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
an 16 regels0.60, (contant) 0.50
Elke regel meer0.10
Groote lettere worden berekend naar plaatsruimte.
DIENSTAANBIEDINGEN 25 CENT PER ADVERTENTIE i CONTANT
BUREAUX: St. JANSSTRAAT 1, Interc. Tel. No. 1426. HAARLEM.
Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de Publicité Etrangère :-
G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Paris, 31bis Faubourg Montmartre.
De Senator Piot, aldus lezen wij
onder de berichten uit Frankrijk,
beeft minister Caillaux schriftelijk
verzocht in liet nieuwe wetsontwerp
op de inkomsten-belasting, groote
gezinnen niet alleen te ontheffen,
maar hun een schadevergoeding toe
te kennen in verhouding tot het
aantal kinderen.
Ziedaar de geschiedenis van een
volk in weinige woorden saamgevat.
Herinneren wij ons hoe tot het
eerste menschenpaar, het veelzeg
gend woord door den Almachtige
was gesproken, dat zij er voor te
zorgen hadden, dat de aarde bevolkt
zou worden.
En als voor een wonder, stond
langen tijd de wetenschap stil voor
dit feit, hoe het Godswoord zoo
schoon en zoo snel in vervulling-
Was gegaan.
't. Was haast onmogelijk, dat uit
één enkel menschenpaar binnen
betrekkelijk zoo korten tijd de ge-
heele aarde was bevolkt geworden.
De menscli echter, sinds zijn val
zoo revolutionnair aangelegd tegen
het hoogste gezag, roept ook in
dit opzicht uit: ik wil u niet
dienen.
De genietingen ja, die mogen niet
prijsgegeven, maar kinderen, wat
een zorg zijn ze, wat een last!
Hij bracht het zoover zelfs in
zijn boosheid, dat hij stelselmatig
de bedoelingen des hemels te ver
ijdelen tracht, dat hij in zijn waan
wijsheid aan de wereld wil leeren
en voorschrijven, hoe een zeer be
perkt getal kinderen reeds voldoende
is, niet alleen, maar ook te beter
daardoor de maatschappelijke alge-
meene welvaart kon worden bereikt.
Zoo zien wij de twee meeningen
in de praktijk des levens toegepast.
Hier den betrekkelijk arme, die
zijn tafel in 't ronde bezet ziet van.
een dikwijls niet gering getal huwe-
lijkspanden.
't Is een getob en gezwoeg van
den vroegen morgen tot den laten
avond, want zij vragen zoo veel, nu
voor dit dan voor dat.
't Is een zorgen bij dag en bij
nacht, voor heden en toekomst, zoo
althans voor de toekomst te zorgen
niet geheel en al de perken te
huiten gaat.
Maar ze dragen, die ouders, zon
der morren den last, die men ook
in zekeren zin een last des Heeren
zou kunnen noemen en zoo al geen
dolle vreugde, dan toch vroolijke
tevredenheid verheldert hun ge
zichten.
Best gedaan, al gedaan en op den
goeden God vertrouwd, dat is hun
leus.
Maar anderen weten het beter,
naar ze denken, dan Hij daarboven
in hoever ze mee te werken
hebben aan dat oude gebod.
Zij gaan, 't is wel juist in strijd
met Zijn wil, bedaard hun gang.
Zij zeggen: zooveel, niet meer. Want
wij kunnen het niet bekostigen.
Zij verdienen vrij goed, leggen
zelfs wat over, en klimmen lang
zamerhand een trapje hooger.
Maar is 't bij hen ook wel altijd
zoo frank en vrij gevoel daar op
't hart!
Knaagt er zoo nu en dan niet
een bijtend, zelfverwij tend geweten?
Gebeurt 't ook al uiet dikwijls dat
-7 't zij toeval of wat ook juist
die paar kinderen, die ze met zoo
veel te meer zorg en liefde om-
t mgden, worden weggemaaid door
den wreeden dood?
En dan zijn de jaren voorbij.
frankrijk heeft 't ver gebracht.
wil den Godsdienst immers
stelselniatig uitroeien, hoe zou 't
dan in dit opzicht God dienen
w uien
En 't land wordt ontvolkt, en 't
gaat langzaam terug en men gaat.
als gold het, men vergeve de uit
drukking, dieren, er premiën op
zette o
't Zijn wel treurige gevolgen!
M. G.
FRANKRIJK.
Vallen of blijven?
Indien wij ons mogen verlaten
op een Reuter telegram, blijkt het
Fransche ministerie weer broederlijk
vereend in het anti-clericalisme.
We laten bedoeld telegram hier
volgen
De minister Clemenceau, Briand,
Thomson, Pichon, Barthou, Ruau
en Viviani hielden hedenochtend
oen conferentie over de quaestie dei-
uitoefening van den eeredienst en
den politieken toestand. Uit de ge
houden wisseling van gedachten,
bleek, dat er volkomen overeenstem
ming bestaat tusschen alle leden
van de regeering.
Na do conferentie begaf de heer
Clemenceau zich naar het Elysée,
waar hij een onderhoud had met
president Fallières; daarna ontving
hij op het ministerie van binnen-
landsche zaken den heer Guyot Des-
saigne, minister van justitie. De
ministers werden het volkomen eens
over de godsdienstige quaestie en
hechtten etnparig hun goedkeuring
aan den inhoud der zeer besliste
verklaringen, die morgen door de
ministers Clemenceau en Briand in
de Kamer zullen worden afgelegd
in antwoord op een interpellatie.
De N. R. Ct. weet hieraan toe te
voegen, dat de ministeriëele verkla
ring de formule voor het huurcon
tract der kerken, zooa's Briand die
gaf, zal handhaven eu geen enkele
tegemoetkoming zal doen.
Dat wil met andere woorden zeg
gen, dat het anti-clericale streven
van Clemenceau gezegevierd zou.
hebben eu Briand genoodzaakt is
om zijne ware of gehuichelde ver
zoeningsgezindheid op te bergen.
Laten wij afwachten, wat de Ka
merzitting van heden brengen zal.
Te loochenen valt het niet, dat er
wel degelijk eene verzoeningsgezinde
partij is, dio genoeg heeft van het
pastoors verslinden. Gérault-Richard
een van die, heeft. Clemenceau dezer
dagen dreigend g noeg gewaar
schuwd, dat hij en zijne vrienden
denken als Briand.
Een 102-jarige verjaagd.
Kanunnik Gardenne, pastoor te
Raches, in het departement van le
Pas-de-Calais, wordt den 27 April
a. s. 102 jaar oud. Sinds 1848 is hij
pastoor te Raches; sinds 60 jaar
heeft hij daar de H. Be ieningen
vervuld; geslachten heeft hij zien
geboren worden en ten grave zien
dragen. In zijne goede jaren wees
de eerbiedwaardige grijsaard voor-
deeliger, eervoller posten van de
hand; te Raches wilde hij leven en
sterven.
Tientallen van jaren heeft hij nu
zijne pastorie bewoondgezond van
lichaam en geest hoopte hij er nog
eenigen tijd te verblijven en te
werken.
Maar het sectarisme doet ook
dezen 102-jarige zijn haat gevoelen.
Indien pastoor Gadenne geen 240
franken hun betaleu wil, zal men
hem op straat zetten.
Wat afschuwelijk bedrijf! We zijn
benieuwd, of de humane liberale
pers van hare afkeuring zal doen
blijken en schande roepen over zoo
veel harteloosheid.
Het schismatieke Comedie-spel.
Verleden Zondag heeft de dienst
in de schismatieke kerk der rue
Légendre te Parijs weer relletjes
uitgelokt. De politie had er dezen
keer dit op gevondentallooze
agenten in burgerkleeding zaten
hier en daar verspreid, en wie ma
nifesteerde werd bij zijn kraag
gepakt.
Eerst ging „de plechtigheid" ge
regeld voort, maar toen de heer
Villatte, dien men evenmin ineen
café wil zien als in een kerk op
die manier, zijn zegen zou geven,
ontstond er opschudding met de
aanwezigen. Vijf of zes personen
werden in hecht. gen. Toen later de
heer Roussiu van den preekstoel
dei: naam Villattc deed hooren.
zwaaide een der aanwezige dames
een bezem door de lucht, terwijl
andere dames riepen Houdt den
dief!" De politie zette de manifes
tanten wederom op straat. Na af
loop der „plechtigheid" volgden op
straat nog eenige arrestaties.
Of dat schisma niet verrukkelijk
is
ITALIË.
Uit Rome wordt bericht, dat er
aldaar de volgende week een tien
tal Fransche bisschoppen verwacht
worden. Naar verluidt staat dit
bezoek op het Vaticaan in verband
met het jaarfeest hunner wijding
en behoeft er geen npvenbedoeling
in gezocht.
f
Zondag 11. hebben door geheel
Italië anti clericale betoogingen
plaats gehad ter gelegenheid van
liet 307e jaarfeest van Giordano
Bruno's sterven.
Te Rome bestonden de manifes
tanten uit vrijmetselaars en socia
listen een kind werd onder den
voet geloopen en vrij ernstig ge
wond.
Er was door de Katholieken uit
Bergamo en omstreken een tegenbe-
tooging op touw gezet, die een zeer
indruk wekkendkarakterdroeg. Ruim
vijftigduizend personen namen er
aan deel.
ENGELAND.
In de Lagerhuiszitting van gis
teren iverd door den heer Percy inge
dieud een amendement op het adres
van antwoord op de troonrede,
waarin leedwezen wordt betuigd, dat
de soci le wetgeving, door de Re-
geering urgent verklaard, zou wor
den uitgesteld met het doel revo-
lutionnaire veranderingen in de
grondwet aan te brengen. Percy
viel heftig de Regeering aan, dat
zij de invoering van sociale her
vormingen ton achter stelde bij een
aanval op liet Hoogerhuis en bij
een maatregel, die leiden moet tot 't
lersche „Home-rul", met schending
van de beloften, tijdens de verkie-
ziugeu door verschillende ministers
afgelegd.
Minister Asquith herinnerde, in
zijn antwoord, aan de door hem
gedane toezegging bij de verkiezin
gen, dat het Home-rule "-ontwerp
niet in het tegenwoordige Parlement
in behandeling zou komen.
De minister verzekerde, dat in
dien het door de Regeering in te
dienen ontwerp zou blijken in strijd
te zijn met de een of andere ooit
door hem afgelegde belofte, hij on
middellijk zou aftreden; tegelijker
tijd echter verklaarde hij zich voor
slappen in eene richting om het
lersche volk alle zuiver lersche za
ken te doen behandelen met het
doel de eenheid van het Rijk te
handhaven.
Wat liet Hoogerhuis betreft, zoo
oordeelde de minister, dat de tegen
woordige toestand een carricatuur
en een bespotting van een verte
genwoordigende Regeeri.ig is.
Het Kabinet besloot hij is
vast besloten krachtige maatregelen
te treffen om zoo spoedig mogelijk
in dezen toestand verandering te
brengen.
Na een zeer levendig debat werd
het amendement Percy verworpen
met 374 stemmen tegen 111.
Korte Berichten.
Alles wordt te St.. Petersburg
klaargemaakt voor de bijeenkomst
van de tweede Doe ma over een
goede veertien dagen.
In den staat Iovva is een wets
ontwerp ingediend, strekkende om
een belasting te heffen van mannen,
die op hun veertigste jaar nog on
getrouwd zijn. Deze belasting zou
progressief zijn. D. w. z. bij 't be
reiken van den 44-jarigen leeftijd
door ongehuwden, zou zij worden
verhoogd.
In 1908 is Frans Jozef 60 jaar
keizer. Die gebeurtenis zal door een
groote nationale tentoonstelling ge
vierd worden, waarnevens een in
ternationale afdeeling voor leger en
vloot.
Donderdagmorgen om elf uur zal
het stoffelijk overschot van prinses
Clementine van Coburg te Coburg
in de Roomsch-Katholieke kerk
worden bijgezet.
Na een geheime zitting heeft de
Amerikaansche Senaat besloten pre
sident Roosevelt den meest moge
lijken steun te verleenen met be
trekking tot de door hem te onder
nemen stappen om wreedheden in
den Congo-staat tegen te gaan, voor
zoover dergelijk optreden niet in
strijd is met het verdrag en met
andere internationale verplichtingen.
In de Hougaarsche Kamer heeft
minister Kossuth het beweren gelogen
straft, dat hij de onafhankelijkheids
partij geneigd zouden zijn tot bevor
dering der vorming van een Kabinet
Voroes.
In antwoord op een desbetreffende
vraag heeft in de ItaliaanscheKamer de
onder-Staatssecretaris van openbare
werken verklaard, dat de dienst van
de Simplonlijn normaal werkt. De
dubbele sporen tusschen Iselle en Do-
modossola zullen binnen zes maanden
gereed komen.
Ongezochte erkenning.
Evenals alle radicale elementen,
is „Hot Vaderland" in deze dagen
erg boos op de Eerste Kamer. Ons
Hoogerhuis, dat is de zondebok. En
op 't voe spoor van „De Telegraaf",
die de scheldcampagne begon,
schreeuwen de anderen, min of meer
fatsoenlijk, eerstgenoemde na. „De
rem van vooruitgang" betitelt „Het
Vaderland" ons Hoogerhuis en vindt
voor het bestaan van die rem geen
enkele reden meer in onzen tijd.
De Eerste Kamer doet niets dan
verwerpen.
Erg hoog haalt de redactie de
historie niet op, slechts van 1900
at. Luistert maar
„8inds 1900 is zij tweemaal met
verwerping van zeer belangrijke
wetsontwerpen lusschenbeide geko
men.
„Haar eerste votum gold de
Ongevallenwet. Aan het tegemoet
komend optreden van den Minister
Lely is het danken, dat er toch nog
een Ongevallenwet is tot stand ge
komen, maar deze bewindsman zal
de eerste zijn om te erkennen, dat
\zijn tweede product pasklaar ge-
maakl voor de Eerste Kamer, eeu
aangevulde maar tevens een ver
slechterde editie was van zijn eerste
ontwerp."
En de tweede schanddaad is dan,
volgens „Het Vad." de verwerping
der jongste Oorlogsbegrooting na
tuurlijk. Nu is het al zeer eenzijdig
van zoo voornaam blad om niet in
aanmerking te willen nemen de
goede wetsontwerpen, welke ook in
de Eerste Kamer geen of weinig
tegenkanting vonden. Maar erger is
voor deze liberale redactie toch het
over het hoofd zien van oen andere
hoogst belangrijke wet.
Is de redactie al vergeten, dat de
toen in de meerdtrheid liberale
Eerste Kamer in 1904 de ooger
Onderwijswet van dr. Kuyper ver
wierp
Heeft de Eerste Kamer toen naar
de meening van „Het Vad." ook
„geen invloed ten goede op den
gang van 's lands zaken uitgeoe
fend
Dit moet wel, anders had zij ten
minste dat feit op de creditzijde
der veelgesmade geschreven.
Een inderdaad ongezochte (ook
be 'oelde) erkenning, al komt ze
wat laat.
Ministerieel bezoek.
Het geheele Ministerie bijeen op
bezoek, het overkomt het zoover
afgelegen Maastricht niet iederen
dag.
Eu toch, nu de heeren hun ont
slag hebben aangeboden en den
tijd aan zich hebben, althans niet
in hun bewegingen belemmerd wor
den door de bij te wonen Kamer
debatten, nu zijn zij er gisteren
eens opuitgetrokken om toch ook
dat daar heel in de verte gelegen
levendige, en van haar bestaan door
requesten nog al eens blijk gevende
Maastricht te gaan (bekijken.
De bijna overreden Minister van
Marine ontbrak zelfs niet op het
appel.
Met den arm in een doek schreed
hij evenals de 8 collega's, allen in
hun ambtsgewaad, voort de sikbaard
op de vleugelen des winds fladde
rend.
Allen marcheerden ze druk ges-
ticuleerend langs Maastricht's straten
de portefeuille onder den arm, om
stuwd door een belangstellende
menigte, die niet weinig plezier had
in de aanwezigheid van zulke
hooge gasten.
Wat minder delicaat was!
Onmiddellijk ging een sjiek ge
kleed heer, de hooge zijden op, met
een plakkaat op de borst voor hen
loopen, waarop de woorden
„Heden overleed na eene kort
stondige ziekte (begrooting) ons
dierbaar 's Meester Ministerie in
den leeftijd van 2 jaar."
„Dediepbedroefde Liberale Unie."
Intusschen de bewindsmannen
stoorden er zich niet aan, liepen
kalm door, redeneerden over alles
en nog wat, tikten al eens op hunne
portefeuille kortom deden hoogst
gewichtig.
Vooral minister Staal liep aan
houdend rond te kijken naar het
blijvend gedeelte, dat hij toch min
stens in een garnizoenstad had
mogen verwachten.
Men fluisterde dat hij opzijn ge
heelen tocht tot gisteravond 10
officieren, 8 sergeanten eu een halve
soldaat zag.
En miuister Cohen Stuart die
zijn verbijstering te kennen gaf geen
pantserschepen in de Maas te zien
dobberen, werd daarin terecht ge
wezen door minister Kraus, die
hier in Maastricht prachtig den
weg kennend, min of meeralsgids
optrad.
In de buurt van Céramique en
Sphinx nam minister Veegens de
leiding tijdelijk over.
Wat bij die geheele officiëele ver
tooning sterk opvielDat de die
naren der Kroon over een ontem-
baren dorst bleken te beschikken.
Althans ieder café was hun.
Zoo vermaakten gisteren een
lOtal grappenmakers op den zooge-
naamden nao-Vasltlaovond een groot
gedeelte van Maastricht kostelijk.
Neen, niet 10, er waren er zelis
11.
Immers een huilende aanspreker
sukkelde nog naast de hooge gega
lonneerde oomes voort.
Ziekteverzekering.
In het adres van het hoofdbestuur
der „Ned. Maatschappij tot bevorde
ring der Geneeskunst" over het wets
ontwerp betreffende de verplichte ziek
teverzekering wordt o. a. gevraagd
administratieve en financiëele schei
ding der kassen voor ziektebehande
ling en uitkeering bij ziekte;
uitsluitende toelating van district--
kassen tot de organisatie der verplichte
ziekteverzekering
vastlegging van het beginsel der
vrije artsen-keuze in de wet op de
verplichte ziekteverzekering
toekenning van een besturend karak
ter aan den raad van toezicht op de
districtskas en vaststelling in de wet,
dat in het bestuur de geneesheeren en
apothekers in dezelfde verhouding be-
hooren te zijn vertegenwoordigd als
de verzekerden en werkgevers, en dat
ook in het centraal bestuur de genees
heeren vertegenwoordigd zijn;
het treffen van een regeling in het
belang der losse werklieden;
verlaging van de voorgestelde wei
standsgrens van hen, die in de ver
plichte ziekteverzekering vallen;
omschrijving van het in de wet ge
noemde begrip „deskundigen", als be
doelende alleen die personen, die de
wettelijke bevoegdheid bezitten tot het
uitoefenen der geneeskundige pra.tijk
hier te lande;
het opnemen van bepalingen, be
treffende de honoreering der genees
kundigen enz.;
het laten vervallen van de bepalin
gen betreffende het uitsluiten van al
coholisten van de schadeloosstelling
bedoeld in art. 119, en betreffende het
uitsluiten van hen, wier ziekte het
gevolg is van net deelnemen aan of
een poging tot misdrijf, van de scha
deloosstellingen, bedoeld in artt. 118
en 119
een practische, gemakkelijk, weinig
kostbare en goede regeling ten aanzien
van de geschillen.
De Crisis.
Dr. W. H. Nolens schrijft in de
„Venloosc'ne Courant, na de vraag
te hebben gesteld, wat er thans ge
beuren moet:
Na veelzijdig advies zal ten slotte
H.M. de Koningin moeten beslissen.
Gie beslissing wordt genomen in
het algemeen belang.
En van het standpunt van het
algemeen belang moet ook het ad
vies gegeven worden.
Het mag waar zijn dat de toe
stand bij het optreden van een Ka
binet kan weergegeven worden met
de woorden: „Nu zitten we met de
mensehen". Daaruit volgt nog niet
dat die „meuschen", zoodra de ge
legenheid zich daartoe aanbiedt,
moeten verwijderd worden.
Eenige continuiteit in het Staats
bestuur is onmisbaar.
En hij het verwijderen van den
een moet men zich afvragen wat
er vermoedelijk voor in de plaats
komt.
In de politiek gaat het niel altijd
op dat men met vreugde ziet ver
dwijnen wat men met tegenzin zag
verschijnen.
In die politiek is wrok en wrevel
een slechte raadsman.
Ontbinding van de Eerste Kamer
zou nuttelooze tijd- en krachtsver
spilling zijn.
Voor ontbinding van de Tweede
Kamer bestaat in de verwerping
der Oorlogsbegrooting door de Eer
ste Kamer geen grond. Alleen uit
overwegingen, die met deze ver
werping niets te maken hebben, zou
do gelegeuheid die deze verwerpiug
biedt kunnen gebruikt worden om
met die ontbinding uit zeker wan
hoopsgevoel als radicaal redmiddel
uit de moeilijkh. het erop te wagen.
Het aanblijven van het Kabinet
met vervanging van den minister
van oorlog zou het meest voor de
hand liggend geweest zijn. Het aftre
den lag ook huiten de bedoeling
zoowel van de Tweede als van de
Eerste Kamer.
Wordt het gevraagd ontslag ver
leend dan zal een nieuw Kabi
net moeten optreden.
Van rechts? Indien daaraan al
gedacht werd, zouden er waarschijn
lijk geen „gegadigden" gevonden
worden.
Een Kabinet van zaken? Er be-
jfTMAlN' TLENDjtAT.
AGITE MA NOU AGITATE.
5
'T