Maandag 8 Juli 1907.
No. 6627 32s,c jaargang.
Dagblad voor Noord- en Zuid-Holland.
N. V. „Drukkerij de Spaamestad".
Margareta's Zending.
buitenland.
GEDEMPTE OUDE GRAGHT 120.
De Herstemming.
feuilleton.
ABONNEMENTSPRIJS
Ter 3 maanden voor Haarlem
oor do overige plaatsen in Nederland franco per post.
J Afzonderlijke nummers
DIT BLAD VERSCHIJNT DAGELIJKS, BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
1.20
1.65
0.05
BUREAUX: GEDEMPTE OUDE GRACHT No. 120. - HAARLEM.
'vLü-MNTIÉjij!
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 16 regels0.60, (contant) f 0.50
Elke regel meerv.0-10
Groote letters worden berekend naar paatsraimte.
DIENSTAANBIEDINGEN 25 CENT PER ADVERTENTIE k CONTANT
Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de Publicité Etrangère :-
G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Paris, 31bis Faubourg Montmartre.
Wij maken er met nadruk
opmerkzaam op, dat onze kan
toren, alsmede de redactie en
administratie van de „Nieuwe
Haarlemsche Courant" en van
onze verdere uitgaven, thans
gevestigd zijn
Wij verzoeken dus dringend
alles wat voor onze Redactie,
Administratie en Drukkerij be
stemd is, te doen bezorgen Ge
dempte Oude Gracht 120.
De Directeur,
F- H. M. v. d. GRIENDT.
Vrijdag a. s. wacht ons de stem-
dus weer: althans, behalve de kie
zers in district II, die zoo gelukkig
waren met eén slag de vier aftre-
nde leden weêr in de vroedschap
rug te brengen, zullen we allen
ijdag het witte cirkeltje weer
eten zwart maken vóór den naam
a?,,. candidaten onzer keuze.
Wie zal dat zijn?
a!| *s tegen een verkiezing, hoe
velen vraag van
Hoe duidelijk of 't ook is: daar
zijn er altijd die twijfelen, of niet
precies weten wat te doen, en wat
ze willen.
Toch is het ditmaal al heèl ge
makkelijk
Hedenavond vergadert de R. K.
jiesvereeniging, om over de stern-
hsactie te spreken, en dus willen
tl allerminst een advies geven dat
ooruitloopen zou op hetgeen de
1^Vereeniging heeft te hesluiten,
te ar °°k zonder daarop vooruit
loopen, is toch wel de natuurlijke
op van zaken te constateeren en
alt het gemakkelijk te voorspellen
,_at het advies onzer kiesvereeniging
zij u zal. B B
Mant de zaak is zoo duidelijk
mogelijk, en de actie die de Katho
lieken althans hebben te voeren,
s door de omstandigheden en den
uitslag der eerste stemming duide
lijk aangewezen.
In district I zal de gedragslijn
zonder eenigen twijfel dezelfde moe-
geWgd J' 6erSte steraming is
Daar zal de kiesvereeniging weer
ongetwijfeld het parool geven: „stemt
Visser alléén!"
In dit district moeten nog twee
raadsleden worden gekozen, en on
der de vier candidaten, die over
bleven en nu voor de twee plaat
sen bij deze herstemming in aan
merking komen, heeft onze R. K.
candidaat zeer goede kansen.
Mits men hem alleen stemme, zco
consequent mogelijk
Ieder R. K. kiezer dient te be
grijpen, dat elke stem, op een der
drie andere candidaten, ook als ze
met Visser op één biljet wordt uit
gebracht, een van de drie tegen
standers vooruit helpt. En daar
het bij een herstemming alleen maar
erop aankomt, wie het meeste stem
men krijgt, is elke stem, op een der
drie andere candidaten uitgebracht,
dus een duw achteruit voor den
R. K. candidaat.
Wij herhalen het derhalve, en
met nadrukin District I zal het
wachtwoord moeten zijn: stemt Visser
alléén
En we twijfelen er niet aan, of
in de vergadering der R. K. Kies
vereeniging zal op dezelfde wijze
worden besloten.
Dat er bij deze herstemming al-
weer politieke goochelarij zal worden
vertoond, schijnt te moeten worden
aangenomen.
Reeds hoorden we verluiden,
dat de socialisten een overeenkomst
willen sluiten met de leden van
't overige anticlericale „bloc," om
in District III alle stemmen te
winnen voor Hugenholtz. Te dien
einde zouden zij in District I hun
candidaat Joosten laten vallen!
Dat zou weer de echte manier
zijn
Om den „intellectuel" Hugen
holtz er door te halen, den arbei
der Joosten te laten vallen!
En dan toch natuurlijk zich noe
men: de arbeiderspartij
Och, het is de eerste maal niet,
dat dit kunstje wordt vertoond, en
de arbeiders ermee beguicheld wor
den In de socialistische strooibil
jetten en verkiezingscourantjes is
de arbeider altijd nummer één
op papierMaar wanneer het aan
komt op de werkelijkheid, dan gaan
de advocaten en de dominees en
de villa-bezitters en de kapitalisten
van de S. D. A. P. die den toon
aangeven van het liedje, met
de postjes strijken
We kennen dat.
't Is niet alleen hier, dat zoo iets
gebeurt.
Intusschen zou door zoo'n trans
actie de kans van de liberale can
didaten niet weinig stijgen. Of die-
Vrij naar het Fransch.
M. DU CAMPFRANC.
Door Jos. SMITS Az.
Y°or George moest het eigenlijk
anders wezen
do n kindsbeen af verwijderd van
onvergankelijke schoonheden, welke
a ®en ^en dorst naar geluk van het
VreA menschenbart vermogen te be-
had hij zich gewoon ge-
aard t "iUe uitsPanning te zoeken in
ri s?..,e vreugde en wereldsche ver-
gelijkheden
nat ziJ'n vur^e en bewegelijke
ha ^Ur wereld mst een zekeren
rtstocht lief. Zijn succes waserim-
denrs volkomen; en allen sloegen
kon Jeugdigen kapitein, wiens toe-
öiöe voteens menschelijke bereke-
v« gemaakt was, met een soort
Ij afgunst gade.
Wert» George's wereldsgezindheid
rich] i- 8eenszin8 verwoestend op zijn
zag 'Hik karakter; in het gevecht
leder n ^ern aP°os in de eerste ge-
met kloeken mannenmoed
doodsgevaar trotseeren. Zijn eerekruis,
in Italië gewonnen, leverde daar het
sprekendst bewijs van. Zijn geest was
wel op het dwaalspoor gebracht, maar
zijn hart ook met uitstekende hoeda
nigheden toegerust. Hoe teeder be-
rnmde hij Margareta niet! Hoe wist
dpr inn£Iechte en ongekunstelde liefde
On die liJfu niet te waardeeren
Up die liefde immers kon hij staat
maken; een echt christelijke zitlhad
ze hem gezworen. J
En toen begon het eentonige leven
dat hij tot dan toe met zijne weder
helft geleid had, den kapitein lang-
zamerhand te vervelen. Van verre be
reikte hem de luidruchtige, dartele
dansmuziek der feestelijk versierde
salons en het verlangen maakte zich
van hem meester, zijne jonge vrouw
daar binnen te leiden. Zij was immers
zoo schoon; hij kon haar met trots
aan zijne vrienden en makkers voor
stellen.
„Margareta," zoo begon hij op
zekeren avond, toen het souper ten
einde spoedde „binnen acht da
gen hoopt onze buurvrouw, de sta
tige mevrouw Brumely, haar eerste
winterbal te geven; wij mogen daar
niet ontbreken, want onze afwezigheid
zou den kloeken commandant bedroe
ven
„Ach, George," onderbrak Mar
gareta „wij gevoelen ons thans zoo
gelukkig 1"
zelfde liberalen nu al in de meer
gemelde verkiezingscourantjes van
de S. D. A. P. uitgeveterd zijn, dat
het tot op het randje afwas, of
te voren de liberale candidaat al
even erg was afgeschilderd als de
Katholiek of de antirevolutionair,
wat nood? Men weet het nu
eenmaal: als 't er op aan komt,
kruipt alles wat van God en gods
dienst, ook in het staats- en stads
bestuur, niet wéten wil, broederlijk
bij elkaar I Dan zijn de kalmste li
beraal en de roodste socialist dikke
vrienden! Dan denkt de kiezer,
die „linKs" stemt, er niet aan dat
de socialisten onze geheele tegen
woordige Maatschappij ten onderste
boven willen keèren, dan wil ook
de socialist er niet aan deuken, dat
hij dienzelfden liberalen candidaat
vaak voor den ergsten tegenstan
der heeft uitgemaakt.
We hebben dat al honderdmaal
gezien; bij de jongste Provinciale
Staten-verkiezingen is op verschei
dene plaatsen in den lande door de
socialisten en de liberalen dit spel
letje uitgehaald.
Of het nu bij deze verkiezing zal
worden vertoond?
Zooals we zeiden, we hebben
hoor en verluiden van ja: om den
R. K. candidaat te weren, zouden
de socialisten bereid zijn hun eigen
candidaat op te offeren
Voor onze kiezers moet dit in
ieder geval een opwekking te meer
zijn, a.s. Vrijdag ter stembus te
gaan, en dan alleen op den heer
J. H. Visser te stemmen.
Want mócht het waar zijn, dat
de strijd hoofdzakelijk zal gevoerd
worden tusschen drie candidaten
de beide liberalen en den R. K.
candidaat: dan klemt nog dubbel
méér onze waarschuwing, dat elke
stem, voor een der andere candi
daten uitgebracht, óók die met
Visser op één biljet wordt aan-
geteekend, een verlies is voor onzen
candidaat I
Hoe men het ook keere of wende:
stemt Visser alléén is en blijft het
woord voor Vrijdag a.s I
In Distriet III is de weg voor
onze kiezers al evenzeer aangewe
zen, dunkt ons.
Van de vier candidaten, die door
de R.-K. Kiesvereeniging bij eerste
stemming zijn gesteld of gesteund,
zijn er twee, de heeren de Braai
en Thiel, dadelijk gekozen.
Bij de herstemming dient der
halve als één man gestemd op de
andere twee welke wij steunden, en
die het vereischte stemmenaantal
niet haalden, de heeren Gravestein
en Leupen.
We verwachten, dat het advies
der R. K. kiesvereeniging óók aldus
zal luiden, en wij hopen, dat alle
Christelijke kiezers zich dan zullen
inspannen, om in District III tegen
over het veldwinnend socialisme,
dat met de ultra's der linker
zijde verbonden het oude libe
ralisme eruit dringt, aan de can
didaten der R. K. kiesvereeniging
de zege te verschaffen I
Algemeen Overzicht.
Merkwaardig toch is het verval
van Frankrijk op elk gebied, sedert
het begonnen is aan de kerkver-
volging.
Dat een land, welk regeering
vóór alles een zeer eenzijdige ver
volging van een deel des volks tot
politiek doel heeft, zonder eenigen
twijfel in algemeen opzicht te lijden
heeft, baart geen verwondering.
Maar dat het verval van Frankrijk
zóó erg is, als in de laatste jaren
op alle punten voor den dag komt
slaat zelfs geroutineerde economen
en volkenkenners met verbazing.
Zou het weer de bevestiging zijn
van dat oude woord que celui qui
mange du Pape, en meurtde oude
straf voor alle kerkvervolgers
't Is geen - voorbarigheid, noch
stoute verwringing der historie, als
men er dat in ziet!
Zelfs van liberalen kant wordt
liet erkend, dat het verval van
Frankrijk ten minste voor een deel
al te wijten is aan de eenzijdige
Kerkvervolgerspolitiek, waardoor
alle andere nuttige en noodige
maatregelen ten behoeve van het
land opgeschost zijn sinds eenige
jaren, om maar tijd te vinden voor
de dwang-maatregelen, die tegen
den godsdienst zijn gericht!
Doch niet alleen in het uitblijven
van wetten ligt voor Frankrijk het
nadeel. Wat er nog gedaan is, bui
ten de anti-cleiicale politiek, lijkt
wel eveneens alles schandelijk te
zijn voor het prestige in de toe
komst van dit mooie land.
Daar is eerst en vooral het leger.
Sinds onheuglijke tijden was liet
Fransche leger het voorbeeld van
bravoure en edelmoedigheid.
Men mocht dan in de laatste jaren,
na den Franscli-Duitschen oorlog;
met reden gaan twijfelen aan de
bekwaamheid van de aanvoerders,
aan de deugdelijkheid van de op
leiding der hoogere krijgsschool,
aan den historischen moed en
dapperheid: aan de toewijding en
het patriotisme van den Franschen
soldaat twijfelde tot nog toe niemand
ter wereld.
Totnogtoe, dat wil zeggen tot
voor eenigen tijd.
Want in den laatsten tijd is opeens,
en op bedenkelijke manier, gebleken,
dat het Fransche leger onbetrouw
baar is geworden 1
De gebeurtenissen in het Zuiden,
waar heele regimenten openlijk in
opstand kwamen, en waar deinsu-
bordina ie nu nog aan de orde van
den dag is, hebben op zeer beden
kelijke manier alle vertrouwen in
het leger geschokt.
De politiek van Clemenceau en
zijn voorgangérs, die het leger
„zuiver "en" van alle officieren die
niet anticlericaal of godsdienstloos
waren, het ellendige stelsel der
verklikkerij, door de vrijmetselarij
tegen het officierencorps toegepast,
hebben de aanvoerders verzwakt.
En het miiitairisme doet onder
de lagere militairen het werk der
desorganisatie.
Zoo is langzamerhand Frankrijk's
trots, het leger, ten onder gegaan.
En dat is nu al zoover gekomen,
dat Frankiijks internationale positie
er schade door gaat lijden
Totdusverre nam Frankrijk dan
toch in de rij der mogendheden
een eervolle plaats in. Als bondge
noot van Rusland heeft het een
positie van belang in de Europeesche
politiek.
Door 't verval van zijn prestige
loopen het evenwel gevaar, deze po
sitie te verliezen.
Althans, in Rusland gaan er al
stemmen op. die ronduit zeggen,
dat Frankrijk op 't oogenblik als
bondgenoot niets meer beteekent.
In het aanzienlijke en invloedrijke
blad „Novoie Wremja", dat vaak
betrekkingen met de regeering on
derhoudt als 't op buiter la ïdsche
zaken aankomt, stond deze week
een zeer belangrijk artikel, waarin
bovenstaande onomwonden gezegd
werd.
De schrijver vroeg zich daarin
af, wat Rusland naar recht en bil
lijkheid van zijn bondgenoot kon
eischen. Op de eerste plaats kracht;
men mocht dit eischen antwoordt
hij zonder te onderzoeken wat
het gouvernement voor zijn strijd
macht had [gedaan, want Rusland
behoeft zich niet bezig te houden
met de handelingen der mannen,
die in Frankrijk het politieke roer
in handen houden.
Rusland mocht tevens verwach
ten, dat Frankrijk dezelfde kiesch-
heid in acht nam en openlijk geen
sympathie toonde met de oppositie
partijen, de revolutionnairen er on
der begrepen!
En voortgaande schrijft hijHeeft
Rusland zijn bondgenoot sterk ge
noeg gevonden Neen, want de
militaire organisatie van Frankrijk
is allesbehalve geruststellend. Gene
raal André en Pelletan hebben het
leger en de marine gedesorganiseerd
Generaal Picquarl gaat erineê door.
Na het naar huis zenden van de
lichting 19031904, zal de sterkte
van het leger het voor Frankrijk
toch zeker belachelijke cijfer van
142.000 soldaten hebben bereikt.
En het anti-militairisme zal de rest
doen I
Ten slotte komt de schrijver tot
de volgende conclusie:
Zoo is de staat van zaken op het
oogenblik in Frankrijk, en de kwes
tie dringt zich op den voorgrond
of onder deze omstandigheden de
Fransch-Russische alliantie ons wel
voordeelen biedtAan den anderen
kant doet zich de vraag voor, of
zij liaar tijd niet gehad heeft en
wij, ten einde onze belangen te
behartigen, ons niet met een andere
politieke combinatie moeten bezig
houden
Dat moet Frankrijk dus op het
oogenblik al slikken van de vroeger
zoo bewierookte en gevleide bond-
genooten
We spraken zooeven over het
Zuiden van Frankrijk, waar de
crisis der wijnbouwers nog altijd
voortduurt.
Als alle bewegingen, die te lang
duren en geen oplossing brengen,
schijnt ook deze beweging lang
zamerhand z'n eigen dood te zullen
stervener zal veel ellende geleden
worden, veel ontbering en gebrek
zal de streken van den wijnbouw
teisteren, de bevolking zal ontzet
tend achteruit gaan in financi-
ëelen en economisehen zin, maar
de gevreesde revolutie schijnt ach-
teiwege te lijven.
Gelukkig
De regeering heeft behalve de
militaire maatregelen ongeveer niets
gedaan: Clemenceau heeft de poli
tiek van dralen toegepast, en naar
blijkt met een voorloopig goed ge
volg.
Daarenboven heeft ze nog het
wetje op de wijnknoeierijen inge
diend, maar dat is zóóver
waterd in de Kamer, dat men hard
twijfelt of het wel iets zal helpen.
Zaterdagavond laat is het wetje
ten slotte ia zijn geheel aangeno
men, maar niet dan nadat de
Fransche député's, die bij alle maat
regelen die ze stemmen, denken
om hun zak en om hun kamer
zetel, een paar harde artikel
tjes, die voor de herbergiers voor
namelijk lastig zouden wezen, er
uit hebben geschrapt.
En er trilde iets spijtigs in hare
welluidende stem.
„Gij wilt dan in eeuwige afzondering
leven vroeg de kapitein, terwijl een
vriendelijk en innemend lachje om
zijne lippen speelde.
En de jonge vrouw antwoordde op
geestdriftvollen toon
„Ja, ik wenschte ver van de wereld
te leven. De wereld zou onze liefde
kunnen ontbloesemen. Ja, George,
leven voor u alleen, niemand kennen
dan u, niemand beminnen dan u en
den schat, welken wij reikhalzend te
gemoet zien, ziedaar het ideaal van
al mijne wenschen„Klein romanesk
hoofdje!" zeide George met nadruk,
terwijl hij met zijn vinger op haar
voorhoofd tikte.
De jonge vrouw ontstelde, en met
doodsangst in de blauwe oogen, sprak
ze: „o George, ben je nu onze liefde
reeds moedeEn ik, o ik vond ze
zoo zoet en
„Foei, Margareta! Ik, onze liefde
moede! Kent ge mijn hart dan niet?
Weet je niet, hoe diep het me grielt,
u zoo te hooren spreken!"
De oogen der jorge vrouw straalden
van vreugde.
„Vergeving, George!" smeekte ze,
terwijl ze de hand van haar echtvriend
in hare kleine bevende handjes ge
kneld hield, „nooit zal ik meer aan u
twijfelen."
En met den glimlach van tevreden
heid om de lippen begon zij van ston
de af voor haar toilet zorg te dragen.
Moest ze de wenschen van haar
echtvriend niét volgen? Hij had de
wereld lief; welaan, zij zou haar best
doen om haar af keer van de wereld
met geweld te overwinnen. En terwijl
zij met blijmoedig hart dit besluit
nam, bracht mevrouw du Tressan een
waarlijk groot offer op het altaar der
echtelijke liefde.
Nog geheel vervuld met de vrome
gevoelens van het pensionaat, had de
jonge vrouw een afschuw van de we
reld. Het was haar aan te zien, dat
zij zich in de wereld nooit of nimmer
thuis zou gevoelen, dat zij zich nim
mer zou gewennen aan haar ijdel en
spottend gesnap, waardoor men enkel
voor de nietige eer van een geestigen
kwinkslag den evenmenseh dikwijls
zoo diepe wonde toebrengt.
Op den avond van het feest sidder
de mevrouw du Tressan over al hare
ledematen, terwijl zij de laatste hand
aan haar toilet legde.
George, in zijn uniform als gegoten,
trad statig en fier Margareta's kamer
binnen.
„Bravoriep hij uit, „bravo, Mar
gareta wat is uw toilet toch uitste
kend geslaagd! Waarlijk, je zal de
koningin van het bal wezen!"
Mevrouw du Tressan bloosde van
blijdschap en geluk. En waarlijk, zij
was verrukkelijk schoon in haar
sneeuwwit gewaad, met een gioot
violetkleurig bouquet in de kleine
hand, en met een schitterenden
diamant m de welige blonde haren.
„Haasten wij ons wat," hernam
George, „het feest is reeds begonnen....
luister maar!"
En inderdaad, het plafond dreunde
op de maat; men danste daarboven,
dat het een lust was om aan te
hooren.
De kapitein wierp zijne vrouw een
cachemiren doek oyer de schouders
en beiden begaven zich naar den com
mandant.
Niemand verstond beter de kunst
om een feestje te organiseeren dan de
barones.
De hooge, breede trap, met zware
smyrna-loopers belegd, was als in een
bloemperk herschapen.
Maar wat was deze uiterlijke pracht,
vergeleken hij den weelderigen luister
der salonsSchitterende kristallen
kroonluchters, palmboomen, heide
planten, keur van camelia's, uitheem-
sche bladgewassen, klaterende fontei
nen temidden van bloemperken, dit
alles gaf aan de ruime zaal het aan
zien van een tooverkasteèl.
De toiletten waren van ongekenden
rijkdom en slepen van satijn fluweel
en brocart ruischten over het zware
en rijke tapijtwerk.
De heer en mevrouw du Tressan
werden ontvangen door mevrouw
Suarez, eene Braziliaansche, en schoon
mama van den commandant.
Met kanten, snoeren en edelgesteen
ten als behangen, een keurigen, rijke
versierden waaier in de hand, naderde
zij, vol majestueusen zwier de nieuwe
gasten. Zij reikte Margareta hare hand
en vervolgens haar fleren, donkeren
blik op een jeugdig luitenant rich
tende, zeide ze
„Mijnheer de Kemevez, zou u niet
de goedheid willen hebben, mevrouw
du Tressan, deze kleine kostbare parel,
daarginds naar dien kring van jeugdige
schoonen te geleiden
De jonkman maakte een eerbiedige
buiging, bood Margareta zijn arm, en
weldra was zij te midden van die
jeugdige, vroolijke schaar gezeten.
Wat was zij kostbaar, om een feest
luister bij te zetten, die minzame en
innemende mevrouw Suarez!
Voor elkeen had zij een druppel
honing over, een compliment, dat den
stempel van het Oosten droeg.
De jonge dames hadden de oogen
eener gazelle en de schuchterheid eener
duif.de jongeheeren, allen waren
zij helden, dichters leeuwen der
wildernis.
Wordt vervolgd).
NIEUWE
AC3ITE MA HOM AQITATF
>k