Maandag 8 Juli 1907. No. 6627 32s,c jaargang. Dagblad voor Noord- en Zuid-Holland. N. V. „Drukkerij de Spaamestad". Margareta's Zending. buitenland. GEDEMPTE OUDE GRAGHT 120. De Herstemming. feuilleton. ABONNEMENTSPRIJS Ter 3 maanden voor Haarlem oor do overige plaatsen in Nederland franco per post. J Afzonderlijke nummers DIT BLAD VERSCHIJNT DAGELIJKS, BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. 1.20 1.65 0.05 BUREAUX: GEDEMPTE OUDE GRACHT No. 120. - HAARLEM. 'vLü-MNTIÉjij! PRIJS DER ADVERTENTIÊN: Van 16 regels0.60, (contant) f 0.50 Elke regel meerv.0-10 Groote letters worden berekend naar paatsraimte. DIENSTAANBIEDINGEN 25 CENT PER ADVERTENTIE k CONTANT Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de Publicité Etrangère :- G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Paris, 31bis Faubourg Montmartre. Wij maken er met nadruk opmerkzaam op, dat onze kan toren, alsmede de redactie en administratie van de „Nieuwe Haarlemsche Courant" en van onze verdere uitgaven, thans gevestigd zijn Wij verzoeken dus dringend alles wat voor onze Redactie, Administratie en Drukkerij be stemd is, te doen bezorgen Ge dempte Oude Gracht 120. De Directeur, F- H. M. v. d. GRIENDT. Vrijdag a. s. wacht ons de stem- dus weer: althans, behalve de kie zers in district II, die zoo gelukkig waren met eén slag de vier aftre- nde leden weêr in de vroedschap rug te brengen, zullen we allen ijdag het witte cirkeltje weer eten zwart maken vóór den naam a?,,. candidaten onzer keuze. Wie zal dat zijn? a!| *s tegen een verkiezing, hoe velen vraag van Hoe duidelijk of 't ook is: daar zijn er altijd die twijfelen, of niet precies weten wat te doen, en wat ze willen. Toch is het ditmaal al heèl ge makkelijk Hedenavond vergadert de R. K. jiesvereeniging, om over de stern- hsactie te spreken, en dus willen tl allerminst een advies geven dat ooruitloopen zou op hetgeen de 1^Vereeniging heeft te hesluiten, te ar °°k zonder daarop vooruit loopen, is toch wel de natuurlijke op van zaken te constateeren en alt het gemakkelijk te voorspellen ,_at het advies onzer kiesvereeniging zij u zal. B B Mant de zaak is zoo duidelijk mogelijk, en de actie die de Katho lieken althans hebben te voeren, s door de omstandigheden en den uitslag der eerste stemming duide lijk aangewezen. In district I zal de gedragslijn zonder eenigen twijfel dezelfde moe- geWgd J' 6erSte steraming is Daar zal de kiesvereeniging weer ongetwijfeld het parool geven: „stemt Visser alléén!" In dit district moeten nog twee raadsleden worden gekozen, en on der de vier candidaten, die over bleven en nu voor de twee plaat sen bij deze herstemming in aan merking komen, heeft onze R. K. candidaat zeer goede kansen. Mits men hem alleen stemme, zco consequent mogelijk Ieder R. K. kiezer dient te be grijpen, dat elke stem, op een der drie andere candidaten, ook als ze met Visser op één biljet wordt uit gebracht, een van de drie tegen standers vooruit helpt. En daar het bij een herstemming alleen maar erop aankomt, wie het meeste stem men krijgt, is elke stem, op een der drie andere candidaten uitgebracht, dus een duw achteruit voor den R. K. candidaat. Wij herhalen het derhalve, en met nadrukin District I zal het wachtwoord moeten zijn: stemt Visser alléén En we twijfelen er niet aan, of in de vergadering der R. K. Kies vereeniging zal op dezelfde wijze worden besloten. Dat er bij deze herstemming al- weer politieke goochelarij zal worden vertoond, schijnt te moeten worden aangenomen. Reeds hoorden we verluiden, dat de socialisten een overeenkomst willen sluiten met de leden van 't overige anticlericale „bloc," om in District III alle stemmen te winnen voor Hugenholtz. Te dien einde zouden zij in District I hun candidaat Joosten laten vallen! Dat zou weer de echte manier zijn Om den „intellectuel" Hugen holtz er door te halen, den arbei der Joosten te laten vallen! En dan toch natuurlijk zich noe men: de arbeiderspartij Och, het is de eerste maal niet, dat dit kunstje wordt vertoond, en de arbeiders ermee beguicheld wor den In de socialistische strooibil jetten en verkiezingscourantjes is de arbeider altijd nummer één op papierMaar wanneer het aan komt op de werkelijkheid, dan gaan de advocaten en de dominees en de villa-bezitters en de kapitalisten van de S. D. A. P. die den toon aangeven van het liedje, met de postjes strijken We kennen dat. 't Is niet alleen hier, dat zoo iets gebeurt. Intusschen zou door zoo'n trans actie de kans van de liberale can didaten niet weinig stijgen. Of die- Vrij naar het Fransch. M. DU CAMPFRANC. Door Jos. SMITS Az. Y°or George moest het eigenlijk anders wezen do n kindsbeen af verwijderd van onvergankelijke schoonheden, welke a ®en ^en dorst naar geluk van het VreA menschenbart vermogen te be- had hij zich gewoon ge- aard t "iUe uitsPanning te zoeken in ri s?..,e vreugde en wereldsche ver- gelijkheden nat ziJ'n vur^e en bewegelijke ha ^Ur wereld mst een zekeren rtstocht lief. Zijn succes waserim- denrs volkomen; en allen sloegen kon Jeugdigen kapitein, wiens toe- öiöe voteens menschelijke bereke- v« gemaakt was, met een soort Ij afgunst gade. Wert» George's wereldsgezindheid rich] i- 8eenszin8 verwoestend op zijn zag 'Hik karakter; in het gevecht leder n ^ern aP°os in de eerste ge- met kloeken mannenmoed doodsgevaar trotseeren. Zijn eerekruis, in Italië gewonnen, leverde daar het sprekendst bewijs van. Zijn geest was wel op het dwaalspoor gebracht, maar zijn hart ook met uitstekende hoeda nigheden toegerust. Hoe teeder be- rnmde hij Margareta niet! Hoe wist dpr inn£Iechte en ongekunstelde liefde On die liJfu niet te waardeeren Up die liefde immers kon hij staat maken; een echt christelijke zitlhad ze hem gezworen. J En toen begon het eentonige leven dat hij tot dan toe met zijne weder helft geleid had, den kapitein lang- zamerhand te vervelen. Van verre be reikte hem de luidruchtige, dartele dansmuziek der feestelijk versierde salons en het verlangen maakte zich van hem meester, zijne jonge vrouw daar binnen te leiden. Zij was immers zoo schoon; hij kon haar met trots aan zijne vrienden en makkers voor stellen. „Margareta," zoo begon hij op zekeren avond, toen het souper ten einde spoedde „binnen acht da gen hoopt onze buurvrouw, de sta tige mevrouw Brumely, haar eerste winterbal te geven; wij mogen daar niet ontbreken, want onze afwezigheid zou den kloeken commandant bedroe ven „Ach, George," onderbrak Mar gareta „wij gevoelen ons thans zoo gelukkig 1" zelfde liberalen nu al in de meer gemelde verkiezingscourantjes van de S. D. A. P. uitgeveterd zijn, dat het tot op het randje afwas, of te voren de liberale candidaat al even erg was afgeschilderd als de Katholiek of de antirevolutionair, wat nood? Men weet het nu eenmaal: als 't er op aan komt, kruipt alles wat van God en gods dienst, ook in het staats- en stads bestuur, niet wéten wil, broederlijk bij elkaar I Dan zijn de kalmste li beraal en de roodste socialist dikke vrienden! Dan denkt de kiezer, die „linKs" stemt, er niet aan dat de socialisten onze geheele tegen woordige Maatschappij ten onderste boven willen keèren, dan wil ook de socialist er niet aan deuken, dat hij dienzelfden liberalen candidaat vaak voor den ergsten tegenstan der heeft uitgemaakt. We hebben dat al honderdmaal gezien; bij de jongste Provinciale Staten-verkiezingen is op verschei dene plaatsen in den lande door de socialisten en de liberalen dit spel letje uitgehaald. Of het nu bij deze verkiezing zal worden vertoond? Zooals we zeiden, we hebben hoor en verluiden van ja: om den R. K. candidaat te weren, zouden de socialisten bereid zijn hun eigen candidaat op te offeren Voor onze kiezers moet dit in ieder geval een opwekking te meer zijn, a.s. Vrijdag ter stembus te gaan, en dan alleen op den heer J. H. Visser te stemmen. Want mócht het waar zijn, dat de strijd hoofdzakelijk zal gevoerd worden tusschen drie candidaten de beide liberalen en den R. K. candidaat: dan klemt nog dubbel méér onze waarschuwing, dat elke stem, voor een der andere candi daten uitgebracht, óók die met Visser op één biljet wordt aan- geteekend, een verlies is voor onzen candidaat I Hoe men het ook keere of wende: stemt Visser alléén is en blijft het woord voor Vrijdag a.s I In Distriet III is de weg voor onze kiezers al evenzeer aangewe zen, dunkt ons. Van de vier candidaten, die door de R.-K. Kiesvereeniging bij eerste stemming zijn gesteld of gesteund, zijn er twee, de heeren de Braai en Thiel, dadelijk gekozen. Bij de herstemming dient der halve als één man gestemd op de andere twee welke wij steunden, en die het vereischte stemmenaantal niet haalden, de heeren Gravestein en Leupen. We verwachten, dat het advies der R. K. kiesvereeniging óók aldus zal luiden, en wij hopen, dat alle Christelijke kiezers zich dan zullen inspannen, om in District III tegen over het veldwinnend socialisme, dat met de ultra's der linker zijde verbonden het oude libe ralisme eruit dringt, aan de can didaten der R. K. kiesvereeniging de zege te verschaffen I Algemeen Overzicht. Merkwaardig toch is het verval van Frankrijk op elk gebied, sedert het begonnen is aan de kerkver- volging. Dat een land, welk regeering vóór alles een zeer eenzijdige ver volging van een deel des volks tot politiek doel heeft, zonder eenigen twijfel in algemeen opzicht te lijden heeft, baart geen verwondering. Maar dat het verval van Frankrijk zóó erg is, als in de laatste jaren op alle punten voor den dag komt slaat zelfs geroutineerde economen en volkenkenners met verbazing. Zou het weer de bevestiging zijn van dat oude woord que celui qui mange du Pape, en meurtde oude straf voor alle kerkvervolgers 't Is geen - voorbarigheid, noch stoute verwringing der historie, als men er dat in ziet! Zelfs van liberalen kant wordt liet erkend, dat het verval van Frankrijk ten minste voor een deel al te wijten is aan de eenzijdige Kerkvervolgerspolitiek, waardoor alle andere nuttige en noodige maatregelen ten behoeve van het land opgeschost zijn sinds eenige jaren, om maar tijd te vinden voor de dwang-maatregelen, die tegen den godsdienst zijn gericht! Doch niet alleen in het uitblijven van wetten ligt voor Frankrijk het nadeel. Wat er nog gedaan is, bui ten de anti-cleiicale politiek, lijkt wel eveneens alles schandelijk te zijn voor het prestige in de toe komst van dit mooie land. Daar is eerst en vooral het leger. Sinds onheuglijke tijden was liet Fransche leger het voorbeeld van bravoure en edelmoedigheid. Men mocht dan in de laatste jaren, na den Franscli-Duitschen oorlog; met reden gaan twijfelen aan de bekwaamheid van de aanvoerders, aan de deugdelijkheid van de op leiding der hoogere krijgsschool, aan den historischen moed en dapperheid: aan de toewijding en het patriotisme van den Franschen soldaat twijfelde tot nog toe niemand ter wereld. Totnogtoe, dat wil zeggen tot voor eenigen tijd. Want in den laatsten tijd is opeens, en op bedenkelijke manier, gebleken, dat het Fransche leger onbetrouw baar is geworden 1 De gebeurtenissen in het Zuiden, waar heele regimenten openlijk in opstand kwamen, en waar deinsu- bordina ie nu nog aan de orde van den dag is, hebben op zeer beden kelijke manier alle vertrouwen in het leger geschokt. De politiek van Clemenceau en zijn voorgangérs, die het leger „zuiver "en" van alle officieren die niet anticlericaal of godsdienstloos waren, het ellendige stelsel der verklikkerij, door de vrijmetselarij tegen het officierencorps toegepast, hebben de aanvoerders verzwakt. En het miiitairisme doet onder de lagere militairen het werk der desorganisatie. Zoo is langzamerhand Frankrijk's trots, het leger, ten onder gegaan. En dat is nu al zoover gekomen, dat Frankiijks internationale positie er schade door gaat lijden Totdusverre nam Frankrijk dan toch in de rij der mogendheden een eervolle plaats in. Als bondge noot van Rusland heeft het een positie van belang in de Europeesche politiek. Door 't verval van zijn prestige loopen het evenwel gevaar, deze po sitie te verliezen. Althans, in Rusland gaan er al stemmen op. die ronduit zeggen, dat Frankrijk op 't oogenblik als bondgenoot niets meer beteekent. In het aanzienlijke en invloedrijke blad „Novoie Wremja", dat vaak betrekkingen met de regeering on derhoudt als 't op buiter la ïdsche zaken aankomt, stond deze week een zeer belangrijk artikel, waarin bovenstaande onomwonden gezegd werd. De schrijver vroeg zich daarin af, wat Rusland naar recht en bil lijkheid van zijn bondgenoot kon eischen. Op de eerste plaats kracht; men mocht dit eischen antwoordt hij zonder te onderzoeken wat het gouvernement voor zijn strijd macht had [gedaan, want Rusland behoeft zich niet bezig te houden met de handelingen der mannen, die in Frankrijk het politieke roer in handen houden. Rusland mocht tevens verwach ten, dat Frankrijk dezelfde kiesch- heid in acht nam en openlijk geen sympathie toonde met de oppositie partijen, de revolutionnairen er on der begrepen! En voortgaande schrijft hijHeeft Rusland zijn bondgenoot sterk ge noeg gevonden Neen, want de militaire organisatie van Frankrijk is allesbehalve geruststellend. Gene raal André en Pelletan hebben het leger en de marine gedesorganiseerd Generaal Picquarl gaat erineê door. Na het naar huis zenden van de lichting 19031904, zal de sterkte van het leger het voor Frankrijk toch zeker belachelijke cijfer van 142.000 soldaten hebben bereikt. En het anti-militairisme zal de rest doen I Ten slotte komt de schrijver tot de volgende conclusie: Zoo is de staat van zaken op het oogenblik in Frankrijk, en de kwes tie dringt zich op den voorgrond of onder deze omstandigheden de Fransch-Russische alliantie ons wel voordeelen biedtAan den anderen kant doet zich de vraag voor, of zij liaar tijd niet gehad heeft en wij, ten einde onze belangen te behartigen, ons niet met een andere politieke combinatie moeten bezig houden Dat moet Frankrijk dus op het oogenblik al slikken van de vroeger zoo bewierookte en gevleide bond- genooten We spraken zooeven over het Zuiden van Frankrijk, waar de crisis der wijnbouwers nog altijd voortduurt. Als alle bewegingen, die te lang duren en geen oplossing brengen, schijnt ook deze beweging lang zamerhand z'n eigen dood te zullen stervener zal veel ellende geleden worden, veel ontbering en gebrek zal de streken van den wijnbouw teisteren, de bevolking zal ontzet tend achteruit gaan in financi- ëelen en economisehen zin, maar de gevreesde revolutie schijnt ach- teiwege te lijven. Gelukkig De regeering heeft behalve de militaire maatregelen ongeveer niets gedaan: Clemenceau heeft de poli tiek van dralen toegepast, en naar blijkt met een voorloopig goed ge volg. Daarenboven heeft ze nog het wetje op de wijnknoeierijen inge diend, maar dat is zóóver waterd in de Kamer, dat men hard twijfelt of het wel iets zal helpen. Zaterdagavond laat is het wetje ten slotte ia zijn geheel aangeno men, maar niet dan nadat de Fransche député's, die bij alle maat regelen die ze stemmen, denken om hun zak en om hun kamer zetel, een paar harde artikel tjes, die voor de herbergiers voor namelijk lastig zouden wezen, er uit hebben geschrapt. En er trilde iets spijtigs in hare welluidende stem. „Gij wilt dan in eeuwige afzondering leven vroeg de kapitein, terwijl een vriendelijk en innemend lachje om zijne lippen speelde. En de jonge vrouw antwoordde op geestdriftvollen toon „Ja, ik wenschte ver van de wereld te leven. De wereld zou onze liefde kunnen ontbloesemen. Ja, George, leven voor u alleen, niemand kennen dan u, niemand beminnen dan u en den schat, welken wij reikhalzend te gemoet zien, ziedaar het ideaal van al mijne wenschen„Klein romanesk hoofdje!" zeide George met nadruk, terwijl hij met zijn vinger op haar voorhoofd tikte. De jonge vrouw ontstelde, en met doodsangst in de blauwe oogen, sprak ze: „o George, ben je nu onze liefde reeds moedeEn ik, o ik vond ze zoo zoet en „Foei, Margareta! Ik, onze liefde moede! Kent ge mijn hart dan niet? Weet je niet, hoe diep het me grielt, u zoo te hooren spreken!" De oogen der jorge vrouw straalden van vreugde. „Vergeving, George!" smeekte ze, terwijl ze de hand van haar echtvriend in hare kleine bevende handjes ge kneld hield, „nooit zal ik meer aan u twijfelen." En met den glimlach van tevreden heid om de lippen begon zij van ston de af voor haar toilet zorg te dragen. Moest ze de wenschen van haar echtvriend niét volgen? Hij had de wereld lief; welaan, zij zou haar best doen om haar af keer van de wereld met geweld te overwinnen. En terwijl zij met blijmoedig hart dit besluit nam, bracht mevrouw du Tressan een waarlijk groot offer op het altaar der echtelijke liefde. Nog geheel vervuld met de vrome gevoelens van het pensionaat, had de jonge vrouw een afschuw van de we reld. Het was haar aan te zien, dat zij zich in de wereld nooit of nimmer thuis zou gevoelen, dat zij zich nim mer zou gewennen aan haar ijdel en spottend gesnap, waardoor men enkel voor de nietige eer van een geestigen kwinkslag den evenmenseh dikwijls zoo diepe wonde toebrengt. Op den avond van het feest sidder de mevrouw du Tressan over al hare ledematen, terwijl zij de laatste hand aan haar toilet legde. George, in zijn uniform als gegoten, trad statig en fier Margareta's kamer binnen. „Bravoriep hij uit, „bravo, Mar gareta wat is uw toilet toch uitste kend geslaagd! Waarlijk, je zal de koningin van het bal wezen!" Mevrouw du Tressan bloosde van blijdschap en geluk. En waarlijk, zij was verrukkelijk schoon in haar sneeuwwit gewaad, met een gioot violetkleurig bouquet in de kleine hand, en met een schitterenden diamant m de welige blonde haren. „Haasten wij ons wat," hernam George, „het feest is reeds begonnen.... luister maar!" En inderdaad, het plafond dreunde op de maat; men danste daarboven, dat het een lust was om aan te hooren. De kapitein wierp zijne vrouw een cachemiren doek oyer de schouders en beiden begaven zich naar den com mandant. Niemand verstond beter de kunst om een feestje te organiseeren dan de barones. De hooge, breede trap, met zware smyrna-loopers belegd, was als in een bloemperk herschapen. Maar wat was deze uiterlijke pracht, vergeleken hij den weelderigen luister der salonsSchitterende kristallen kroonluchters, palmboomen, heide planten, keur van camelia's, uitheem- sche bladgewassen, klaterende fontei nen temidden van bloemperken, dit alles gaf aan de ruime zaal het aan zien van een tooverkasteèl. De toiletten waren van ongekenden rijkdom en slepen van satijn fluweel en brocart ruischten over het zware en rijke tapijtwerk. De heer en mevrouw du Tressan werden ontvangen door mevrouw Suarez, eene Braziliaansche, en schoon mama van den commandant. Met kanten, snoeren en edelgesteen ten als behangen, een keurigen, rijke versierden waaier in de hand, naderde zij, vol majestueusen zwier de nieuwe gasten. Zij reikte Margareta hare hand en vervolgens haar fleren, donkeren blik op een jeugdig luitenant rich tende, zeide ze „Mijnheer de Kemevez, zou u niet de goedheid willen hebben, mevrouw du Tressan, deze kleine kostbare parel, daarginds naar dien kring van jeugdige schoonen te geleiden De jonkman maakte een eerbiedige buiging, bood Margareta zijn arm, en weldra was zij te midden van die jeugdige, vroolijke schaar gezeten. Wat was zij kostbaar, om een feest luister bij te zetten, die minzame en innemende mevrouw Suarez! Voor elkeen had zij een druppel honing over, een compliment, dat den stempel van het Oosten droeg. De jonge dames hadden de oogen eener gazelle en de schuchterheid eener duif.de jongeheeren, allen waren zij helden, dichters leeuwen der wildernis. Wordt vervolgd). NIEUWE AC3ITE MA HOM AQITATF >k

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1907 | | pagina 1