DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
i
De Bom.
Gedf Oude Gracht 120, Haarlem
BUITENLAND.
BINNENLAND.
WOENSDAG 31 JULI 1907.
No. 6647, 32"t0 Jaargan
Bureaux van Redactie en Administratie:
Telefoonnummer 1426.
Algemeen Overzicht.
Die Amerikanen durven!
Gisteren hebben we verteld van
den vakvereenigingsleider Haywood
die (hoogstwaarlijk juist door de
pressie van de vakvereenigingen
en door de macht waarvan deze
misbruik maken) is vrijgesproken
van de beschuldiging, medeplichtig
te zijn aan tal van moorden.
Welnu, de socialisten, die Hay
wood nu als een martelaar vierden
hebben besloten hem nu ook
candidaat te stellen voor het presi
dentschap der Republiek, tegenover
Roosevelt!
't Idéé is toch zoo Amerikaansch,
als je maar bedenken kunt!
Een op 't kantje af-vrijgesproken
moordenaar, of althans iemand, op
wien zeer ernstige suspicies dien-
opzichtens rusten, te bevorderen tot
het Staatshoofd van een wereldrijk!
Je moet maar durven!
Natuurlijk hebben de socialisten
geen kans, eenig candidaat tot pre
sident gekozen te krijgen, en in
geen geval dezen ex-beschuldigde.
Maar teekenend voor hun ma
nieren is dat toch.
En tevens bewijst het, hoe ook
déér eigenlijk heel de socialistische
aotie niet gericht is op verbetering
van toestanden, als wel op persoon
lijke kwesties en faveurtjes en per
soonlijk gedoe!
Overigens kan men er zeker van
zijn, dat het curieuse jury-vonnis
tegen Haywood door de socialisten
ook elders dan in Amerika danig
zal worden geëxploiteerd!
Onder ons Binnenland hebben
we vandaag een berichtje dat heel
leuk spreekt van het „eerste wer
kelijke resultaat" dat de Vredes
conferentie in den Haag nu
staat te bereiken.
't Eerste! Veel moed geeft dat
niet!
Ook in het buitenland is men
over de resultaten dezer conferentie
dan ook allesbehalve tevreden
Vooral de Engelsche regeering,
die nogal van plan was grootsche
dingen als de beperking van legert
uitrustingen enz. erop te brengen,
kan haar spijt niet verhelen.
In Engelsche bladen lezen we al
dat het Engelsche departement van
buitenlandsche zaken er niet tevre
den over is, dat de Haagsche con
ferentie met het oog op vele nog
niet opgeloste kwesties, niet het
voorstel betreffende de vermindering
der oorlogstoerustingen in behande
ling wil nemen.
Engeland zal en dat is nu
natuurlijk de booze bedreiging!
een zuiver lijdelijke houding aan
nemen als het bij de afgevaardigden
niet meer sympathie ontmoet.
De admiraliteit zal dan doorgaan
met den tot dusver met opzet ver
traagden bouw der groote schepen....
't Laatste doet de deur toe
Ja, daar zal het dan ten slotte
wel toe komen moeten.
Behalve een beetje Roode Kruis-
verbeteringen schijnen ook de ande
re „groote dingen" door de confe
rentie maar heel kalmpjes op zij
te worden gelegd.
Althans: gisteren vroeg het par-j
lementslid Dilke in 't Lagerhuis
aan minister Grey of er eenig voor
uitzicht bestaat, dat de conferentie:
in den Haag het eens zal worden
over een nieuw verbod betreffende
het bezigen van ontp'ofbare stoffen
uit luchtschepen, en zulks ter ver
vanging van het tijdelijke verbod:
ter zake, dat thans komt te ver
vallen.
Grey antwoordde hierop, dat hij;
hoopte dat dit onderwerp door de
conferentie zal worden behandeld.
Wij zullen zeide de ministen
er ons over verheugen als wij
kunnen bijdragen tot het sluiten
van een overeenkomst die daarop
neerkomt
Men ziet hetzoo vaag mogelijk
Over het pas ontdekte komplot
tegen den Czaar en andere hoog-
geplaatsen in Rusland vinden we
nog een en ander in de bladen.
Het totdusver ingestelde onder
zoek heeft aan 't licht gebracht,
dat een groep revolutionnaire so
cialisten een gansche reeks van
politieke moorden besloten had.
Ter dood veroordeeld waren o.a.
de militaire procureur Pallof, com
mandant von der Launitz, minister
Doernowo en de grootvorsten Wla-
dimir, Alexandowitsj en Nikolaas
Nikolajewitsj. De reeks vaii moor
den zou met dien op den Czaar
bekroond worden.
Reeds na de vermoording vat)
Pflaof echter kwam de politie den
daders op 't spoor. Er werden
groote bommenwerkplaatsen ont
dekt, alsmede een gewichtige brief
wisseling, die veel bijzonderheden
omtrent het komplot aan liet licltl
bracht.
De samenzweerders deden all<
moeite, om zich goed op de hoogt»
te|! stellen van hetgeen ten Ilove
gebeurde en omtrent alle personen
uit de omgeving van het Hof.
De zoon van een postbeambte ver
spreidde onder de soldaten van de
wacht brochures en vroeg hen uit
over allerlei zaken van het Hof, ter
wijl in Tsarskoje Selo en Peterhof een
groep goedgekleede heereu en da
mes op opvallende wijze aanraking
zocht met de paleiswacht zoowel
als met de hofbeambten.
Vooral op Tsarskoje Selo werd
nauwlettend gespionneerd en de
tijden, waarop de ministers het
paleis binnenkwamen en verlieten,
werden nauwkeurig uitgevorscht.
Aan de soldaten van de paleiswacht
werden groote sommen geboden
voor inlichtingen omtrent het juiste
tijdstip, waarop de minister-presi
dent zich naar het paleis begaf.
Anderen waren intusschen doende
met het park te inspecteeren, waar
de keizerlijke familie wandelingen
placht te maken.
Ook werd er moeite gedaan om
den zoon van den postbeambte
een betrekking aan het Hof te be
zorgen.
De politie hield een tijdlang de
samenzweerders scherp in het oog
om allen te ontdekken.
Bij een huiszoeking vond men een
verzameling wapens, dynamiet en
een gedetaillee; d plan van Peter
hof, Gatsjina en Tsarskoje Selo,
met uitgebreide opgave van de
paden, waar de Czaar zijn wande
lingen placht te doen.
Er zijn in 't geheel drie en twin
tig personen in hechtenis geno
men,
De veelbesproken samenkomst
tusschen Czaar Nicolaas en keizer
Wilhelm krijgt een staatsbeteekenis
door de aanwezigheid van de weder-
zijdsche ministers van buitenland
sche zaken.
Vermoedelijk vindt de ontmoeting
plaats Zondag en Maandag a.s. bij
Hela, nabij Danzig, aan boord van
de „Hohenzollern" waarbij de Czaar
des keizers gast zal wezen.
Bijzonderheden worden te St.
Petersburg niet losgelaten, voordat
de Czaar de Russische wateren
veilig ep wel heeft verlaten
De keizer komt reeds Donderdag
a.s. te Swinesmunde terug van zijn
reis naar 't Noorden en onmiddellijk
zal bij den rijkskanselier ontvangen,
die een tij»! lang te Berlijn heelt
vertoefd en eerst na de keizerssamen
komst zijn vacantie te >orderncy
kunnen hervatten.
De Japanners zitten, in Seo» 1
niet stil
Reeds zijn alle versterkingen van
de twaalfde brigade aangekomen en
nu is de bezetting ,van de hoofdstad
van Korea naar het nieuwste plan,
een voldongen feit
De Koreaansche troepen zijn te
Seoel aan 't muiten gegaande
politie werd aangevallen, zeven
Japansche huizen werden vernield,
zes Japanners werden gewond en
vele anderen verjaagd, maar dat
is nu uit en markies Ito voert een
streng bewindffiij belastte den
opperceremoniemeester en den groot
zegelbewaarder met een volledige
hervorming van het hofwezen bin
nen drie maanden, op straffe van
traktementsinhouding, wanneer de
zaak niet tijdig in orde komt
Dat is je ware I
Het heet, dat de afgetreden keizer
nog Dinsdag 1.1. een poging aan
wendde om een afgezant in 'tge
heim naar Duitschland te doen
vertrekken 1
Maar dat lukt hem ook niet meer.
De ex-Keizer zal, zegt men, te
Sjanghai gaan wonen.
Nieuwtjes in drie reg is.
Koning Eduard gaat 13 Aug. op
reis14 ontmoeting met Keizer Wil
helm, 15 idem met keizer Frans Josef.
De kroonprins van Portugal is op
zijn Afrikaansche koloniale reis nu te
Lourenzo-Marquez aangekomen.
Raisoeli, de Marokkaansche roo-
ver, schijnt, nu hij zijn zin niet krijgt,
Mac Lean met den dood te dreigen.
Nader wordt gemeld, dat de jury-
deden in 't proces-Haywood 21 uur
achtereen hebben beraadslaagd
Lord Cromer krijgt zijn 50.000
pond. Het Engelsche Lagerhuis heeft 't
gisteren na lang praten toegestaan.
Uit deptaatscourant.
H. M. de Koningin heeft den hr.
Andrew Carnegie henoemd tot groot
officier in de Oranje-Nassau-Orde.
Bevorderd is met ingang van 1
October tot bureelambtenaar van
den Rijkswaterstaat 2e klasse C. H.
B. Tollenaar, te Haarlem, thans
burcelambtenaar van den Rijks
waterstaat 3e klasse.
Stbl. no. 224 bevat een Kon.
Besl. van 16 dezer, waarbij aan de
Vereeniging der Zusters van Liefde,
gezeteld te Venray, vergunning
wor»lt verleend op een terrein in
de gemeente ^enrayj.'eeffi'gesPcht
voor krankzinnigen (op* te richten.
Het Vredespaleis.
Op het terrein van „Zorgvliet"
achter het voormalig Paleis Buiten
rust, had gisterenmiddag de plech
tigheid plaats van de eerste-steen-
legging voor het Vredespaleis. De
talrijke genoodigden, dames en
heeren, begaven zich door het ge
bouw van „Buitenlust" naar het
terrein. Daar was volgens de ont
werpen van onzen stadgenoot, den
heer Van der Steur, een reusachtig
amphitheater gebouwd, waartegen
over, op een verhevenheid, zich
een nisvormige muziektent bevond,
waarvóór een estrade met enkele
treden. Amphitheater en muziek
tent waren versierd.
De muziektent was inwendig in
blauwe kleur gehouden. Het geheel
bood een zeer feestelijken, harmo-
nieuzen aanblik.
In de open ruimte tusschen am
phitheater en muziektent zweefde
40 centimeter boven zijn voetstuk
aan een katrol, bevestigd aan een
heistelling, het zware granietblok,
bestemd om den sluitsteen te vor
men van het Vredespaleis.
Plet opschrift, in vergulde letters
op den grijzen steen aangebracht,
luidde als volgt:
pact
De beteekenis dezer Latijnsche
woorden is: „Aan den Vrede door
het Recht te bevestigen, heeft de
mildheid van Andrew Carnegie
dezen tempel gewijd.
De ruim 1150 genoodigden von
den hunne plaatsen in het ruime
amphitheater.
De bovenste rij in het amphithe
ater was gereserveerd voor de exe
cutanten bij de plechtigheid. Drie
der middenvakken werden inge
nomen door de leden der Vredes
conferentie met hunne dames; de
voorste rijen door de eerste gede
legeerden. Een ander middenvak,
tegenover de muziektent, was be
stemd voor leden der Hofhouding,
waarachter de pers haar zitplaatsen
had. Daarnaast kwamen de plaat
sen voor Regeering en Kamerleden,
terwijl het uiterste vak links werd
bezet door het corps diplomatique
het uiterste vak rechts door het
Gemeentebestuur, alsmede door de
verdere genoodigden van het be
stuur der Carnegiestichting.
In de muziektent had een ge
mengd koor plaats genomen van
ongeveer 200 personen, begelei
door het Philharmonisch Orkes
onder leiding van den heer Hem
Viotta, directeur van het Koninl
lijk Conservatorium voor Muziek.
Het statige „Alleluja", van Hai
del, het liefelijke „Benedictus qi
venit in nomine Domini", va
Beethoven, maakten een machtige
indruk.
Toen de laatste tonen van h<
„Benedictus" waren weggestorzer
betrad de voorzitter van den Raa
van Beheer der Carnegiestichting
Jhr. Mr. A. P. C. van Karnebeek
de estrade, tot het uitspreken eenei
rede in de Fransche taal, waaraai
het volgende ontleend is:
Indien ooit een wijdsche uit
drukking geoorloofd is, dan schijn
het, dat deze plechtigheid in d»
epen lucht, waaraan gij wel wil
deelnemen, een wereldgebeurtenis
mag genoemd worden.
De groothartige mensch, wiens
naam op dezen eersten steen ge
beiteld is van het gebouw, dat aar
zijn mildheid is te danken, kar
met recht trotsch zijn op den in
drukwekkenden stoet van getuiger
die zijn bijeengekomen tot het bij
wonen van de inleidende handeling
voor de verwerkelijking van de edele
gedachte die hem bezield heeft.
Tot ons groot leedwezen kan hij
hier niet zelf tegenwoordig zqn
maar hij heeft ons doen weten,
dat hij op dezen dag met ons zou
wezen met hart en ziel. Wij be
groeten hem, wij danken hem door
de gedachte die in dezen oogenblik
uitgaat naar Andrew Carnegie in
zijn Schotsch „home".
Men heeft aan dit gebouw den
naam gegeven van Vredespaleis,
omdat het onder zijn dak zal her
bergen den voornaamsten arbeid
van de Eerste Vredesconferentie,
dat is te zeggen: Het Permanente
Hof van Arbitrage.
Spr. ging nu in het kort de ge
schiedenis der stichting na.
Ten slotte zeide de heer Van
Karnebeek
Het zal het Paleis van Interna
tionale Justitie zijn, gegrondvest op
de behoefte van elke beschaafde
gemeenschap om de regeering van
hel recht in de plaats van het ge
weld te stellen.
In dit paleis, dat voor alle Staten
gelijkelijk openstaat, zal geen sprake
zijn van sterkere of zwakkere. Geen
ander wapen dan het Zwaard der
Gerechtigheid zal in de weegschaal
gelegd worden.
Het paleis is dus gewijd aan het
kweeken van vrede door recht en
FEUILLETON.
Hij had den drager van den helm na-
Neem hem weg! riep mevrouw Du
BIK HMffiïMStlE CflBMKI
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Haarlemfl.20
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,65
Afzonderlijke nummers0.05
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf0.60 (contant) f0.60
Elke regel meer0.10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie 4 contant.
JUSTITIA I'IRMANDAK
II ANC AEDEM
ANDREAE CARNEGII
MUNXFICENTIA
DEDICAVIT
Ik zal den lezer niet naar de wallen
bringen, maar alleen naai- het huis van
mijn ouden vriend Dutailly, een rijk fa
brikant van chemicaliën, de echtgenoot
eener uitmuntende vrouw, de vader eener
bekoorlijke dochter, een bekwaam fabri
kant, een goed vaderlander, kortom de
beste man van de wereld.
Verrast door de insluiting van Parijs,
toen hij zijn koffers gepakt had om de
stad te verlaten, werd hij getroost door
de overtuiging, dat de stad het geen week
zou uithouden. Mevrouw Dutailly had
zoo'n grooten voorraad levensmiddelen
opgedaan, dat de Dutailly's niet van lion-
fer zouden zijn omgekomen, al had het
eleg drie weken langer geduurd. Ze had
bovendien in haar tuin een koe, kippen,
zelfs een varkeD, dat drie maanden latei-
zijn gewicht in goud waard was.
In de maand October zegenden wij
haar. Ik vooral, daar er Donderdags en
Zondags een plaats voor mij werd vrij
gehouden aan hun tafel, waardoor ik
werd schadeloos gesteld voor de ontbe
ringen van de rest van de week.
Ik was niet de eenige, die in hun gast
vrije woning werd ontvangen. Nog iemand
kwam er geregeld: de jonge Anatole Bri-
chart, die hoopte eens de schoonzoon van
Dutailly te worden. Deze bedaarde, ern
stige en bescheiden jonge man had de
dochter van zijn patroon zeer lief, en
Gertrude was niet ongevoelig voor zijn
genegenheid.
Zonder dat er een woord gesproken
was, werd door de Dutailly's het huwelijk
der jongelieden goedgekeurd, maar de
oorlog deed het uitstellen. Brichant deed
zijn plicht in het leger nauwgezet, zooals
hij alles deed, maar zonder geestdrifthij
verafschuwde dit beleg, dat zijn geluk in
den weg stond en maakte aanmerkingen
op ée verdediging, wat DvMkilly die een
aanhanger was van generaal Trochu, ont
stemde.
Daar kwam nog iets bij. De „Temps'
gaf toen een reeks artikelen uit, waarii.
de militaire operaties door een schrijve:
uit de provincie naar eigen vinding wer
den voorgesteld. Dutailly nam dit ernstig
op. Hij plaatste zijn vlaggetjes op de kaart,
op de punten die door den correspondent
van do „Temps" waren aangewezen, volg
de de niarschen en tegeninarschen en
voorspelde na korten tijd besliste over
winningen voor de Franschen. Brichanii
die er niet aan geloofde, waagde liiei,
tegen te spreken. Dutailly werd opgewon
den en boos. Ik kwam tusschenbeide om
een eind aan het gesprek te maken, maai
de gastheer was niet getroost, want Bri
chant benam hem de overwinning.
De tegenwoordigheid van een nieuwen
gast maakte de zaak nog ingewikkelder
Ik was heel verbaasd, toen ik op een
avond mijn plaats naast mevrouw Dutailly
ingenomen zag door een vreemdeling. Hij.
droeg kapiteins-epauletten op zijn won
derlijk costuum.
Monsieur Robillard, stelde meneer
Dutailly hem mij voor.
Voor ik de soep op had, had ik mijn
oordeel over den heer Robillard reeds ge
vormd. Ik vroeg mij af, hoe die man hier
aan huis kwam.
Mevrouw Dutailly vertelde mij, dat ze
op den Boulevard Poissonière was geval
len. Robillard had haar opgeholpen en
half bewusteloos naar een apotheek ge
dragen. Uit dankbaarheid liad ze hem ten
eten gevraagd. Hij was geen dwaas. Hij
werkte in een groote kolenzaak, waarvoor
hij veel moest reizen en hield ons bezig
met zijn reisverhalen.
Mevrouw Dutailly luisterde er met ge
noegen naar, Dutailly evenzeer, maar
Getrude geloofde er niet veel van. Anatole
voelde zich heelemaal niet op zijn gemak
in tegenwoordigheid van dezen held.
Ik ging na de koffie weg, daar ik het
gebluf niet langer kon aanhooren en ik
hoopte den man nooit weer te zien. Die
hoop werd echter niet vervuld. Den vol
genden dag vond ik hem er weer; hij
kwam er geregeld.
De Dutailly's waren geheel onder zijn
bekoring. Anatole viel r geh -el bij in
het niet, vooral toen hij na een gevechi
met een wond in den arm terugkwam
Hij vertelde over den strijdden doo<
van Baroche, die naast hem viel; de over
gave en den terugtocht; het droevig eind»
van een dappere verdediging, maar hij
was er zoo verslagen door, dat de kapitein
hem als een lafaard beschouwde.
Met edele verontwaardiging vertelde hij
dat, als hij er met zijn troepen geweest
was, het gevecht anders zou zijn geloopen.
en Hij gaf een beschrijving van wat hij
zou hebben gedaan, die de Dutailly's met
bewondering vervulde, terwijl niemand
dan Gertrude oog had voor Anatole.
Den volgenden dag had deze koorts, en
eenige weken moest hij het bed houden.
De kapitein maakte van die gelegenheid
gebruik om Gertrude het hof te maken
en haar ouders werkten hem niet tegen.
Op den dag, waarop Anatole hersteld,
maar magerder dan ooit aan tafel terug
kwam, waren Gertrude's oogen rood, en
ze had dien dag ruzie gehad met haar
moeder, die meer dan ooit met Robillard
was ingenomen. Ik vond het tijd om de
arme kinderen te helpen. Het was de
laatste Zondag van het jaar, en dus spra
ken we er over, hoe we nieuwjaar zouden
vieren.
Ik zal natuurlijk een surprise maken
van mijn geschenk aan (mevrouw Dutail
ly, riep de kapitein.
Dit bracht mij op een gedachte.
Dutailly verwelkomde ons hartelijk op
nieuwjaarsdag. Anatole bracht een konijn
mede, dat hij in een net gevangen had,
een tam konijn, dat tot zijn wilden staat
teruggekeerd was.
De kapitein bracht voor mevrouw Du
tailly een grooten zak marrons glacés mee
in een Duitschen helm.
Lieve mevrouw, zei hij glimlachend,
ik zou u gaarne het hoofd van den eige
naar van den helm hebben aangeboden.
Watriep mevrouw Dutailly vol
bewondering, heeft u hem gedood
Om u deze doos bonbons aan te
bieden. Ik mag wel zeggen, dat niet ieder
tot zoo iets in staat zou zijn. Ik zal u
vertellen, hoe het gebeurd is.
gegm-n, verrast en verschrikt en in een
gevecht van man tegen man had hij hem
verworgd om de aandacht van den vijand
niet te trekken door het afschieten van
een revolver.
Jk kan niet zoo'n blijk van dapper
heid geven als de kapitein, zei ik, maar
ik heb toch ook een verrassing, die er
echter nog niet is. We zullen maar wach
ten tot na het eten.
We zetten ons aan tafel en het maal
was heel vroolijk. We dronken koffie en
hadden juist onze sigaren aangestoken,
toen een artillerist mijn geschenk kwam
brengen.
We gingen naar de kamer, waar het
voorwerp in een papier gepakt op tafel
lag.
Wat zou dat zijn vroeg mevrouw
Dutailly.
Maak bet niet open, mevrouw, het
is een bom.
Een bom
Dutailly heeft dikwijls zyn wensch
te kennen gegeven om een echte bom
te hebben, en mijn vriend Roland, aan
voerder van een batterij zond er mij een,
die bij het vallen niet was ontploft.
Onder het spreken maakte ik het papier
los. De bom kwam te voorschijn, akelig
dreigend.
Is die nog niet ontploft vroeg me
vrouw Dutailly angstig.
Wees maar niet bang, we spraken
af, dat Roland mij een leege bom zou
zenden. Hier is mijn brief.
Ik maakte een brief open, die aan de
bom was vastgehecht, maar bij den eersten
regel drukte mijn gezicht verbazing,
daarna angst uit, want iedereen nep:
Wat is er?
Luister, zei ik.
„Beste vriend,
Ik zend je de g»ivraagde bom. Maar
het was niet mogelijk iemand te vinden,
die haar kon ontladen. Laat hem naar
de wapenfabriek bij de opera brengen,
daar zal men het voor je doen. Wees
vooral voorzichtig. De kleinste schok kan
den bom doen ontploffen
Kreten van schrik deden mij zwijgen.
tailly. Het is vreeselijk, die bom in myn
kamer.
Ik stak mijn hand uit.
Raak hem niet aan.
Houd u bedaard, de artillerist, die
hem gebracht heeft, zal hem verder
brengen.
Die is al weg, sprak de bediende, die
bevend aan de deur stond.
Nieuwe uitroepen.
Dan zal ik
Ik verbied het je! riep Dutailly. Je
bent niet sterk genoeg om hem dat heele
eind te dragen. Je zult hem op de trap
laten vallen.
Mevrouw Dutailly klemde zich aan mij
vast.
Doe het niet, het is te gevaarlijk
Dit moet een soldaat, een krachtig
soldaat doen, zei Dutailly, gelukkig dat
de kapitein hier is.
Ik? zei de kapitein?
Ja, u is zoo sterk als een Turk, u
kan zoo iets doen. U speelt met kogels
en bommen als een schooljongen met
knikkers en voetballen.
Vergeef mij zei de kapitein
doodsbleek, kunt u niet wachten tot
morgen, om hem te laten wegnemen?
Wat! riep mevrouw Dutailly, tot
morgen Ik zou vannacht geen oog kun
nen toedoen
Anatole zei daarop kalm
Ik zal de bom wel wegdragen.
Dutailly hield hem tegen.
't Is te gek, jongen, je bent net
hersteld van je wond. Wou je 't huis
doen springen?
.Dit is heusch geen werk voor een
zwak man, zei ik.
De kapitein kan het doen, zei Du
tailly, in hem heb ik vertrouwen. Haast
u, kapitein, neem het monster en bevrijd
ons van die nachtmerrie.
De kapitein voelde, dat hij er in zat,
maar hij liet zich niet zoo gauw uit het
veld slaan.
Zeker, zei hij glimlachend, dat is
mijn recht. Maar ik vind het gevaarlijk
om er mee te loopen. Het is glad en een
enkele verkeerde stap kon tien mensch en
dooden. Ik zal dus een rijtuig moeten
nemen.
Een rijtuig, zei Dutailly, nu! Ze
worden haast alle gebruikt voor de am
bulances.
Ik weet, dat generaalJSmith in Hotel
Brabant eet en zyn rijtuig daar staat te
wachten, zei de kapitein. Ik zal hem vra
gen, of ik het even gebruiken mag. Bin
nen tien minuten of een kwartier ben ik
terug.
Haast u, als 't u blieft, zei mevrouw
Dutailly, of ik zal het niet overleven.
Ik zal hollen, mevrouw.
De kapitein trok zijn jas aan en ver
dween. Aan de manier, waarop h(j de trap
alliep, kon men zien, dat hij gehaast was.
Ik ging naar de kamer terug, waar allen
in angst zaten.
Ik zou hem zoo gemakkelijk hebben
kunnen wegbrengen, zei Anatole.
Stil, antwoordde Dutailly, verbaasd
over den moed van den jongen man.
Het is beter, dat de kapitein het doet.
Als hij maar niet te lang wegblijft,
zuchtte mevrouw.
Hij zal er den tijd voor nomen, zei
rekenen, Hij
ik vroolijk, daar kunt u
zal nooit terugkomen.
Zal hij nooit terugkomen
Zeker niet. De weg naar Intel Bra
bant is rechts; hij gil g iinks en vlug ook.
Wat bedoelt u?
Ik wou zeggen, dat de kapitein een
bedrieger is, en ik ben blij, dat ik door
middel van dit werktuig, een eind in b
gemaakt aan zijn pocherij.
Daarbij nam ik een album en s'oig
daarmee op de bom, die in duizend si uk
ken vloog, waarbij allerlei b-kkei-m en op
den grond vlogen.
Een hartelijk gelach volgde op deze
uitbarsting.
Drie maanden later w.rd het huwehjk
tusschen Anatole en Gertrude besloten.
Van den kapitein werd nooit meer iets
geboord.
E I N DE.
