DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Kinderhuisvest 31-33, Haarlem
Het nieuwe Raadhuis
te Schoten.
Zaterdagavondpraatjes.
ZATERDAG 17 AUGUSTUS 1907.
No. 6661, 32ste Jaargang.
Bureaux van Redactie en Administratie:
Interc. Telefoonnummer 1426.
Bij dit nummer, dat uit twee
bladen bestaat, wordt tevens ver
zonden de Officiëele Kerk-
I ij s t en voor de daarop geabon-
neerden het Geïllustreerd
Zondagsblad
Wie een wandeling doet op den
Schoterstraatweg, zal, even voorbij
't R. K. Kerkhof, met bewondering
het nieuwe gebouw aanschouwen,
dat daar aan de rechterzijde van
dien weg is verrezen.
Dat gebouw is het nieuwe Raad
huis der Gemeente Schoten.
Het bouwplan is ontworpen dooi
den gemeentearchitect, den Heer
Tuinman van Haarlem, en uitge
voerd door de aannemers, de heeren
Koning en de Lee, onder toezicht
van den opzichter, den heer Tuin
man Jr., zoon van den architect.
Ook dit gebouw heeft, zooals
zoovele andere, zijn historie.
Niet alleen, dat het heel wat
Voeten in de aarde had, alvorens
de Raad van Schoten besloot tot
het bouwen van een nieuw Raad
huis over te gaan. Na eenige raads
vergaderingen was men heter even-
Wel nagenoeg algemeen over eens ge-
Worden dat een nieuw gemeente
huis noodig was.
Maar de oppositie, die in Scho-
tens raadzaal gevoerd werd, groe
peerde zich vooral om de keuze
uer plaats, waar 't raadhuis zou
gebouwd worden.
En het was vooral de oudste
wethouder Theeuwe, die zich aan
vankelijk tegen het nu uitgevoerde
plan verzette.
't Was ook geen kleinigheid! Nu
de bouwlust in een deel der ge
meente, nl. in 't Schoterkwartier,
steeds grooter wordt, moet nu uit
'toude dorp 't Gemeentehuis ver
dwijuen en moet het oude Schoten
geisoleerd worden ter wille dier
vreemdelingen, die zich veeleer bij
Haarlem rekenen dan bij Schoten,
behalve wanneer belasting betaah
moet worden Het zou onzinnig
Wezen te beweren, dat er geen
greintje billijkheid gelegen was in
't betoog van den oudsten wethou
der Theeuwe. Met zeer veel recht
kwam hij op voor de belangen van
het oude Scholen, die hoe langer zoo
meer door de stiefkinderen worden
verdrongen. De heer Theeuwe wilde
ten slotte de raadszaal behouden te
Schoten en een secretarie latei,
bouwen in 't Schoterkwartier.
Maar ook daar waren vele ge
gronde bezwaren inderdaad tegen
in te brengen en de wethouder
slaagde er dan ook niet in zijn ver
langen door te drijven.
Het oude raadhuis in 't dorp
Schoten stond allereerst door de
veranderingen, die de gemeente had
ondergaan, op de verkeerde plaats
en bovendien het gebouw was ook
niet meer bruikbaar.
Er staat nu een nieuw Raadhuis.
En het oude zal worden ingericht
voor veldwachterswoning, brand
spuitenhuis, arrestantenlokaal en
lijkenhuisje.
Gistermorgen zijn we dat nieuwe
Raadhuis gaan bezichtigen en geven
er thans in ons blad een zoo ge
trouw mogelijke beschrijving van.
Het gebouw maakt bij den eersten
oogopslag een prettigen indruk. Men
krijgt zoo 't bewustzijn, dat daar
een goed stuk werk is afgeleverd.
Het is het eerste, dat de aanne
mers Koning en de Lee onder ar
chitectuur hebben uitgevoerd en
het mag best als een reclamewerk
aangemerkt worden.
Het trasraam van 't gebouw be
staat uit klinkers. Het is afgedekt
met hardsteen. En daarboven is het
geheele gebouw opgetrokken van
de bekende boerenhardgrauwsteen.
Een mooie klinker bestrating zal
worden aangebracht, die 't gebouw
verbindt met den Provincialen-
straatweg, terwijl twee opritten rechts
en links van 't gebouw eveneens
de verbinding vormen en zeer ge
makkelijk zullen wezen voor de
aankomende en vertrekkende rij
tuigen.
Rechts en links van 't torenge
deelte zullen ben tweetal bloemper
ken den aanblik van 't gebouw
zeker nog verfraaien.
In het midden van den front
gevel rijst het vierkante torenge
deelte van den begauen grond als
het ware vooruitspringend op. Het
is egaal opgetrokken. In dit toren
gedeelte is 't trappenhuis opgeno
men. Dit wordt verlicht door een
breed en circa 3x/2 M. hoog raam
van doorschijnend gekleurd glas, in
lood gevat, waarboven, in witte
Bentheimersteen uitgevoerd, het Wa
pen van Schoten en 't jaartal 1907,
der stichting van 't gebouw. Boven
dit raam wordt een wijzerplaat als
nog aangebracht.
In 't houten getimmerte van den
toren zal de klok komen te hangen,
die zoowel het half als het heel
uur zal slaan.
Op de spits van den toren haan
met windwijzer, die met hun ver
guldsel in 't zonlicht blikkeren.
Links van het torengedeelte een
trapjesgevel, afgedekt met de mooie
witte Bentheimersteen, terwijl boven
op den gevel in zittende houding
een leeuwenfiguur rust, eveneens in
Bentheimersteen uitgevoerd, welke
figuur een schild omvat, waarop
't oude wapen der provincie N.Hol
land.
Rechts van 't torengedeelte be
vindt zich de hoofdingang. Deze
lijkt veel op een poort, uitgehouwen
in een hardsteenenrots. Daarboven
een eivormig raam met groen glas,
in lood gevat, dat dient om 't voor
portaal te verlichten en welk raam
geheel wordt omgeven door de
overal heerschendeBentheimersteen.
De dubbele zware deuren van
den hoofdingang dragen mooi be
slag, zwart geverfd, dat aardig af
steekt op het geoliede eikenhout.
Boven dit gedeelte van den front
gevel loopt het dak in gebogen
lijnen tot spitsvorm- bijeen, waarop
een bliksemafleider.
Het dak heeft een bedekking van
leisteen.
De vele ramen met de in frissche,
soms scherpe kleuren geverfde
venstertjes geven aan het geheel
een prettig aanzien.
Aan den achtergevel een gelegen
heid voor het opbergen der brand
ladders.
Daar bevindt zich ook een pers
pomp, die 't water door persing
brengt in een reservoir op den
zolder, dat we straks zullen bespre
ken.
Achter 't raadhuis is ook een
woning gebouwd, die reeds bewoond
wordt door den veldwachter Kouwen-
hoven, die met 't toezicht van 't Ge
meentehuis tevens is belast.
Gaan wij nu eens een kijkje
nemen binnen om van de inrichting
van 't interieur een beschrijving te
geven.
Maarde Secretarie is nog
niet geopend, want eerst 20 dezer
zal 't gebouw in gebruik worden
genomen. Eu wanneer de Secretarie
niet geopend is, is ook de hoofd
ingang gesloten en kan men alleen
't gebouw binnen, langs de dienst
gang aan de achterzijde van 't ge
bouw.
Zoo zijn ook wij gister morgen
binnengekomen.
Aan den achtergevel bevindt zich
allereerst links het brandspuitenhuis.
De tweede deur geeft toegang tot
de „dienstgang", overal beneden een
frissche mozaïekvloer met donkeren
rand afgezet.
In deze dienstgang links een 2-tal
cellen voor arrestanten.
Die cellen zijn zoo gemaakt, dat
Ie beruchte in- en uitbreker Walther
er gerust in opgeborgen kan worden
zonder gevaar voor"!ontsnapping.
Zeer stevige tralieramen en dikke
deuren met zware sloten en grendels.
De deuren voor alle appartemen
ten zijn heel modern uitgevoerd,
mooi bewerkt en in het bovenge
deelte kleine kokette ruitjes, die men
overal verder in 't geheele gebouw
zal ontmoeten. Een®'dergelijke deur
openend, komen we van de dienst
gang in de vestibule, een breede
ruimte.
De deuren, in de frissche kleuren
lichtgeel en groen, dragen in het
midden met groote duidelijke letters
de namen der kamers en bureaux
voor welke afdeeling of voor welk
doel zij bestemd zijn. Deze vestibule
maakt een prettigen en tevens
grootschen indruk.
Direct links komen wij in de
Politiekamer.
1 'e vloeren zijn overal van vuren
hout, behalve in deAlgemeene Secre
tarie, de Raadzaal en de] boven-
vestibule. Daar is de vloer van
geolied Amerikaansch green.
In alle kamers vindt men manil-
lakleeden, ook de loopers zijn in
manillakleur. De stoffeering ge
schiedt door de firma J. Pander
van Haarlem. In deze kamer, luch
tig en frisch, is alleen onder de
ramen lambrizeering aangebracht.
Naast de dienstgang aan de an
dere zijde bevindt zich de kamer
voor den Gemeenteontvanger. Daar
komt nog een hekje met loket en
ijzerdraadversperring met 't oog op
het te verwachten publiek.
Het overtollige licht uit de twee
raamdeurtjes wordt getemperd door
een stel blauw lancaster rolgordijnen,
terwijl een lichtgrijs behang dit ver
trek tot een zeer stemmig bureau
maakt.
Een brandstoffenhok scheidt dit
kantoor van den Gemeenteontvan
ger van't bureau Algemeene zaken.
Hier langs den wand een 5 tal
aan elkaar getimmerde ruime kasten
voor die archiefstukken, welke dik
wijls gebruikt moeten worden. Alle
afgesloten door evenveel deuren,
die in maat en stijl zijn uitgevoerd
zooals alle andere deuren in dit
gebouw. De kokette ruitjes zijn hier
evenwel van groen glas.
Naast deze kasten een brandkluis
voor de bevolkingsdeelen en an
dere gewichtige stukken. Wij mer
ken op, dat in de kamer „Burgerlijke
Stand" boven, nog eeo aparte brand
kast zal komen te staan voor andere
boeken en stukken, den Buigerlijken
Stand betreffende.
Op dit bureau is langs de wanden
f>cn '-ontfn lambrizeeringf aange
bracht, terwijl een hekwerk de ruim
te voor 't publiek afbakent.
In alle kamers is voor geregelde
ventilatie op uitnemende wijze ge
zorgd. Tusschen de balklagen overal
roosters, die direct door de gevels
correspondentie hebben met de bui
tenlucht.
Naast „Algemeene Zaken" de
„Kamer van bevolking". Daarnaast
één trede omlaag in 't torenvak een
ruimte met frisch crêmetegelwerk
met lichtgroene randen afgezet. Hier
bevindt zich een waschgelegenheid.
Een aparte deur geeft weer toegang
tot de W. C. met closetinrichting.
Deze W. C., gelegen onder 't trap
bordes, wordt verlicht door een 3-tal
raampjes, waarin gekleurd ondoor
schijnend glas, in lood gevat, die in
den voorgevel uitkomen. De closet
inrichting is van het nieuwe systeem
„Invictes."
We gaan nu naar boven.
De trap heeft nette, doch hoogst
eenvoudig bewerkte leuningen. Deze,
alsmede de trap, zijn van eikenhout.
Een manillalooper bedekt de treden.
Op 't trapbordes bemerken wij hot
hooge raam met gekleurd doorschij
nend glas, dat wij straks reeds buiten
bij do bespreking van 't torenvak
opmerkten.Dit raam geeft niet alleen
't licht voor de trap, doch vooral
ook voor de geheele vestibule.
Langs de trap en de boven ves
tibule een lambrizeering van imita
tiemarmer, bet z.g. „stuck." De
vloer van de bovenvestibule wordt
door een breede manillalooper be
dekt.
Direct links naast de trap betre
den we de Raadszaal de opschrif
ten op de deuren wijzen ons weer
den weg. Deze Raadszaal is wel
het neusje van den zalm. Deze heele
zaal is in een stijl uitgevoerd, die
nergens verbroken wordt.
Boven de mooie lambrizeering
met vakwerk een gestreept behang,
eindigend in een breed bewerkt vlies.
Het geheel verhoogt het stemmige
in deze raadszaal. Langs de ramen
hangen zware rideaux neer in brons-
kleur, die met lichte randen zijn
afgezet. In den schoorsteen zijn
imitatie ouderwetsche tegels aange
bracht. De consols zijn van Bent
heimersteen, terwijl de lijst van ge
vernist eikenhout is.
Ook hier wordt de plaats der
publieke tribune weer door een
hekwerk aangegeven. De zolder
bestaat uit kraalschroot bewerkte
planken met moer- en kinderbal
ken. De moerbalken weer rusten
op zware balkstukken of consols.
De heele raadszaal is in de matte
kleuren uitgevoerd, dat zeker het
stemmige niet weinig verhoogt.
De zetels zijn van oud eikenhout
met zwart doflederen zittingen en
rugleuningen. De zetel van den
voorzitter draagt bovendien het ge
beeldhouwde wapen der Gemeente.
De rechter ramen in deze zaal
bieden over groene weiden, waar
't vee rustig graast, een prachtig
vergezicht op den zilverstroom van
't Spaarne en daarachter op het
zich schilderachtig afteekenend
Spaarndam. Door de frontramen
ziet men op den straatweg.
Naast de raadszaaldeur een on
diepe gang, die door een deur weer
toegang geeft tot de publieke tribune
der raadszaal. Nu komen we aan
de „Kamer opzichter", die precies
is ingericht als beneden de ontvan
gerskamer.
Daarnaast weer een W. C., deze
alleen voor den burgemeester en de
raadsleden bestemd. Hier weer clo
setinrichting met waschgelegenheid
en crème tegelwerk.
In alle kamers en op alle verdere
plaatsen zijn leidingen aangelegd,
zoodat op gasverlichting is gere
kend.
Naast de besproken kamer de
„Burgerlijke Stand". Deze is ook de
wachtkamer voor 't publiek, dat den
burgemeester moet spreken.
Hier zal een volontair zitting
komen nemen om de zaken, de B.
St. betreffende, in orde te brengen.
Deze kamer heeft door een deur
direct "verbinding met de Burge
meesterskamer, welke ook direct van
de bovenvestibule bereikt kan wor
den, De vloer der burgemeesters
kamer is bedekt met linoleum
(imitatieparketvloer). We merken
er hetzelfde behang op als in de
raadszaal. Alleen het vlies is iets
anders. Ook hior we^ voor de ramen
dezelfde zware bronzen rideaux.
In het midden der kamer een
chique, zeer modern bureau minislre
met bureaustoel en verder in de
kamer 4 stijlstoeltjes.
De bureaustoel bevindt zich op
een breed axminster vloerkleed. Aan
den schoorsteen een Bentheimer
lateyst.uk en consols.
Verder is deze schoorsteen in gele,
Goudsche steentjes uitgevoerd, ter
wijl wij ook hier weer een zelfde
eiken geverniste lijst bemerken.
Onder de ramen lambrizeering.
Naast de burgemeesterskamer een
kleerkast voor den burgemeester
onder de trap, die naar den zolder
leidt.
Een deur van de bovenvestibule
geeft toegang tot deze zoldertrap;
die eikenhout is geschilderd. Hjj
wordt verlicht door raampjes met
ondoorzichtig glas in lood, uitk^.
SCHE COMMIT
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Haarlem fl.20
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) „130
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,65
Afzonderlijke nummers0.05
PRIJS DER ADVERTENTIEN
Van 1-6 regels f°-60 (contant) f0.50
Elke regel meer0-10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie 4 contant.
IV.
Een gemeentebestuur dat kermis
houdt. Aankondigen asje
blieft I Mijn barbiersjongen
en zijn kermisweek. Een na-
kerinis in de Vereeniging en
een seizoen dat voor de deur
staat. Nieuwe actie en de
Roomsche krant. In een
nieuw huis en met nieuwe men-
schen. Raadsels in de krant
en in de bouwkunst. Ver
nieuwingen die verbeteringen
zijn. Een oude vriend, die
opduikt.
DV zullen niet veel steden in ops lieve
vaderland zijn, waar het gemeentebestuur
óókkennis houdt zooals hier in
Haarlem! Hè, zegt nu de een of andere
lezer, kermis houden?. Maar ik heb
den burgemeester niet bij Tewe gezien,
en den secretaris niet bij Consael. Nu ja,
de een of ander mag eens 'n avondje in
de Kroon of in den Schouwburg hebben
gezeten, en zich slap gelachen hebben
(sit ven ia verbo, waarde lezers, dat
Wil zeggenhoud me die uitdrukking ten
goede) om 't leuke blijspel Huzaren-
koorts of 'n andere klucht, maar dat
is nu toch nog geen „kermis houden"!
En in elk geval is zoo één raadslid toch
geen gemeente-bestuur,dat kermis houdt....
Zoo draaft allicht de een of ander door,
als hp den aanhef van dit Zaterdagavond
praatje leest.
En toch houd ik ht vol!
Ik liep myn lezers zullen me die
persoonlijke herinnering wel even laten
vertellen ik liep Maandag om'n infor
matie naar 't Stadhuis. Heel gaarne zou
ik die informatie hebben gehad, en ik
haastte me wat ik kon. Maar jawel!
't Stadhuis was dicht, of liever, niet het
het Stadhuis, maar de bureaux, 't Is ker
mis, meneer, zei me op mijn eerste vraag
oen van de werklui die er rondliep, 't is
kermis, meneerNu, dat dacht ik al een
overbodige mededeeling te zijn, want dat
kon je aaar op de Groote Markt secuur
ruiken en hooren! Maar toen legde de goeie
man het me uit: op den laatsten Maan
dag van de kermis houdt het gemeente
bestuur méé kermis! Dan worden de bu
reaux gesloten, van 's morgens vroeg af,
en de gemeentezaken gaan niet door!
Mooi zoo, dacht ik! En de man, die
eenmaal op z'n praatstoel zat, vertelde
me verder, dat vroeger 't stadhuis sloot
op den Goeden Vrijdag, als 'n erkend-
Christelijke feestdag, maar dat nu daar
voor was genomende Kermis-
Maandag.
Ik kon het niet helpen, maar als 't
waar is wat de man me vertelde, dan
vind ik de ruil toch niet erg waardig!
Meer wil ik er maar niet van zeggen, en
ik wil ook niet ingaan op wat ik zoo
bier en daar hoorde vertellen over die
kermis-viering van ons gemeentebestuur,
maar wèl wil ik er even over klagen,
dat zoo'n sluiting van de bureaux dan
niet behoorlijk in de couranten is bekend
gemaaktAlthans, in onze Nieuwe Haar
lemsche heb ik er geen letter over gelezen.
En de Katholieken bestaan dan toch óók
in Haarlem!
Enfin, ik zal nu daar maar niet verder
op ingaan, evenmin als ik nog wat te
zeggen heb over de Maandagavond over
leden kermis. De mensclien hadden er
genoeg van, dat kon je zien! M'n bar
biersjongen, dien ik al eens meer in
deze praatjes sprekend heb ingevoerd,
zeide dat-ie 't geen drie dagen meer vol
gehouden zou hebben, wat ik best begrijp
daar 'n heelen dag inzeepen, tot 's avonds
toe, en vervolgens 'n halven nacht draaien
en poffertjes eten, geen werk is om langer
dan een week achter elkaar te doen!
Intusschenal is de kermis voorbij, daar
is toch één kermis-specialiteit gebleven,
en van dezen heeft het publiek nog ldng
niet genoeg gekregen naar het schijnt
Dat is de bioscoop van Alberts frères,
die nu in „de Vereeniging" voorstellingen
geeft. Ik hoorde al van een paar kennissen
dat ze voor een uitverkochte zaal kwamen,
en toch gaan er heel wat menschen in
die zaal
Ja, Alberts Frères hebben een goede
reputatie in Haarlem, en die gun ik ze
graag. Want ze doen alles om die te
houden, en dan is het toch ook geen
wonder, dat ons Haarlemsche publiek,
dat z'n gunstelingen heeft, hen trou
komt bezoeken! Ze hebben wat mei
noemt „d(n loop", en de heeren Albert
profiteeren daar op handige wijze van
door in de zaal van de „Vereeniging"
zoo'n soort van na-Kermis te organiseeren
Ze hebben gelijk! Want nu is het tijd
van stilte vóór den winter, nu het
schouwburgseizoen nog niet geopend is
en dn zomer (of wat we dan van 't jaar
als surrogaat daarvan hebben gehad)
alweer zoo goed als voorbij is.
Van 'tschouwburgseizoengespi'oken, mag
ik hier nu wel even de aandacht vestigen
op de nieuwe beschildering van het ge
zellige schouwburgzaaltje aan den Jans-
weg. Onze krant gaf daarvan eenige dagen
geleden een uitvoerige beschrijving, en ik
ben er zeker van dat zij, die zoo eens 'n
keertje in den Schouwburg komen, met
heel veel genoegen de fraaie hernieuwing
die de zaal heeft ondergaan, zullen op
merken De beschildering is naar ik ver
nam, bijna voltooid en zal zeker voor het
.seizoen in vollen gang gaat, geheel ge
reed zijn. Trouwens, die tijd van het „sei
zoen" is zoo ver niet meerna de kermis
kan je de dagen zien korten, zoo zegt
men algemeen, en de gure herfst- en
regenvlagen schijnen in de laatste dagen
wel secuur begonnen te zijn! Nu komt
de tijd van de vereenigingen weet aan, en
van vergaderingen, en van onze ontwa
kende actie.
Van allerlei plannen onnder onze Room-
sche vereenigingsmannen heb ik al gehoord
doch ik ben niet gerechtigd om die nu
al publiek te maken. Maar zooveel is wel
zeker, dat we dezen winter met goeden
moed een flinke katholieke actie zullen
tegemoet gaan, en ik hoop dat de N i e u-
we Haarlemse he zich op dit punt
niet onbetuigd zal laten en onder hare
nieuwe leiding een werkzaam aandeel
nemen zal in die opleving van Roomsche
zaken en katholieke beweging!
Dat kan nu met recht dunkt me
nu het kapitale huis, dat de Nieuwe
Haarlemse he betrokken heeft aan de
Kinderhuisvest, een beeld mag heeten
van de degelijke wijze waarop de zaak is
aangepakt in de laatste weken
Ik heb met de welwillende toestem-
mug der Redactie eens een kijkje ge-
luinon in de nieuwe fiibriek.JEigenlijk
nog een beetje te vroeg, want je viel er
nog over de schilders, stukadoors, ine-
■haniciens, monteurs, en van klaar
',ijn was nog wel geen sprake. Maar 'n
dgemeen idéé van de nieuwe, degelijke
nriehting heb ik toch al gekregen en
mwillekenrig is men dan geneigd om uit
te roepen: wat een kolossale verandering
-n verbetering sinds*weinige weken! 't
[s nauwelijks zes weken geleden, dat
Haarlem in opschudding kwam door
zekere droeve gebeurtenissen, die ik nu
hier niet verder behoef te memoreeren,
en die onze Roomsche krant opeens
overal deden bespreken. En nuin plaats
van een nauw, hokkerig en ongeriefelijk
ingericht huis een royaal fabrieksgebouw
op de!meest gunstige wijze gelegen aan
breede verkeerswegen, vlak bij het cen
trum der stad.., wat wil men nog meer?
Wanneer nu ovér 'n tien of twaalf dagen,
naar ik van de Redactie hoorde, de heele
zaak gereed is, als de machines zijn gemon
teerd, de electrische drijfkracht geheel
geïnstalleerd is, dan gaat het bedrijf een
toekomst tegemoet die alle goede ver
wachtingen eere moet aandoen.
En dan kunnen wij. Katholieke Haar
lemmers, met voldoening bogen op onze
Haarlemsche Roomsche krant, die in een
haar waardige inrichting, op de hoogte
van den tijd staande, verschijnen zal!
Op de hoogte van den tijd... ja, die
moderne vooruitgang spreekt zich toch
maar overal uit: in het kranten vak niet
het minstSteeds meer en steeds beter,
dat is de leuze! En daarom heb ik ook
met zooveel genoegen gezien, dat bij onze
courant tegenwoordig des Zondags n
Zondagsblad wordt gevoegd, waarin we
behalve ook allerlei uitspanningslectuur,
nog bijdragen voor onze vrouwen en voor
onze kinderen vindenM'n jongens zijn
dol op die raadseltjes en opgaven, en ze
vragen al Zaterdagsmiddags telkensis
de Nieuwe Haarlemsche er nog niet, pa?
Zie je, daar moet het heen in Haarlem,
dat zelfs de jeugd naar de krant gaat
vragen!
Van raadseltjes gesproken, ik neb m n
jongens, die zoo langzamerhand op den
lecftpd komen dat ze op school aan „dier
kunde" gaan doen (in zijn tijd hoorde je
daar niet van, maar tegenwoordig leeren
ze van alles!) eens gevraagd, of ze weten
wat voor dieren daar aan ons Postkantoor
staan te gapen naar de brieven, die wij
Haarlemmers ter post brengen.
Foei, wat 'n wansmaak, die allerzon
derlingst uitgetrokken muilen, die van 'n
leeuw (want m'n oudste jongen houdt 't
voor leeuwen!) een brievenbus moeten
maken! Anders let je daar zoo niet op,
maar nu ik van de week in onze Courant
las van de verbouwing die het loket voor
postwissels had ondergaan, nu stapte ik
eens naar 't Postkantoor en viel m'n oog
vanzelf op die architectonisch-dierkundige
wangedrochten, die buiten de gelegenheid
geven om brieven te posten! Wie die
dieren heeft uitgevonden Neen, dan
heb ik met meer genoegen gekeken naar
de uitstekende verandering die binnen in
het gebouw z'n beslag heeft gekregen en
die onze Redactie met zeer veel recht een
uiterst practische verbetering heeft ge
noemd! Wie heeft niet voor dat ééne
loketje in den hoek staan wa&kten tot de
ijverige ambtenaren daarbinnen de heele
rij van menschen, die postzegels wen-
schen, geholpen hadDan stonden de
kooplustigen op een verwarden hoop saam
gedrongen, en van orde en geregeld aan
de beurt komen, was geen sprake. Dat
zal nu anders worden, nu rechts van den
ingang het vroegere lokaal voor postwis
sels zoo practisch is verbouwd geworden
en de postzegeltjes daarin zullen worden
verkrijgbaar gesteld
Als er nu tegelijk eens wat op kon wor
den gevonden, om dien anderen zotten
toestand te verbeteren, dat een fietsrijder
om een postzegel van een cent te koopen,
zoo goed als gedwongen is een twee-en-
een-halve centstuk te offeren aan den
bewaarder, die de binnen-streng-verboden
fietsen buiten vasthoudt! In onzen tijd,
waarin ieder fietst, is het toch kolossale
nonsens, dat in een modern-ingericht
Eostkantoor een hal voor rijwielen ont-
reekt! Zulke dingen vergeten de bouw
meesters van nieuwe werken naar het
schijnt nogal eens: we zijn hier in Haar
lem de eenigen niet, die zulk een ongerief
hebbenHopen we, dat by den bouw van
het nieuwe station, dat langzamerhand zyn
voltooiing nadert, zulke onaangename ver
rassingen en ontdekkingen van gemis aan
noodzakelijke lokalen zich niet zullen voor
doen! Met belangstelling las ik in onze
Courant, dat een gedeelte van de nieuwe
Eerrons, die men aan de stadszijde van
et nieuwe station gemaakt heeft, bestemd
is voor den treinendienst der lijn door de
Haarlemmermeer, als die gereed is
Hoe lang zou dat nog d uren"? Als die
lijn evenwel gereed is, is Haarlem met
recht een knooppunt van allerlei spoor
wegen geworden, en we mogen hopen,
dat die samenvloeiing van zooveel ver
keerswegen, vooral uit het zuidoosten,
waarmede de verbinding op het oogen-
blik treurig is, nieuwen bloei zal aan
brengen aan onzen handel- en w.nkelstand
vooral. Al zal dan de oude omnibus die
we geregeld op de Kaasmarkt zien staan,
het moeten afleggen voor een moderner
vervoermiddel, de Meer zelve en onze
stad zullen er bij winnen, dat is zeker!
En nu wilde ik juist een streep zetten
onder m'n geschrijf, dat van de week al
weer lang genoeg is, toen m'n vrouw,
die tegenwoordig wat grootsch is dat haar
man óók al „in de krant schrijft", me
zeide: heb je wel gedacht om Fokkie
Om de waarheid te zeggen, die is me
heelemaal door 't hoofd gegaan. Maar ik
wil dit praatje nu toch .niet sluiten zonder
even te vertellen, dat ik me met gelaien-
heid aan Fokkie's critiek zal onderwer
pen Ik ken 'm heel goed, en weet dat
hij 't goed meent met de Nieuwe Haar
lemsche en met mij. En ik voor mij ben
altijd een vriend geweest van critiek, die
noodig is om het leven erin, en de be
langstelling gaande te houdeq. ,,6oo,
d&érom ben je zeker nog al eens in de
contramine", zei m'n vrouw, t0.el\.
dagen deze stelling eens verdedigde by
een van onze huiselijke bespreking. Maai
d4t ie toch niet zoo heelemaal waar, wat
blief, waarde lezers
17 Augustus 1907.
