DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
J
Kinderhuisvesf 31-33, Haarlem
Middenstandscrediet.
BUITENLAND.
Zaterdagavondpraatjes.
Saterdag 24 augustus 1907.
No. 6067, 32»* Jaargang.
Bureaux van Redactie en Administratie:
Interc. Telefoonnummer 1426.
Bij dit nummer, dat uit twee
"'aden bestaat, wordt tevens ver
bonden de 0 f f i c i e I e K e r k-
'i s t en voor de daarop geabon-
"oerden het Geïllustreerd
Zondagsblad
ïi.
In een vorig artikel dit ar-
l|kel bleef door een samenloop van
'"Ustandighoden wat langer in de
f0'), dan eigenlijk wel bedoeld was
hebben we uitvoerig pogen uit-
|*ii te zetten, dat in liet algemeen
■j de oplossing van liet Midden-
&huids-erediet vraagstuk moet ge
beefd worden naar de stichting
Vlln plaatselijke credietinstellingen,
niet naar de vorming van een
Centrale bank.
Decentralisatie in den beginne,
f|'u dan later wellicht te komen tot
vereeniging van plaatselijke
'"steil ingen tot ééu groote inrichting
dit is het stelsel dat wij immer
1,1 geschrift en woord hebben voor
staan.
Zeker: in theorie is de stichting
van
een Centrale Bank veel groot
f, ber! En zij die den Middenstand
'"et beschouwen zooals hij is: een
heterogene massa van vaak strijdige
^'inenten, die slechts om econo
mische redenen tegenover den drang
V;|n buiten in vereeniging lieil zien,
maar die zich den Middenstand
horstellen als een ideaal-samen-
^erkend leger van broederlijk
h'isgezinde vakgenooten, zij zullen
('e stichting van een groote Cen-
'ale Middenstandsbank als een on
derdeel beschouwen van hun ideale
horstelling.
Doch de praktijk is anders.
In de praktijk zijn de Midden-
ganders dan toch vooreerst nog
'inner concurrenten. In de praktijk
hjont een Middenstander, vooral
Wanneer het geldzaken betreft, zich
heli nog altijd op de eerste plaats
l'audelsman of winkelier, en dan
has vereenigingsman vol socialen
h'oederscbapszin.
We hebben in ons eerste artikel
'Isn ook uitvoerig uiteengezet, dat
de ontwikkeling van liet Midden-
standscrediet van onderen op, o i.
de eenig-gezonde is en alléén kans
geeft om tot een resulaat te leiden.
In dit artikel willen we korte
lings schetsen, boe we het ons
horstellen, dat onze denkbeelden
khnnen worden verwezenlijkt.
Zooals voor elke zaak, is ook
hor een plaatselijke Middenstands-
hedietinstelling kapitaal uoodig.
Dat kapitaal behoeft echter niet
groot te zijn. Het moet meer een
waarborgfonds zijn dan een werk
kapitaal.
Trouwens, groote kapitalen zijn
niet gemakkelijk bijeen te brengen
door Middenstanders: we hebben bet
gezien aan de zoo grootsch-opgezette
en jammerlijk-mislukte tentoonstel
ling van den Middenstand, die 't
volgend jaar te Amsterdam moet
plaats hebben, en waarvoor geen
kapitaal kon worden gevonden.
We hebben het ook gezien aan de
totnogtoe steeds uitblijvende Hanze-
bank, wier oprichtingsgeschiedenis
een lijdenhistorie is t«t nog toe, en
voor welke het kapitaal maar niet
te krijgen is, ondanks 't groote la
waai, dat ervoor gemaakt is.
Een bescheiden kapitaaltje is even
wel veel gemakkelijk bijeen te
krijgen, vooral wanneer men de
aandeelen zoo afmeet, dat 't be
drag ervan onder ieders bereik valt.
Met 100 aandeelen van f 50.bij
voorbeeld kan de plaatselijke crecKet-
kas ai heel goed den arbeid aan
vangen.
Welke credieten, op welke wijze
en tot welke doeleinde, in den regel
door de credietkas worden gegeven
hebben we in ons eerste artikel uit
eengezet: natuurlijk komen alléén
de leden voor de verstrekking van
een crediet, dat dan altijd over korten
termijn z.al moeten loopen, in
aanmerking. Het bestuur dient te
beslissen over al of niet geven van
een crediet, en naar het ons voor
komt moet ieder geval geheel afzon
derlijk naar de bijzondere omstan
digheden ervan, beoordeeld wor
den. Zoo zal b.v. in elk geval moe
ten uitgemaakt worden, voor hoe
lang liet crediet zal loopen, of er
borgstelling of pand zal worden
geëischt, welke rente er zal worden
betaald (die niet beneden een bepaald
cijfer mag loopen), hoe de aflossings-
termijnen zullen zijn, enz.
Voorts zal het bedrag der ver
leende credieten te samen nooit
meer mogen bedragen dan een in
de slaxuten vastgelegde som, in ver
band staande met het aantal vol
gestorte aandeelen van het fonds.
Hoofdelijke aansprakelijkheid van
alle leden voor het geheel vormt
daarbij een sterke factor van soli
diteit, terwijl een nauwkeurige
rekening en verantwoording, per
drie maanden over te leggen aan
de algemeene vergadering (zonder
vermelding van namen natuurlijk)
de controle der leden waarborgt.
Zóó denken wij ons de vorming
en werking van een plaatselijk
Credietfonds, dat zonder eenigen twij
fel een zeer goede werking kan
hebben.
Zeker, het komt er bij zoo'n fonds
op aan, soliede en energieke mannen
in bet bestuur te hebben, dat
o.i. ook uit een betrekkelijk groot
aantal leden moet bestaan
Maar zonder een goed bestuur
valt eigenlijk iedere vereeniging,
en bij een zaak waar 't gaat om de
dubbeltjes en bovendien de functies
niet tijdroovend zijn, zullen flinke
bestuurslui gemakkelijker worden
gevonden dan voor andere vereeni-
gingen, waar bet pretjes of drukt
vergaderen geldt.
Alleen de secretaris of admini
strateur van zulk een fonds dient
een man te zijn, die tijd en lief
hebberij over heeft voor zoo'n
baantje, doch des noods kan
daarvoor een gesalarieerd persoon
worden benoemd, die bet admini
stratief gedeelte en liet geldelijk
belieer der loopende zaken (de kas
wordt natuurlijk bij den kassier van
het fonds gebonden) in banden beeft.
Aldus stellen we ons in hoofdtrek
ken voor, dat een plaatselijk cre
dietfonds kan worden gevormd en
goed kan werken.
Er bestaan in ons land reeds
credietbanken, op deze wijze inge- j
richt, en zeer goed voldoende. Het
eene is eenigzins anders gevormd
dan het andere, doch vrijwel komt
voor alle in hoofdzaken de samen
stelling en werking meer op hetgeen
wij hier uiteengezet hebben.
Bij zulk een credietinstelling wordt
het belang, dat hare leden hebben
bij een goede werking der kas,
voor zichzelf en voor hun mede
leden, op het best bevorderd en in
het oog gehouden.
En dat belang is ook tevens een
goede controle voor de richtige
werkingervan en oefent een nuttigen
drang uit tot zuinig beheer, iets
wat voor een onderling credietfonds
wel eender boofdeischen mag heeten.
Zoo men, als de Middenstands
organisatie nog verder groeit en
zij het federatief karakter, dat zij uit
de aard van liaren oorsprong eu
van haar wezen heeft, ooit mocht
verliezen, later ooit een meer col
lectief credietwezen wil tot stand j
brengen, dan biedt de inrichting
van de plaatselijke eredietkassen
op boven-beschreven grondslag daar-1
toe de mogelijkheid. Immers: dan
zou men onderling kunnen ovei-
enkomen, de administratie en de
geldelijke voorziening over één
hoofdkantoor te doen loopen, met
behoud van de plaatselijke besturen
als plaatselijke raden van advies in
zake bet verleenen der credieten.
De heele inrichting zou dan met
één slag van een complex van
plaatselijke fondjes tot één groote
lands organisatie zijn te vervormen,
terwijl noch het stelsel,. noch de
werking van de onderdeden als
dan behoefden te Veranderen.
Wij pretendeeren volstrekt niet
met dit alles de oplossing van het
Middenstands-credietvraagstuk te
hebben gevonden.
Maar wij bevelen onze voor
stellen, die wij al sinds jaren ook
elders hebben verdedigd en zelfs
j plaatselijk mochten zien verwezen-
lijkt, hier in Haarlem aan in de
I aandacht van hen, die voor Mid
denstandszaken eu kwesties zich
warm vielen.
Die mannen zijn er hier, en ge
noeg
Onze meening is, dat men vóór
alles" de practische zijde van het.
vraagstuk moet onder de oogen
zien, en practisch te wok moet
gaan bij de oplossing.
En dat hebben we betracht. Er
is juist tegen de practise lie op
lossing van de kwestie der Midden-
standscredietvereeniging vaak ge
zondigd, en de theorie, die men
vrij spel liet, beeft de levensvat
baarheid dan gedood. Dat bewijst
o.i. ook de historie der Brabantsche
Hanzebnnk.
De practijk op den voorgrond,
dat blijve ook in deze belang
rijke kwestie de hoofdzaak voor
onze Middenstanders! Dan is waar
lijk bet slagen niet zoo moeielijk
als wel eens wordt voorgesteld!
Algemeen Overziclit.
De Spanjaarden hebben den
Franschen ia Marokko in zachte
bewoordingen, doch op heel leuke
manier, laten weten wat zij van
het drieste optreden der Fransche
soldaten denken.
Generaal Drude had zich bij de
regeering te Parijs ernstig beklaagd
over de weigering der Spanjaarden
om aan een actie deel te nemen.
De Spaansche gezant verklaarde
daarop namens zijn regeering, toen
minister Pichon hem die klacht
van generaal Drude mededeelde
dat Spanje, ingevolge de verplich
tingen die het op zich nam, wil
medewerken aan de organisatie der
politiemacht in de kustplaatsen,
opdat in September, als kolonel
Muller aankomt, de politie tenminste
in orde is. Maar verder gaan de
bedoelingen van Spanje niet. Het
zal geen versterkirgen zenden, de
Spaansche troepen moeten in de
stad blijven, en mogen aan geen
gevecht deelnemen, tenzij zij worden
aangevallen.
Fijntjes
Men weet dat Frankrijk en Spanje
samen dezelfde verplichtingen op
zich genomen hebben na de Con
ferentie van Algeeiras.
De Spaansche regeering deelt nu
mede, wat bare opvatting is van
die verplichtingen. En dat die ten
eenenmale verschilt van de manier
waarop Frankrijk optreedt, wordt
niet gezegd, maar 't is zoo duide
lijk mogelijk uit de feiten geble
ken x
Intussclien, dat is een kwestie
van tactiek, die geen verderen ge
volgen zal hebben.
Erger zon het zijn, als de berichten
in de Duitscbe bladen, die met
voorliefde in den laatsten tijd dooi
de Duitschers zijn gelanceerd en
waarvan we al een paar maal beb-
j ben melding gemaakt, waar zouden
blijkende berichten, dat de Fran-
schen door 't eerst te schieten, te
Casablanca de onlusten hebben uit
gelokt.
De Franschen zijn over een en
ander erg nijdig geworden.
En een correspondent in Casa
blanca is dadelijk naar de verschil-
lende consuls gtloopen, om bun
meening eens te hooren over het
optreden der Franschen.
De Duitscbe consul verschool
zich achter het ambtsgeheim en
wilde zich niet over iets uitlaten.
De berichtgever moest hier dus
onbevredigd heengaan, maar hij
kan toch niet nalaten er nog even
op te wijzen dat hem hij het door-
loopen van het gebouw bleek, dat
bet Duitscbe consulaat, ofschoon
liet drie dagen lang ledig bad ge
staan, geheel en al onbeschadigd
was gebleven, terwijl toch alle ge
bouwen rondom geplunderd en ver
nield waren.
Ook de Engelsche consul achtte'
het beter zich officieel niet uit te j
laten, ofschoon hij als partianlier
persoon verklaarde innige dank
baarheid te gevoelen jegens de be
manning van de „Du-Chayla," die
het consulaat zoo flink had ver
dedigd.
De Spaansche consul, hoewel zich
verontwaardigd betoonend over de 1
snoodheid van den Duitschen be
richtgever, hield zich zeer gesloten,
ofschoon hij liet verhaal van de
„Köln. Zeit," bestempelde met den
naam van een samenweefsel van
onjuistheden.
Gelukkiger was de correspondent
bij den Zweedschen consul. Deze
verklaarde met groote beslistheid,
dat niet de Franschen, zooals in de
„Köln. Zeit." was medegedeeld, maai
de Marokkanen bet vuur hadden
geopend.
Wat de toestand betreft in Marok
ko: deze schijnt onveranderd te1
zijn.
Het Moorsche leger, dat tegen
over Casablanca staat en dat met
de Franschen al een paar maal slaags
is geweest, telt 5000 man en wordt
met den dag grooter. De Franschen
krijgen het dus zwaar te verant
woorden; daarenboven hooren we
nog uit Algerië, dat ook daar op
verschillende plaatsen de Mooren
opstaan
Te Toulon worden dan ook ver
schillende nieuwe troepenzendingen
gereed gemaakt. Daarenboveu^zaWe
lieer Cambon, de Fransche gezant
te Berlijn, die bij von Bülow op
Norderney vertoeft, van dezen wel
toestemming krijgen om nog ande
ren maatregelen te nemen om ver-,
dere strekking!
Uit een Reu ter-bericht van gis
teren blijkt, dat op de samenkomst
van keizer Wilhelm en den Czaar
te S w i n e m n d e zoo ongeveer
in hoofdzaak gesproken zou zijn
over een punt, wat volstrekt niet
de aandacht heeft getrokkende...
neutraliteit van Noorwegen!
Men zon zoo zeggen, dat er nog
wel wat anders voor de hand lag
voor de vorsten, dan dit buitenge
wone onderwerp
Maar enfin, de krantenmenschen
zijn natuurlijk dadelijk eens gaan
speuren wat er nu eigenlijk voor
belangrijks aan die volkenrechtelijke
positie van Noorwegen te zien is,
en zoo wordt nu in de eerste plaats
in herinnering gebracht, dat Noor-
wegeu-zelf, door middel van een
nota, het vorige jaar den weg trachtte
aan te wgzen, waarlangs men tet
een neutralisatie zou kunnen komen.
Füt beu of de vernieuwing van
net in 1855, tijdens den Krinaoorlog
gesloten verdrag, waarbij Noorwegen
zich met Zweden beveiligde tegen
Russische aanvallenvolgeD» de
opvatting van Noorwegen was dat
verdrag, tengevolge van do ontbin
ding der Noordsch-Zweedsche unie,
vervallen. Toenmaals was het ver
drag zonder Rusland afgesloten met
Engeland en Frankrijk. Doch nu
wendde Noorwegen zich zoowel tot
Rusland als tot Duitschland. Alleen
Engeland voerde bezwaren aan.
De „Daily Graphic" bespreekt het
geval in een hoofdartikel en ver
telt daarin, dat de onderhandelin
gen, wegens die bezwaren van En
geland, werden gesiaakt en kort
geleden weer hervat werden.
Thans bestaat vooruitzicht op
overeenstemming, waardoor een
verbond tot stand zal komen, dat,
zegt de „Graphic", in het noorden
eenzelfde rol zal spelen als het jong
ste verdrag tusschen Engeland,
Spanje en Frankrijk in de Middel-
landsche Zee.
24 Augustus.
JVr 3
Voor
Voor
Afzon
ABONNEMENTSPRIJS:
maanilen voor Haarlem fl.20
de plaatsen, Waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 130
de overige plaatsen in Nederland franco per post ,1.65
derlijke nummers„0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regels f0.60 (contant) f0.50
Elke regel meer0.10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie contant.
Ovtr brugewachten-tracleiuenten
en een oppervlakkig oordeel.
'o Heerenlaventje. Hel goede
hart van den heer Groot.
lèn adres, en nut ik ervan hoop.
Van A msterdain naar Bloe-
■mendaal direct, en toekomst
muziek die je hooren zult.
Kriens in den Hout en I '/rich
op de Groote Markt. Van
een eereblijk dat 'n dubbele hulde
is. Liefhebberij-berichtjes
en de a.s. Koninginnedag.
'k Ben loch in alle opzichten liever
havenmeester-inspecteur, dan brugwach
ter, zei een van m'n kennissen, waarmee
'k van de week voor het ten doode ge
doemde Café van de wed. van den Berg
van 't mooie weer en van onzen prachligen
Hout zat te genieten.
Dat is nog zoo kwaad niet gezegd,
'dacht ik zoo. Want 't is wel natuurlijk,
dat meneer Kriens veel prettiger en aar
diger baantje zal hebben, dan een brug
wachter. Maar daar is-ie dan ook 'n be
studeerd man voor, en 'n brugwachter
'leeft er geen examen voor hoeven te doen.
Dat zei ik dan ook zoo tegen mijn ken
nis, maar die bedoelde 't anders.
Neen, zei-ie, ik heb wat anders op
het oog. Ik bedoel die voordracht, om
het tractement van onzen havenmeester-
tbarktinspecteur weer te verhoogeu. Niet
dat ik daar iets tegen zou hebben, maar
'k vond het zoo toevallig, dat een bewe
ging om de loonen van de brugwachters
óók wat te verhoogeu, zooveel tegenkan
tingen ondervindt, terwijl het voorstel tot
Verhooging van tractement voor den ha
venmeester, zooals de kranten zeggen:
„met algemeene instemming is ontvan
gen".
Hm!
Om je de waarheid t» zeggen, vond ik t
voor zooverde. toelichting van mijn vriend
het me deed begrijpen, óók nogal vreemd.
'n Gewoon burgeman is niet thuis in
j die dingen, eri vooral niet omdat ik zoo
langzamerhand pas, door het schrijven
dat de N i e u vv e Haarle m s c h e doet,
van die gemeentezaken wat begin te lezen.
Vroeger keek 'ik er nooit naar om„raads
stukken" en wat er meer van dien aard
voor officiëeligheden vaak in de kranten
j stonden, met nl die stadhuistaal erin en
j dié groote woorden, sloeg ik altijd over.
I En ik geloof niet dat ik de eenigste was
Maar enfin, die historie van de brug-
j wachters interesseerde me toch. Je hoort
tegenwoordig zooveel van achteruitzetting
van den werkman spreken, en van klasse-
i .legeering en andere fraaigheden, en ik
(lacht zoo hij mezelf: als de gemeente nu
zoo openlijk, als het oppervlakkig lijkt,
staat meedoen aan liet achterstellen van
L de werklieden bg(le hooger-gestelden, dan
i wordt dat toch wat bar!
En ik heb zoo langs mijn neus weg
hier en daar m'n licht eens opgestoken.
Maar jongen, jongen, wat was dat weer
oppervlakkig geredeneerd van mijn ken
nis Op die manier redeneert dat weet
ik wel Jan, Riet en Klaas, en in ver
gaderingen van werklui wordt door de
volksmenners heel handig op dit chapitre
doorgehamerd, maar het gaat dan toch
heelemaal niet op!
Want vooreerst is het al ongerijmd
zoo zei een zegsman, een van onze Room-
sche werkliedenleiders, die waarlijk niet
van vooringenomendheid tegenover maat-
tregelen van deze soort zal worden ver
dacht! om de door B. en W voorge
stelde salarisrogeling van den havenmees
ter te vergelijken met de per adres, tus-
aohentijds, gevraagde loonsverhooging der
brugwachters 1 Dat zijn ongelijksoortige
•dingen, die je niet vergelijken kunt met
elkaar. En voorts dien je dan toch alle
loon te regelen naar het werk dat er voor
gedaan wordt. Als men daarop let, dan
is er toch niet veel noodzakelijkheid om
een brugwachter, die alles behalve een
zwaar werk heeft, meer te geven dan dat
waarlijk behoorlijke tractement van f12
per week met vrije bovenkleedingMenig
arbeider, die een vak heeft geleerd en
zich in zijn vak bekwaam gevoelt, zou
voor zoo'n geregeld inkomen gaarne willen
teekenen! Twaalf gulden per week, en
wat staat daartegenover aan arbeid!1 Ik
zal de laatste zijn om te beweren dat onze
brugwachters geen ijverige lui zijn, maar
om nu te zeggen dat ze hard werk heb
ben, daar zouden ze zelf 0111 lachen, denk
ik. En dan nog vrije bovenkleeding
een ding dat niet te versmaden is, alsje
zoo eens die lekkere, soliede, dikke jek
kers aankijkt die op gemeenterekening
komen voor onze hruggemannenNeen,
dat de brugwachters te hard leven heb
ben en weinig verdienen zooals men
nu en dan wel zou willen voorstellen,
dat is 'n dwaas praatje. Tegenover tal van
fatsoenlijke werklui, die van 's morgens
tot 's avonds aan den arbeid zijn, en die
geen tijd noch gelegenheid hebben zooals
een bruggeman, om op hun gemak 'n pij pje
te rooken in bi gezellig verwarmd huisje,
is het lot van 'n brugwachter 'n heeren
leven
Nu, ik zag Donderdagavond uit de
krant, dat de Raad er óok zoo over ge
dacht heeft, en dat alleen de lieer Groot
en de heer Modoo broederlijk voor de
brugwachters in het veld kwamen.
Ja, dat kan je van die heeren niet an
ders denken Als ze hij zulke gelegen
heden zich niet lieten hooren, dan zouden
ze er gauw uitgeknikkerd wezen door hun
kiezers. Want die menscheii zitten in den
Raad, hoofdzakelijk voor dergelijke akke
fietjes, dat is natuurlijk. Eli nu mogen
ze, praten van recht en billijkheid, maar
ik lióud me overtuigd, dat die heeren
toch zelf niet in gemoede een weekloon
van twaalf gulden voor een brugwachter
een „onrecht1- zullen kunnen noemen.
Nu ju, als je je goeie hart laat spreken,
dan zon je zeggen: allo, geef den man
er nog een gulden bij Maar meneer Groot
verklaarde in den gemeenteraad uitdruk
kelijk, dat hij zijn goed hart als hij dat
hebben mocht bij zoo'n zaak nooit zou
laten spreken; dat. zou hij opbergen tot-ie
weer buiten op de Groote Markt stond!
Nu, 't. is voor den heer Groot te hopen
dat die tirade maar 'n gelegenheids-argu
mentje is geweest. Want de burgemeester
had 'm lekker te pakken, toen li(j zoo
kalm langs z'n neus weg opmerkte, dat
hij meende bij zaken tusschen werkman
en patroon toch het goede hart wel heel
degelijk mee moet spreken! Of dacht de
heer Groot soms van niet
Van een goed hart, gesproken: i k zou wen-
schen, dat de directie der elec.tr. tram óok
zoo'n meubel erop na hield voor de bewo
ners van het Kleverparkkwartier, die naar
is gisteien in ons hlad las (de Nieuwe
H a a r 1 e Ih s e h e had daarvan alweer 't
primeurtje!), een adres aan de tram maat
schappij hebben gestuurd, om een 5 cents
tarief voor het ritje van 't Station naai
de Kleverlaan. Nu, dat zou een gerief
wezen voor die heele buurt, die al meer
en meer groeit, nu de spoorwegbarrière
weg is welke dien groei zoo dwars in den
weg stond. Het Kleverpark-kwartier mag
dan aardig-wonen wezen, naar men mij
verzekerde, maar het is dan toch ook 'n
uithoek van de stad, en vooral des avonds
en hij zulk foei-leelijk weer als waarmee
we in den laatsten tijd zijn gezegend,
zou een 5 cents-kaartje voor dat eind
van achter 't station «aar huis voor velen
een uitkomst zijn!
Ja, het electrische tramverkeer in onze
stad is goed geregeldmaar dit is zoo
een van de dingen, die dan toch nog
alt-jd te verbeteren vallenNatuurlijk, dat
als 't nieuwe station klaar is, de E.N.E.T.
ook wel denken zal om een aansluiting
van do Bloemendaalsche lijn aan de oe n-
tuurbaan vóór het station! Daar behoeft
[eigenlijk geen praten over gedaan te
wordendoor de onderdoorgangen is de
mogelijkheid geopend, en ik zie onze
Electrische Spoor voor energiek genoeg
aan, om 200 spoedig als ze maar kan
daar gebruik van te maken 1 En dan ko
men er doorgaande wagens van Amster
dam naar Bloemendaal ineens, die de
massa zomerschedag-uitgaanders uit de
hoofdstad naar ons prachtig duin- en
boschlandschap brengen zullen! Dat is
toekomstmuziek, zal men zeggen? Goed,
maar muziek die je hooren zult, daar ben
ik zeker van, bij de bekende energie, die
in alles van onze Electrische Spoor uit
gaat!
Als ik over muziek spreek, dan denk
ik vanzelf al aan onzen kapelmeester
Kriens, dien je eigenlijk voor een incar-
natie van Haarlemsche muziek kunt hou
den 't Seizoen loopt ten einde, en van
de week krijgen we o. a. nog de laatste
uitvoering op de Groote Markt. Dok in
den Hout zal 't gauw met de concerten
[gedaan zijn. Nil, over die uitvoeringen op
de Groote Markt ben ik nu niet zoo erg
opgetogen. Ons publiek lijkt er niet erg
rijp voor te wezen: 'tis er steeds herne
en kabaal en als 't nu alleen maar te
doen is om 'n vroolijk moppie muziek bij
'11 bierhuis, dan zou ik den heer Brink-
mann willen aanraden, om de Beijersche
kapel van Ullrich maar te engageeren en
b.v. eiken Zondag- en Woensdagvond voor
't, Café een concert te organiseeren, als dat
mag. Maar ons stedelijk muziekkorps acht
ik toch te goed voor die murkt-pretjesl
Ik geef de gemeente dan ook in over-
weging, om het volgend jaar even als
vroeger de concerten in den Hout in eere
te herstellen: loop er maar eens heen en
zie eens, hoe ingetogen en kalm en (mi-
zieklievend het overgroote deel van
liet publiek zioji in den Hout gedraagt
hij zoo'ii Concert. Dan is het een lust,
Kriens en zijn mannetjes te hooren spe-
leu: op de. Markt daarentegen is het ka
baal en herrie van belang, waarbij al 't
opgeschoten jongens- en meisjesgeslacht
van Haarlem om de tent krioelt. Om
muziek te hooren, behoef ik er waarlijk
niet heen te gaan, en om 'n vroolijk
avondje te hebben en 'n gezellig glaasje
bier met 'n vroolijk moppie erbij, te drin
ken wel, daar behoeven we Kriens'
orkest niet voor te hebben, daar kunnen
we het, als ik al zeide, al heel goed niet
de Beijersche kapel af!
Maar wat den heer Kriens aangaat,
propos, hoe zit liet met dat huldeblijk
dat hem zal worden aangeboden? Ik heb
er zoo hier en daar wat over hooren
fluisteren en naar de inlichtingen, die ik
heb opgedaan, is de Commissie die zich
ervoor gespannen heeft, van plan om bjj
het laatste concert van dit seizoen, dat
in den Hout zal worden gegeven, het
huldeblijk te overhandigen. Ik hoorde,
dat vooral de mindere man aan de bijeen-
brenging van de som, die er voordienen
moet, heeft meegedaan. Onze „groote lui"
hebben zich, naar Haarlemmer gewoonte,
alweer op 'n afstand gehouden, maar de
burgerij en de kleine man heeft z'n pen
ningske gebracht en geleekend op de
lijst! Bravo! Dat is een hulde, die den
hoer Kriens dubbel zoo welkom wezen
zal, deuk ik! Liever 10 dubbeltjes van
kleine burgers als bewijs van dankbaar
heid voor het genot, hun verschaft, dan
een lapje van honderd van een groot
heer, die 't geeft „0111 van 'tgezanik af
te wezen" 1 Dat is ook een bewijs dat de
kunst van Kriens gewaardeerd wordt
door hen, voor wier genot en leering z*
vooral bestemd isvoor onze burgerklasse
en onze werklui. Die genieten ervan en
die tooneu ook nu, dat ze dat genot
waardeeren. We zullen over die huldiging
die omstreeks de eerste dagen van Sep
tember zal plaats hebben, dus vrij gauw, in
de krant nog wel het een en ander lezen
dus zal ik mijn particuliere beriehtjes-
geverij maar verder voor nie houdende
Redactie mocht me anders eens verwij
ten, dat ik op haar terrein kom En wat
feestje betreft, zullen we ons nu maar
spitsen op Koninginnedag, die heel wat
feestelijkheden zal opleveren naar ik zoo
uit de berichtjes elkeü dag haastin onze
Courant vernam!
