.e
0,
£)ik^£2
ÏÏIÈkéWWïï
ZONDAGSBLAD
„N. Haarl. Crt."
1 Sept. 1907.
ZONDAGSBLAD
„Stad en Land"
1 Sept. 1907.
*wxx%\x%^8)xxxx
v\it\t\\«V
«xxxxxigixxxxxxxxxx fnwxxxxxxxxx'
X^Sj xxxxxx»\X»<(nft
.xxxxxxxxvx
l».^eS.CMJta-Ji
STlCH;r;/yg
■^K-Avande.Raver.t
ifa)r//////////
Inhoud. Moorsche gebruiken (met illustratie). „Het dier in den spiegel der taal''. P. L. Tak f (met portret). Te Casablanca
(met twee illustraties). Rozenolie. Twee hoofdfiguren van het Kath. Dranubestrijders-congres (met illustratie). Bloemen. Bij
ondervinding (met teekening van Van Geldorp). Theod. Herzl (met portret). Pastoor J. C. van Grossel (met portret).
Koninginnida gedicht van X. Nog eens het Amsteidamsche Beggijnhof (met vijf illustraties). De sluier van point d'Alengon,
vrij naar het Engelscli, van Magda. Geschikte gelegenheid (met illustratie). Nieuwe geneesmiddelen voor ruggegraatsverkrom-
mingen (met illustratie). Hartjesdag! (met illustratie). Kruimkens voor verstand en hart. Anecdoten. Schaakspel.
OORSCHE GEBRUIKEN. Wanneer
de Mooren joden geld willen afpersen
I dan bezigen zij daartoe het middel, om
dezer rechterhand door zout te doen
verdorren. De hand wordt gestoken
in een leeren zak met een stuk zout erin, en wordt
dan vastgeketend op den rug van het slachtoffer,
zoodat dit ze niet bewegen kan. De ongelukkige
jood weet, dat elke dag vertraging in betaling
van het geeischte zijne hand grooter gevaar doet
loopen. In omstreeks vier maanden zal zijne hand
hopeloos zijn weggeschrompeld.
De gevangenissen van Marokko zijn niet bij
zonderlijk gebouwd voor het doel, maar zijn ge
meenlijk het plein van eenig -niet meer bewoond
particulier huis.
De plaats is overdekt met een traliewerk, ten einde
de gevangenen te beletten over den muur te klau
teren. De gevangenen moeten door hun vrienden
worden onderhouden of hun kost verdienen door
het maken van mandewerk of door houtsnijkunst.
Er zijn geen geregelde cipiers, maar de deur wordt
bewaakt door een gewapenden schildwacht. Het
inbrengen van gevangenen geschiedt nu juist niet
op bijzonder zachtzinnige wijze. Onze illustratie
daarop betrekking hebbende geeft een persoon
te zien, die zooeven door den schildwacht naar
binnen is.getrapt.
ET DIER IN DEN SPIEGEL DER
TAAL". Onder dien titel heeft
1 de duitschc professor Riegler een
werk uitgegeven bij C. A. Koch, te
Dresden. In welke verhouding onze
voorouders tegenover onze „broeders in bosch
en veld en lucht" stonden, is hier in rijke vol
heid van voorbeelden neergelegd, zoodat het werk,
afgescheiden van zijn taai-historische waarde, als
modelverzameling van het materiaal, ook voor de
psychische geschiedenis van het volk, de kuituur-
en kunstgeschiedenis groote waarde heeft.
Met welk een haat hebben b.v. de Duitschers der
laatste eeuwen en trouwens dezen zeker niet
alleen een grimmigen vijand van hun velden,
den wolf, vervolgd. Geen enkele der vele verbin
dingen, waarin zijn naam voorkomt, zegt iets
gunstigs van hem. Men spreekt van „wolvenaard",
„hij vreet als een wolf", „een wolf in schaapsklee-
deren" enz. De oude Germanen evenwel hebben
hem een roemvolle plaats in hun mythologie, een
eervolle vermelding in hun eigennamen toegewezen
en de Romeinen vereerden den wolf, die Romulus
en Remus gevoed heeft.
Een Moorsche gevangenis.
