iMr^i OG EENS HET AMSTERDAMSCHE
- 69 -
mistenwereld een gewichtige rol. Toen zekere ge
vierde fransche zangeres van naam, die een rond
reis door Amerika had gemaakt, per pakketboot
De vijfiig-jarige jubilaris pastoor J. C. van Grossel.
naar haar land terugkeerde, waren de vier ontzag
lijke tafels der eetzaal aan boord nauwelijks groot
genoeg om de bloemen te bevatten, de afscheids
groeten van Amerika. Een der geestdriftige Ameri
kanen had een klein bloemenfregat gezonden.
Madame de Sévigné gewaagt in een harer
.Brieven" met verbazing van een waarde van 1000
kronen aan narcissen, ter gelegenheid van een
feest aan het hof van Lodewijk XIV uitgegeven.
Wat betcekent echler dat sommetje vergeleken bij
'tgeen Frankrijk in 1896 aan bloemen heeft uitge
geven, ter ontvangst van de russische souvereinen?
Te Versailles, alleen op de „galerie des Glacés",
waren drie duizend bouquetten. De Hercules-zaal
was een ontzagdjke serre van anjelieren en sleutel
bloemen. Het groote salon Louis XV, voor de
Keizerin bestemd, was één en al orchidee. Het
kleine toilet-kabinet was uitsluitend versierd met
rozen Maréchainiel" en viooltjes van Parma, en
in het „«aion des lustres", bestemd voor den
Keizer, verdween schier alles onder aroïdeeën en
kreeftsbloemen.
Een bekende Parijsche dame geeft in de drie
maanden, waarin zij elk jaar bezoeken ontvangt,
fr 25.000 uit voor de bloemen-versiering van haar
salons en van haar tafel.
Bij de viering der Onafhankelijkheidsfeesten gaf
de spoorwegkoning Vanderbilt te New-York in 1884
een bal, dat historisch is gebleven. Het schip, dat
het beeld der Vrijheid naar de reede van New-
York had» overgebracht, werd voorgesteld door een
vaartuig gehuld in rozen en andere bloemen.
Meer dan 50000 rozen uit trekkassen sierden de
salons.
Het bal door den hertog van Portland in Juni
1898 ter eere van den hertog en de hertogin van
York gegeven, kostte hem f 35000 aan tapijten en
f 25000 aan bloemen.
Haar heerlijksten luister evenwel ontleenen de
bloemen als geschenk aan de liefdadigheid.
In de week voorafgaande aan die, waarin om
den „Grand Prix" bij Parijs gereden wordt, be
dekken millioenen bloemen voor de „Slachtoffers
van den plicht" de lanen van het bosch van
Boulogne. Nooit was dit bloemen-corso schitteren
der dan in 1884, den dag der stichting. Men
bombardeerde elkaar reeds aan de vijvers, toen
de stoet der rijtuigen, ongeduldig om aan het
bloemen-gevecht deel te nemen, pas door den
Are de Triomphe reedEr wordt voor 130.000
frank aan bloemen ontvangen.
Dé magerste versiering van een Victoria met
bloemen uit het seizoen koH altijd nog 100 a 150
frank; met rozen en irissen: 250 frank. Rijtuigen,
waaraan voor een waarde van 1000 frank aan
bloemen zit, zijn geen zeldzaamheid meer.
In 1904 nam aan het corso deel een met orchi
deeën versierde victoria, wat aan de eigenares
3000 frank kostte.
Er is thans schier geen land meer, dat geen
bloemencorso heeft. Ook ten onzent zijn zulke
zuidelijke wedstrijden inheemsch geworden.
Speelt de bloem een groote rol ter verfraaiing
en opluistering van het leven van den mensch,
zij doet dit ook troostend aan zijn ziekbed, en
zelfs na den dood, hoewel <n de laatste jaren in
families, die steeds trach
ten met haar christelijk
voelen haar handelingen
in overeenstemming te
brengen i in ons land
deze bloemengaven aan
de dooden, als van hei-
densch karakter, niet meer
gebracht worden. Wat
intusschen bij sommige
begrafenissen van zeer
voorname of zeer geliefde
personen besteed wordt,
is fabelachtig. Wel nooit
echter is een overvloed en
weelde aan bloemen gezien
als in 1894, bij de begrafe
nis van den door Caserio
vermoorden franschen pre
sident Carnot. Binnen
drie dagen was de prijs
der bloemen tot het vijf
voudige gestegen. Vijf
tien honderd kransen
defileerden, vertegenwoor
digend een waarde van 500.000 gulden aan bloemen.
Het graf der familie Worms de Romilly, op het
parijsche kerkhof „Père Lachaise", dat voortdu
rend gesierd wordt met versche bloemen, kost
jaarlijks f 15000.
Toen de Amerikaansche milliardair Mackayzijn
zoon, te Parijs vertoevend, daar verloor, deed hij
over zee een bestelling aan een bloemist, om de
lijkkist, tijdelijk geplaatst
in den grafkelder van
St Augustin, in afwach
ting van de overbrenging
naar San Francisco, met
de schoonste bloemen te
bedekken. Voor twee
maanden bedroeg de reke
ning 35000 gulden.
Het streven der Zionisten is velen reeds zullen
het weten weder een joodsch Rijk in Palestina te
stichten, vooral voor die joden, die een ondragelijk
leven lijden in andere landen en in den letterlijken
zin des woords zwervelingen, bannelingen zijn. Dit
stoute en wel niet te verwezenlijken denkbeeld is
uitgegaan van den duitschen Israëliet dr Th. Herzl,
een figuur, door de wijze, waarop hij zijn lieve
lingsidee propageerde en er aanhangers voor won
ongetwijfeld van genoegzame beteekenis, om meer
dan gewoon belang te doen stellen in zijn konter
feitsel, dat een intellectueelen, energieken kop te
zien geeft.
f ASTOOR J. C. VAN GROSSEL.
Tot de priesters-jubilarissen op den 16n
Augustus jl. behoorde ook de achtens
waardige herder van Hillegom, de Zeer
eerw. heer Joannes Cornelis van Grossel,
die op dien dag reeds 50 jaren zich aan den
apostolischen arbeid had gewijd. En dat met een
boven allen lof verheven ijver voor 'sHeerenHuis
en het zielenheil.
Te Amsterdam, op den 23n Aug. 1831, geboren,
zag hij, na voleinde studiën aan klein- en groot
seminarie, door zijne wijding tot priester op den
16n Aug. 1857 zijn hartewensch vervuld. Reeds
sedert 23 Februari 1876 pastoor van Hillegom,
heeft hij gedurende de 31 jaren van zijn vaderlijk
herderschap zielen en harten weten te winnen,
De eerste-steenlegging van het nieuwe gebouw op het Amsterdam-
sche Begijnhof. Mgr B-. H. Klönne spreekt.
tal van vrienden en dankbaren, die hem op zijn
jubeldag opnieuw de meest ondubbelzinnigste be
wijzen van hoogachting en liefde gaven in ge
beden en wenschen, en ook in tal van kostbare en
treffende geschenken. Ofschoon pastoor Van Grossel
al een 76-jarige is, hopen en vertrouwen de pa
rochianen van Hillegom toch, dat het hun grijzen
herder zal zijn voorbehouden, minstens nog zijn
40-jarig pastoraat in hun midden te vieren.
De eerste-steenlegging van het nieuwe gebouw op het Amsterdam-
sche Begijmhof. De architect A. J. Joling spreekt.
RTHEODOR
HERZL. Op
de lijst van
dit jaar in ons
Land bereids gehouden of
nog te houden, is ook
voorgekomen het Zionis
ten-Congres, dat te 's Gra-
venhage is vergaderd ge
weest, onder voorzitter
schap van den heer David
Wolffsohn, van Keulen.
KONINGINNEDAG.
$eer wapp'ren de vlaggen en waaien de wimpels,
n Nederlands steden en bloeiende gouw;
ruid klinken de zangen voor U, o Vorstinne,
3 et bloempje, het laatste, van't stamhuis Nassau,
fin 't ruischt en het bruist, het „Oranje zal bloeien,"
rangs dijken en kaden en groene landouw
g;et kopermuziek en het spelen der klokken
n klanken bij sprekend van liefde en van trouw. -
Zog jaren van vrede schenk' God U, de Heere,
>ls loon voor Uw goedheid en vreedzaam regeeren.
Parochie-Heusden, 31 Aug. 1907. X.
érfBEGGIJNHOF. Aan de illustraties
II in een voriS nummer van het Beg-
gijnhof in 's Rijks hoofdstad, waarover
en waarvoor door Amstels Katholieken
zoo lang gestreden is, wegens hun onvervreemd
bare oude rechten, voegen'wij thans een' nieuw
