DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND. Voor Rechten Vrijheid! Dinsdag s^september 1907. No. 6675, 32ste Jaargang. Kinderhuis vest 31-33, Haarlem BUITENLAND. BINNENLAND. Bureaux van Redactie en Administratie: Interc. Telefoonnummer 1426. ►fci Vóór den Christus! Keizer Wilhelm, de vorst die in on geil tijdpersoonlijk zeker het meest be rekent door zijn hooge geestesgaven, zijn impulsief karakter en zijn stren ge levensopvattingen, heeft gisteren te Münster een openlijke belijdenis gedaan, waarop hier de aandacht tnag worden gevestigd. In ons buitenlaudsch overzicht Wordt ervan gemeld. 's Keizers leven wordt beheerscht door éen groote gedachte: het wel pijn van zijn volk. En dat welzijn kan niet anders bereikt worden dan door hulp van den Godsdienst! Zonder godsdienstig fundament gaat volk en regeering ten gronde. De groote antithese die komtliet ongeloof contra al wat Christus dient en eert als den Verlosser der we- i'eld, die groote antithese is ook door Keizer Wilhelm begrepen. En bij heeft zicli geschaard aan de sijde van den Christus, openlijk, zonder reserve. Dat is een les, die inslaat. Reeds pogen enkele bladen van liberalen of neutralen kant 's Kei zers woorden te verdraaien als de prediking van een z.g. „Christen- dum boven geloofsverdeeldheid". Doch de figuur van Keizer Wil helm leent zich tot dergelijke thooriën allerminst 1 Een man uit één stuk is hij, en heeft hij zich weer getoond door zijn moedige belijde nis: „Vóór den Christus 1" Wat tegenstelling, als men daarbij 't armzalig peuterig gedoe van de Fransche ktrkvervolgertjes be schouwt 1 Van die heeren, die meenen dat zij de lichten des hemels kunnen dooven 1 Tegenover deze staat de massale mannenfiguur van Wilhelm 11, den strijder voor het behoud van het geloof aan den Christus, als een reus tegenover armzalige dwergen 1 Algemeen Overzicht. Rondkijkende in 't buitenland naiii' nieuws om er ons overzicht van samen te stellen, valt ons oog allereerst op Antwerpen, de groote Belgische hoofdstad aan de Schelde. liet ziet er daar slecht uit. Tot dusverre was de staking er vrij kalm verloopen, maar sedert Zondag heerscht er opgewonden heid eu roering in de stad. De stakers zijn overgegaan tot daden van geweld tegenover de vele vreemdelingen die er werken, en heftige botsingen zijn al voor gekomen. Er wordt aan de Schelde door stakers zoowel als door politie herhaaldelijk met scherp geschoten en de revolvers doen dienst! Wagens' en werktuigen van de maatschappijen die door vreemdelin gen laten lossen en werken, zijn al door de stakers vernield, een sterke lastkraan is in de Schelde gewipt en de politie schijnt machteloos te zijn. Gisteravond is de burgerwacht onder de wapenen geroepen, en de militaire macht staat gereed. Zooals men ziet, is de toestand vrij ernstig en de Antwerpsche bladen klagen dat de opwinding zoo groot is, als tot dusver nog niet is voorgekomen. Wij wachten met spanning af, hoe dat alles zal afloopen. We moeten het maar weer over Marokko hebben. Daar ligt het zwaartepunt van Europa tegenwoordig en het zwaar tepunt ook van Europa's politiek beleid. Behalve de feitelijke toestand daar trekt ook de aandacht het stille spel dat er gespeeld wordt tussclien Duiischland en Frankrijk. We zeiden wel verleden week, dat oogeuschijnlijk en vooral na von Bülow's samentreffen met Cam- bon op Norderney, alles botertje tot aan den boom lijkt tussclien die twee landen, maar dat neemt niet weg, dat de Duitecliers, althans die in Marokko zelf, voortdurend blijven stoken tegen Frankrijk. 't Is weer gebleken met de uit tocht der Europeanen uit Fez, toen de Duitschers niet mee wilden, en alleen later, toen de Marokkaanen zelf zeiden, dat er groot gevaar was, eindelijk aftrokkeu, d;ch op eigen hóutje 1 Dat blijkt nu oak ait het verslag dat de „Frankfurter" geeft van een gesprek, door zijn correspondent ge houden te Tanger met El Mokri, den ouden Moorsclien staatsman, die zijn vorst vertegenwoordigde bij de conferentie van Algeciras. Wat El Mokri gezegd heeft tot zijn bezoeker is belangrijk, ook in verband met de waardeering van Europa over Frankrijk's optreden in Marokko. El Mokri ve klaarde grifweg Frank rijk aansprakelijk voor de tegen woordige gebeurtenissen. De Franschen zijn de oorzaak van ons ongeluk, zeide hij. Zij hebben zich steeds opdringeriger met onze zaken bemoeid. De Marokkanen wer den stelselmatig getergd en er was ten slotte maar een kleinigheid noo- dig om de grootste ongelukken te veroorzaken, zooals dat te Casablan ca gebeurd is. Als men Marokko zijn rust wil teruggeven, dan moet Frankrijk zich matigen. Als Frankrijk wil, kan de algemeene opstand, die dreigt uit te breken, in de kiem worden ver stikt. De regeering zal zich uit alle macht verzetten tegen de opkomende beweging, zeide El Mokri, want nog is sultan Abd-el-Azis de wettige heer en wie anders verklaart, sultan van Marokko te zijn, is een oproer ling. El Mokri verzekerde, dat de heer- schende gisting niet van godsdien stige natuur is. Het is een politieke giseing, die nog tegen het christen dom, noch tegen de vreemdelingen in het algemeen gericht is. Het geldt enkel de Franschen 1 Hij beschul digde voorts Frankrijk van ontrouw te zijn geworden aan de akte van Algeciras en verklaarde hieromtrent, dat hij van Duitschland verwacht, dat het de juiste houding zal weten aan te nemen 1 De landing van de troepen te Casablanca was een gru welijke fout, want de rust was al teruggekeerd en de moordenaars zouden hun straf niet hebben ont gaan. Het is zeker geen toeval, dat El Mokri zijn klachten uit juist tegen een Duitsch blad 1 De Duitschers hebben van den beginne af al gehamerd op datzelfde aanbeeld 1 Men ziet hetoorzaken van gis ting en oneenigheid zijn er nog genoeg 1 Wat de toestand in Marokk o-zelf betreft, wordt gemeld dat allebei de Sultans, de echte, Abd-el-Azis, en zijn broeder Moelai Hafid, plan hebben naar Rabat te reizen, de een van Fes, de andere van Mara- kesj uit. Naar het zich laat aanzien, seint de correspondent van de „Times", staat het er voor Moelai Hafid het beste voor. Hij heeft manschappen, wapenen schietvoorraad en geld, terwijl Abd-el-Azis noch een leger heeft, noch geld om een leger te betalen. Dat kan een vroolijke ontmoe ting worden! De Europeesche mogendheden weten overigens met dien Moelai Hafid nog niet goed weg. Ze zullen den kat maar eens uit den boom kijken. Keizer Wilhelm heeft giste- te Münster in Westfalen, midden in het Roomsche land, een zeer merkwaardige rede gehouden, die 't der moeite waard is te vermel den. Daarin betoogde de Keizer dat hij geen onderscheid maakte tus sclien Roomsche en Protestantsche onderdanen. De bescherming van den landbouw zou hem steeds bij zonder ter harte gaan. De schatten van de bergen gaven aan de nij verheid, die de trots van het volk is, een arbeidsveld. Hij gewaagde ook van de werklieden. De zorg voor ben en hun welvaart was hem een dierbaar erfdeel van zijn groot vader. En toen zeide de KeizerOm eenheid te bereiken, is er maar een middelde godsdienst 1 Opziende naar de figuur van den Verlosser, moet het Duitsclie volk zich in dien geest vereenigen en moeten burger, boer en arbeider zich aan eensluiten en samenwerken Gulden woorden 1 De Turkse lie regeering heeft de begrooting voor Macedonië voor het jaar 1907, door de financieele agenten der mogendheden opge maakt, eindelijk goedgekeurd, met uitzondering van de posten voor de verbetering der tractementen van een aantal staatsambtenaren. Hierdoor kunnen de maatregelen worden, uitgevoerd, die degeneraal- inspecteur der politie reeds verle den jaar voor de organisatie van het politiecorps heeft voorgesteld, en die door de civiele agenten zijn goedgekeurd. De Porte heeft die maatregelen tegelijk met de begrooting bekrach tigd, maar daarbij een eigenaardig Turksch besluit genomen. Om den schijn te vefmijden, dat die reorganisatie alleen voor Mace donië geldt en onder den druk der mogendheden wordt ingevoerd, is een iradé uitgevaardigd, waarbij de reorganisatie van de geheele Turk sche politie in denzelfden geest wordt bevolen 1 In Saloniki zal een politieschool worden opgericht. Het aantal poli tieagenten zal worden uitgebreid en de positie der politie officieren zal behoorlijk worden geregeld. Een Europeaan zal met de leiding van de politieschool worden belast. Over de vermoording van den Perzisch en grootvizier, waarvan we gisteren reeds onder onze drie- regelberichten melding maakte, seint Reuter nog Een der moordenaar heeft zelf moord gepleegd, een tweede is ge vangen genomen, de anderen zijn gevlucht. Naar alle bericfiten is het een politieke moord geweest. Atabek Azam, wiens volle naam luidt Mirza Ali Asgar Khan Amin es Sultan Atabek Azam, was een der krachtigste voorstanders i an de hervorming van Perzië. De hooge waardigheid, die Atabek Azem bekleedde, had liij ontvan gen in 1898, maar bij had die tot heden niet onafgebroken bekleed. In September 1904 was hij vervan gen door prins Ain-ed-Daoeleh. Atabek Azam heeft toen een groote reis door Europa gemaakt. Het is pas twee maanden geleden dat hij hersteld is in zijn waardig heid van grootvizier. Deze gebeur tenissen vatte men algemeen op als een teeken, dat de sjah beslist in de richting van hervormingen wilde sturen. Men begrijpt dus wel, van welken kant die revolver, die den modern-gezinden vizier doodde, gemikt werd! Nieuwtjes Ln drie regels, Het Koninklijk Echtpaar te Amsterdam. Omtrent het Vorstelijk bezoek, gisteren aan de Hoofdstad, kunnen we nog nader mededeelen: Ter ontvangst der Hooge Bezoe kers waren aan het station o.m. aanwezig de burgemeester, mr. W. F. van Leeuwen, de eere-voorzilter van den raad van administratie van de H.IJ.S.M., mr. F. Th. Wester- woudt, de stelling-commandant, I. S. van Nooten, de generaal majoor J. W. Boellaard tot Her wijnen, de vice-admiraal baron Sweerts de Landas Wyborgh en de kamerheer in buitengewonen dienst G. A. baron Tindal. H. M. die er goed uitzag, was gekleed in het lichtblauwde Prins droeg de admiraals uniform. Nadat Beiden op het perron de verschillende begroetingen in ont vangst hadden genomen, werd naar de Koninklijke wachtkamer gegaan waar eenige oogenblikken werd vertoefd. Daarna werden de hofrijtuigen bestegen en ging het in gestrekten draf lang Damrak, Dam, Mozes- en Aüronstraat en Raadhuisstraat naar het Concertgebouw. Een sterke politiemacht had de straten, waar de stoet doorkwam, afgezet. Ofschoon het Koninklijk bezoek niet algemeen bekend was, hadden zich langs den weg toch vele menschen opgesteld, die het Echtpaar eerbiedig groetten. Om 3 u. 30 spoortijd keerden de Hooge Bezoekers van het Centraalstation naar het Loo te rug. Hofberichten. De Koningin en de Prins die met het oog op de opening der Kamerzitting, tegen den lGen naar de residentie komen, zijn voorne mens Dinsdagnamiddag 17 Sept. de Internationale Landbouw-Ten- toonstelling in de Maliebaan te 's- Gravenhage te bezoeken. De Koningin-Moeder, die niet de opening der Staten-Ceneraal zal bijwonen, is van plan Donderdag 19 September aan deze tentoon stelling een bezoek te brengen. H. M stelt zich voor in de vol gende week te Amsterdam te be zichtigen de 4-jaarlijksche tentoon stelling van schilderijen en de ex positie van ambachtswerktuigen aldaar. De Koningin-Moeder kwam giste renochtend met [Men extra-trein, waarmede het Koninklijk echtpaar naar Amsterdam ging, tel"2.5Gaan het station Baarn terug van l.et bezoek op Het Loo- Op het perron nam de Koningin- Moeder hartelijk afscheid van de Koningin en den Prins. Hoog bezoek. Gisterenmiddag kwamen te Win schoten de commissarissen der Koningin der provinciën Noord- Hollaïid, Zuid-Holland, Zeeland, Limburg, Gelderland, Overijssel, Friesland en Groningen benevens mr. Roest, gewezen commissaris van Zeeland en jhr. Van Panbuijs, minister van Staat. De heeren maakten -een rijtoer door hot Old- ambt. Uit de Staatscourant. Bij Kon. Besl. van 23 Aug. is benoemd tot voorzitter van de Eerste Kamer der Staten-Generaal, gedurende de zitting die zal aan vangen op den derden Dinsdag in September 1907, J. E. N, baron Sclnmmelpenninck van der Oye van Hoevelaken, lid van die Ka mer. Bij Kon. Besl. van 30 Aug. is benoemd tot procureur generaal bij den Hoogen Raad der Nederlanden; mr. T. J. Noyon, thans advocaat- getieraal bij gemeld college. Bij Kon. Besl. van 28 Aug. is aan mr. A. M. Sassen, op zijn daatoe gedaan verzoek, met ingang van 1 September, eervol ontslag verleend als presid- nt der arrondissements rechtbank te Breda, onder dankbe tuiging voor de door liem in rech terlijke betrekkingen bewezen diens ten. Bij Kon. Besl. van 30 Aug. is, met ingang van 1 September, be noemd tot president der arrondis- sements-rechtbauk te Breda, mr. C. O. Segers, thans hoogleeraar in de faculteit der rechtsgeleerdheid aan de Rijksuniversiteit te Groningen en rechter-plaatsvervanger in de ar- rondissements-rechtbank aldaar. De Staatscourant bevat o.m. de gewijzigde akte van oprichting van de Naamlooze Vennootschap „Ken- nemerland," fabriek van verduur zaamde levensmiddelen, te Alkmaar. Kamerverkiezing te Schiedam, De verkiezing, stemming en ev. herstemming voor den Kamerzetel van graaf van Limburg Stirum zal te Schiedam plaats hebben op 25 Sept. 9 en 22 October resp. Staten-Generaal. De tegenwoordige zitting der Staten-Generaal zal op Zaterdag 14 Sept. des namiddags 3 uur door den Minister van Binnen). Zaken in naam van H. M. de Koningin worden gesloten. FEUILLETON. IS EUWE HMRLEMSGHE MIMI ABONNEMEUTSPEIJS: Per 3 maanden voor Haarlem fl.20 Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) „130 Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,05 Afzonderlijke nummers0.05 PRIJS DER ADVERTENTIÈN: Van 16 regels f0.60 (contant) f0.50 Elke regel meer0.10 Groote letters naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie 4. contant. Erisnu ook een Engelsche bestuur bare militaire ballon. Een mixtuur van de Fransche en Duitsche, naar 't schijnt. Te Sint Peterskurg is door den Czaar gisteren een kerk ingewijd op de plek waar Alexander II vermoord is. In Peking is een buitengewone com missie bijeen,om demodemiseeringvan 't Chineesche rijk te bespreken. Venezuela betaalt aan België, zoo meldt Reuter. E n poos geleden was er heftige ruzie. Die schijnt bijgelegd. In Londen is gisteren het groote congres der Trades Union geopend. Po litieke vraagstukken ontbieken er niet (Speciaal voor dU blad bewerkt). BOEIENDE ROMAN uit den jongsten Poolschen vrijheidsstrijd.' Naar het Duitsch van GERD. VON OSTEN. 10) Vermoeid trok de vorstin zich in een prieel van haar wintertuin terug. De mu ziek, het door elkaar w oelen der menigte en het tegen elkaar stooten der glazen drongen hier slechts uit de verte door. De bloemengeur, de schemering, de een zaamheid en de stilte, slechts door het klateren der fontein verstoord, oefenden een weldoenden invloed op haar uit. Spoedig had Roman haar gevonden en zette zich naast haar, maar hij was aan vankelijk zeer verstrooid. Weliswaar werd zijn toon langzamerhand levendiger, maar dit gebeurde eerst, toen bij over den keizer en diens plannen en regeerings- ■zaken begon te spreken. Anastasia liing als aan zijn lippen en baar blikken waren welsprekender dan vele woorden geweest Vonden zijn. Op eens bemerkte Roman, 'hoe gespannen zij naar hem luisterdeen hoe grooten indruk zijn woorden blijk baar maakten. Hij fronste het -voorhoofd, stond op en sprak op geheel veranderden toon,,Ik onttrek u aan de vervulling uwer plichten als gastvrouw: laten we gaan." En haar den arm aanbiedend voerde hij de doodsbleeke vorstin te midden van haar gasten terug. Roman trad naar een venster, legde zijn brandend voorhoofd tegen de ijskoude vensterruit en keek op het met sneeuw bedekte plein neder. Het was geheel ver laten: alleen de lantarens glinsterden, alsof ze de sterren daarboven wilden evenaren. Maar toch geheel verlaten was het plein niet. Er hield nog een slede stil voor het paleis, en een gast, die zich blijkbaar verlaat had, steeg er uit. Roman had liet niet opgemerkt. Wild joegen de gedachten door zijn geest, on stuimiger nog het bloed door zijn aderen. Meer steeg voor hem op de herinnering aan dat avonduur op de hoogte bij Wilna, die grenspaal tussclien zijn levenstijdper ken, toen hij daar het jeugdige Poolsche meisje gezien had, zonder haar intusschen iets te verraden van het diepe gevoel, dat hij voor haar koesterde. Hoe was zijn levenslot sinds dien ver anderd! Zijn werkkring, hemelsbreed ver schillend van het stoutste dat hij zich ooit had durven droomen, bevredigde ten volle zijn eerzucht, en de gunsten waar mede de Czaai" hem overlaadde, waven hem een welkome vergoeding voor de vernederingen, die hij eenmaal onder gaan had. Hoe lang hij daar gestaan had, wist hij zelf niet. Plotseling schrikte hij als geëlec'.riseerd op. Een vrouwelijke gestalte gleed zóó dicht langs hem heen, dat ze hem bijna aanraakte, en fluisterde hem dit ééue voord toe: „Oyczyzne!" Toen Roman zich omwendde, stond tussclien hem en de spreekster de zware gestalte van een man op leeftijd, en een vleezige hand werd naar hem uitgestoken. „Laat ik u thans eens mijn hartelijken dank brengen veor de redding van mijn kind, Roman Sieniawski," sprak hij„ik heb het waarlijk niet eer kunnen doen." Aangedaan en eenigszins verlegen had de pas aangekomene deze woorden ge sproken. Met beschaming herinnerde hij zich, tegenover d n met ordeteekenen overladen hoofdofficier, dat hij eenmaal den toenmaligen ordonnans, bij diens vertrek van Swiagask een belooning in geld voor zijn diensten had laten uit reiken. Maar Roman stond nog meer verlegen. Was zij daar, de jonge-vrouw, wiens neefje hij op den rand van het graf gered had, im daarvoor op zoo beleedigende wijze be loond te wordenMaar het was waar, wat mocht een o.donnans meer verwach ten Zoo vloog het hem door den geest bij de woorden van den ouden heer. Maar deze, die verder wilde spreken, werd door een klankvolle stem onderbro ken. „Ik verzoek den heer Sieniawski mij ten dans te geleiden. U kunt later nog wel eens met hem praten, vader." „Waarom heeft uw nicht al is ze die dan ook in den vierden graad nog geen mwelijk gesloten?" zoo had graaf Jegor de vrouw zijner jeugd gevraagd. „Zij wil slechts haar hand geven aan een man, die zich in den bevrijdingskrijg voor Polen onderscheiden heeft." „En waarom komt ze niet hier? Mijn zuster heeft haar toch een uitnoodiging gezonden „Weet ik het! Vrouwengrillen! Mis schien bezoekt ze wel geen bals, omdat ze nog in den rouw is!" „Die heeft ze afgelegd, zie maarl En de graaf wees met bijna triomfantelijk ge baar op de dame die, gevolgd door ean eenigszins gezet heer van middelbaren leeftijd, zoo juist binnentrad. Hij her kende haar op het eerste gezicht, ofschoon ze toch niet meer get kleine, in het zwart gekleede jonge meisje van vroeger was. Hare kleeding had nog steeds heel wat bijzonder opvallends. Zij droeg het haar nog zoo kort, dat het nauwelijks tot hare schouders reikte. Een kleine, vierkante muts van roode zijde dekte uitdagend het kleine kopje, aan de paarlen om hals en armen hingen kleine kruisjes en ge broken of met pijlen doorboorde harten van zwart email het rouwsieraad der vaderlandsche Poolsche dames. Allen blikken waren op haar gericht, vooral omdat ze, ten einde nu geen enkel opzicht van het echt nationale costuum af te wijken, de crinoline had afgelegd, die de mode toen gebiedend voorschreef. De meeste heeren hadden aangenaam verrast opgezien. Niet alle intusschen. Terwijl haar neef en zelfs Jegor verheugd op Leokadia toesnelden, stond de oude generaal, over wien wij gesproken heb ben misnoegd op, wierp zijn kaarten ne der en sprak„Waar zulke demonstaties ongestraft kunnen plaats hebben, moet men niet verwachten dat ik blijf. Als het aan mij lag, zou de rol dezer bespottelijke komedianten sp edig uitgespeeld zyn! „Ik ga ook heen, generaal," riep Seinen Kondratitsch„en ik ook, Murawiew," klonk het van andere zijden. Graaf Jegor was geheel veranderd. Hij die anders niet meer danste, vroeg Lt o- kadia om de polka-mazurka, die juist be ginnen zou. Zij scheen geheel het verle den vergeten tè zijn en knikte toestem mend. „Onder voorwaarde echter, dat ik straks een Pool tét, danser krijg," riep ze lachend. „Of zijn die hier niet Mijn neef telt natuurlijk niet mee!" Jegor verzekerde haar verheugd, dat haar voorwaarde vervuld kon worden, en noemde Romans naam. Hij wees naar het venster, waar deze, half achter een gor dijn verborgen, stond. De blikken van vorstin Anastasia waren al meer dan eens onrustig daarheen gericht geweest. Arme Anastasia! Welke gevoelens had de jonge Poolsche weder in Roman's hart opgewekt zoowel door het vaderlandsche wacht woord als door die echt nationale klee ding welke herinneringen ook aan zijn overleden moeder, aan zijn op vreemden boden rustenden vader, aan lcindheid en jongelingstijd, aan geboortegrond on va- dei 1 ind Een oogenblik later dansten ze samen. Aller oogen, zelfs die der dames, waren op het schoon paar gericht. „Welk een schoon paar!" fluisterde men elkander toe. Toen Jegor een oogenblik later de schoone Poolsche zocht, was zij nergens te vinden. „Dus zonder afscheid nemen vertrokken," mompelde hij. En evenzoo zocht de vorstin naar Ro man. „Zou hij al weg zijn?" dacht ze. De jongelieden wandelden ondertus- schen in derj tuin. Maar het was geen gewoon gesprek, dat ze met elkander voerden. In welspre kende taal vorderde Leokadia, in naam van het vertrapte Poolsche vaderlund, dat Roman de gehate Russische uniform zou afleggen. En hij? Mismoedig schudde hij het hoofd. In het eerste oogenblik had Leokadia gemeend te droomen. Door haar voogd had ze gehoord, welk een schitterende loopbaan zich voor den vroegeren ordon nans geopend had. Van hoe groot nut kon deze man, met zijn groote gaven er zijn uitgebreide relatiën, het arme vader land niet zijn! Maar met verbazing had zij ook vernomen, dat hij zich bij den jongsten opstand niet had aangesloten. Daarom kwam ze hem nu zelf opeischen. „Ik kan en mag mijn plaats niet ver laten." sprak hij. „Het vertrouwen van den keizer en zijn raadgevers, dat mij geschonken werd ondanks de verdacht makingen, waaraan het waarlijk niet ont brak, bindt mij vaster aan Rusland dan de arbeid, dien ik voor hen verricht heb Bovendien, lange jaren heb ik geleden onderdegedwongen werkeloosheid: thans, nu ik gelegenheid heb voor de mensch- heid en de beschaving, zou ik die gele genheid nu roekeloos prijs geven?" „Arbeiden voor de menschheid en de beschaving?" onderbrak Leokadia hem verontwaardigd. „Dat kunt ge toch zeker beter in dienst van liet vaderland dan in dien van den erfvijand en onderdrukker!" (Wordt vevvohjd).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1907 | | pagina 1