DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Voor Rechten Vrijheid!
Dinsdag s^september 1907.
No. 6675, 32ste Jaargang.
Kinderhuis vest 31-33, Haarlem
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Bureaux van Redactie en Administratie:
Interc. Telefoonnummer 1426.
►fci Vóór den Christus!
Keizer Wilhelm, de vorst die in on
geil tijdpersoonlijk zeker het meest be
rekent door zijn hooge geestesgaven,
zijn impulsief karakter en zijn stren
ge levensopvattingen, heeft gisteren
te Münster een openlijke belijdenis
gedaan, waarop hier de aandacht
tnag worden gevestigd.
In ons buitenlaudsch overzicht
Wordt ervan gemeld.
's Keizers leven wordt beheerscht
door éen groote gedachte: het wel
pijn van zijn volk.
En dat welzijn kan niet anders
bereikt worden dan door hulp van
den Godsdienst! Zonder godsdienstig
fundament gaat volk en regeering
ten gronde.
De groote antithese die komtliet
ongeloof contra al wat Christus dient
en eert als den Verlosser der we-
i'eld, die groote antithese is ook
door Keizer Wilhelm begrepen. En
bij heeft zicli geschaard aan de
sijde van den Christus, openlijk,
zonder reserve.
Dat is een les, die inslaat.
Reeds pogen enkele bladen van
liberalen of neutralen kant 's Kei
zers woorden te verdraaien als de
prediking van een z.g. „Christen-
dum boven geloofsverdeeldheid".
Doch de figuur van Keizer Wil
helm leent zich tot dergelijke
thooriën allerminst 1 Een man uit
één stuk is hij, en heeft hij zich weer
getoond door zijn moedige belijde
nis: „Vóór den Christus 1"
Wat tegenstelling, als men daarbij
't armzalig peuterig gedoe van
de Fransche ktrkvervolgertjes be
schouwt 1
Van die heeren, die meenen dat
zij de lichten des hemels kunnen
dooven 1
Tegenover deze staat de massale
mannenfiguur van Wilhelm 11, den
strijder voor het behoud van het
geloof aan den Christus, als een
reus tegenover armzalige dwergen 1
Algemeen Overzicht.
Rondkijkende in 't buitenland
naiii' nieuws om er ons overzicht
van samen te stellen, valt ons oog
allereerst op Antwerpen, de
groote Belgische hoofdstad aan de
Schelde.
liet ziet er daar slecht uit.
Tot dusverre was de staking er
vrij kalm verloopen, maar sedert
Zondag heerscht er opgewonden
heid eu roering in de stad.
De stakers zijn overgegaan tot
daden van geweld tegenover de
vele vreemdelingen die er werken,
en heftige botsingen zijn al voor
gekomen. Er wordt aan de Schelde
door stakers zoowel als door politie
herhaaldelijk met scherp geschoten
en de revolvers doen dienst!
Wagens' en werktuigen van de
maatschappijen die door vreemdelin
gen laten lossen en werken, zijn al
door de stakers vernield, een sterke
lastkraan is in de Schelde gewipt
en de politie schijnt machteloos te
zijn.
Gisteravond is de burgerwacht
onder de wapenen geroepen, en de
militaire macht staat gereed.
Zooals men ziet, is de toestand
vrij ernstig en de Antwerpsche
bladen klagen dat de opwinding
zoo groot is, als tot dusver nog niet
is voorgekomen.
Wij wachten met spanning af,
hoe dat alles zal afloopen.
We moeten het maar weer over
Marokko hebben.
Daar ligt het zwaartepunt van
Europa tegenwoordig en het zwaar
tepunt ook van Europa's politiek
beleid.
Behalve de feitelijke toestand daar
trekt ook de aandacht het stille spel
dat er gespeeld wordt tussclien
Duiischland en Frankrijk.
We zeiden wel verleden week,
dat oogeuschijnlijk en vooral na
von Bülow's samentreffen met Cam-
bon op Norderney, alles botertje tot
aan den boom lijkt tussclien die twee
landen, maar dat neemt niet weg,
dat de Duitecliers, althans die in
Marokko zelf, voortdurend blijven
stoken tegen Frankrijk.
't Is weer gebleken met de uit
tocht der Europeanen uit Fez, toen
de Duitschers niet mee wilden, en
alleen later, toen de Marokkaanen
zelf zeiden, dat er groot gevaar was,
eindelijk aftrokkeu, d;ch op eigen
hóutje 1
Dat blijkt nu oak ait het verslag
dat de „Frankfurter" geeft van een
gesprek, door zijn correspondent ge
houden te Tanger met El Mokri,
den ouden Moorsclien staatsman,
die zijn vorst vertegenwoordigde bij
de conferentie van Algeciras.
Wat El Mokri gezegd heeft tot
zijn bezoeker is belangrijk, ook in
verband met de waardeering van
Europa over Frankrijk's optreden
in Marokko.
El Mokri ve klaarde grifweg Frank
rijk aansprakelijk voor de tegen
woordige gebeurtenissen.
De Franschen zijn de oorzaak van
ons ongeluk, zeide hij. Zij hebben
zich steeds opdringeriger met onze
zaken bemoeid. De Marokkanen wer
den stelselmatig getergd en er was
ten slotte maar een kleinigheid noo-
dig om de grootste ongelukken te
veroorzaken, zooals dat te Casablan
ca gebeurd is.
Als men Marokko zijn rust wil
teruggeven, dan moet Frankrijk zich
matigen. Als Frankrijk wil, kan de
algemeene opstand, die dreigt uit
te breken, in de kiem worden ver
stikt. De regeering zal zich uit alle
macht verzetten tegen de opkomende
beweging, zeide El Mokri, want nog
is sultan Abd-el-Azis de wettige
heer en wie anders verklaart, sultan
van Marokko te zijn, is een oproer
ling.
El Mokri verzekerde, dat de heer-
schende gisting niet van godsdien
stige natuur is. Het is een politieke
giseing, die nog tegen het christen
dom, noch tegen de vreemdelingen
in het algemeen gericht is. Het geldt
enkel de Franschen 1 Hij beschul
digde voorts Frankrijk van ontrouw
te zijn geworden aan de akte van
Algeciras en verklaarde hieromtrent,
dat hij van Duitschland verwacht,
dat het de juiste houding zal weten
aan te nemen 1 De landing van de
troepen te Casablanca was een gru
welijke fout, want de rust was al
teruggekeerd en de moordenaars
zouden hun straf niet hebben ont
gaan.
Het is zeker geen toeval, dat El
Mokri zijn klachten uit juist tegen
een Duitsch blad 1
De Duitschers hebben van den
beginne af al gehamerd op datzelfde
aanbeeld 1
Men ziet hetoorzaken van gis
ting en oneenigheid zijn er nog
genoeg 1
Wat de toestand in Marokk o-zelf
betreft, wordt gemeld dat allebei de
Sultans, de echte, Abd-el-Azis, en
zijn broeder Moelai Hafid, plan
hebben naar Rabat te reizen, de
een van Fes, de andere van Mara-
kesj uit.
Naar het zich laat aanzien, seint
de correspondent van de „Times",
staat het er voor Moelai Hafid het
beste voor. Hij heeft manschappen,
wapenen schietvoorraad en geld,
terwijl Abd-el-Azis noch een leger
heeft, noch geld om een leger te
betalen.
Dat kan een vroolijke ontmoe
ting worden!
De Europeesche mogendheden
weten overigens met dien Moelai
Hafid nog niet goed weg.
Ze zullen den kat maar eens uit
den boom kijken.
Keizer Wilhelm heeft giste-
te Münster in Westfalen, midden
in het Roomsche land, een zeer
merkwaardige rede gehouden, die
't der moeite waard is te vermel
den.
Daarin betoogde de Keizer dat
hij geen onderscheid maakte tus
sclien Roomsche en Protestantsche
onderdanen. De bescherming van
den landbouw zou hem steeds bij
zonder ter harte gaan. De schatten
van de bergen gaven aan de nij
verheid, die de trots van het volk
is, een arbeidsveld. Hij gewaagde
ook van de werklieden. De zorg
voor ben en hun welvaart was hem
een dierbaar erfdeel van zijn groot
vader.
En toen zeide de KeizerOm
eenheid te bereiken, is er maar een
middelde godsdienst 1 Opziende
naar de figuur van den Verlosser,
moet het Duitsclie volk zich in
dien geest vereenigen en moeten
burger, boer en arbeider zich aan
eensluiten en samenwerken
Gulden woorden 1
De Turkse lie regeering heeft
de begrooting voor Macedonië voor
het jaar 1907, door de financieele
agenten der mogendheden opge
maakt, eindelijk goedgekeurd, met
uitzondering van de posten voor de
verbetering der tractementen van
een aantal staatsambtenaren.
Hierdoor kunnen de maatregelen
worden, uitgevoerd, die degeneraal-
inspecteur der politie reeds verle
den jaar voor de organisatie van
het politiecorps heeft voorgesteld,
en die door de civiele agenten zijn
goedgekeurd.
De Porte heeft die maatregelen
tegelijk met de begrooting bekrach
tigd, maar daarbij een eigenaardig
Turksch besluit genomen.
Om den schijn te vefmijden, dat
die reorganisatie alleen voor Mace
donië geldt en onder den druk der
mogendheden wordt ingevoerd, is
een iradé uitgevaardigd, waarbij de
reorganisatie van de geheele Turk
sche politie in denzelfden geest wordt
bevolen 1
In Saloniki zal een politieschool
worden opgericht. Het aantal poli
tieagenten zal worden uitgebreid
en de positie der politie officieren
zal behoorlijk worden geregeld. Een
Europeaan zal met de leiding van
de politieschool worden belast.
Over de vermoording van den
Perzisch en grootvizier, waarvan
we gisteren reeds onder onze drie-
regelberichten melding maakte,
seint Reuter nog
Een der moordenaar heeft zelf
moord gepleegd, een tweede is ge
vangen genomen, de anderen zijn
gevlucht.
Naar alle bericfiten is het een
politieke moord geweest.
Atabek Azam, wiens volle naam
luidt Mirza Ali Asgar Khan Amin
es Sultan Atabek Azam, was een
der krachtigste voorstanders i an
de hervorming van Perzië.
De hooge waardigheid, die Atabek
Azem bekleedde, had liij ontvan
gen in 1898, maar bij had die tot
heden niet onafgebroken bekleed.
In September 1904 was hij vervan
gen door prins Ain-ed-Daoeleh.
Atabek Azam heeft toen een groote
reis door Europa gemaakt.
Het is pas twee maanden geleden
dat hij hersteld is in zijn waardig
heid van grootvizier. Deze gebeur
tenissen vatte men algemeen op
als een teeken, dat de sjah beslist
in de richting van hervormingen
wilde sturen. Men begrijpt dus wel,
van welken kant die revolver, die
den modern-gezinden vizier doodde,
gemikt werd!
Nieuwtjes Ln drie regels,
Het Koninklijk Echtpaar te
Amsterdam.
Omtrent het Vorstelijk bezoek,
gisteren aan de Hoofdstad, kunnen
we nog nader mededeelen:
Ter ontvangst der Hooge Bezoe
kers waren aan het station o.m.
aanwezig de burgemeester, mr. W.
F. van Leeuwen, de eere-voorzilter
van den raad van administratie van
de H.IJ.S.M., mr. F. Th. Wester-
woudt, de stelling-commandant, I.
S. van Nooten, de generaal majoor
J. W. Boellaard tot Her wijnen, de
vice-admiraal baron Sweerts de
Landas Wyborgh en de kamerheer
in buitengewonen dienst G. A. baron
Tindal.
H. M. die er goed uitzag, was
gekleed in het lichtblauwde Prins
droeg de admiraals uniform.
Nadat Beiden op het perron de
verschillende begroetingen in ont
vangst hadden genomen, werd naar
de Koninklijke wachtkamer gegaan
waar eenige oogenblikken werd
vertoefd.
Daarna werden de hofrijtuigen
bestegen en ging het in gestrekten
draf lang Damrak, Dam, Mozes- en
Aüronstraat en Raadhuisstraat naar
het Concertgebouw.
Een sterke politiemacht had de
straten, waar de stoet doorkwam,
afgezet. Ofschoon het Koninklijk
bezoek niet algemeen bekend was,
hadden zich langs den weg toch
vele menschen opgesteld, die het
Echtpaar eerbiedig groetten.
Om 3 u. 30 spoortijd keerden
de Hooge Bezoekers van het
Centraalstation naar het Loo te
rug.
Hofberichten.
De Koningin en de Prins die
met het oog op de opening der
Kamerzitting, tegen den lGen naar
de residentie komen, zijn voorne
mens Dinsdagnamiddag 17 Sept.
de Internationale Landbouw-Ten-
toonstelling in de Maliebaan te 's-
Gravenhage te bezoeken.
De Koningin-Moeder, die niet
de opening der Staten-Ceneraal zal
bijwonen, is van plan Donderdag
19 September aan deze tentoon
stelling een bezoek te brengen.
H. M stelt zich voor in de vol
gende week te Amsterdam te be
zichtigen de 4-jaarlijksche tentoon
stelling van schilderijen en de ex
positie van ambachtswerktuigen
aldaar.
De Koningin-Moeder kwam giste
renochtend met [Men extra-trein,
waarmede het Koninklijk echtpaar
naar Amsterdam ging, tel"2.5Gaan
het station Baarn terug van l.et
bezoek op Het Loo-
Op het perron nam de Koningin-
Moeder hartelijk afscheid van de
Koningin en den Prins.
Hoog bezoek.
Gisterenmiddag kwamen te Win
schoten de commissarissen der
Koningin der provinciën Noord-
Hollaïid, Zuid-Holland, Zeeland,
Limburg, Gelderland, Overijssel,
Friesland en Groningen benevens
mr. Roest, gewezen commissaris van
Zeeland en jhr. Van Panbuijs,
minister van Staat. De heeren
maakten -een rijtoer door hot Old-
ambt.
Uit de Staatscourant.
Bij Kon. Besl. van 23 Aug. is
benoemd tot voorzitter van de
Eerste Kamer der Staten-Generaal,
gedurende de zitting die zal aan
vangen op den derden Dinsdag in
September 1907, J. E. N, baron
Sclnmmelpenninck van der Oye
van Hoevelaken, lid van die Ka
mer.
Bij Kon. Besl. van 30 Aug. is
benoemd tot procureur generaal bij
den Hoogen Raad der Nederlanden;
mr. T. J. Noyon, thans advocaat-
getieraal bij gemeld college.
Bij Kon. Besl. van 28 Aug. is
aan mr. A. M. Sassen, op zijn daatoe
gedaan verzoek, met ingang van 1
September, eervol ontslag verleend
als presid- nt der arrondissements
rechtbank te Breda, onder dankbe
tuiging voor de door liem in rech
terlijke betrekkingen bewezen diens
ten.
Bij Kon. Besl. van 30 Aug. is,
met ingang van 1 September, be
noemd tot president der arrondis-
sements-rechtbauk te Breda, mr. C.
O. Segers, thans hoogleeraar in de
faculteit der rechtsgeleerdheid aan
de Rijksuniversiteit te Groningen en
rechter-plaatsvervanger in de ar-
rondissements-rechtbank aldaar.
De Staatscourant bevat o.m. de
gewijzigde akte van oprichting van
de Naamlooze Vennootschap „Ken-
nemerland," fabriek van verduur
zaamde levensmiddelen, te Alkmaar.
Kamerverkiezing te Schiedam,
De verkiezing, stemming en ev.
herstemming voor den Kamerzetel
van graaf van Limburg Stirum zal
te Schiedam plaats hebben op 25
Sept. 9 en 22 October resp.
Staten-Generaal.
De tegenwoordige zitting der
Staten-Generaal zal op Zaterdag 14
Sept. des namiddags 3 uur door den
Minister van Binnen). Zaken in
naam van H. M. de Koningin
worden gesloten.
FEUILLETON.
IS
EUWE HMRLEMSGHE MIMI
ABONNEMEUTSPEIJS:
Per 3 maanden voor Haarlem fl.20
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) „130
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,05
Afzonderlijke nummers0.05
PRIJS DER ADVERTENTIÈN:
Van 16 regels f0.60 (contant) f0.50
Elke regel meer0.10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie 4. contant.
Erisnu ook een Engelsche bestuur
bare militaire ballon. Een mixtuur van
de Fransche en Duitsche, naar 't schijnt.
Te Sint Peterskurg is door den
Czaar gisteren een kerk ingewijd op de
plek waar Alexander II vermoord is.
In Peking is een buitengewone com
missie bijeen,om demodemiseeringvan
't Chineesche rijk te bespreken.
Venezuela betaalt aan België, zoo
meldt Reuter. E n poos geleden was er
heftige ruzie. Die schijnt bijgelegd.
In Londen is gisteren het groote
congres der Trades Union geopend. Po
litieke vraagstukken ontbieken er niet
(Speciaal voor dU blad bewerkt).
BOEIENDE ROMAN
uit den jongsten Poolschen vrijheidsstrijd.'
Naar het Duitsch van
GERD. VON OSTEN.
10)
Vermoeid trok de vorstin zich in een
prieel van haar wintertuin terug. De mu
ziek, het door elkaar w oelen der menigte
en het tegen elkaar stooten der glazen
drongen hier slechts uit de verte door.
De bloemengeur, de schemering, de een
zaamheid en de stilte, slechts door het
klateren der fontein verstoord, oefenden
een weldoenden invloed op haar uit.
Spoedig had Roman haar gevonden en
zette zich naast haar, maar hij was aan
vankelijk zeer verstrooid. Weliswaar werd
zijn toon langzamerhand levendiger, maar
dit gebeurde eerst, toen bij over den
keizer en diens plannen en regeerings-
■zaken begon te spreken. Anastasia liing
als aan zijn lippen en baar blikken waren
welsprekender dan vele woorden geweest
Vonden zijn. Op eens bemerkte Roman,
'hoe gespannen zij naar hem luisterdeen
hoe grooten indruk zijn woorden blijk
baar maakten.
Hij fronste het -voorhoofd, stond op en
sprak op geheel veranderden toon,,Ik
onttrek u aan de vervulling uwer plichten
als gastvrouw: laten we gaan."
En haar den arm aanbiedend voerde
hij de doodsbleeke vorstin te midden van
haar gasten terug.
Roman trad naar een venster, legde
zijn brandend voorhoofd tegen de ijskoude
vensterruit en keek op het met sneeuw
bedekte plein neder. Het was geheel ver
laten: alleen de lantarens glinsterden,
alsof ze de sterren daarboven wilden
evenaren.
Maar toch geheel verlaten was het
plein niet. Er hield nog een slede stil
voor het paleis, en een gast, die zich
blijkbaar verlaat had, steeg er uit.
Roman had liet niet opgemerkt. Wild
joegen de gedachten door zijn geest, on
stuimiger nog het bloed door zijn aderen.
Meer steeg voor hem op de herinnering
aan dat avonduur op de hoogte bij Wilna,
die grenspaal tussclien zijn levenstijdper
ken, toen hij daar het jeugdige Poolsche
meisje gezien had, zonder haar intusschen
iets te verraden van het diepe gevoel,
dat hij voor haar koesterde.
Hoe was zijn levenslot sinds dien ver
anderd! Zijn werkkring, hemelsbreed ver
schillend van het stoutste dat hij zich
ooit had durven droomen, bevredigde ten
volle zijn eerzucht, en de gunsten waar
mede de Czaai" hem overlaadde, waven
hem een welkome vergoeding voor de
vernederingen, die hij eenmaal onder
gaan had.
Hoe lang hij daar gestaan had, wist
hij zelf niet. Plotseling schrikte hij als
geëlec'.riseerd op. Een vrouwelijke gestalte
gleed zóó dicht langs hem heen, dat ze
hem bijna aanraakte, en fluisterde hem
dit ééue voord toe: „Oyczyzne!"
Toen Roman zich omwendde, stond
tussclien hem en de spreekster de zware
gestalte van een man op leeftijd, en een
vleezige hand werd naar hem uitgestoken.
„Laat ik u thans eens mijn hartelijken
dank brengen veor de redding van mijn
kind, Roman Sieniawski," sprak hij„ik
heb het waarlijk niet eer kunnen doen."
Aangedaan en eenigszins verlegen had
de pas aangekomene deze woorden ge
sproken. Met beschaming herinnerde hij
zich, tegenover d n met ordeteekenen
overladen hoofdofficier, dat hij eenmaal
den toenmaligen ordonnans, bij diens
vertrek van Swiagask een belooning in
geld voor zijn diensten had laten uit
reiken.
Maar Roman stond nog meer verlegen.
Was zij daar, de jonge-vrouw, wiens neefje
hij op den rand van het graf gered had, im
daarvoor op zoo beleedigende wijze be
loond te wordenMaar het was waar,
wat mocht een o.donnans meer verwach
ten Zoo vloog het hem door den geest
bij de woorden van den ouden heer.
Maar deze, die verder wilde spreken,
werd door een klankvolle stem onderbro
ken. „Ik verzoek den heer Sieniawski mij
ten dans te geleiden. U kunt later nog
wel eens met hem praten, vader."
„Waarom heeft uw nicht al is ze die
dan ook in den vierden graad nog geen
mwelijk gesloten?" zoo had graaf Jegor
de vrouw zijner jeugd gevraagd.
„Zij wil slechts haar hand geven aan
een man, die zich in den bevrijdingskrijg
voor Polen onderscheiden heeft."
„En waarom komt ze niet hier? Mijn
zuster heeft haar toch een uitnoodiging
gezonden
„Weet ik het! Vrouwengrillen! Mis
schien bezoekt ze wel geen bals, omdat
ze nog in den rouw is!"
„Die heeft ze afgelegd, zie maarl En
de graaf wees met bijna triomfantelijk ge
baar op de dame die, gevolgd door ean
eenigszins gezet heer van middelbaren
leeftijd, zoo juist binnentrad. Hij her
kende haar op het eerste gezicht, ofschoon
ze toch niet meer get kleine, in het zwart
gekleede jonge meisje van vroeger was.
Hare kleeding had nog steeds heel wat
bijzonder opvallends. Zij droeg het haar
nog zoo kort, dat het nauwelijks tot hare
schouders reikte. Een kleine, vierkante
muts van roode zijde dekte uitdagend
het kleine kopje, aan de paarlen om hals
en armen hingen kleine kruisjes en ge
broken of met pijlen doorboorde harten
van zwart email het rouwsieraad der
vaderlandsche Poolsche dames.
Allen blikken waren op haar gericht,
vooral omdat ze, ten einde nu geen enkel
opzicht van het echt nationale costuum
af te wijken, de crinoline had afgelegd,
die de mode toen gebiedend voorschreef.
De meeste heeren hadden aangenaam
verrast opgezien. Niet alle intusschen.
Terwijl haar neef en zelfs Jegor verheugd
op Leokadia toesnelden, stond de oude
generaal, over wien wij gesproken heb
ben misnoegd op, wierp zijn kaarten ne
der en sprak„Waar zulke demonstaties
ongestraft kunnen plaats hebben, moet
men niet verwachten dat ik blijf. Als het
aan mij lag, zou de rol dezer bespottelijke
komedianten sp edig uitgespeeld zyn!
„Ik ga ook heen, generaal," riep Seinen
Kondratitsch„en ik ook, Murawiew,"
klonk het van andere zijden.
Graaf Jegor was geheel veranderd. Hij
die anders niet meer danste, vroeg Lt o-
kadia om de polka-mazurka, die juist be
ginnen zou. Zij scheen geheel het verle
den vergeten tè zijn en knikte toestem
mend. „Onder voorwaarde echter, dat ik
straks een Pool tét, danser krijg," riep ze
lachend. „Of zijn die hier niet Mijn neef
telt natuurlijk niet mee!"
Jegor verzekerde haar verheugd, dat
haar voorwaarde vervuld kon worden, en
noemde Romans naam. Hij wees naar het
venster, waar deze, half achter een gor
dijn verborgen, stond. De blikken van
vorstin Anastasia waren al meer dan eens
onrustig daarheen gericht geweest. Arme
Anastasia! Welke gevoelens had de jonge
Poolsche weder in Roman's hart opgewekt
zoowel door het vaderlandsche wacht
woord als door die echt nationale klee
ding welke herinneringen ook aan zijn
overleden moeder, aan zijn op vreemden
boden rustenden vader, aan lcindheid en
jongelingstijd, aan geboortegrond on va-
dei 1 ind
Een oogenblik later dansten ze samen.
Aller oogen, zelfs die der dames, waren
op het schoon paar gericht.
„Welk een schoon paar!" fluisterde men
elkander toe.
Toen Jegor een oogenblik later de
schoone Poolsche zocht, was zij nergens
te vinden. „Dus zonder afscheid nemen
vertrokken," mompelde hij.
En evenzoo zocht de vorstin naar Ro
man. „Zou hij al weg zijn?" dacht ze.
De jongelieden wandelden ondertus-
schen in derj tuin.
Maar het was geen gewoon gesprek,
dat ze met elkander voerden. In welspre
kende taal vorderde Leokadia, in naam
van het vertrapte Poolsche vaderlund, dat
Roman de gehate Russische uniform zou
afleggen.
En hij? Mismoedig schudde hij het
hoofd.
In het eerste oogenblik had Leokadia
gemeend te droomen. Door haar voogd
had ze gehoord, welk een schitterende
loopbaan zich voor den vroegeren ordon
nans geopend had. Van hoe groot nut
kon deze man, met zijn groote gaven er
zijn uitgebreide relatiën, het arme vader
land niet zijn! Maar met verbazing had
zij ook vernomen, dat hij zich bij den
jongsten opstand niet had aangesloten.
Daarom kwam ze hem nu zelf opeischen.
„Ik kan en mag mijn plaats niet ver
laten." sprak hij. „Het vertrouwen van
den keizer en zijn raadgevers, dat mij
geschonken werd ondanks de verdacht
makingen, waaraan het waarlijk niet ont
brak, bindt mij vaster aan Rusland dan
de arbeid, dien ik voor hen verricht heb
Bovendien, lange jaren heb ik geleden
onderdegedwongen werkeloosheid: thans,
nu ik gelegenheid heb voor de mensch-
heid en de beschaving, zou ik die gele
genheid nu roekeloos prijs geven?"
„Arbeiden voor de menschheid en de
beschaving?" onderbrak Leokadia hem
verontwaardigd. „Dat kunt ge toch zeker
beter in dienst van liet vaderland dan in
dien van den erfvijand en onderdrukker!"
(Wordt vevvohjd).