DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
BERICHT.
Kinderhuisvesi 31-33, Haarlem
De actie der jongeren.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Zaterdagavondpraatjes.
ZATERDAG 21 SEPTEMBER 1907.
No. 6691, 32ste Jaargang.
Bureaux van Redactie en Administratie:
Interc. Telefoonnummer 1426.
Bij dit nummer, dat uit twee
bladen bestaat, wordt teuens
oerzonden de Officiëele
Kerk! ijst en uoor de daarop
«jeabonneerden het Geïllu
streerd Zondagsblad.
Zij, die zich met 1 October
uoor minstens drie maanden
op de NIEUWE HAARLEM-
SCHE COURANT abonneeren,
ontuangen de tot 1 October
uerschijnende nummers gratis.
Abonnementen worden aan
genomen aan oris kantoor
Kinderhuisuest 31-33, en bij
de agenten en loopers der
Courant.
Steeds vooruit!
Een verblijdend feit is het, dat
ontegenzeggelijk de jongeren onder
ons, Roomschen, in den laatsten
tijd overal en in alle plaatsen zoo
werkdadig deel nemen aan de
groeiende actie van Katholiek leven,
die op zoo verblijdende wijze over
heel de wereld opleeft.
Ook in ons land.
De jongste Sociale Week heeft het
weer bewezen de jongere elementen
stonden bij dezen leergang van
sociale wetenschap voor Katholie
ken wederom vóóraan.
En zie naar onze Universiteiten,
hoe ook daar de Katholieke actie
metterdaad wordt beoefend door
hen, die later bij de balie, in 't
openbaar leven, in de pers en de
school de vóórmannen zullen zijn!
Zie naar de propagandaclubs, naar
de sociale en liefdadige genootschap
pen: overal staan de jongeren
vooraan
Dat is verblijdend voor de toe
komst vooral.
Want meedoen aan het Rooinsche
leven, dat is meedoen aan Roomsch
werk, dat is tevens ook leeren voor
het levenEn van dat onderwijs
in de practijk zal de Kerk en de
Maatschappij later de vruchten in
overvloed plukken I
Haarlem geeft in dit opzicht
echter niet zulk een schitterend
voorbeeldonze stad wordt, wat
werkdadige Katholieke arbeid der
jongeren vooral naar buiten aangaat,
door vele andere steden in het Dio
cees overschaduwd.
Dat wil niet zeggen, dat we klein
achten wat door velen, geestelijken
zoowel als leeken, wordt verricht
dat mag ook niet worden opgevat
als een voorbijgaan van de ijverige
en verdienstelijke werkers, die ook
onze stad bij tientallen onder jon
geren en oudeien kan tellen.
Maar we gelooven toch niet te
veel te zeggen wanneer we het vol
houden dat een algemeene actie
der jongeren in Haarlem vrijwel
ontbrerkt.
Wat er gedaan wordt is te weinig
naar verhouding van hetgeen ge
daan kón worden, als alle mede-
weekten.
En het getal van hen, die werken,
kon en moest zeer veel grooter zijn
in de residentie-stad van den Bis
schop!
Hier is dan ook een arbeidsveld
voor hen, die de Katholiek-sociale
actie ten onzent voorstaan en leiden,
dat zoo goed als braak ligt.
We dachten daaraan, toen we
deze week in de vergadering van
het Plaatselijk Comité der K. S. A.
belangstellend de besprekingen
volgden, die ook betroffen de moge
lijkheid, om in Haarlem een ver-
eeniging te stichten welke onder
de Katholieken de wetenschap en
het geloof in een band vereenigend,
op wetenschappelijke wijze wil
medewerken aan een daadwerkelijke
actie onder de Katholieken.
Er is behoefte ten onzent aan
een vereeniging, waar de jongeren
worden iDgeleid in het essentiëele
der Katholieke actie, die naar de
eigenlijke beteekenis van het woord
vooral „werken" inhoudtEen ver
eeniging, welker program en doel
en inrichting den leden dwingt
metterdaad ook te werken, die zich
niet te vreden stelt met contributie
betalers alléénEen vereeniging,
die onder beproefde en gezagheb
bende leiding studie ten doel heeft,
niet gezelligheid en aangenaam
onderling verkeer.
Want de leemte die we aanwezen
bestaat en wordt door velen er
kend.
En juist dat is verblijdend!
bij niet weinigen onzer jongeron is
er het besef, dat het gemis van
zulk een vereeniging veel goed?
tegenhoudt en oorzaak is van een
minder daadwerkelijk zich-uitend
Katholiek leven, als in Haarlem
wel zou kunnen bestaan.
Moeten wij het nog zeggen, dat
wij de oprichting van een Roomsche
bibliotheek van sociale en weten
schappelijke werken, van een ver
eeniging als „Katholiek leven" of
„Thomas van Aquino" of „Geloof
en Wetenschap" zooals elders
de namen zijn een goed en
haast noodzakelijk werk achten?
Daar is ons verteld van plannen
tot oprichting eener zoodanige ver
eeniging. We behoeven niet te
zeggen, dat we het ten levendigste
toejuichen zouden, zoo die plannen
met goedkeuring van de hoogste
Kerkelijke autoriteit een vasten
vorm zouden kunnen aannemen.
Van andere zijde echter werd cns
medegedeeld, dat een beweging
gaande was om ook ter bevordering
van goede ontspanningslectuur een
zoodanige vereeniging te doen mede
werken. Door er b. v. het rondzen
den van portefeuilles aan te ver
binden, waarvan de inhoud van
alle sociaal werk en wetenschappe
lijke studie vrij zou zijn, maar uit
stekend zou kunnen dienen voor de
theetafel en den luien stoel
We hopen dat dit laatste niet
gebeuren zal!
Daar bestaan ten onzent vereenigin-
gen, die volkomen aan de vraag naar
geïllustreerdeoutspanningslectuuren
boeiende romannetjes voor Katho
lieken van allen stand en rang
kunnen voldoen, zoo ze willen.
Maar aan studie en sociaal werk
mag onder onze jongeren, met name
onder de meergegoeden, nog wel
een en ander gedaan worden!
En dan kome men daarvoor
alleen, en met ernst te samen!
Op die wijze opgevat, kan de
actie der jongeren aan Kerk en
Maatschappij ontzaglijk veel voor
deel doen.
Hopen we, dat in Haarlem eer
lang dien kant wordt opgestuurd
Wij zullen daar onzerzijds gaarne
onze medewerking, zooals die het
best en voordeeligst kan werken, aan
geven.
Algemeen Overzicht.
't Is moeilijk voor een buiten
staander, om in den strijd die te
Antwerpen tusschen de Fede
ration Maritime en de stakers wordt
gestreden, partij te kiezen.
De Federation, die alle voorstellen
afwijst, lijkt wel wat al te zeer op
baar stuk te staan, en de stakers,
(Me langzamerhand geheel onder den
invloed der socialisten zijn gekomen,
lijken op hunne beurt óók te onver
zoenlijk.
Een goeden kijk op der. toestand
in groote lijnen, geeft ons echter
üu het Katholieke Antwerpsche
„Handelsblad", dat volstrekt niet
verdacht kan worden van overgroote
sympathie voor de (liberale) groote
werkgevers, maar dat ten slotte toch
een principe-kwestie ziet in dezen
grooten strijd.
Het blad wijst namelijk met kracht
en bij herhaling op het voorbeeld
van de Fransche haven Duinkerken.
Dat is nu een haven waar, dank
aan de misdadige toegevendheid der
radikaal-socialistische overheid, het
roode arbeiderssyndicaat heer en
meester is en zijne wetten stelt.
Men kan er geen schip laden of
lossen, of men moet langs hetsyn-
dikaat om, en wie niet de voor
waarden en voorschriften van het
syndikaat aanneemt, il u'a qu'a se
faire pendre ailleurs, zooals de
Franschen zeggen, die kan elders
een strop gaan zoeken om ver
wurgd te worden.
De kapiteins bedanken er dan
ook feestelijk voor, *m nog naar
Duinkerken te varen, de eene
scheepsmakelaar na de andere rolt
er zijne matten op; nijveraars van
het Noorderdepartement laten te
Antwerpen lossen en zoo met bin
nenschepen de koopwaar ginder
brengen, om te ontsnappen aan die
tirannijen zoo komt het dat het
gras groeit tusschen de steenen op
de kaaien.
De gansche nijverheid in het
Noorderdepartement wordt er ge
dood door de socialisten.
Wie zich niet wil onderwerpen
aan hunne wetten, die wordt afge
broken en ten onder gebracht door
de meest afschuwelijke middelen
en niet het minst door sabotage,
het opzettelijk bederven van gansche
ladingen.
Faut passer par le syndicat, ge
moet onder het mes van het syndi
kaat, of uw vonnis is geteekend.
Ziedaar wat onze reederijen, onze
scheepvaartagenten, onze stouwers,
onze natiën weten; ziedaar waarom
zij zich verdedigen met de uiterste
hardnekkigheid tegen de onderne
mingen van de mannen uit de Die-
peslraat (de socialistische leiders).
't Is daarom ook dat heel de
bevolking diende te staan rond de
werkgevers, tegen de socialisten, om
hunnen aanslag tegen de welvaart
en de toekomst van Antwerpen te
verijdelen.".
Aldus het Katholieken blad.
•In dit licht gezien, komt het
conflict in de Antwerpsche haven
toch weer geheel en al neer op de
politiek, zooals we al eens meer
hebben laten doorschemeren. En
het is voor de Antwerpsche haven
en industrie te hopen, dat de so
cialisten ditmaal er toch waarlijk
eens aan 't kortste eind trekken.
Kan dat niet anders dan door star-
volhouden van de Fédération Ma
ritime, we zullen het moeten
betreuren maar tóch goedkeuren
In Marokko zitten we nu te
wachten op den Sultan, die van
daag met veel plechtstatigheid in
Rabat zal binnentrekken.
't Is er dan toch van gekomen,
en Albd'el Azis heeft werkelijk op
eens van een bij hem ongewone
geestkracht blijk gegeven, door die
reis! Intusschen is zijn broer Moe-
lai Hafid, de tegensultan, in het
Zuiden bij de pakken blijven neer
zitten.
De stammen die hem hebben uit
geroepen, verwachten dat hij. een
krijgstocht naar het Noorden on
dernomen zou hebben, om Abd'el-
Azis den troon in zijne zetelplaats
te betwisten. Nu hij besluiteloos is,
aarzelen verschillende stammen, of
zij hem aan zullen blijven hangen.
Moelai Hafid heeft zich er voor-
loopig toe bepaald, vijftig uitgelezen
aanhangers met een vizier naar
Tanger te ze aden, die belangrijke
brieven voor de vreemde vertegen
woordigers bij zich hebben.
Hij deeit er zijne uitroeping tot
sultan in mede, verklaart allo ver
dragen en de akte van Algeciras
te zullen erken aen en vrede en
veiligheid in heel Marokko te ver
zekeren, waartoe zijn broer Abdel-
Azis niet in staat is.
Moelai Hafid verlangt verder dat
de mogendheden op zullen houden,
met in Casablanca aanleiding tot
troebelen te geven, en dat de Fran
sche troepen zullen weggaan van
daar. Dan zal hij zelf den slam
dor Sjaoeia's straffen en met de
Fransche regeering vrede sluiten.
't Zal hem echter niet glad zitten.
Meer en meer verklaart zich de
opinie van Frankrijk en Europa
tegen hem, en voor den wettigen
sultan.
Evenveel last ensoesah als Frank
rijk heeft met Marokko, heeft de
oude keizer Frans Josef wel met
de rebellige Hongaren.
We hebben van de week bericht
dat de onderhandelingen tusschen
Oostenrijk era Hongarije alweer eens
zijn afgebroken; dit feit heeft ditmaal
grooten indruk gemaakt.
De Oostenrijksclie bladen prijzen
het in de Regeering, dat zij na zoo
vele concessies aan Hongarije gedaan
te hebben, door meer te weigeren,
het land voor schade en schande
behoed heeft.
De Weener „Neue Freie Presse"
beweert, dat de Hongaarsche pre
mier dr. Wekerle voor den drang
der Independenten partij gezwicht
is, want dat anders wel van zijn
meer dan eens gebleken praktische
staatsmanskunst to verwachten ware
geweest, dat hij Oostenrijk's conces
sies aanvaard had, welke immers
voor Hongarije zoo voordeelig waren.
Toen de Hongaarsche ministers
onverrichterzakevan Weenen te Pest
terugkeerden, werden zij op het
station door een aantal Kamerleden
mét toejuichingen ontvangen! Wel
een bewijs hoe men tegen Oostenrijk
gekant is!
Nieuwtjes in drie regels.
Op S o e s t d ij k. De vorstin vai
Bentheira, zuster van H. M.deKo
ningin Moeder, is gisteren op Soest
dijk aangekomen <>m daar eenigi
dagen te logeeren.
Uit de Staatscourant.
Bij Kon. besl. van '20 dezer i
uir. W. Doude van T roost wijl
minister resident, secretaris generaa
van de tweede Vredesconferenth
benoemd tot ridder in de orde vai
den Nederlaudscheu Leeuw.
Tot ridder in de orde van Oranj
Nassau, de hoofdcommies bij h<
departement van koloniën J. Geradt
De vacature Tak in Staten en
Gemeenteraad.
De S. D. A. P. candideerde in An
sterdam I'll voor den Stalen de he
Jan van Zutphen, voor den G<
meenteraad werd een dubbelt
IX.
EUWE HAARL
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Haarlem f 1.20
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 130
Voor de overige plaatsen in< Nederland franco per post „1.65
Afzonderlijke nummers „0.05
PRIJS DER ADVERTENTIES:
Van 1—G regelsf0.60 (contant) fö.50
Elke regel meert 0.10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie A contant.
Onze lezers hebben gezien, dat de
nieuwe Directie en wijzelf, sinds we
de uitgave en leiding der Nieuwe
Haarlem sc he overnamen, niets
onbeproefd hebben gelaten om ons
blad te verbeteren!
Het uiterlijk van onze krant is
veranderd en verfraaid, en we hebben
getracht den inhoud ervan ook zoo
veel mogelijk te maken tot een af
spiegeling van hetgeen 't Roomsche
lezend publiek in Haarlem wenseht
en noodig heeft.
Pin steeds gaan we in die richting
voort.
Nu hebben we wéér een groote ver
betering en aanwinst voor onze krant
in bewerking, die binnen enkele
weken voorgoed haar beslag zal
krijgen.
Wat het wezen zal?
I.aat het nog een verrassing zijn
tot de volgende weekwe zullen ma
ken dat onze lezers tevreden zullen
zij n
En men zal eruit zien voor de zoo-
veelste maal, dat Directie en Hoofd
redactie der NieuweHaarlemsclie
Courant voor geen moeite noch
arbeid terugdeinzen om de Rooinsche
krant van Haarlem zóó te maken,
dat ze in werkelijkheid het algemeene
Katholieke dagblad kan zijn voor
Haarlem en de omliggende gemeenten
De groothertog van Baden ligt ern
stig ziek. Darm-ontsteking. Men vreest
voor zijn leven.
De opstand in Korea begint hoe
langer hoe ernstiger te worden. De Ko-
reanen willen nu Seoel aanvallen.
Het jacht van den Russchen keizei
is eindelijk gelicht, 't Schip moet zoo
goed als onbruikbaar zijn.
Men noemt behalve Malan (zie
overzicht van gisteren) ook Merrimar
als aanstaand premier der Kaapkolonie
Minister Bonaparte, der Vereenigde
Staten, heeft zich openlijk en zeer scherf
uitgelaten gunste der doodstraf.
Hofberichten.
De komkommertijd en 't kalme
leventje in Haarlem. De boe
ren, het vee, en de manoeuvres.
Wat ik mijn vrouw over 't
vaandel zei, vu een gelukkig
oogenklik vow den kolonel.
Mttziekviotories en lute Haarlem
die op prijs stelt. Een klein
stadje met grootstee,dsehe. allures.
Over tunnels en andere be
langrijke dingen voor de raads
leden. Schoenmaker, hou je bij
je leest.'
De kranten zeggen, dat we in den vol
len komkommertijd zitten, die van het
jaar, net als de zomer, wat later is gear
riveerd dan anders. En je zou waarlijk
zeggen, dat het zoo was, wanneer je eens
nagaat hoe weinig er in ons goede Haar
lem voorvalt! Ja, we leven hier in een
rustig land, en ware het nietdat je eiken
avond verplicht was de deur zorgvuldig
op het nachtslot te doen, vanwege de
inbrekers die hier in de buurt schijnen
hoogtij te vieren, dan zouden we haast
met wijlen Poot kunnen zingen
„Hoe genoeglijk vliedt het leven
lu het kalme Haarlem heen"....
De kleine variatie is van mij 1 Want
hoe landelijk het hier ook soms is, voor
geruste landlieden" willen wij toch niet
aangezien worden, wat? Ofschoon 'n
mensch anders wel belangstelling genoeg
in hot landleven krijgt, sinds je de melk
geregeld moet koken om niet het mond
en klauwzeer te [krijgen, waarvan ik hoor
de dat liet dezer dagen een heele familie
in de buurt van de Amsterdamsche Poort
heeft aangetast, 't Zal wel „mond- en
handzeel" geworden zijn, naar de naam
doet er bij slot van rekening toch niet
zooveel toe. En de ziekte zelf moet zeer
pijnlijk en lastig zijn, maar ik vernam.
Dat is weer eens een lesje te meer voor
ons, om de melk geregeld te kokenOn
danks alle waarschuwingen van genees-
heeren en van de kranten, van den bur
gemeester zelfs, zijn er toch altijd nog
eigenwijze lui die 't beter willen weten,
en die „geen gekookte melk kunnen
drinken," zooals ze vertellen 1 't Zou on
christelijk wezen om hun 't mond- en
ander „zeer" toe te wenschen, maar dat ze
het eigenlijk verdienen ja, dat zou ik
niet kunnen ontkennen't Is overigens
een treurig gezicht, als men langs onze
landwegen komt, waar overal de houten
bordjes de uitbreiding en de groote ver
spreiding van de lastige ziekte onder het
vee aanwijzen! D'r wordt dan ook, en
met recht, steen en been geklaagd door
onze boeren over den miserabelen toestand
van den veestapel, en dan zitten we hier
in de buurt van Haarlem nog niet eens
aan den allerslechtsten kant!
Enfin, onze boeren hebben dezer dagen
weer eens een andere afwisseling van hun
kalm bestaan de groote manoeuvres, die
van Haarlem tot den Hoek van Holland
onze heele kust in rep en roerheeten
te zetten, In werkelijkheid merk je daar
niet veel van, en vooral in Haarlem zelf
is 't zoo kalm als de wereld zonder mili
tair gedoe maar ooit wezen konl Maar
daarbuiten, al is 't nu juist niet zoo in
de buurt van onze stad, heeft de een of
ander er wel eens last van gehad in de
afgeloopen dagen, ofschoon 't moet gezegd
worden dat de militaire autoriteiten heel
schappelijk zijn, en de lasten zoo min
mogelijk maken. Je zoudt overigens niet
zeggen dat we om zoo te zeggen vlak bij
Haarlem een oorlogje in miniatuur heb
ben, zóó zelfs dat onze Koningin er naar
kijken kwam deze week! Trouwens, ook
van de Koningin heeft onze stad zoo goed
als niets kunnen zienheel vroeg in den
ochtend stoomde Hare Majesteit in den
letterlijksten zin des woords onze stad
voorbij over 't verbindingsbaantje dat van
den Zijlweg af naar den spoorweg op Alk
maar heeialoopt, om zoo ineens door
IJmuiden te bereiken. En 't militaire
slement te land heeft Hare Majesteit dit
maal óok niet kunnen afwachten, want
de visite gold de vloot, en met prachtig
wéér werd't mooie zeetochtjeop een onzer
pantserschepen naar den Hoek van Hol
land gedaan. Maar een der volgende da
gen zal H. M., naar ik van een „hooge"
hoorde, toch ook de militaire manoeuvres
te land komen volgendan kan het vaan
del van het 10e uit het foedraal, om voor
H. M. gepresenteerd te worden Wel, wel,
wat 'n historie was me dat deze week,
toen we in de krant lazen hoe er sprake
van was ook óns vaandel zoek zou wezen
M'n vrouw vond 't zoo erg niet: „wel,
mensch zei ze dan naaien er im
mers maar een andoren lap aan, en klaar
is Kees!"
Maar ik heb ze uitgelegd, dat een vaan
del eigenlijk zooveel is in het oog van
al wat soldaat is, als de Koningin-zelve,
en dat de groot-majoor of de kolonel
nooit de brandkast, waar 't vaandel in
geborgen is, voorbijgaat, zonder plechtsla
tig de hand aan z'n kepi te brengen, of
z'n hoed af te nemen als-ie in civiel is.
Want het vaandel is het zinnebeeld van
't gezag, van 't vaderland, van de Konin
gin en van wat niet al, en 't is nog
erger je te vergrijpen aan het vaandel, dan
aan den kapitein of den luitenant!
Enfin, 't kostbare stuk van 't „vierde"
is weer terecht gekomeif, en onze kolonel
Neeteson, die bleek als 'n doek uit Am
sterdam hals over kop terug kwam, toen
't praatje liep dat 't „tiende" óók zijn
vaandel kwijt zou zijn, moet één en al
blijdschap geweest zijn toen hij het oran
jekleurige doek uit 't zwarte foedraal te
voorschijn haalde!
Ja, daar zijn van die gelukkige oogen-
blikken in een mensch z'n leven, die je
niet graag missen zou 1 Voor kolonel Neete
son was ddt er ongetwijfeld zoo een.
En zoo zal 't wel voor luitenant Kriens
je ziet dat ik in den militairen stijl
blijf! óók zoo'n oogenblik geweest zijn,
toen hij van de Commissie uit de burgerij
den reuzenkrans kreeg, die we in den
bloemenwinkel in de Kruisstraat hebben
bewonderd! Met veel genoegen heb ik
meegedaan aan die welverdiende hulde
voor onzen kapelmeester, waarvan ik al
leen maar betreur, dat de deelneming uit
de meergegoede klasse niet grooter is ge
weest
Maar onze kleine burgerij heeft z'n
warme sympathie betoond, en tevens laten
zien, hoe ze ware verdienste op muzikaal
gebied weet te appreciëeren.
Trouwens, niet alléén de beer Kriens
is de gelukkige, die daarvan de bewijzen
heeft! Ook de wakkere directeurPielage,
die met het koor „Onder Ons" zoo roem
rijke overwinnigen heeft behaald in den
laatsten tijd, weet dat hij de sympathie
der burgerij heeft gewonnen! „Onder
Ons", dat rlles behalve een „onder onsje"
is, maar een vereeniging die dames en
heeren uit alle kringen onder hare leden
telt; he. ft te 's Gravenhage de kroon ge-
zetop de jongsteschitterendezegepralen, en
de vereeniging staat nu, dank zij de ener
gieke leiding van den heer Pielage, op
de hoogste sport van de toonkunstladder,
dunkt me! Maar in verband daarmede
moet het me toch ook van het hart, dat
we hier in Haarlem onze victorieuze
zangvereenigingenna zulk een schitterende
zegepraal wel wat hartelijker kunnen ont
vangen in het publiek
Jongens, dat kunnen ze elders beter!
In 't Zuiden haalt men zoo'n zangver-
eeniging, die de eer der stad op een con
cours hoog hield, met muziek en slaande
trom en vliegende vaandels inEn dan
schuimt de champagne op 't stadhuis,
bij een officiëele ontvangst door t ge
meentebestuur!
Nu zou dftt zoo ineens niet van onzen
nobe'en burgervader te verlangen zijn: de
overgang was wat al te sterkt! Maar je
zoudt toch wel mogen wenschen, dat het
publiek óók wat belangstelling toonde,
en dat b. v. de zusterverenigingen uit
de stad in feestelijken optocht het bestuur
en de vereeniging van 't station afhaal
den en naar 't repetielokaal leidden!
Wanneer zullen we hier in Haarlem eens
tot zoo iets durven komen? Voor zoover
als ik m'n Pappenheimers ken, moet er
nog heel wat water door 't Spaarne stroo-
men, eer we onze oude kleindorpsehheid
tot zoover hebben afgeschud
Maar enfin komen zal het, want naar
buiten worden we dan tocli immer méér
„groote stads-lui"Dat zie je b. v. aan het
station, waarvan de rechtsche voorbouw
nu eindelijk onder de kap is gekomen,
naar ik zag! Tusschen twee haakjes: die
voorbouw duurt al heel erg lang, dunkt
me zoo! Dat zie je óók aan de nieuwe
spoorbrug, die zooals ik in onze krant
uitvoerig las, deze week is beproefd ge
worden en in orde bevonden!
Dat zie je zelfs ook aan de schutting,
die om den stationsbouw heen staat en
die men pas nil, nu de bouwerij haast
is afgeloopen, met allerlei reclames is aan
't beschilderen gegaan! Beter laat dan
nooit, hebben die reclame-makers zeker
gezegd, en bij den onderdoorgang naar
't Statenbolwerk schitteren u nu de kleu
ren zoo bont mogelijk tegen! Wat wor
den we groot-steedsch! zei 'n oude juffrouw
gisteren morgen, toen ze dien schilder
druk bezig zag, weer 'n nieuwe reclame
op die oude schutting te verven; en ze
had «gelijk! Maar blijkbaar vond ze het
toch zoo erg goed niet, want hoofdschud
dend zag ik 't oudje den tunnel door
gaan. Je hebt nog van die ouderwetsché
Haarlenische luidjes, die van alles wat
nieuw is, niets hebben moeten 1
't Oudje zal ook wel niets ervoor heb
ben gevoeld, om den tnnnel daar met
dien nieuw-voorgestelden naam te noe
men, die een inzender verleden week in
onze krant op 't tapijt bracht. De „Sta-
tentunnel" en de „Kloppertunnel".... de
namen voor die twee onderdoorgangen
zijn teekenend en markant genoeg. Alleen
vind ik het woord „tunnel" allesbehalve
mooi, maar ik zie ook geen kans om het
door een ander te vervangen en 'k geloof
dat ik wel haast 'n prijsvraag ervoor zou
kunnen uitschrijven, wie wat beters weet
Intusschen ben ik het volk.i men met dit
inzender eens, dat het wensohelijk zi
wezen als het gemeentebestuur aan al d
onderdoorgangen een naam gaf. Dat
een maatregel van goede orde, die ni
anders dan toegejuicht kan worden.
als 't eenmaal wordt voorgesteld, dan
bepaald niemand ertegen! Dat zou je n
overal van kunnen zeggen, bijvoorb. e
al niet van de vraag der gas fabriakst
kers om een loonsverhooging. Die me
schen, uien ik overigens graag een pc
kwartjes meer gun als 't ten min."
billijk is, waar ik nu niet over oordeel
kan, die menschen zullen in den Ra
zeer zeker wel den een of ander trefl'.
die er tegen isEn niet één, maar velt
Want zooals ik al eens van teizj v
nam, hangt het sommigenRaadsleden hi
de keel uit, dat ze in elke zitting tegi
wcordig een of twee adressen van e\
zooveel categoriën van gemeentali
werklieden of beambten hebben te
handelen en in den regel.... af te w jz
Want onze Raad komt zoo, dooidit
die verzoeken om meer loon van J
Piet en Klaas wel verplicht is af te i
zen, langzame: hand ook in een sl
blaadje te staan bij Jan Publiek. En
van Jan Publiek hangen de zetels
velen dier heei en uit de Statenzaal gel
af 1 Die schep] en zich dus liever niet
refutatie van hardvochtige meesUrs
en dat wordt toch door al die afgewe
adressen op den duur veroorzaakt 1 Ni
de tactiek dergenen, die de gemee
werklui een voor een, en soort voor sc
bewegen om loonsverhoogingaan den R
te vragen die tactiek is wel slim
Maar kom, laat ik van het terrein
gemeentelijke politiek maar heel g:
afstappen, en bij mijn leest me hout
als ean goid schoenmaker! Tot de
gende week
21 Septkmee
