58 Bij den leuensuerzekerings-agent. Levensverzekerings-agenten zijn lastig, zegt men. Ja, maar daar zijn andere lui, die net even lastig zijn, op de wereld 1 Dezer dagen kwam bij een levens- verzekerings-agent een welgekleed vreemdeling met een koffertje in zijn hand op het kantoor, en vroeg of meneer te spreken was. De agent verscheen, wreef al eens in zijn handen, en de vreemdeling vroeg: „Sluit u hier levensverzekeringen?" „Ja meneer, zeker! Doet me genoegen u hier te zien, meneer! Gaat u zitten meneer!" zei de agent. „Wat denkt u in het algemeen van levensverze kering?" vroeg de vreemdeling, terwijl hij in een makkelijken stoel ging zitten en zijn hoed afnam. ,,'t Is een zegen voor hét land, meneer, een instutuut dat door elk Nederlander, man of vrouw, die wèl denkt, met de hoogste instemming wordt beschouwd." „Precies wat ik altijd gedacht heb", antwoordde de heer. „Betaalt uwe maatschappij haar bedragen altijd prompt?" „Ja, meneer, zeker meneerAls u bij "ons verze kerd waart, en u zoudt van nacht komen te over lijden, meneer, dan zou mevrouw uw weduwe de volgende week het bedrag van de verzekering thuis gestuurd krijgen!" „Zoo, ik zou het waarlijk niet beter kunnen wenschen „Neen zeker niet, meneer, zeker niet. Het motto van onze maatschappij is: prompt betalen en ailen twijfel buitensluiten!" „En hoeveel zou een polis voor tien duizend gulden kosten vroeg de vreemdeling na een lange pauze waarin hij op zijn gemak scheen na te denken. „U is laat eens kij ken zeg vijf en dertig jaar en van goede gezond heid. Wel, een polis voor u zou komen op twee honderd gulden per jaar." „Dat is waarlijk billijk!" „Ja zeker, meneer,'tis zelfs heel goedkoop. Maar onze maatschappij, is ook kapitaalkrachtig, ze doet niet anders dan vei lige transacties en ze be legt haar kapitaal alleen in eerste-klas-fondsen. Als u er over denkt een polis te nemen, dan mag ik u gerust zeggen dat onze maatschappij de beste en de veiligste is van alle, en zelfs de agenten van concurreeren- de maatschappijen zullen u dat moeten toegeven." „Dus als ik stierf, dan zou mijn vrouw het geld zonder eenig uitstel krij gen „Dat kan ik u garan deeren, waarde heer?" „En per j aar geeft u ook afschrijving op op de premie, lees ik?" OOK EEN HARDLOOP-WEDSTRIJD! „Zekeronze maatschappij is een onderlinge maat schappij, en een deel van de winst komt direct aan de polishouders ten goede." „En zou het me dan maar tweehonderd gulden per jaar kosten om een verzekering van tienduizend gulden te sluiten?" „Zoo is het meneer, en u "zult het u nooit berou wen! En de premie is zoo laag als een secure as surantie maar wezen kan. Laat ik u dan een formu lier invullen, meneer!" „Dat zijn de blanco-formulieren, denk ik?" zeide de vreemdeling, terwijl hij op de papieren wees. „Ja," antwoordde de agent, terwijl hij er een af nam en zijn pen nam. „Wat zal ik er op schrijven? Zal ik het voor tienduizend invullen?" „Neen, ik zal er vandaag nog geen nemen," ant woordde de vreemdeling terwijl hij zijn koffertje openmaakte. „Maar als u soms iets noodig hebt, om die roode punt binnen één week van uw neus te te doen verdwijnen, dan ben ik uw man, enikh^b wat voor u dat u helpen zal. Het is goed voor ek- steroogen, tandpijn, hoofdpijn, zenuwen „Kerel, wil je oprukken,", brulde de verzekerings agent met een rood gezicht, zoodra hij een woord kon zeggen: „wil je oprukken, of er gebeurt iets, dat de politie er bij zal doen komen!" De vreemde heer ging,heen. Wetenswaardige dingen. Een krant die twaalf eeuwen oud is. Een patriarch onder de nieuwsbladen is ongetwijfeld de „Peking sche Courant" die naar de Chineesche bronnen uitwijzen al lOUOjaaroud, maar het is, naar de jongste onderzoekingen hebben geleerd, niet de oudste krant van de we reld. De eeretitel komt toe aan de „Tsing Pao" (de Pekingsche nieuwsbren- gen) die twaalf eeuwen geleden gesticht werd en al een eerwaardigen ouderdom had, toen de Pekingsche Courant" pas kwam kijken. De „Tsing Pao" ver schijnt nu nog elke week als een boekdeeltje van vier en twintig pagina's octavo, en één exemplaar daarvan is gebonden in een gelen band van rijst papier, met goud versierd, dat den keizer wordt aan geboden. hemel zij dank, de herrie is voorbij, zei de geluk kige bruidegom; nu ben je eindelijk heel alleen voor mij. Ja, lispte de geluk kige bruid, laten wij nu nog een laatsten blik op de gehuurde bruidsge schenken werpen vóór vader ze weer naar den juwelier terugzendt! Oók nuttig! Den

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1907 | | pagina 18