DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Kinderhuisvesf 31-38, Haarlem
Jongensbond en
Patronaat.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
STADSNIEUWS.
Zaterdagavondpraatjes.
•eeliF'
gedrfl!
dootj
ien,1
Saterdag 2 november 1907.
No. 6726,r32ste Jaargang.
Bureaux van Redactie en Administratie:
Inierc. Telefoonnummer 1426.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—6 regels'f0.60 (contant) fO.öü
Elke regel meer0.10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie contant.
Dit nummer bestaat uit
'U>ee bladen, beneuens de
yfficiëele Kerk lijst en
"j6t Geïllustreerd Zon
dagsblad in 16 pagina's.
EERSTE BLAD.
Met prijzens- en benijdenswaar
'gon ijver roert zich tegenwoordig
Hoomsche drankbestrijding.
We herinneren aan het congres,
0ïl'angs te Nijmegen gehouden
*:eii wapenschouwing der Roomsche
drankbestrijders zóó schitterend, dat
V'ien l en vijand er met lof van
gewaagt.
Verleden Zondag uog werd in
°bzo eigene stad de vergadering
gehouden van den Diocesanen Bond
van R. K. Drankbestrijdersvereeni-
g'tigen, op veel bescheidener voet
Natuurlijk dan te Nijmegen, doch
111 ieder geval teekenen gevend
yan een buitengewoon-opgewekt
leven.
Dat leven uit zicli op verschil
lende wijze.
En een van die levensteekens
billen we hier even bespreken,
een dat de aandacht van weinigen
zal zijn ontgaan, omdat er in beide
Vergaderingen met nadruk over is
geredekaveld bet oprichten van
Jongens- en meisjesbonden.
Met alle kracht moet er naar
Worden gestreefd zoo zegt men
dat jongens- en meisjesbonden
overal worden opgericht.
Er doet zich hier een moeielijk-
heid voor, die dunkt ons
gerust onder de oogen mag wor
den gezien, en die te formuleeren
is in de volgende vraaghoeveel
Patronaats-commissies in ons Bisdom
zullen het met dien wensch, overal
jongensbonden op te richten, wel
eens zijn
Ronduit gezegd, begrijpen wij niet
hoe die wensch met zooveel kracht
en klem de wereld wordt ingestuurd,
zonder in het minst rekening te
houden met de bestaande Patro
naten.
Want op plaatsen waar Patronaten
bestaan of opgericht zullen worden
(van de overige plaatsen spreken
we niet) kan het niet anders of vroeg
of laat komen de Drankbestrijders-
bond en het Patronaat tegéhover
elkaai iu onaangename verhouding.
We wiileu dat pogen aan te toonen.
Een patronaat immers legt beslag
op geheel den jongen, zorgt in
overleg met de ouders voor zijn
geestelijke en stoffelijke belangen
beiden. Het neemt zooveel mogelijk
zijn tijd in beslag ten dienste zijner
opleiding in het vak, tot vorming
ook van een Christen man uit één
stuk. Daarbij behoort toch ook de
opvoeding in matigheid, éon van
de vier deugden die den grondslag
vormen der Christelijke volmaakt
heid.
Wie karakters vormen wil, wie
Christelijke mannen wil kweeken,
heeft te letten op alle vier de kar
dinale deugden, en mag geen enkele
verwaarloozen.
Hij moet zijn jongens de noodige
kennis bijbrengen in 't godsdienstige
en in het maatschappelijke, om later
voorzicht ig te kunnen onderschei
den, te kunnen wikken en wegen
als het gaat over tijdelijke of gees
telijke belangen, om rechtvaar
dig een ieder bet zijne te geven,
sterk door de genade Gods en de
kracht hunner overtuiging zichzelve
te beheerschen en moeilijkheden
te doorstaan, en ten slotte matig
te zijn in het gebruik van alle
Gods goede gaven.
Het gewone program van een
patronaats-commissie is dan ook
voor zoover ons bekend is:
Voortgezet godsdienst-onderricht.
Het geven of vergemakkelijken
van vakonderwijs.
Het inrichten van een spaarbank
die onmiddellijk tot gevolg heeft het
tegengaan van suoepzucht en ver
kwisting, en middelijk het voorko
men van drankzucht op lateren leef
tijd.
En eene patronaats-commissie,
die hare taak goed begrijpt, zal bij
tijd en wijle hare beschermelingen
ook doordringen van den ernst en
de noodzakelijkheid der drankbe
strijding!
Laat nu naast zulk een bestaand
patronaat een of ander kruis verbond
eens een Jongensbond oprichten.
Wij zouden zoo zeggen, dat het
feit dier oprichting alléén reeds
gelijk staat met met het uitreiken
van een brevet van onvermogen.
Een minder vleiend getuigenis
voorwaar! Ook al geen grondslag
voor vruchtbare samenwerking!
De Jongensbond der drankbestrij
ders stelt zich ten doel het kweeken
van een matig geslacht. Onthouding
is hoofdzaak of liever het eenige
waarnaar -gestreefd wordt.
Een Patronaatscommissie echter
stelt zich ten doel geheel de gods
dienstige en maatschappelijke vor
ming van haar beschermelingen,
van welke vorming de matigheid
een noodzakelijk onderdeel is.
Maar de matigheid alléén is in-
tusschen voor die vorming niet
voldoende, want aan domooren of
luiaards, al zijn zij geheel-onthou
ders, hebben Kerk en maatschappij
niets
Welnu: de Patronaten kunnen
met reden vreezen, dat het lidmaat
schap van zoo'n Jongensbond, hoe
goed 't op zichzelf mag zijn, het
trouw-bezoeken van het Patronaat
zal in den weg staan.
En geef nu eens ongelijk aan
eene patronaatscommissie, die haar
jongens tracht terug te houden van
het lidmaatschap van dien Drank-
bestrijders-jongensbond, begrijpende
dat men niet t e g e 1 ij k een goed
beschermeling van 't patronaat en
een lid van denjongensbond kan
zijn
Daar staan de twee vereenigingen
reeds lijnrecht tegenover elkander,
en brengen elkander onvermijdelijk
ontzaglijk veel schade toe. En dat
in eene aangelegenheid waarvoor
zooveel persoonlijke en geldelijke
offers noodig zijn
Tocli moet er, natuurlijk, gewerkt
worden op de jeugd, want wie de
jeugd heeft, heeft, de toekomst. Wie
de kunst verstaat om onze jongens
in de zoogenaamde vlegeljaren aan
zich te binden, en in onthouding
te doen opgroeien, wie hen in dien
gevaarlijken tijd weet te steunen,
zóó sterk, dat zij niet bezwijken
voor de verleiding van den drank op
het werk te midden van oudere,
kameraden, hij werkt vruchtbaar
mede voor bet kweeken van een
matig geslacht.
Maar dat streven naar matigheid
mag bij het vormen der jeugd slechts
een noodzakelijk onderdeeüdij ven,en
kan dus, zoo meenen we stellig,
beter in de bestaande Patronaten,
dan in afzonderlijke jongensbonden
worden behartigd!
Wie 't beter weet mag het zeg
gen
Algemeen Overzicht.
Stof uit binnen- en buitenland
van twee dagen, en dan een Zater-
dagsche krant als wanneer nieuws
en reclame geiegeld ruimer vloeit
dan anders...we moeten ons vandaag
danig beperken
Niet 't minst de overzichtschrij
ver I
Die zou vandaag graag eens 'n
langen boom willen opzetten over
de meer dan ergerlijke Fransche
kerkvervolginswet die nu weer on
derhanden en hier al kort bespro
ken is. Die zou ook over den toestand
in Rusland, na den uitslag der
jongste Doema-verkiezingen, aan 't
filosofeeren willen, of over de
Engelsche aanstaande spoorweg
staking en hare kansen een lang
stuk willen schrijven
Maar dat kan niet.
En zoo zetten we ons vandaag
maar tot een korte uiteenzetting
van 't allerbelangrijkste, doen we
maar 'n greep hier en daar.
Frankrijk voorop.
't Liberalisme van allen slag ver
goelijkt Briand's roofwet, waarover
we al sprakende inbeslagneming
van de fondsen, die aan de kerken
zijn geschonken om daarvoor H.
Missen te laten lezen, de z.g. fun
daties.
Zie b.v. wat het grootste liberale
blad van ons land, de „N. R. Ct."
erover schrijft: een volmaakt ver
keerde voorstelling!
Dat blad stelt het aldus voor:
„Het is de vraag, of de armen
van een dorpsgemeente er niet meer
bij zullen zijn gebaat, dat de ge
meentelijke dienst van den onder
stand over een geldsom krijgt te
beschikken, dan dat deze geldsom
in handen komt van een erfgenaam
in de zijlijn van een sedert lang
overleden pastoor, welke erfgenaam
uit de opbrengst van de geldsom
missen moet laten lezen."
Luchtigjes gaat hier deze alles
behalve onpartijdige schrijver de
rechtskwestie maar heelemaal voor
bij. Maar bovendien stelt hij het
absoluut verkeerd voor!
De fundatie woidt immers ver
maakt aan de Kerk als een bij
drage voor 't onderhoud der geeste
lijkheid en der geestelijke goederen.
Die gelden, eigendom ook van de
Kerk, zijn met deze bedoeling ge
geven, en met geen andere. Nu kan
het wel waar zijn, dat „de armen
van een dorpsgemeente" erdoor ge
baat zullen wezenMaar dat is
de vraag niet. Dezelfde armen zou
den óók gebaat zijn, als men den
vermogenden in 't dorp hun ver
mogen afnam en dat onder de ar
men verdeelde, doch de „N. R. Ct."
zal dat toch niet als een argument
beschouwen om werkelijk een be-
rooving der vermogenden van hen
eigendom te verdedigen?
Laten we echter onze liberale
kranten daar.
Men weet nu eenmaal dat alles
wat tegen de Kerk geschiedt, zelfs
de grootste onrechtvaardigheid, door
liberale en neutrale bladen wordt
goedgevonden en verdedigd! Lees
er de Haarlemsche pers van die
richting maar op na!....
Doch we willen even de aandacht
vestigen op een merkwaardiger
feit.
Briand heeft voor dat roof-web
ontwerp meer en anders is 't
nietook de stemmen der so
cialisten verworven.
Maar hoor toe |op welke wijzei
Wij stemmen vóór, zoo hebben
de socialisten verklaard omdat
deze berooving van de Kerk van
haar eigendom precies is wat wij
willen: de verbeurdverklaring van
de eigendom ten behoeve van de
gemeenschapJe begint met de
Kerk, ons goed, doch zeg nu
naderhand nooit meer wat van je
„beginselen," als wij con eqnentnd
de Kerk de kapitalisten aanspreken
Aldus de socialisten.
Ze hebben precies gelijk 1 Briand
ontkomt niet aan de logica van hun
redeneeringwie de eigendommen
der Kerk op zoo brutale wijze
rooft mag nooit meer zeggen dat
hij het beginsel waarop onze maat
schappij rust: de erkenning van
den eigendom, eerbiedigt!
Intusschen zal de wet-Briand er
natuurlijk komen.
Dat kan er in Frankrijk nog
wel bij
't Is droevig en weerzinwekkend
Al blijft ons nog weinig plaats
meer over na deze alweer als van
zelf uitgedijde beschouwing over
Frankrijknu tóch nog een woordje
over Rusland. Zooals we al zeiden,
de meerderheid van de derde Doema
lijkt aan den „behoudenden" kant
te zijn. De Ozaar zal er schik van
hebben
En nu vertelt men tevens, dat
dat er heel wat knappe koppen in
zijn gekozen, veel meer dan in de
vorige Doema's-
£t Is te hopen
Dan zal althans nu eens gepro
beerd kunnen worden, wat er onder
zoo'n halfslachtig parlementair stel
sel voor Rusland van te maken is.
Nieuwtjes in drie regels.
In het Brohltal, welbekend bij velen,
is gisteravond een trein van een viaduct
gestort. Vijfdooden en tien gewonden.
In Servië is gestemd voor de Skoep-
tsjina. Geen enkel lid van de oppositie
gekozenDat heet vrije stemming
Een neef van den koning van Italië,
de hertog der Abruzzen, gaat trouwen
met 'n Amerikaansche erfdochter.
Het is zoo goed als zeker, dat de
groote spoorwegstaking in En
geland zal uitbreken 1 Dat wordt ernstig
't Bericht van Raisoeli's besluit
om Mac Lean vrij te laten, wordt
alweer tegengesproken.
De procureur-generaal van Natal,
de heer Labistour, is op jacht door
'n krokodil opgegeten.
De spaarbank te Rotterdam.
De toestand is bij de spaarbank
te Rotterdam weer geheel normaal
en heden krijgt het personeel, na
de prachtig volgehouden inspanning
der overdrukke dagen, weer de
gewone werkindeeling.
Toch liep het nu Donderdagavond
weer overdruk, maar nu van lieden,
die hun geld kwamen inbrengen.
Tusschen 5 en 9 uur is aan het
hoofdbureau f76,000 ingelegd. Beter
bewijs, dat men weer tot bezinning
gekomen is, kan niet geleverd
worden.
Gemengde Berichten.
Postbode gearresteerd.
Te Dordrecht is gearresteerd de
brievenbesteller 8., die belast was
met het innen van postquitanties
en in die qualiteit een bedrag van
f270 verduisterd bad.
Bloedvergiftiging. Te
Vlissingen krabde de heer W. S.
een puistje aan het been open, ten
gevolge waarvan bloedvergiftiging
ontstond en de heer S. overleed.
Doodslag. Twee broers te
Nieuwdorp kregen ruzie over het
werk. De eene sloeg den anderen
broeder met een suikerbiet op het
hoofd, waardoor deze bewusteloos
werd. Tengevolge daarvan is de
geslagene overleden. De justitie
heeft zich in de zaak gemengd.
Personalia.
Aan den heer R. Holtorf is op
zijn verzoek eervol ontslag verleend
als directeur der N. V. Kunstinrich
ting Polygraph te Haarlem.
De heer Franz Arp blijft na 1
November alleen directeur der on
derneming.
Tot lid van het bestuur der
Soc. Vereeniging, in de plaats van
den heer J. J. Zeewoldt, is benoemd
de heer T. L. van Wagtendonk.
De brievenbesteller, de heer P.
E. Hut te vierde gisteren zijn 25-jarig
j ubilé.
Een zilveren feest. De heer
N. H. v. Steenwijk, opzichter van Weg
en Werken bij de H. IJ. S. M. alhier
vierde gisteren zijn zilveren feest als
zoodanig.
Te 10 uur kwam zijn werkpersoneel
hem gelukwensclien bij monde van
den ploegbaas Hirsch. 't. Personeel
bood den jubilaris een gouden hor
logeketting aan.
Ook de ambtenaren van het station
kwamen den heer Van Steenwijk
complimenteeren, terwijl te 1 uur de
heer L. G. Westnoff, da ingenieur en
leider van de Spoorwegwerken, den
jubilaris namens de Holl. IJz. Spoor
weg Maatschappij kwam gelukwen-
schen.
De heer Louis Robert, directeur
der mannen-zangvereeniging „Kunst
door Oefening", heeft wegens drukke
bezigheden als zoodanig bedankt.
Den 24sten November a.s. hoopt
de heer J. F. Meijer, bankwerker aan
de C. W. S. der H. IJ. S. M. den dag
te herdenken waarop hij vóór 25 jaar
aan bovengenoemde inrichting in
dienst trad.
De Wethouder van onder-
w ij s. De nieuwe wethouder van
onderwijs, de heer mr. Thiel zond
aan de inrichtingen van Openbaar
onderwijs bericht, dat hem de zorg
voor 't onderwijs i3 opgedragen en
dat zijn spreekuur ten Stadhuize
is van V/221/2 nm. op Maandag,
Woensdag en Zaterdag.
Kortsluiting. Donderdagavond
10 uur is aan wagen no 3 der E.
S. M. bij de Lange brug kortslui
ting ontstaan tengevolge van een
defect aan de motor.
Alles was in de buurt hel ver
licht. Doordat de beugel dadelijk
door den conducteur van den draad
werd getrokken voorkwam men
erger onheil. De kap van den wagen
was toen reeds verschroeid door den
gloeienden beugel.
in
of
REIIWE HUHUMSCHE COURUT
ABONNEMENTSPRIJS:
3 maanden voor Haarlem fl.35
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35
VOor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,80
Afzonderlij ke nummers0.05
XIV.
Mijn heilige overtuiging van
vroeger, en wat er van geworden
is. Individuen zonder opvoe
ding en smaak Hoe ik bekeerd
ben, en hoe ik nu denk. 'n
Voorstel tot verbetemng van de
Balcenessergracht, dat beter is dan
al dat dempen. Meneer Ting-
tang ah middeleeuwseh burge
meester.
Hoe 'n mensch zijn eigen toch kan
vergissen I
Daar heb ik nu veertig jaar lang, van
dien tijd af dat ik voor 't eerst zoo eens
rondkeek in 't openbaar leven, den groei
en de uiterlijke verbeteringen die mijn
goede stad Haarlem zoo at doorgemaakt
heeft, met pleizier gadegeslagen! Daar
heb ik van achter mijn toonbank vandaan
steeds met voldoening opgemerkt dat men
oude krotten opruimde, dat men groote
winkelhuizen neerzette of arbeiderswo
ningen bouwde op de plaatsen waar vroe
ger oude muren en dergelijke snorrepij-
perijen te vinden waren.
En waarlijk, ik was heilig overtuigd
dat ik er pleizier in hebben moest toen
onze stad zich meer en meer verjongde
en toen in plaats van duffe oude gracht
jes flinke boulevards werden aangelegd en
ruime verkeerswegen licht en lucht brach
ten op plaatsen waar te voren vunzige
grachtluchtjes en stinkende moeras-dam
pen de atmosfeer verpestten.
Zoowaar, ik dacht bij zulke verbeterin
gen altijd aan „Haarlem vooruit!" en ik
wreef me dan eens extra in m'n handen,
want 't doet toch altijd 'n mensch goed
als-ie z'n geboortestad meent te zien
bloeien.
Doch daar komt nu die meneer Ting-
tang vertellen, dat ik het mis hebIk
ben een „individu", dat alleen maar
droomt van centen verdienen, een man
zonder opvoeding, zonder smaak of kunst
zin, een domkop en een Vandaal.
Hoe 'n mensch toch allerlei slechte
eigenschappen kan bezitten, zonder dat
dat ie er een sikkepit van weet!
Ik moet eerlijk zeggen: nog nooit had
ik zoover gedacht in mijn vorige jaren.
Ik ben van de ouderwetsche school, maar
voor ouderwetsche geveltjes en scheeve
huisjes ben ik nooit erg warm geweest.
Tot nu toe! Meneer Ting-tang heeft me
bekeerd! M'n oudste jongen vindt z'n
„Damiaatjes" nogal „modern geschreven",
zeit-ie, omdat er zooveel lange woorden
en zooveel nieuwe regels zonder hoofdlet
ter in voorkomen. Nu, daar kan ik niet
over oordeelen, maar d&t heb ik mijn
jongen toch dadelijk gezegd, dat't gescliijf
over de Bakenessergraeht dan toch heele-
mA'.l niet „modern" was! Althans als je
er buiten houdt dat 'teen ontboezeming
was en meer niet, en flat er geen schijn
of schaduw van eenig bewijs in werd ge
geven, want die manier van doen is juist
zoo modern als je maar wenschen kunt!
Doch overigens vind ik juist die mooie
liefhebberij voor scheeve huisjes en stin
kende grachtjes iets echt-ouderwetsch,
en ik houd het er voor dat de lezers van
onze krant het daar wel mee eens zul
len zijn!
Waarempel: b;j nader inzicht is het
toch nog zoo gek niet, om zoo'n ouder-
wetsch denkbeeld óók voor te staan!
'k Ben expres eerst nog eens naar de
Bakenessergraeht gaan kijken, en al wa
ren de boomen kaai en de steenen hob
belig, en al moest ik me tegen een van
de verweerde huizen schrap zetten om
niet door een bierwagen overreden te
worden, 't was werkelijk een mooi,
typisch gezicht, dit oude grachtje! Waar
lijk, 'n Vandaal is 't, die er wat nieuws
en doelmatigs voor in de plaats zou wil
len makeD.
'k Dacht toen dadelijk met weemoed
terug aan ons mooie oude station, dat
óók hier en daar een scheven gevel had,
en waar je zoo knus en gezellig zóó uit
den trein, zóó op straat was.
Wat 'n gezellig, leuk plein was 't toon
dertijd niet voor dat Station, met dien
prettigen, typischen omnibus die op Over-
veen en Bloemendaal reed en die net een
tramwagen was op sleeperskar-wielen
En hoe aardig en goed voor je gezondheid
was 't toen niet, om van den grond in
dan hoogen trein te klimmen, nadat we
op die makkelijke zwart-houten banken
die er stonden, gezellig met Jan en alle
man een beetje hadden gekeuveld. Ja,
dat was 'n heel wat prettiger tijd, als je 't
eigenlijk goed nagaat, dan nu, nu je trap
pen moet klimmen om er bij neer te
vallen, nu je in zulke groote, hooge wacht
kamers moet zitten of op 'n perron wan
delen kunt dat van halfweg Bloemendaal
tot aan 't Spaarne reikt!
Neen, hoe langer ik 't beschouw, des
te meer begin ik 't met dien meneer
Ting-tang eens te wordendie ouderwet
sche dingen moeten we houden, en daar
moeten we om strijden als om 't beste
dat wo hebbenEn wie die oude dingen
wil opruimen, dat is een ezel, een vent
zonder opvoeding, zonder een greintje
hooger gevoel in z'n lijf!
Daar heb-je bijvoorbeeld ook die Nas-
saulaan en die Gedempte Oude Gracht.
Wat waren dat geen gezellige, stille buur
ten vroeger, toen er nog water was. Nu
ja, ze stonken wel een beetje, maar dat
doen onze Singels nóg, en zelfs de Nieuwe
Gracht, waar de Gouverneur en de Bis
schop wonen, dus da&rvoor was 't waar
achtig niet noodig om ze te dempenEn
nu hebben ze die vroegere grachten
tóch gedempt, en wat is 't geworden? 'u
Kale, open ruimte, en anders niet! D'r
groeien wel boomen, en die zullen over
'n paar jaar van die Nassaulaan een mooie
laan maken, maar ik zeg: wat hebben
we daar nil aan? En de huizen langs die
laan hebben weliswaar tegenwoordig fris-
sche lucht in overvloed en worden lang
zamerhand in betere, grootere woningen,
zelfs heerenhuizen en flinke winkels om
gebouwd, maar wat kan dat m ij schelen
1 k woon er nietEn dat 't er vroeger
ongezond was, dat is ook maar een praatje
M'n grootvader en m'n vader hebben óók
wel aan een klein grachtje gewoond in
een huis dat ze tegenwoordig met al die
malle fratsen van woningwet en weet
ik hoe 't nog meer heet, zouden afkeuren
ter bewoning geloof ik, maar de men-
schen zijn er oud in gewordenEn kijk
nu b.v. eens naar den Burgwal! Gaan
daar de menschen soms eerder dood dan
op den Kruisweg of in de Lange Hout
straat? En praa.t me dan nog niet eens
van 't schilderachtige gezichtZoo'n Burg
wal, met die aardige hooge bruggetjes en
die typische oude huisjes, net dingen
van een plaatje! 't Is nu wel niet zoo
pleizierig in een krot te wonen, of 'n sme
rig watertje voor je deur te hebben, want
in 't eerste heb je niet al te veel bewe
ging en van 't tweede slaat al 't koper
aan, maar je moet toch wat over heb
ben voor de eer, dab zoo'n omgeving dui
zenden en duizenden guldens opbrengt,
als 't door een schilder van 'n beetje naam
naar de natuur wordt uitgeschilderd!
Wat zou er niet een kapitaal minder
zijn betaald voor al die mooie schilderijen
als we vroeger allemaal Nassaulane.i en
Gedempte Oude Grachten hadden gehad
in plaats van Bakenessergrachtjes en
Burgwalletjes I En waar zouden de Engel
sche en Amerikaansche dames naar toe
moeten, die hier 'szomers met tientallen
komen om te kijken en te schilderen, al.-,
je die mooie typische grachten met die
scheeve huizen en verweerde geveltjes
eens allemaal moderniseerde Je zoudt de
menschen naar Amsterdam jagen naai
de Jodenbuurt of naar Edam of Hoorn
of zoo'n ander dood stadjemensch,
wat 'n schade voor den winkelstand
Neen, ik zou zelfs nog verder willen
gaan als meneer Ting-tang! Niet alleen
dat ik die Bakenessergraeht niet zou
willen laten dempen (en dan, verbeeld-je,
om zoo'n akelig-modern vervoermiddel
als 'n electrische tram is!), maar ik zou
'm heelemaal in 't ouwerwetsehe willen
restaureerenDe lui die er wonen, zou
ik weer pakjes van't jaar vijftienhonderd
zooveel willen aantrekken, de mannen
met van die groote hoeden en fluweelen
wambuizen, en de vrouwen met keurslijfjes
en hoepelrokken! En dan is er nog wel
'n proeflokaal, waarvan we 'n prachtige
bierknijp konden maken, la Jan Steen,
en al dat nieuwerwetsche ambachtsgedoe
kon dan tegelijk worden verboden, 'n
Ouderwetsche schoenmaker, zonder
machines natuurlijk! en een snijer
zouden we er kunnen laten, maar al 't
andere moest maar opruimen!
Natuurlijk zou dan ook de gas- en
waterleiding moeten opgebroken worden:
water hebben de menschen voor de deur,
dat dronken onze grootmoeders en groot-
vaders ook, en vetkaarsen zijn óók nog
wel te krijgen: bij mijn in den winkel,
als je wilt I
Zie je, d&t dunkt m\j 'n noodzakelijke
aanvulling op dat idéé van meneer Ting-
tang: de Bakenessergraeht, die blijven
moetIk beken dan ook eerlijk, dat de
heer Ting-tang mij heelemaal bekeerd
heeft door z'n welsprekend stuk, en dat
ik al even verontwaardigd en verplette-
ringsgezind ben als hij jegens eiken Haar
lemmer, die zoo dom is om al die nieuwer
wetsche vooroordeelen als frische lucht,
hygiëne, beter verkeer, verfraaiing van
de stad, modernisatie van straten en
grachten te verkil zen boven het bekoor
lijke van een oud, nauw, stinkend grachtje
met scheeve en verweerde geveltjes!
En daarbij heeft mijn denkbeeld, dat
ik den heer Ting-tang bescheidenlijk aan
beveel, nog een practischen kant. Want
ik hen maar een winkelier, en die bekij
ken alles uit een zaken-oogpunt I Me
dunkt, er zou aan zoo'n oude Bakenes
sergraeht, met bewoners uit 'tjaar vijf
tienhonderd zooveel, alles precies in den
ouden vorm, zoowel 't grachtje als de
menschen, me dunkt, er zou nog
wel een duitje aan te verdienen wezen
Want 'tzou een bezienswaardigheid wor
den, waarbij dat Oud-Holland van de
een of andere tentoonstelling niet halen
kon! Want daar waren de oude gevels
maar steeds van hout en papier maché,
en hier zou je ze écht zien, met echte
scheuren en gaten en zoo natuurlijk-
ouder wetsch als 'tmaar wezen kan!
Als 't zoover komt, dan zou meneer
Tingtang wellicht wel genegen wezen om
in een prachtig fluweelen middeleeuwsch
costuum als burgemeester of schepen van
de echt-oude-Bakenessergracht te fun-
geeren?.... Mre sullen er dan nog wel
eens over praaten.
2 November.