DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND. Kinderhuisvesf 31-38, Haarlem Jongensbond en Patronaat. BUITENLAND. BINNENLAND. STADSNIEUWS. Zaterdagavondpraatjes. •eeliF' gedrfl! dootj ien,1 Saterdag 2 november 1907. No. 6726,r32ste Jaargang. Bureaux van Redactie en Administratie: Inierc. Telefoonnummer 1426. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 1—6 regels'f0.60 (contant) fO.öü Elke regel meer0.10 Groote letters naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie contant. Dit nummer bestaat uit 'U>ee bladen, beneuens de yfficiëele Kerk lijst en "j6t Geïllustreerd Zon dagsblad in 16 pagina's. EERSTE BLAD. Met prijzens- en benijdenswaar 'gon ijver roert zich tegenwoordig Hoomsche drankbestrijding. We herinneren aan het congres, 0ïl'angs te Nijmegen gehouden *:eii wapenschouwing der Roomsche drankbestrijders zóó schitterend, dat V'ien l en vijand er met lof van gewaagt. Verleden Zondag uog werd in °bzo eigene stad de vergadering gehouden van den Diocesanen Bond van R. K. Drankbestrijdersvereeni- g'tigen, op veel bescheidener voet Natuurlijk dan te Nijmegen, doch 111 ieder geval teekenen gevend yan een buitengewoon-opgewekt leven. Dat leven uit zicli op verschil lende wijze. En een van die levensteekens billen we hier even bespreken, een dat de aandacht van weinigen zal zijn ontgaan, omdat er in beide Vergaderingen met nadruk over is geredekaveld bet oprichten van Jongens- en meisjesbonden. Met alle kracht moet er naar Worden gestreefd zoo zegt men dat jongens- en meisjesbonden overal worden opgericht. Er doet zich hier een moeielijk- heid voor, die dunkt ons gerust onder de oogen mag wor den gezien, en die te formuleeren is in de volgende vraaghoeveel Patronaats-commissies in ons Bisdom zullen het met dien wensch, overal jongensbonden op te richten, wel eens zijn Ronduit gezegd, begrijpen wij niet hoe die wensch met zooveel kracht en klem de wereld wordt ingestuurd, zonder in het minst rekening te houden met de bestaande Patro naten. Want op plaatsen waar Patronaten bestaan of opgericht zullen worden (van de overige plaatsen spreken we niet) kan het niet anders of vroeg of laat komen de Drankbestrijders- bond en het Patronaat tegéhover elkaai iu onaangename verhouding. We wiileu dat pogen aan te toonen. Een patronaat immers legt beslag op geheel den jongen, zorgt in overleg met de ouders voor zijn geestelijke en stoffelijke belangen beiden. Het neemt zooveel mogelijk zijn tijd in beslag ten dienste zijner opleiding in het vak, tot vorming ook van een Christen man uit één stuk. Daarbij behoort toch ook de opvoeding in matigheid, éon van de vier deugden die den grondslag vormen der Christelijke volmaakt heid. Wie karakters vormen wil, wie Christelijke mannen wil kweeken, heeft te letten op alle vier de kar dinale deugden, en mag geen enkele verwaarloozen. Hij moet zijn jongens de noodige kennis bijbrengen in 't godsdienstige en in het maatschappelijke, om later voorzicht ig te kunnen onderschei den, te kunnen wikken en wegen als het gaat over tijdelijke of gees telijke belangen, om rechtvaar dig een ieder bet zijne te geven, sterk door de genade Gods en de kracht hunner overtuiging zichzelve te beheerschen en moeilijkheden te doorstaan, en ten slotte matig te zijn in het gebruik van alle Gods goede gaven. Het gewone program van een patronaats-commissie is dan ook voor zoover ons bekend is: Voortgezet godsdienst-onderricht. Het geven of vergemakkelijken van vakonderwijs. Het inrichten van een spaarbank die onmiddellijk tot gevolg heeft het tegengaan van suoepzucht en ver kwisting, en middelijk het voorko men van drankzucht op lateren leef tijd. En eene patronaats-commissie, die hare taak goed begrijpt, zal bij tijd en wijle hare beschermelingen ook doordringen van den ernst en de noodzakelijkheid der drankbe strijding! Laat nu naast zulk een bestaand patronaat een of ander kruis verbond eens een Jongensbond oprichten. Wij zouden zoo zeggen, dat het feit dier oprichting alléén reeds gelijk staat met met het uitreiken van een brevet van onvermogen. Een minder vleiend getuigenis voorwaar! Ook al geen grondslag voor vruchtbare samenwerking! De Jongensbond der drankbestrij ders stelt zich ten doel het kweeken van een matig geslacht. Onthouding is hoofdzaak of liever het eenige waarnaar -gestreefd wordt. Een Patronaatscommissie echter stelt zich ten doel geheel de gods dienstige en maatschappelijke vor ming van haar beschermelingen, van welke vorming de matigheid een noodzakelijk onderdeel is. Maar de matigheid alléén is in- tusschen voor die vorming niet voldoende, want aan domooren of luiaards, al zijn zij geheel-onthou ders, hebben Kerk en maatschappij niets Welnu: de Patronaten kunnen met reden vreezen, dat het lidmaat schap van zoo'n Jongensbond, hoe goed 't op zichzelf mag zijn, het trouw-bezoeken van het Patronaat zal in den weg staan. En geef nu eens ongelijk aan eene patronaatscommissie, die haar jongens tracht terug te houden van het lidmaatschap van dien Drank- bestrijders-jongensbond, begrijpende dat men niet t e g e 1 ij k een goed beschermeling van 't patronaat en een lid van denjongensbond kan zijn Daar staan de twee vereenigingen reeds lijnrecht tegenover elkander, en brengen elkander onvermijdelijk ontzaglijk veel schade toe. En dat in eene aangelegenheid waarvoor zooveel persoonlijke en geldelijke offers noodig zijn Tocli moet er, natuurlijk, gewerkt worden op de jeugd, want wie de jeugd heeft, heeft, de toekomst. Wie de kunst verstaat om onze jongens in de zoogenaamde vlegeljaren aan zich te binden, en in onthouding te doen opgroeien, wie hen in dien gevaarlijken tijd weet te steunen, zóó sterk, dat zij niet bezwijken voor de verleiding van den drank op het werk te midden van oudere, kameraden, hij werkt vruchtbaar mede voor bet kweeken van een matig geslacht. Maar dat streven naar matigheid mag bij het vormen der jeugd slechts een noodzakelijk onderdeeüdij ven,en kan dus, zoo meenen we stellig, beter in de bestaande Patronaten, dan in afzonderlijke jongensbonden worden behartigd! Wie 't beter weet mag het zeg gen Algemeen Overzicht. Stof uit binnen- en buitenland van twee dagen, en dan een Zater- dagsche krant als wanneer nieuws en reclame geiegeld ruimer vloeit dan anders...we moeten ons vandaag danig beperken Niet 't minst de overzichtschrij ver I Die zou vandaag graag eens 'n langen boom willen opzetten over de meer dan ergerlijke Fransche kerkvervolginswet die nu weer on derhanden en hier al kort bespro ken is. Die zou ook over den toestand in Rusland, na den uitslag der jongste Doema-verkiezingen, aan 't filosofeeren willen, of over de Engelsche aanstaande spoorweg staking en hare kansen een lang stuk willen schrijven Maar dat kan niet. En zoo zetten we ons vandaag maar tot een korte uiteenzetting van 't allerbelangrijkste, doen we maar 'n greep hier en daar. Frankrijk voorop. 't Liberalisme van allen slag ver goelijkt Briand's roofwet, waarover we al sprakende inbeslagneming van de fondsen, die aan de kerken zijn geschonken om daarvoor H. Missen te laten lezen, de z.g. fun daties. Zie b.v. wat het grootste liberale blad van ons land, de „N. R. Ct." erover schrijft: een volmaakt ver keerde voorstelling! Dat blad stelt het aldus voor: „Het is de vraag, of de armen van een dorpsgemeente er niet meer bij zullen zijn gebaat, dat de ge meentelijke dienst van den onder stand over een geldsom krijgt te beschikken, dan dat deze geldsom in handen komt van een erfgenaam in de zijlijn van een sedert lang overleden pastoor, welke erfgenaam uit de opbrengst van de geldsom missen moet laten lezen." Luchtigjes gaat hier deze alles behalve onpartijdige schrijver de rechtskwestie maar heelemaal voor bij. Maar bovendien stelt hij het absoluut verkeerd voor! De fundatie woidt immers ver maakt aan de Kerk als een bij drage voor 't onderhoud der geeste lijkheid en der geestelijke goederen. Die gelden, eigendom ook van de Kerk, zijn met deze bedoeling ge geven, en met geen andere. Nu kan het wel waar zijn, dat „de armen van een dorpsgemeente" erdoor ge baat zullen wezenMaar dat is de vraag niet. Dezelfde armen zou den óók gebaat zijn, als men den vermogenden in 't dorp hun ver mogen afnam en dat onder de ar men verdeelde, doch de „N. R. Ct." zal dat toch niet als een argument beschouwen om werkelijk een be- rooving der vermogenden van hen eigendom te verdedigen? Laten we echter onze liberale kranten daar. Men weet nu eenmaal dat alles wat tegen de Kerk geschiedt, zelfs de grootste onrechtvaardigheid, door liberale en neutrale bladen wordt goedgevonden en verdedigd! Lees er de Haarlemsche pers van die richting maar op na!.... Doch we willen even de aandacht vestigen op een merkwaardiger feit. Briand heeft voor dat roof-web ontwerp meer en anders is 't nietook de stemmen der so cialisten verworven. Maar hoor toe |op welke wijzei Wij stemmen vóór, zoo hebben de socialisten verklaard omdat deze berooving van de Kerk van haar eigendom precies is wat wij willen: de verbeurdverklaring van de eigendom ten behoeve van de gemeenschapJe begint met de Kerk, ons goed, doch zeg nu naderhand nooit meer wat van je „beginselen," als wij con eqnentnd de Kerk de kapitalisten aanspreken Aldus de socialisten. Ze hebben precies gelijk 1 Briand ontkomt niet aan de logica van hun redeneeringwie de eigendommen der Kerk op zoo brutale wijze rooft mag nooit meer zeggen dat hij het beginsel waarop onze maat schappij rust: de erkenning van den eigendom, eerbiedigt! Intusschen zal de wet-Briand er natuurlijk komen. Dat kan er in Frankrijk nog wel bij 't Is droevig en weerzinwekkend Al blijft ons nog weinig plaats meer over na deze alweer als van zelf uitgedijde beschouwing over Frankrijknu tóch nog een woordje over Rusland. Zooals we al zeiden, de meerderheid van de derde Doema lijkt aan den „behoudenden" kant te zijn. De Ozaar zal er schik van hebben En nu vertelt men tevens, dat dat er heel wat knappe koppen in zijn gekozen, veel meer dan in de vorige Doema's- £t Is te hopen Dan zal althans nu eens gepro beerd kunnen worden, wat er onder zoo'n halfslachtig parlementair stel sel voor Rusland van te maken is. Nieuwtjes in drie regels. In het Brohltal, welbekend bij velen, is gisteravond een trein van een viaduct gestort. Vijfdooden en tien gewonden. In Servië is gestemd voor de Skoep- tsjina. Geen enkel lid van de oppositie gekozenDat heet vrije stemming Een neef van den koning van Italië, de hertog der Abruzzen, gaat trouwen met 'n Amerikaansche erfdochter. Het is zoo goed als zeker, dat de groote spoorwegstaking in En geland zal uitbreken 1 Dat wordt ernstig 't Bericht van Raisoeli's besluit om Mac Lean vrij te laten, wordt alweer tegengesproken. De procureur-generaal van Natal, de heer Labistour, is op jacht door 'n krokodil opgegeten. De spaarbank te Rotterdam. De toestand is bij de spaarbank te Rotterdam weer geheel normaal en heden krijgt het personeel, na de prachtig volgehouden inspanning der overdrukke dagen, weer de gewone werkindeeling. Toch liep het nu Donderdagavond weer overdruk, maar nu van lieden, die hun geld kwamen inbrengen. Tusschen 5 en 9 uur is aan het hoofdbureau f76,000 ingelegd. Beter bewijs, dat men weer tot bezinning gekomen is, kan niet geleverd worden. Gemengde Berichten. Postbode gearresteerd. Te Dordrecht is gearresteerd de brievenbesteller 8., die belast was met het innen van postquitanties en in die qualiteit een bedrag van f270 verduisterd bad. Bloedvergiftiging. Te Vlissingen krabde de heer W. S. een puistje aan het been open, ten gevolge waarvan bloedvergiftiging ontstond en de heer S. overleed. Doodslag. Twee broers te Nieuwdorp kregen ruzie over het werk. De eene sloeg den anderen broeder met een suikerbiet op het hoofd, waardoor deze bewusteloos werd. Tengevolge daarvan is de geslagene overleden. De justitie heeft zich in de zaak gemengd. Personalia. Aan den heer R. Holtorf is op zijn verzoek eervol ontslag verleend als directeur der N. V. Kunstinrich ting Polygraph te Haarlem. De heer Franz Arp blijft na 1 November alleen directeur der on derneming. Tot lid van het bestuur der Soc. Vereeniging, in de plaats van den heer J. J. Zeewoldt, is benoemd de heer T. L. van Wagtendonk. De brievenbesteller, de heer P. E. Hut te vierde gisteren zijn 25-jarig j ubilé. Een zilveren feest. De heer N. H. v. Steenwijk, opzichter van Weg en Werken bij de H. IJ. S. M. alhier vierde gisteren zijn zilveren feest als zoodanig. Te 10 uur kwam zijn werkpersoneel hem gelukwensclien bij monde van den ploegbaas Hirsch. 't. Personeel bood den jubilaris een gouden hor logeketting aan. Ook de ambtenaren van het station kwamen den heer Van Steenwijk complimenteeren, terwijl te 1 uur de heer L. G. Westnoff, da ingenieur en leider van de Spoorwegwerken, den jubilaris namens de Holl. IJz. Spoor weg Maatschappij kwam gelukwen- schen. De heer Louis Robert, directeur der mannen-zangvereeniging „Kunst door Oefening", heeft wegens drukke bezigheden als zoodanig bedankt. Den 24sten November a.s. hoopt de heer J. F. Meijer, bankwerker aan de C. W. S. der H. IJ. S. M. den dag te herdenken waarop hij vóór 25 jaar aan bovengenoemde inrichting in dienst trad. De Wethouder van onder- w ij s. De nieuwe wethouder van onderwijs, de heer mr. Thiel zond aan de inrichtingen van Openbaar onderwijs bericht, dat hem de zorg voor 't onderwijs i3 opgedragen en dat zijn spreekuur ten Stadhuize is van V/221/2 nm. op Maandag, Woensdag en Zaterdag. Kortsluiting. Donderdagavond 10 uur is aan wagen no 3 der E. S. M. bij de Lange brug kortslui ting ontstaan tengevolge van een defect aan de motor. Alles was in de buurt hel ver licht. Doordat de beugel dadelijk door den conducteur van den draad werd getrokken voorkwam men erger onheil. De kap van den wagen was toen reeds verschroeid door den gloeienden beugel. in of REIIWE HUHUMSCHE COURUT ABONNEMENTSPRIJS: 3 maanden voor Haarlem fl.35 Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35 VOor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,80 Afzonderlij ke nummers0.05 XIV. Mijn heilige overtuiging van vroeger, en wat er van geworden is. Individuen zonder opvoe ding en smaak Hoe ik bekeerd ben, en hoe ik nu denk. 'n Voorstel tot verbetemng van de Balcenessergracht, dat beter is dan al dat dempen. Meneer Ting- tang ah middeleeuwseh burge meester. Hoe 'n mensch zijn eigen toch kan vergissen I Daar heb ik nu veertig jaar lang, van dien tijd af dat ik voor 't eerst zoo eens rondkeek in 't openbaar leven, den groei en de uiterlijke verbeteringen die mijn goede stad Haarlem zoo at doorgemaakt heeft, met pleizier gadegeslagen! Daar heb ik van achter mijn toonbank vandaan steeds met voldoening opgemerkt dat men oude krotten opruimde, dat men groote winkelhuizen neerzette of arbeiderswo ningen bouwde op de plaatsen waar vroe ger oude muren en dergelijke snorrepij- perijen te vinden waren. En waarlijk, ik was heilig overtuigd dat ik er pleizier in hebben moest toen onze stad zich meer en meer verjongde en toen in plaats van duffe oude gracht jes flinke boulevards werden aangelegd en ruime verkeerswegen licht en lucht brach ten op plaatsen waar te voren vunzige grachtluchtjes en stinkende moeras-dam pen de atmosfeer verpestten. Zoowaar, ik dacht bij zulke verbeterin gen altijd aan „Haarlem vooruit!" en ik wreef me dan eens extra in m'n handen, want 't doet toch altijd 'n mensch goed als-ie z'n geboortestad meent te zien bloeien. Doch daar komt nu die meneer Ting- tang vertellen, dat ik het mis hebIk ben een „individu", dat alleen maar droomt van centen verdienen, een man zonder opvoeding, zonder smaak of kunst zin, een domkop en een Vandaal. Hoe 'n mensch toch allerlei slechte eigenschappen kan bezitten, zonder dat dat ie er een sikkepit van weet! Ik moet eerlijk zeggen: nog nooit had ik zoover gedacht in mijn vorige jaren. Ik ben van de ouderwetsche school, maar voor ouderwetsche geveltjes en scheeve huisjes ben ik nooit erg warm geweest. Tot nu toe! Meneer Ting-tang heeft me bekeerd! M'n oudste jongen vindt z'n „Damiaatjes" nogal „modern geschreven", zeit-ie, omdat er zooveel lange woorden en zooveel nieuwe regels zonder hoofdlet ter in voorkomen. Nu, daar kan ik niet over oordeelen, maar d&t heb ik mijn jongen toch dadelijk gezegd, dat't gescliijf over de Bakenessergraeht dan toch heele- mA'.l niet „modern" was! Althans als je er buiten houdt dat 'teen ontboezeming was en meer niet, en flat er geen schijn of schaduw van eenig bewijs in werd ge geven, want die manier van doen is juist zoo modern als je maar wenschen kunt! Doch overigens vind ik juist die mooie liefhebberij voor scheeve huisjes en stin kende grachtjes iets echt-ouderwetsch, en ik houd het er voor dat de lezers van onze krant het daar wel mee eens zul len zijn! Waarempel: b;j nader inzicht is het toch nog zoo gek niet, om zoo'n ouder- wetsch denkbeeld óók voor te staan! 'k Ben expres eerst nog eens naar de Bakenessergraeht gaan kijken, en al wa ren de boomen kaai en de steenen hob belig, en al moest ik me tegen een van de verweerde huizen schrap zetten om niet door een bierwagen overreden te worden, 't was werkelijk een mooi, typisch gezicht, dit oude grachtje! Waar lijk, 'n Vandaal is 't, die er wat nieuws en doelmatigs voor in de plaats zou wil len makeD. 'k Dacht toen dadelijk met weemoed terug aan ons mooie oude station, dat óók hier en daar een scheven gevel had, en waar je zoo knus en gezellig zóó uit den trein, zóó op straat was. Wat 'n gezellig, leuk plein was 't toon dertijd niet voor dat Station, met dien prettigen, typischen omnibus die op Over- veen en Bloemendaal reed en die net een tramwagen was op sleeperskar-wielen En hoe aardig en goed voor je gezondheid was 't toen niet, om van den grond in dan hoogen trein te klimmen, nadat we op die makkelijke zwart-houten banken die er stonden, gezellig met Jan en alle man een beetje hadden gekeuveld. Ja, dat was 'n heel wat prettiger tijd, als je 't eigenlijk goed nagaat, dan nu, nu je trap pen moet klimmen om er bij neer te vallen, nu je in zulke groote, hooge wacht kamers moet zitten of op 'n perron wan delen kunt dat van halfweg Bloemendaal tot aan 't Spaarne reikt! Neen, hoe langer ik 't beschouw, des te meer begin ik 't met dien meneer Ting-tang eens te wordendie ouderwet sche dingen moeten we houden, en daar moeten we om strijden als om 't beste dat wo hebbenEn wie die oude dingen wil opruimen, dat is een ezel, een vent zonder opvoeding, zonder een greintje hooger gevoel in z'n lijf! Daar heb-je bijvoorbeeld ook die Nas- saulaan en die Gedempte Oude Gracht. Wat waren dat geen gezellige, stille buur ten vroeger, toen er nog water was. Nu ja, ze stonken wel een beetje, maar dat doen onze Singels nóg, en zelfs de Nieuwe Gracht, waar de Gouverneur en de Bis schop wonen, dus da&rvoor was 't waar achtig niet noodig om ze te dempenEn nu hebben ze die vroegere grachten tóch gedempt, en wat is 't geworden? 'u Kale, open ruimte, en anders niet! D'r groeien wel boomen, en die zullen over 'n paar jaar van die Nassaulaan een mooie laan maken, maar ik zeg: wat hebben we daar nil aan? En de huizen langs die laan hebben weliswaar tegenwoordig fris- sche lucht in overvloed en worden lang zamerhand in betere, grootere woningen, zelfs heerenhuizen en flinke winkels om gebouwd, maar wat kan dat m ij schelen 1 k woon er nietEn dat 't er vroeger ongezond was, dat is ook maar een praatje M'n grootvader en m'n vader hebben óók wel aan een klein grachtje gewoond in een huis dat ze tegenwoordig met al die malle fratsen van woningwet en weet ik hoe 't nog meer heet, zouden afkeuren ter bewoning geloof ik, maar de men- schen zijn er oud in gewordenEn kijk nu b.v. eens naar den Burgwal! Gaan daar de menschen soms eerder dood dan op den Kruisweg of in de Lange Hout straat? En praa.t me dan nog niet eens van 't schilderachtige gezichtZoo'n Burg wal, met die aardige hooge bruggetjes en die typische oude huisjes, net dingen van een plaatje! 't Is nu wel niet zoo pleizierig in een krot te wonen, of 'n sme rig watertje voor je deur te hebben, want in 't eerste heb je niet al te veel bewe ging en van 't tweede slaat al 't koper aan, maar je moet toch wat over heb ben voor de eer, dab zoo'n omgeving dui zenden en duizenden guldens opbrengt, als 't door een schilder van 'n beetje naam naar de natuur wordt uitgeschilderd! Wat zou er niet een kapitaal minder zijn betaald voor al die mooie schilderijen als we vroeger allemaal Nassaulane.i en Gedempte Oude Grachten hadden gehad in plaats van Bakenessergrachtjes en Burgwalletjes I En waar zouden de Engel sche en Amerikaansche dames naar toe moeten, die hier 'szomers met tientallen komen om te kijken en te schilderen, al.-, je die mooie typische grachten met die scheeve huizen en verweerde geveltjes eens allemaal moderniseerde Je zoudt de menschen naar Amsterdam jagen naai de Jodenbuurt of naar Edam of Hoorn of zoo'n ander dood stadjemensch, wat 'n schade voor den winkelstand Neen, ik zou zelfs nog verder willen gaan als meneer Ting-tang! Niet alleen dat ik die Bakenessergraeht niet zou willen laten dempen (en dan, verbeeld-je, om zoo'n akelig-modern vervoermiddel als 'n electrische tram is!), maar ik zou 'm heelemaal in 't ouwerwetsehe willen restaureerenDe lui die er wonen, zou ik weer pakjes van't jaar vijftienhonderd zooveel willen aantrekken, de mannen met van die groote hoeden en fluweelen wambuizen, en de vrouwen met keurslijfjes en hoepelrokken! En dan is er nog wel 'n proeflokaal, waarvan we 'n prachtige bierknijp konden maken, la Jan Steen, en al dat nieuwerwetsche ambachtsgedoe kon dan tegelijk worden verboden, 'n Ouderwetsche schoenmaker, zonder machines natuurlijk! en een snijer zouden we er kunnen laten, maar al 't andere moest maar opruimen! Natuurlijk zou dan ook de gas- en waterleiding moeten opgebroken worden: water hebben de menschen voor de deur, dat dronken onze grootmoeders en groot- vaders ook, en vetkaarsen zijn óók nog wel te krijgen: bij mijn in den winkel, als je wilt I Zie je, d&t dunkt m\j 'n noodzakelijke aanvulling op dat idéé van meneer Ting- tang: de Bakenessergraeht, die blijven moetIk beken dan ook eerlijk, dat de heer Ting-tang mij heelemaal bekeerd heeft door z'n welsprekend stuk, en dat ik al even verontwaardigd en verplette- ringsgezind ben als hij jegens eiken Haar lemmer, die zoo dom is om al die nieuwer wetsche vooroordeelen als frische lucht, hygiëne, beter verkeer, verfraaiing van de stad, modernisatie van straten en grachten te verkil zen boven het bekoor lijke van een oud, nauw, stinkend grachtje met scheeve en verweerde geveltjes! En daarbij heeft mijn denkbeeld, dat ik den heer Ting-tang bescheidenlijk aan beveel, nog een practischen kant. Want ik hen maar een winkelier, en die bekij ken alles uit een zaken-oogpunt I Me dunkt, er zou aan zoo'n oude Bakenes sergraeht, met bewoners uit 'tjaar vijf tienhonderd zooveel, alles precies in den ouden vorm, zoowel 't grachtje als de menschen, me dunkt, er zou nog wel een duitje aan te verdienen wezen Want 'tzou een bezienswaardigheid wor den, waarbij dat Oud-Holland van de een of andere tentoonstelling niet halen kon! Want daar waren de oude gevels maar steeds van hout en papier maché, en hier zou je ze écht zien, met echte scheuren en gaten en zoo natuurlijk- ouder wetsch als 'tmaar wezen kan! Als 't zoover komt, dan zou meneer Tingtang wellicht wel genegen wezen om in een prachtig fluweelen middeleeuwsch costuum als burgemeester of schepen van de echt-oude-Bakenessergracht te fun- geeren?.... Mre sullen er dan nog wel eens over praaten. 2 November.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1907 | | pagina 1