DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
I
Kinderhuisvesf 31-33, Haarlem
Zaterdagavondpraatjes.
BUITENLAND.
ZATERDAG 9 NOVEMBER 1907.
No. 6732, 32*® Jaargang.
Bureaux van Redactie en Administratie:
Interc. Telefoonnummer 1426.
Dit nummer bestaat uit
twee bladen, beneuens de
Officiëele Kerklijst en
het Geïllustreerd Zon
dagsblad in 16 pagina's.
EERSTE BLAD.
Vivisectie.
Vivisectie.... een gruwelijk woord.
Letterlijk beteekent het: snijden
in levende wezens, doch de betee-
kenis die 't bedrijf heeft wat dit
woord noemt, is nog veel verschrik
kelijker.
Vivisectie is de methode, om
levende wezens (dieren) dienstbaar
te maken aan het ontdekken, be
handelen, en zoo mogelijk genezen
van ziekten door ze levend in te
enten met ziektestoffen, teneinde
de werking ervan te zien, door er
allerlei proeven op te nemen van
verwondingen, bij levenden lyve
opzettelijk toegebracht, door ze te
branden, te kerven, te verminken,
open te snijden
De lectuur over vivisectie, waar
van een heele stapel ter onzer be
schikking ligt, is er eene, die stalen
zenuwen en een zekere mate van
ongevoeligheid voor 't lijden van
levende wezens eischt: anders is er
geen doorkomen aan! De staaltjes
die van 't gruwelijke der vivisectie
worden medegedeeld uit den
tegenwoordigen tyd, uit ons land
óók zijn zóó vreeselijk, dat men
de oogen verwonderd wijd open
zet en zich afvraagt: maar is dat
snijden, villen, braden, en kerven
van levende dieren dan een ge
oorloofd iets?
Die vraag hangt samen met eene
andere.
En wel: is vivisectie noodig?
Voor een deel ligt de beant
woording van deze laatste vraag
zuiver op medisch terrein: de me
dische wetenschap gebruikt de vivi
sectie en wanneer hare beoefenaren
verklaren dat zonder vivisectie de
geneeskunde zou kwijnen, dan
dunkt ons zullen we ons erbij
moeten neerleggen, dat de foltering
van levende wezens om wille van
de gezondheid van den mensch be
staat, zij het dan ook, dat tegen
elk misbruik en overdrijving ten
scherpste gewaakt moet worden.
Anderen nemen een ander stand
punt in.
Dr. Frederik van Eeden b.v. zegt,
dat het leven van een mensch zelfs
niet in de weegschaal mug worden
gelegd tegenover het martelen van
een dieronze gezondheid is te duur
gekocht, als er 't bloed van één
dier voor moet worden vergoten.
Die uitspraak berust o.i. op ver
keerde ethische gronden. God heeft
de dieren gescnapen ten behoeve
van en ondergeschikt aan den
mensch. En zoo mag de mensch
do dieren gebruiken voor zichzelf,
en zal hij ook hun leven zelfs mogen
nemen om het zijne er door te
redden.
Een Katholiek moet naar onze
meening al vanzelf op dit standpunt
staan tegenover de vivisectie, hij
behoeft dus niet voorop te stellen,
dat alle vivisectie ongeoorloofd is,
maar hij moet wèl de meening dee-
len alle onnoodige vivisectie is uit
den booze.
Wij sparen onzen lezers voorbeel
den van vivisectie.
Ze zijn zoo gruwelijk, zoo wreed
zoo verschrikkelijk, dat een Courant
er geen plaats voor kan geven.
Maar ze bestaan, en worden dag
aan dag in de laboratoria dei vivi-
sectoren, in de gehoorzalen der Uni
versiteiten, weer vertoond.
Is dat noodig?
Een deel der geneeskundige we
reld zegt beslist „ja" op deze vraag.
Een ander deel zegt even bestist
„neen".
Er is dus reeds verschil van
meening over de noodzakelijkheid
van de vivisectie.
En daarenboven: zoowel onder
de medici als daarbuiten wint de
meening in den laatsten tijd meer en
meer veld,dat er maar &1 te veel abso
luut onnoodige „proeven",onnoodige
vertooningen van vivisectie worden
gegeven, die zeer zeker zijn af te
keuren.
Aangenomen nu eenmaal dat de
vivisectie noodig is en nuttig wer
ken kan, dan blijft toch nog het
verschrikkelijke, dat duizenden hon
den, katten, chineesche biggetjes,
konijnen, kikvorschen en andere
dieren zonder eenige noodzakelijk
heid worden gemarteld, levend in
stukken gesneden, bij volle bewust
zijn gefolterd, alleen maar.... omdat
't nu eenmaal zoo erbij hoort.
Één voorbeeld, een enkel. Daar
zijn hoogleeraren en de uitzon
deringen zijn te tellendie bij
het onderwijs steeds een verzameling
levende dieren bij de hand hebhen.
En dan illustreeren zij hun
onderwijs met „proeven"ze vol
staan niet b.v. met te zeggen
„wanneer dit of dat orgaan bescha
digd wordt, dan zal zich dè.t gevolg
voordoen", neen ze voegen er
dadelijk de proef bij, nemen een
dier ter hand (meestal kikvorschen,
die 't gemakkelijkst zijn te „behan
delen" en dieniet schreeuwen
bij de hevigste folteringen), snjjden
even den buik open, of openen de
hersenkas, laten de waarheid van
hun voorafgegane stelling proef
ondervindelijk zien en kijken dan
met een lachje van voldoening rond.
't Verminkte dier blijft meestal ver
geten liggen sterven
Is dit proefondervindelijk onder
wijs absoluut noodig?
Niemand zal het willen volhou
den.
En op dat absoluut noodig
komt het toch aan
Geen wonder, dat er ook in ons
land een krachtige beweging gaande
is tegen de vivisectie.
Al beperkt die zich, uit den aard
der zaak, tot de meer intellectueelen,
die beweging groeit toch in kracht
en invloed eiken dag.
Vooreerst bestaat er een „Bond
tegen de Vivisectie," die principiëel
alle vivisectie afkeurt en staat op
't standpunt van Dr. van Eeden,
hierboven medegedeeld.
Naast dezen Bond met wier
werken de Katholieken niet kunnen
instemmen, dunkt ons, omdat hij
uitgaat van een o.i. verkeerd prin
cipe bestaat nog een ongeorgani
seerde beweging, geleid door een
„Comité tot beperking der vivisec
tie," waarvan vele allereerste mannen
in ons land (meerendeels leiders
der Christelijke partijen) deel uit
maken.
Dit Comité, met de steeds groei
ende beweging der voorstanders
van beperking achter zich, heeft
reeds weten te bewerken dat er een
Staatscommissie is benoemd, die
omtrent het vraagstuk der vivisectie;
aan H. M. de Koningin rapport zal
hebben uit te brengen.
Onder de Katholieken hoort men
van een bestrijding der vivisectie
niet veel. Onder ons, Roomschen..
werd tot dusverre weinig belangstel
ling gewekt voor de beteugeling
van een onmenschelijk gemartel,
dat hoewel men het weinig bemerkt,
toch helaas maar al te zeer is inge
worteld, om 't niet zonder heftigen
tegenstand te kunnen uitroeien.
Toch dunkt ons de zaak der vivi
sectie-beperking (en dus het steunen
van het „Comité") een plicht voor
elk Katholiek. Wij moeten recht
vaardig zijn ook tegenover de dieren
en wreedheid is immer een zonde.
Velen zien geen wreedheid in de
vivisectie, omdat zij de gruwelen
ervan niet kennen, of ook wel, om
dat zij die te véél kennen, er aan
gewoon zijn, in het milieu zijn op
gevoed. Zooals de officieren in Atjeh
langzamerhand „gewennen" aan het
vele moorden dat is nog dezer
dag6n openlijk gezegd in de Kamer
zoo zien vele medici vooral, in
de dierenfolteringen niets buitenge
woons.
Doch niettemin blijven dat fol
teringen, mishandelingen en wreed
heid die afgekeurd moeten worden.
En waar die geheel willekeurig,
ja zelfs ook maar zonder be
paald aan te wijzen noodzaak wor
den ten uitvoer gebracht, daar
dunkt het ojs de plicht van een
ieder, óók van ons Katholieken, tei
wille van onze beginselen mede te
werken om een onwaardige wreed
heid te doen ophouden, die veel
uitgebreider verhoudingen heeft dan
men zoo oppervlakkig denken zou.
Een weinig belangstelling wekken
voor de beweging tot beperking
der vivisectie, dat was ons doel
bij het schrijven van dit artikel,
't Worde bereikt.
Algemeen Overzicht.
De keizer van D u i t s c b 1 a n d
is vandaag naar Engeland vertrok
ken.
Dat is de groote gebeurtenis van
den dag. En de volgende week zal
vol zijn van bet groote rumoer, dat
zijn veelbesproken en ook veelbetee-
kenende komst in de Engelsche
hoofdstad en aan het Engelsche hof
hebben zal.
Vooraf kan gezegd worden, dat
niet overal vriendschappelijke ge
voelens hem tegemoet zullen komen
de Londenscbe socialisteu hebben
al aangekondigd, dat ze tegen den
Keizer als hij de straten van Londen
doorrijdt, een zeer krachtige demon
stratie zullen op touw zetten om
hem te laten merken, dat ze het
absoluut niet eens zijn met die
andere Engelscben, die keizer Wil
helm zoo blij recipiëeren
Ter aanvulling van de vele be
richten die we reeds gemeld hebben,
zij nog medegedeeld dat gedurende
het verblijf in Engeland de booge-
school te Oxford aan den Duitschen
Keizer de waardigheid van eeredoc
tor in de rechten zal verleenen.
Lord Curzon, de kanselier van de
hoogeschool, zal het diploma op het
kasteel te Windsor in tegenwoordig
heid van de koninklijke familie
overhandigen.
I »e Duitsche zeelui, die den keizer
overbrengen, krijgen de volgende
week óók verschillende pretjes. Zij
zullen te Portsmouth op allerlei
wijzen onthaald worden. Maandag
eten de Duitsche zeeofficieren in het
gebouw van de Admiraliteit met
admiraal Bosanquet. Dinsdag eten
de Duitsche en Engelsche matrozen
inde marinekazerne, terwijl de Duit
sche officiereu de gasten zijn van
vice-admiraai Robinson en zijne
officieren.
Woensdag is er bal in het ge
bouw van de Admiraliteit. Donder
dag ontvangst van de dekofficieren
bij den burgemeester en komedie
voorstelling. Vrijdag weer diner
voor de officieren terwijl de onder
officieren naar den circus gaan
Feesten dus genoeg
Wat zal het bezoek méér op
leveren
Pe Franse he regeering heeft
nu eeu geelboek uitgegeven over
Marokko. Een verzameling docu
menten, die voel interessante in-
lichtingén.... konden geven over de
actie die Frankrijk op dit oogen-
blik in Marokko voert.
Konden geven.... want dat doet
nó het Geelboek niet
Het is eenvoudig een door den
minister van buitenlandsche zaken
ineengezette verzameling van stuk
ken, die moeten aantoonen, dat die
minister voortreffelijk gehandeld
heeft, dat het resultaat van zijn
beleid uitstekend is en dat het zeer
verkeerd en schadelijk zou zijn dien
minister op bet oogenblik zijn por
tefeuille te benemen
Zierhier een overzicht van wat
er in staat.
Het geelboek maakt stukken
openbaar betreffende het optreden
van Frankrijk in Marokko van den
aanvang van 1906 tot October 1907.
Marokko wordt begrensd door de
zee en door Fransch gebied.
Het geelboek handelt zoowel over
de politiek van Frankrijk die de
kuststreek als die der landgrens
betreft. De belemmering, die de
Franschen ondervinden bij het ves
tigen van vreedzame betrekkingen
tusschen Algerië en het Oosten van
Marokko, de bedreiging van den
toovenaar Ma-el-Ainin, die Maure-
tanië onveilig maakt en ten slotte
de moord op dr. Mauchamp, leidden
tot de bezetting van de Marok-
kaansche stad Oedzjda, dicht bij de
Algerijnsche grens. De bezetting
geschiedde om den Sultan te herin
neren aan zijn verplichtingen tegen
over zijn Franschen huurman.
Het optreden met de wapenen
aan de Westkust van Marokko
werd voorafgegaan door een reeks
van moorden. In Mei 1906 wordt
te Tanger de Franschman Char-
bonnier vermoord. Frankrijk houdt
een betooging met de vloot, het
magzen belooft beterschap.
Maar het magzen durft Raisoeli
niet aan en met den dag neemt de
macht van dezen rooverhoofdman
toe in den omtrek van Tanger. Pas
als Frankrijk en Spanje met een
egkader komen opzetten, en dreigen
met landing van troepen, gaat het
magzen ernstig aan het werk. Rai
soeli wordt bevochten en voorloopig
verdreven naar de bergen.
Inmiddbls doen Frankrijk en
Spanje hun best, de inrichting der
politie krachtens de akte van Al-
geciras te bespoedigen. Maar de
Marokkaansche regeering werkt de
inrichting van de politie met
talmen en zeusen tegen. De arbeid
heeft bijna geen voortgang,
De moord op dr. Moncbamp te
Marakesj en de bezetting van Oedz
jda, leiden tot nieuw», beloften van
de Marokkaansche regeering.
De Sultan maakt zelfs een plan
om naar Marakesj te reizen. Maar
de regeering blijkt machteloos. Langs
de heele westelijke kust treedt een
toestand van bandeloosheid in. De
stammen gevoelen zich langer hoe
zelfstandiger. In het laatst van Juli
1907 worden te Casablanca 9 Euro
peanen vermoord door de fanatieke
bevolking. Daarop zenden Frankrij k
en Spanje oorlogsschepen en troepen
naar Casablanca,
Het geelboek wil aantoonen, dat
Frankrijk en Spanje steeds gehan
deld hebben in den geest van de
Akte van Algeciras, dat zij niet
dan noodgedwongen in Marokko
zijn opgetreden, dat zij in geenen
deele op verovering van grondge
bied uit zijn in Marokko, dat zij
van al hun daden rekenschap heb
ben gedaan aan Europa, en dat
Europa deze daden heeft goedge
keurd.
Ook Duitschland, dat aanvanke
lijk een andere opvatting scheen
toegedaan dan de andere mogend
heden, is geëindigd, de rechtmatig
heid te erkennen van Frankrij k's
optreden uit naam van Europa.
-Duitschland heeft de Fransche
voorstellen tot het tegengaan van
den smokkelhandel in wapenen goed
gekeurd.
't Belangrijkste waar het omgaat,
de financieële verhouding tusschen
Abduel Azis en Frankrijk, het
finacieële overwicht derhalve van
Frankrijk, wordt er echter heelemaal
niet iD genoemd.
In Frankrijk zelve is dan ook
al opgemerkt, dat hier een leemte
is.... een opzettelijke leemte klaar
blijkelijk
De Doe ma ver kiezingen zqn
nu zoo goed als afgeloopen. Er zul
len 442 leden zijnde sterkste partij
zijn de monarchisten en andere
deden der rechterzijde, te zamen
een 200 man. Dan komen de Oc-
tobristen met ongeveer 130 man.
De oppositie zal over ongeveee 120
afgevaardigden beschikken.
De rechterzijde vormt nog al een
bonte verzameling. Gelijk we reeds
vroeger zeiden, zullen de Octobris-
ten den doorslag geven.
Ze kunnen, wanneer ze zich by
de rechterzijde aansluiten, een meer
heid van twee derden vormen, 't
Is inmiddels nog een onuitgemaakte
zaak, of ze zich links of rechts
zullen aansluiten, maar 't waar
schijnlijkste is wel rechts.
De heftige reactionnairen, het
beruchte Verbond van het Russische
volk, zullen in de Doema over zoo
wat 50 man beschikken.
Men zal hen bij de oppositie
moeten rekenen, daar de regeering
hun te vooruitstrevend naar den
zin is.
Stolypin zal aldus naar twee kan -
ten front moeten makentegen de
linkerzijde die zeer bekwame ver
tegenwoordigers telt, en tegen de
uiterste rechterzijde, die het door
haar heftigheid der regeering ook
niet gemakkelijk zal maken. Er zal
voor Stolypin veel stuurmanskunst
noodig zijn om tusschen beide klip
pen door te zeilen.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Haarlem fl.85
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco por post 1,80
Afzonderlijke nummers „0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—6 regelsf0.60 (contant) f0.60
Elke regel meer«0.10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie contant.
t-
XV.
Een vraag die heel iuat in heeft.
Over het nut van boekhou
den voor den Middenstand eh
wat we hier van plan zijn.
Ik op mijn praatstoel, 'n
Goeie gelegenheid voor graag-
praters en theoriën-verkondi-
gers. B. en W. m de papier
mand van een redacteur. Een
groote toegangsweg tot t mooie
Haarlem.' Wat er voor om
lieve geld nu eigenlijk gebeurt
'•„Nu moet je hie toch gauw eens zeg
gen, waar die begrootingsvergaderingen
van den gemeenteraad eigenlijk voordie
nen", zoo sprak me van de week eon
mijner kennissen, winkelier zooals ik, maar
die weet dat ik zoo'n beetje liefhebber
in allerlei dingetjes die de openbare zaak
raken, vooral sinds ik elke week in de
krant aan 't pennen ben.
't Eerste moment stond ik voor die vraag
een beetje beduusd. „Wel, die vergaderin
gen, die vergaderingen, die dienen voor
de begrooting natuurlijk;" zei ik. Maar
toen ik eenmaal op streek was, lei ik
hem uit dat zoo'n begrooting voor elk
jaar wordt opgemaakt om ten minste een
beetje hoüvast te hebben, anders kwam
er van de gemeentelijke rekening niets
terecht, en dat onze vroede vaderen dan
eens per jaar bijeenkomen om dat eens
grondig te bekijken en te bespreken,
wat natuurlijk niet wegneemt dat ze door
heel het jaar heen. zoovéél er van afwij
ken en er zooveel by doen (d'r if doen ze
maar heel weinig!) als ze maar willen.
Nu, duidelijk was dat m'n kennis niet.
Doch leg nu ook eens voor zoo'n gewoon
winkelier de üjnigheden uit van de ge-
ineentelyke administratie!,.. Goddank,
ik heb boekhouden geleerd in mijn jon
gen tijd dat was 'n uitzondering en
zoo ben ik nu, al zeg ik het zelf, velen
van mijn collega's vooruit, die nu op hun
ouden dag nog naar een cursus moeten
trekken om het te leeren. Want dat ligt
nu eenmaal in de lijn van onzen tijd!
Op alle congressen van Middenstanders
en winkeliers hebben we het gehoord,
dat een van de kapitaalste dingen die
een Middenstander te doen heeft, is g oed
boek houden. En al ben ik nu wel een
beetje ongeloovig uitgevallen tegenover
dat beweren, dat je geen goed mensch in
de maatschappij en geen goedzakenman
en geen gelukkig-slagend winkelier kunt
wezea -als je geen dubbel boekhouden
kent, toch is het zeker, dat een Mid
denstander die niet goed boek houdt,
veel eerder er achterop raakt, dan een
ander, die 't wel doet.
Daarom heb ik op onze vergadering
met „onze" bedoel ik natuurlijk die van
de Roomsche Middenstandsvereeniging
hier ter stededeze week met zooveel
pleizier vernomen dat ook hier ter stede
op initiatie! van de R. K. Middenstands
vereeniging een cursus in boekhouden en
winkeladministratie zal worden ingericht
onder de leiding van een bevoegd des
kundige. Bravo! Dat heeft op andere
plaatsen, naar ik gehoord heb, ook flink
gewerkt, en er was daar een deelneming
die buitengewoon groot was. Ik hoop
van harte, dat Haarlem dat goede voor
beeld zal volgen, ex de cursus in 't boek
houden en winkeladministratie een der
drukst-bezochte zal worden van alle spe
ciale vak-cursussen, omdat het ook een
van de meeit-noodige is!
Maar waar sprak ik ook weer over?
O ja, 'k had het over de begrooting in
dea Raadhoe kan een mensch onge
merkt afdwalen, als hjj z'n pen laat gaan
'U.Is net zooals mijn vrouw zegt: als jij
eenmaal op je praatstoel bent, dan hou
je niet op! Wat trouwens, vind ik, op
z'n tijd voor een winkelier eerder een
voordeel dan een nadeel kan worden ge
noemd. Want me klanten in den winkel
houden wel van 'n praatje!
Om dan op die begrooting terug te
komen: mijn kennis was door mijn ant
woord niet heel veel wijzer geworden,
en hij deed nu nog allerhande vragen,
waaruit eigenlijk bleek, dat hij met al
die deftige „beschouwingen" en rede
neeringen vrijwel den draak stak.
„Daar heb je zoo zei-ie diealge-
meene beraadslagingen, waaraan ze hier
een heelen dag hebben zoek gemaakt,
en waarmee ze in Amsterdam, naar ik
hoorde, wel vier of zes dagen hebben
verknoeid Ik vraag je: waarvoor dienen
die beraadslagingen nu eigenlijk
En de goede man wou nu toch maar
niet ervan hooren, toen ik hem uitlegde
dat zulke „beraadslagingen" nu eenmaal
regel zijn en zoo hooren„Daar heb je
de Tweede Katner bijvoorbeeld, zeide
ik „hebt ge nu ooit gehoord, dat ze
in de Tweede Kamer een wet of een voor
stel bespreken zonder dat ze eerst eens
deftig in algemeenhedenik bedoel in
algemeene beraadslagingen zijn verval
len? Waarvoor zou het nu anders zin
hebben, dat je bijvoorbeeld sociaal-demó-
craat, of vryzinnig-democraat, of* wat
dergelijks was van je principes, wanneer je
uiet door die algemeene beraadslagingen
gelegenheid had je hart eens flink ten
aanhoor* van je ijartijgenooten en geest
verwanten to luchten? Dat zijn de ge
legenheden, waarbij de groote poli
tieke beginselen in den Raad aan het
licht komen, zie je! Op 'toog is er op
den duur zoo goed als geen practisch
verschil tusschen een liberaal en een
vryzinnig-democraat, en ook niet veel
tusschen zoo'n laatste en een socialist,
behalve natuurlijk dat een socialist geen
andere lovende-wezens met belangen
kent dan werklui, en achter alles 't ka
pitalisme of zoo'n dergelijk spook ziet
schuilen. Maar bij de „a.lgém ;ene beraad
slagingen", zie je, dan komen de begin
selen uit de doos. Zoo door 'tjaar heeft
elk raadslid, althans in een gemeente
raad als de onze, geen gelegenheid om
z'n hart eens flink te luchten in 's
Blaue hinein, om er wat Princi-
penreiterei op na te houden... al brengt
hij natuurlijk z'n stem uit naarjbeginsel
en geweten. Maar voor die heeren, die
nu graag eens hun mondje willen gaan,
hetzij voor eigen liefhebberij, hetzij ten
gerieve van 't buitenstaande publiek,
voor die heeren is de begrootingstyd
een heerlijke gelegenheid om hun wijs
heid eens aan den publieken kapstok te
hangen 1
Eu dan uilen ze wcnschen, geven ze
schetsen van toekomstideeën, maken al
luchtkasteelen, vertellen ze van noodza
kelijke hervormingen en doen ze middelen
tot verbetering aan de hand, die B. en W.
met don hesten wil ter wereld niet zouden
kunnen inwilligen of vervullen, stel dat
ze wilden! En dezt doen dan ook heel
pacifiek wat, naar ik altijd gehoord heb,
de redactie van een kunsttijdschrift doet
met veel bij haar ingekomen bijdragen
ze leggen al dat moois met een dankbare
buiging' naast zich neer, zeggen er soms
een welwillend woordje over, enje
hoort er nooit meer wat van
Daar heb je bijvoorbeeld de verbetering
van de toegangswegen tot de stad. Ieder
een is het er over eens, dat 't met permissie
gezegd een schandaal is voor een groote
plaats als Haarlem, op zóó krenterige,
pieterige wijs z'n toegangen naar de bin
nenstad te laten bestaan. Kom eens met
de Electrische spoor van Amsterdam..., als
je een vreemdeling in den wagen ziet
zitten, en je bent een beetje bleu van
natuur, dan begin je je te schamen zoo
dra je in de buurt van de Amstérdamsche
poort bent. Die poort kijken alle vreem-
pies heel belangstellend aan. Maar mèt
zien ze achter de poort een soort filiaal
van de vnilnisbelt, een rommelhoop, even
later gevolgd door een vunzig grachtje
met de smerigste huidjes rechts, die je
bedenken kunt. Dan wordt de vreemde
belangstellende, die naar het mooie Haar
lem komt kijken, gewrongen door een
nauw straatje, dat net dwars in den weg
ligt, tegeD een paar hooge bruggen op,
met uitzicht op andere en nog pieteriger
buurtjes en grachtjes, om de Kampervest
te bereiken, waar de gemeente 't uitzicht
eerlang zal verfraaien met een hoe
zullen we 't ding noemen een fae-
caliën-vaartuig
Maar behalve dat die toegangsweg zoo
leelijk is, leelijk uitermate, is het nog een
ailesbehalve veilige weg! Want het
verkeer in 't bochtige gedeelte bij den
Burgwal en do Anthoniestraat is er
ook zonder de groote bakbeesten van
electrische trams groot genoeg, om daar
eens wat anders en beters op te verzin -
non, In geen enkele groote stad in ons
land, daar ben ik zeker van, zou zulk
een toestand nog langer mogen bestaan,
om van ons buitenland maar heelemaal
niet te spreken. O ja, oplossingen worden
er genoeg aan de hand gedaan: en de
krantenschrij vers (de redactie permitteere
me dat ik 't zeg!) zyn de meest-vrucht
bare plannenmakers die je bedenken
kunt. Maar van doen merk je maar
niets! En in een begrootingsvergadering,
(daar ben ik zoowaar weer op mijn punt
van uitgang terug!) werd er wel langen
breed over gesproken, maar wat is het
resultaat van een en ander geweest?..,
't Zelfde als dat, waarvan 't oude versje
spreekt over de heeren in den Haag, die
na veel andere dingen gedaan te hebben,
„de zaak lieten zooals ie was."
Spijkers met koppen slaan, daar
houden we hier in Haarlem toch maar
niet zoo heel veel vanEn daarom vind
ik voor mij 't juist zoo jammer, dat zelfs
zoo'n bliksemafleider als de begrootings-
zittingen vormen voor die leden die hun
„Principenreiterci" dan eens kunnen luch
ten, niet voldoende we'rkt voor 't heele
jaar. Nu zegt m'n buurman links, die
schoenmaker is, wel smalend tegen me
als ik zoo onder ons over deze dingen
praat: „schoenmaker houdt je by je
leest!" en z'n vrouw die een dochter is
van een zeekapitein, voegt er dan gemeen
lijk nog de hatelijkheid aan toe: „de
beste stuurlui staan aan wal, buurman 1"
maar jongen, jongen, als ik m'n belas
tingbiljet nazie en de reusachtige bedragen
optel die de gemeente van me haalt met
een hoofdelijke omslag van ruim 4 pro
cent van me inkomentje, dan zegt een
mensch al gauw: wat doen ze ermee,
daar op de Groote Markt? Ed dan ga je
ook vanzelf vergelijkingen maken: je ver-
gelijkt de openbare werken, die hier veel
minder beteekenen dan in andere groote
steden, je vergelijkt de dure politie, die
algemeen voor 'n minderwaardig corps
wordt gehouden, je vergelijkt den socialen
en hygiënischen arbeid op allerlei gebied
met wat elders wordt gedaan
En ik verzeker je: die vergelijking is
alles behalve vleiend voor Haarlem, wan
neer je, zeoals ik gerust mag zeggen,
eens vaak je neus buiten ons stadje hebt
gestoken! Waar dat nou va® komt? Ja,
dat weet de Zaterdagavondprater nu ook
niet in drie woorden te zeggen. Maar 'n
feit is het. En ik heb de eer, knappe
koppen en hooge heeren te kennen, die
precies hetzelfde zeggen!
9 Novbmpsb.
