DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
I
J
Gelouterd.
Kiraderihuisvest 31-33, Haarlem
BUITENLAND.
BINNENLAND.
No. 6746, 328te Jaargang.
WAANDAC
NOVEMBER
1907.
1
Bureaux van Redactie en Administratie:
Isiierc. Telefoonnummer 1426.
I
De Troonopvolging,
De rechterzijde heeft hier scherp toe
te zien I
Algemeen Overzicht.
Hat Iberische schiereilaud trekt
tegenwoordig de aandacht van den
buiiculandscli-overzicht-schrijver.
En nu niet om 't grootste land
'laar, ,'t in eeuwigdurende partij
twisten levende Spanje, maar om
t'ortugal, waar rare dingen ge
beuren, als het waar is wat we met
«öu omweg over Madrid of over
Widen te hooren krijgen.
Men weet het: daar is sinds een
Jaar ongeveer de Grondwet ge
schorst. De Kamers, die er zoo on
vruchtbaar mogelijk werkten en
'tie een reusachtig tekort in de
Jchatkist hebben veroorzaakt zonder
!'et land economisch of legislatief
'ets vooruit te brengen, die
hamers zijn naar huis gestuurd en
Minister Franco, een doortastend
"hun, heeft door dictatoriale decreten
baar aller meening op vruchtbare
bjjze sedert dien gewerkt.
Maar de oppositie is krachtig in
Ortugal.
Te meer omdat die nu komt van
'Wee verschillende staatspartijen,
i'c anders steeds tegenover elkan-
l6r staan, en om beurten elkaar
p regeering afhandig maken
6H bate van de eigen vriendjes,
,?ch die nu samengaan tegen het
.'ctatorschap van Franco, aan wiens
We de koning staat.
^Zoo is hun heele beweging lang
zamerhand jeen anti dynastieke ge
worden, en naar de jongste berich
ten zou nu werkelijk de troon van
koning Carlos ernstig gevaar loopen.
Uit Madrid wordt geseind aan
Londenscbe bladen dat de kroon
prins, Louis Philippe,eenjongheertje
vau achttien of twintig jaren, den
koning dat gevaar voor de dynastie
onder het oog zou hebben gebracht
en zich tegen .Franeon verklaard
hebben, wat de koning op zijn
beurt beantwoord zou hebben, door
zijn zoon naar een afgelegen kasteel,
bij Villa Vicosa, te verbannen.
De kroonprins moet het eens
wezen met de leiders van de onte
vredenheidspartij, die naar we
met verbazing lezen over den
Koning zóó ontevreden zijn dat ze
van monarchisten worden tot....
anarchisten
Wel ja, waarom niet? Du sublime
au ridicule il n'y ta qu'un pas
zou men met de noodige variaties
hier kunnen zeggen, 't Diep zittende
monarchaal gevoel van deze Portu-
geesche heeren is in ieder geval
hiermee precies geteekend!
Naar het heet, gaat de kroonprins
voornamelijk mee met de partij
van Villena, die wil, dat.... de vader
afstand zal doen ten bate van zijn
zoon
Nog zoo gek niet van dat heertje!
Het bovenstaande wordt in hoofd
zaak bevestigd door den correspon
dent van de „Daily Telegraph" te
Lissabon. Deze seint óok, dat vele
koningsgezinden ongetwijfeld naar
de republikeinen overloopen, ande
ren zich in het particuliere leven
terugtrekken.
De correspondent vindt echter de
strenge maatregelen van de regeeriug
tegen de pers „eenigszins" gewettigd
door den krassen en beleedigenden
toon dien de bladen tegen den
Koning en Franco gevoerd hebben.
Naar aanleiding van de ontplof
fing van een bom in Lissabon, heelt
de politie ook vele menschen in
hechtenis genomen, o.w. matrozen
en militairen. Uit in beslag genomen
papieren zou gebleken zijn, dat er
een uitgebreide samenspanning van
dyuamiteurs bestond.
Nadere telegrammen uit Lissabon
deelen mede, dat Fruuco besloten
heeft, voorloopig zijn bewind op
dezelfde wijze voort te zetten.
Voor de administratie, die in den
grond bedorven moet zijn, zou dat
een zegen wezen, maar bet is de
vraag, of door de houding der oppo
sitie niet eerder er een einde aan zal
komen, dan Franco bedoelt en
op een wijze die voor koning en
koningsgezinden niet erg prettig zal
wezen
Zeker is, dat de toestand in Por
tugal belangstelling wekt en nieuws
gierigheid door geheel Europa
In F r a n k r ij k - het bedor
ven, numeriek en moreel steeds
achteruitgaande Frankrijk is het
parlement, de voornaamste instel
ling van openbare orde die er is,
langzamerhand bezig alle nationale
achting te verspelen.
Voornamelijk door de manier
waarop de heeren zich zelf op een
blauwen achtermiddag op een tracte-
mentsverhooging van G000 francs
per j-mr hebben getracteerd.
De heniepige wijze waarop deze
verhooging werd „behandeld" en
aangenomen, (in één zittiug, door
103 afgevaardigden op de even
200 aanwezigsu de overigen,
die wisten, wat er aan de hand
was, bleven dien middag óf thuis,
óf kwamen pas na de stemming
binnenom te profiteeren, zón
der zich te compromitteeren) hee't
iedereen wel de overtuiging bijge-
brrcht, dat de heeren zich volko
men bewust waren van de schun
nigheid van hun procédé!
Voor zich zelf even een greep in
de schatkist doen van 51/2 millioen,
en na maandenlange discussies nog
geen arbeids-peusioenswet op pooten
te hebben kunnen zetten, die de
gepensionneerden een inkomen ver
zekert van één franc daags
ziedaar wat de republikeinsche
Fransche Kamer doet!
Intusschen: tot dusver hebben
de heeren nog weinig pleizier gehad
vau hun streekWant nu ze mer
ken, dat die eigendunkelijke manier
van op 's lands kosten zich te
bevoordeelen niet erg bij de kiezern
is ingeslagen en nu de voorstem
mers bang gaan worden voor bun
zetels, nu twisten se allen of het
niet mogelijk zou wezen om de
de 6000 francs er maar weer af te
doen. Ue z.g. nationalisten en die
van de rechterzijde, die in de min
derheid zijn, hebben nooit inge
stemd met dien 1 e >zcc!itigen streek,
maar de radicalen en socialisten,
die het zaakje op touw hebben
gezet, hebben nu onder elkaar zoo
waar ruzie gekregen eiover.
Er zijn er zoo waar Sarrien,
de vroegere minister-president, is
onder hen, en hééft er zelfs omdat
zijn partijgenooten zoo met hand
en tand aan hun 15000 francs
vasthouden, zijn functie van fractie
president aangegeven die voor
stellen om maar weer da- 15000
francs te reduceeren tot 0000
toch al een knap inkomentje
Maar in Frankrijk fluistert men
heel openbaar, dat deze afschaffers
van de verhooging daarbij toch
rekenen op den Senaat, die niet
zoo direct van de kiezers afhangt
en de verlaging zeker wel verwer
pen zou
Wat 'n zeden
Dat Frankrijk in moreel opzicht
vooral achteruitgaat, nog méér dan
in het numerieke, waarover we
Zaterdag j.l. hier ter plaatse spra
ken, welk eerlijk man zal het
ontkennen
Dat zijn de zegeningen der loge
en van de kerkvervolging!...
S p a n j e is in een aardigen toestand
geraakt
De minister van marine heeft er
Zaterdag in de Kamer verklaard
dat beslist noodzakelijk was de
marinebegrooting, en zulks voor
vast, met 25,000,000 peseta's te ver-
hoogen, want doet. men dit niet,
dan zouter niets anders overblijven
dan het eskader reeds oude sche
pen, dat Spanje bezit, op te heffen.
Binnen G jaar zou Spanje geen
enkel schip meer hebben om de
joDge officieren tot zeeman op te
leiden
Voor lui, die 't miiitairisme uit
den booze achten, voor de man
nen van „geen soldaat, geen cent",
is er nu eeu kansje in Spanje.
Als ze de marinevoorstelleu a'-
stemmen, dan is er binnen 6 jaar
geen vloot meer in Spanje We zou
den er niet op tegen zijn, om ook
voor ons land zoo iets te probeeren,
mits alle landen mee deden
Wat zou er een reusachtige som
loskomen die voor beter en nuttiger
doeleinden te besteden viel
Ten slotte nog wat aardigs ove-i
B e Igië, iets dat de drankbestrijders
zal interesseeren.
In België is, als ten onzent, een
Drankwet. Voor den verkoop ran
alcohol heeft men er „vergunning"
noodig, al kent men daar nog niet
het „verlof" om limonade of cho
colade te verkoopen, waarmede
wij hier zijn gezegend.
Nu is er dezer dagen door een
der Kamerleden een wetsontwerp
ingediend tot afschaffing van d e
vergunning voor den verkoop
van sterkendrauk, en invoering
van eeu algemeenen aanslag van
25 francs'sjaars voor alle gelegen
heden, waar getapt wordt.
In de toelichting zegt het Kamer
lid Helliuckx, dat deze rad cale
maatregelen wel nemen, dat het ver
gunningsrecht de drankslijterijen
niet verminderd heeft. Er was er
een op de 40 inwoners van 1889,
er is er 1 op de 35 inwoners nu.
Wel is waar is het aantal drank-
slijterijen, die geen vergunning
hebben en dus geen sterkendrank
mogen tappen, aanzienlijk vermeer
derd en het aantal mét dat recht
verminderd, maar in die inrichtin
gen zonder vergunning, die geen
belasting betalen, wordt in 't geniep
het meeste sterkedrank gesleten.
Dat is bovendien oneerlijke me
dedinging van de eerlijke slijters,
die voor hun vergunning betalen,
zegt de heer Hellinckx.
Ejc is wel wat van aan.
Maar het is nu de vraag of zijn
middel niet erger zal worden dan
de kwaal
Nieuwtjes in drie regels.
Hofberichten.
Reuter seint uit Londen
De „Standard" heeft vernomen,
dat, indien het volgend jaar een
officieel bezoek aan Engeland zal
worden gebracht door H. M. de
de Koningin en Z. K. H. den Prins
der Nederlanden als Gasten van den
koning en de koningin van Enge
land, de London corporation het
koninklijk Echtpaar zal uitnoodigen
een adres van welkom aan te
willen nemen en tegenwoordig te
zijn bij een dejeuner in Guildhall.
Prins Hendrik nam Vrijdag te
Amerongen deel aan eeu jachtpartij.
Z. K. H. arriveerde te 9 uur mei
zijn adjudant jhr. Van Suchtelen
v. d. Haere, per auto op het kasteel
Amerongen. Zeer spoedig na aan
komst vertrok het jacbtgezelschap
naar het terrein in de Zuylenstein-
sche bosschen. Te 12 uur dejeu
neerde men in het kasteel Ame
rongen, terwijl te half 2 opnieuw
naar het jachtterrein werd gereden.
Vandaar keerde de Prins te 4 uur
per auto rechtstreeks naar het Loo
terug.
De Koningin van Noorwegen op reis.
De koningin van Noorwegen
kwam Vrijdagavond met den Duit-
schen mailtreiu, waarin een coupé
was gereserveerd te Vlissingen aan.
Een der directeuren der Stoom
vaart-maatschappij „Zeeland" maak
te de reis naar Queenborough mede.
Generaal van Heufsz te Singapore.
Generaal Van Heutsz, gouverneur-»
generaal van Nederl. Indië, die op
reis is naar Atjeh, bezocht Zaterdag
Singapore. Een talrijke menigte
bereidde hem een schitterende
ontvangst. De pers zegt, dat vaker
dergelijk bezoek gebracht moest
worden.
Gemengde Berichten.
103 jaar. De oudste inwoner
van Rotterdam, mej. de wed. A.
Oerlemans, geb. Kollemans, vierde
Vrijdag haar 103en verjaardag. Zij
is nog flink en gezond.
Een 102-jarige. C'e h.er G.
F. Bartelmans, te Amsterdam, her
dacht Zaterdag zijn 102en geboor
tedag.
Een veranderlijke brui
degom. De vorige week werd te
Doetinchem een paartje in onder
trouw opgenomen, hetwelk heden
in het huwelijksbootje hoopte te
stappen. Groot was echter de droef
heid der bruid, toen zij vernam,
dat ten stadhuizo van den bruide
gom bericht was ontvangen, dat
de ambtenaar van den burgerlijken
stand Vrijdag niet op hem behoefde
te wachten, daar hij niet voorne
mens was te verschijnen. Onver
wachts trad hij echter den avond
vóór den blijden dag de woning
van het reeds treurende bruidje
binnen, zoodat men verwachten
mocht, dat het huwelijk toch vol
trokken zou worden. Doch niets is
verandelijker dan de mensch. Dat
bleek ook gisteren, want in plaats
van naar het stadhuis, spoedde de
bruidegom zich 's morgens naar het
station en verliet onze plaats, na
gestaard door bruid en bruilofts
gasten.
De moord te Zeist. Omtren
het onderzoek naar de bij de moordt
zaak te Zeist gestolen bankbiljetten
deelt het U. D. nog mede, dat
Vrijdag te Utrecht op bevel van
deD rechtercommissaris nog een
biljet van f 100 in beslag is genomen.
De vorige week Zaterdagavond
omstreeks half zes, vervoegde zich
in het restaurant van den heer
Vincent Otto aan de Biltetraat,
hoek Dondersstraat, een als heer
gekleed persoon, die een kleine ver
tering maakte en deze betaalde
met een biljet van f100.
De bezoeker verkeerde in zenuw-
achtigeu toestand, liet o.a. door zijn
zenuwachtigheid een gouden tientje
op tafel leggen, waaraan hij door
den kellner werd herinnerd. De
heer Otto deed hiervan aangifte,
toen de moord te Zeist bekend was
geworden; men had den indruk
gekregen, dat de zenuwachtige be
zoeker was mode gekomen met de
tram van half zes uit Zeist, want
juist toen deze het resturant pas
seerde, kwam de man binnen.
De heer Otto had het biljet van
f 100 intusschen al weder uitgege-
aan een slager, die op z\jn beurt
aan iemand anders, zoodat het ten
slotte in bezit kwam van mevrouw
Verloren van Themaat, alhier, bjj
wie het Vrijdag in beslag werd ge
nomen. In hoeverre dit bankbiljet
verband houdt met den moord, kan
thans moeilijk worden gezegd; om
zooveel mogelijk gegevens in han
den te hebben, heeft men het zeker
heidshalve in beslag doen nemen.
De heer Otto heeft van zijn be
zoeker op den vorigen Zaterdag
avond een zeer vaag signalement
opgegeven, dat in het bezit der
justitie is. De koetsier en conduc
teur, die de Zeistertram vau half
zes reden, kunnen zich echter niet
herinneren iemand in het tramrij
tuig te hebben gezien, die aan dit
signalement beantwoordt.
Nader wordt vernomen, dat het
rijwiel van den vermoorden Drost
te Zeist is gevonden achter de
tucli! school. De fiets bleek onbe
schadigd te zijn.
Brand. Te Amsterdam is
gisterenavond brand ontstaan in
den wijnkelder van het hotel Adrian,
uitkomende aan het Rokin. Er was
FEUILLETON.
(Wordt, vervolgd.)
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Haarlem fl.85
Voor de plaatsen, waar een agerit is gevestigd (kom der gemeente) 1.35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.8&
Afzonderlijke nummers„0.05
'"5*T3Hr 1
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf0.60 (contant) f0.6G
Elke regel meer„0.,"
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie contant.
Al een paar maal hebben we ge-
8chreven over de wetiachelijkheid,
Hare Majesteit de Koningin in
*uke de regeling der troonopvolging
"fct initiatief neme.
De „N. Arnh. Ct." heeft nu óók
e6n artikel, dat grondwetsherziening
"P het .stuk van troonopvolging be
l'leit.
Doch in dit artikel wederom treffen
^'e dezelfde richting aan, waarvan
°ok „Het Huisgezin'' niet afkee-
fjg was, en die door de „N. Arnh.
t." wordt aangewezen in deze woor
den
„Aan het vrije volk moet de
keuze zijn, zoowel van den staats
vorm als van het toekomstige hooid
van den staat."
Principieel staan wij hiertegenover
En niet genoeg kan tegen het stre
den der vrijzinnigen, dunkt ons, om
•'ct te leiden naar een keuze van re-
Keeringsv o r m bij de komende regeling,
helling worden gekozen.
Dat is dan ook de reden waarom
meenen, dat éérst en vooral van
D. M. de Koningin uitgaan moet een
^ensch tot regeling der troonopvol
ging!
Welke wensen het Kabinet dient uit
te lokken.
Doch is dat van een liberaal Ka
binet te verwachten
Wat de „N. Arnh. Ct." schreef,
*at Mr. van Houten bepleitte, doet
Weezen dat dit niet zoo is.
Er is weer gevochten in Marokko.
De mehalla van Moelaï Hafid is geheel
verslagen, seint Reuter.
Een officiéél telegram uit Lissabon
spreekt de berichten, in ons overzicht
vermeld, ten sterksteen geheel tegen.
De staking in Britsch-Indië duurt
nog voort. Het telegram van Zaterdag
blijkt onjuist geweest te zijn.
«ar hetDuitacli van Kaiu,. Kd. Kix»ppek.
20.
oio ff bedwong zich,om de scherpe woor-
S'i, die hen» m dit oogenblik, dat hij
|3 gerechten toorn tegen zijnen vijand
i, <W in zijn binnenste voelde opkomen,
i( le houden. Het gesluierde gezicht voor
week nu een weinig terug, als door
bazing aangegrepen en de grodte don-
r6 oogen werden nog grooter.
fa* Arme mankwam het toen bevend,
v, Aveiyks luider dan een ademtocht,
1)^ de lippen der jonge vrouw en hare
l» '"1 maakte een gebaar, dat veel op een
iv^-oek om vergiffenis geleek. Koloff
l,, Al getroffen door dien toon en deze
iV|||'ende handbeweging, die hem verge-
ItfO, ik begrijp liet, freule", fluisterde
V ii.edegeslecpt door een gevoel, dat
<1> onwillekeurig aangreep. „Ik weet,
ji(i 'k niet de eenige ben, die de booze
i|( 'en van uw broeder verdragon moest;
V^fVeet, dat wat ik geleden heb, niet te
lijAeiijken is met helgeen gij leedt onder
i 'fi .1 ti i of Iriin 1
voogdij, waaraan ge tl niet kunt
'W't viel niet te ontkennen, dat deze
'"ekken.
wach te taal haar vreoaelijk schokte,
"fi VVe"kte hem le zwijgen en zonk moede
stoel aan de tafel neder,
«naartoe dat?" dwong z(j zich met
vastö stem te antwoorden, terwijl zij zich
afwendde. „Het verheugt mij te verne
men, dat gij ten minste weder in drage
lijker omstandigheden komt en dat gij
het onrecht, dat u in het huis mijns
broeders is overkomen, niet aan mij wyt!"
„U, prinses, u zou ik het wijten? Denkt
gij dan, dat ik ooit de onzinnige ge
dachte gekoesterd heb, dat li uwe broe
der tot zijne ellendige onrechtvaardig
heid jegens mij aanleiding zoudt gegeven
hebben?"
Zij hief voor een oogenblik het hoofd
omhoog om het dadelijk des te dieper
op de borst te laten vallen, terwijl hare
hand achteloos met het zoutvat speelde,
dat op de talel stond te midden van de
overblijfselen van een ontbijt. Haar zwij
gen, haar zonderlinge houding vervulden
Koloff met een onuitsprekelijke verbazing.
Zou hij daaruit moeten begrijpen, dat zij
toch niet zonder schuld aaii de hen) over
komen slechte behandeling was?
„Eén ding begrijp ik maar niet en uwe
Doorluchtigheid zou mij tot nieuwen
dank verplichten, wanneer zij mij, daar
omtrent opheldering wilde geven, name
lijk, waarom zijne Excellentie uw broeder
mij mot zijnen haat vervolgd
„En daarvan hebt gij geen vermoeden,"
fluisterde zij haastig, zonder op te kijken.
„Hij heeft li niets gezegd?'
„In 't minst niet. De verandering in
de gezindheid van den Vorst jegens mij
is mij een raadsel."
Zij zuchtte.
„Dan moet gij het wel hoédon voor de
onbegrijpelijke luim van een ispelturig
man, wiens handelingen van .eden in
tegenspraak zijn met diens har. lelingen
van gisteren."
„Dus ook gij freule weet piet, wat uw
broeder daartoe bewogen kan hebben
„lioe zou ik
„Ik hoopte, dat Vorst Leo Xieolawitsch
ten minste tegenover zijn zuster eenige
opheldering zou gegeven' hebben. Het is
tochgeen alledaagoctie kioinigheid, iemand
die zich op trouwen, stipten ambtsijver
beroemen kan, zonder oorzaak in de ellen
de te stouten. En ik geloof te mogen
aannemen, dat het u geïnteresseerd zou
hebben vau uw broeder daaromtrent eene
verklaring te krijgen. Vergeef mij, freule
dat ik zoo aanmatigend dacht!"
Nu keek zij hem weder aan.
„Nu wordt gij ook hitter tegenover mij
en zoo even verzekerdet gij mij, dat gij
geen wrok tegen mij koesterdet! Ik kan
mij voor u niet verontschuldigen, omdat
ik u niet zeggen mag, hoe eigenlijk de
verhouding is tusschen mij en mijn broe
der. .Slechts éen ding wil ik u zeggen.
Wanneer gij slechts zooveel geraden hebt,
om mij te beklagen, dan hebt gij u niet
vergistik ben inderdaad her diepste
medelijden waard en wat u ook aan ver
driet moge overkomen zijn, het is niets
in vergelijking met dat, wat ik moet
lijden...."
Daarmede wenkte zij hem tot afscheid.
Zij wilde deze zonderlinge samenspraak
gaarne doen eindigen. Doch Koloff was
door den' eenvoud barer woorden te zeer
getroffen, dan dat hij zich niet zou ge
drongen gevoeld hebben, zijne innige
deelneming nogmaals uit te spreken.
Nu viel het hem in eens op, dat. deze
jonge en edele vrouw, de zuster van eeu
vorst, misschien hem, den armen knaap,
zou kunnen liefhebben....
Doch de schelle klank van de stations
klok belette hem verder te spreken. Het
was het taekeu voor de passagiers naar
M >skou, om hunne plaatsen in te nemen.
Toen zag hij de prinses van schrik in
eenkrimpen. Hij geloofde, dat het gillende
geluid haar even als hem had verschrikt.
In het volgende oogenblik echter zoti hij
de ware oorzaak raden. Zijne Excellentie
Vorst Leo Nicolajewitsch MuraWin kwam
naar hen toe.
„Stel u gerust, Olga, het geldt niet ons
De trein naar St. Peterburg zal ellen
dig genoeg eerst over een uur
De Vorst «sprak niet verder. Zijn blik
viel in dit oogenblik op Koloff, die, nadat
hij voor de Vorstin gebogen had, meteen
vreemd, koel gezicht hem voorbij ging.
„Wat is dat?" eiste hij tusschen de
tanden en voor een oogenblik scheen het
alsof hij met opgeheven arm den jongen
man wilde tegenhouden.
Dadelijk daarop gedroeg hij zich even
wel wedei als een man vau de wereld.
Hij wendde zich van den trotsch daar
heen gaande af en keek nu Olga aan.
De grijze oogen van den Vorst moesten
wel een doordringenden blik hebben,
want zij sloeg de zwaarmoedige, donkere
oogen, achter den sluier verborgen, neder
en hare gciieele gestalte kromp ineen,
alsof eene zware vuist haar neilerdrukte.
Stomme blikken slechts waren het, die
broeder en zuster wisselden, maar als
Kolofl dit korte tooneel had kunnen be
schouwen, dan zou hij met buitengewone
verrassing hebben geraden, wat Olga
straks bedoeld had, wat zij niet had kun
nen zeggen en waarom ze het niet kou.
Dan zou hij eindelijk hebben geweten,
waarom Vorst Murawin hem met pak en
zak op straat gezet had. Ook vroeger
bij de eerste ontdekking, die de Vorst in
het gemoed van z\jn zuster had gedaan,
was geen woord tusschen hen gewisseld.
De naam Koloff was sedert dien tijd nooit
over zijn lippen gekomen en toch wist
Murawin dat zijn jonge zuster verliefd
was op den armen secretaris
En dat was voor den trotschen Vorst
genoeg, om zijn zuster op echt-Russische
wijze te behandelen, te mishandelen zelfs
Hoe Olga zich verraden had, dat wist
zij zelve niet; misschien had Leo Nico
lajewitsch het groote geheim van h4ar
hart reeds ontdekt op een tijd, toen het
voor haar zelve nog een geheim was.
Toen Koloff niet meer het vorstelijk
huis betreden mocht, toen de Vorst tot
de plotselinge reis naar Italië besloot en
zij van de dienstboden vernam, dat de
secretaris als een dief was weggejaagd,
toen was het haar duidelij geworden 1
En nu bevredigde Murawin zijn wraak
daarmede, dat hij zijn zuster inet een
voortdurenden angst vervulde voor zijn
te nemen besluiten. Zij moest zonder op
houden sidderen voor hem, aan wien zij
dacht
„Gij zy t hier zoo alleen, Olga?" zeide
hij nu, zich omkeerende alsof er heinde
en ver geen mensen te ontdekken was.
„Waar is Katja?"
„Die hebt ge voor een half uur zelf
weggestuurd om de bagage te bezorgen!"
„Ze kon reeds lang weder terug zijn.
De kamenier moet steeds in de nabijheid
van hare meesteres zijn, wachtende op
een of ander bevel. Het gezelschap hier
is te gemengd, dar. dat bet voor eene
jonge dame passend zou zijn, alleen te
bl(jven. Hier toch loopt alle soort van
gepeupel rond."
De prinses keek uit het raam naar het
drukke gewoel op het perron, vanwaar
juist de trein naar Moskou vertrok en
hulde zich in een koud zwijgen.
Murawin stond nog eenige oogenblik-
ken besluiteloos daar. Hjj zou zich ver
nederd achten, als hij nu den gehaten
naam Koloff uilgesproken had om te
vragen, wat die man met haar had te
bespreken. En toch zou het hem heel
wat waard geweest zijn, om te weten,
wat hem hierheen gebracht had. Dat hij
ook zoo dom geweest was, om Katja, de
kamenier, die hem even als de dienst
boden van zijn huis, blindelings gehoor
zaamde, weg te sturen.
Misschien had de kerel wel op dit gun
stig oogenblik gewacht. Mogelijk had hij
de jonge prinses reeds van af des mor
gens bespied en opgemerkt, hoe Murawin
na het ontbijt was uitgegaan om met den
stationschef over dat ellendig oponthoud
te spreken. Doch waar was hy nu heen
gegaan
Murawin monsterde in 't geheim de
groote menigte in de restauratiezaal. Daar
ginds in een donkeren hoek stond een
groep jonge mannen. Zou hij misschien
daar bij zyn De Vorst naderde deze plaats
onder voorwendsel een courant te lialen
die daar aan den muür hing.
Toen zag hij, dat hij zich vergist had.
Koloff was verdwenen. Na had hy spyt
dat hij hem niet dadelijk aangehouden
had. Hij had hem ten minste scherper
in 't oog moeten houden. Doch het zou
niet moeilijk zijn, den gehaten kerel weder
op te sporen, en eenmaal in zyn handen,
dan zou hij spoedig genoeg de zekerheid
van zjjn vermoeden er uitgehaald hebben.
De courant voor zich houdend, loerde
hij over den rand heen. Hij was overtuigd,
dat Koloff zich nog in de zaal bevond.
