DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Gelouterd.
Kinderhuisvesf 31-33, Haarlem
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Sociale Berichten.
Uit den Omtrek.
DONDERDAG 28 NOVEMBER 1907.
No. 6749, 32#t® J?iargan£
Bureaux van Redactie en Administratie
Interc. Telefoonnummer 1426.
Kathoiekendag in hei
Bisdom Haarlem.
Naar wij ver lemen heeft het Al
gemeen Comité, dat xich op uit-
nocdigiag van Z. D. H. den Bis
schop van Haarlem gevormd heeft
en zich ten doel stelt het houden
van periodieke Katholiekendagen in
dit Bisdom voor te bereiden en te
tvgelen, eenigen tijd geleden een
algemeen reglement vastgesteld,
waarbij die voorbereiding en rege
ling uitvoerig zijn omschreven.
Krachtens dit reglement is ten
Hoofdbestuur gekozen, bestaande
uit de volgende heereu: Mn J. N.
J. E. Th ijssbn* (Haarlem) Voorzit
ter, P. Bos (Hoorn) Secretaris, A
J. A. Gii.issiix (Rotterdam) Pen
ningmeester, Mn. P. J. M. Aai.
bbrse (Leiden), W. C. i>e Crank
(Zimkzee), L, J J. Haobkaats, Pi
('s Graveuliage), W. B. G. Mol
KËNBOER (Amsterdam) en W. O. J.
Passtoors ('s Gravenhage).
Genoemd Hoofdbestuur heeft, on
der goedkeuring van Z. D. H. den
Bisschop, besloten, dat op Woens
dag 20 Mei 1908 te Haarlem
een Diocesane Katholiekendag zal
worden gehouden, alsmede dat daar
zal wordeD behandeld het onder
werp Lectuur, en wel in vier
afdeelingen.
Nadere bijzonderheden hopen wij
binnenkort te kunnen vermelden.
Algemeen Overzicht.
Daar waait tegenwoordig weer
een anticlericale, kwalijk-ziekende
wind over het politieke Italië!
De loge is er aan het werk, en
niet zuinig ook, dat blijkt uit alles!
Sinds de strijdbare Vrijmetselarij
in Frankrijk overheerschend ge
worden is, en er tegen den wil van
de meerderheid den volks, maar op
het oog toch gesteund door de
meerderheid der verschillende kie
zers in tal van plaatsen, de kerk
vervolging heeft doorgezet, sinds
dien is de loge in Italië hard bezig,
dienzelfden weg op te drijven.
De burgemeesters-benoeming in
Rome, de stad van den Paus, geeft
er 't ecbt-hatelijke tintje am in het
publiek, dat in Italië al heel niet
te missen schijntde heer Nathan,
pas afgetreden grootmeester zelfs
van de Italiaansche Mejons, groot
Vriend van wijlen den kerkvervol-
gers Crispi, en zelf kerk vervolger
van professie, de Joodsche heer
Nathan is burgemeester van het
middenpunt der Katholieke wereld...
't Is wonderlijk!
Wonderlijk dut de katholieken
zich dien klap in het aangezicht
is het iets anders soms zoo maar
kalmweg laten toedienen
De heer Nathan is intusschen
in de wolken.
Hoewel grootmeester der vrij
metselarij, heeft hij het nooit
kunnen brengen tot Ministerdat
vond men een beetje krasMaar
nu is hij syndicus van Rome, de
Pausenstad dat wil zeggen
Men behoeft evenwel alle
ironie terzijde gelaten geen
antisemiet te zijn, wat wij ook niet
wezen willen, om deze benoeming
dan toch wat al te erg te vinden!
Intusschen staat het te bezien,
of de heer Nathan lang op het
Kapitool zal zetelen.
Want de Katholiekepartij in
Rome, die het door laksheid bij de
jongste Raadsverkiezingen moest
uileggen tegen het bloc" van socia
listen, liberalen, macons en linker
zijde van alle slag 'l beproefde
recept van Frankrijk, ook hiei
toegepast, maar men zietzal
nu wel opwaken. En de Romeinsche
aristocratie, die vroeger in prins
Ruspoli een Romeinschen burge
meester van hooge geboorte kon
eeren, moet met den heer Nathan
niet al te best ingenomen zijn 1
't Is eenigzins begrijpelijk
En nu we toch over Italië
spreken, mogen we hier wel
eens een berichtje signaleeren, dat
we deze week vonden in de Kaag-
sche Nieuwe Courant, het blad
van de liberale groot-industrie voor
namelijk.
De Nieuwe Courant heeft het
kunststuk klaargespeeld, om den
beruchteu ex minister Nasi, de
man die millioeueu uit de Staats
kas met verwonderingwekkende
handigheid wist te goochelen in de
zakken van z'n vriendjes, in ver
band te brengen mot.... de geestelijk
heid! De Jezuieten hebben het wel
iswaar nog niet gedaan, maar dal
komt misschien later nog wel
Nu is evenwel de zaak-Nasi al
gemaakt tot een zaakje, waarin de
geestelijkheid de hand heeft. Zie
hier hoe de Nieuwe Courant
dien tour de force levert. Onder 't
hoofdjede zaak-Nasi, heet het als
volgt
„Niettegenstaande de beschul
digde voormalige minister vrijmet
selaar is, loopt het zeer in 't oog,
dat alle geestelijken op Sicilië zich
aan zijn zijde scharen tegen de re
geling en het Hooge Hof, waar
„Trapani's afgod" terechtstaat. Wie
de harten wint heeft licht werk
met de hoofden! In bijna alle win
kels ziet men Nasi's borstbeeld met
brandende kaarsen ervoor. De gees
telijkheid grjjpt deze gelegenheid
aan, de regeering hinderlijk te ziju,
naar het schijnt."
Is het niet knap?
Vooral die combinatie van de
brandende kaarsen en de geestelijk
heid, zoo natuurlijk mogelijk, is
prachtig gevonden
Mooier staallje van op z'n „Bar
bertje moet hangen" de geestelijk
heid erin te halen, hebben we nog
zelden gezien.
Wie is het ook weer, die zegt,
dat we toch eigenlijk geen Room-
sche pers noodig hebben?
In Marokko is het weer eiken
dag drukop vechten.
En ditmaal steeds in 't Oosten
en Noord Oosten, aan den kant van
Algerië.
De Duilsche bladen worden er
grimmig over. En ziehier hoe ze
het voorstellen
Het is opmerkelijk, zoo is de
hoofdtoon van de beschouwingen,
dat zoolang de Fransche Oedja
bezet hielden, zonder verkennings
tochten te maken, van een „opstand"
geen sprake was. Sedert eenigen
tijd echter worden gewapende toch
ten ondernomen, en daartegen ver
zetten zich de Arabieren in die
streek, met het gevolg, dat daar
sinds eenige dagen schitterende
gevechten worden geleverd, en dat
groote aantallen Marokkanen in
het zand moeten bijten; dat de
telegrammen uit Lalla Marnia spre
ken van 1200 gedoode Arabieien,
en dat maatregelen worden genomen
om tegen de opstandelingen met
groote energie op te treden.
Met welke bedoeling deze gevech
ten werden uitgelokt is den Buit-
schers dan ook duidelijk. De Fran
sche regeering wil zeggen ze
Oedja, Port Siy en wellicht nog
eenige andere plaatsen aan de
Noord oostelijke grens bij haar ge
bied inlijven. Dat is wel is waar
in strijd mot de bepalingen dei-
Acte van Algecirasmaar als
schadeloosstelling voor geleden ver
liezen, tengevolge van de aanvallen
dar Marokkanen op de Fransche
troepen,kan dit grondgebied worden
geeischt ter aanvulling en af
ronding van de Algierschebezittin
gen.
Aldus stelt men bet voor.
't Kan best waar zijn. Maar nu
is de vraag, of Diiitschland daL
dulden zal
Overigens, Duitschland heeft
ook in het binnenland tegenwoor
dig al de handen vol.
Deze week is de Pruisische Land
dag geopend en heeft de rijkskan
selier vooreerst moeten gewagen van
den financieelen ncod van dat Rijk,
die dringend nieuwe belastingen
eischt.
En ten tweede van de ver
scherpte anti Poolsche politiek die
door de regeering wordt vooropge
zet, zooals we verleden week al
meldden, en die het z. g. nationale
„bloe" zal moeten slikkeu, hoewel
die niet meer of minder dan een
som van 350 millioen mark zal
kosten
Men weet, dat de vele millioenen,
die tot dusver voor de verduit-
sching der Poolsche provincies uit
gegeven, verloren gegaan zijn, en
slechts den Polen ten goede komen,
die altijd maar weer van Duitsche
grondeigenaars groote landgoedereu
koopen, om die met winst te ver-
koopen aan den Ssaat.
Thans moet gepoogd worden door
gc-Jwongen onteigening de Duitsche
elementen te versterken. Of dat
baten zal moet de toekomst leeren.
Doch de Polen zijn er woedend
over: en het is te begrijpen!
Over Portugal lezen we niet
veel nieuws.
Een telegram van de correspon
dent van de Daily Telegraph" doet
echter vermoeden dat de berichten
van deze werk wel wat overdreven
zijn.
De man seint althans dat de
stand van zaken in Portugal weinig
veranderd is.
Het groote publiek leeft oogen-
schijnlijk onbekommerd en onver
schillig voort, de politiek aan de
politici overlatende!
De koning en Franco rekenen
blijkbaar op die onverschilligheid
van het volk, alsook op de trouw
van leger en vloot.
De beschouwing van het „Tage-
blatt", gisteren door ons vermeld,
over de incompetentie van het
Portugeesche volk in zake politieke
kwesties, lijkt ons toch mg maar
alles-behalve dwaas toe!
Nieuwtjes in drie regels,
Hofberichten.
H. M. de Koningin reed gisteren
in een open rytuig uit tot het maken
van een rijtoer.
H. M. de Koningin-Moeder heeft
des voormiddags een korten rijtoer
gemaakt.
Z. K. H. de Prins der Nederlan
den kwam gisterenavond uit Mid-
dachteu van een jachtpartij op de
landgoederen van baron Bentinck
te den Haag aan, en nam heden
deel aan het jachtfeest op Raap
horst.
II. M. de Koningin ontving Dins
dag den minister van Koloniën,
gisteren de ministers van Buiten
en Binr.enlandsche Zaken in con
ferentie.
Stakingstroebelen te Rotterdam.
Het huzarenescadron, ter hand
having der orde te Rotterdam ge
detacheerd, is gisteren in het gar
nizoen te Den Haag teruggekeerd.
Gemengde Berichten.
Het treurigeongeyalby
Groningen. De koetsier Meijer,
van de familie Van Panhuijs, te De
Leek, de eenige, die, zooals men
weet bij het bekende treurige on
geval gered werd, doch wiens ge
zondheid ernstig was benadeeld, is
thans geheel hersteld. Hij heeft reeds
zijn bezigheden op Nienoord hervat.
Een verboden loterij. De
sigarenhandelaar L. te Heerenveen
verkoopt sedert jaren her sigaren
zakjes, die genummerd zyn. Valt
op dat nummer in de Staatsloterij
de 100,000, dan krijgt de eigenaar
van het zakje een rijwiel. Op grond
van de Loterij wet is nu tegen den
heer L. proces-verbaal opgemaakt.
Te EmmerCompascuum
is door onbekende eorzaak de wo
ning van H. de Boer geheel afge
brand. Alles was verzekerd.
Levend ver brand. Toen
eergisternacht een der leden van het
gezin van deu arbeider Ubbink,
wonende in de nabyheid van den
Misterweg te Winterswijk, wakker
werd, bemerkte hij een zware rook
lucht. Naar de reden daarvan zoe
kende, zag hij dat de kamer, waar
de 29-jarige dochter sli< p, geheel
met rook gevuld was. Een verder
ingesteld onderzoek deed zien, dat
bedoeld meisje dood te bed lag en
grootendeela verkoold, terwijl het
beddegoed nog smeulend was.
Vermoedelijk heeft zij een oogeu-
blik het bed verlaten en zich weder
ter ruste begevende, een lucifer
aangestoken en daar zij erg by ziende
was, niet gemerkt dat die lucifer in
bed is terecht gekomen. Naar de
ligging van het lijk te oordeelen,
moet zy reeds zijn gestikt voor dat
het vuur zich aan haar lichaam
mededeelde.
Het o n t s 1 ag-B i u n e n d ij k
te Krommenie. Men herinnert
zich, dat de N. V. tot exploitatie
van Verwers vernis en metaaldruk
kerij, een arbeider, Binnendijk, ont
slagen had op termijn, wegens zijn
lidmaatschap van den Raad dier
gemeente. I e organisaties, Alg. Met.
Bond, Onafh. org. van Metaalbew.
R. K. Secr. en de Nederl. Lithofo-
tografische Bond, trokken zich deze
zaak aan. Een conferentie van den
patroon met een commissie uit de
werklieden had geen succes.
Eergistermorgen werd de patroon
gesommeerd om het ontslag van
Binnendijk en otfk van v. d. Linden
in te trekken; toen dit niet ge
schiedde, legden de handperssteen
drukkers, den arbeid neer. De arbeid
der snelpersdrukkers zal hiervan
gevoelige storing ondervinden, en
het is te voorzien, dat op den langen
duur alle anderen (350 man) ook
niet meer voortkunnen
De eischen zyn: intrekking out
slag en er kenning der organisatie.
Branden.
In den Haag staat op een ter
rein aan de Waldorpstraat een uit
zinken platen opgetrokken berg
plaats, voor hooi enz., toebehoorend<
aan den heer Vroomans. In he
daarin door den heer v. Heijningei
geborgen geperste hooi ontstouc
door een tot nu toe onbekend ge
bleven oorzaak, brand en toen d»
brandweer ter plaatse kwam, sloe
gen de vlammen aangewakkerc
door den krachtigen wind, reeds
huiten. De schade is vrij aanziet:
zieu, daar nagenoeg de ganschr
voorraad geperst hooi, eenige dui
zenden kilo's, verloren ia alsmede
de bergplaats.
Te Leek is gisterennacht
afgebrand de boerderij van P. Vaal»
aan de Gouwe.
Te Naarden brak gisteren
nacht 3 uur door een onbekenden
oorzaak in het café vau den heer
A. Leustra alhier in de Turfpoort-
straat brand uit. Eigenaar van het
perceel is J. J. Hopmans aldaar..
Het gebouw brandde voor e< n groot
gedeelte uit, hoewel door de flinke
werking der brandblu6chmiddelen
veel behouden word. Voor het eerst
werd thans van de waterleiding bij
het blusschingswerk gebruik ge
maakt. Twee standpijpen wierpen
groote massa's water in den vuur
gloed en beschermden de belendende
perceelen, die geheel behouden ble
ven. Alles was tegen brandschade
verzekerd.
Crediotbank veor den Middenstand.
Uit den Noord-Ned. Bond voor
den Handeldry venden Industrieeleu
Middenstand is eene commissi
werkzaam ter verkrijging van coö
peratieve credietbanken.
Deze commissie zal, met het oog
daarop door het houden van be
sprekingen in de maanden Januari,
Februari en Maart a.s. op verschil
lende plaatsen van de drie noorde
lijke provinciën belanghebbenden
en belangstellenden tot de oprich
ting van die banken voor den
haudeldrlj venden en iudustrieelen
middenstand opwekken.
Blijkt de behoefte aan en de lust
tot medewerken te bestaan, dau
zal later worden besloten omtrent
het oprichten van een Centrale
Bank of het overdragen van de
centrale werkzaamheden aan ee*
bestaande bank of financieele instel
ling.
HAARLEMMERL. en SPA ARN-
WOÜDE. Een goede verbete
ring. In verband met h&t raadt»
besluit van 13 November 1907 heeft
het gemeentebestuur thans aange
schaft een raderbrancard „systeem
de Mooy met los raam en zeemlee-
ren okselriemen (verbeterd model
Haarlem).
De brancard is geplaatst in het
FEUILLETON.
(Wordt vervolgd.)
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Haarlem fl.35
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.84
Afzonderlijke nummers„0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—6 regelsf0.60 (contant) 10.50
Elke regel meern 0.1Q
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie il contant.
De Fransche Kamer heeft gisteren
na veel lawaai het voornaamste artikel
van Briand's roofwet aangenomen.
Alle Spaansche politieke partijen
steunen Maura in de aanvrage van 200
mill, voor een nieuwe Spaansche vloot.
Raar het Duitsch vau Karl. En Ki.opfer
23.
Het was morgen. Er lagen zestien uren
iusschen zijne gevangenneming en het
tegenwoordige ongenblik, mam- Olfers
'ueemle reeds meer dan hét dubbele van
dien lijd in het akelige modderachUge
kerkerhol doorgebracht te hebben. Dj
honger eu een razende dorst putten hem
bijna geheel uithij geloofde in liet vol
gend oogenblik, te moeten sterven. Maar
Kelukkig hield zijn zedelijke kracht hem
staande en die hielp hem ook zyn lieha-
hielykc kracht behouden, in zoo verre,
dat hij volkomen meester over zijn den
ken bleef.
Hij wérd in een klein bureau gebracht.
Baar zat nieman l dan de l-pravnik van
JV'ilna. Deze liet hem naderbij komen en
keek hem met een paar oogen aan, die
tot in het binnenste van zijn ziel scheen
te vvi Ion doordri igcti.
„Wij weten allee," zeide h(j toen met
*Rn gebaar dat den gevangene eiken
,roost en elke li mpontnemen moest. „Gij
l 'uit uw lot slechts door een volledige
'Kki-ntenis verbeteren."
Oilers haalde diep adem. Hij was reed-
v»n pian toe te geven, dat hij de ge
achte moordenaar w.ts en daarbij het
Opzoek te voegen, dat men hem maar
<(Jo spoedig mogelijk zou veroordeelen,'
toen zijn oog viel op de voorwerpen, die
voor den Ispravnik lagen.
Daarouder bemerkte hij boven alles
zijne kleine lederen reistaseh, de beurs
eu de sieraden, die Elli Stromholt hem
nvee dagen vroeger gegeven had. Dit ge
zicht sloot hem den mond en zijn gelaat
nam een rustige uitdrukking aan. Hij
was vast besloten zich nocli te laten
overrompelen en trapsgewijze slechts dat
gene te bekennen, wat onwederlegbaar
bewezen werd.
„Gy zijt Gregor Dunitrijewitsch Koloff,
de vorige secretaris van zyne Excellentie
Vorst Leo Nicolajcwitgch Murawin. Tot
voor korten tijd waart ge te 8t. Peters-
burg zonder middel van bestaan tot op
het oogenblik, dat «we kameraden u van
geld voorzien hebben, om aan liet ver-
foeielijk werk deel te nemen, dat, God
zy dank! gelukkig mislukt is,"
Nu luisterde Olfers goed toe._Ware zijn
lichaam niet zoo erg verzwakt geweest,
dan zou hij misschien een beweging ge
maakt hebben die aan den Ispravnik
zyne buitengewone verbazing over deze
onverwachte aanklacht zouden verraden
hebben. Nu was hij nog te verward, om
op verstandige wijze over de zaak te
spreken.
„Nog meer!" ging de beambte met
luider stem voort, triomfeerende over de
houding van den gevangene, die bijvoor
stomme onderwerping hield. „Bovendien
gaat ga van het plan zwanger om uwen
weldoener den Vorst te overvallen, en
aan hem uwe wraak te koelen, omdat
hij bytyds uwe verraderlykè gezindheid
doorzien en u uit zijn huis gejaagd heeft.
Ge ziet, dat ik alles weet."
Olfers was werkelijk verbaasd, toen hij
hoorde, dat Koloff nihjjist was en zioh ver
volgd achten le, hem als plaatsvervanger
in .de hinden van het gerecht overgele
verd had. Nu viel het hem weder in, dat
de man zich verdacht genoeg had voor
gedaan, juist alsof ook hy had willen
vluchten en zich op geheime wegen be
vond. Natuurlijk was heinde bekentenis
van den vluchtenden moordenaar toen
welkom geweest; hij had van de gelegen
heid uitstekend gebruik gemaakt, door
zich van dezen ongelukkige te bedienen,
en zich zelf te redden.
Nu was alles hem duidelijk. Weder lag
het hem op de tong om uit te roepen
„Ik ben Koloff niet!" doch andermaal
bedwong by zich met de overweging, dat
het voorloopig het beste was, eerst te
hooren, waarvan men den waren Koloff
beschuldigde. Daarbij keek hy weer naai
de geschenken van Elli, begeerig om te
weten, in welke verhouding de beambte
voor het onderzoek deze voorworpen zou
brengen tot Gregor Koloff en diens plan
nen vau hoogverraad. De Ispravnik ving
dezen blik op en ging dadelijk voort.
„Die juweelen hebt ge natuurlijk in het
huis van Murawin gestolen, niet waar,
hondsvot; zo behooren zeker aan de zus
ter va den Vorst?"
Nu speelde een medelijdend lachje om
de bleeke lippen van den jongen man.
Hij herkende de taktiek van zyn onder
vrager die tegen Koloff slechts zware ver
denking, doch in geen geval bewijzen in
handen had. De Ispravnik meende daar
entegen op den rechten weg te zijn en
bleef niet in gebreke zich zeiven om zijne
groote slimheid te bewonderen en den
oogenschijnlijk zoo flink aangelegden hef-
uoom verder te gebruiken.
„Te St. Petersburg durfdet gij het niet
wagen de koatdaarheden te verknopen en
daarom bewaavdet gij ze tot uwe aan
komst in Duitschland, nadat het andere,
grootere werk zou volbracht zijn. Om dit
laatste echter is het vooreerst te doen.
Noem mij uwe medeplichtigen."
Deze plotselinge wending zou naar zijn
meening deu gevangene volkomen van
zijn stuk brengen en hem doen beken
nen, Olfers was ook een oogenblik in ver
legenheid. Hij wist niet wat hij zeggen
zou.
Tot eiken prijs moest hij de waarheid
verzwijgen ter wille van Elli. Stelde hy
zich evenwel op het standpunt van Ko-
loli', die, schuldig of niet, voor den rech
ter van Instructie toch in elk geval ont
kend zou hebben, dan liep hij gevaar,
dat men hem naar St. Petersburg bracht
om hem daar de bewijzen van zijn schuld
voor te leggen. Doch daar zou men hem
als den doodgewaanden Oscar Olfers her
kend hebben en zijn volhouden van de
eenmaal overgenomen rol van Koloff nut-
teloog geweest zijn. Het was een pijnlijk
geval.
„Ik weet van geen medeplichtigen,"
antwoordde hy.
„Dat wil zeggen, dat ge zesparen wilt.
Hoe echter, als ik je zeg, dat we reeds
het grootste deel van je kameraden ken
nen
„Dan behoef ik ze li niet meer te noe
men. mijnheer. Maar ik heb volstrekt
niets te bekennen; ik ben ouschuldig; ik
weet niets van hoogverraad en van der
gelijke dingen en sta met niemand in
verstandhouding."
De beambte lachte spottend en drukte
op den knop eer.er eleerische bel naast
hem. Dadelijk verscheen de politieagent
op den drempel, die Olfers binnen ge-
bracht had. Hij kreeg een wenk, die voor
af afgesproken moest zijn en ging weder
terug. De Ispravnik wendde zich opnieuw
tot den gevangene, alsof hij het onder
zoek nog op éen punt wilde voortzet
ten.
„Gy wildet naar Duitschland?"
„Ja."
„Waarom
„Om daar mijn brood te zoeken, wijl
het mij in mijn vaderland niet gelukken
wilde, eene andere betrekking te vin
den.
„Hoe kwaamt ge aan het geld, dat u
deze reis zoo eensklaps mogelijk maakt?"
„Het werd mij gegeven," stamelde Ol
fers.
„Door wien
„Tk weet het niet. Ik kan slechts gis
sen, dat het eenige academievrienden wa
ren, die van mynea dringenden toestand
hoorden en my op kiesche wijze wilden
helpen."
De Ispravnik deed alsof hij het geloof
de. Hij keek naar de deur en klopte met
een liniaal op de tafel. Op dit teoken
ging de deur open en vier gendarmen
duwden twee jonge mannen van een zeer
ongunstig uiterlijk naar binnen, die even
als Olfers geboeid waren.
„Daar zijn twee van uwe goede vrien
den," riep de Ispravnik, terwijl hij op
etend en iederen trek in de gezichten der
nu tegenover elkander slaande gevange
nen waarnam. Hy moest zich evenwel
vergist hebben in de hoop, dat het plot
seling wederzien der saamgezworenen eene
vernietigende uilwerking op hen zou heb
ben. Olfers zag die twee met belangstel
ling aan en ondervond hetzelfde van hun
nen kant, maar van eene verrassing of
een teeken Van verstandhouding was geen
sprak».
„G\j hebt er verstand van utebeheer-
schen, gespuis," zgide de beambte ua ee*
poosje met klimmenden toorn. „Maar
uwe streken zullen u weinig helpen. Hij,
Gregor Dimitrijewitscli Koloff, is even
goed v. schuld overt, alsgy beiden. Hy heeft
moeten toegeven, dat hij eveneens tot de
Narodnaja Wolja (volkspartij) behoort."
Olfers wilde tegen dezen nieuwen list
van den onderzoeker protesteeren, maar
vond het boter te zwygendo beide an
deren moesten naar zijne meening ook
weten, dat hij zulk eene beteekenis niet
kon hebben afgelegd. Op dit oogenblik
vouwde een van die twee de banden,
alsof hy wilde bidden en mompelde een
tonig en in zich zeiven evenals een boerin
in de kerk met terneergeslagen blik
eenige woorden Het schynbaar schietge
bed van de wanhopige was echter een
verborgen toespraak tot Olfers ia de En-
gelsche taal, zooals deze na de eerste
woorden met verrasing opmerkte.
„Als gij van het centraal comité zyt,
zwijg dan standvastig, zoo als wy. Het
zal ons wel is waar niets helpen, omdat
wij als verdachten van Siberie zeker zyn,
maar die in St. Petersburg zyn veilig."
„Houd je mond met jouw geteem, jjj
huichelaar", voegde de altijd woedender
wordende beambte don bidder toe. „Jullie
schurken weet immers toch niets van
God of zijn gebod 1 Vooruit nu met je
allen! maar wy spreken elkander nader,
en dan zult ze zoo week worden als boter,
dat bezweer ik jullieI"
Olfers werd van de anderen gescheiden,
weggebracht en in zijne cel opgesloten.
Daar vond hy nu ten minste brood eu
water om honger en dorst te Btillen.