DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND. Gelouterd. Kinderhuisvesf 31-33, Haarlem BUITENLAND. BINNENLAND. Sociale Berichten. Uit den Omtrek. DONDERDAG 28 NOVEMBER 1907. No. 6749, 32#t® J?iargan£ Bureaux van Redactie en Administratie Interc. Telefoonnummer 1426. Kathoiekendag in hei Bisdom Haarlem. Naar wij ver lemen heeft het Al gemeen Comité, dat xich op uit- nocdigiag van Z. D. H. den Bis schop van Haarlem gevormd heeft en zich ten doel stelt het houden van periodieke Katholiekendagen in dit Bisdom voor te bereiden en te tvgelen, eenigen tijd geleden een algemeen reglement vastgesteld, waarbij die voorbereiding en rege ling uitvoerig zijn omschreven. Krachtens dit reglement is ten Hoofdbestuur gekozen, bestaande uit de volgende heereu: Mn J. N. J. E. Th ijssbn* (Haarlem) Voorzit ter, P. Bos (Hoorn) Secretaris, A J. A. Gii.issiix (Rotterdam) Pen ningmeester, Mn. P. J. M. Aai. bbrse (Leiden), W. C. i>e Crank (Zimkzee), L, J J. Haobkaats, Pi ('s Graveuliage), W. B. G. Mol KËNBOER (Amsterdam) en W. O. J. Passtoors ('s Gravenhage). Genoemd Hoofdbestuur heeft, on der goedkeuring van Z. D. H. den Bisschop, besloten, dat op Woens dag 20 Mei 1908 te Haarlem een Diocesane Katholiekendag zal worden gehouden, alsmede dat daar zal wordeD behandeld het onder werp Lectuur, en wel in vier afdeelingen. Nadere bijzonderheden hopen wij binnenkort te kunnen vermelden. Algemeen Overzicht. Daar waait tegenwoordig weer een anticlericale, kwalijk-ziekende wind over het politieke Italië! De loge is er aan het werk, en niet zuinig ook, dat blijkt uit alles! Sinds de strijdbare Vrijmetselarij in Frankrijk overheerschend ge worden is, en er tegen den wil van de meerderheid den volks, maar op het oog toch gesteund door de meerderheid der verschillende kie zers in tal van plaatsen, de kerk vervolging heeft doorgezet, sinds dien is de loge in Italië hard bezig, dienzelfden weg op te drijven. De burgemeesters-benoeming in Rome, de stad van den Paus, geeft er 't ecbt-hatelijke tintje am in het publiek, dat in Italië al heel niet te missen schijntde heer Nathan, pas afgetreden grootmeester zelfs van de Italiaansche Mejons, groot Vriend van wijlen den kerkvervol- gers Crispi, en zelf kerk vervolger van professie, de Joodsche heer Nathan is burgemeester van het middenpunt der Katholieke wereld... 't Is wonderlijk! Wonderlijk dut de katholieken zich dien klap in het aangezicht is het iets anders soms zoo maar kalmweg laten toedienen De heer Nathan is intusschen in de wolken. Hoewel grootmeester der vrij metselarij, heeft hij het nooit kunnen brengen tot Ministerdat vond men een beetje krasMaar nu is hij syndicus van Rome, de Pausenstad dat wil zeggen Men behoeft evenwel alle ironie terzijde gelaten geen antisemiet te zijn, wat wij ook niet wezen willen, om deze benoeming dan toch wat al te erg te vinden! Intusschen staat het te bezien, of de heer Nathan lang op het Kapitool zal zetelen. Want de Katholiekepartij in Rome, die het door laksheid bij de jongste Raadsverkiezingen moest uileggen tegen het bloc" van socia listen, liberalen, macons en linker zijde van alle slag 'l beproefde recept van Frankrijk, ook hiei toegepast, maar men zietzal nu wel opwaken. En de Romeinsche aristocratie, die vroeger in prins Ruspoli een Romeinschen burge meester van hooge geboorte kon eeren, moet met den heer Nathan niet al te best ingenomen zijn 1 't Is eenigzins begrijpelijk En nu we toch over Italië spreken, mogen we hier wel eens een berichtje signaleeren, dat we deze week vonden in de Kaag- sche Nieuwe Courant, het blad van de liberale groot-industrie voor namelijk. De Nieuwe Courant heeft het kunststuk klaargespeeld, om den beruchteu ex minister Nasi, de man die millioeueu uit de Staats kas met verwonderingwekkende handigheid wist te goochelen in de zakken van z'n vriendjes, in ver band te brengen mot.... de geestelijk heid! De Jezuieten hebben het wel iswaar nog niet gedaan, maar dal komt misschien later nog wel Nu is evenwel de zaak-Nasi al gemaakt tot een zaakje, waarin de geestelijkheid de hand heeft. Zie hier hoe de Nieuwe Courant dien tour de force levert. Onder 't hoofdjede zaak-Nasi, heet het als volgt „Niettegenstaande de beschul digde voormalige minister vrijmet selaar is, loopt het zeer in 't oog, dat alle geestelijken op Sicilië zich aan zijn zijde scharen tegen de re geling en het Hooge Hof, waar „Trapani's afgod" terechtstaat. Wie de harten wint heeft licht werk met de hoofden! In bijna alle win kels ziet men Nasi's borstbeeld met brandende kaarsen ervoor. De gees telijkheid grjjpt deze gelegenheid aan, de regeering hinderlijk te ziju, naar het schijnt." Is het niet knap? Vooral die combinatie van de brandende kaarsen en de geestelijk heid, zoo natuurlijk mogelijk, is prachtig gevonden Mooier staallje van op z'n „Bar bertje moet hangen" de geestelijk heid erin te halen, hebben we nog zelden gezien. Wie is het ook weer, die zegt, dat we toch eigenlijk geen Room- sche pers noodig hebben? In Marokko is het weer eiken dag drukop vechten. En ditmaal steeds in 't Oosten en Noord Oosten, aan den kant van Algerië. De Duilsche bladen worden er grimmig over. En ziehier hoe ze het voorstellen Het is opmerkelijk, zoo is de hoofdtoon van de beschouwingen, dat zoolang de Fransche Oedja bezet hielden, zonder verkennings tochten te maken, van een „opstand" geen sprake was. Sedert eenigen tijd echter worden gewapende toch ten ondernomen, en daartegen ver zetten zich de Arabieren in die streek, met het gevolg, dat daar sinds eenige dagen schitterende gevechten worden geleverd, en dat groote aantallen Marokkanen in het zand moeten bijten; dat de telegrammen uit Lalla Marnia spre ken van 1200 gedoode Arabieien, en dat maatregelen worden genomen om tegen de opstandelingen met groote energie op te treden. Met welke bedoeling deze gevech ten werden uitgelokt is den Buit- schers dan ook duidelijk. De Fran sche regeering wil zeggen ze Oedja, Port Siy en wellicht nog eenige andere plaatsen aan de Noord oostelijke grens bij haar ge bied inlijven. Dat is wel is waar in strijd mot de bepalingen dei- Acte van Algecirasmaar als schadeloosstelling voor geleden ver liezen, tengevolge van de aanvallen dar Marokkanen op de Fransche troepen,kan dit grondgebied worden geeischt ter aanvulling en af ronding van de Algierschebezittin gen. Aldus stelt men bet voor. 't Kan best waar zijn. Maar nu is de vraag, of Diiitschland daL dulden zal Overigens, Duitschland heeft ook in het binnenland tegenwoor dig al de handen vol. Deze week is de Pruisische Land dag geopend en heeft de rijkskan selier vooreerst moeten gewagen van den financieelen ncod van dat Rijk, die dringend nieuwe belastingen eischt. En ten tweede van de ver scherpte anti Poolsche politiek die door de regeering wordt vooropge zet, zooals we verleden week al meldden, en die het z. g. nationale „bloe" zal moeten slikkeu, hoewel die niet meer of minder dan een som van 350 millioen mark zal kosten Men weet, dat de vele millioenen, die tot dusver voor de verduit- sching der Poolsche provincies uit gegeven, verloren gegaan zijn, en slechts den Polen ten goede komen, die altijd maar weer van Duitsche grondeigenaars groote landgoedereu koopen, om die met winst te ver- koopen aan den Ssaat. Thans moet gepoogd worden door gc-Jwongen onteigening de Duitsche elementen te versterken. Of dat baten zal moet de toekomst leeren. Doch de Polen zijn er woedend over: en het is te begrijpen! Over Portugal lezen we niet veel nieuws. Een telegram van de correspon dent van de Daily Telegraph" doet echter vermoeden dat de berichten van deze werk wel wat overdreven zijn. De man seint althans dat de stand van zaken in Portugal weinig veranderd is. Het groote publiek leeft oogen- schijnlijk onbekommerd en onver schillig voort, de politiek aan de politici overlatende! De koning en Franco rekenen blijkbaar op die onverschilligheid van het volk, alsook op de trouw van leger en vloot. De beschouwing van het „Tage- blatt", gisteren door ons vermeld, over de incompetentie van het Portugeesche volk in zake politieke kwesties, lijkt ons toch mg maar alles-behalve dwaas toe! Nieuwtjes in drie regels, Hofberichten. H. M. de Koningin reed gisteren in een open rytuig uit tot het maken van een rijtoer. H. M. de Koningin-Moeder heeft des voormiddags een korten rijtoer gemaakt. Z. K. H. de Prins der Nederlan den kwam gisterenavond uit Mid- dachteu van een jachtpartij op de landgoederen van baron Bentinck te den Haag aan, en nam heden deel aan het jachtfeest op Raap horst. II. M. de Koningin ontving Dins dag den minister van Koloniën, gisteren de ministers van Buiten en Binr.enlandsche Zaken in con ferentie. Stakingstroebelen te Rotterdam. Het huzarenescadron, ter hand having der orde te Rotterdam ge detacheerd, is gisteren in het gar nizoen te Den Haag teruggekeerd. Gemengde Berichten. Het treurigeongeyalby Groningen. De koetsier Meijer, van de familie Van Panhuijs, te De Leek, de eenige, die, zooals men weet bij het bekende treurige on geval gered werd, doch wiens ge zondheid ernstig was benadeeld, is thans geheel hersteld. Hij heeft reeds zijn bezigheden op Nienoord hervat. Een verboden loterij. De sigarenhandelaar L. te Heerenveen verkoopt sedert jaren her sigaren zakjes, die genummerd zyn. Valt op dat nummer in de Staatsloterij de 100,000, dan krijgt de eigenaar van het zakje een rijwiel. Op grond van de Loterij wet is nu tegen den heer L. proces-verbaal opgemaakt. Te EmmerCompascuum is door onbekende eorzaak de wo ning van H. de Boer geheel afge brand. Alles was verzekerd. Levend ver brand. Toen eergisternacht een der leden van het gezin van deu arbeider Ubbink, wonende in de nabyheid van den Misterweg te Winterswijk, wakker werd, bemerkte hij een zware rook lucht. Naar de reden daarvan zoe kende, zag hij dat de kamer, waar de 29-jarige dochter sli< p, geheel met rook gevuld was. Een verder ingesteld onderzoek deed zien, dat bedoeld meisje dood te bed lag en grootendeela verkoold, terwijl het beddegoed nog smeulend was. Vermoedelijk heeft zij een oogeu- blik het bed verlaten en zich weder ter ruste begevende, een lucifer aangestoken en daar zij erg by ziende was, niet gemerkt dat die lucifer in bed is terecht gekomen. Naar de ligging van het lijk te oordeelen, moet zy reeds zijn gestikt voor dat het vuur zich aan haar lichaam mededeelde. Het o n t s 1 ag-B i u n e n d ij k te Krommenie. Men herinnert zich, dat de N. V. tot exploitatie van Verwers vernis en metaaldruk kerij, een arbeider, Binnendijk, ont slagen had op termijn, wegens zijn lidmaatschap van den Raad dier gemeente. I e organisaties, Alg. Met. Bond, Onafh. org. van Metaalbew. R. K. Secr. en de Nederl. Lithofo- tografische Bond, trokken zich deze zaak aan. Een conferentie van den patroon met een commissie uit de werklieden had geen succes. Eergistermorgen werd de patroon gesommeerd om het ontslag van Binnendijk en otfk van v. d. Linden in te trekken; toen dit niet ge schiedde, legden de handperssteen drukkers, den arbeid neer. De arbeid der snelpersdrukkers zal hiervan gevoelige storing ondervinden, en het is te voorzien, dat op den langen duur alle anderen (350 man) ook niet meer voortkunnen De eischen zyn: intrekking out slag en er kenning der organisatie. Branden. In den Haag staat op een ter rein aan de Waldorpstraat een uit zinken platen opgetrokken berg plaats, voor hooi enz., toebehoorend< aan den heer Vroomans. In he daarin door den heer v. Heijningei geborgen geperste hooi ontstouc door een tot nu toe onbekend ge bleven oorzaak, brand en toen d» brandweer ter plaatse kwam, sloe gen de vlammen aangewakkerc door den krachtigen wind, reeds huiten. De schade is vrij aanziet: zieu, daar nagenoeg de ganschr voorraad geperst hooi, eenige dui zenden kilo's, verloren ia alsmede de bergplaats. Te Leek is gisterennacht afgebrand de boerderij van P. Vaal» aan de Gouwe. Te Naarden brak gisteren nacht 3 uur door een onbekenden oorzaak in het café vau den heer A. Leustra alhier in de Turfpoort- straat brand uit. Eigenaar van het perceel is J. J. Hopmans aldaar.. Het gebouw brandde voor e< n groot gedeelte uit, hoewel door de flinke werking der brandblu6chmiddelen veel behouden word. Voor het eerst werd thans van de waterleiding bij het blusschingswerk gebruik ge maakt. Twee standpijpen wierpen groote massa's water in den vuur gloed en beschermden de belendende perceelen, die geheel behouden ble ven. Alles was tegen brandschade verzekerd. Crediotbank veor den Middenstand. Uit den Noord-Ned. Bond voor den Handeldry venden Industrieeleu Middenstand is eene commissi werkzaam ter verkrijging van coö peratieve credietbanken. Deze commissie zal, met het oog daarop door het houden van be sprekingen in de maanden Januari, Februari en Maart a.s. op verschil lende plaatsen van de drie noorde lijke provinciën belanghebbenden en belangstellenden tot de oprich ting van die banken voor den haudeldrlj venden en iudustrieelen middenstand opwekken. Blijkt de behoefte aan en de lust tot medewerken te bestaan, dau zal later worden besloten omtrent het oprichten van een Centrale Bank of het overdragen van de centrale werkzaamheden aan ee* bestaande bank of financieele instel ling. HAARLEMMERL. en SPA ARN- WOÜDE. Een goede verbete ring. In verband met h&t raadt» besluit van 13 November 1907 heeft het gemeentebestuur thans aange schaft een raderbrancard „systeem de Mooy met los raam en zeemlee- ren okselriemen (verbeterd model Haarlem). De brancard is geplaatst in het FEUILLETON. (Wordt vervolgd.) ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Haarlem fl.35 Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35 Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.84 Afzonderlijke nummers„0.05 PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 1—6 regelsf0.60 (contant) 10.50 Elke regel meern 0.1Q Groote letters naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie il contant. De Fransche Kamer heeft gisteren na veel lawaai het voornaamste artikel van Briand's roofwet aangenomen. Alle Spaansche politieke partijen steunen Maura in de aanvrage van 200 mill, voor een nieuwe Spaansche vloot. Raar het Duitsch vau Karl. En Ki.opfer 23. Het was morgen. Er lagen zestien uren iusschen zijne gevangenneming en het tegenwoordige ongenblik, mam- Olfers 'ueemle reeds meer dan hét dubbele van dien lijd in het akelige modderachUge kerkerhol doorgebracht te hebben. Dj honger eu een razende dorst putten hem bijna geheel uithij geloofde in liet vol gend oogenblik, te moeten sterven. Maar Kelukkig hield zijn zedelijke kracht hem staande en die hielp hem ook zyn lieha- hielykc kracht behouden, in zoo verre, dat hij volkomen meester over zijn den ken bleef. Hij wérd in een klein bureau gebracht. Baar zat nieman l dan de l-pravnik van JV'ilna. Deze liet hem naderbij komen en keek hem met een paar oogen aan, die tot in het binnenste van zijn ziel scheen te vvi Ion doordri igcti. „Wij weten allee," zeide h(j toen met *Rn gebaar dat den gevangene eiken ,roost en elke li mpontnemen moest. „Gij l 'uit uw lot slechts door een volledige 'Kki-ntenis verbeteren." Oilers haalde diep adem. Hij was reed- v»n pian toe te geven, dat hij de ge achte moordenaar w.ts en daarbij het Opzoek te voegen, dat men hem maar <(Jo spoedig mogelijk zou veroordeelen,' toen zijn oog viel op de voorwerpen, die voor den Ispravnik lagen. Daarouder bemerkte hij boven alles zijne kleine lederen reistaseh, de beurs eu de sieraden, die Elli Stromholt hem nvee dagen vroeger gegeven had. Dit ge zicht sloot hem den mond en zijn gelaat nam een rustige uitdrukking aan. Hij was vast besloten zich nocli te laten overrompelen en trapsgewijze slechts dat gene te bekennen, wat onwederlegbaar bewezen werd. „Gy zijt Gregor Dunitrijewitsch Koloff, de vorige secretaris van zyne Excellentie Vorst Leo Nicolajcwitgch Murawin. Tot voor korten tijd waart ge te 8t. Peters- burg zonder middel van bestaan tot op het oogenblik, dat «we kameraden u van geld voorzien hebben, om aan liet ver- foeielijk werk deel te nemen, dat, God zy dank! gelukkig mislukt is," Nu luisterde Olfers goed toe._Ware zijn lichaam niet zoo erg verzwakt geweest, dan zou hij misschien een beweging ge maakt hebben die aan den Ispravnik zyne buitengewone verbazing over deze onverwachte aanklacht zouden verraden hebben. Nu was hij nog te verward, om op verstandige wijze over de zaak te spreken. „Nog meer!" ging de beambte met luider stem voort, triomfeerende over de houding van den gevangene, die bijvoor stomme onderwerping hield. „Bovendien gaat ga van het plan zwanger om uwen weldoener den Vorst te overvallen, en aan hem uwe wraak te koelen, omdat hij bytyds uwe verraderlykè gezindheid doorzien en u uit zijn huis gejaagd heeft. Ge ziet, dat ik alles weet." Olfers was werkelijk verbaasd, toen hij hoorde, dat Koloff nihjjist was en zioh ver volgd achten le, hem als plaatsvervanger in .de hinden van het gerecht overgele verd had. Nu viel het hem weder in, dat de man zich verdacht genoeg had voor gedaan, juist alsof ook hy had willen vluchten en zich op geheime wegen be vond. Natuurlijk was heinde bekentenis van den vluchtenden moordenaar toen welkom geweest; hij had van de gelegen heid uitstekend gebruik gemaakt, door zich van dezen ongelukkige te bedienen, en zich zelf te redden. Nu was alles hem duidelijk. Weder lag het hem op de tong om uit te roepen „Ik ben Koloff niet!" doch andermaal bedwong by zich met de overweging, dat het voorloopig het beste was, eerst te hooren, waarvan men den waren Koloff beschuldigde. Daarbij keek hy weer naai de geschenken van Elli, begeerig om te weten, in welke verhouding de beambte voor het onderzoek deze voorworpen zou brengen tot Gregor Koloff en diens plan nen vau hoogverraad. De Ispravnik ving dezen blik op en ging dadelijk voort. „Die juweelen hebt ge natuurlijk in het huis van Murawin gestolen, niet waar, hondsvot; zo behooren zeker aan de zus ter va den Vorst?" Nu speelde een medelijdend lachje om de bleeke lippen van den jongen man. Hij herkende de taktiek van zyn onder vrager die tegen Koloff slechts zware ver denking, doch in geen geval bewijzen in handen had. De Ispravnik meende daar entegen op den rechten weg te zijn en bleef niet in gebreke zich zeiven om zijne groote slimheid te bewonderen en den oogenschijnlijk zoo flink aangelegden hef- uoom verder te gebruiken. „Te St. Petersburg durfdet gij het niet wagen de koatdaarheden te verknopen en daarom bewaavdet gij ze tot uwe aan komst in Duitschland, nadat het andere, grootere werk zou volbracht zijn. Om dit laatste echter is het vooreerst te doen. Noem mij uwe medeplichtigen." Deze plotselinge wending zou naar zijn meening deu gevangene volkomen van zijn stuk brengen en hem doen beken nen, Olfers was ook een oogenblik in ver legenheid. Hij wist niet wat hij zeggen zou. Tot eiken prijs moest hij de waarheid verzwijgen ter wille van Elli. Stelde hy zich evenwel op het standpunt van Ko- loli', die, schuldig of niet, voor den rech ter van Instructie toch in elk geval ont kend zou hebben, dan liep hij gevaar, dat men hem naar St. Petersburg bracht om hem daar de bewijzen van zijn schuld voor te leggen. Doch daar zou men hem als den doodgewaanden Oscar Olfers her kend hebben en zijn volhouden van de eenmaal overgenomen rol van Koloff nut- teloog geweest zijn. Het was een pijnlijk geval. „Ik weet van geen medeplichtigen," antwoordde hy. „Dat wil zeggen, dat ge zesparen wilt. Hoe echter, als ik je zeg, dat we reeds het grootste deel van je kameraden ken nen „Dan behoef ik ze li niet meer te noe men. mijnheer. Maar ik heb volstrekt niets te bekennen; ik ben ouschuldig; ik weet niets van hoogverraad en van der gelijke dingen en sta met niemand in verstandhouding." De beambte lachte spottend en drukte op den knop eer.er eleerische bel naast hem. Dadelijk verscheen de politieagent op den drempel, die Olfers binnen ge- bracht had. Hij kreeg een wenk, die voor af afgesproken moest zijn en ging weder terug. De Ispravnik wendde zich opnieuw tot den gevangene, alsof hij het onder zoek nog op éen punt wilde voortzet ten. „Gy wildet naar Duitschland?" „Ja." „Waarom „Om daar mijn brood te zoeken, wijl het mij in mijn vaderland niet gelukken wilde, eene andere betrekking te vin den. „Hoe kwaamt ge aan het geld, dat u deze reis zoo eensklaps mogelijk maakt?" „Het werd mij gegeven," stamelde Ol fers. „Door wien „Tk weet het niet. Ik kan slechts gis sen, dat het eenige academievrienden wa ren, die van mynea dringenden toestand hoorden en my op kiesche wijze wilden helpen." De Ispravnik deed alsof hij het geloof de. Hij keek naar de deur en klopte met een liniaal op de tafel. Op dit teoken ging de deur open en vier gendarmen duwden twee jonge mannen van een zeer ongunstig uiterlijk naar binnen, die even als Olfers geboeid waren. „Daar zijn twee van uwe goede vrien den," riep de Ispravnik, terwijl hij op etend en iederen trek in de gezichten der nu tegenover elkander slaande gevange nen waarnam. Hy moest zich evenwel vergist hebben in de hoop, dat het plot seling wederzien der saamgezworenen eene vernietigende uilwerking op hen zou heb ben. Olfers zag die twee met belangstel ling aan en ondervond hetzelfde van hun nen kant, maar van eene verrassing of een teeken Van verstandhouding was geen sprak». „G\j hebt er verstand van utebeheer- schen, gespuis," zgide de beambte ua ee* poosje met klimmenden toorn. „Maar uwe streken zullen u weinig helpen. Hij, Gregor Dimitrijewitscli Koloff, is even goed v. schuld overt, alsgy beiden. Hy heeft moeten toegeven, dat hij eveneens tot de Narodnaja Wolja (volkspartij) behoort." Olfers wilde tegen dezen nieuwen list van den onderzoeker protesteeren, maar vond het boter te zwygendo beide an deren moesten naar zijne meening ook weten, dat hij zulk eene beteekenis niet kon hebben afgelegd. Op dit oogenblik vouwde een van die twee de banden, alsof hy wilde bidden en mompelde een tonig en in zich zeiven evenals een boerin in de kerk met terneergeslagen blik eenige woorden Het schynbaar schietge bed van de wanhopige was echter een verborgen toespraak tot Olfers ia de En- gelsche taal, zooals deze na de eerste woorden met verrasing opmerkte. „Als gij van het centraal comité zyt, zwijg dan standvastig, zoo als wy. Het zal ons wel is waar niets helpen, omdat wij als verdachten van Siberie zeker zyn, maar die in St. Petersburg zyn veilig." „Houd je mond met jouw geteem, jjj huichelaar", voegde de altijd woedender wordende beambte don bidder toe. „Jullie schurken weet immers toch niets van God of zijn gebod 1 Vooruit nu met je allen! maar wy spreken elkander nader, en dan zult ze zoo week worden als boter, dat bezweer ik jullieI" Olfers werd van de anderen gescheiden, weggebracht en in zijne cel opgesloten. Daar vond hy nu ten minste brood eu water om honger en dorst te Btillen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1907 | | pagina 1