Groote Houtstraat 24 H. J. VISSER. K», ÏI 't Beste adres voor handschoenen Glacé Peau de Suêde, Castor - en Tricot, in alle lengten. - A. von der Möhlen Gr- Markt No- 25 Telefoon No. 1471. Beleefd. ANECDOTEN. TELEFOON 49 0. HAARLEM. I Ng s Mo Uep Soedc Ve eer Mret 160 Zondagsjager: Ah! Een haas! Och blijft u even zitten, dan zal ik mijn geweer intusschen laden! Zonderling bewijs. A: „Jij eet altijd in een restau rant, niet?" B: „Ja, tot mijn groot verdriet, want ik ben nogal vies uitgevallen, zie je,en daarom eet ik meestal maar een bal gehakt Beursman in den dop. Karei (met zijn mama vóór de Amsterdamsche Beurs wachtend): „Waar wachten we eigenlijk op. ma?" Mama„Op je papa, vent, want die is op de Beurs." Karei (die zijn pa veelover beurszaken heeft hoo- ren spreken): „Toe, ma, laten we naar binnen gaan, ik wou graag 'reis de Turken naar de laagte zien gaan." Op het redactiebureel. A: „Zeg 'reis, mijnheer de hoofdredacteur, is het waar, dat in uwe courant ge staan heeft, dat ik een schurk ben?" Redacteur: „Onmogelijk vriend, want oud nieuws nemen we nooit op." O 200! A: (uit de herberg gekomen): „Wat 'n tegenslag, ik heb mijn parapluie laten staan." B: „Ga ze dan gauw ha'en." A (verlegen): „Ja, maar ziet u, ik had ook ver geten te betalen." Moderne behoefte. A. „Te deksel, wat bouwen ze- daar toch voor 'n kolossale loods?" B. „Dat moet een pandjeshuis worden voor auto mobielen." Slecht gelijkend. Rentenier (bij den photograaf): „Neen het portret bevalt me niet; ik zie er minstens een millioen armer op uit dan ik ben." Een meter uleesch. Bij een spekslager, die nogal als een type bekend stond, kwamen eens een paar jongelui, die hem voor den mal wilden houden, vragen, hoeveel een meter varkensvleesch kostte. „Vijf gulden," zeide de slager. Nu, dan moesten de jongelui het vleesch maar hebben. Het geld werd uitgeteld, de slager streek het op, eu sneed van een op de leer hangend varken drie pooten af, zeggende: „Drie voet is een meter, niet waar?" Baas bouen baas X. (Oud-officier): „Ik verzeker u, mijnheer, dat er in den oorlog wel zes paarden onder me zijn doodgeschoten." Y. (automobilist)„Dat_beteekent niemendal, mijn waardeIk heb al meer dan twaalf voetgangers onder mijn motor verpletterd." Van kwaad tot erger. Dame Die afschuwelijke Scherper heeft gezegd, dat ik er als iemand van der tig uitzie 1 Vriendin. Wat een dwaasheid! Dame. Nietwaar? Vriendin. Natuurlijk. Iedereen geeft u immers minstens veertig Wantrouwend. Na een warmen woordenstrijd, die tot geen resultaat voerde, besloten de twistenden het met de vuisten uit te maken. Wie het eerst zou roepen: „Ik heb genoeg", die zou het verloren hebben. Toen na twee minuten een der vechtenden ter aarde stortte, riep hij terstond„Ik heb genoeg I Ik heb genoeg 1" Zijn tegenstander hield echter niet op, maar be gon hem nu met beide vuisten te bewerken. „Maar kerel, houd toch op! Ik heb immers allang geroepen dat ik genoeg had!" riep de onderliggende. „Wat, zou je willen dat men je nog geloofde nadat je mij eerst zoo onbeschaamd hebt voorge logen? Ik geloof je nooit meer, hoor!" En de overwinnaar bleef kalm nog een poosje er op los slaan. Hoe orwöorzichtig 1 Eigenaar van een zwem bad. Zeg eens, heeft die heer, die daar juist gaat zwemmen, wel betaald Badmeester. Neen, hij zou betalen, als hij klaar was! Eigenaar. Zoo, en als de kerel nu verdrinkt, hoe kom ik dan aan mijn geld? SPECIALITEIT Witte en Tricot Goederen. Rokken en Blouses. di ?*ren. 'eer ?Pdat "ime i Va> e V •big i Öe ;°°p U'

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1907 | | pagina 26