DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Gelouterd
KINDERHUISVESI 31-33
ICisider'h&iisvesi 31-33, Haarlem
j
BERICHT.
„Nieuwe Kaïrlemsche
- Courant", -
Werkloosheid
in Haarlem.
BUITENLAND.
Telegrammen.
BINNENLAND.
*ANöAC 16 DECEMBER 1907
Bureaux van Redactie en Administratie:
Intearc. Telefoonnummer* 1426.
P*. V. DRUKKERIJ
DS SPAARiMESTAD
Zij, die zich met
ingang uan 1 Januari
a.s. abonneeren op de
BUREAUX:
kif.
Kiesrecht
't Rapport der Katholieke kiesrecht
'jhmit-sie is verschenen.
énkele hoofdpunten ervan vinden
lezers onder de Binnenlandsche
'hehten rnedi g ideeld.
De hoofdzaak kan als volgt samen
vat: de tegenwoordige kiesrecht-
.^ling deugt niet daarover is de
^'Omissie vnn vijf het eenstem-
eens.
een betere kiesrecht-regeling
blaken is, daarover is de coni-
's«ie het absoluut oneens: geen
'Eerderheid voor een of andere rege
"s was te vinden.
Grondwetsherziening tot vaststelling
jjh een andere kiesrechtregeling is
G noodig, maar niet urgent,
denkt de meerderheid der com-
'»sie er over.
We zullen gelegenheid hebben, op
Rapport nader en in bij-zonder
den terug te komen.
Waar dit mag nu reeds geconsta-
G'dde commissie is gebleken een
/li zuivere afspiegeling te zijn der
ptholieke Staatspartij: tevreden met
6 tegenwoordige kiesrechtregeling is
j'6hiand (getuige juist de instelling
far Commissie), doch wat de beste
Reling nu worden moet, daarover
Wked we allen verschillend!
^Oodat het ons voorkomt, dat we
'Urloopig moeten houden wat we
6oben, en dat de afdoende regeling
M het kipsrechtvruagstuknog
Jls dieper moet worden bestudeerd,
Valeer wij, Katholieken, de zaak
hhangig maken.
(Gat is niet met zooveel woorden
'legd in 't Rapport.
rWaar logisch volgt het eruit, dunkt
Het is een interessante, belang
rijke statistiek, die met de jongste
elling" der werkloozen in Haar
lem verleden week is opgemaakt,
en die onze lezers aan het hoofd
vaL ons „Stadsnieuws" heden ia
haar geheel vinden opgenomen.
Daaruit blijken toch velschillende
wetenswaardige feiten.
Vooreerst, en als hoofdzaak, dat
er in dezen winter voor ongeveer
400 personen die een vak kennen
geen werk is le vinden, dat 400
vakkundige werklieden overcom
pleet zijn.
Als bewijs te over van den slech
ten tijd dien we doormaken, is dat
aan te merken. Het was te voorzien
dat het aantal der werkloozen
grooter zou worden dan in andere
jat eadeze telling levert daarvan hel
bewijs.
Het groote aantal werkloozen
563 hebben zich in het geheel op
gegeven) is ecliter op zichzelf
al is 't treurig genoeg en geeft het
erecht aanleiding om, zooals de
Commissie aan liet slot van het
verslag doet, aan ie dringen op
bezoadere maatregelen niet zóó
belangrijk voor de kennis van de
liaarlemsche sociale toestanden als
velde uitkomsten van de verschillen-
andere statistiekjes, door de Oom-
nissie gepubliceerd.
Daar zijn vooreest de opgaven
van de vakken, waarin de werk
loosheid heerscht.
Natuurlijk leveren de bouwvak
ken: timmerlieden, schilders en
netselaars, het grootste contingent
van de vakkundige werklui. Van
Ie 288 vakkundige werklieden die
zij a opgeteekend (ouder de „losse
werklieden komen daarenboven nog
enkele vak-opperlieden voor) be
lmoren 195, dus méér dan de
helft, tot de bouwvakken. Daaren
boven zou men hieronder ook de
stucadoors kunnen rekenen, die 14
in getal zijn.
In een stad als de onze, die zich
uitbreidt als het geval is, en
waar ook aau burgermanswouingen
en huizeu van ongeveer f 150250
huurprijs nog behoefte is, om niet
te spreken van den voortdurendeu
aanbouw van grootere huizen en
villa's in onze stad heeft die
verhouding bizondere beteekenis
Eli de arbeidersverenigingen en
vakvereenigingen zullen goeddoen
daarop het oog te houden.
"^Een ander opmerkenswaardig
feit, dat bij deze telling op den
voorgrond treedt, is de verhouding
der leeftijden.
De werkloosheid openbaart zich
het meest bij de jongere en oudere
werklieden: vau 1621 jaar en
van 5060 jaar gaat het aantal
werkloozen boven de 100, op anderen
leeftijd blijft liet, aantal tusscben de
verschillende tientallen van jaren
beneden 100.
Dit is natuurlijk.
Maar onnatuuriij k, althaus wijzend
op een socialen misstand, is dat
het aantal werkloozen vau 16—21
108 bedraagt! Juist op den leeftijd
dat de werkkracht het minste
eischeu kan stellen, bedraagt hef
aantal dergenen die geen work
kunnen vinden, veel meer dan op
eiken anderen leeftijd.
Nog sterker komt dit uit, als we
den leeftijd en het beroep allebei
bezien
Dan blijkt dat de 16—21 jarigen
de minderjarigen dus!
bij de werklooze timmerlieden meer
dan i/8 van het geheele getal uit
maken, bij de werklooze meubelma
kers meer dan de helft, bij de
werklooze schilders 10 van de 53.
bij de werkloozen van verschillend
oeroep 21 van de 50. Terwijl bij
•ie „losse werklieden" het getal
der minderjarigeu j uist he t kleinst is
Dat bewijst dus, dat de minder
jarige werklooze vaklieden een
nog grooter percentage van het
ueele aantal uitmaken, dan 108 van
le 563 werklooze personen in het
geheel! Wij komen bij globale tel
ling tot een verhouding van 80
minderjarigen op de 288 werklooze
vakkundige werklieden!
Een betere regeling vau het vak-
mderwijs, een pleidooi vóór am-
lachtsscholen en tegen de opleiding
op de werkplaats die jongere, maar
met betere (en dus ook niet meer-
weerstandsvermogen-hebbende)
werklieden kweekt, dunkt ons van
deze verhouding ontwijfelbaar een
gevolg te zijn!
We zouden nog andere gevolg
trekkingen eu conclusies kunnen
opbouwen uit de gegevens, door de
telling van de commissie ('aan welke
een woord van lof niet mag worden
onthouden voor hare zorgvuldigheid
en ij ver) verschaft.
Maar we laten het heden hierbij.
Eén ding is zekerdit rapport
is, als trouwens ook de andere ge
gevens door de commissie verzameld
en waarvan wij dezer dagen een
eu ander reeds particulier mochten
vernemen, niet ulleen een document
om den Gemeenteraad in te lichten
over, en voor te bereiden op maat
regelen tegen de werkloosheid, zoo
wel blijvende als tijdelijke, econo
mische als buitengewone
Maar deze en andere gegevens
leveren tevens een bron van ernstige
studie voor de vakvereenigingen,
de werklieden organisaties, de soci
ale genootschappen 1
Niet de p h i 1 a n t r o p i e, doch de
sociale wetenschap op de éér
ste plaats dient bij deze gegevens
raad te schaffen!
De bestrijding, leniging en voorko
ming der werkloosheid in Haarlemis
niet allereerst de taak van de lief
dadigheid der stadgenooten, maar
bovenal een onderwerp van studie
ter verbetering, voorde werklieden
organisaties en de sociale actie!
Dat worde niet vergeten, als
men voor den oogen b lik k el ij
ken nood een offertje vraagt of
geeft
Algemeen Overzicht.
In de laatste dagen is in ons
overzicht haast niet gesproken over
Marokko. De Europeesche ge
beurtenissen hebben voor 't grootste
deel onze plaats gevraagd, en wat
de deur toe deed: van Marokko
was weinig te melden, althans van
eigenlij k-Marokko.
De gebeurtenissen in het oosten
achter hebben we besproken, even-
ils den veldtocht van generaalLvau-
ey tegen de Beni Snassen. Tusscben
taakjes zij hierover medegedeeld,
d it het grondbezit der Beni Snassen
in ieder geval geheel zal worden
bezetprecies wat de Duitschers
hebben gezegd en de Frauscheu
steeds hebben bestreden!....
Over Marokko zélf dan hebben
we merkwaardige dingen vandaag
te melden.
We hooren 't „Berliner Tage-
blatt" dat steeds goed ingelicht
was over de feiten, meldt liet, en
een correspondent der „Morning
Post" bevestigt het, dat Mac-
Lean, de Schotsche legerbevelhebber
van Abd'ul Azis, door Raisoeli nu
eindelijk in vrijheid zal worden
gesteld, op aandringen van en
dat is juist het merkwaardigste
op aandringenvvan Moelai Hafid
Moelai Hafid wenscht, dat Mac
Lean's invrijheidstelling aan hem
te danken zal zijn, en Raisoeli
heet het staat zoo zeer onder
Moelai Hafid's invloed, dat hij
gaarne alle concessies van Engeland
zal afslaan, en Mac Lean onvoor
waardelijk iu vrijheid zal stellen,
ulleen om bij Moelai Hafid in een
goed blaadje te komen, zoo deze
in Fez tot Sultan zou worden uit
geroepen
De conclusie hiervan is dusd
positie van Moelai Hafid wordt door
Raisoeli, den besten kenner vau de
Marokkaansche toestanden, voor ster
ker gehouden, dan die vau den
wettigen Sultau Abd ul-Azis
Bij alles wat Raisoeli ooit onder
nam toonde hij steeds handigheid
en kennis van de toestanden, als
geen ander. Slechts de overtuiging,
dat Moelai Hafid betere kansen
heeft dan Abd ul-Azis, kan Raisoeli
er te brengen, diens zijde te kiezen
De echte Sultan moge tegenover
de buitenwereld nog steeds „de
Sultan van Marokko" zijn, zijn toe
zegging aan den ÏYanschen gezant
dat de politietroepen in de haven
plaatsen weldra zullen worden op
gericht, ontnam hem den laatsten
steun van de onafhankelijke stam
men.
Worden Fransche en Spaansche
troepen in de havenplaatsen ont
scheept, dan is de kaas groot, dat
de poppen eerst recht aan het
dansen komen.
En Moelai Hafid poogt al den
ouden heerweg te bereiken, die tus-
Casablanca en Rabat lo>pt, en die
hem gelegenheid geeft, terwijl Ben
Resjid den Sultan bezig houdt, naar
de heilige stad Mekines te gaan,
en zich daar tot sultan te laten uit
roepen.
In hoeverre de komende gebeur
tenissen die veronderstellingen zul
len bevestigen, moet worden afge
wacht.
Maar het is en blijft tSch een
land van verrassingen, dat Marokko!
Het heet dat er een groote poli-
lieke samenzwering is ontdekt tegen
den Sultan van Turkije,
een samenzwering, voorbereid uit
Athene dat tegenwoordig de hoofd
zetel der revolutionaire agitatie is.
In den laatsten tijd hebben vele Tur
ken zich inGriekenland's hoofdstad
metterwoon gevestigd.
Een telegram uit Athene meldt,
dat de Turksehe politieke vluchte
lingen aldaar zich in verbinding
steiden met eeD aantal hoogwaar-
digheidsbekleeders t,e Konstantino-
pel, teneinde een samenzwering tot
onttroning van den sultan voor te
bereiden.
Het complot werd echter ontdekt.
Personen uit de naaste omgeving
des sultans zijn er bij betrokken.
Men tracht de za.k echter zooveel
mogelijk geheim te houden.
Herhaaldelijk reeds was er in de
laatste jaren sprake van dergelijke
samenzweringen, die echter steeds
door de Turksehe regeering ontkend
werden.
De laatste aanslag op den Padisja
had den 21en Juni 1905 plaats.
Ongeveer 40 personen verloreu bij
die gelegenheid zooals men weet
het leven. De Belg Joris en drie
Armeniërs werden in verband met
den aanslag door de rechtbank te
Konstantinopel ter dood veroordeeld;
aan Joris werd later door den sultan
gratie verleend.
Over de bijzonderheden van de
nu ontdekte samenzwering wordt
natuurlijk een diep stilzwijgen be
waard.
St. PETERSBURG, 14 December.
In het geding wegens hoogverraad
tegen 49 sociaal-democraten, waaron
der 37 afgevaardigden van de tweede
Doema, werden 11 beschuldigden
tot 5, 15 tot. 4 jaar dwangarbeid
en 12 tot verbanning veroordeeld;
11 werden er vrijgesproken.
DRES EN, 15 "ec. De koningin
weduwe Carolina ontsliep om 3
uur 40 iu den afgeloopeu nacht
kalm en rustig.
TEHERAN, 15 Dec. Er zijn
hier onlusten ontstaan over het feit,
dat het doodvonnis tegen eenige
soldaten, die wegens moord op twee
winkeliers hadden terechtgestaan,
is uitgesteld. Als resultaat van dit
incident nam het Kabinet zijn ont
slag. Om de dreigende houding,
die de menigte aannam, werden aan
de lijfgarde patronen uitgereikt.
Iu den avond werden den pre
mier, minister van Binnenlandsche
Zaken, door het parlement inlich
tingen gevraagd over de arrestatie
van gouverneur Chiraz, tot welke
arrestatie de sjah bevel had gegeven.
Onder groote ontroering der verga
dering werd door het parlement
een adres aan den sjah gericht,
waarin om een verklaring werd
verzocht. Men besloot het gebouw
uiet te verlaten, voor antwoord in
kwam. Een groote menigte wacht
buiten. Men meent, dat de sjah
haudelt onder reactionnairen Livoed.
Het Kiesrechtrapport.
De commissie, aan welke in de al-
gemeene vergadering op 28 Mei
1906 van den Ned. Bond van R.
K. Kiesvereenigingen, werd opge
dragen het uitbrengen van een
kiesr jchtrapport, en die 30 Juli
1906 met haar arbeid aanving, heeft
dezen nu voltooid.
Het „Rapport"door de Commissie,
die bestond uit de heeren jhr. J.
W. van Nispen tot aevenaer (voor-
zitter), jhr. rnr. L. E. M. von Fisenue,
mr. dr. Ch. Raaymakers S. J., mr.
J. K. H. van Scüaik eu H. W. J.
Stins uitgebracht, beslaat een boek
deel van 216 bladzijden 1
Het bevat een historisch over
zicht van de kiesrechtontwikkeling
in Nederland, zoowel als in Neder
land, zoowel als in verschillende
andere landen.
Het behandelt ook uitvoerig de
gebreken in de bestaande kiesrecht
regeling.
In haar voorwoord zegt de com
missie, dat het kiesrechivraagstuk
onder de Katholieken hier te lande
in de laatste jaren nooit openlijk
aan de orde is geweest. Toch ligt
daarin niet opgesloten, dat liet de
Katholieken koud liet. De com
missie vleit zich iiiet, dat haar
rapport alom onder haar geestver
wanten met instemming zal worden
ontvangen, maar toch heeft zij
getracht te zoeken naar een schema
van kiesrechtregeling, aannemelijk
voor de groote massa als ge'aëel.
De indèeling is als volgt: Inlei
ding hoofdstuk I, Over den aard
van het kiesrechthoofdstuk II, De
geschiedenis van het kiesrecht in
Nederland (van voor 1795 af)
hoofdstuk III, Eenige buitenland!
sche kiesrechtregelenhoofdstu^
^r het Duitseh van Karl Ed. Klopper
ABOSNKMENTSPKIJS:
Ier 3 maanden voor Haarlem
voor de plaatsen, waar een agent ts gevestigd (kom der gemeente) l.SO
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,84
Mzonderlij ke nummers0.05
PRIJS DER ADVERTENTIÈN:
Van 16 regelsf0.60 (contant) (0.50
Elke regel meer0.10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie £t contant.
met gratis „GEÏLLU
STREERD ZONDAGS
BLAD" en de „OFFI-
CIEELE KERKUJST"
uoor alle R. K. Kerken
in Haarlem en omstre
ken, ontuangen de tot
dien dag uerschijnende
nummers gratis.
ftoiLLtiU IU,
33.
L>en beschouwde hij het sleuteltje,
.''Ris een ethnogr.iaf eene of andere zeld-
hnheid uit vone landen zou gedaan
bhen. Het ivas voor hem zooveel als
groet uit 'de buitenwereld. Hij legde
voorzichtig in zijne passerdoos op de
>'ktafel
hen volgenden dag, toen hij met de
t'ossing van een wiskundig vraagstuk
c-ig was, viel zijn nadenkende blik toe-
'uig weder op dit sierlijke sleuteltje,
(htiwillekeurig dacht hij er aan,
v'ke zonderlinge grillen van het toeval
j. voorwerp in zijne handen kou geko-
'Dh zijn. Vervolgens ergerde hij zich,
hij zich over deze nietige beuzeling
hoofd brak, daar hij toch werken
.Jde. Hij maakte zich van dat gedach-
sPel los en ging met nieuwe vlijt aan
berekening,
(jVaar lang duurde het niet, of weder
ij^'d zijne pen op; zijne oogen zochten
Willekeurig den sleutel tusscben de
;f(y-re dingen in do doos en eindelijk
Wp hij er naar, om hem eens van aile
te bekijken. Hij wreef hem op de
üvv vaa zijn gevangenispak blank, trad
"k r het raam en onderzocht de con-
kh
van het. ding, alsof het de grootste
u!; waardigheid betrof.
Öjt karlijk ij lachte zich zelve uit bij
"Waze doen, maar hij was nu eenmaal
verstrooid bij /.(jn werk geworden en
in allen geval, zeide bij toen tot zich
zeiven met een zwaarmoedig zuchten, zou
hij in dit nutteloos tijdverdrijf eenige af
wisseling vinden voor zijn on vermoeiden
ijver.
Het einde van den kleinen sleutel was
hol, doch die ruimte was gevuld met
broodkruimels. Olfors nam een passer eri
begon met een geduld en eene zorg, alsof
hij het gewichtigste werk onder handen
nam, doze holte te ledigen.
Eensklaps trok hij er met de punt in
plaats van het verwachte stukje deeg een
zeer fijn rolletje papier uit, niet langer
dan een halven centimeier. Nu werd zijn
(jver tot verder onderzoek meer dan ver
dubbeld. Met het einde van den passer
rolde Olfers het papiertje open. Hut had
nauwelijks de breedte van een nagel van
den duim, maar een kustige pen was het
door toch gelukt op deze geringe ruimte twee
regels te zetten. Olfers moest ze dicht
onder de oogen brengen, om de haarlij 11e
letters te kunnen ontcijferen. Ha, dat
was Engelsch The thing, which this
key is opening, appeares later dat wil
zeggen: het voorwerp, dat door dezen
sleufel geopend wordt volgt later.
Hij smoorde een gil van onbeschrijfe
lijke verrassing.
Was het mogelijk? Had hij goed ge
lezen?....
En nogmaals onderzocht hij het merk
waardige schrift en vertaalde het woord
voor woord, alsof hij zijne kennis der
Engelsche taal niet volkomen vertrouw
de.
Als een bliksemstraal kwam hem eens
klaps de herinnering aan het oogenblik
voor den geest, toen hem tijdens zij a
arrestatie le Wilna een der beide Nihilis
ten voor den officier van Justitie insge
lijks in het Engelsch eene waarschuwing
had toegefluisterd, die voor den vermeen
den partijgenoot bestemd was.
„Het is om te lachen", zeide hij wel
is w. ar dadelijk daarop.
„Laat u niet voor den gek houden
door uwe wonderlijke fantasie."
Hij kon zich niet voorstellen, dat de
inhoud van dit briefje hem betrof of dat
het eenige beteekenis had.
Een gril des toevals had hem den
sleutel doen toekomen, maar het voor
werp dat er mee geopend moest worden
zou misschien nooit in zijn handen ko
men, of had reeds, God weet 't welke be
stemming bereikt. Het verstandigst was
in elk geval er volstrekt niet verder aan
te denken. Hij scheurde het papiertje in
stukken en wierp den sleutel weder in
de passerdoos, doch haalde hem er even
wel dadelijk weder uit. Hij kon hem
immers altijd bewaren, al ware het slechts
als eene rariteit. Hij verborg hem tus-
schen het leder van een zijner schoenen.
Hoewel goed verborgen, kon hij echter
niet nalaten, voortdurend aan dien sleu
tel te denken.
Van af dit oogenblik was dit voorwerp
het doelwit van al zijne gedachten. Het,
brood, dat hij kreeg, werd nu telkens aan
het nauwkeurigste onderzoek onderwor
pen; er mocht nog eens zulk een briefje
in verborgen zijn, en zoo dikwijls zijne
deur openging om den cipier of een der
inspecteeronde commissarissen binnen te
laien, klopte zijn hart van bange ver
wachting, dat iemand het voorwerp zou
binnenbrengen, dat door dezen sleutel
moest geopeml worden. Het hielp niet,
of zyn verstand hem de argumenten voor
hield, waarmede hij zijne dwaze verbeel
dingskracht meende tot rust te kunnen
brengen, zijn grillige fantasie liet zich niet
bedwingen en spiegelde hem de belache
lijkste verwachtingen voor. Hij moest er
eindelijk wel toe komen, mpt zich zelveri
eene overeenkomst te sluiten.
„Goed," zeide hij, „nemen wij aan, dat
wij hier met een geheim te doen hebben;
doch wie bewijst mij, dat juist ik het
ben, aan wien deze sleutel moest gezon
den worden? Eu bovendien, hoe was het
mogelijk, dat' hij in mijn bezit kwam?
l)it kon slechts gebeuren door middel
van oen der beambten, en waarschijnlijk
door een, die onlangs met het nieuwe
transport van verbannenen uit Fj urnen
is aangekomen. Bestaat "'er dus werkelijk
een voorwerp, dat door dezen sleutel moet
geopend worden, dan zal mij dit eerstin
handen komen bij aankomst van een
nieuw escorte.
Deze escorten komen echter in dezen
tijd van het jaar gewoonlijk met tusschan-
ruimten van vier of zes weken aan; zoo
lang dus moet ik mij in het geval schik
ken en wachten, tot er iets nieuws ge
beuren zal!"
De volgende dagen waven voor hem
zeer pijnlijk; de tijd scheen hem langza
mer dan ooit voorbij te gaan. Hij bevond
zich in eene onophoudelijke spanning,
voortdurend wankelende tusschen de on
mogelijkste verwachtingen en de meest
volstrekte hopeloosheid.
Eindelijk in het begin van April hoo-de
liij weder het gedruisch, dat de komst
van een nieuw transport aankondigde;
de gesmoorde kreten waarmede deze on-
gelukkigen hunnen kerker begroetten,
het wapengekletter en de toornige vloe
ken van gendarmen en opzichters. Nu
stegen Oscars verwachtingen weder hon
ger. In de volgende twee nachten sliep
hij nauwelijks een geheel uur achtereen
door. en wanneer hij den welbekenden
bos sleutels van den wachter aan zijne
deur hoorde rammelen, dan dur'de hij
nauwelijks ademhalen.
Den derden dag kwam er een opzich
ter in zijue cel, die met, het laatste trans
port scheen medegekomen te zijn.
Hij sprak den gevangene ruw aan en
vroeg hem naar zijn nummer, a'sof hij
die hij den aan vang van zijn dienst in dit
nieuwerwetsc'ne Sparta, van zijn chefs
niet zou vernomen hebben. Toen mon
sterde hij den gevangene en diens klee
ding, die op vele plaatsen gescheurd en
versleten was
„Jij, smeerlap, waarom vraag je geen
nieuwe jas?De jouwe verrot immers reeds
bijna aan je lijf!"
Olfers antwoordde bedeesd, dat hij
reeds meermalen zulk een verzoek ge
waagd had, maar dat het steeds èt kortaf
geweigerd óf met eene belofte, die niet
vervuld werd, was uitgesteld.
„Nu, ik zal er voor zorgen, dat je nog
vandaag andere kleederen krijgt. Ik duld
in mijne afdeeling zoo'n vuiligheid niet."
Olfers was den mail voor deze belofte,
hoe onvriendelijk ook gegeven, oprecht
dankbaar. En waarlijk, des avonds werd
hem met ziju portie brood een pak klee-
ren door de klep van zijne celdeur toe
geworpen.
Dadelijk trof hem de buitengewoon
zware slag, waarmede het pak óp den
harden leemen vloer neerviel. In de hoog
ste spanning viel hij er op aau. Was dat
het ei de lijk, wat hij verwachtte? Met
haast maakte hij hot pak open, dat eene
broek, een hemd van nieuw zaklinnen
e* eea beters overjas bevatte, Toen hij
dit laatste kleedingstuk van den grond
opnam, rolde er iets zwaars uit.
Olfers vloog als een havik op zyn prooi
er op aan. Daar had hij het, daar hield hjj
het in de hand een zwaar, lomp ding,
eene ijzeren cassette zonder twijfel ter
grootte van een flinken baksteen, glad
en kantig en aan de acht hoeken afge
rond. In minder dan geen tijd liad h(j
zich daarvan overtuigd.
Een jaar van zijn leven zou hij nu voor
het kleiuste stukje kaars gegeven heb
ben om zijne cel te verlichten en den
geheimen inhoud te onderzoeken.
Hoe zou hij nu tot den volgenden mor
gen kunnen wachten 1 Neen, hij wilde
beproeven den inhoud te leeren kennen,
door dien te betasten. Dat was ten minste
een tijdverdrijf gedurende den te ver
wachten alapeioozen nacht. Hij wist niet
wat hij te hopen had.
Met vlugge vingers haalde hij het sleu
teltje uit zijn schoen voor den dag, stak
het in deu mond, om het dadelijk bjj do
hand te hebben, hurkte op den grond
en betastte hot ijzeren kistje op nieuw
met beide bandon aan eiken kant, op
elk vlak, duim voor duim; maar nergens
kon hij een sleutelgat ontdekken. In
zijn ongeduld en zijne wanhoop beet hij
op de hoeken en scheurde zijne nagels,
ui de kleine opening te vinden.
Niets, niets! Toen sprong hjj op en
begaf zich naar zijne tafel om een klein
ijzeren beiteltje ter hand te nemen, waar
mede hij nu aan alle kanten op zijnen
schat klopte. Daar plotseling viel een
klepje aan eene der smalle zijden van
het kisje af en zijne vingers voelden een
opening zoo groot als een gerstenkorrel,
Wordt vervolgd.)
