Van Overal,
Sport en Wedstrijden.
Van een Roomschen
Huisgenoot.
De navolging Ckrüti van
Thomas a Kempis uit het
Latijn door Sir. Frans Eren».
Uitgave van S. L. v. Looy
en C. L. v. Langenhuysen
te Amsterdam,
't Kan mij tamelijk weinig schelen,
wat de geleerden over den schrij
ver van de «Navolging van
Ch-istus« beweren; dertig namen
weten zij te noemen, waarvan de een
meer, de ander minder als den auteur
van het gulden boekje zou aanduiden
toch schijnen van dezen er zeven en
twintig geen ernstige candidaten te
zijn; alleen Gessen, Gersoh en Thomas
a Kempis komen serieus in aanmer
king; best mogelijk dat een nieuwe
geleerde nog zal weten te bewijzen
dat Gessen en Gerson twee namen
voor eenzelfden persoon zijnook
zal er nog wel eens een „onbekend
auteur" op den voorgrond geplaatst
Wordenmaar voorloopig aanvaarden
wij en aanvaardt iedereen geen an
der, dan den monnik van Kempen,
die in de Rijnprovincie op den Ag
netenberg honderde jaren geleden,
in de stilte en in de eenzaamheid
heeft gebeden en overwogen; voor
slechts weinigen kloosterlingen
heelt geschreven, en die, buiten zijn
eigen verwachting om, populair is
geworden en huisgenoot van al wat
Roomsch heet en Roomsch leeft en
van niet Katholieken.
En toch, zijn boekje is heel een
voudig: meerdere auteurs hebben
even eenvoudig, even diep-gevoeld,
even aantrekkelijk hun gedachten
over God en onze verstandhouding
met Hem neergeschreven velen
hebben Thomas overtroffen maar
hij heeft allen overleefd, grootendeels
ook door de gunst van het noodlot,
dat het bestaan ook van boekjes en
boeken beheerscht. In Thomas' dagen
heeft het gewemeld van fraai ge
schreven, en kunstig versierde: Levens
van Jezus, van Heiligen, spiegels
der Volkomenheid, tractaten, ser
moenen, dagboeken en liederen
„schrijven" zat dengenen, die zich
van de wereld hadden afgezonderd,
in het bloed; een fraaie schrijfhand
te bezitten was in die dagen een niet
hoog genoeg te schatten talent; de
handschriften, die van Thomas zijn
overgebleven bewijzen, dat hij daar
van niet was misdeelden Thomas
schreef gaarne; onder de rustige
vervulling zijner regelmatige klooster
werkzaamheden nam het schrijven,
het vergulden van hoofdletters, het
aanbrengen van kunstige versiering
een voorname plaats inin navolging
van zijn ordesgenooten die met na
schrijven hun tijdgenooten de zege
ningen van onze hedendaagsche pers
hebben gebracht, schreef ook hij
viermaal den Bijbel over; maar ook
eigen Werken en eigen Tractaten,
en toch zou zijn naam met die van
zoovele vruchtbare penvoerders on
bekend zijn gebleven, als niet toeval
lige omstandigheden, de fata libelli
zooals de Latijnen zeggen: het
noodlot, dat over boeken en schrijve! s
regeert, onzen goeden Thomas in
bescherming genomen had.
Over den schrijver, genoegnu
lets over het boekje.
Meer dan eens kan men in perfo
dieken of op Congressen hooren en
lezen over de Mystiek van Thomas
a Kempiodat woord „mystiek"
heeft voor eiken redenaar en eiken
schrijver altijd iets aantrekkelijks de
lezer of toehoorder wordt dadelijk
gesuggereerd tot een bewonderend
ontzag voor den spreker of schrijver
die zich zeiven door dit woord met
een waas van geleerdheid, vooral vun
kennis van bovennatuurlijke ver
borgenheden omhulthel grappigste
nu van dergelijke hoogopgevoerde
woordenreeksen over den alle hoog
vliegendheid ontvluchtenden Thomas
is wel dit, dat de Navolging van
Christus niets te maken heeft met
mystiek; indien men tenminste dit
woord opvat in den zin, dien het
van roomschen huize uit, altijd ge
had heeft en niet in den verminkten
zin, waardoor litteratoren enthou-
aiastisch gestemde naturen mystieken
plegen te noemen, of in den valschen
zin, waardoor diegenen gebrandmerkt
worden die, om een woord van
Theresia te gebruiken meenen
geen overweging, geen mondgebeden
meer noodig te hebben, maar alles
van God en van bovennatuurlijke
dingen in een tableau vivant wanen
te zienkortzichtigen, die vergetend
dat mystieke zielstoestand louter gave
van God is, hoog vliegen willen,
zonder van God de gave der vleuge
len te hebben ontvangen. Dat de
Navolging van Christus met deze
verwaterde mystieken niets gemeen
heeft, begrijpt een ieder: maar ook
met den genaderijk bevoorrechten
zielstoestand van een door God langs
mystieke wegen geleide 'ziel bemoeit
dit boekje zich niet; het veronder
stelt geen gewaarwording van Gods
oabyheid, zooals de mystieke mensch
God voelt, zonder Hem te zien,
evenals wij met gesloten oogen de
aanwezigheid van ons lichaam gewaar
blijvennergens, ook niet in het
tweede boek van „Vermaningen tot
innerlijk leven" wordt rekening
gehouden, noch met de vier graden
van den weg, waarlangs de mystieken
tot God opklimmen; noch met de
extatische envisionnaire verrukkingen,
waarmede Hij hoogst enkelen heeft
willen bevoorrechten Thomas a
Kempis heeft geen boekje geschre
ven van mystieken maar van asce
tischen aard; het verschil tusschen
beiden is dit: de mystiek leert wat
God, zonder medewerking van den
mensch, Hij als Koning alleen, in
sommige zielen voor wonderbaarlijks
uitwerkt; de ascese: wat een ziel,
met Gods genade, zélve doen moet
om tot God te gerakende ascetische
navolging waarschuwt voor zonden,
leert opstaan, wekt vertrouwen, wijst
kracht en sterkte aan om niet meer
te vallen, en, alsof de schrij - er be
vreesd is geweest voor de overdrij
ving n en buitensporigheden, waartoe
mysticisme velen gebracht heeft,
eindigt hij in de laatste verzen van
zijn laatste hoofdstuk met de waar
schuwing, Gods ondoorgrondelijke
dingen niet te willen doorvorschen.
Nog iets over den lezer.
Eigentlijk is „lezer" een slecht
gekozen woordiemand heeft gezegd,
dat Thomas schrijft zonder lezers en
spreekt zonder hoorders hij denkt
voor zich zeiven, schrijft en spreekt
stil voor zich heen en toch laat hij
u geen oogenblik vrij; hij geeft van
den overvloed van 't geen hij, diep
in zijn binnenst eerst zelf door-
en overwogen heeft, en zal alleen
dan gewaardeerd worden, wanneei
ge, zonder een vluchtige lezer te zijn,
met hem weet te óver wégenmaar
dan is de vraag naar den leeftijd
van den lezer, de vraag of wij niet
op te jeugdigen leeftijd met dit
boekje vertrouwd zijn geiaakt, een
gewettigde; want veel geloof sla ik
niet aan de verzekering van velen,
die beweren, Thomas a Kempis heel
mooi te vindenmenigeen, meer dan
het durven bekennen, hebben zich
met de lezing er van, verveeldhet
is een boek voor groote menschen
niet voor hen die nog bidden om
een levensstaat, maar voor hen, die
na hun keuze, op den weg der te
leurstellingen niet meer terug kunnen;
voor bedrukten; voor die in droef
heid, zorgen en ellende verkeeren
en heeft nu niet menige volwassene
dezen Thomas den rug toegekeerd,
omdat hij in jaren van illusies en
luchtkasteelen den langzaam-adnstap-
penden,den kruisdragenden, zwaar-
belasten, moeilijk voortgaanden mon
nik: droog, eentonig, vervelend ge-
vouden heeft?
Ellendig zijt gij waar gij ook
«zijtniemand is er op deze wereld
„zonder eenige kwelling of kommer,
„al ware hij koning of paus... Vele
„zeggen: Zie wat een goed leven
„heeft die mensch lHet geluk des
„menschen bestaat niet in den
„overvloed, maar de middelmaat is
„voldoende Het is een ellende te
leven op aarde Zoo spreken
alleen groote menschen tegen elkan
der; jongeren vinden zulk gesprek
onuitstaanbaar. Neemt dan, volwas
senen, opnieuw uw Thomas a Kern
pis ter hand 1
Ten slotte nog iets over den ver
taler.
Mr. Frans Erens heeft dezer dagen
de Navolging van Christus vertaald
uit het Latijn, en getracht zooveel
mogelijk een rythmische vertolking
te geven. Na de ontdekking van
Karl Hirsche, die in 1873 aange
toond heeft, dat de Navolging inder
daad metrisch geschreven is, hebben
vertalers, na dien datum, rekening met
die bevinding gehouden en getracht
het vers-vloeiende in hun vertaling te
leggen. Ook zoo de heer Erens; in
zijn voorrede vei klaart hij uitdruk
kelijk daarom een nieuwe uitgave
der Navolging van Christus te hebben
bewerkt, wijl er, naar zijn overwe
ging, in onze taal geen vertolking
bestond, -die aan het rythme genoeg
zaam recht liet wedervaren. De heer
Mr. Frans Erens is als litterator geen
onbekende, de metrische volking van
Thomas' Imitatie komt uit vertrouw
bare handen.
Alleen één opmerking zoo die
den schrijver of uitgever bereiken
mag; waarom niet een goedkooper,
een kleiner, een volksformaat, opdat
Thomas a Kempis moge blijven wat
hij altijd geweest iseen Roomsche
huisgenoot van iedereen?
beiders, de fabriekai beiders en de
dokwerkers ontwikkeld; in menige
gemeente is de invloed der z.g.
onafhankelijke vakbonden totaal ge
broken. w-;.
Gedurende 1907 werden opvolgend
christelijke vakvereenigingen voor
bouwvakarbeiders gesticht te Deurne,
Merxem, Schooten, Aartselaar, Kes-
sel, Duffel, Wijneghem, Mortsel,
Eeckeren, Herenthals, Contich, Sta-
broeck en Ranst. Niet alleen sloten
de gestichte vakvereenigingen zich
bij hunne wederzijdsche landelijke
federatiën aan, maar ze stichtten
onder hen een arrondissementscomi
té, om nog engere b trekkingen
tusschen hen te vormen. Dit arron
dissementscomité komt alle drie
maanden bijeen.
Voor de fabrieksarbeiders werden
christelijke vakvereenigingen gesticht
te Hemixem, Hoboken, Merxem,
Schooten en Deuseld; deze groe
peerden zich ook in een gewestelijk
verbond, hetwelk reeds rond de 500
leden telt.
Eindelijk werden vereenigingen
voor dok werk ers opgericht te Merxem,
Eeckeren, Deurne, Lier, Nieuwkerke,
Capellen, Haasdonck, Beveren, Hoe
venen, St. Gillis-Waas, Vlaamsch-
Hoofd, St. Nicolaas, Zwijndrecht,
Hob'>ken, Heytt-op-den-Berg, Beriaar,
Heykant, Burcht, Prasschaat, Bercele
en Linth. Al deze vereenigngen
met den Antvverpschen Dokwerkers-
bond erbij, brachten de Federatie
van den Christen Dokwerkersbond tot
stand.
Buiten de versterking der vakor
ganisatie tusschen de bouwvakarbei
ders, de dokwerkers en de fabriek
arbeiders mag met zelfvoldoening het
oprichten der Antwerpsche Vrouwen
organisatie gemeld worden.
In alle parochiën werden tijdens
het verloopen jaar vrouwengilden
gevormd, vjplke voor doel hadden,
de vrouwen in ziekenkassen en vak-
vereeniging samen te brengen. Die
nieuwe organisatie vermeerderde het
ledental der bestaande vakvereeni
gingen voor vrouwen. Thans hebben
de waschsters, de strijksters, de
kleermaaksters en de fabriekarbeid-
sters hunne vakvereeniging. Deze
deden onderzoekens nopens den
toestand hunner leden en brachten
schreeuwende misstanden aan het
licht voornamelijk wat den werk-
toestand der linnenwerksters en
strijksters aangaat.
Daar valt voor onze Roomsche
organisatie nog heel wat te leeren i
Spaarnc.
P. Raeskin, Pr.
Katholieke vakorganisatie in
België.
„Ons Volk", het orgaan van het
Verbond dei Vereenigingen, deelt
bizonderheden mee over den groei
der vakvereenigingen, in België.
Voornamelijk heeft de vereeni-
gingsgeest zich bij de bouwvakar-
Aan
den WelEdel Gestrengen Heer
M. L. VAN GEMERT,
Ridder in de orde van Oranje
Nassau te Haarlem.
f858,
f Jas».
1908.
et vreugde, Jubilaris! moogt Gij
Uw blik doen gaan:
angdurig toch, en schoon was
Uwe levensbaan 1
an harte toegewijd aan 't onder
wijs der jeugd,
an kennis, haar ingeprent èn chris
telijke deugd,
auwkeurig zocht ge steeds te
doen, wat nuttig was,
elijk een vader zorgt voor 't
welzijn van zijn ras.
n, bij het nad'rend eind van Uwen
levensplicht,
et glorie overstelpt in beeld, in
woord en dicht,
erbiedig U gebracht door velen
in den lande,
echtmatig ook beloond door den
Vorstinne handen,
ooi nog U jaren lang, een kroon
door vriendschaps banden
P. J. SMIT.
BINNENLAND.
Nederlandsche bekeerlingen.
De R'imein-chc correspondent van
de Residentiebode schrijft dato 6
Januari (Driekoningendag) het vol
gende uit Rome:
Dezen morgen werden in de huis
kapel der Eerw. Zusters Reparatrio-s
religieuze Congregatie der altijd
durende aanbidding van het Aller
heiligste Sacrament des Altaars
plechtig in de heilige roomsch katho
lieke kerk opgenomen een Neder-
landsch cavalerie-officier en eene
dame. Ongevraagd de namen dier,
dunkt mij, verloofden, en de beweeg
redenen van hun geloofsdaad over te
brieven aan het publiek, zou onbe
scheiden wezen. Laat mij dus alleen
melden, dat de ritmeester in klein
tenue en ae dame in wit kanten
toilet, den indruk gaven, zich bewust
te wezen van het gewicht hunner
daad en tevens van niet te verhelen
zieleblijdschap.
Heel de plechtigheid werd geleid
door den ZEerw. ZGel. heer Dr.
Gisbert Brom, in wiens handen de
geloofsbelijdenis werd afgelegd endie
den H. Doop toediende zooals de
Liturgie der heilige Roomsche Kerk
<iie voorschrijft. Als Peter trad op de
ZEerw, Zeergel. Heer Dr, Era» en al»
Meter, vertegenwoordigd door eene j Schermerhorn. Dé spelenden deden
mij niet bij naam bekende dame, mevr.
WaszklewiezVan Schilfgaarde. Na
den H. Doop celebreerde Dr. Brom
de H. Mis, waaronder de gelukkige
aannemelingen tot hun eerste H. Com
munie werden toegelaten.
Slechts een twaalftal belangstellen
den waren getuigen van deze heilige
handelingen, zóó indrukwekkend, zóó
aangrijpend, dat zelfs onze bekende
landgenoot de Z.Eerw. P. Magister
Theologiae Suermondt, die reeds 28
jaren in Rome heel wat op godsdiens
tig gebied heeft meegemaakt en bijge
woond, in verrukking was over het
innig devote van deze, als in 't ver
borgen gevierde kerkplechtigheid.
Maar geschiedde aie plechtigheid
als in het verborgen: openlijk traden
de nieuwgedoopten en aan den H.
Communie disch nieuw aangenomenen
op, belijdenis doende van hun geloof
in de eene, heilige, Roomsch Katho
lieke Kerk, toen zij al spoedig, ten
10 uur, in de Vaticaansche basiliek
van St, Pieter het voorrecht hadden
het H. Sacrament des Vormsels te
ontvbngen van Z Em. kardinaal Ram-
polla. En ten heerlijk slot van dezen
heerlijken dag voor de gelukkige aan
nemelingen in de Moederkerk is zeker,
dat zij in den namiddag werden toe
gelaten bij Z. H. den Paus, die onze
nu katholieke landgenooten wilde
ontvangen in particuliere audiëntie.
Le Barbier... d'Amsterdsm.
We dienen wel aan te nemen, zegt
de Telegraaf dat de „Figaro", het il-
lustre van Parijsche olad, de traditie,
aan haar ouden naam verbonden, ge
trouw bleef, ten nadeele van den
modernen journalistieken eisch, de
waarheid, en niets dan de waarheid,
te dienen. Het kan n.l. niet anders
ot als tegenwoordiger van het blad
loopt in onze straten rond een of ander
zij het niet direct, dan toch indirect,
afstammeling van den grootsten leu
teraar, die ooit het levenslicht aan
schouwde... tenzij hij zelf deze groot
ste is. De man teekent zich G. de
Kema, en heeft den moed, in het
jongste nummer van zijn blad over
de „situation financière enHollande"
de volgende zinnen neer te schrijven.
Vooraf maakt hij melding van den
terugslag van de Amerikaansche crisis
in ons land en vertelt dan van de
diamantbewerkers en andere werk-
loozen als volgt:
„20,000 diamantbewerkers zijn op
de straatsteenen gegooid, waarbij nog
komen 40,000 werkloozen uit de bouw
vakken. Bij troepen loopen ze door
Amsterdam, zingende schreeuwende,
en voor hun vrouwen en kinderen
brood eischend. De toestand is on
rustbarend, want de ellende is groot.
Hongersnood staat voor de deur. Door
deze staat van zaken getroffen, heeft
men een inschrijving geopend.Ongeluk-
kig brucht deze u aar 20U,00Ü francs op.
Wat beteekent dat bedrag, waar mil-
lioenen noodig zijn? Voeg daarbij, dat
de winter buitengewoon streng is. De
kanalen liggen dicht, de rivieren zijn
overdeki met ijs, zoodat de scheep
vaart het voornaamste transport
middel in deze landen gestaakt is.
Dat oorzaakt een groote stagnatie."
We zouden het recht niet hebben,
te beweren, dat de heer G. de Kama
delireert, indien hij zijn correspon
dentie niet besloot met de volgende
stupiditeit.
„Als slot een detail, dat meer dan
vele woorden den toestand schetst
Men vertelt, dat in Den Haag de hon
den bij duizenden worden doodgesla
gen, om de uitgehongerde bevolking
tot voedsel te strekken,
Gemengde Berichten.
Een verrassing! Men
schrift uit Dinxterlo aan het Vad.
De agent W. ten Boom, werkzaam
voor een Utrechtscbe verzekeriug-
maatscbappij, bezocht wekelijksch
de in de Pruisische grensplaatsen
wonende leden, zonder in het bezit
te zijn van een Gewerbeschein.
Daarover was hij reeds vroeger ge
waarschuwd. Toen hij nu deze week
in het grensplaatsje Auhalt kwam,
werd hij door de politie gevangen
genomen en vandaar naar Bocholt
getransporteerd. Na het doen stel
len eener hooge cautie liet men
hem vrij. De Pruisische autoriteiten
verlangen, dat slechts een Duitscher,
in Pruissen wonende, als verze
keringsagent werkzaam is.
Buiten omloop gesteld.
Bij besluit van 14 December jl.
ygn de Suriuaamsche frankeerzegels
van 1, 2, 2i/2 80 cent> *n h®5,
midden voorzien van het waarde
cijfer, uitgegeven in 1890 en 1892,
buiten omloop gesteld.
Het besluit treed in werking op
1 Februari a.e.
Prettig! Een bewoner van
de Rapenburgerstraat te-Amsterdam
had voor een of ander doel, een
deel van zijn huisraad opgeslagen
op een zolder in de Vroiikstraat
aldaar. Toen hg een dezer dagen
op dien zolder kwam, om iets na
te zien, bemerkte hg, dat alles ver
dwenen was. De politie stelt een
onderzoek in!
Tooueel en werkelijk
heid. Het gebenrde op een dorpje
in West-Friesland.
De rederij keiekamer geeft ten
uitvoering iu de kolfbaan vau Jiet
dorpscafé.
Opgövosrd wordt „Offer»vand«
hun best. Hevige emoties werden
gewekt. Diep ontroerd zaten d8
eerst zoo lachende en vroolgk kou
tende boeren en boerinnetjes. Het
was allen te machtig en de tranen
moesten den vrijen loop hebben.
Snikken werd niet meer onderdrukt,
Het werd een der spelenden ech
ter te machtig. Ilen allen zoo te
zien snikken en weenen! Dat was
te erg. Het was immer3 maar co
mediespul? Begrepen ze dat dan
niet?
En om de toehoorders weer tot
de werkelijkheid terug te brengen,
om hen de overtuiging te geveq
dat die groote droefheid toch te
erg was, rukte hij zich den baard
van het aangezicht en de pruik
vau het hoofd, onder den uitroep:
Ik vertik het, ik speel niet langer,
de meuschen moeten veel te v
grienen I
En.... zij, die weenden en zoo
snikten, ze moesten eindelijk weer
lachen. Lachen om hem, die hen
weer had teruggeplaatst met hun
gedachten naar de plaats waar ze
waren: naar de kolfbaan van het
kléine dorpje in West Friesland.
Koning Leopold. Uit Parijs
wordt aau de „Germania" gemeld
dat men aldaar zeer ontstemd is
tegen koning Leopold. I)e Koning
bezit n.l, een prachtige automobiel,
waarmede hg door Parijs tuft en
die onlangs gebruikt werd door de
vrouw met wie hij kort geleden
morganatisch gehuwd is, barones
Vaugkan. De chauffeur, een on voor
zich tig man, overreed een armen
loopjongen, Bordt geheeten, en die
thans kreupel is. Deze heeft nu
tegen den Koning een eisch van
schadevergoeding ingesteld. Doch
Fransche rechters staan tegenover
vreemde staatshoofden en gezanten
machteloos en de Belgische recht
banken zijn het tegenover den land-
vorst eveneens. De Koning weigert
intus9chen den armen kreupele
een schadevergoeding uit te betalen.
Met wien zou Z. M. op het einde
zijner dagen nog in vrede leven
Een monument voor Na
poleon op Elba. De bewoners
van Elba willen het verblijf van
Napoleon op hun eiland, thans
bijna honderd jaar geleden, plechtig
herdeuken door het oplichten van
een indrukwekkend standbeeld.
Signor Sindoni te Rome heeft het
beeld vervaardigd. Het is ongeveer
drio meter hoog en stelt den groo-
ten Keizer voor in de bekende
houding: de armen gekruist over
de borst, den langen jas en degen
aan, en den veldkijker in de hand.
Der dritte im Bunde. In
de Belgische provincies Luik en
Luxemburg zijn ongeveer 30,000
inwoners, die alleen Duitscb spreken.
De afgevaardigde van Verviers,
Borboux, heeft daarom een wets
ontwerp bij de Kamer ingediend,
strekkende om aan dezen dezelfde
voorrechten toe te staan, ala op den
grond van de talenwet van 1889
aan de Vlamingen zijn toegekend,
n.l. om in strafzaken in hun eigen
taal gehoord esp. gevonnisd te
worden. Een noodzakelijk gevolg
daarvan zal natuurlijk zijn dat de
rechters in de strafkamers van de
betreffende distneten de Duitsche
taal machtig moeten zijn.
Zoo is Belgie op weg een drietalig
land te worden.
All u minium munten.
Voor 't eerBt heeft de Eugelsche
Munt het afgeloopen jaar allumi-
nium gebruikt. Zij sloeg 32.872.134
muntstukken van dit metaal voor
het gebruik in Oeganda en Nigeiië.
Ze zijn alle van de waarde van een
halve cent en, omdat er zooveel
noodig zijn, van dit lichte metaal
vervaardigd. De inboorlingen rijgen
ze aan een draad, zooale dat van
oudsher geschiedde.
- Levend begraven. De
drie Amerikaansche mijnwerkers
Biiley, Brown en Macdoaaid, die.
hun Kerstmis duizend voet ouder den
grond vierden, zitten nog altijd in
de Alphamijn in den staat Nevada
opgesloten. En de opruiming der
vele ingestorte aarde moet uiterst
omzichtig geschieden, teneide te
voorkomen, dat zij door een nieuwe
instorting levend worden begraven.
Hun werd dientengevolge medege
deeld, dat ze nog een week of vier
onder den grond moet on big ven.
Zg dragen welgemoed hun onaan
gename positie, ontvangen iederen
dag door een speciale luchtpijp
wgu,. sigaren, vruchten eu maaltijden
benevens muziek en gesprekken
langs den telefoondraad, en wisselen
met hunne bevrijders gedurig
grappige opmerkingen.
Ergerlijk. Amerikaansche
dames geven nog al eens aanleiding
tot spot en ergernis door dwaze
vereering en vertroeteling van
bonden. Zij hebben nu „honden
diners" in de mode gebracht.
Mevrouw Ida Sheehan, een rgke
weduwe te Brooklyn, gaf eeu'ge
dagen geleden zulk een feestmaal
ter eere van hare twee schoothondjes.
Er waren twaalf bonden gemodigd,
die plaats namen rondom een zeer
lage tafel en die daar, onder toezicht
hunner meesteressen, onthaald
werden op verscheidene fijne ge
rechten, waaraan zij alle eer bewezen.
En dat terwijl er zooveel arme
menschen en kinderen honger
lijden
Een der hondjes van mevr. Shee
han heeft een gouden schedel. Hij
werd eenigen tijd geleden door een
kar overreden en ernstig gewond,
waarna een voorname New Yorksche
heelkundige hem trepaneerde en
een gedeelte van den schedel door
een gouden plaat verving.
Othello op reis. Als een
wat vroege grap van het naderende
Karnaval, zoo klinkt het jongste
avontuur van den Italiaanschen
tenor van onze opora, den gewel
dige van stem, heer Lunardi, aldus
het „Nieuwe Pester i agblad."
Een paar dagen geleden gasteerde
hij aan hoftheater te Boekarest. Op
den laatsten avond werd Othello"
opgevoerd en de voorstelling duurde
zoo lang, dat Lunardi begon te
vreezen, den nachttrein te zullen
missen, die hem naar Boedapest
moest terug brengen, waar lig den
volgenden avond Samson" moest
zingen.
Om tijd te spareu, besloot hij
in zijn costuum naar zgn hotel te
rgden, en zich daar voor de reis
te verkleeden. Met dit doel liep hij
dan ook met een koolzwart gezicht
en in zjjn Venetiaansch costuum
de straat op, om in zijn rgtuig te
klimmen. Maar nauwelgks had d 1
koetsier den zwarten duivel goed
gezien, of hij legde, door angst
aangegrepen, de zweep over zgn
paarden en reed spoorslags weg.
Met een tweede rijtuig gebeurde
hetzelfde. De ongelukkige Othello,
bang, dat hij toch nog den trein
zou missen, nam een kloek besluit
en ging te voet naar zgn hotel,
achtervolgd door een compacte
menschen massa.
Maar nu bleek, dat er slechts
een paar minuten overbleven, al
vorens de trein vertrok, zoodat van
verkleeden geen sprake was. Lunardi
joeg dus in een hotelomuibus naar
bet station en kon nog juist even
in den trein springen, die reeds in
beweging was. Al zgu bagage was
in de banden van zgn impresario
achtergebleven, en zoo bleef de
befaamde zanger den geheelen nacht
door Othello.
Tot overmaat van ellende kwacn
de trein op klaarlichten dag t©
Boedapest aan, waar nu een gewel
dig ged.ang ontstond, daar ieder
den oosterschen gast wilde zien.
Maar nn was een rgtuig spoedig
opgezocht, en in galop ging 't nacr
het hotel, waar Lunardi steeds lo
geert. Nieuwe verrassing.
Het geheele hotelpersoneel, met
den directeur aan het hoofd, en in
gala gestoken wachtte hem bg den
iugang op. Een grappenmaker had
den fatalen toestand namelijk hu
moristisch willen benutten door uit
Boekarest het volgende telegram
aan den hoteleigenaar te zenden
„De sultan van Zanzibar komt
morgenmiddag om 4 uur aan en
zal in nw hotel zgn intrek nemen."
Lunardi werd echter onmiddellgk
herkend, want het eenige, dat hg
na al deze strubbelingen kon doen
om zich te „outmooren", was. dat
hg zich waschte.
VOETBAL.
Zondag worden voor den N. V.
B. de volgende wedstrijden gespeeld
Bekerocnpetitie
Haarlem H. F. C. II—V. O. C.
(scheidsrechter J. v. Zant.)
Competitiewedstrijden
West. Is klasseDordrecht: D.
F. C.Haarlem.
Haarlem H. F. C. Quick
(Scheidsrechter F. Stempel.)
West. 3e klasseHaarlem Haar
lem IIL>. O. S. B. (Scheidsrechter
F. Stempel.)
Rechtszaken.
Fallissementen.
Uitgesp roken: J. Goedgeluk, bagger
man, te Vreeswijk; C. Geerts, koop 1 an,
te Euimen; A. Koepers, herbergier, te
Steenbergen.
Geëindigd; J. C. W. F. B-mbied,
voorheen te Amsterdam; R. J. Z It, te
Amsterdam; W. F. Smits, handelende on
der den naam Smits v. d. Wall Fernë.
winkelier te Haarlem.
Surséance van betaling:
Dcor de rechtbank te Am-terdam is
aan J. Frank, koopman te Hilvevsum, op
«ijn verzoek, definitieve surséance vac be
taling verleend voor den tijd van tien
maaadoa tot aan I October XW)>.
NIEUWE NAARLEttSCHE COURANT TXÏÏERÏJL4P
