d
DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HQLLAND.
De Bergmolen.
DONDERDAG 16 JANUARI 1908,
SCinderhuisvest 3!>33f Haarlem
BUITENLAND.
BINNENLAND.
32st* Jaargang. No. 6787,
e Witj
7 m.
Bureaux van Redactie en Administratie:
Interc. Telefoonnummer 1426.
►p De verkiezing.
10.000 gulden!
Een beleefd verzoek.
Algemeen Overzicht.
Nieuwtjes in drie regels.
Gemengde Berichten,
FtlllLLETON,
KÜWE HURIBRCHE MUI
ABONNEMENTSPRIJS:
Ter 8 maanden voor Haarlem fl.85
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,8C
Afzonderlijke nummers„0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—6 regels0.60 (eontant)f 0.60
Elke regel meer«0.10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie contant.
Het ia afgeloipen zooals we ver
wacht hadden.
De heer K rel age is gekozen, en in
de beide andere vacatures is een her
stemming noodig geworden, da socia
listen vielen af.
Dat tegen den onbekenden beer Huls-
wit de meer bekende voorzitter der
Protestantsch christelijke kiesvereem-
ging een aantal stemmen meer zou krij
gen, dat was te verwachten.
En dat de door het oud-liberalisme
gekruiwagende heer Tjeenk Willink
meer stemmen zou bekomen dan de
velen onbekende Katholieke candidaat,
dat was ó6k te verwachten.
Ofschoon we niet hadden verwacht,
dat het verschil in stemmen tusschen
beide Christelijke candidaten zóó groot
zou zijn.
Blijkbaar hebben een aantal anti
revolutionairen Mr. Smit niet gestemd,
wat in zekere kringen ook te voren
werd gefluisterd.
Het zal nu bij de herstemming
hard werken worden I
Veel zal afhangen van de sociaal
democraten maar die beteekenen
hier in Haarlem, wat zelfstandigheids-
gevoel en onafhankelijkheid aangaat,
nog minder dan elder3.
Onze lezers hebben er gisteren het
primeurtje van gehad: in een groot
deel van onze oplage konden we giste
ren reeds het feit mededeelen dat
vandaag door onze plaatselijke collega's
wel verder wereldkundig zal worden
gemaakt: de verandering van de kei
bestrating in een klinker-straat op
den Wagenweg zal de gemeente tien
duizend drie honderd gulden
kosten.
Althans volgens raming.
Gewoonlijk komt daar bij de uit
voering nog wat op.
Burgemeester en Wethouders deelen
dat den Raad mede, en die mededee-
ling moetin de volgende raadszitting
voorkomen. Het zal ons benieuwen
wat de Raad d&n doet.
Of er geen stem zal opgaan, die
reageert op het bekende, en door ons
nog altijd afgekeurde besluit?
Of er geen zal zijn onder de klinker
voorstanders van toen, die nü zal
terugdeinzen voor zóó'n uitgave, in deze
tijden?
Men weet het: n' en deplaise
den heer van de Kamp, die met zoo
veel welsprekendheid en handigheid
we zeggen het gaarne in ons blad
in een interview zijn Btem vóór de
klinkers heeft gemotiveerd, waren
en zijn wij nog van meening, dat het
bekende Wagenweg-besluit voor de
gemeente een ruïne zal dreigen te
worden.
Niet, omdat we iets tegen de klin-
kérs zouden hebben. Of omdat we
zooveel voor keibestraticg gevoelen.
Maar alleen omdat we, in dit onder
havige geval, het olfer voor de gemeen
tekas te groot vinden in vergelijking
met hetgeen er voor verkregen wordt.
Zoo oordeelden we al, toen we het
bedrag niet wisten
Nu we het wèl weten, en het zoo
reusachtig blijkt te zijn, nu is onze
opinie over 't besluit zeer versterkt 1
Zelfs de meest-teergevoelige Wagen
weg-bewoner moet het toestemmen,
dunkt ons, dat tien duizend guldens
u>t de gemeentekas (plus de duizen
den guldens voor onderhoud méér
telken jarel) Al te veel is op dit aller
ongunstigste tijdstip, voor een maat
regel, die alleen ten pleiziere van
enkelen wordt genomen I
Mogen wij den lezers van de „Nieuwe
Haarlemsche Courant" eens iets ver
zoeken?
Het is dit.
Velen Uwer hebben al eens iet» te
verkoopen, hetzij roerende goederen
of onroerende. Wanneer ge u daarvoor
tot een notaris of makelaar wendt,
verzoek dezen heeren dan tevens de
advertentiën voor deze verkoopin-
gen ook te doen opnemen in de „Nieuwe
Haarlemsche Courant".
Vooral nu het aantal abonnementen
op ons blad in de laatste maanden
met zoo buitengewone snelheid ge
stegen is, zijn de advertentiën van
veilingen, verkoopingen, boelhuizen
enz. in ons blad zeer op haar plaats.
Verzoek dus H.H, Notarissen en
Makelaars beleefd, de verkoopingen
enz. ook in ons blad te doen aankon
digen. Een beleefd verzoek in dat
opzicht zal in veel gevallen gehoor
vinden, vooral nu er evenveel reden
is deze advertentiën in ons blad te
plaatsen als in andere.
De Roomsche menschen koopen en
verkoopen toch even goed als anderen,
en hebben er dus evenzeer belang bij,
op dit gebied op de hoogte te zijn,
nietwaar
Steunt ons ook in den richting,
waarde lezers, en de vooruitgang van
onze Roomgche Courant zal nog snel
ler gaan dan tot nu toe.
Het uiteen vallen van het Duit-
sche „blok", dat door von Bulow's
houding in zake het kiesrechtvraag-
stuk dan toch zoo goed als zeker
is, lokt reeds allerlei beschouwingen
uit in de bladen.
We kunnen die natuurlijk niet
volgen, maar wel nog worden ge
constateerd, dat de vrijzinnigen
alleen woest tegen von Bülow ge
stemd zijn: de Zuid-Duitsche volks
partij, een der liberale fracties van
het „blok", is al door verschillende
kiesvereenigingen gesommeerd om
de vriendschap met von Bülow op
te zeggen.
En de socialisten, die evenals het
Centrum, hoewel op heel andere
gronden, met belangstelling het
curieus monsterverbond tusschen het
meestbehoudende en het liberale
element aanzien, stoken het vuurtje
natuurlyk op de hun eigen wijze
aan.
Er wordt al aangekondigd, dat de
sociaal-democraten in den Rijksdag
aan de regeering da volgende vragen
zullen stellen: lo. Om welke redenen
heeft de rijkskanselier in de verga
dering van den Pruisischen Lauddag
van 10 dezer de invoering van het
kiesrecht voor den Rijksdag in een
bondsstaat een maatregel genoemd,
die tegen het belang van den staat
in zou druischen: 2o. keurt de rijks
kanselier 't goed,dat bij de sociaal-de
mocratische volksvergaderingen, d'e
op 12 dezer te Berlijn zijn gehouden
om propaganda te maken, troepen
in de kazernes geconsigneerd waren,
om, zoo noodig, tusschen beide te
komen
Bebel en llscher zullen deze in
terpellatie toelichten.
Dat kan weer wat aardigs wor
den!
Nu we toch aan de anticlericale
politiek bezig zijn, kan gelijk wel
eens wat gezegd worden over Rome,
waar zooals we weten de vrijmet
selaar Nathan, een Engdsche jood
van origine, burgemeester is gewor
den. De gemeenteraad bestaat daar
nu, omdat de Katholieken niet aan
de verkiezingen hebben willen deel
nemen, geheel uit anticlericalen.
En de heeren zyn al begonnen
zich te laten kennen.
Ze hebben gisteren, met 51 stem
men tegen 3 en 5 onthoudingen,
een motie aangenomen, door den
heer Nathan natuurlijk veidedigd,
om alle godsdienstonderwijs van de
lagere scholen uit te sluiten!
Wat 'n kranige helden!
Ja, het aload-Christtlyke Rome
zal het weten, dat lui die Nathan
heeten, regeeren op den Capito-
lynschen heuvel, en de historische
plaats der stadspraefecten uit den
Romeinschen keizertijd nu is inge
nomen door een Engelschen jood!
Uit Perzië komn er weer
ernstige geruchten.
De sedert vele maanden hangende
grensgeschillen tusschen Perzië en
Turkije zijn namelijk door een ge
welddaad van de Turken op zeer
ernstige wijze verscherpt: zij hebben
den stadhouder der Perzische pro
vincie Aserbeidsohan, overvallen
en hem een menigte wapens, be
nevens een groot bedrag aan geld
afhandig gemaakt.
Dit voorval heeft in de Perzische
hoofdstad zeer groote opgewonden
heid veroorzaakt.
De stadhouder, prins Fermon
Ferma, seinde zelf naar het parle
ment te Teheran: „De Turken om
singelden mij bij Sandschboelek,
maakten talrijke 'geweren buit en
de kas met 80.000 tomanen, onge
veer 340.000 gulden."
Onmiddellijk na ontvangst van
dit telegram begaven de president
van het parlement, de minister van
Oorlog en de hooge geestelijkheid
zich naar het paleis, j>m met den
Sjah over den toes'.and te beraad
slagen.
Deze was door het voorval ten
diepste getroffen, zoo zegt het tele
gram, en hij deed alweer wat hij
in den laatsten chronisch schijnt te
doen: hij legde nogmaals opden
Koran een eed af, om thans met
het parlement oprecht samen te
werkenHm Zooveel eeden achter
elkaar.... en alle voor dezelfde zaak,
dat is toch wel een beetje ver
dacht
Japan heeft de crisis gekregen
waarmede het al zoo lang bedreigd
was: de geldmiddelen van Japan
schijnen niet bij machte te zijn
gelyxen tred te houden met de
steeds reusachtige vermeerdering
van de leger- en marineuitbreiding.
Japan wil met geweld zijn oor
logsmateriaal, levend en dood, zoo
grootsch mogelijk maken.
Maar.... het geld raakt eens op.
En zoo is er nu crisisde minis
ters van financiën en van verkeers
wegen treden af, omdat za du oor-
deelen dat er eens wat beziuniging
kunnen komen.
Maar de Mikado en de meerder
heid van het ministerie denken
niet aan bezuiniging op de oorlogs
uitgaven. En men moet zeggen
daar is met het oog op Amerika's
dreigende houding, al legt men ook
zoo vredelievend mogelijke verkla
ringen af, wel wat vóór aan te
voeren
Gisteren werd in B e 1 g i de heer
Cooremans tot president van de
Kamer benoemd in plaats van den
heer Schollaert.
De (liberale) Belgische correspon
dent van het grootste Nederlandsche
liberale orgaan teekent den nieuwen
Kamerpresident als volgt: „Aan
vankelijk is hij verre van innemend;
maar, de goedheid-zelf, helder en
breed van geest, zeer toegankelijk,
toegevend en tegemoetkomend voor
andersdenkenben, geniet hij aller
sympathie. Zijn eerlijkheid maakt
hem tot middelaar tusschen de twee
fracties zijner partij. Demokratisch
gezind overigens, en raadgever door
aanhuwelijking van het machtigste
der katholieke provinciebladen „Le
Bien Publio", is hij als het arche
type van zijn partij in de tegen
woordige omstandigheden. Ook door
tegenstrevers geëerbiedigd, wordt
bij zonder twyfel een uitnemend
Kamerleider."
Een vleiend getuigenis zeker uit
den mond van een tegenstander!
Het tweede huwelijk van vorst Fer
dinand van Bulgarije is op 29 Februari
(schrikkeldag) gesteld.
Het ongeluk in het Bois de Boulogne
te Parijs heeft toch nog vijf menschen
het leven gekost.
Minister Pichon van Frankrijk is
wegens de Marokko-zaak gisteren reeds
uit Madrid te Parijs teruggekeerd.
President Fallières zal dezen zomer
de hoven van Skandinavië bezoeken.De
reis duurt drie weken.
President Roosevelt heeft verklaard,
dat binnen een jaar de Cubanen geheel
onafhankelijk zullen moeten zijn.
H. M. de Koningin op het ijs.
H. M. de Koningin zal het gar
nizoen van 's Gravenhage morgen
in de gelegenheid stellen om, ijs
en weder dienende, wedstrijden in
het schaatsenrijden te houden op
de ijsbanen van het Huis ten Bosch,
bij welk vermaak H. M. zich voor
stelt tegenwoordig te zyn.
Uit de Staatscourant.
Bij Kon. Besl. is de Commissaris
der Koningin in de provincie Zuid-
Holland gemachtigd de Staten van
dat gewest in buitengewone zitting
bijeen te roepen op Dinsdag 11
Februari, teneinde dan aan de orde
te stellen de verkiezing van een lid
van Gedeputeerde Staten, ter voor
ziening in de vacature ontstaan
door het overlijden van den heer
N. D. Kemink.
Bij Kon. Besl. is aan mr. S. J.
Blaupot ten Cate, op zijn verzoek,
met ingang van 1 Maart, eervol-
ontslag verleend uit zijne betrekking
van referendaris bij het dapartement
van binnenlandsche zaken.
De Katholieke Kamerclub.
Het Haagsche Correspondentie
bureau meldt ons:
Heden(gister)middag hield de club
van Katholieke Kamerleden in het
gebouw der Tweede Kamer een
vergadering, welke reeds in de helft
van December tegen heden was
uitgeschreven, waaruit als vanzelf
volgt dat deze bijeenkomst geenerlei
betrekking had op de ministerieele
crisis.
Zij had alleen ten doel de be
handeling ean het rapport der
Katholieke Kiesvereenigingen be
treffende het kiesrechtvraagstuk in
aansluiting met de resultaten van
een onderzoek door een commissie
uit de Kamerclub, ingesteld over
dezelfde aangelegenheid van het
kiesrecht.
Reorganisatie der Kamers van Arbeid.
Men meldt ons:
De commissie, benoemd door de
vereeniging van Voorzitters en Se
cretarissen van Kamers van Arbeid
in Nederland, teneinde aan te ge
ven, op welke wijze een reorgani
satie der Kamers van Arbeid dient
te geschieden, welke commissie be
staat uit de heeren mr. H. L.
Drucker (voorzitter), mr. Ph. Fal-
kenburg, W. Havers, J. H. van
Heek, D. de Klerk, jbr. mr. O. F.
A. M. van Nispen tot Sevenaer,
mr. E. M. Meyers (secretaris), Henri
Polak, J. H. A. Schaper, Jos de
Sterke, A. S. Tal ma, J. van Waard
huizen en mr. J. H. van Zanten,
heeft besloten door middel van vra
genlijsten een onderzoek in te stel
len omtrent de beide volgende
hoofdvragen
le. Welke zijn de ervaringen,
met de Kamers van Arbeid opge
daan, en hoe moet over hare wer
king worden geoordeeld?
2e. Hoe moeten samenstellingen
bevoegdheid der Kamers van Arbeid
worden geregeld om deze beter aan
haar doel te doen beantwoorden
De commissie prjjs stellende op
de meening van hen, die door hun
ervaring of door hun studie tot
oordeelen in deze bevoegd zijn,
heeft de voorzitters der bestaande
en der opgeheven Kamers van Ar
beid, de haar bekende patroons-
vereenigiDgen, een aantal vakbon
den en vakvereenigingen van werk
lieden en een aantal mannen van
studie verzocht de vragenlijst te
willen invullen. Zij bestaat uit twee
gedeelten, nl. vragen omtrent de
werking der tegenwoordige Kamers
en vragen omtrent taak en bevoegd-
beid der Kamers by een nieuwe
wettelijke regeling.
Achterstand in de wetgeving.
Het Wtekbl. van het Recht klaagt
over de stremming die de crisis
opnieuw in den wetgevenden arbeid,
met name die van het departement
van Justitie, teweegbrengt:
Hy die zich thans met de leiding
van het departement vau Justitie
belasten wil, aanvaart een zware en
verantwoordelijke taak. Steeds lui
der en luider worden de ttemmeu
die over den achterstand in onze
wetgeving klagen. Met elk jaar
wordt de toestand ernedger. Er moet
om de schade in te halen, hard
gewerkt worden.
Wij hebben behoefte aan een
minister, die de regeeringsboot niet
alleen stuurt met vaste hand, doch
haar tevens een snelle vaart weet
te verzekeren en daarbij volkomen
zeker is op de parlementaire wate
ren, aa:i een minister, die weet wat
hij wil, dit met voortvarendheid
ten uitvoer brengt en die de Kamer
aan zijn wil onderwerpend, haar
naar zijn wil doet werken. Niet
overwegen, maar doen en afdoen,
zij de leus van den komenden be
windsman.
De Staatsspoor. Men
verneemt dat aau de op 80 dezer
te Utrecht te houden buitengewone
algemeene vergadering van aandeel
houders der Maatschappij tot exploi
tatie van Staatsspoorwegen zal
worden voorgesteld het ereëeren
eener geldleening, met f 15,000,000.
Een intieme plechtig
heid. In de fabriek der firma O.
Jamin te Rotterdam zal op Zondag
26 dezer de plechtige onthulling
plaat» hebben van den gedenksteen
ter eere van wijlen den heer O.
Jamin, door het personeel aange
boden, waarna de overdracht plaats
heeft aan zijn zonen, de tegenwoor
dige patroons der Z.-H. Stoomfabriek
De onthulling geschiedt in tegen
woordigheid van familie, personeel
en genoodigden, door mevr. A.
RekkerJamin.
Een ongeval op 'tDelf-
sche station. Uit Delft meldt
(Naar het Duitsch.)
2).
Ze beleefde niet veel genoegen van
haar beide kinderen: Hans, die eenmaal
den molen over moest nemen en Renata,
Hans zuster, die reods 16 jaar met een
houtvester getrouwd was. Beiden konden
elkaar niet verdragen en tusschen zijn
zwager en Hans kwam het gedurig tot
onaangenaamheden, als ze elkaar ergens
aantroffen.
Do houtvester Dohme, een zeer plichts-
betraehtend en een zeer consciëntieus
beambte had een zoon uit zijn eerste
huwelijk, die als leerling op't atelier van
een beroemd beeldhouwer was en een
dochtertje uit zijn tweede huwelijk, dat
«iechts een jaar jonger dan Eva was.
Dohme wierp zyn zwager altyd tegen,
dat deze iemand was, die een slecht
leven leidde, die schijnbaar zich niet fat
soenlij k kon gedragen, al kon hij by tijd
en wijl vlytig werken en die den molen
geheel onderkomen liet.
Onrecht en slecht gedrag kon de hout
vester niet verkroppen. Vroeger was de
molen bij do zomergasten een gewild en
drukbezocht oord.
Prachtige koeien stonden toen in den
stal, de schuren waren goed gevuld en
er was altyd volop te malen. En nu stond
't molenrad dikwijls dagenlang stil. Twee
koeien hield men nog en het tuintje aan
d» straatzyde zag er haveloo» uit. Een
luie meid, die slechts zeer ongeregeld
haar karig loon omving, had gedurig
ruzie met de oude vrouw en als er gas
ten kwamen, dan duurde het een eeuw,
voor ze bediend werden.
Zoo nam dan dat eens zoo drukke be
zoek gestadig af en weldra zou er zeker
niemand meer gekomen zijn, als die
vriendelijke, voor haar leeftijd zoo vrien
delijke Eva er niet geweest was. Zy was
nog maar zeventien jaar, maar men kon
haar gerust voor een 18-jarige houden.
Het was een bevallige verschijning: in
haar frisch, blozend gezichtje stonden een
paar heldere oogen, blauw als de koren
bloemen, ze had kuiltjes in haar wangen
en langs haar schouders golfde haar over
vloedige haartooi.
En als ztj dan de voorbijgangers vrien
delijk toeknikte e:i met haar innemende
stem hun „goeden dag!" of „goeden
avond!" wenschte, dan liep zoo menigeen
er even binnen om wat uit te rusten en
zich door het goede kind te laten bedie
nen en als ze dan weggingen, dan legden
ze meermalen een grooter geldstuk in
hare hand, dan ze schuldig waren.
Zooeven kwamen er twee mannen bin
nen: de veldwachters Steenman en Trof
fel.
„Goeden morgen 1" riep 't meisje. „Al
zoo vroeg onderweg? Hou je van koffie?
Die is dadelyk klaar. Ik zet ze zelf."
„Dank je, Kefje," antwoordde Steen
man. „Wy maken, helaas, geen aangena
me morgenwandeling, dooh zijn voor
dienst pit. Je vader is zeker niet bin
nen
„Zeker, maar bjj slaapt nog. Je weet
toch wel, dat het gisteren in G.... vogel-
sohieten was, daar is vader heengeweest
en eerst teven den morgen thuisgeko
men.
„Waart gij nog opgebleven?"
„Neen, ik sliep als een os, want giste
ren was het hier door den Zondag erg
druk en dat eeuwige heen en weerloopen
maakt je op den duur moe. Hanne is te
gemakkelyk geworden en de lui willen
er ook niet van bediend zijn. Maar ziet
u, onze houten trap kraakte en vader
stapte zwaar. Ik hoorde vader er op klim
men en toen in zyn dakkamer rommelen,
zuchten en steun n.
„Dan zal hij wel niet heelemaal nuch
ter geweest zijn," viel Troffel in derede.
Ze kreeg een kleur.
„Oh, by zulke feesten gaat het er altyd
maar raar naar toe, en als nu iemand
een heele week gewerkt heeft, dan wil
hij...." ,,'s Zondags genieten", zei Steen
man en brak 't praatje af.
„Maar laten wy je niet langer storen,
Eva. Het is een mooie, warme morgen.
Dan moet er hier alles keurig uitzien.
Dat weten we wel. Daar ginder is je
grootmoederMet haar zullen we het wel
afkunnen."
Het meisje knikte vriendelijk en liep
weg om het stof en vuil van den ry weg,
die langs het tuintjé liep, te schuren en
waarvoor ze geen moeite spaarde steeds
haar emmers opnieuw te gaan vullen.
Een bedryviger en vlugger wezentje kon
men zich niet voorstellen.
„Het spijt me voor dat kind," zei
Steenman tot zyn kollega Troffel, die
schouderophalend daarop volgen liet
„OchDe appel valt niet ver van den
stam. Te vertrouwen is die kleine heks
ook niet."
Z(j gingen nu een afhellenden weg
langs en vervolgens over een paar stee-
nen stoepen tot de keukendeur. In een
der keukenramen stond moeder van Da
len te leunen.
Het onrustig flikkerende vuur in den
haard wierp een akelig schynsel op haar
magere gestalte en op haar grijsachtig
haar, waarover zij een doek had ge
bonden.
De oude vrouw kon zeer slecht zien.
Ze had nog wel mooie, blauwe oogen,
maar bekeek men ze van dichtby, dan
bemerkte men dra, dat haar blik dof,
glansloos en gesluierd was. Het scheen,
of alles voor haar oogen in nevelen was
gehuld.
Ze kende de twee veldwachters niet en
keek hen vreemd en vragend aan. „Wel,
moedertje, kon je nu Steenman en Trof
fel niet meer vroeg de eerste.
„O, ja ja, ja de heeren van de
politie! Met myn oogen wordt het maar
steeds slechter. Kom, ga wat zitten. Je
hebt het zeker weer druk gehad? Ja, ja,
dat gespuis! Dan gaat er een bak koffie
wel in. Je behoeft er niet lang op te
wachten, hy is zdo gezet. Gaat in de
veranda zitten of waar je wilt."
Voor plezier en om uit te rusten, zijn
we niet hier gekomen, vrouw. We heb
ben nu wel wat anders te doen. Uw zoon
ia toch thuis
„Zeker, die ligt boven in zyn kamer."
„Gisteren was hij naar G..., niet?"
„Naar het vogelschieten Ja! Maar, wat
zou dat? Wat willen jullie van Hans?"
„Er is iets heel leelyks gebeurd van
nacht. Een veohtparttj. Zonder zoo iet»,
schijnt men nu eenmaal maar geen feest
te kunnen vielen."
„God, Hans is daar toch zeker niet bij
geweest
„Daar moeten w« nu juist aohterkomea
en willen hem daarom dadelyk spreken."
„O, God, o, God! Hanne! Hanne!"
„Wat?" vroeg de meid, die juist hout
aan het opstapelen was.
„Ga naar binnen en maak Hans wak
ker! of neen, laat maar! Ik zal het
zelf wel.doen."
„Waarom ben je nu zoo opgewonden,
grootmoedertje zei Steenman.
„Het zal zoo erg niet loopen; maar wij
moeten toch weten, wat er van het ge
val waar is of niet."
Het ietwat hardhoorige oudje had hen
zeker heelemaal niet verstaan. Met een
snelheid, die pleitten voor haar 70-jarige
beenen, klauterde zij de smalle trappen
op en waakte Hans, die nog steeds vast
sliep, maar zich steeds onrustig in bed
omgooide.
„Sta op, Hans, sta op!" En zy pakte
zijn arm met haar harde, bruine handen
vast en schudde hem heen en weer. „Sta
op, Hans."
Hy ging overeind zitten, zag haar met
lodderige, half-open oogen aan en mom
pelde:
„Maar, wat is er dan toch? Laat me
toch slapen I"
„Sta op, beneden in de keuken wach
ten Steenman en Troffel op je. Wat is
er vannacht toch gebeurd?"
„Vannacht?" Niets ikhij bracht
zijn hand aan zijn voorhoofd, waarachter
hij plotseling een diepe smart voelde
opwellen en eensklaps scheen hij aan
iets te denken, „O, ja Ga naar be
neden, moederI Ik kom dadelyk. Dan
kun Je beneden een paar fleaschen bier
op tafel zetten."
„Och, jy met je bier, en dan zoo vroeg
all" gromde de oude vrouw boos. De
hemel weet, hoeveel je weer gedronken
hebt. Maak voort, opdat die twee weer
gauw z Hen kunnen opstappenOp zoo'n
mooien morgen wil er allicht hier iemand
een stukje komen eten en dan ziet hel
er slecht uit, ala die iui nog hier zijn.
Er is toch zeker niets erg» gebeurd,
Hans?"
„Och, waar dan Ga nu maar, ga nu
maar weg!"
Zij klom de steile trappen weer af en
ging weer terug uaar de keuken.
„Hij staat al op," zei ze, „en zaljdade-
lyk hier zyn Hanne, kun je nu het
vuur weer niet goed cankrygen?"
„De baas heeft 't hout eerst eergiate*
ren uit 't boach gehaald. Het is nog nat.
Daar kan ik niets aan doen," zei de meid
gestoord. Ztj wachtte nu weer tevergeefs
twee maanden op haar loon en daarby
was de vrouw zoo wantrouwend, dat men
geen cent, geen stukje brood stikem t<
pakken kon krijgen. Want de fooier
Streek Eva altyd op, die zoo vlug ala een
wezel den haiden, sterk hellenden heuve
van 't tuintje naar de keuken op en a:
liep, de vreemdelingen toelachte, hen der
weg wees en zelfs een eind mee In
boach liep, opdat ze maar niet zoudei
verdwalen. Zelfs de dames, die dikwy'L
naar den Bergmolen gingen, bra htei
soms voor liet vlugge, yrtendelyke kint
wat mee: Mooie linten, kant en al dl
opsmukkeltjes meer.
Met een stwaren tred atapte Hana d
stoepen over en ging de keuken in, waa
de beide veldwachter» op hein zaten t
wachten.
Wtrdt vénolgd.)
