DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
De Bergmolen.
Waar „neutrale" vakor
ganisatie toe leidt!
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Kinderhuisvest 3I-33? Haarlem
ONDERDAG 23 JANUARI1I908.
328ta Jaargang. No* 6793.
Bureaux van Redactie en Administratie:
Infer©» Telefoonnummer 1426.
Het antwooid op die vraag is
volstrekt niet iet3 diepzinnigs of
geleerds of verborgens: „neutrale"
vakorganisatie leidt naar het socia
lisme, tont court.
Dat is bekend, en iedereen die
in de vakbeweging zit of die zich
met werkliedenvraagstukken wel
eens hreft bezig gehouden kan u
de bewijzen voor de jontbeid van
dit antwoord op de vingers voor
tellen.
Wij willen de zeldzame uitzonde
ringen er zijn erl niet te
na spreken, doch de algemeene regel
dat de socialisten zich van die
.g. neutrale vereeuigiugeu meester
akeu, er de groote rol in spelen
de vakbeweging min of meer
igemerkt in het roode vaarwater
jen verzeilen.
Maar toch.... daar zijn er vooral
\mder de werklieden nog immer,
cn maar &1 te veel belaas, die zich
door die „neutraliteit" laten ver
linden en zich zoo door de socia-
isten laten vaDgen.
Wij vinden ia „HetRechte Spoor"
fet orgaan van het „Ned. R. K.
ecretariaat van Spoor- en tram-
f /egpersoneel", een artikel over een
V^örganisatie van het personeel
K er Ei. Sp. Maatschappij hier ter
r, 6de, waarin de schrijver op buiten
gewoon duidelijke en pakkende
u^jze de hierboven uitgesproken
]yutening illustreert.
atu5n we meenen dan ook, tot lee-
le 1 g van hen d'e nog in „neutrale"
anisatie gelooven mochten, dit
rtikel even te mogen bespreken.
Ov
Ur
i Een drietal jaren geleden is
de E. S. M. de „neutrale"
v&kvereeniging „Streeft naarEens-
Seiind'neid" opgericht.
Neutraal zou die vereeniging
heet en en zijn.
Maar.... de oprichter was de socia
listische voorzitter van het socialis
tisch Haarlemsch Arbeiders-secre
tariaat I
Dat zegt genoeg.
Eu de schrijver van het boven
gemelde artikel geeft dan ook zoo
typisch mogelijk weer, hoe door
dezen socialistischen leider de „neu
trale" vereeniging langzamerhand
in socialistisch vaarwater werd ge
bracht.
Kweeken van ontevredenheid,
alles schuiven op een „kapitalis
tische" directie.dat was de heele
opzet; en de gewone krachttermen
Van „willekeur van werkgevers,"
„uitzuigerij" enz. zullen daarbij
natuurlijk niet zijn gespaard.
De schrijver in „Het Rechte
Spoor" teekent dan ook als volgt
de resultaten van dit socialistisch
gedoe in de „neutrale" vereeniging:
„lo. Een mokkige wantrouwige
geest.
2o. Deelname aan de verkiezings
campagne van een gemeenteraads-
candidaat, dito kleur als de voor
zitter.
De schrijver deelt nu mede, dat
een aantal van dezen bedankt heb
ben voor de vereeniging, een
loffelijke daad, die naar we hopen
door allen die nog in deze vereeni
ging te kwader ure verzeild mochten
zijn, zal worden gevolgd.
Doch met dat al: die Katholieke
en Christelijke mannen hebben dan
toch deze zoogenaamd „neutrale"
vereeniging maar helpen stichten en
krachtig gemaakt!
Hulde voor hun moed, nu ze in
zien waar het gevaar is, en begrijpen
dat zooals de schrijver aan liet slot
van het artikel in „Het Rechte
Spoor" zoo treffend juist opmerkt
„de neutrale vereeniging ge
bruikt wordt als annexatieterrein
voor de S. D. A. P."!
Te bejammeren lis het evenwel,
dat niet te voren dit was begrepen I
En de oude, zich telkens herha
lende historie van deze „neutrale*
vereeniging „8. n. V." alhier, die
in werkelijkheid blykt een socia
listische te worden, moge dan nu
tot leering strekken voor de vel?
werklieden, die nog altijd meenen
dat ze iu „neutrale" vereenigingen
hun kracht kunnen zoeken, en dat
de Roomsche vakbeweging geen
voldoende reden van bestaan zou
hebben t
Een uitvoerig pleidooi voor de
Katholieke vakorganisatie zullen
we hier niet houden. Dat ze nuttig
i3 en noodig voor de behandeling
van stoffelijke en geestelijke belan
gen onzer Katholieke werklieden
en beambten, dat is vaak genoeg
betoogd en het is hier de plaats
niet om het alles te herhalen.
Maar we hebben wèl door dit
sprekend voorbeeld uit onze om
geving een argument willen geven
by de vele andere, vóór die hooge
noodzakelijkheid van de Katholieke
vak vereenigingen, en tegen do ver-
foeielijke „neutraliteit" die door
Allerlei omstandigheden in ons Haar
lem nog erger voortwoekert dan
elders!
Algemeen Overzicht.
't Gaat in Duitschland geen
erg prettigen weg op voor de re
geering.
Ü8 vlakaf weigerende repliek van
von Bülow op de aanvragen om
het kiesstelsel voor de Pruisischen
landdag te verbeteren, waardoor
de groote kracht van het anticle-
ricale „blok" is geknakt, krijgt nog
allerlei andere gevolgen achter zich.
De telegrammen maken nog voort
durend melding, van opstootjes te
Berlijn.
Eergisteren trokken ongeveer 2000
arbeiders naar het gebouw van den
Rijksdag, waar ze uiteen gedreven
werden door politie. Daarover ver
toornd, raapten zij bij het in aan
bouw zijnde operettehaus steenen
op, die ze naar de politie gooiden.
Deze chargeerde toen met de blanke
sabel.
De charge schijnt met nogal veel
kracht en van twee kanten te gelijk
te zijn uitgevoerd.
Beweerd wordt, dat onder het
publiek vuurwerk werd afgestoken,
wat de politie in de meening bracht,
dat er geschoten werd.
Daardoor moet dan ook het grof
geweld verklaard worden, waarmee
op de menigte werd ingehakt.
Vele personen werden gewond.
Ook op andere plaatsen zyn on
geregeldheden voorgevallen.
En daarbij slaan vooral de soci
alisten politieke munt uit dezen
toestand.
Gisteren hebben ze in den Rijks-
dag geïnterpelleerd over het Prui
sische kiesrecht en het ingrijpen
van de politie bij de betoogiDgen.
Men vreesde weer voor een be
tooging. Daarom bad de politie het
gebouw van den Rijksdag afgezet.
De tribunes waren overvol.
Von Bülow weigerde op de inter
pellatie te antwoorden, aangezien
zij een zuiver Pruisische aangele
genheid betreft. Hij voegde er de
vermaning voor de arbeiders aan
toe om de politiek niet op straat
te brengen. Hij waarschuwde hen
uit den grond van zijn welwillend
hart tegen betoogingen.
Bij deze woorden ging er een
stormachtig gelach onder de socia
listen op.
Na zijn verklaring verliet Bülow,
van de ministers vergezeld, de zaal.
Op voorstel van Singer werd de
beraadslaging over de interpellatie
toch geopend.
Nader seint Reuter nog over deze
interpellatie, die onder talrijke blijk
van goed- en afkeuring is behan
deld, dat Prins von Bülow o. m.
zeid9
„Het is een noodlottige dwaling
te gelooven, dat betoogingen van
een op een dwaalspoor gebrachte
volksmassa (tegenspraak bij de so
cialisten) van een regeering, die
haar plicht kent, iets zou kunnen
afdwingen (levendige bijvalsbetui
gingen rechts). Dat zal in Duitsch
land nooit en nergens voorkomen
(herhaalde levendige bijvalsbetui
gingen rechts.) Ik heb zeide
Bülow verder de overtuiging,
dat alle burgerlijke paitijen eens
gezind zulllen zijn in de veroor
deeling en het beletten van deze
gevaarlijke straatschenderij. De
sociaal-democratische partij heeft
de betooging van 12 Januari een
hellenden weg betreden ik waar
schuw haar daarop niet voort te
gaan. De verantwoordelijkheid voor
de gevolgen zou niet op de overheid
maar op de aanstichters en verlei
ders neerkomen." (Stormachtige
bijvalsbetuigingen rechts.)
Het blijkt meer en meer, dat de
Fran8chen in Marokko door den
vooruitgang van Moelai Hafid in
een moeilijk parket en voor een
definitief partijkiezen zyn geplaatst.
De „Berliner Lokal Anzeiger"
ontving een bericht van zyu corres
pondent te Tanger, dat de tijding
van de afzetting van den Sultan
en de verheffing van Moelai Hafid
eigenlijk niemand overvallen heeft;
het was reeds lang te voorzien,
schryft hij,dat het volk zich krachtig
zou verzetten tegen een Fransche
overheersching en zich spoedig zou
ontdoen van een Sultan, die het een
vreemd bestuur wilde opdringen.
Men moet er zich over verwonderen
dat het al niet reeds vroeger ge
beurd is, want door de bezetting
van Casablanca werd het reeds
uitgelokt.
Het is nu maar de vraag, wat
Frankrijk doen zal: den afgezetten
Sultan trouw blijven en hem des
noods met militaire hulp op den
troon herstellen of den nieuwen
vorst als zoodanig erkennen?
Dit is op het oogenblik een
levensvraag voor Marokko I
Want als Frankrijk Abdul-Azis
wil handhaven, zal hiervan het
gevolg zijn een langdurigen tot het
uiterste volgehouden stryd van een
tot wanhoop gebracht volk, dat
vecht voor zijn vrijheid en gods
dienst en die slechts eindigen
kan met de volledige onderwerping
van Marokko en inlijving als kolonie
bij Frankrijk 1 Deze strijd zal echter
jaren duren, den geheelen handel
vernietigen en alle koopheden in
Marokko ruïneeren.
Mengt Frankryk zich echter niet
in den twist tusschen de twee
broeders, dan zal het zonder twijfel
niet lang duren, of Moelai Hafid
brengt het land geheel tot rust,
want bij beeft bewezen energie en
voorzichtigheid te bezitten.
Alle berichten omtrent zijn neder
lagen en tegenspoeden zijn Fransche
verzinselsin werkelijkheid geniet
hij meer maoht en aanzien, dan den
Franschen lief is
Aldus de Duitscher, die echter
ook wel wat vooringenomen lijkt!
Blijkens de onlangs in de Ver
eenig de Staten gepubliceerde
statistieke gegevens neemt het
Katholicisme daar voortdurend toe.
Begin Januari leefden onder de
Amerikaan8che vlag 22,018,878
katholieken, w.o. bijna 14 millioen
iu de Vereenigde Staten.
Dit is een zeer aanzienlijke toe
name, daar het aantal katholieken
in de Vereenigde Staten begin 1907,
blijkens een nauwkeurige becijfering,
10,879,930 bedroeg.
De kerkelijke plechtigheden ter
eere van het gouden Priester jubi
leum van Z. H. Paus Pius X
zy te Rome nu begonnen.
Ter oorzake der vacantie, heeft
men het openings-triduum tot nu
toe, het feest van Sint-Petrus Stoel
te Rome, uitgesteld. Als gewoonlijk
heeft men voor deze plechtigheden
de kerk van den Zoeten Naam
gekozen, de grootste der in het
Centrum der stad gelegen kerken.
Z.Em. de kardinaal-vicaris heeft
alle bewoners van Rome in een
„Aviso Sacro", overal in de straten
aangeplakt, tot het bijwonen dezer
plechligheid uitgenoodigd, Wij lezen
in dit „Aviso":
„Nu alle Katholieken der wereld
zich verheugen in dit gelukkige
jubilé van den Stedehouder van
Jezus Christus, hun aller Vader,
moet deze blijdschap nog grooter
zijn voor ons, burgers van dat Rome
wior glorievolle geschiedenis onaf
scheidelijk verbonden is met het
leven en de grootheid van het
Romeinsche pontificaat.
Wat ons er t< e moet aansporen
om dit gelukkigee feest te vieren,
is niet alleen de liefde, die zijn6
zonen voor zulk een Vader moeten
koesteren, maar ook de eerbied
voor zijn Goddelijk gezag en het
geloof in den H. Godsdienst, waar
van hij de bewaker, de meester en
de wreker is...
God dankende voor de aan onze
verheven en beminden H. Vader
Pius X verleende gunst, bidden wij
uit den grond van ons hart, opdat
onze dwalende broeders in deleer,
waarvan hy de onfeilbare Hooge-
priester is, de eeuwige bron van
alle ware beschaving erkennen."
Het triduum bestaat uit gelegen
heids-predikaties die Vrijdag en-
Zaterdag door den weisprekenden
pater Zacchi, van de Sociëteit van
Jezus eu Zondag door mgr. Barone
aartsbisschop van Melitene en ka
nunnik van de kerk van de H.
Maria de meerdere, gehouden zjjn.
Boven het groote portaal der kerk
ziet men een opschrift omringd door
rijke draperieën van rood en goud
van den volgenden inhoud: „Aan
den almachtigen God, triduum van
plechtige gebeden, opdat, tergelegen
heid van het gouden priesterfeest
van Paus Pius X, de hemelsche
zegeningen uitstortend op de werken
die zijn getrouwe zonen, om deze
gelukkige gebeurtenis te vieren,
zullen tot stand brengen Hy
overvloedige hemelsche genaden
over den eerbiedwaardigen Herder
uitstort, opdat alles in Christus, heil
der geheele wereld, worde hersteld."
De politie had Zaterdagavond
uitgebreide voorzorgsmaatregelen
genomen; men vreesde anti-cieri-
cale betoogingen.
Doch alles is goed afgeloopen.
De Kabinetscrisis.
De geruchten en „prognostics*
over de crisis zijn niet van de lucht.
Ziehier nog een paar:
Het Nieuws v. d. Dag verneemt,
dat de heer Michiels van Verduynen
bestemd is om als minister van
buitenlandsche zaken op te treden
in het nieuwe Kabinet.
Gisteren waren, naar de Tel. uit
goede bron verneemt-, de volgende
portefeuilles aanvaard in het nieuwe
ministerie:
Mr. Th. Heemskerk Jzn., forma
teur, Buitenlandsche Zaken.
Mr. E. R. H. Regout. Tweede-
Kamerlid, justitie.
Mr. De Marez Oyens, oud minis
ter. Financiën.
Da. A. S. Talma, Tweede-Kamer
lid, Landbouw, Handel en Nijver
heid.
J. J. G. baron Van Voorst tot
Voorst, commandant van het rege-
ment grenadiers en jagers, Oorlog.
De andere portefeuilles zijn nog
niet definitief bezet.
Uit de Staatscourant.
Bij Kon. besl. van 22 dezer is
benoemd tot ridder in de orde van
den Nederlandschen Leeuw, dr. D.
Bos, lid van de Tweede Kamer der
Staten-Generaal, belast geweest met
het ontwerpen van een plan tot
invoering van een verbeterde
boekhouding bij de verschillende
daarvoor in aanmerking komende
diensttakken in Nederlandsch India.
Mr. Heemskerk.
Nu mr. Th. Heemskerk „de op
dracht om een ministerie te vormen,
heeft aanvaard", zooals we al meldden
wat beteekent, dat de mannetjes
voor het nieuwe Kabinet er zijn
zullen onzen lezers de volgende
levensbij zonderheden van den a. s.
premier niet onwelkom zijn.
Mr. Th. Heemskerk, de nieuwe
Minister-President, de leider van de
anti-revolutionnairen in de Tweede
Kamer, t6vens wethouder van
financiën in A msterdam, Kamerlid
voor het district Sliedrecht, is de
derde zoon van wijlen Minister J,
Heemskerk Az.
Hij werd in 1852 in Amsterdam
geboren, studeerde te Leiden en
promoveerde in 1876 op een
proefschrift „Over huwelijken van
Nederlanders buitenslands." Sinds
1883 is hij lid van de Prov. Staten
van Noord-Holland (voor Weesp).
FEUILLETON,
HUE HMRLEMSCHE COURMiï
ABONNKMENT8PBÜ8:
Per 8 maanden voor Haarlem fl.85
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,8C
Afzonderlijke nummers0.05
Van 16 regels
Elke regel meer
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 26 cent per advertentie contant
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
f0.60 (contant)f 0.50
,0.10
3o. Jaarvergadering, opgeluisterd
door zang van „De stem des Volks"
welk (socialistischzangkoor moest
bijdragen tot het voortlaaien der
hartstochten.
3o. Cursus - vergadering, waar
alles uit een rood oog bekeken
werd.
5o. Een voorstel tot aansluiting
bij het „H. A. S."en nog
meer I"
Bij deze „neutrale" vereeniging
die zulk een pakkend voorbeeld
geeft van den weg, waarheen de
neutraliteit van de gemengde, niet
piincipiëel tegen de socialistische
drijvera gerichte vakbeweging leidt,
waren dan toch ook Katholieke
en Christelijke mannen aangeslo
ten I
mm
(Naar het Duitsch.)
«Dat kun je," «ei zij en ging voort: „Be
waar 't geld, dat ik van mijn neef ge-
erfd heb, oin Walter daarvoor later te
laten studeeren of artist te laten worden
Het behoort jou nu toe, Andries. Ik geef
het in jou handen en als het niet genoeg
is of wel, wanneer gij het deakt beter
te kunnen besteden in 't belang van mijn
jongen, doe dan zooals ge wilt maar
het liefst zou ik hebben, dat Walter geen
houtvester werd, doch een ander beroep
koos en het dan misschien nog tot iets
brengt in de wereld." Ik moest me
heelemaal over haar buigen om haar
duisteren, d*t immer zwakker werd, te
kunnen verstaan. God weet het, niets
heb ik haar in dat uur geweigerd. En
zoo hield ik dan ook myn mond heel
dicht aan hasr oor, en beloofde haar, dat
By zoudt kunnen studeeren of wel een
beroep zoudt kunnen kiezen geheel naar
Uw keuze.
Nooit zal ik die opflikkering in hare raoe-
reeds gebroken oogen vergeten en
bet zwakke knijpen met haar reeds koud
Wordende vingers in myn hand.
Ik heb dit alles beloofd, ik heb je in
mÜn huis opgenomen, alles om haar heen
gaan too weinig mogelijk zwaar en be
zorgd t* maken, maar nu ga ik uiterlijk
spijt krijgen, dat ik zoo toegevend ge-
b*n. Het was misschien veel beter
geweest, wanneer ik je altijd onder streng
toezicht had gehouden. Leer nu toch
eens je pleegvader niet ongehoorzaam te
zyn en zyn vermaningen nieiia den wind
te slaan.
Een opgewonden gesprek ontspon zich
nu tusschen vader en zoon. Dohme zei
Hans op harde wijze de waarheid. „Dron
kenschap en luiheid hebben den mulder
ten slotte tot een misdadiger en tot een
schande voor onz* familie gemaakt," zei
hy streng.
„En al heeft hj) ook niets beksnd, toch
zal die moord zyn geweten riiet met rust
laten en uit de fatsoenlijke kringen blijft
iemand, die „gezeten" heeft voor goed
uitgesloten. Het is al erg genoeg, zoo
iemand in je familie te hebben. Men
moet zich schamen over hem en toch
kan men hem niet heelemaal aan zyn
lot overlaten, want anders zou hij mis
schien nog veel meer schandelijke dingen
gaan doen. Ging hij maar ver weg, als
hij los zal komen. Maar niemand kan
hem daartoe dwingen; doch allen, die in
de houtvesterij thuis hooren, hebben in
den molen niets te maken. En daarmee
uitl En voor Eva wordt het hoog tyd,
dat zij onder goed toezicht bomt. Groot
moeder ziet slecht, ze is steeds bang,
dat ze bedrogen en bestolen wordt en
deugt dus al zeer slecht on een lichtzin
nig meisje kort te houden, „dat loopt
als een wild veulen allerlei gekke bokke-
sprongen maakt.
Alles wat eetwaar ie, sluit de oude
beengst achter slot, maar haar kleindoah-
ter laat se aan haar lot over. Daar komt
niets van terecht en daarom zeg ik je:
Je bent voorloopig voor het laatst daar
binnen geweest, die samenkomsten duld
ik niet meer. En wanneer ik hoor, en in
ons klein nest blijft het toch niet ver
borgen dat dit zaakje toch achter myn
rug voortgezet wordt, (dan trek ik my
hand van de familie Steenman heelemaal
af. Jou studie en de noodige toelage za'
ik uit de nalatenschap van je moeder
bestryden. Ik hoop, dat het goede monsch
reeds lang in den hemel zal zijn. Wordt
je een bekwame beeldhouwer, ik zal het
heel graag zien. Wat voor de familie van
mijn vrouw door ons gedaan wordt, dat
spaar ik met myn mond uit. Het is niet
veel, maar toch altyd oen niet te ver
smaden ondersteuning en het valt mij
zwaar genoeg die te verleenen. En zie
ik, dat je me weer tergt door ja onge
hoorzaamheid, dan houden die bijdragen
op.
Maak de armen dus niet nog armor!
En nu ik zoo spreek met het vaste plan
ook zoo te handelen, hoop ik u voor een
dwazen stap te behoeden, die niet meer
goedgemaakt zou kunnen worden. En nu
geen woord meer over deze heele aange
legenheid! Ik wil niets meer daarvan
hooren. Ik walg er waarachtig van als ik
aan Hans en aan die verloopen kroeg in
den molen denk. Ge weet nu hoe ik er
over denk, handel daarnaar of draag zelf
de verantwoordelijkheid voor de gevolgen
van je ongehoorzaamheid."
Er werd ondeiweg werkelykgeen woord
meer over deze zaak gesproken, ofschoon
Walter's hart tot overvloedens val was.
'sAvonds na 't eten zou Walter met
den trein van acht uur vertrekken.
Dohme en Elsje gingen halverwege me*
Maar het was Walter als ware hij aan
ijzeren ketens vastgeklonken. Hij kon
niet voort, zonder Eva nog eenmaal ge
zien en haar gezegd te hebben, hoe zeer
hij haar liefhad.
Zoo ging hy dan stilletjes langs een
omweg terug en begaf zich naar den mo
len. Met sneeuw bedekt glinsterde hij
tegen de bergen als zilver, beschenen als
h\j werd door het tooverachtige licht der
volle maan.
Het nederige keukenvenster voorbij
gaand, zag de jonge man, hoe Hanna
geeuwend aan de haard zat en zich de
handen warmde. Zij bemerkte hom heele
maal niet, toen Walter den houten trap
opklom, die op een smallen huisvloer uit
kwam. Hy klopte aan de deur der woon
kamer aan, toen Eva trots het haar ba
kende teeken niet naar beneden was ge
komen en ook niet voor het raam was
kotnen staan.
Men zou het kloppen w*l gehoord heb
ber. en zoo trad hij binnen.-Hy kon zich
niet langer bedwingen, zoo verlangde hij
haar te zien.
De raulderin was aan het spinnen, zoo
als altyd in de latere avonduren en haar
andere kleindochter las uit 't Testament
voor. Eva schoof het heilige boek ter
zijd® en sprong op.
„Wie is daar nuf" riep grootmoeder
verschrikt uit. „Wat wil die vreemde
man? Hier heeft niemand iets te maken!
En geven kan ik ook niemand iets. Ik
heb zelf niets. Ga naar een ander toel
Goede God, sinds onze hond Phylex dood
is komt ook alle gespuis binnen!"
„Ge behoeft zoo bang niet te zyn," zei
Eva laohend.
„U denkt zeker, dat hier een bedelaar
of zelfs een dief staat? Ben maar gerust
hoor! Walter zal ons geen kwaad doen.
Hy zal u wel wat moeten zeggen."
„Walter?" mompelde de oude, terwyl
ze haar oogen uitwreef, zonder dat ze
•venwel daardoor klaarder of scherper
werden. „Zoo, zoo, het is alsof altijd grauwe
wolken voor mijn oogen hangen. Ik zal
gauw geen stoel meer van een tafel kun
nen onderscheiden en zeker bij het lamp
licht. Ben jij het, Waiter? Wordt je door
je pleegvader of pleegmoeder gestuurd?
Zeker door je pleegmoeder? Maar, wat
is er? Wat kom je doen?"
„Ik ben door niemand gezonden. Ik
kom wijl ik ik niet anders kan. Myn pleeg
ouders denken, dat ik al onderweg ben
naar de stad."
„God, #n kom je hier zonder toestem
ming?"
„Toestemming heb ik van vader met ge
kregen."
„Maar, wil je ons dan nog dieper in 't
ongeluk storten? Moet ik dan ook nog
dat beetje ondersteuning uit de hout
vesterij verliezen?"
„Walter zal het toch niet vortellen en
niemand hoeft hem gezien," zei Eva haar
geruststellend,
„Zeker niet, grootmoeder!" verzekerde
de jonge man. Niemand heeft me zien
binnengaan en niemand zal my weer weg
zien gaan."
„Waarom ben ja zoo onverwacht ge
komen? ging de oude vrouw mopperend
door.
„Omdat ik het niet over mij kan ver
krijgen, te vertrekken zonder Eva nog
eenmaal te zien en haar stem te hooren.
Ik meen het oprecht en eerlijk. Mijn
heele hart hangt aan 't meisje en wan
neer ook nog jaren zullen verstrijken
voor ik haar wegvoeren kan, zoo zal ik
toch eindelijk mijn doel bereiken en dan
zal ik ook u een goeden, zorgeloozen
ouden dag bezorgen grootmoeder, ik bid
u, sta my toe, dat ik Eva myn bruid
noem!"
„Och. wat, een onzin 1 Bruid en bruide
gom, kinderen, die de kinderschoenen
nog aan hebben, dat zal je gebeurenGy
hangt van je vader af, die niets van ons
moet hebben en Eva zal zich toch zeker
niet voor jaren verbinden Ik wil er niets
van hooren! Wie weet, hoe spoedig je ze
weer vergeten zult zyn en je zinnen op
anderen zult gezet hebben."
„Nooit 1"
„Ja, ja, zoo iets zegt men, men gelooft
het zelfs en dan komt het toch nog an
ders uit."
„Ik behoor niet tot de onstandvastigen
eu lichtzinnigen. Het is my heilige ernst,
wanneer ik u nu bid, onze handen in
elkaar te mogen leggen, op 't Testament
wil ik zweeren
„Schei er nu maar uit 1" onderbrak de
mulderin op norschan toon.
„Wie zeventig jaar oud geworden is,
heeft niet veel meer aan dure beloften.
Ik wil het wel gaarne gelooven, dat ja
er nu zoo over denkt, maar dat hou je
niet vol. tot je meerderjarig bent, heb je
nog tijd genoog en tot dien tyd kan z(j
je alleen in den weg staan,"
„O, neen! Ik zal met verdubbelden
moed en ijver werken, wanneer ik weet,
dat Eva voor mij zal zyn."
„Nee-i, ik werk niet moe tot
zulke geheime zaken achter den rug van
je pleegvader want jullie zyn beiden nog
veel te jong."
„Maar ik mag toch de gelukkige zeker
heid wel meenemen, dat my een onaan
tastbaar recht op bet meisje gegeven is."
Wordt vervolgd.)