DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND. De Bergmolen. Waar „neutrale" vakor ganisatie toe leidt! BUITENLAND. BINNENLAND. Kinderhuisvest 3I-33? Haarlem ONDERDAG 23 JANUARI1I908. 328ta Jaargang. No* 6793. Bureaux van Redactie en Administratie: Infer©» Telefoonnummer 1426. Het antwooid op die vraag is volstrekt niet iet3 diepzinnigs of geleerds of verborgens: „neutrale" vakorganisatie leidt naar het socia lisme, tont court. Dat is bekend, en iedereen die in de vakbeweging zit of die zich met werkliedenvraagstukken wel eens hreft bezig gehouden kan u de bewijzen voor de jontbeid van dit antwoord op de vingers voor tellen. Wij willen de zeldzame uitzonde ringen er zijn erl niet te na spreken, doch de algemeene regel dat de socialisten zich van die .g. neutrale vereeuigiugeu meester akeu, er de groote rol in spelen de vakbeweging min of meer igemerkt in het roode vaarwater jen verzeilen. Maar toch.... daar zijn er vooral \mder de werklieden nog immer, cn maar &1 te veel belaas, die zich door die „neutraliteit" laten ver linden en zich zoo door de socia- isten laten vaDgen. Wij vinden ia „HetRechte Spoor" fet orgaan van het „Ned. R. K. ecretariaat van Spoor- en tram- f /egpersoneel", een artikel over een V^örganisatie van het personeel K er Ei. Sp. Maatschappij hier ter r, 6de, waarin de schrijver op buiten gewoon duidelijke en pakkende u^jze de hierboven uitgesproken ]yutening illustreert. atu5n we meenen dan ook, tot lee- le 1 g van hen d'e nog in „neutrale" anisatie gelooven mochten, dit rtikel even te mogen bespreken. Ov Ur i Een drietal jaren geleden is de E. S. M. de „neutrale" v&kvereeniging „Streeft naarEens- Seiind'neid" opgericht. Neutraal zou die vereeniging heet en en zijn. Maar.... de oprichter was de socia listische voorzitter van het socialis tisch Haarlemsch Arbeiders-secre tariaat I Dat zegt genoeg. Eu de schrijver van het boven gemelde artikel geeft dan ook zoo typisch mogelijk weer, hoe door dezen socialistischen leider de „neu trale" vereeniging langzamerhand in socialistisch vaarwater werd ge bracht. Kweeken van ontevredenheid, alles schuiven op een „kapitalis tische" directie.dat was de heele opzet; en de gewone krachttermen Van „willekeur van werkgevers," „uitzuigerij" enz. zullen daarbij natuurlijk niet zijn gespaard. De schrijver in „Het Rechte Spoor" teekent dan ook als volgt de resultaten van dit socialistisch gedoe in de „neutrale" vereeniging: „lo. Een mokkige wantrouwige geest. 2o. Deelname aan de verkiezings campagne van een gemeenteraads- candidaat, dito kleur als de voor zitter. De schrijver deelt nu mede, dat een aantal van dezen bedankt heb ben voor de vereeniging, een loffelijke daad, die naar we hopen door allen die nog in deze vereeni ging te kwader ure verzeild mochten zijn, zal worden gevolgd. Doch met dat al: die Katholieke en Christelijke mannen hebben dan toch deze zoogenaamd „neutrale" vereeniging maar helpen stichten en krachtig gemaakt! Hulde voor hun moed, nu ze in zien waar het gevaar is, en begrijpen dat zooals de schrijver aan liet slot van het artikel in „Het Rechte Spoor" zoo treffend juist opmerkt „de neutrale vereeniging ge bruikt wordt als annexatieterrein voor de S. D. A. P."! Te bejammeren lis het evenwel, dat niet te voren dit was begrepen I En de oude, zich telkens herha lende historie van deze „neutrale* vereeniging „8. n. V." alhier, die in werkelijkheid blykt een socia listische te worden, moge dan nu tot leering strekken voor de vel? werklieden, die nog altijd meenen dat ze iu „neutrale" vereenigingen hun kracht kunnen zoeken, en dat de Roomsche vakbeweging geen voldoende reden van bestaan zou hebben t Een uitvoerig pleidooi voor de Katholieke vakorganisatie zullen we hier niet houden. Dat ze nuttig i3 en noodig voor de behandeling van stoffelijke en geestelijke belan gen onzer Katholieke werklieden en beambten, dat is vaak genoeg betoogd en het is hier de plaats niet om het alles te herhalen. Maar we hebben wèl door dit sprekend voorbeeld uit onze om geving een argument willen geven by de vele andere, vóór die hooge noodzakelijkheid van de Katholieke vak vereenigingen, en tegen do ver- foeielijke „neutraliteit" die door Allerlei omstandigheden in ons Haar lem nog erger voortwoekert dan elders! Algemeen Overzicht. 't Gaat in Duitschland geen erg prettigen weg op voor de re geering. Ü8 vlakaf weigerende repliek van von Bülow op de aanvragen om het kiesstelsel voor de Pruisischen landdag te verbeteren, waardoor de groote kracht van het anticle- ricale „blok" is geknakt, krijgt nog allerlei andere gevolgen achter zich. De telegrammen maken nog voort durend melding, van opstootjes te Berlijn. Eergisteren trokken ongeveer 2000 arbeiders naar het gebouw van den Rijksdag, waar ze uiteen gedreven werden door politie. Daarover ver toornd, raapten zij bij het in aan bouw zijnde operettehaus steenen op, die ze naar de politie gooiden. Deze chargeerde toen met de blanke sabel. De charge schijnt met nogal veel kracht en van twee kanten te gelijk te zijn uitgevoerd. Beweerd wordt, dat onder het publiek vuurwerk werd afgestoken, wat de politie in de meening bracht, dat er geschoten werd. Daardoor moet dan ook het grof geweld verklaard worden, waarmee op de menigte werd ingehakt. Vele personen werden gewond. Ook op andere plaatsen zyn on geregeldheden voorgevallen. En daarbij slaan vooral de soci alisten politieke munt uit dezen toestand. Gisteren hebben ze in den Rijks- dag geïnterpelleerd over het Prui sische kiesrecht en het ingrijpen van de politie bij de betoogiDgen. Men vreesde weer voor een be tooging. Daarom bad de politie het gebouw van den Rijksdag afgezet. De tribunes waren overvol. Von Bülow weigerde op de inter pellatie te antwoorden, aangezien zij een zuiver Pruisische aangele genheid betreft. Hij voegde er de vermaning voor de arbeiders aan toe om de politiek niet op straat te brengen. Hij waarschuwde hen uit den grond van zijn welwillend hart tegen betoogingen. Bij deze woorden ging er een stormachtig gelach onder de socia listen op. Na zijn verklaring verliet Bülow, van de ministers vergezeld, de zaal. Op voorstel van Singer werd de beraadslaging over de interpellatie toch geopend. Nader seint Reuter nog over deze interpellatie, die onder talrijke blijk van goed- en afkeuring is behan deld, dat Prins von Bülow o. m. zeid9 „Het is een noodlottige dwaling te gelooven, dat betoogingen van een op een dwaalspoor gebrachte volksmassa (tegenspraak bij de so cialisten) van een regeering, die haar plicht kent, iets zou kunnen afdwingen (levendige bijvalsbetui gingen rechts). Dat zal in Duitsch land nooit en nergens voorkomen (herhaalde levendige bijvalsbetui gingen rechts.) Ik heb zeide Bülow verder de overtuiging, dat alle burgerlijke paitijen eens gezind zulllen zijn in de veroor deeling en het beletten van deze gevaarlijke straatschenderij. De sociaal-democratische partij heeft de betooging van 12 Januari een hellenden weg betreden ik waar schuw haar daarop niet voort te gaan. De verantwoordelijkheid voor de gevolgen zou niet op de overheid maar op de aanstichters en verlei ders neerkomen." (Stormachtige bijvalsbetuigingen rechts.) Het blijkt meer en meer, dat de Fran8chen in Marokko door den vooruitgang van Moelai Hafid in een moeilijk parket en voor een definitief partijkiezen zyn geplaatst. De „Berliner Lokal Anzeiger" ontving een bericht van zyu corres pondent te Tanger, dat de tijding van de afzetting van den Sultan en de verheffing van Moelai Hafid eigenlijk niemand overvallen heeft; het was reeds lang te voorzien, schryft hij,dat het volk zich krachtig zou verzetten tegen een Fransche overheersching en zich spoedig zou ontdoen van een Sultan, die het een vreemd bestuur wilde opdringen. Men moet er zich over verwonderen dat het al niet reeds vroeger ge beurd is, want door de bezetting van Casablanca werd het reeds uitgelokt. Het is nu maar de vraag, wat Frankrijk doen zal: den afgezetten Sultan trouw blijven en hem des noods met militaire hulp op den troon herstellen of den nieuwen vorst als zoodanig erkennen? Dit is op het oogenblik een levensvraag voor Marokko I Want als Frankrijk Abdul-Azis wil handhaven, zal hiervan het gevolg zijn een langdurigen tot het uiterste volgehouden stryd van een tot wanhoop gebracht volk, dat vecht voor zijn vrijheid en gods dienst en die slechts eindigen kan met de volledige onderwerping van Marokko en inlijving als kolonie bij Frankrijk 1 Deze strijd zal echter jaren duren, den geheelen handel vernietigen en alle koopheden in Marokko ruïneeren. Mengt Frankryk zich echter niet in den twist tusschen de twee broeders, dan zal het zonder twijfel niet lang duren, of Moelai Hafid brengt het land geheel tot rust, want bij beeft bewezen energie en voorzichtigheid te bezitten. Alle berichten omtrent zijn neder lagen en tegenspoeden zijn Fransche verzinselsin werkelijkheid geniet hij meer maoht en aanzien, dan den Franschen lief is Aldus de Duitscher, die echter ook wel wat vooringenomen lijkt! Blijkens de onlangs in de Ver eenig de Staten gepubliceerde statistieke gegevens neemt het Katholicisme daar voortdurend toe. Begin Januari leefden onder de Amerikaan8che vlag 22,018,878 katholieken, w.o. bijna 14 millioen iu de Vereenigde Staten. Dit is een zeer aanzienlijke toe name, daar het aantal katholieken in de Vereenigde Staten begin 1907, blijkens een nauwkeurige becijfering, 10,879,930 bedroeg. De kerkelijke plechtigheden ter eere van het gouden Priester jubi leum van Z. H. Paus Pius X zy te Rome nu begonnen. Ter oorzake der vacantie, heeft men het openings-triduum tot nu toe, het feest van Sint-Petrus Stoel te Rome, uitgesteld. Als gewoonlijk heeft men voor deze plechtigheden de kerk van den Zoeten Naam gekozen, de grootste der in het Centrum der stad gelegen kerken. Z.Em. de kardinaal-vicaris heeft alle bewoners van Rome in een „Aviso Sacro", overal in de straten aangeplakt, tot het bijwonen dezer plechligheid uitgenoodigd, Wij lezen in dit „Aviso": „Nu alle Katholieken der wereld zich verheugen in dit gelukkige jubilé van den Stedehouder van Jezus Christus, hun aller Vader, moet deze blijdschap nog grooter zijn voor ons, burgers van dat Rome wior glorievolle geschiedenis onaf scheidelijk verbonden is met het leven en de grootheid van het Romeinsche pontificaat. Wat ons er t< e moet aansporen om dit gelukkigee feest te vieren, is niet alleen de liefde, die zijn6 zonen voor zulk een Vader moeten koesteren, maar ook de eerbied voor zijn Goddelijk gezag en het geloof in den H. Godsdienst, waar van hij de bewaker, de meester en de wreker is... God dankende voor de aan onze verheven en beminden H. Vader Pius X verleende gunst, bidden wij uit den grond van ons hart, opdat onze dwalende broeders in deleer, waarvan hy de onfeilbare Hooge- priester is, de eeuwige bron van alle ware beschaving erkennen." Het triduum bestaat uit gelegen heids-predikaties die Vrijdag en- Zaterdag door den weisprekenden pater Zacchi, van de Sociëteit van Jezus eu Zondag door mgr. Barone aartsbisschop van Melitene en ka nunnik van de kerk van de H. Maria de meerdere, gehouden zjjn. Boven het groote portaal der kerk ziet men een opschrift omringd door rijke draperieën van rood en goud van den volgenden inhoud: „Aan den almachtigen God, triduum van plechtige gebeden, opdat, tergelegen heid van het gouden priesterfeest van Paus Pius X, de hemelsche zegeningen uitstortend op de werken die zijn getrouwe zonen, om deze gelukkige gebeurtenis te vieren, zullen tot stand brengen Hy overvloedige hemelsche genaden over den eerbiedwaardigen Herder uitstort, opdat alles in Christus, heil der geheele wereld, worde hersteld." De politie had Zaterdagavond uitgebreide voorzorgsmaatregelen genomen; men vreesde anti-cieri- cale betoogingen. Doch alles is goed afgeloopen. De Kabinetscrisis. De geruchten en „prognostics* over de crisis zijn niet van de lucht. Ziehier nog een paar: Het Nieuws v. d. Dag verneemt, dat de heer Michiels van Verduynen bestemd is om als minister van buitenlandsche zaken op te treden in het nieuwe Kabinet. Gisteren waren, naar de Tel. uit goede bron verneemt-, de volgende portefeuilles aanvaard in het nieuwe ministerie: Mr. Th. Heemskerk Jzn., forma teur, Buitenlandsche Zaken. Mr. E. R. H. Regout. Tweede- Kamerlid, justitie. Mr. De Marez Oyens, oud minis ter. Financiën. Da. A. S. Talma, Tweede-Kamer lid, Landbouw, Handel en Nijver heid. J. J. G. baron Van Voorst tot Voorst, commandant van het rege- ment grenadiers en jagers, Oorlog. De andere portefeuilles zijn nog niet definitief bezet. Uit de Staatscourant. Bij Kon. besl. van 22 dezer is benoemd tot ridder in de orde van den Nederlandschen Leeuw, dr. D. Bos, lid van de Tweede Kamer der Staten-Generaal, belast geweest met het ontwerpen van een plan tot invoering van een verbeterde boekhouding bij de verschillende daarvoor in aanmerking komende diensttakken in Nederlandsch India. Mr. Heemskerk. Nu mr. Th. Heemskerk „de op dracht om een ministerie te vormen, heeft aanvaard", zooals we al meldden wat beteekent, dat de mannetjes voor het nieuwe Kabinet er zijn zullen onzen lezers de volgende levensbij zonderheden van den a. s. premier niet onwelkom zijn. Mr. Th. Heemskerk, de nieuwe Minister-President, de leider van de anti-revolutionnairen in de Tweede Kamer, t6vens wethouder van financiën in A msterdam, Kamerlid voor het district Sliedrecht, is de derde zoon van wijlen Minister J, Heemskerk Az. Hij werd in 1852 in Amsterdam geboren, studeerde te Leiden en promoveerde in 1876 op een proefschrift „Over huwelijken van Nederlanders buitenslands." Sinds 1883 is hij lid van de Prov. Staten van Noord-Holland (voor Weesp). FEUILLETON, HUE HMRLEMSCHE COURMiï ABONNKMENT8PBÜ8: Per 8 maanden voor Haarlem fl.85 Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35 Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,8C Afzonderlijke nummers0.05 Van 16 regels Elke regel meer Groote letters naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 26 cent per advertentie contant PRIJS DER ADVERTENTIËN: f0.60 (contant)f 0.50 ,0.10 3o. Jaarvergadering, opgeluisterd door zang van „De stem des Volks" welk (socialistischzangkoor moest bijdragen tot het voortlaaien der hartstochten. 3o. Cursus - vergadering, waar alles uit een rood oog bekeken werd. 5o. Een voorstel tot aansluiting bij het „H. A. S."en nog meer I" Bij deze „neutrale" vereeniging die zulk een pakkend voorbeeld geeft van den weg, waarheen de neutraliteit van de gemengde, niet piincipiëel tegen de socialistische drijvera gerichte vakbeweging leidt, waren dan toch ook Katholieke en Christelijke mannen aangeslo ten I mm (Naar het Duitsch.) «Dat kun je," «ei zij en ging voort: „Be waar 't geld, dat ik van mijn neef ge- erfd heb, oin Walter daarvoor later te laten studeeren of artist te laten worden Het behoort jou nu toe, Andries. Ik geef het in jou handen en als het niet genoeg is of wel, wanneer gij het deakt beter te kunnen besteden in 't belang van mijn jongen, doe dan zooals ge wilt maar het liefst zou ik hebben, dat Walter geen houtvester werd, doch een ander beroep koos en het dan misschien nog tot iets brengt in de wereld." Ik moest me heelemaal over haar buigen om haar duisteren, d*t immer zwakker werd, te kunnen verstaan. God weet het, niets heb ik haar in dat uur geweigerd. En zoo hield ik dan ook myn mond heel dicht aan hasr oor, en beloofde haar, dat By zoudt kunnen studeeren of wel een beroep zoudt kunnen kiezen geheel naar Uw keuze. Nooit zal ik die opflikkering in hare raoe- reeds gebroken oogen vergeten en bet zwakke knijpen met haar reeds koud Wordende vingers in myn hand. Ik heb dit alles beloofd, ik heb je in mÜn huis opgenomen, alles om haar heen gaan too weinig mogelijk zwaar en be zorgd t* maken, maar nu ga ik uiterlijk spijt krijgen, dat ik zoo toegevend ge- b*n. Het was misschien veel beter geweest, wanneer ik je altijd onder streng toezicht had gehouden. Leer nu toch eens je pleegvader niet ongehoorzaam te zyn en zyn vermaningen nieiia den wind te slaan. Een opgewonden gesprek ontspon zich nu tusschen vader en zoon. Dohme zei Hans op harde wijze de waarheid. „Dron kenschap en luiheid hebben den mulder ten slotte tot een misdadiger en tot een schande voor onz* familie gemaakt," zei hy streng. „En al heeft hj) ook niets beksnd, toch zal die moord zyn geweten riiet met rust laten en uit de fatsoenlijke kringen blijft iemand, die „gezeten" heeft voor goed uitgesloten. Het is al erg genoeg, zoo iemand in je familie te hebben. Men moet zich schamen over hem en toch kan men hem niet heelemaal aan zyn lot overlaten, want anders zou hij mis schien nog veel meer schandelijke dingen gaan doen. Ging hij maar ver weg, als hij los zal komen. Maar niemand kan hem daartoe dwingen; doch allen, die in de houtvesterij thuis hooren, hebben in den molen niets te maken. En daarmee uitl En voor Eva wordt het hoog tyd, dat zij onder goed toezicht bomt. Groot moeder ziet slecht, ze is steeds bang, dat ze bedrogen en bestolen wordt en deugt dus al zeer slecht on een lichtzin nig meisje kort te houden, „dat loopt als een wild veulen allerlei gekke bokke- sprongen maakt. Alles wat eetwaar ie, sluit de oude beengst achter slot, maar haar kleindoah- ter laat se aan haar lot over. Daar komt niets van terecht en daarom zeg ik je: Je bent voorloopig voor het laatst daar binnen geweest, die samenkomsten duld ik niet meer. En wanneer ik hoor, en in ons klein nest blijft het toch niet ver borgen dat dit zaakje toch achter myn rug voortgezet wordt, (dan trek ik my hand van de familie Steenman heelemaal af. Jou studie en de noodige toelage za' ik uit de nalatenschap van je moeder bestryden. Ik hoop, dat het goede monsch reeds lang in den hemel zal zijn. Wordt je een bekwame beeldhouwer, ik zal het heel graag zien. Wat voor de familie van mijn vrouw door ons gedaan wordt, dat spaar ik met myn mond uit. Het is niet veel, maar toch altyd oen niet te ver smaden ondersteuning en het valt mij zwaar genoeg die te verleenen. En zie ik, dat je me weer tergt door ja onge hoorzaamheid, dan houden die bijdragen op. Maak de armen dus niet nog armor! En nu ik zoo spreek met het vaste plan ook zoo te handelen, hoop ik u voor een dwazen stap te behoeden, die niet meer goedgemaakt zou kunnen worden. En nu geen woord meer over deze heele aange legenheid! Ik wil niets meer daarvan hooren. Ik walg er waarachtig van als ik aan Hans en aan die verloopen kroeg in den molen denk. Ge weet nu hoe ik er over denk, handel daarnaar of draag zelf de verantwoordelijkheid voor de gevolgen van je ongehoorzaamheid." Er werd ondeiweg werkelykgeen woord meer over deze zaak gesproken, ofschoon Walter's hart tot overvloedens val was. 'sAvonds na 't eten zou Walter met den trein van acht uur vertrekken. Dohme en Elsje gingen halverwege me* Maar het was Walter als ware hij aan ijzeren ketens vastgeklonken. Hij kon niet voort, zonder Eva nog eenmaal ge zien en haar gezegd te hebben, hoe zeer hij haar liefhad. Zoo ging hy dan stilletjes langs een omweg terug en begaf zich naar den mo len. Met sneeuw bedekt glinsterde hij tegen de bergen als zilver, beschenen als h\j werd door het tooverachtige licht der volle maan. Het nederige keukenvenster voorbij gaand, zag de jonge man, hoe Hanna geeuwend aan de haard zat en zich de handen warmde. Zij bemerkte hom heele maal niet, toen Walter den houten trap opklom, die op een smallen huisvloer uit kwam. Hy klopte aan de deur der woon kamer aan, toen Eva trots het haar ba kende teeken niet naar beneden was ge komen en ook niet voor het raam was kotnen staan. Men zou het kloppen w*l gehoord heb ber. en zoo trad hij binnen.-Hy kon zich niet langer bedwingen, zoo verlangde hij haar te zien. De raulderin was aan het spinnen, zoo als altyd in de latere avonduren en haar andere kleindochter las uit 't Testament voor. Eva schoof het heilige boek ter zijd® en sprong op. „Wie is daar nuf" riep grootmoeder verschrikt uit. „Wat wil die vreemde man? Hier heeft niemand iets te maken! En geven kan ik ook niemand iets. Ik heb zelf niets. Ga naar een ander toel Goede God, sinds onze hond Phylex dood is komt ook alle gespuis binnen!" „Ge behoeft zoo bang niet te zyn," zei Eva laohend. „U denkt zeker, dat hier een bedelaar of zelfs een dief staat? Ben maar gerust hoor! Walter zal ons geen kwaad doen. Hy zal u wel wat moeten zeggen." „Walter?" mompelde de oude, terwyl ze haar oogen uitwreef, zonder dat ze •venwel daardoor klaarder of scherper werden. „Zoo, zoo, het is alsof altijd grauwe wolken voor mijn oogen hangen. Ik zal gauw geen stoel meer van een tafel kun nen onderscheiden en zeker bij het lamp licht. Ben jij het, Waiter? Wordt je door je pleegvader of pleegmoeder gestuurd? Zeker door je pleegmoeder? Maar, wat is er? Wat kom je doen?" „Ik ben door niemand gezonden. Ik kom wijl ik ik niet anders kan. Myn pleeg ouders denken, dat ik al onderweg ben naar de stad." „God, #n kom je hier zonder toestem ming?" „Toestemming heb ik van vader met ge kregen." „Maar, wil je ons dan nog dieper in 't ongeluk storten? Moet ik dan ook nog dat beetje ondersteuning uit de hout vesterij verliezen?" „Walter zal het toch niet vortellen en niemand hoeft hem gezien," zei Eva haar geruststellend, „Zeker niet, grootmoeder!" verzekerde de jonge man. Niemand heeft me zien binnengaan en niemand zal my weer weg zien gaan." „Waarom ben ja zoo onverwacht ge komen? ging de oude vrouw mopperend door. „Omdat ik het niet over mij kan ver krijgen, te vertrekken zonder Eva nog eenmaal te zien en haar stem te hooren. Ik meen het oprecht en eerlijk. Mijn heele hart hangt aan 't meisje en wan neer ook nog jaren zullen verstrijken voor ik haar wegvoeren kan, zoo zal ik toch eindelijk mijn doel bereiken en dan zal ik ook u een goeden, zorgeloozen ouden dag bezorgen grootmoeder, ik bid u, sta my toe, dat ik Eva myn bruid noem!" „Och. wat, een onzin 1 Bruid en bruide gom, kinderen, die de kinderschoenen nog aan hebben, dat zal je gebeurenGy hangt van je vader af, die niets van ons moet hebben en Eva zal zich toch zeker niet voor jaren verbinden Ik wil er niets van hooren! Wie weet, hoe spoedig je ze weer vergeten zult zyn en je zinnen op anderen zult gezet hebben." „Nooit 1" „Ja, ja, zoo iets zegt men, men gelooft het zelfs en dan komt het toch nog an ders uit." „Ik behoor niet tot de onstandvastigen eu lichtzinnigen. Het is my heilige ernst, wanneer ik u nu bid, onze handen in elkaar te mogen leggen, op 't Testament wil ik zweeren „Schei er nu maar uit 1" onderbrak de mulderin op norschan toon. „Wie zeventig jaar oud geworden is, heeft niet veel meer aan dure beloften. Ik wil het wel gaarne gelooven, dat ja er nu zoo over denkt, maar dat hou je niet vol. tot je meerderjarig bent, heb je nog tijd genoog en tot dien tyd kan z(j je alleen in den weg staan," „O, neen! Ik zal met verdubbelden moed en ijver werken, wanneer ik weet, dat Eva voor mij zal zyn." „Nee-i, ik werk niet moe tot zulke geheime zaken achter den rug van je pleegvader want jullie zyn beiden nog veel te jong." „Maar ik mag toch de gelukkige zeker heid wel meenemen, dat my een onaan tastbaar recht op bet meisje gegeven is." Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1908 | | pagina 1