DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND,
Bergmolen.
§5 SS SFH
I
UITENLAND.
BINNENLAND.
Telegrammen.
Kineferhuisvesl 3l-33y Haarlem
NDAO 27 JANUARI 1908.
328te Jaargang. No. 6796.
fa fcJaifc
Bureaux van Redactie en Administratie:
interc. Telefoonntismsnes* I4SS.
Het geloof der
ongelooyigen.
\lgemeen Overzicht.
toring van telegraaf en tele-
'erkt ook op het buitenland-
ïeuws zeer verlammend.
telegrammen komen met
ging, eu daarom kunnen we
oor heden in onze beschou
|?n kort zijn.
i daag vergadert de Frans che
weer: de Marokkokwestie,
i onverwachte tussclienkomst
elcassé, is daar de question
3 nte.
Uit Marokko-zelf luiden de
berichten niet erg bemoedigend.
Volgens rechtstreeksche berichten
uit Marokko heeft generaal d'Amade
bij Settat werkelijk een volkomen
nederlaag geledende Franschen
moesten na een strijd van elf uur
terug trekken wel in goede orde
maar voortdurend bestookt door de
Marokkanen. Men zie verder onze
telegrammen.
De Spaansclie bladen zijn over
den toestand allesbehalve tevreden.
De „Impartial* vergelijkt het
steeds verder en door niets te
rechtvaardigen doordringen der
Franschen bij het verhaal van den
spijker van den man, die zin had
in een huis dat hem echter niet
toebehoorde; hij vroeg toestemming
om een spijker in den muur te
slaan om zijn hoed aan te kunnen
ophangen, hetgeen hem werd toe
gestaan.
Op den duur wist de listige man
hier echter een rechtstitel aan te
ontleenen, die hem eerst het bezit
van den muur, toen van de kamer
eu ten slotte van het gebeele huis
verzekerde.
Een ^oppositieblad, de „Liberal"
vraagt heel ter snede: „Waar is
Müller'?? Diens naam heeft* men
zoozeer vergeten, dat we eigenlijk
niét precies meer weten, of de
Zwitsersche kolonel, die indertijd
als generaal-inspeeteur over de
Murokkaansche politie werd aange
steld wel zoo heet. Eu toch werd
deze betrekking als de hoeksteen
beschouwd van hot werk der Confe
rentie. Misschien kan de heer Müller
ons vertellen, of deze „politie opera
tie" die de Franschen niet in Casa
blanca, maar in het binnenland
van Marokko uitvoeren, met de
Acte van Algeciras strijdt of niet.
En dan kan hij ons meteen ook
wel eens vertellen of hij als kolonel
en als de werkelijke vertegenwoor
digerder mogendheden den generaal
d'Amade kan verzoeken zich terug
te trekken. Wij wenscheu, dat de
heer Müller nu eidelijk eens op het
tooneel verschynt
Te IIull is een dezer dagen ge
houden het achtste congres van de
groote Engelse lie arbeiderspartij
de Labour Party.
Op dat reusachtige congres werd
met 951,000 tegen 91,000 stemmen,
een verhouding dus van 10 tot 1,
een voorstel verworpen waarin
het socialisme tot eindoel van het
streven der partij werd gesteld.
Maar ziet, den dag daarna werd
met_510,000 stemmen tegen 460,000
een besluit aangenomen,dat
het socialisme wel het einddoel van
de partij wezen zou! Als oplossing
van dat raadsel wordt er nu wel
bijgevoegd, dat de groote vakver-
eeniging van 't spoorwegpersoneel
(bij ongeluk!!) had voorgestemd
hoewel ze eigenlijkhad moeten
tegenstemmen, doch daarmee is
nog niet verklaard, hoe de stem
menverhouding van 10 tot 1 opeens
is kunnen veranderen in ongeveer
3 tot
Het parlementslid Cbeckletonhad
misschien nog zoo'n ongelijk niet,
toen hij bij het bekend worden van
de tweede stemming wel een beetje
onparlementair uitriep: „Jullie bent
gek
Of het moest wezen, dat de
„neutrale" vereeniging, zooals wel
meer gebeurt, 'n beetje kleurenblind
geworden is en niet meer weet wat
eigenlijk rood is.
Voor de Katholieke werklieden
ligt in de houding van die „neutrale"
arbeidersvereeniging ook nog een
lesje opgesloten.
De Engelsche Katholieke werk
lieden wilden nl. dat op 't congres
de kwestie van 't godsdienstonder
wijs op de lagere scholen ook in
behandeliug komen zou. Hun aan
vraag werd ccbter doorliet „bureau"
afgewezen, omdat naar 't heette, het
te laat ontvangen was!,...
Commentaar overbodig I
We hooren weer eens wat over
de Doe ma in liusland, die weer
aan het vergaderen is. Maar.... niet
veel goeds
Men vertelt nl. to St. Petersburg
dat er weer een nieuwe politieke
crisis in Rusland dreigt, waarvan
liet gevaar evenwel ditmaal niet
zoo zeer geiegen is in de Doema,
dan wel in den Rijksraad.
Eerstgenoemde, zoo zegt men, zal
zoowel de vlootwet, als de wet op
de locale rechtsbedeeling wel aan
nemen.
Doch in den Rijksraad zullen beide
wetten afstuiten op een sterke op
positie, waarvan het doel is, een
dubbelen slag te sla ui, n.l. bet kabi
net en de Doema beide te doen
vallen. De Rijksraad kan n.l. niet
ontbonden worden, zoodat de toeleg
voor dit lichaam zelf geen gevaar
oplevert.
niettegenstaande de zitting bij be
sluit van den minister is gesloten.
Gebeurt dit, dan zal de regeering
den staat van beleg «afkondigen. De
troepen zijn geconsigneerd. De stad
is overigens volkomen rustig.
PARIJS, 26 Jan, Generaal d'Amade
commandant van de Fransche troe
pen in Marokko, telegrafeert, dat
de vastelandscolonne zich 23 Jan.
op 50 KM. zuidelijk van Boeznika
bevond, en 24 Jan. zich zuidwaarts
met een detachement vereenigde,
dat uit het gebied der Medoerna
over Ankora naar Oled gezonden
was. De vereenigde troep?n werden
aangevallen door een legermacht
van de stammen der Medekra,
Zeela's en Oeled Ali's. De vijand
werd met verliezen teruggeslagen,
na een gevecht, dat 4 uur duurde.
De Franschen hadden zes ge
wonden, waaronder een luitenant.
Zij hadden zware vermoeienissen
te doorstaan, bij een marsen 'door
een geaccidenteerd terrein.
BUENOS-AYRES, 25 Jan. Men
verzekert, dat de Kamers het plan
hebben Maandag te vergaderen,
De Kabinetscrisis.
Men schrijft uit Amsterdam aan
de „N.R.C.":
Wij stelden hedenmorgen aan den
kabinetsformateur, mr. Th. Heems
kerk, de vraag, of in zijn terugkeer
naar de hoofdstad, tot voorloopige
hervatting van zijn werkzaamheden
als wethouder van financiën, eene
aanduiding mag gezien worden dat
de ministerieele crisis haar einde is
genaderd of weldra nadert. Het
antwoord van mr. Heemskerk luid
de ontkennend. Er valt op eene
spoedige oplossing niet te rekenen.
De tusschentijdsclie overkomst houdt
verband met de noodzakelijke af
doening van allerlei gemeentezaken,
waarvan de behandeling geen lan
ger uitstel lijden kon.
Uit de Staatscourant.
Bij Kon. Besluit van 17 dezer
zijn benoemd tot ridder in de orde
van Oranje-Nassau
dr. Spengler, president van den
„Aerzte-Yerein" van het Kanton
Graubiinden, verantwoordelijk ge
neesheer van het Nederlandsch sa
natorium voor longlijders te Davoa-
Platz, en
H. D. Mispelblom Beijer, te Nij
megen, eerelid der Vereeniging tot
behartiging der belangen van Ne-
derlandsche longlijders te Davos.
Bij Kon. Besluit van 25 dezer is
aan J. Evenblij, op zijn verzoek,
met ingang van 1 April, een eer
vol ontslag verleend uit zijne be
trekking van notaris te Amsterdam.
Benoemingen.
Men schrijft aan het Centrum
Van de twee millioen katholieken
woont meer dan de helft boven den
Moerdijk.
Bij aijn optreden als minister van
Justitie vond mr. Van Raalte de
bezetting der colleges van de reeh
terlijke macht boven den Moerdijk
als volgt:
In de 4 gerechtshoven te Amster
dam, Den Haag. Arnhem en Leeu
warden met 42 raadsheeren waren
er drie katholiek.
In de 19 rechtbanken te Amster
dam, Alkmaar, Haarlem, Utrecht,
Den Hrag, Rotterdam. Dordrecht,
Middelburg, Zierikzee,Arnhem, Zut-
phen, Thiel, Zwolle, Almeloo, Leeu
waarden, Heerenveen, Groningen,
Winschoten en Assen met 138
rechters waren er zeven katholiek.
Minister Van Raalte heeft de kans
gezien dit getal van zeven terug
te brengen tot vijf.
Baron Clifford.
Uit Den Haag wordt gemeld:
Baron Clifford, de opperhofmaar
schalk van H. M. de Koningin is
ernstig ongesteld.
De Koninklijke familie kon Zater
dagavond, deswege het „Casino"-
bal niet bijwonen.
Geen sociale week.
Wij vernemen, dat op een Woens
dag door de Katb, Soc. Actie in
Utrecht gehouden vergadering, is
besloten, dit jaar geen sociale week
te houden. Een voorstel, dat van
het Centraal Bureau reorganisatie
voorstellen vordert, is aangenomen.
(Tijd.)
Mist, ijzel en dooi.
De schrikkelijke week van mist
ligt achter onzen rug. Ze is een
ruwe geweest voor velen voor. de
scheepvaart, die stil lag en allerlei
ongelukken kreeg, - voor het Rijk
en de gemeenten en de maatschap
pijen, die hun telegraaf- en telefoon
netten zagen versplinteren en ver
nielen zonder dat er iets aan te doen
was, en voor tal van particulieren,
die door de ophouding der tele
grammen enz. belangrijke" schade
ondervonden.
Overal haast zijn de telegraaf- en
telefoon draden vernield het spoor
wegverkeer zelfs heeft er erg mee
te lijden gehad.
En het zal nogheel wat tijd en
geld kosten voor alles weer in orde
is. intusscken heeft de sterke dooi
de „kluisterbanden" die alles om
knelden, op zeer vaardige manier
„geslaakt". Gelukkig dat het zoo
sterk dooit, dan wordt daarmee
ineens een eind gemaakt aan het
zinneloos en gevaarlijk probeeren,
of 't ijs nog wel sterk isdat
anders zooveel offers vraagt.
Onze liefden ter zee.
Bij Kon. Besluit van 24 dezer is
als blijk van goedkeuring en te
vredenheid,
de gouden eerepenning voor
mensclilievend hulpbetoon en een
kffelijk getuigschrift toegekend
aan
Jacob Schroevors, schipper, te
Vlissingen, en F. H. Jilleba, kwar
tiermeester, schipper van de red
dingboot Willem III te Vlissingen;
eu de zilveren eerepenning voor
menschlievend hulpbetoon en een
loffelijk getuigschrift aan
Job Schroevors, schipper; G.
Schroevers, visscher; J. Schroevers
jr., ketelmakerK. Schroevers,
visscher; L. Schroevers, visscher;
J. van de Ketterv, visscher, allen
te VlissingenI. Kamermans,
kwartiermeester; L. Jilleba, roeier
der 1ste klasse; J. Jobse, roeier
der 1ste klasse; W. Burgers, roeier
der 1ste klasse; J. de Buck, roeier
der 1ste klasse; P. J. Balje, roeier
der 1ste klasse; en C. F. de Smit,
roeier der 1ste klasse, allen behoo-
rende tot debemanning van do redb.
Willem III te Vlissingen, wegens
de door hen, in gemeenschap met
levensgevaar verrichte redding van
de bemanning van den Engelschen
schoener Doris, welke in den nacht
van 14 op 15 Ü3C. op de Rassen
bij Westkapelle gestrand is.
In aansluiting hieraan wordt nog
gemeld uit Vlissingen:
Gisterenmorgen werd door den
burgemeester van Vlissingen n
sladhuize aan den jongen Jacob
van de Ketterij en zijn moeder
tneedegedeeld, dat het Z. K. H.
Prins Hendrik der Nederlanden
heeft behaagd, als blijk van Hoogst-
deszelfs waardeering voor hst aan
deel, dat hij heeft genomen in do
dappere en menschlievende daad
der redding van drie menschen
van de bemanning der Doris, f50
te voegen bij het bedrag, dat namens
de huldigingscommissie op een
postspaarbaukboekje voor hem is
ingeschreven en waarover hij op
dezelfde wjjze zal kunnen beschik
ken als over het bedoelde bedrag
der huldigingscommissie.
Aan den Hoek van Hofland.
Wie dacht, dat ter beveiliging
van de scheepvaart alles in orde
was aan den Hoek van Holland,
moet eens lezen, zegt do Residentie
bode, hoe een aantal reeders, carga
doors en agenten van vaste lijnen,
wonende te Rotterdam, thans in
een adre3 aan de Kamer van Koop
handel aldaar erover klagen, dat
van Rijkswege niet die maatregelen
werden getroffen, welke de veilige
vaart van schepen uit zee tot binnen
de hoofden van den Nieuwen
Waterweg ten alle tijde voldoende
verzekeren.
Een staaltje. Ten gevolge van
de aanvaring tusschen de stoom
schepen „Lindesfarne"en „Johanna,"
zonk op den derden Januari eerst
genoemd schip in ruim 6 vaam
water, op een afstand van ruim 3
K. M. van den kop van het
Noorderhoofd en 250 meter benoor
den de lichtenliju, welke lijn de
schepen moeten volgen om veilig
den Waterweg te kunnen invaren.
Dat wrak was natuurlijk gevaarlijk
voor de scheepvaart. De aanwijzing
ervan zou kunnen geschieden door
een wraklichtschip, voorzien van
eeu inrichting tot liet geven van
mistseinen, op de plaats van het
wrak te leggen. Maargeen
zoodanig vaartuig was te Hoek van
Holland aanwezig. Zelfs het leggen
van een lichtbrulboei als wrakton,
was niet mogelijk, daar ook deze
ontbrak.
Eerst werd er toen een loods-
stoomboot gestationneerd, die echter
noodig was voor den gewonen dienst
daarna een zeilloodsschoener. Dit
scheepje.... moest bij opkomend
slecht weer vluchten en schiep toen
den hoogst gevaarlijken toestand,
dat geen enkele aanwijzing van het
wrak gegeven werd.
Daar deze toestand niet bestendigd
kon worden, werd last gegeven, de
lichtbrulboei, liggende voor den
hEUILLKTON,
IDE HURLEM» GO
m P V
ABONNEMENTSPRIJS:
maanden voor Haarlem fl.85
de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.85
de overige plaatsen in Nederland franco per post l,8t
derlijke nummers0.05
PRIJS DES ADVERTENTIËN:
Van 16 regels f0.60 (contant)! 0.50
Elke regel meer0.10
Groots letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie A contant.
niet zonder reden vaak opge-
.at zij, die niet in God gelooven,
er-onafhankelijk zeggen vrij te
alle „gezagsgeloof", die het
i, van God loochenen zelfs,
tot bijgeloof, tot geloof aan
en spoken, tot spiritisme en
excessen.
jelooven niet aan God" zeide
I iselredenaar van de 18e eeuw
L leerrede over het ongeloof,
F; ze gelooven aan somnam-
bewijs van de waarheid dier
t vinden we weer in eenFranach
jj? lat een aflevering van een
P ,'he „Revue" bespreekt, die in
w voornaamste steden van het
vige Frankrijk verschijnt en
e anticlericalen tnllooze lezers
i (levering bevat namelijk als
tikel niet meer of minder
j een artikel van wijlen Paus
elijk, het staat er onderPaus
- beeft volgens de redactie van
iloovige tijdschrift, dit artikel
,riali8eerd" geschreven
'r de laatste zinsnede van dit
eesten-document
•tisten, wanhoopt nooit aan
tak. Ik, oud-paus op aarde, sta
en waak over u, om u te helpen
>- entente te zoeken tusschen de
iieke eenerzij ds die mij dierbaar
!- bedriegen ze zich een weinig
spiritisten anderzijds, die zoo
oor mij zijn in het bestaan aan
ijde dès grafs!"
aaronder: Pius IX. Paus!
moet waarlijk een groot geloof
oen groot geloof der onge-
J, om dezen kost te slikken,
sou niet de moeite waard zijn,
en nonsens die echter voor
5 ot deel van Frankrijk's kerk
ers tegenwoordig toch „het"
word hier mede te deelen,
et niet dat er een diepe les
erborgen.
rel dezede drang naar het ge-
zóó den mensch ingeschapen
tuurlijk overheerschend, dat
r het ware geloof uit het hart
enschen is verdwenen, hij
-ast om dat geloof door iets
vat dan ook, te vervangen. Alles
Jen mensch dan goed genoeg
het stralend gelaat van den
1 Sinnï zich verbergt achter een
icht men het gouden kalf op
(Naar het Duitsch.)
kwam dikwijls voorbij den molen,
e soms ook een glas, warme melk,
'Venwel niet lang zitten en sprak
•emand, ze had vurige, levendige
die gewoonlijk als sterren in het
gezicht schitterden, maar somtijds
-Eten ze dof en glansloos.
keek deze vreemdelinge steeds met
t en bewondering aan.
doorzichtig blank waren hare met
1 en diamanten veivierde handen,
"er nooit gewerkt hadden, hoe chi-
önd haar die hoed met kostbare
vangende veeren op het overvloe-
'arto haarhoe klein cu smal zat
1 etjo in de elegante schoentjes!
'teld zag de dame er niet uit, maar
'dotten warm steeds van du duur-
u Jen en naar de laatste modes.
Woont toch eigenlijk in uw huis
üuotmoeder eens op een avond,
1 eigenares der villa, een eenvou-
feuw cn een oude bekende, kwam
of er nog melk te krijgen was,
bakken wou en niet genoeg had.
'ijst der badgasten verscheen zoo
Q°g niet.
"rouw Barones van Rustaljo", kreeg
2j; 'fiitAoord.
hf 18 èr,n beroemde zangeres, dooh
*feert ieig ju haar keol. Dat heeft zy
h barer zang-reize» opgoloopen «n
hoopt nu, dat de gezonde lucht hier haar
helpen zal."
„ZoO, zoo,zo betaalt zeker wel een
goeden prijs?"
„Ik kan er niet over klagen. Nu, hoe
staat het, heb je nog wat melk voor me 1"
„Ik heb zelf niet genoeg. We hebben
maar éön koe meer."
„Nu, dan ga ik maar ergens anders
zien."
Zoo was dan Eva's nieuwsgierigheid
eindelijk bevredigd.
Inderdaad had mevrouw Rustello, die
sinds eenige jaren weduwe was haar
overleden man heette Gilbert van Slech
ter niet alleen in het binnen-, maar
ook in 't buitenland grooten roem behaald
maar nu moest zij rust en de eenzaam
heid zoeken, want "zij had door al te
groote inspanning een keelaandoening
gekregen
Zy mocht heek maal niot meer zingen
en ze leed veel door dit verbod, want
met hart en ziel was zij kunstena.es.
Geheel eu al de muziek vaarwel zeggen,
zou haar onmogelijk zijn geweest.
Dikwijls zat zij nog laat piano te spe
len. En dan klonken lijdendmelodieën
naar buiten, nu eens jtiic end dan weer
vol vertwijfeling klagend.
Bij wylen sloop Eva er heen en luister
de. Dan was het of men prettige maar
toch huiverige sprookjes hoorde vertel
len. Zij kreeg immer een zoete gewaar
wording over zic.h eu neuriede, tehuis
gekomen, menig wijsje na, dat ze ont
houden had.
Op zekeren dag, toen Hans Si venman
en Margriet 't bosch ingegaan waren om
hopt te* halen en er door 't koude weer
geen gasten gekomen waren, zong 't
meisje e-nige volksliederen om grootm#e-
der een plezier te doen, daar ze het ge
vraagd had.
Eva's stom, hoewel heclemaal niet ge
schoold, had een wonderbaar vollen, zil
verhelderen klank.
Mevrouw van Rustelli had een korte
wandeling gemaak, kwam voorbij den
molen, bleef plotseling stilstaan, luisterde
met de hand aan 't oor tot de laatste
toon wegstieif. Daarna trad ze 't oude
gebouw en de kamer binnen.
't Was een vreemd gezicht die elegant
gekleede vrouw in dat nederige, slecht
gew.eubileerde boerenvertrek
Een heeriijke geur stroomde van haar
kleeren, die elegaut om haar slanke, vor
stelijke taille zaten. Hoewel het reeds
einde Mei was, tooh droeg zij nog een
prachtige pelsboa om den hals.
De mulderin zag natuurlijk keelemaal
niet, wie binnenkwam, Eva evenwel
sprong op en vroeg wat of de Genadige
Vrouwe verlangde. Da barones vroeg om
een glas heeta melk, maar wilde het
niet in 't prieeltje gaan drinken. „Laat
me hier blijven, Jief kind," zei ze lachend.
„Ik houd van afwisseling. In deze ka
mer met haar groote, groene kachel en
de kleine in lood gevatte ruitjes to zitten,
is nu weer eens iets anders. Spin jij maar
gerust- door, moedortje! Hoe minder men
zich om my bekommert, lioo liever ik
het heb."
Terwjjl zy zoo sprak, keek de Prima
donna in den boven de kast hangenden
spiegel en een lachje van bevrediging
speelde om haar lippen. Zou men niet
gedacht hebben, dat hier eon fee binnen
gekomen was? En al was ze dan ook
niet meer in haar eerste schoonheid, tooh
werd de gevierd» zangeres tooh altijd oog
door den glans eener zeldzame schooi-
beid omstreek! en gratieuesheid on ele
gance lagen in elk barer beweggingen,
„Mulderin, wat heb je met 't meisje
toch eigenlyk voor? Aldus begon ze, ter
wijl ze met kleine tusschenpauzen de
warme melk opslurpte.
„Voor? Wat kunnen wij van onzen
kant. er mee voor hebben?"
„Zal ze altijd alleen de gasten blijven
bedienen, melk warm maken en koffie
zetten
„Als ze bij vreemden gaat dienen, zal
ze ook wel flink moeten aanpakken.
Ik heb alleen iemand noodig, die met
me op en neer gaat en zich in alles be
kommert. Ik ben oud en half blind, en
Margriet is nog een kind."
„Weet gij wel, dat uw kleindochter een
der mooiste stemmen heeft?"
„Jawel, ik zag altijd, ze moet wat meer
zingen, doch ze geeft er niet veel om,
daar nooit iemand anders dan ik ver naar
luister'."
„Ze heeft een dravert in haar keel."
„Wat? vroeg de oude. „Jft, wat meent
u dan?"
„Ik bedoel, dat Eva haar fortuin en dat
harer familie maken Kan."
„Eva? O, nee. Luister dan eens,
hoezoo dan?"
„Uit deze stem ia goud te slaan, zy
moet alleen maar verzorgd en ontwik
keld worden U verstaat mij niet, wel?
Welnu, in 't kort gezegd-: Uw klein
dochter moet zingen leeren."
„Ja, ja, in de stad? Dat zou ze reeds
lang mogen. Maar dat kost te veel geld
voor arme lui. Wie zal het betalen Ik
heb er geen geld voor en de Dohmes
doen niets voor 't meisje."
„Ik denk deu hcelen zomer hier te zul
len blyven. Stuur Eva dagelijks naar mrj.
Dat kost niets en dan kunnen we verder
zien. Ik blijf hier toch nog een hecle
poos. Een talent ontdekken enaankwee-
ken, zou me veel verstrooiing geven."
„Het meisje heeft in de molen veel te
doen. Ik kan haar niet missen."
„Neen, grootmoeder, zoo moet je niet
praten!" riep Eva nu. „Gij weet, dat ik
om uwentwil nog hier blijf, en veel liever
reeds lang geweest zou zijn, want meer
dan hier behoef ik nergens te werken en
beter heb ik het zeker overal en overigens
ik zal tijd genoeg hebben u te helpen,
al zou Mevrouw mij ook aannemen."
„En als Mevrouw de Barones er genoeg
van krijg, zich met jou in te laten, dan
heb je liier heclemaal geen plezier meer
in 't werk."
„Ben maar niet bang, grootmoedertje,"
kalmeerde Mevrouw Rustelli met haar
zachte stem. „Gy zult in elk geval er geen
schade door lijden. Ik geef dikwijls om
aan mijn grillen te voldoen en mijn luimen
te bevredigen, dikwijls veel geld uit. Maar
aan dezen nieuwen gril is thans ook een
menschlievend oogmerk verbonden, daar
ik een jong' schoon schepseltje den weg
tot 't g luk banen wil. Ziedaar!" Zo opende
haar elegante beurs en legde een goud
stuk op tafel.
„Ik bespreek uwe kleindochter om te
beginnen voor vier weken, dagelijks een
uur laat ons zeggen van twaalven
tot eenen
Ben ik het dan moe geworden, dan heb
je er nog niets bij verloren. Gaat even
wel alles, zooals de hoop en wensch, dan
zal Eva later wol in de gelegenheid ziju
je een rijke ondersteuning te geven.
„Nu ja wanneer u er plezier in blijft
houden."
„Ik kom, genadige Vrouwe! Morgen
precies om 12 uur ben ik bij u!" riep
Eva de handen der barones kussend, die
nu wegging nadat zij de oude vriendelijk
goeden dag geknikt had.
Den heelen nacht- kon t meisje niet
slapen.
Het was als rees plotseliny een feeën
paleis voor haar geest op," als zweefde
plotseling een gouden brug voor haar
oogen, wanneer zij heen kon snellen naar
den lichtenden tempel van 't geluk.
Bevend van verwachting, van vrees en
hoop, begaf zij zich op het afgesproken
uur naar haar beschermster, die haar nu
een eerste examen zou afnemen.
Het geoefende oor der kunstenares had
zich niet bedrogen: het meisje uit den
molen beschikte over een benijdengewaar-
dige stem en een fijn muzikaal gehoor.
Tijdens den wintertijd liacl dc schoolmees
ter aan Eva de noten geleerd, maar ver
der was voor de vorming harer talenten
nooit iets geuaan.
Mevrouw Rustelli nam zich voor volle
sonore, als metaal klinkende orgaan te
scholon, zoodat het, toen de herfat na
derde, zich reeds tot een verrassenden
glans en omvang ontwikkeld had.
Eva was langzamerhad menigvuldige!'
en langer in de villa geweest, want de
baronnes hield van haar. Het jonge mos
je verstond de kunst de zenuwachtige,
lijdende vrouw te verstrooien en zich naar
al hare luimen en dikwijls heel rare in
vallen te voegen. Zij was altijd hartelijk,
altijd bereidwillig, altijd vol toegevendheid.
Als onopgesmukt' ki d van :t land, bezat
(Wordt vervolgd
