DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Kinderhuï@vesf 31*33? HaaHem
Uit de Statenzaal.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
terdagavondpraatjes.
Terste BLAD.
ATERDAC I FEBRUARI 1908.
32ste Jaargang. No. 6801.
Bureaux van Redactie en Administratie:
Inferc. Telefoonnummer 1426.
Dit nummer bestaat uit
Oee bladen, beneuens de
fficiëele Kerklijst en
it Geïllustreerd Zon-
tgsblad in 16 pagina's.
►P Haarlem af!
de stichting van het verzekerings
fonds tegen werkloosheid, en de
curieuze beslissing in zake de veel
besproken bestratingskwesties die
sinds de gedenkwaardige historie
van den Wagenweg, in Haarlem ur
gent zijn geworden.
Over beide punten een kort
woordje.
Ilezing van de Raadsvergadering.
wee punten dringen zichzelf
rijpelijkerwijs na de Raadsver
tóng van eergisteren naar voren
We gooien niet graag roet in
lekker eten en we wenschen voor
niemand onder te doen in waar
deering voor diegenen die het vraag
stuk der werkloosheid hier ter stede
hebben bestudeerd en de bekende
plannen hebben geopperd. Maar we
voelen ons toch verplicht te waar
schuwen tegen overdreven verwach
tingen.
Het fonds is er nu. En we hopen
dat het goed zal werken.
Maar om nu te verwachten dat
de ellende der werkloosheid op
eenigszins beduidende wijze erdoor
zal verminderen, dat is wel wat
al te optimistisch gedacht.
Vooreerst men begrijpe goed,
dat natuurlijk de werklooslieid-
zelve, de crisis in de arbeiders
maatschappij onzer dagen, er niet
door zal verminderen. Voor 't bestaan
van, den omvang van en de redenen
tot werkloosheid in Haarlem, is dat
fonds geheel en al onverschillig. En
sociale gevolgen, als een opwaarts
gaan der loonen, wat de heer
Kleynenberg in den Raad zelfs
durfde voorspellen als gevolg van
de oplichting van dit fonds, ver
wachten we er allerminst van! De
koppeling aan de Arbeidsbeurs lijkt
ons intussehen wel een gelukkig
denkbeeld, dat evenwel in de prac-
tijk zijn bruikbaarheid zal moeten
bewijzen.
De gevolgen echter vau de
werkloosheidhonger en ellende en
broodsgebrek, zullen door deze rege
ling wel worden verminderd. Even
wel alleen in zekere mate.
Zooals wij in een hoofdartikel
deze week al hebben uiteengezet:
de groote meerderheid der werk
lieden die door werkloosheid worden
getroffen, de ongeorganiseerden, die
ook financieel de minst-weerstands-
krachtigen zijn, vallen buiten de
hulp der gemeente.
En daarom zal de hulp van
particulieren te allen tijde nog
noodig blijven, en zeker ook gegeven
worden, niet, zooals de heer Groot
schamper meende te moeten op
merken, in het belang der ge
goeden-zelf, maar uit gevoel van
menschenliefde en medelijden met
geleden ellende!
Nu heeft weliswaar het voorstel
van B. en W. dat nu is aangenomen,
een gelegenheid opengesteld voor
ongeorganiseerden, om toch hulp te
erlangen. En wel, door ook aan
weerstandskassen, buiten de vak-
vereeniging opgericht, den bijslag
van gemeentewege te geven.
De Opr. Haarl. Courant ziet
in deze bepaling een soort van uit
komst, en meent dat het vraagstuk
de zwakke zijde van het z.g.
Gentsche stelsel! nu heel ge
lukkig en goed is opgelost.
Hierin repeteert het liberale
orgaan den heer Kleynenberg, die
ook meent dat door deze „groote
verbetering" nu de kwestie der onge
organiseerden is opgelost. Ook in
de Raad herhaalde deze spreker
dat nog eens.
Het spijt ons om wille van de
zaak werkelijk, dat we met hem en
met de Opr. Haarlemsche Ct.
in opinie verschillen moeten: wij
verwachten van deze opengestelde
gelegenheid voor ongeorganiseerden
zoo goed als niets. Eenvoudig, om
dat het reeds voor een gewoon
werkman een heele zorg is, de ver
zekeringspremie te betalen, en omdat
we van de ongeorganiseerden, die
financieel de minst-krachtigen zijn,
die daarenboven nog destimulans
van het vakvereenigingsleven missen
in de practijk volstrekt geen mede
werking verwachten. Daargelaten
dan nog, daar we nog wel eens
willen zien hoe zulk een onderlinge
verzekering, gesloten alleen door
deze categorie van minst-gegoeden,
er uit zal zien! Het risico zal dan
zoo groot zijn en de premie zoo
hoog, dat dat er des te minder van
zal terecht komen.
Ziedaar enkele redenen, waarom
we waarschuwen tegen overdreven
verwachtingen omtrent den uitslag
dezer nieuwe regeling.
We herhalen, dat dit niets afdoet
aan onze waardeering voor dezen
maatregel.
Maar in particuliere kringen en
in de pers zijn zulke hooggestemde
lofzangen gezongen op de personen
die zich met deze zaak hebben be
zig gehouden en op den uitslag
van hunne bemoeiingen, dat een
waarschuwing voor ul te optimis
tische verwachtingen toch niet on
gemotiveerd mag heeten.
meest geschikt [is, en hoeveel het
kost!....
In twee maanden moeten B en W.
dat klaar spelen!
Nu een van tweeën: ófwel dat
onderzoek i s geen onderzoek, om
dat men in theorie de zaak wel op
z'n vingers kan natellen en nu al
de gevolgen ervan kan nagaan,
zooals de heer Thiel terecht zeide.
I En een berekening van de kosten
maakt een klerk van gemeente-wer
ken in een halven achtermiddag
klaar.
Ofwel: het wordt een groote en
quête door de heele stad.... wanneer
dat in ernst en met alle zorg wordt
gedaan, is het einde ervan niet te
zien!
Neen, het voorstel-van Rossum
is alleen een uitstel van de practi
se!) e oplossing van het Wagenweg-
j vraagstuk en van alle andere be-
stratingskwesties. Bij elk geval staat
men dan toch weer voor de eigen
aardige omstaudigheden en heeft
men daarover alleen te oordeelen.
De heer Levert zette tusschen
lip en bekerrand nog even een heel
nieuw stelsel van bestrating uiteen
klinkers op een laag rivierzand. De
voorzitter verwees dat terecht naar
den Directeur der gemeentewerken
om advies.
Voor het overige verwijzen we
naar ons verslag van gisteren.
De bestratingskwestie het twee
de belangrijke punt der raadsagenda,
met al den aankleve van dien als
de historie der keien en klinkers
aan den Wagenweg, hef adres der
Leidschestraat- bewoners enz. die
kwestie is alweer voor later bewaard.
En wel door een allerzonderlingst
voorstel van den heer van Rossum.
Deze heeft n. 1, aan Burg. en Wet
houders niet meer of minder op het
dak geschoven dan een onderzoek
naarde beantwoording der vraag,
j wolk bestratingsmateriaal voor de
verschillende deelen der stad het
Algemeen Overzicht.
In Engeland heeft men tegen
woordig bij elke publieke gelegen
heid veel te stellen met z.g. stem
rechtvrouwen, de fanatieke wijven
die alles aanpakken om zich op den
voorgroud te stellen en die waar-
schijndelijk door hun optreden hun
eigen zaak nog meer zullen bederven.
De suffragettes,zooals de Engelsche
naam luidt, hebben nu alweer wat
nieuws bedacht.
Gister) norgen zijn zij naar de
particuliere woningen getrokken
van verschillende ministers, o.a.
sir Edward Greyde heeren Haldane,
Burns en Birrell, waar zij de minis
ters te spreken vroegen. Bij geen
dezer heeren (haden zij echter
succes. De huisknecht van den
heer Haldane deelde mede, dat zijn
heer in het eerste half uur niet te
spreken was en dat hij hem in
geen geval kon storen. Vijf minuten
lang trokken de dames nu aan de
schel en beukten zij op de deur,
maar daar zij hiermede geen succes
hadden, besloten zij te wachten.
Wij vernemen uit de Engelsche
bladen niet of dat wachten haar
nog heeft geholpen.
Een paar andere dames zochten
de woning van sir Edward Grey
op, maar ook hier werd bot ge
vangen. En men vergenoegde zich
toen, de zoo langzamerhand bijeen-
gestroomde menigte van uit het
portaal van sir Edward's woning
toe te spreken.
De heer Harcourt was evenmin
te spreken. Hij lag nog te bed,
zeide de bediende. Dan zullen we
wachten tot hij er uit is, antwoord
den de dames, en om het opstaan
van den minister wat te bespoedigen
werd een concert op de deurbel
aangevangen.
Hier echter kwam de politie
tusschen beide en de rumoerige
dames werden gearresteerd.
Dat geschiedde ook voor de
woning van den heer Birrell, waar
mevr. Birrell uit het venster onder
handelingen mei de levenmaaksters
was begonnen, die echter door' de
komst van een vrij sterke politie
macht plotseling werden afgebroken.
En ongeveer zoo ging het ook elders.
Door den politrechter zijn reeds
eenige van deze suffragettes wegens
verzet tegen de politie tot hechte-
niss'raffen van zes weken veroor
deeld.
Dat is misschien maar het beste
strenge maatregelen I
En deze oproermaaksters willen
politieke rechtenMen zou zoo
zeggen, dat ze al het mogelijke
doen om te toonen, dat bij haar
de uitoefening van zulke rechten
toch niet veilig isAls ze hun
zin niet krijgen in Kamer of Lager
huis, zouden ze in staat zijn, dezelfde
soort straatrelletjes te organiseeren
Nieuwtjes in drie regels.
De Crisis.
Het Haagsche Correspondentie
bureau meldt ons:
Wezen de laatstelijk omtrent de
crisis medegedeelde berichten op
haar spoedige beëindiging, vandaag
wordt verzekerd dat wegens een
heden plotseling opgekomenbezwaar,
in verband met een medisch advies
omtrent de gezondheid van een der
voor een portefeuille aangezochte
heeren, eenige vertraging in de
oplossing der eiisis zal ontstaan.
Nog een paar namen. In strijd
met de berichten, dat mr. J. A.
Loeff, in het nieuwe Kabinet zal
optreden, wordt verzekerd, dat mr.
i A. P. L. Nelissen, lid van den
j Hoogen Raad, de portefeuille van
I Justitie zal waarnemen; voor Oor
log wordt genoemd generaal-majoor
F. II, A. Sabron.
i De Middenstands-tentoonstelling 1909.
Naar wij vernemen zegt de
„Telegraaf" is het nog geenzins
zeker, dat de veelbesproken mid
denstands-tentoonstelling in 1909
zal worden gehouden. Er zijn voor-
leekenen, die er op wijzen, dat het
i uitstel dezer tentoonstelling tot afstel
zal leiden.
i Vooral het bijeenbrengen van het
I noodige waarborgkapitaal van twee
en een halve ton, stuit in
dezen tijd op groote moeilijkheden.
De aanvaring der Amsterdam.
De „G. E. Railway" aan wie
de Harwichboot toebehoort heeft
i gisteren vergaderd.
Lord Hamilton, voorzitter van
den Great-Eastern-Spoorweg zeide
dat de ramp met de Berlin een
verderfelijken invloed had gehad op
het verkeer van de maatschappij
met het vasteland in 1907. De jong
ste ongevallen aan den Hoek hadden
dien invloed natuurlijk niet vermin
derd.
Sprekende van het geval van de
Vienna en de An, terdam zeide hij
dat beide het gevolg waren van
den dikken mist. De kapiteins van
dié booten waren z. i. niet te laken.
De stranding van de Vienna schreef
hij toe aan de nalatigheid van den
Nederlandschen kustdienst in zake
den gasboei, en het falen van den
misthoorn bracht den kapitein en
den Nederlandschen loods van de
wijs.
Aangaande de aanvaring van de
Amsterdam, verklaarde hij, dat het
geheel ongegrond is, te ineenen,
dat de Nieuwe Waterweg moeilijk
en gevaarlijk is. Hij voert naar
Rotterdam, de derde haven van
Europa en wordt jaarlijks door dui
zenden schepen gebruikt, hetgeen
de veiligheid en de lichtbevaarbaar-
heid van den Waterweg bewijst.
Vijf en dertig jaar heeft de Great
Eastern dien waterweg gebruikt,
zonder een ongeluk te krijgen, bij
alle wier en wind. Voorts loochende
de voorzitter, dat de maatschappij
den kapiteins beveelt, om door allen
storm en mist door te stoomen, ten
einde bijtijds aan te komen. Inte
gendeel wordt hun gelast, geen
onnoodig gevaar te loopen.
Dr. B. Reiger, f
Dr. Bernard Reiger burgemeester
van Utrecht is gisternacht over
leden. In hem verliest Utrecht een
geniaal man, een energiek burge
meester die de stad heeft gemaakt
tot wat ze is, een in alle opzichten
welvarende, uiterlijk goedverzorgde,
algemeen vooruitgaande gemeente
IEUWE HAARLEMSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS:
|Per 3 maanden voor Haarlem fl.35
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.8C
Afzonderlijke nummers„0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf0.60 (contant)f 0.50
Elke regel meer0.10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie a contant.
l£r waren plannen, om de groote
iileumfeesten van den Alg. Ned.
ielrijdersbond 25 jaar bestaande
dit jaar hier ter stede te vieren.
t)at zou duizenden en duizenden
lemdelingen gedurende een paar
gen in onze stad hebben gebracht.
Dat zou voor den Middenstand, voor
restaurants, café's en winkels, voor
rklui en industriëelen, voor iedereen
1st in het bijzonder en zeker voor
gemeente Haarlem in 't algemeen,
i groot voordeel geweest zijn.
daar 'tis afgesprongen.
Afgesprongen op de lamlendigheid
l de Haarlemmers, die nu moesten
kien dat ze voor dit alles wat over
>ben.
)aar is-... geen logies voor zoovelen
Haarlem in 't hartje van den zomer.
Cn een beroep werd gedaan op de
fgerij om als in andere plaatsen
voor logies gelegenheid te geven.
i;ir dat beroep heeft letterlijk niets
leleverd
En Haarlem heeft nu de schande,
ft een plaats als Arnhem de eer en
ft voordeel der feesten van den A.
W. R. zal krijgen!
wat zit er nog weinig pit en werk-
cht en ondernemingsgeest in ons
arlem 1
Vat suffen we nog, duf, in 'toude
hgetje, wat sjokken we nog dod-
igjn het oude spoor 1
'rouwcns, ook zelfs de manier
jarop nog gepoogd werd de belang-
lling derHaarlemmers voor deze fees
die zoozeer in hun belang waren,
te wekken, ook die manier was
5ven saai en klein!
1 Advertentie in de bladen meer
t.
Vaarom geen volksvergadering
engeroepen, geen groot bord door
stad laten rijden, geen aanplak-
etten op straat, en schelle artike-
in de kranten geplaatst?...
Taarom geen leven, geen wakker-
fdden uit die doodende kleinsteeds-
die van ons Haarlem eenvoudig
i groot dorp maakt?...
raar moet nog heel wat gebeuren,
een frissche geest over Haarlem
bt waaien, die de atmosfeer van
can me niet schelenen van „ik
me neutraal!" eens zuivert en
lieuwt!
i geeft deze liistorid weer te leeren
De Russische keizerin moet heel erg
zenuwziek zijn uit angst. Ze gaat heel
gauw naar Italië.
Het Kabinet van Jameson in de Kaap
kolonie heeft zijn ontslag ingediend. De
Hollandsche Afrikaanders winnen.
De opstand in Haïti is uit. De regee
ring heeft het weer eens gewonnen en de
opstandige „generaal" is verbannen.
XXV.
Oner afschafferij, drankbe
strijding, en een sociaal be
lang. De verkiezing van
deze week en hoe het afliep.
Over wijsneuzerij en een poli
tiemaatregel, die lum ineus is.
Hoe i* 'n levensredder wordt
in «en geduwde schuit.
Waarom meneer Groot denkt,
dat de n<erkloozm gesteund
worden. Eerst inhalen, en
dan vooruit!
Keu jij die Jan en Piet uit Hee.-n-
vroeg mijn vrouw me van de week.
Wie?
Wel, die Jan en Piet, die in de
Uwe Haarlemsche over drank-
ijding, Kruisverbond en zoo van dien
met elkander redeneeren!
i begreep ik het, wie ze bedoelde,
i, ik ken die lui natuurlijk niet, en
1de dat ook aan mijn vrouw, waarbij
tuurlijk vroeg, wat ze met die vraag
ad.
Och niets, zei ze! (tusschen twee
les, vrouwen geven altijd eerst zoo'n
!nnend antwoord, en dan blijkt na-
nd, dat ze toch wél wat willen, wèl
j.'bedoeld hebben!) Och niets, ik
)e alleen willen vragen, zie je, of je
Ui niet een* aan hun verstand kust
Sen om ook eens over andere dingen
ftaten dan drankbestrijding en ont
sta en blauwe knoop. Je weet toch
'Ut driekwart van de mensehen om
J afschafferij niets geven, en dus ook
gepraat over die boel in de krant
^Verslaan.
tirade van mijn vrouw, die om je
^arbeid te zeggen niet erg met de
i bestrijding sympathiseert en die
üiet het oppervlakkige idéé aan-
k
komt dat ,,'n glaasje op z'n tijd geen
kwaad kan", alsof dat 'n argument was,
die tirade van mijn vrouw gaf me aan
leiding om haar eens een ernstig woordje
te zeggen over deze zaak.
Ik wil daar hier natuurlijk niet op terug
komen't was een familiepraatje,, en daar
blijft de krant buiten. Maar toch zou ik
wel eens aan onzen redacteur willen vra
gen, of-ie bij die redeneeringen tusseken
Jan en Piet nog geen gaatje in de krant
open zou kunnen vinden voor een apart
rubriekje „drankbestrijding". Zooals ik
m'n vrouw óók zeide: drankbestrijding
is geen gezondheidsmaatregel of geen
dweeperij, maar het is een sociaal belang,
een ding dat we doen ten gerieve en tot
welzijn van de maatschappij Daar wordt
zoo onnoemelijk veel ellende geleden door
het misbruiken en gebruiken zelfs van
sterken drank, dat iedere poging om dit
euvel der maatschappij te bannen uit
onze samenleving, warme waardeering
verdient niet alleen, maar waarvan de
bevordering een plicht is! ook voor de
krant,*) dunkt me, of heb ik het mis?
Maar je kunt het een en ander wel
eens willen, daarom is het nog niet
zoo
Datzelfde dacht ik ook van de week
nog, toen ik van onze verkiezing den
uitslag las in onze krant! Nu kwam deze
keer wel alles zoo ongelukkig bij mekaar,
maar ik had toch gedacht dat we er beter
af zouden gekomen zijn. Onze eandidaat
was nu ver ten achter, en de Christelijke
Een aparte rubriek „Drankbestrijding"
wenschen we vooralsnog niet op te nemen.
„Het is een sociaal (^belang" zegt onze
Zaterdagavondman terecht, en we hebben
een rubriek: „Sociale berichten". Daar
onder zal dus het allerbelangrijkste ook
der drankbestrijding een plaats kunnen
vinden.
Redactie .V. IJ. Ci.
man had wel 'n honderd stemmen méér
dat wijst er op, dat er toch nog heel wat
rijn geweest, die persoonlijke redenen
boven 't partijbelang en de partijdiscipline
hebben gezet, zoowel onder ons, Room-
sche kiezers, als onder onze antirevoluti
onaire en Christelijk-historische mede
standers. Och ja, goeie menschen, maar die
hun plicht niet inzien, en die zichzelf
en hun persoonlijke meeningen en mee-
ninkjes nog maar niet kunnen opofferen
aan het algemeen, die beb je in onze
stad nog maar veel teveel! Van die wijs
neuzen, die zooals ik in een vorig
praatje al eens vertelde met zoo'n dood
doener als: Ja, maar IK vind"... alle
kwesties ineens doorhakken. En die dan
tot de raarste dingen komen op het laatst,
omdat ze niet naar goeden raad willen
hooren, en hun eigen haan altijd koning
kraaien willen zien. Die wijsneuzerij schuilt
overal, ook bij de Haarlemsche politie
autoriteiten, waarvan ik hier eens een
staaltje vertellen zal.
Toen verleden week het ijs zoo broos
was en de jongens er doorzakten bij do
zijnen, had de politie een zware taak. De
agenten hadden maar werk dat ze langs
singels en grachten rond keken of er weer
niet zoo'n waaghals door het ijs ging. In
de stad-zelf zag je geen politie meer: die
was heelemaal gerequireerd voor dreg-
werk. En ik moet zeggen: de menschen
hebben hun best gedaan, naar wat ik zoo
zag en hoorde. Niet alleen de politie
trouwens, ook andere wakkere mannen
hebben weer eens hun leven gewaagd om
onvoorzichtige en niet-hooren-wil lende
vlegels aan den dood te ontrukken. Dat
zijn je groote nadeelen van zwak ijs! Je
hebt er altijd menschenlevens bij te wa
gen! Nu, datzelfde idee heeft blijk
baar bij den commissaris van politie ook
'n plaatsje in z'n brein veroverd: „ver-
beeld je dat ik eens een van mijn agenten
bij zoo'n redding verloor! Die zijn er hier
toch al niet te veelals het corps nu met
jongens-uit-het-ijs-halen nog meer moest
verzwakt worden, wel, waar zou ik dan
mijn regeering- en organisatietalenten aan
moeten verspillen
Zoo dacht blijkbaar onze Commissaris
in zjjn lekker-warm studeervertrek (zoo
heet 't immers?), terwijl-ie bij de warme
kachel uitkeek naar buiten, waar je zoo
schuins-weg de Krocht en de Kruisstraat
in kan kijken, en waar je de menschen
bibberend van kou zag voorthuppelen
over de bevroren straten. En mèt dat-ie
zoo aan 't peinzen was, onze commissaris,
komt opeens 'n idéé 'n zij n hoofd. Hij neemt
een groot vel papier, mooi papier van de
stad, groot formaat, en begint te schrijven
„nieuwe maatregelen voor het redden van
door het ijs gezakte jongens op de sin
gels." En nu geef ik u in tienen te ra
den wat die nieuwe maatregelen behels
den! U raadt het niet? Luister.
De commissaris gaf bevel, om achter het
politiebureautje aan 't begin van den
Schoterweg te bergen een.... roeiboot!
Wat? zal je zeggen: een roeiboot, om
jongens op het ijs te redden?....
Zooals ik je kom ta vartelleneen roei
boot. Natuurlijk merkt niemand in eens
al het gewicht en de belangrijkheid en
de gevatheid van dezen maatregel. Maar
j ik zal je dat eens uitleggen en dan zal
j je verstomd staan over de wijsheid van
onzen commissaris.
„Als mijne agenten van politie 'n
Jongen aan 't redden zijn zoo heeft-ie
j ongetwijfeld geredeneerd dan loopen
ze hard kans en gevaar, om zélf óók door
i het ijs te zakken. En dan liggen ze in
het water te spartelen. Dat is te voorko
men, door ze in een boot te zetten, wat
altijd de beste manier is om op het
water te vertoeven. Dus zal ik mijn agen
ten een boot bezorgen, dan blijven ze ook
als het ijs breekt, altijd boven."
Zoo als men ziet, 't idee is net als 't
ei van Columbus, en Columbus was nu hebben ze 't toch niet noodig zulke
toch óók een groot man! gevaarlijke baantjes aan te nemen. Je
Als het dus nu weer vriezen gaat, en hoort tegenwoordig haast van niets anders,
er is een jongen b.v. op den Schotersingel dan van de werkloozen: in den Raad, in
door het ijs gezakt wat nog wel eens
'n keer gebeuren zal dan gaat de po-
de krant, op vergaderingen, op partijtjes
en uitvoeringen, t is altijd maar de werk-
litieagent op 'n holletje naar den politie- loozen. Daar wordt veel gegeven en veel
post achter het station, haalt daar de boot, j liefdadigheid betoond in deze dagen, dat
requireert een paar sterke kerels om 'm is ondanks den slechten tijd toch nog
i te dragen, schuift 'm op het ijs, gaat er wel een goede noot, die je aan onze Haar-
I in zitten enlaat zich waarschijnlijk lemmers moet geven. En dan mag je ze
over het ijs naar de plek duwen waarde dat gerust als een eer en een verdienste
jongen zoolang gewacht zal hebben met aanrekenen: ik heb me vreeselglc geërgerd,
te verdrinken, totdat de uitstekende po- toen ik in de krant las, dat die meneer
i litiehulp, dank zij het vernuft van den Groot, die op een onverklaarbare manier
commissaris, gearriveerd is. De politie- in den gemeenteraad is verzeild geraakt,
I agent buigt zich dan onvervaard over in den raad durfde te beweren, dat de gif-
den rand van de boot, of het ijs gebro- ten voor de leniging der werkloosheid
ken is en bezwijkt of niet, haalt den jon- niets anders waren dan... eigenbelang,
gen er uit, laat zich weer terugduwen Zoo iets van: als we die werkloozen niet
naar den kant ende drenkeling is met wat geld koest houden, dan hebben
gered. we er last vanDaar herken je weer
'tldee is goud waard, t Eenige bezwaar den man uit van grenzelooze oppervlak
dat je er tegen zoudt kunnen hebben, kigheid en allerdwaaste eenzijdigheid,
is dat die boot er toch vanzelf niet komen die elke zaak slechts van één kant de
kan en dat er dus nog altijd groot gevaar zijne bekijkt en die daarenboven nu
van door het ijs zakken blijft bestaan, j toont, dat hij ook van belangeloosheid en
wel niet voor den agent, die er lekkertjes sentiment niets afweet,
in zit, maar nu voor de duivers, die boot Hoe kon het eigenlijk anders: lui die
en al moeten voortduwen. Maar de com- haat prediken als het eerste gebod van
missariszalgedachthebben: „datis minder, hun politieke actie?.... Maar ik vraag me
dat zijn burgers; verdrinkt er zoo een, af: hoe blijft zoo'n man in den Raad?
dan verliest toch in ieder geval het politie- Is het niet een noodzakelijkheid, dat de
korps geen mannetje meé, en dat is voo<- kiezers hem een beentje lichten Als ze
mij de hoofdzaak." 'er dan maar een Katholiek in-stoppen:
Misschien heeft-ie er bij gedacht: voor we hebben een plaats verloren, die met
zulke baantjes kun-je altijd wel werkloozen alle inspanning van krachten moet wor-
krijgen, en daar zijn er genoeg van in den teruggewonnenMannen van de kies-
onze stadvereeniging, Roomsche kiezers, Katholie-
Dat laatste idéé hoop ik echter, dat bij j ken van Haarlem, wil jullie dA&rotn
deze lumineuzeroeiboot-op-het-ijs-lristorie denken? We zijn nü achteruit-gegaan,
niet heeft méé geteld. Trouwens, nu on- i dus eerst inhalen en danvooruit, 1
ze werkloozen op zoo kranige manier
worden geholpen door de commissie uit
de ingezetenen, die naar ik hoor nogal-
tijd druk bezig is entlink haar best doet, j
